. . . โนโบรุ วาตานาเบะ ยานเวลา(๒) ตอน ยานเวลา . . . (Time Machine or, the Serendipity of Noburu Watanabe, part 2)

    . . . โนโบรุ วาตานาเบะ ยอดคนเฮง (๒)  ตอน ยานเวลา . . . (Time Machine or, the Serendipity of Noburu Watanabe, part 2)


    มีเสียงเคาะดังที่ประตู

    ผมทิ้งเปลือกส้มที่ปอกกินอยู่ไว้บนโต๊ะโคทัตสึ( * ) เดินออกไปพบว่า โนโบรุ วาตานาเบะ (ช่างประปาและนักสะสมกบเหลาดินสอคนนั้นแหละ ) ยืนคอยอยู่  ตอนนั้นราวหกโมงครึ่ง  ดังนั้น โนโบรุ วาตานาเบะจึงกล่าวทักทายว่า "สนธยาสวัสดิ์ครับ"

    "สวัสดีครับ" ไม่รู้ทำไม ผมจึงตอบพอให้พ้น ๆไป "เออ ผมไม่ได้เรียกหาใช้คุณนี่..."

    "ครับ ผมทราบ. วันนี้ผมอยากใคร่เรียนขอความกรุณาจากท่าน ท่านมียานเวลาเครื่องเก๋ากึกอยู่ในบ้าน และผมคิดว่า...เออ ท่านอาจอยากแลกกับของใหม่."

    "ยานเวลารึ?" ผมพูดทวนกับตัวเอง  แปลกใจเล็กน้อย  แต่เรื่องแปลกใจยังไม่ได้บรรเทาหายไป "เออ มีมั้ง" ผมตอบอย่างไม่ยี่หระ "ต้องการเห็นมันเหรอ?"

    "ครับ ถ้าท่านจะกรุณา"

    ดังนั้นผมจึงพาโนโบรุ วาตานาเบะ เข้าไปในห้องกว้างขนาดสี่เสื่อครึ่ง มีเปลือกส้มวางบนโต๊ะโคทัตสึ

    "อ๊า ยานเวลา" เขาอุทาน   ผมคิดดูแล้วเขาค่อนข้างมีอารมณ์ขันแบบเดียวกับผม

    แต่ โนโบรุ วาตานาเบะไม่ยักหัวเราะ เขาม้วนตลบฟูกโต๊ะโคทัตสึที่คลุมสำหรับวางเท้าพลิกกลับ  แล้วบิดปุ่ม ตรวจตราขีดบอกระดับ(อุณหภูมิ) แล้วตบเบาๆ ที่ขาทั้งสี่ ทีละขา

    "โต๊ะนี่เจ๋งจริงๆ นะครับท่าน," เขาบอกพร้อมถอนหายใจ "วี่เศษสุด ๆ เลย มันเป็นเครื่องเนชันแนล"โฮก้า โฮก้า"รุ่นปี1971 ท่านคิดอย่างนั้นไหมครับ?"

    "งั้นสิ แหงเลย," ผมเอออเห็นตามด้วย ขาข้างหนึ่งมันโยกเยก แต่ก็ยังให้ความอุ่นได้อยู่ดี

    เนื่องจาก โนโบรุ วาตานาเบะ เสนอจะแลกมันกับยานเวลาเครื่องใหม่เอี่ยม  ผมจึงบอกเขาว่า "เอาเลย" โนโบรุ วาตานาเบะออกไปที่รถไลท์เอซซึ่งจอดด้านหน้าอยู่บ้านและนำโต๊ะทำความร้อนดคทัตสึ (หรือ 'ยานเวลา') ตัวใหม่เอี่ยมจากท้ายรถ  ขนมันมาที่ห้องของผม,แล้วเปลี่ยนกับเครื่องเนชันแนล"โฮก้า โฮก้า"รุ่นปี1971  (หรือ 'ยานเวลา')  ซึ่งเขากอดไว้ในแขนแน่นกลับออกไป

    "ขอบคุณอีกครั้งนะครับ" โนโบรุ วาตานาเบะพูด  ขณะโบกมือลาจากที่นั่งคนขับ  ผมโบกมือตอบ  แล้วระหว่างทางกลับห้อง ผมก็กินส้มหมด



    แปลเรียบเรียงจากเรื่องของ Haruki Murakami

    (*) โคทัตสึ มีมาแต่สมัยมูโรมาชิหรือราวหกร้อยหกสิบปีล่วงมาแล้ว เป็ที่นิยมในนิกายเซ็น  เป็นอุปกรณ์ทำความร้อนนิยมใช้ในฤดูหนาวตามประเพณีญี่ปุ่น  ลักษณะเป็น(โต๊ะ)โครงสี่เหลี่ยมมีฟูก(Futon)คลุม มีหลายชนิดทั้งที่ ชนิดหลุม ชนิดที่ซุกได้หรือชนิดไฟฟ้า  ครั้งดึกดำบรรพ์มักวางเตาถ่านข้างใต้ แต่ปัจจุบันนี้บ้านเรือนทั้งหลายล้วนใช้โต๊ะโคทัตสึไฟฟ้ากัน

    ชาวญี่ปุ่นยังมีวลีติดปาก ว่า "(โต๊ะ)โคทัตสึกับส้ม(Mikan)"

    คำอธิบาย ถอดความจาก Miho Wakamatsu

    แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 45 11:04:03

    จากคุณ : ส.ค.ศ. ๔๙๑๔ - [ 19 ต.ค. 45 11:02:18 ]