ความคิดเห็นที่ 1 เฮ้อ...กว่าจะตั้งกระทู้ได้..เล่นเอาเหนื่อย..กระทู้ข้่างล่างมันเสียนะครับ..ขอโทษที่ทำให้ห้องรก. กระทู้ก่อนท่านจอมยุทธเมรัย ชวนอ่านลิลิตพระลอ ว่าด้วยบทอัศจรรย์ เอาไว้..ก็เชิญทุกท่านว่าตามอัธยาศรัย..เลยครับผม จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 22 ต.ค. 45 14:43:26 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่า  นู๋บี ก็ขาประจำ    ตามมาอ่านไงคะ  แหะๆ   จากคุณ : กระท่อมน้อยริมเล - [ 22 ต.ค. 45 15:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชวนอ่านลิลิตพระลอ ว่าด้วยบทอัศจรรย์ เมื่อนิรนาม ชวนอ่านลิลิตพระลอช่วงแรกๆจอมยุทธฯก็พยายามอ่านศึกษาไปด้วย แต่ยอมรับว่ายังไม่กระตือรือร้นเท่าไหร่ จนมาถึงบทอัศจรรย์นี่แหละ อยากมีส่วนร่วมด้วยเพราะมีความชอบเป็นการส่วนตัว ฮ่า ฮ่า ถึงส่วนใหญ่ช่วงนี้จะเน้นโคลงจาก ลิลิตพระลอเป็นหลัก แต่อาจจะยกหรืออ้างอิงโคลงบางบทจากวรรณกรรมเล่มอื่นเพื่อศึกษาด้วย ขอออกตัวก่อนว่า จอมยุทธฯ อาจจะไม่ชำแหละโดยตรงแบบที่ นิรนาม ทำมา เพราะกลัวเนื้อหาบางส่วนอาจจะไม่เหมาะสม แต่จะชวนอ่านไปพร้อมๆกัน โดยดูจินตนาการของกวีในมุมกว้างๆดีกว่า ก่อนจะเริ่มเข้าเนื้อหา จอมยุทธฯ ต้องขอบอกว่า ความจริงแล้วตัวเองยังไม่มีความสามารถพอ ที่จะนำเสนอแง่มุมต่างๆใน ตรงนี้ แต่จะขอยึดแนวทางการนำเสนอจากหนังสือที่ตัวเองมีอยู่ โดยหลักๆ ๓ เล่มคือ ๑. ฉากรักในงานวรรณกรรม ของ นิวัติ กองเพียร โดยสำนักพิมพ์แสงดาว ๒. วรรณกามแห่งสยามคดี ของ คมทวน คันธนู โดยสำนักพิมพ์มิ่งมิตร ๓. บทอัศจรรย์-เสน่ห์ของวรรณคดีไทย เขียนโดย พงศ์ พระยาจักร จากหนังสือ สวนหนังสือ ฉบับที่ ๒๗ ก่อนที่จะเข้าไปอ่านลิลิตพระลอกัน จอมยุทธฯ ว่ามาทำความเข้าใจเกี่ยวกับบทอัศจรรย์ กันก่อนดีกว่าครับ บทอัศจรรย์ คือ บทกลอนหรือบทร้อยกรองที่แสดงออกถึงอาการโอ้โลมปฏิโลม ตลอดไปถึงบทบรรยายถึงการมี สันถวสัมผัสระหว่างตัวละครฝ่ายหญิงกับตัวละครฝ่ายชาย แต่แทนที่จะเป็นการบรรยายแบบใช้คำพูดและตัวอักษรที่ชี้ ออกมาตรงๆ ก็กลับเป็นการใช้ความสามารถในเชิงกวีและถ้อยคำอันวิจิตรอลังการให้มีนัยบ่งชี้ถึงปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น ระหว่างสองฝ่ายแทน ใช้ความสวยงามและความไพเราะของถ้อยคำมาตกแต่งและกลบเกลื่อนความรู้สึกอันชวนให้คิดไป ในเชิงลามกอนาจารเสีย แต่การจะรังสรรค์หรือกลบเกลื่อนได้สนิทเพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถในเชิงวรรณกวี ของผู้แต่งเป็นสำคัญ (พงศ์ พระยาจักร : บทอัศจรรย์-เสน่ห์แห่งวรรณคดีไทย) ว่าแล้วก้อมาเข้าเรื่องลิลิตพระลอกันเลยดีกว่า จอมยุทธฯ จะขอแยกบทอัศจรรย์ จากลิลิตพระลอ ออกมาเป็น ๒ เหตุการณ์ คือ บทอัศจรรย์ระหว่างนางรื่นนางโรย และนายแก้วนายขวัญ ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของทั้งสองฝ่าย คือ พี่เลี้ยงของ พระเพื่อนพระแพง กับ พี่เลี้ยงของพระลอ เป็นเหตุการณ์หนึ่ง และบทอัศจรรย์ระหว่าง พระเพื่อนพระแพง กับ พระลอ เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่ง ใครมีหนังสือลิลิต พระลอ ลองเปิดตามไปนะขอรับ มาถึงตรงนี้จอมยุทธฯ จะใช้หนังสือ ฉากรักในงานวรรณกรรม ของ นิวัติ กองเพียร เป็นหลักในการนำเสนอ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย  - [ 22 ต.ค. 45 11:36:55 ] จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 22 ต.ค. 45 15:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 101   ลิลิตพระลอนั้นเป็นเรื่องของหญิงไปหาชายด้วยความหลงรูปอันงดงาม ใฝ่ฝันอยากจะเห็นอยากจะได้พบ อยากจะได้ รักผู้ชายทีได้ยินเพียงคำร่ำลือ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล จนต้องมีการทำมนต์เสน่ห์จากฝ่ายหญิง นางรื่นนางโรย และนายแก้วนายขวัญ เป็นพี่เลี้ยงของทั้งสองฝ่าย ที่พยายามจะช่วยเจ้านายตัวเองให้ได้เสียกัน ทำทุก วิถีทางทั้งเวทมนต์คาถาหรือไปขับซอเพื่ออวดความงามของพระเพื่อนพระแพงให้พระลอหลงใหล บุกป่าฝ่าดงเดินทาง ไกลเพื่อให้เจ้านายได้พบกัน แม้บ้านเมืองจะเป็นศัตรูกัน กลายเป็นความรักอันยิ่งใหญ่ถึงกับเอาชีวิตเป็นพลี เป็นความรัก ที่ลุ่มหลงงมงาย เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ไม่มีอะไรมาเสมอได้ ฉากอัศจรรย์เกิดขึ้นเมื่อ พระลอ พร้อมพี่เลี้ยงนายแก้วนายขวัญ ตามไก่มาแล้วปลอมตัวหลบเข้าไปเที่ยวในสวนของ เพื่อนแพง ด้วยหัวใจระอุด้วยไฟรัก เพื่อนแพงรบเร้าให้นางรื่นนางโรยเดินทางไปตามหาพระลอที่สวน มาพบกับนายแก้วนายขวัญ ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ในสระ ยังไม่ทันจะถามชื่อแซ่กันด้วยซ้ำเกี้ยวพาราสีอยู่ไม่นานก็ชวนกันเสพสังวาสในสระนั้นแล ในระหว่างเล่นน้ำในสระด้วยกันนั้น โคลงแต่ละบทเปรียบเทียบและใช้สัญลักษณ์ในทางสังวาสได้อย่างงดงามทุกโคลง ลองอ่านดูเถอะขอรับ ๏ นางโรยนางเรียกด้วย.............คำงาม ขวัญอ่อนดั่งขวัญกาม...............ยั่วแย้ม ใบบัวหนั่นหนาตาม...................กันลอด ไปนา หอมกลิ่นบัวรสแก้ม..................กลิ่นแก้มไกลบัว ๏ ใบบัวบังข้าขอบ...................ใจบัว ดอกดั่งจะหัวรัว......................เรียกเต้า เชยชมภิรมย์ชัว......................ซมซาบ บัวนา ถนัดดั่งเรียมชมเจ้า.................พี่เหล้นกับตน ๏ บัวนมบัวเนตรหน้า...............บัวบาน บัวกลิ่นขจรหอมหวาน..............รสเร้า บัวสมรละลุงลาญ....................ใจบ่า นี้นา บัวบาทงามจวบเท้า..................เกศแก้วงามจริง ๏ โกมุศกาเมศแก้ว...................โกมล พี่เอย หอมกลิ่นจงกลกล...................กลิ่นแก้ว จงกามินีปน...........................รสร่วม กันนา จงกอบอย่ารู้แคล้ว.................ก่อเกื้อกรีฑา ๏ สรนุกบัวซ้อนดอก...............บัวพระ พี่นา ปลาช่อนปลาไซ้พระ................ดอกไม้ สลิดโพตะเพียนพะ..................กันชื่น ชมนา รวนเพรียกแนมหลิ่งไสร้...........เหยื่อหย้ามฟูมฟอง ๏ สนุกข้างนี้แนบ....................จอมใจ พี่เอย สองสนุกกันใน........................ฝ่ายนั้น ทำขวัญสนุกใด.......................จักดุจ นี้เลย หนีซอกซอนซ้ำหั้น....................เชิดชู้เทียมรงค์ ต้องยกมาให้อ่านกันยาวๆขอรับ เพื่อก่อให้เกิดจินตนาการอันบรรเจิด แล้ว โอ้ โห ลองมาไล่จินตนาการกันซักหน่อย   โคลงสามบทแรกที่ยกมา เป็นการปูพื้นและเกี้ยวพาราสีก่อนที่จะเสพสังวาสกัน โดยการใช้บัวในสระที่ลงอาบน้ำด้วยกัน เป็นสัญลักษณ์ ใช้ภาษาที่งดงามและยั่วเย้าให้เกิดอารมณ์ทางเพศสูงยิ่ง ถ้าได้อยู่ในสระน้ำตรงนั้น ใครเล่าจะอดใจไหว มีข้อสังเกตตรงนี้หน่อยหนึ่ง ตามท้องเรื่อง นางรื่นนางโรย ไปพบนายแก้วนายขวัญนั้น พอปะหน้าก็เกิดความเสน่หายัง ไม่ทันจะถามไถ่ชื่อแซ่ด้วยซ้ำ บทสังวาสก็เริ่มต้น ทันสมัยจริงๆ เพราะผู้หญิงเป็นคนเกี้ยวผู้ชาย ไม่รักนวลสงวนกายกัน เลย สามบทต่อมาเป็นบทในเชิงสังวาส ไม่อยากจะจินตนาการเล้ยยย แต่ถ้าถามว่าบทอัศจรรย์ในน้ำตรงนี้ จอมยุทธฯ ชอบบทไหนมากที่สุด ก้อต้องบอกว่าบทที่ใช้ปลาเป็นสัญลักษณ์ขอรับ งดงามและผุดผ่อง งามถึงขั้นจินตนาการเห็นภาพอันวิจิตรตระการ ขอบอกว่าสุดยอด หลังเสร็จสมในสระน้ำก็ยกพลขึ้นบกอีก อะไรจะยอดเยี่ยมปานนั้น โคลงตรงนี้บอกไว้ว่า ๏ สรงสนุกน้ำแล้วกลับ..............สนุกบก เล่านา สองร่วมใจกันยก.....................ย่างขึ้น ขึ้นพลางกอดกับอก..................พลางจูบ สนุกดินฟ้าฟื้น.........................เฟื่องฟุ้งฟองกาม อ่านๆแล้วขณะประคองกันขึ้นจากน้ำ ยังไม่เว้นเลย โอ้ โห อีกแล้ว สนุกกันจนดินฟ้าฟื้น แน่ะ ตรงนี้แล้วแต่ใครจะจินตนาการ อะครับ เมื่อขึ้นมาในสวนก็ยังไม่ยอมเลิกอีก ดูโคลงอีกสัก ๒ บท ๏ สองนางนำแขกขึ้น................เรือนสวน ปัดฟูกปูอาสน์ชวน...................ชื่นชู้ สองสมพาสสองสรวล..............สองเสพย์ สองฤดีรสรู้...........................เล่ห์พร้อมเพรียงกัน ๏ เสร็จสองสมพาสแล้ว............กลกาม สองอ่อนสองโอนถาม...............ชื่อชู้ สองมาแต่ใดนาม.....................ใดบอก ราพ่อ ให้แก่สองเผือรู้.......................ชื่อรู้เมืองสอง เสร็จกิจจึงจะถามชื่อ แหม...... จากคุณ : จอมยุทธเมรัย  - [ 22 ต.ค. 45 11:39:10 ] จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 22 ต.ค. 45 15:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทอ แสงนวลทั่วหล้า...........จันทร์เอย รัก พี่หวนหากเปรย...........เปรียบเจ้า ถัก ใจมั่นบ่เคย................ คิดห่าง ฝัน ใฝ่ใคร่เคลียเคล้า.........เสน่ห์เนื้อนวลนาง ฯ .. คิก คิก ..บทอัศจรรย์ ขอตีตั๋วอ่านอย่างเดียวนะ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเขียนอ่ะ .. งัยก็ไม่รู้ เขินแฮะ.. จากคุณ : จังงัง พรรคลิงรักลิง (จังงัง) - [ 22 ต.ค. 45 16:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ก่อนจะเข้าเรื่องลิลิตพระลอต่อ จอมยุทธฯขอนำฉากอัศจรรย์ที่เป็นโคลงสี่สุภาพ จากวรรณกรรมเรื่องอื่นมาเพื่อเป็น ทางเลือกในการเสพอรรถรสด้านนี้ หลายๆลีลา ชุดแรกเป็นโคลงที่นำมาจาก " ลิลิตเพชรมงกุฎ " ของเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ซึ่งนำเอานิทานจาก " นิทานเวตาล " มาแต่งเป็นลิลิต กล่าวถึงเจ้าชายเพชรมงกุฎ พระราชโอรสของท้าวรัตนนฤเบศร์ แห่งนครศรีบุรี ที่จากบ้านจากเมือง ไปประพาสป่า เกิดหลงป่า จนไปถึงเมืองหนึ่งซึ่งมีพระราชธิดาชื่อว่า ประทุมวดี ในที่สุดได้นางเป็นชายาและพานางกลับ บ้านเมือง โดยใช้กโลบายอันชาญฉลาดของพี่เลี้ยง ตอนหนึ่งบนปราสาทของเจ้าหญิงประทุมวดีมีบทอัศจรรย์ ความว่า ๏ พระเสด็จไคลสู่ห้อง...............บรรทม ถึงอาสน์บรรจถรณ์สม..............ม่านแพร้ว พรวนเงินพรวนคำสม................สายสูตร ยี่ภู่ทองรองเตียงแก้ว................เพริศแพร้วเพดาน ๏ โอฬารสารเสนาะพร้อง............พาที สองเกษมเปรมปรีด์..................ผ่องแผ้ว รวยรื่นรสฤดี...........................ปราโมทย์ พระตระกองกายแก้ว.................แนบเนื้อแนมนม ๏ ชมพักตร์จุมพิศเน้น................นวลปราง เอนแอบอุรานาง........................แนบไท้ สองร่วมภิรมย์ปาง....................ประดิพัทธ์ กันแฮ ดุจลดารัดไม้...........................เมื่อเมื้อราตรี ๏ พยุพยับเมฆครื้น...................ครวญหาญ วิรุณร่วงโรยรินฉาน..................ครึกครื้น เวหาฮึกมืดมัวปาน....................เดือนดับ บงกชแบผกาชื้น......................กลิ่นหรื้นรัญจวน ขอต่อด้วยร่ายตรงนี้อีกหน่อยขอรับเพื่อให้ต่อเนื่อง ร่าย-พระภูธรธิราช   สุขสมพาสพระยุพา   มโหฬาดิเรก   เป็นเอกโอชา   สองเสน่หาสโมสร   ในบรรจถรณ์ทิพรัตน์   โดยกำหนัดนิยม   แรกเริ่มสมสังวาส   ห่อนเคลื่อนคลาดคลารส....... เมื่อพูดถึงวรรณกรรมเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ถ้าไม่นำ โคลงสี่สุภาพบทอัศจรรย์ จาก " ลิลิตพระศรีวิชัยชาดก " มานำ เสนอด้วยก็กระไรอยู่ เพราะตรงนี้ถือเป็นโคลงครูในแบบบทอัศจรรย์ของจอมยุทธฯ ก็ว่าได้(เอิ้ก) ก่อนถึงบทอัศจรรย์ตรงนี้ ขอเล่าเนื้อเรื่องเพื่อดูภูมิหลังซะหน่อย ลิลิตพระศรีวิชัยชาดก เป็นเรื่องราวประวัติของพระโพธิสัตว์ที่มีชื่อว่า " ศรีวิชัยกุมาร " ผู้ทรงมีสติปัญญาอันเปรื่องปราด พระองค์ได้ฝึกเลี้ยงนกแสนรู้ไว้ตัวหนึ่งตั้งชื่อว่า " สุรเสน " ภายหลังได้ใช้นกแสนรู้ไปสืบข่าวสารและหาข้อมูลของผู้ที่สมควร จะเลือกเป็นพระชายา หลังจากสืบหาจนครบถ้วนตามเมืองต่างๆ ก็ไปพบเห็นพระราชธิดาของเมืองหนึ่ง นางเป็นสตรี ที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดและทรงโฉมเป็นอย่างยิ่ง พระศรีวิชัยกุมารได้ทำพระราชสาส์นขอนางต่อพระราชบิดา แต่พระ ราชบิดาทรงพระพิโรธตรัสตอบว่าจะยกพระราชธิดาให้ก็เฉพาะชายที่สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้เท่านั้น พระราชกุมาร ใช้วิธีบนบานศาลกล่าวต่อเทพประจำเมืองให้ช่วยเหลือ จนเทพกรุณาพาเหาะขึ้นไปบนปราสาทชั้นที่ ๗ ที่พระราชธิดาประทับ อยู่ หลังจากมีการทดสอบสติปัญญากันพอหอมปากหอมคอแล้วพระราชธิดาก็ตกลงปลงใจยอมเป็นพระชายาในที่สุด แม้จะเป็นเรื่องราวชาดก แต่ เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ก็รจนาบทอัศจรรย์ไว้อย่างสุดยอด ลองอ่านดู นะครับ ๏ อ้าอรวรนุชเนื้อ........................นฤมล เรียมใฝ่มาฝากชนม์.....................ชีพด้วย ตราบสิ้นสุธาดล.........................อากาศ ก็ดี สูญสมุทรสุเมรุม้วย.....................ไป่ม้วยเสน่ห์นาง ๏ ตรัสพลางชายเนตรต้อง............ตาสมร เสียวกระสันเสมอศร....................เสียบไส้ แดดิ้นดั่งไฟฟอน........................รสราค กรตระกองลูบไล้........................แนบเนื้ออิงองค์ ๏ บุษบงส่งดอกพ้น....................ชลธาร พอแสงสุริยฉาน........................จรัสต้อง คลายคลี่ผกาบาน........................แบะกลีบ ภุมเมศรู้รสจ้อง.........................จรดเคล้าเสาวคนธ์ ๏ ฝนสวรรค์อั้นอดถ้า..................ฤดูกาล ครั้นวลาหกทะยาน.......................ยั่วฟ้า เมขลาล่อมณีกาล........................อสุรโกรธ ฝนก็ซกเซ็งซ้า............................ทั่วท้องธรณี ๏ คีริมหิมเวศห้วย.......................เหวธาร สระหนองคลองละหาน...............เปี่ยมน้ำ พฤกษาชุ่มใบบาน.......................เบิกช่อ จัตุบททวิบาทซ้ำ.........................ชื่นเต้นตามคะนอง ๏ สองสมบรมสุขล้ำ...................เปรียบสอง สองเกษมสมปอง......................เกลือกเคล้า สองกรสองตระกอง..................องค์แอบ กันนา สองฤๅหยุดยั่วเย้า......................ยิ่งเย้ายวนสม ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วครับ สำหรับพรรณาโวหารโดยใช้ความเปรียบเทียบ บทอัศจรรย์ชุดนี้ ที่แสดงถึงการใช้สัญลักษณ์ จากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติมารจนาและเรียบเรียงเข้าด้วยกัน วิจิตรบรรเจิดจริงๆ แล้วจะไม่ให้ จอมยุทธฯ ถือโคลงครูชุดนี้เป็นต้นแบบในการแต่งโคลงบทอัศจรรย์ได้อย่างไร ? นอกเรื่องมาหน่อย ไม่ว่ากันนะขอรับ เดี๋ยวจะมาว่าถึงลิลิตพระลอต่อ แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 45 21:08:51 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 22 ต.ค. 45 16:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ....ครุฑา -  กากี.. โฉบบังอรร่อนฉิวลิ่วสู่ฟ้า นิ่มกายาคว้าแนบแปลบกระสัน กลิ่นนางรมบ่มฆานสราญพลัน โชยชะขวัญรัญจวนอบอวลนัย ถึงวิมานดาลจิตเข้าพิศพลอด กระหวัดสอดกอดร่างสล้างใส แตะไล้ลูบจูบระผะแผ่วไป ซ่านหทัยใฝ่หลงตรงเนื้อนวล เนียนเรียบลื่นผืนกายผ่องผายร่าง อกสะท้อนผ่อนพ่างอล่างขวน กระชากบิดกฤษณามาพล่านชวน เฝ้าเย้ายวนทวนทาบอาบกลิ่นกาย ดุจภมรซอนแทรกแหวกเกสร เทียวเล็มชอนฟอนเฟ้นเขม้นหมาย อาบเกลือกกลิ้งทิ้งตัวกลั้วกระจาย ไล้ละลายพรายพริ้มลิ้มลำดวน อารมณ์คุระอุพล่านซ่านสวาท เฉกฤชุวยุพาดมาสาดสวน เข้าถาโถมชโลมฝั่งพลั่งพลั่งจวน สายฝนผวนรวนหลั่งไหลถั่งนอง ดาลฤดีอิตถีรสกำหนดซ่าน ปลาบเปลื้อมปานหว่านอาบกำซาบสนอง เฝ้าตระกองน้องนางไม่ห่างครอง จวบตะวันผันผ่องส่องรุ่งวัน แหะ  แหะ ..พี่ชาย(สดายุ) ให้ยืมมาเปิดตัวตรงกระทู้อัศจรรย์ด้วยอ่ะ ...เป็นกลอนแปดแต่ว่า  ไหนๆ ก็ไหนๆ จังงังจะลองมั่วโคลง ตามนี้ดู แต่ว่าคงต้องติดไว้ก่อนนะ ต้องไปต่างจังหวัดในวันพรุ่งนี้ หากไม่งกเงินเกินไปนัก จะมุดเข้าร้านเน็ท ส่งโคลงชุดครุฑา-กากี มาแจม .... ขอลิงไปบิ้วอารมณ์ที่เกาะลิงบ้างเหอะ ก๊ากๆๆ ปู่เมรัยบรรเลงไปเต็มที่ก่อนนะ ..ขอเวลาไปทำใจปั่นโคลงมาส่งอ่ะ ..กระดากจังแฮะ หวานใจจ๋า ช่วยเป็นกำลังใจหน่อยนะจ๊ะ ... จากคุณ : จังงัง - [ 22 ต.ค. 45 17:12:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8    ทอ        ผ้าผลัดเปลี่ยนผ้า        ผืนบาง    รัก         แนบยอมแนบนาง     สนิทเนื้อ   ถัก         ใจเกี่ยวใจจาง             เจียมจิต   ฝัน         อุ่นกรุ่นฝันเอื้อ             โอ่เนื้อพี่หนาว สวัสดีค่ะ มาร่วมติดตามศึกษาบทอัศจรรย์ค่ะ   และขออนุญาตขอบคุณ คุณศรีจิตรา อีกครั้งค่ะ ขอบคุณสำหรับโคลงนิราศฉะเชิงเทรา ที่กรุณาส่งให้ค่ะ จากคุณ : น.ส.ชาวนา - [ 22 ต.ค. 45 19:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทอ..ทิพย์หยิบยื่นผู้...............เยียวยา รัก...มิตรจิตหันหา...............สู่ห้วง ถัก...ถนอมกล่อมเกลาคา........รมร่ำ ฝัน..ด่ำคำรบท้วง.................ท่าวจ้วงสรวงสวรรค์. ทอทาบอาบรักล้ำ.................เรียงราย รักด่ำจำเรียงหมาย................ถักท้น ถักแถวแน่วกรำกราย.............ฟันฝ่า...ฝันเฮย ฝันกว่าตราตรึงล้น.................หลีกพ้นมลหมอง. จากคุณ : " . " - [ 22 ต.ค. 45 22:31:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาว่าถึงลิลิตพระลอกันต่อครับ หลังจากผ่านเหตุการณ์แรก ซึ่งเป็นฉากรักหมู่สองคู่ระหว่างนางรื่นกับโรย และนายแก้วกับนายขวัญ ก็จะมาถึง เหตุการณ์ที่สอง ซึ่งเป็นบทอัศจรรย์ระหว่างพระลอ กับพระเพื่อนพระแพง เป็นฉากรักที่เกิดขึ้นระหว่างหนึ่งชาย กับสองหญิง ที่ภาษาสมัยใหม่เขาเรียกว่าแซนด์วิช นั่นเอง คงต้องท้าวความกันสักนิด สองพี่เลี้ยงหลังเสร็จสมสังวาสแล้ว ก็คิดถึงนายตนที่กำลังลุ่มหลงอยากเห็นโฉมของกันและกัน ก็ช่วยกันจนสำเร็จ ในสวนอันงดงามตระการตา พระเพื่อนพระแพงก็มาปรากฎกายอันงดงามให้พระลอได้เห็น และต้องตกตะลึงใน ความงาม ขอยกบทชมความงามของพระเพื่อนพระแพงมาซักบทแล้วกัน ๏ งามยงงามยิ่งแม้................แมนมา แต่งฤๅ โฉมระทวยทอตา....................แหล่งหล้า สมนักบ่านี้นา........................สรบ่า นี้นา สรดกว่าสรดโอ่อ้า..................อ่าโอ้เอาใจ ส่วนสองคู่ชู้ชื่นที่เป็นบ่าวตัวดีก็หลบออกหายไปให้นายได้อยู่กันตามลำพัง ๏ สี่คนคิดชอบถ้อย..............สอนสั่งกันค้อยค้อย สว่างร้อนไฟกาม นี่ขนาดพระพี่เลี้ยงทั้งสี่คนเตือนกันสั่งสอนกันจนเห็นพ้องต้องกันว่า ควรลดไฟกามที่เร่งร้อนลง เพราะนี่คือที่ของ เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน เป็นที่ต้องยำเกรง ต้องข่มใจไว้บ้าง แต่ก็โดนแรงราคะเผาจนระทดท้อทั้งสามพระองค์ แต่เมื่อสามกษัตริย์แก่นท้าวกำลังมีความสุข หน้าที่ของพระพี่เลี้ยงก็ต้องหมดลง โคลงตรงนี้บอกไว้ว่า ๏ แรกรักแรงราคร้อน...............รนสมร ยงยิ่งเปลวไฟฟอน...................หมื่นไหม้ มณเฑียรปิ่นภูธร.......................เป็นที่ ยำนา ขืนข่มใจไว้ได้...........................เพื่อตั้งภักดี โคลงบทนี้แปลความประมาณว่า ความรักครั้งแรกนี้ช่างร้อนแรงเปี่ยมไปด้วยกำหนัด ร้อนรนคิดถึงแต่คู่สวาท ดังเปลว ไฟที่เผาไหม้ตั้งหมื่นเท่า แต่ก็ควรข่มใจไว้เพราะนี้เป็นเรือนของพระเจ้าแผ่นดิน เพื่อแสดงความภักดี แต่เมื่อโดนไฟราคะเผาผลาญ ใครเล่าจะทนได้ บทอัศจรรย์ก็ต้องเริ่มต้น สามกษัตริย์ พระลอและพระเพื่อนพระแพง เป็นฉากรักระหว่างหนึ่งชายกับสองหญิงภายในห้อง ซึ่งขึ้นต้นบทอัศจรรย์ด้วยโคลง สองสุภาพ ดังนี้ ๏ ส่วนสามกษัตริย์แก่นท้าว................กรโอบองค์โน้มน้าว แนบเนื้อเรียงรมย์ ๏ เชยชมชู้ปากป้อน.........................แสนอมฤตรสข้อน สวาทเคล้าคลึงสมร ๏ กรเกี้ยวกรกอดเนื้อ......................เนื้อแนบเนื้อโอ่เนื้อ อ่อนเนื้อเอาใจ ๏ พักตราใสใหม่หม้า........................หน้าแนบหน้าโอ่หน้า หนุ่มเหน้าสรสม ๏ นมแนบนมนิ่มน้อง........................ท้องแนบท้องโอ่ท้อง อ่อนท้องทรวงสมร ๏ สมเสน่ห์อรใหม่หมั้ว......................กลั้วรสกลั้วกลิ่นกลั้ว เกลศกลั้วสงสาร ๏ บุษบาบานคลี่คล้อย.......................สร้อยและสร้อยซ้อนสร้อย เสียดสร้อยสระศรี ๏ ภุมรีคลึงคู่เคล้า.............................กลางกมลยรรเย้า ยั่วร้องขานกัน ๏ สรงสระสวรรค์ไป่เพี้ยง.................สระพระนุชเนื้อเกลี้ยง อาบโอ้เอาใจ ๏ แสนสนุกในสระน้อง.......................ปลาชื่นชมเต้นต้อง ดอกไม้บัวบาน ๏ ตระการฝั่งสระแก้ว........................หมดเผ้าผงผ่องแผ้ว โคกฟ้าฤๅปุน ๏ บุญมีมาจึ่งได้...............................ชมเต้าทองน้องไท้ พี่เอ้ยวานชม หนึ่งรา พระลอเสพสังวาสกับพระเพื่อนก่อนพระแพง เป็นอย่างไรก็ต้องลองดูโคลงสองที่ยกมาให้อ่านรวดเดียวข้างบนนี้ แต่สำหรับตอนนี้ จอมยุทธฯ ขอพักผ่อนก่อนขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 22 ต.ค. 45 22:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทอ  แสงเทียมเทียบรุ้ง        พราวพราย รัก ยิ่งจนงมงาย                 จึ่งแง้ม   ถัก ไหมสู่ใจหมาย              มัดหมี่ ฝัน เฟื่องยอนเย้าแย้ม          หยาดเยิ้มทรามสงวน ๚         จากคุณ : lek Isara - [ วันปิยมหาราช 00:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาอ่านเหมือนกันค่า :) จากคุณ : a whispering star - [ วันปิยมหาราช 03:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คารวะ3 จอก ^__^.. จากคุณ : GTW - [ วันปิยมหาราช 07:15:19 A:202.133.172.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ๏ ทอ รู้ดูศิษย์ผี้                   บรรยาย รัก รื่นชื่นหญิงชาย            ร่ายร้อน ถัก โคลงส่งบ่งอบาย         ขยายภาพ ฝัน  อัศจรรย์ซับซ้อน         ศิษย์น้องงุนงง ๚ มาปิดตาแอบอ่านเจ้าค่ะ สัญลักษณ์เยอะจัง แหะ แหะ อ่านอย่างเดียวดีกว่า... มิกล้าฝึกกระบวนโคลงนี้ ^^' จากคุณ : ไร้นาม - [ วันปิยมหาราช 07:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โฮ่ๆ .. ขออ่านศึกษาไปก่อน (หลายรอบแล้วนา) คิกๆๆ จากคุณ : เซียงยี้ - [ วันปิยมหาราช 11:16:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาต่อขอรับ บทอัศจรรย์จากลิลิตพระลอ ถือเป็นเคล็ดแห่งความสำเร็จทางกามที่โน้มน้าวให้เห็นความเป็นนักรักระดับหัวกะทิ ซึ่งพระลอนี้สามารถเผด็จสวาทเพื่อนแพงได้ในห้องเดียวกัน และเล่นบทอัศจรรย์ประเภทสองรุมหนึ่ง ซึ่งไม่มี ในวรรณคดีเรื่องอื่นๆ ถ้าจะใกล้เคียงกันบ้างก็คงจาก เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอนที่ขุนแผนได้นางพิม แล้ว ไปเผด็จสวาทนางสายทองอีกหนึ่งคน แต่แม้เหตุการณ์จะเกิดบนเรือนเดียวกัน แต่ก็คนละห้อง คราวที่แล้ว จบไว้ที่โคลงสองสุภาพชุดพระลอเสพสังวาสกับพระเพื่อน อ่านอย่างช้าๆแล้วลองจินตนาการจะเห็นภาพ พระลอกับนางเพื่อนเสพสังวาสกันงดงามนัก โอ้ โห อีกแล้ว   ๏ พระเพื่อนสมสมรแล้ว...................ลอราชเชยชมแก้ว แก่นไท้แพงทอง เพื่อความต่อเนื่อง ต้องอ่านบทอัศจรรย์ระหว่างพระลอกับพระแพงต่อเลย ขอรับ ๏ ลบองบรรพ์หลากเหล้น................บ่เหนื่อยบ่ได้เว้น เพิ่มชู้ชมสมร ๏ ดุจอัสดรหื่นห้า............................แรงเร่งเริงฤทธิ์กล้า เร่งเร้าฤๅเยาว์ ๏ ดุจสารเมามันบ้า...........................งาไล่แทงงวงคว้า อยู่เคล้าคลุกเอา ๏ ประโลมเล้าอ่อนไท้.........................แก้วพี่เอยเรียมได้ ยากด้วยเยาวมาลย์ ๏ เอ็นดูวานอย่าพร้อง.......................เชิญพระนุชนิ่มน้อง อดพี่ไว้เอาบุญ  ก่อนเทอญ ตรงนี้ขอถอดพอเอาใจความได้ว่า พระลอสามารถเสพสังวาสได้ทั้งเพื่อนทั้งแพง ด้วยแรงกำลังดังช้างม้าศึก คึกคะนอง จนสองนางต้องครวญครางยอมแพ้ แต่ถึงพระแพงจะพูดจาเป็นเชิงเว้าวอนอย่างไร พระลอก็ ขอให้นิ่งขอให้อดไว้เอาบุญให้พระลอได้เสพสมตามปรารถนาก่อนเถิด เพราะรักเจ้าหลงเจ้าอยากได้เจ้าเหลือเกิน แล้ว และต้องพรากจากกันไม่นานนี้ ทำนองว่าพี่คงตายแน่ถ้าไม่เห็นน้องสักวันเดียว มาถึงตรงนี้ จอมยุทธฯ นึกถึงโคลงบทหนึ่งจาก นิราศนรินทร์ บทหนึ่ง คือ ๏ บำราศรสหื่นห้า...........................แหหาย โหยคระหนรนกาย...........................ก่ำไหม้ รัวรัวราคราวพาย...........................เรือเร่ง แรงแม่ ทันถี่ทุกเล่มไหล้.............................หล่อต้นตามเผยอ โคลงบทนี้ถอดความได้ประมาณว่า ตัวกวีมีอารมณ์กระสันถึงหญิงคนรักจนร่างกายมีแต่ไฟกิเลสเผาผลาญ อยู่เต็ม จึงต้องเร่งพายเรือด้วยพายทุกเล่มสุดกำลัง ตีความดีๆแล้วจะร้องอะไรจะขนาดนั้น มาถึงฉากรักระหว่าง พระลอกับพระแพงกันต่อ ซึ่งตรงนี้บรรยายไว้เป็นโคลงสี่สุภาพ ๏ บ่ มลายสมรเร่งเร้ง......................ฤทธิรงค์ สองอ่อนระทวยองค์.......................ละห้อย ความรักดุจทิพย์สรง.......................โสรจชื่น บัดชื่นบัดเศร้าสร้อย........................สร่างสร้อยสรดใส ๏ สะเทือนฟ้าฟื้นลั่น..........................สรวงสวรรค์ พื้นแผ่นดินแดยัน............................หย่อนไสร้ สาครคลื่นอึงอรร.............................ณพเฟื่อง ฟองนา แลทั่วทิศไม้ไหล้...............................โยกเยื้องอัศจรรย์ ๏ ขุนสีห์คลึงคู่เคล้า..........................สาวสีห์ สารแนบนางคชลี..............................ลาศเหล้น ทรายทองย่องยงกรี.........................ฑาชื่น ชมนา กระต่ายกระแตเต้น...........................ตอบเต้าสมสมร ๏ ทินกรกรก่ายเกี้ยว..........................เมียงบัว บัว บ่ บานหุบกลัว...............................ภู่ย้ำ ภุมรีภมรมัว......................................เมาซาบ บัวนา ซอนนอกในกลีบกล้ำ...........................กลิ่นกลั้วเกสร ๏ บ่ คลาไคลน้อยหนึ่ง..........................ฤๅหยุด อยู่นา ยังใคร่ปองประติยุทธ์.........................ไป่ม้วย ปรานีดอกบัวบุษป์..............................บ่ชื่น ชมนา หุบอยู่ บ่ บานด้วย...............................ดอกสร้อยสัตตบรรณ เสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว ทั้งสามก็ลงอาบน้ำในอ่างทองคำ เคล้าคลึงคลอเคลียกันจนตะวันคล้อยต่ำลง จึงได้ขึ้นสู่พระที่ออดอ้อนอาลัยอาวรณ์ทอดถอนใจกว่าจะจากพราก จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ วันปิยมหาราช 11:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทอ จินตภาพคล้อง...............ภาพตาม รัก เลิศลีลางาม....................ผงาดง้ำ ถัก สานเสน่ห์ความ..............กวีกลั่น ความนา ฝัน ทะยานฟ้าล้ำ.................ค่ำเช้าฤๅสลาย ...อิอิ สวัสดีครับผม ตามอ่านท่านจอมยุทธเมรัย ยกวิเคราะห์ให้ฟัง เพลินไปเลยครับ เลยต้องกลับมาอ่านลิลิตพระลอใหม่เลย แฮ่ แฮ่ จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ วันปิยมหาราช 11:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ๏  ไหม หมายมัดจิตเมื้อ         ยามมอง           รัก รัดรึงตรึงตรอง              ต่างฝ้าย ถัก พรมบ่มคำกรอง            มาห่ม             ฝัน อุ่นกรุ่นหอมละม้าย        มาดแม้นทิพย์วิมาน  ๚ะ๛ อ่านเพลินเลยคราวนี้  ศาลาไทยขอไม่แตะพระลอแต่จะหาเรื่องอื่นมาฝากนะคะ คิดถึง เฮียคัมภีร์ฯ จัง เสวนาเรื่องนี้ ท่าทางเฮียจะถนัดกว่าใครเพื่อน กลิ่นธูปไปถึงไหมหนอ แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 45 17:22:09 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 45 13:01:56 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ วันปิยมหาราช 12:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หนาว ลมฤๅเทียบได้          ใจหนาว รัก     มั่นเทียบเปรียบดาว   สว่างได้ สลัก   ใสสดสกาว             นภาพร่าง ร้าง     รักจารจิตให้            สุขร้างอุ่นเลือน   ขออภัยมือใหม่หัดเขียนครับ จากคุณ : ยุตา - [ วันปิยมหาราช 14:36:52 A:210.4.154.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีครับทุกท่าน อาศรมชาวโคลง เริ่มคึกคักอีกครา.. ข้าน้อยคอยเฝ้าปัดกวาดอาศรมฯ รอพี่ท่านทั้งหลายมาเสวนา ให้ชุ่มฉ่ำอุรา ผมเองก็น้องใหม่ครับ คงได้แต่ทักทายอะครับ บ่มีปัญญาไปวิจารณ์อะไรดอก ใครใคร่วิจารณ์ฤๅชำแหละก็ถือว่าช่วย ๆ กันหน่อยเน้อ.. เอ้าเร่เข้ามาเร่เข้ามา..ครับผม อันที่จริง กระทู้ "ทอรักถึกฝัน" ต้องยกเครดิตให้ลุงเวทย์ แต่เห็นท่านจอมยุทธฯ มาโพสต์ในอาศรมฯ ก่อนก็เลยอ้างไว้ก่อน (ฮิฮิ) กำลังรอเจ้าตัวให้เกียรติมาเองด้วยใจระทึก... - จอมยุทธเมรัย  สวัสดีครับ..และขอบคุณครับที่เข้ามาพูดคุยให้น้อง ๆ ได้เปิดหูเปิดตา (จนจะเป็นกุ้งยิงแย้ว..แหะ ๆ) - กระท่อมน้อยริมเล  ยินดีต้อนรับ "นู๋บี"  ครับ - จังงัง  อ๊ะ บอกว่าขออ่านอย่างเดียว แต่บท "ครุฑ-กากี" ที่โพสต์มา อะจึ๋ยส์ ๆ เลยอ่ะ อ้อ ยืมพี่ชายมาหรอกรึ อิอิ  แต่...เด๋วหาว่าไม่แน่...รับท้าซะเลย..ฮิฮิ (ไม่มีใครชำแหละแน่..เพราะเขาคิดว่าส่วนตั๊วส่วนตัว..5555 เอิ๊กส์)  ทอ...ทนลิงลูกท้อ.........................ลอลิง  รัก...แรกแปลกฤๅจริง...................เร่อจ้าน  ถัก...เปียแปลกปานปลิง................แปะทับ...หัวฮา  ฝัน...มากฝากเงินล้าน..................ตื่นเก้อเผลอฝัน ๚ - น.ส.ชาวนา  สวัสดีครับ..แวะเข้ามาบ่อย ๆ นาครับ - " . " ขอบคุณที่แวะมาร่วมวงเสวนา..ครับผม - lek Isara  พี่เล็กเข้ามาทำให้ห้องนี้อบอุ่นเสมอครับ - a whispering star  ยินดีต้อนรับครับ..อ่านแล้วอย่าลืมวางโคลงด้วยนา..ฮิฮิ - GTW  เอ้า..คืนไปหนึ่งจอก..ฮิฮิ - ไร้นาม  คิดฝึก...อีกละสิ..ฮิฮิ - เซียงยี้  สวัสดีครับ..หุหุ..ยังเป็นต้นกล้าอยู่ม่ายช่ายเหรอ :) - วิญญาณอสัญญา  อ่านอีกรอบแล้วเจออะไรดี ๆ อย่าลืมนำมาเล่าสู่กันฟังเน้อ.. - ศาลาไทย  โคลงกระทู้ยังสวยเหมือนเดิมนะครับ..ภาพก็สวยครับ (คงต้องรอท่านคัมภีร์โบราณมาเขียนโคลงประกอบภาพแล้วหละ :)) - ยุตา  สวัสดีครับ..ฮิฮิ กะอำน้องใหม่ละสิ..อิอิรู้ทันน่า กระผมอ่านกระทู้ย้อนกลับไป..เห็นชื่อ "ยุตา" ตั้งแต่ตั้งกระทู้แรก ๆ เลยนา เห็นท่านเสวนากับ ท่านนิรนาม อย่างสนุกสนานเชียวหละ..อิอิ..ยังไงก็ยังไง.. ขอคารวะครับ ๏ ทอ..หาวพราวเพริศสร้าง..........สีสัน รัก..ดอกบอกความกัน.................เกี่ยวก้อย ถัก..ไหมใหม่เฉิดฉันท์................มาห่ม ฝัน..ร่ำคำครูร้อย........................เรื่องโอ้อัศจรรย์ ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ วันปิยมหาราช 15:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 21 รุ้ง ทอ ไอทรายน้ำกรวด            ระเหยเหิร รัก ทาบแสงตะวันเชิญ          เทพรุ้ง ถัก แดงม่วงครามเงิน           เขียวแสด เหลืองเฮย ฝัน พร่างเลียบขอบคุ้ง          ระนาบโค้งสานสวรรค์ ฯ ............. สวัสดี ท่านอกนิษฐ์ และมิตรอาศรมฯ ทุกท่าน และขอคารวะท่านยุตา ครับ ขอบคุณ คุณศรีจิตรา มากครับ สำหรับโคลงนิราศฉะเชิงเทรา อันงดงาม แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 45 17:29:57 จากคุณ : พิราบเงิน - [ วันปิยมหาราช 18:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทอ  คำเคยร่วมคล้อง      โคลงคำ รัก   อ่านแอบจดจำ         ต่อถ้อย ถัก   เสริมแต่งเติมทำ      โคลงแย่  พี่เอย ฝัน  หลบแอบหลบร้อย     โผล่หน้าคราเลือน สวัสดีครับ แหม! ขอเป็นน้องใหม่กว่าก็ไม่ได้  จับได้เสียอีก อุตส่าห์หลงดีใจนึกว่าครานี้จะรอดตัว แต่ เอาเถิดครับยังไงก็ยังงั้น   หนึ่งแก้วน้อมสนอง ...เอ้าชน     จากคุณ : ยุตา - [ วันปิยมหาราช 20:57:21 A:203.156.24.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ฮิฮิ..ท่่านยุตา เชิญนั่งตามสบายเลยครับ ผู้น้อยจะคอยรับฟัง.. *** ๏ หนาว..ไหนสู้รักร้าง...................เสน่หา รัก..แรกแปลกวิญญาณ์.................หยั่งซึ้ง สลัก..แนบแอบอิงอา-...................รมณ์กรุ่น...วุ่นเฮย ร้าง..รักหนักอกอึ้ง........................อุ่นเนื้อจางไฉน ๚ *** ๏ไหม..ขาววาววับเนื้อ.................นางชม รัก..ซ่านสานสุขสม.....................เสน่ห์ร้อย ถัก..คืนหื่นอารมณ์......................รักฉ่ำ...ร่ำฮา ฝัน..แล่นแอ่นตามต้อย................แตกเต้นเต็มตอ ๚ **** ๏ ทอ...แสงแยงสอดเส้น.............ใยแสง รัก...ซื่อสื่อสารแซง.....................แทรกซ้อน ถัก...สาส์นซ่านทรวงแรง...............รับส่ง...องค์เอย ฝัน...เบี่ยงเดียงสาต้อน.................เต่งเต้าตรึงตรา ๚ แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 45 11:13:48 แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 45 11:06:15 จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 24 ต.ค. 45 10:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จอมยุทธเมรัยเล่าลิลิตพระลอแบบเนื้อๆ (ต้องจินตภาพไปด้วยถึงจะเห็นเนื้อๆ หิ๊หิ๊) (หิ๊หิ๊ คำแบ็ค) นิรนามสอดแทรกบ้างแบบน้ำๆ (ท่วมทุ่ง) ตามระเบียบ ก่อนที่พระลอ พระเพื่อนพระแพง จะเข้าบทอัศจรรย์ นางรื่นนางโรยได้มาส่งทั้งสามเสด็จบรรทม แล้วแนะแนว พระเพื่อนพระแพงว่า พี่เลี้ยงปิดม่านแล้ว . . . . รับขวัญ ท่านนา ขวัญอ่อนอย่าไกลกัน . . . กับไท้ ขวัญสองแม่คือวัลย์ . . . . เวียนรอบ พระนา ขวัญราชคงคือไม้ . . . . . . มาศเกี้ยววัลย์กรอง ฯ ความหมายหยาบๆ คงอ่านไม่ยาก คือ พี่เลี้ยงเห็นว่าพระเพื่อนพระแพงไม่เคยกับเรื่อง "เนื้อแนบเนื้อโอ่เนื้อ" มาก่อน อีกทั้ง เมื่อแรกเข้าบทอัศจรรย์ ต้องอัศจรรย์แบบ 2 : 1 เลยแนะแนวว่า สองแม่ก็จงปฏิบัติดั่ง "เถาวัลย์" ที่พันรอบ "ไม้" อันหมายถึงพระลอ ส่วนความหมายละเอียดๆ แบบดูการใช้คำ และอื่นๆ ได้แก่ คำสร้อยบาท ๑ . . . "รับขวัญ ท่านนา" นิรนามตอนแรกคิดว่าหมายถึงพระเพื่อนพระแพง แต่รู้สึกแปลกๆ ที่ใช้ท่านแทนพระเพื่อนพระแพง ก็เลยมองว่า หมายถึง พระลอ . . . ซึ่งดูเข้าท่ากว่า บาทนี้จึงเป็นการยัดความ คือ พี่เลี้ยงปิดม่านเตียง แล้วบอกแก่พระพื่อนพระเพื่อนว่า ให้ รับขวัญ ท่านพระลอ บาท ๒ . . . "ขวัญอ่อน" ไม่น่าจะแปลว่า ขวัญอ่อนขี้ตกใจ แต่น่าจะแปลว่า ขวัญอ่อนไท้ ทีนี้ "กับไท้" หมายถึงตัวละครใด ? ตอนแรกนิรนามคิด ไท้ หมายถึง พระลอ ซึ่งอ่านทั้งบาทก็ได้ความที่ลงตัว แต่คิดอีกที "ไท้" มักจะใช้พระเพื่อนพระแพงมากกว่า จึงคิดว่า "ไท้" หมายถึง ผู้พี่ (พระเพื่อน) และ "อ่อน" หมายถึง ผู้น้อง (พระแพง) บาทนี้จึงอาจแปลได้ว่า เจ้าน้องจงอย่าอยู่ห่างจากเจ้าพี่ แปลลึกๆ ก็หมายความว่า พระเพื่อนต้องเข้าบทอัศจรรย์ก่อน ส่วนพระแพงก็จงอยู่ใกล้ๆ บาท ๓ "เวียนรอบ" ก็คงหมายถึง เถาวัลย์ที่เลื้อยพันรอบไม้ อ่านอีกทียังหมายว่า "เวียนกัน ผลัดกัน เข้าบทอัศจรรย์" ก็ได้ แต่หากดูบาท ๔ ด้วย อาจต้องแปลแบบแรก คือ พระเพื่อนพระแพงดุจเถาวัลย์พันโอบรอบพระลอ จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 24 ต.ค. 45 14:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 25 บาท ๔ "คง" ทำไมต้องเป็น "คง" ? "คง" มี ๒ ความหมาย คือ หนึ่ง . . . ยังมียังอยู่เช่นเดิม (คงอยู่) สอง . . . เป็นคำบอกลักษณะคาดคะเน (คงจะเป็นเช่นนั้น) แต่คิดว่า ไม่น่าจะใช่ความหมายที่สอง เพราะ พี่เลี้ยงแนะกันขนาดนี้ คงไม่ใช่การคาดคะเนแล้ว ถ้าให้เดาเบื้องหลังการถ่ายทำ นิรนามเดาว่า เหตุที่ใช้ คง ก็เพื่อสัมผัสอักษรถัดไป เป็น "คงคือ" มาศ น. ทอง, กำมะถัน เกี้ยว น. เครื่องประดับสำหรับสวมจุก; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น ; ผ้าคาดพุง,           ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น ;             พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา วัลย์ น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (นิรนามเปิด พจนก. โคลงยวนพ่าย ด้วย มีบาทหนึ่ง (บาท ๒) เขียนว่า มืงคือวัลเฝือแฝง . . . มิ่งไม้) กรอง มี ๔ ชุดความหมาย         ๑ ก. ร้อย เช่น กรองมาลัย=ร้อยดอกไม้ ; ถัก, ทอ. (กรองทอง=ผ้าทอ/ถักด้วยเส้นลวดทองหรือไหมทอง)         ๒ ก. เอาของละเอียดออกจากของหยาบ, ใช้เครื่องกรองคัดเอากากออกจากน้ำ         ๓ น. กำไล โดยมากใช้ประกอบคำอื่น เช่นกรองเชิง กรองได กรองศอ.         ๔ น. กระชอน (ภาษาท้องถิ่นปักษ์ใต้) แล้ว "มาศเกี้ยววัลย์กรอง" แปลยังดีละ (วะ) เนี่ย -_- นิรนามเดาว่า ไม้มาศ วัลย์กรอง (สาน) เกี้ยว (รัด) หรือ (ไม้) มาศวัลย์ (วัลย์ทอง) กรอง (สาน) เกี้ยว (รัด) ก็ได้ แปลเพี้ยนๆ ก็เป็น พระลอดุจไม้ยืนมั่น (คง) อยู่ โดยมี มาศวัลย์พันเกี้ยว (พาราสี) บทเดียว นิรนามน้ำท่วมทุ่งกุลาร้องไห้เลย หิ๊หิ๊ . . . . . อ้อ บทนี้น่าสังเกตว่า สัมผัสนอก ขวัญ-กัน-วัลย์ ถูกเล่น เป็น  "ขวัญ" หน้าบาท .  . . . . . . . . . . .  . . . . . รับขวัญ ท่านนา ขวัญ . . . . . . . . กัน . . . . . . . . . . . . . . . . . ขวัญ. . . . . . . . .วัลย์ . . . . . . . . . . . . . . . . ขวัญ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . นอกจากนี้ ยังเล่น สัมผัสอักษรปลายวรรคหน้า กับ ต้นวรรคหลัง คือ แล้ว-รับ, กัน-กับ, วัลย์-เวียน, ไม้-มาศ ซึ่งปกติ ลิลิตพระลอ ไม่ได้เล่นครบทุกบาท หรือบางบทก็ไม่ได้เล่นเลย เช่นบท "พระลอลีลาศฟ้า ดินไหว" นี่คงเป็นจุดให้สังเกตศึกษาว่า เมื่อใดถึงเลือกเล่น เมื่อใดถึงไม่เล่นลูกเล่นอะไร . . . . . อ้า น้องใหม่ ยุตา กลับมาวาดลวดลายอีกแล้ว นิรนามถือโอกาสจุดธูปเรียกครูหนอนฯ ด้วยซะเลย หิ๊หิ๊ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 24 ต.ค. 45 14:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทอ ทอทอท้าท่อง             เที่ยวไทย   รัก ล่องแก่งชมไพร            เพียบพร้อม ถัก ธรรมชาติละไม             ละมุนโอบ     ฝัน สะอ้านเชิญห้อม            กอบอ้อมกอดไทย ฯ มานั่งอ่านครับ ได้อรรถรสดีครับ แต่ข้าน้อยบสามารถแจมได้ เลยขอแจมบททอทอทอ มาแทน ครับ แหะ ๆ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 24 ต.ค. 45 17:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จังงัง อ๊ะ บอกว่าขออ่านอย่างเดียว แต่บท "ครุฑ-กากี" ที่โพสต์มา อะจึ๋ยส์ ๆ เลยอ่ะ อ้อ ยืมพี่ชายมาหรอกรึ อิอิ แต่...เด๋วหาว่าไม่แน่...รับท้าซะเลย..ฮิฮิ (ไม่มีใครชำแหละแน่..เพราะเขาคิดว่าส่วนตั๊วส่วนตัว..5555 เอิ๊กส์) ทอ...ทนลิงลูกท้อ.........................ลอลิง รัก...แรกแปลกฤๅจริง...................เร่อจ้าน ถัก...เปียแปลกปานปลิง................แปะทับ...หัวฮา ฝัน...มากฝากเงินล้าน..................ตื่นเก้อเผลอฝัน ๚ ครากอดกุมนุ่มเนื้อ .....เนียนนวล เพียงแผ่วผึ่งผายจวน ซ่านซ้อน อุทรเคลื่อนหวิวรวน ....รัวร่อน อกคั่งละหลั่งร้อน .....เร่าเร้าถวิลหา ฯ บุปผายามดอกแย้ม ... ..สีสัน บานแอร่มเผยอวดพรรณ ...หยาดเยิ้ม หอมจรุงกรุ่นกลิ่นอัน ....ยวนยั่ว ภมรย่อมไหวเคลิบเคลิ้ม .....ซ่านซ้องรสหวาน ฯ คืบคลานเล็มคลุกเคล้า ..... เสาวรส เกลือกร่างคละคลึงบด .... กลีบง้ำ เบียดแทรกสอดกายลด ......เลี้ยวแหวก ดูดดื่มกำซาบน้ำ .........หลั่งเลี้ยงเผดียงไหว ฯ หทัยดุจละลิ่วห้วง ........ สูงโพยม หวิววาบปลาบถาโถม ....... .ร่วงคว้าง โลกยามซ่านลามโลม .........ลนร่าง คำย่อมยากเคียงค้าง ...... คู่คล้อยจินตนา ฯ *** แฮ่ ๆๆๆ นายอกนิษฐ์ ชอบมาแกล้งลูกลิงนัก ..ไหนละ ไหนลองชำแหละดูสิ อันนี้ว่าไง อุตส่าห์ไปบิ้วอารมณ์ที่เกาะสมุยมาเชียวนะ .. ตะเองหารูปให้เค๊าบ้างดิ ให้มัน อื้อออออออออออ อ้า เอ้อออออออออ หน่อยอะ ..... ก๊ากๆๆๆ แทบแย่แน่ะ ตอนเขียนโคลงน่ะ กลัวครายจะแอบดูจะแย่อ่ะ ..5555 มุดไปในผ้าห่มเขียนนะเนี่ย ขำกลิ้งจังอ่ะ ... ยังไม่ได้อ่านของใครเลยนะ ติดไว้ก่อน ที่นี่ค่าเน็ทแพง เสียดายตังค์น่ะ ไว้วันอาทิตย์อาจจะมาใหม่ หรือถ้าไม่งกเงินเกินไปนัก พรุ่งนี้แอบย่องมาหาใหม่นะ .. ดูแลปู่ให้ดีๆด้วยล่ะ ป่านนี้ เขียนไป ชักตาตั้งไปแล้วมั๊งเนี่ย โรคหัวใจกำเริบป่าวเนี่ย 55555 จากคุณ : จังงัง พรรคลิงรักลิง (จังงัง) - [ 24 ต.ค. 45 20:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ภาพประกอบ..แบบอย่างว่า..คืบคลานเล็มคลุกเคล้า......เสาวรส..ฮิฮิ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 24 ต.ค. 45 21:30:00 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตาแป๊ะนิรนามขายของเก่าอีกแล้วคับทั่น โคลง (เก่า) ประกอบภาพ #๒๓ ของทั่นอกนิษฐ์ โฉมน้องฉลองนุ่งน้อย . . . . ละห้อยหวน งามผ่องพรรณผิวนวล . . . . ป่วนท้อง เนินสมรซ่อนพิษอวล . . . . . พ่นอาบ เพียงอกวกประหวัดต้อง . . . ปวดแปล้บแทบสลาย . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 24 ต.ค. 45 23:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอทักทายท่านเจ้าของกระทู้ คุณ อกนิษฐ์ ที่แวะไปแอบแซวข้าพเจ้าที่ห้องนักเรียนไทยในเยอรมัน แล้วหายเงียบไปเลยนะคะ ท่านจอมยุทธฯ ผู้ขยันส่งเปเป้อร์ แต่ศิษย์น้องยังบ่มีเวลามาตามอ่านเลยเจ้าค่ะ ท่านพี่นิรนามฯ ที่ช่วยชำแหละโคลง ให้ข้าน้อยได้ตื่นตัวกับเขาบ้าง มัวแต่หายตัวไปหลายวัน ตามอ่านยังไม่ทันเลยค่ะตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว กระทู้จึงย่องมาวางโคลงสนิมเขละ และค่อย ๆ ย่างออกไป แบบเงียบสุด ทอ...ทอกระตุกผ้า.............................ทอไป รัก...รักเติมน้ำใจ.............................รักล้น ถัก...ถักป่านปอไหม............................ถักมั่น ฝัน...นั่งถักไม่พ้น..............................ค่ำนี้ถักฝัน จะเสร็จฤๅ   จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ต.ค. 45 18:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีครับ ครูรสา เดินท่อม ๆ ในพันติ๊ป ไปเจอกระทู้มีคนอยากรู้จักรสา รสา ก็เลยแวะเข้าไปดูอ่ะ ปรากฎว่าเขากะลังจีบกัน.. ก็เลยค่อย ๆ ย่องกลับมาเงียบ ๆ อิอิ เกี่ยวกลอนกลับมาได้สองบท พ่อกระถิน ถิ่นใต้ หมายตามอง แอบมาปอง หลงใหล ในชีสาว (เ้อ้ย ครูสาว) บุปผชาติ ชูช่อ รอแสงพราว หวังให้ดาว เจ้าโน้มก้าน จากคานทอง เอิ๊กๆๆๆๆๆ จากคุณ : กระสือน้อย_ แห่งดอย Heidelberg อยู่บนนี้ ก็ดีแล้ว แจ๋วสุขขี ไยเจ้าชี้ ทางกังวล ให้หม่นหมอง ไม่ต้องห่วง กลัวพี่ยา ไร้คนมอง คอยประคอง ตัวเจ้าเอง ให้พ้นภัย จากคุณ : รสา รสา จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 25 ต.ค. 45 21:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทั่นนิรนามฯ ช่วยวิจารณ์ด้วยครับ :) ๏ ทอ..กรกอดก่ายเกี้ยว.................กรอร รัก..ซาบอาบอุทร.........................อุ่นเอื้อ ถัก..แท่นแน่นในสมร....................สรงกลีบ ฝัน..วาบอาบองค์อะเคื้อ................คลุกเคล้าสองสม ๚ แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 45 22:09:13 จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 25 ต.ค. 45 21:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33 . ๏ ทอ....สายใยผูกพ้อง.......................เพื่อนกัน รัก........กาพย์กลอนโคลงฉันท์...........ชิดเชื้อ ถัก........โคลงต่อโคลงพัน..................เพียงเชือก.........พันเอย ฝัน........ต่อฝันนั้นเกื้อ........................หน่อเนื้อนักกวี ๚ ๛ ========================================== สวัสดีครับสหายชาวอาศรม ฯ ... แวะมาอ่านและวางโคลง ... ไว้เช่นเคย และขอขอบคุณ คุณศรีจิตรา มากครับ สำหรับโคลงนิราศฉะเชิงเทรา ที่ส่งไปให้ ...ได้รับแล้วครับผม แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 45 07:19:48 แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 45 23:01:51 จากคุณ : วฤก (วฤก) - [ 25 ต.ค. 45 22:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ทอ มือทอไม้เพื่อ          พึงใจ รัก มากจนใครใคร         แอบค้อน ถัก นิตถักเปอร์ไฉน       เข็มสะดุด ฝัน แปลบไฟแลบร้อน    สวาทเร้าประโลมสวรรค์ ๚ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 45 14:35:29 จากคุณ : ทิพย์อรุณ - [ 26 ต.ค. 45 12:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 35 (ก้านต่อดอก) ๏ ทอ  ปอปานปั่นด้าย            เกลียวเรียว รัก  ปักใจจริงเจียว                จึ่งซึ้ง ถัก  รักผูกใจเดียว                  มั่นควั่น  เชือกแล ฝัน  พรั่นใครมาทึ้ง                ทุ่มกลุ้มใจไฉน ๚ (โตเล่นหาง) ๏ ทอ ใจรวมหมั่นปั้น              เป็นใจ  เดียวนา   รัก  เพื่อนรักในใส                   ซื่อนั้น ถัก  โคลงเชื่อมไทยไป             เป็นปิ่น  โลกเฮย ฝัน  ชื่นสุขดั้นชั้น                     ชื่อแก้วกวีสวรรค์ ๚ (บุษบารักร้อย) ๏ ทอ  วันเพริศเพริศฟื้น-          ฟูกวี รัก  ร่ำโคลงโคลงลี-                  ลาศฟ้า ถัก  ใยรักรักวจี                         จารจิต ฝัน  ใฝ่นานนานช้า                    แช่มช้อยลอยสรวง ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 26 ต.ค. 45 13:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 36  ทอ...รุ้งพาดพรายพร่าง   ขอบฟ้า รัก.....สื่อสัมพันธ์มา          ฝากเจ้า ถัก.....ใยสายสวาทจา-       รึกอยู่  ในทรวง ฝัน.... หวานคลอคู่เคล้า      ข้ามรุ้ง มาเคียงฯ จากคุณ : กำมะหยี่ดำ - [ 26 ต.ค. 45 14:48:52 A:63.230.163.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ทอ ทาบอาบอุ่นโอ้             อิ่มอนงค์ รัก รุ่มรุมเร้าหลง                ร่วมละเล้า ถัก มิตรติดต่อตรง             ตามตลอด ฝัน เกิดเพริศเพราะเจ้า        จิบแท้แม่โขง มาคารวะคุณอกนิษฐ์ผู้ขยันขันแข็งตรวจตราอาศรมฯครับ จากคุณ : Noppy B. Good (สายลมคิมหันต์) - [ 26 ต.ค. 45 17:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ....อก...นิษฐ์ ( นิด )จิ๊ดเล็กน้อย...................เทียมดาว ดังไข่ไกลวงขาว.......................................เร่าร้อน เหลืองเรื่อเผื่อมันวาว.................................ผ่าวรุ่ม  ทรวงนา อก...นิษฐ์ ( นิด )คิดยอกย้อน......................อาจพ้นหล่นสวรรค์ ฯ ...แปลว่าใข่ดาวที่ทอด...ก็เล็กอยู่แล้ว...แต่ถ้าไม่มีไข่ขาว...จะยิ่งเล็กลงไปอีกสิเนอะ เนอะ... .หายไปไหนหนอ..คนที่มีคดีกะจังงังไว้น่ะ ออกมาซะดีๆเลย ..55555 จากคุณ : จังงัง พรรคลิงรักลิง (จังงัง) - [ 26 ต.ค. 45 22:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 39 - พี่หมอวฤก สวัสดีครับ - คุณทิพย์อรุณ สวัสดีครับ ถักเปอร์คืออะหยังอะครับ เอิ๊กส์ - คุณกำมะหยี่ดำ ยินดีต้อนรับครับ - คุณ Noppy B. Good (สายลมคิมหันต์) น้อมรับอีกหนึ่งเหยือก เอิ๊กส์ - นะจังงัง แฮ่ม ไปเกาะหมุยมาทั้งที ไหงเอาแค่ไข่ดาวมาฝากอกนิษฐ์ล่ะ..ฮิฮิ (กินนรเก็บบัว ๑) ๏ ทอ..เนตรสบเนตรจ้อง......จังงัง รัก..แรกพบแรกสัง-.............วาสสร้าง ถัก..กรทอดกรบัง-...............อกอ่อน..อรเอย ฝัน..ตื่น บ่ ตื่นบ้าง...............เท็จแท้ฉันใด ๚ ๏ อกนิษฐ์เพียงชื่อใช้............ชัยนาม ห่อนใช่พรหมในสาม..............ส่ำหล้า โกเมศเลศกลกาม..................กลไข่..ดาวฤๅ อกแอบอกเอมอ้า..................อาจอ้างทางสวรรค์ ๚ (โคลงพาไปอะ อย่าคิดมาก - ทดลองท่วงท่าของทั่นนิรนามฯ (ฉันใด) ด้วย ฮิฮิ) ป.ล. - ขอบคุณ คุณศรีจิตรา ด้วยคนครับ..แฮ่ม..พึ่งไปเช็คเมล์ก็ตอนที่เห็นใคร ๆ เขาขอบคุณกันนี่แหละ ฮิฮิ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 27 ต.ค. 45 06:02:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ..แหะ ๆ ต้องขออนุญาตคุณ "กำมะหยี่ดำ" อะครับ (จะเป็นการไล่แขกหรือเปล่าเนี่ย? ฮิฮิ) ..ครือว่ากระผมกะลังฝึกลีลาโคลงสี่สุภาพอยู่อะครับ..ซึ่งบังคับเอก ๗ โท ๔ ตามผังแบบนี้นะครับ ก ก ก ก่ ก้       ก ข   (ก ก) ก ก่ ก ก ข       ก่ ค้ ก ก ก่ ก ข       ก ก่   (ก ก) ก ก่ ก ก ค้       ก่ ก้ ก ก   (ก ก) ..ข,ค คือตำแหน่งบังคับสัมผัสนอก, ส่วนในวงเล็บ เป็นคำสร้อยมักจะใช้คำที่มีเสียงยาวมาช่วย เช่น ฤๅ เฮย แฮ นา เป็นต้น ..ทีนี้พอเห็นโคลงคุณ "กำมะหยี่ดำ" ก็ดูแปลกตา (จะใช่โคลงโบราณหรือเปล่า คงต้องถามศิษย์พี่ หรือไม่ก็ผู้รู้แล้วหละ หรือคุณกำมะหยี่ดำจะช่วยอธิบายหน่อยก็ดีนะ ฮิฮิ) ถ้าเป็นโคลงสี่สุภาพก็คงต้องขอวิจารณ์หน่อย แหะ  ๆ ทอ...รุ้งพาดพรายพร่าง      ขอบฟ้า ..พรายพร่าง อยู่ในตำแหน่งบังคับเอก-โท ทำให้ตกคำเอก-โท ครับ ส่วนคำที่ ๗ ( ฟ้า ) ปกติเราไม่นิยมคำที่มีวรรณยุกต์กันอะครับ รัก.....สื่อสัมพันธ์มา           ฝากเจ้า ..ไม่มีที่ผิดปกติ ถัก.....ใยสายสวาทจา-         รึกอยู่  ในทรวง ..คำที่ ๓ (สาย) ตกเอก และสร้อยแบบมีความหมาย(เจตนัง)  ในทรวง ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ก็มักจะไม่ใช้กันครับ ฝัน.... หวานคลอคู่เคล้า       ข้ามรุ้ง มาเคียงฯ ..คำที่ ๒  (หวาน) และคำที่ ๖ (ข้าม) ตกเอก ส่วนสี่คำสุดท้าย ข้ามรุ้ง มาเคียง จะไม่เขียนแยกกัน  เพราะไม่ใช่คำสร้อย ..แฮ่ เอิ๊กส์ อย่าพึ่งวิ่งหนีนาค๊าบ กระผมก็ตรวจได้แค่ฉันทลักณ์เท่านั้นแหละค๊าบ(ตัวผมเองก็ผิดบ่อย ๆ ด้วยความหลงลืม) ส่วนเรื่องคำเรื่องความยังไม่ประสีประสาดอก  แบบว่ารู้น้อยพลอยรำคาญ อะครับ ยังไง ๆ ก็ลองดูกระทู้เก่า ๆ ดูนะครับ พี่ ๆ เขาอธิบายไว้เยอะ คลิกดูนะครับ (ผมอ่านจนตาลายมาแย้ว ฮิฮิ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1038187.html ..ผมลองดัดแปลงไหม่ให้ตรงฉันทลักษณ์ โดยคงคำเดิมให้มากที่สุด..(แบบเตี้ยอุ้มค่อมอะครับ ฮิฮิ )  ทอ...รุ้งพาดขอบฟ้า           พราวตา รัก.....สื่อสัมพันธ์พา            ฝากเจ้า ถัก.....ใยสวาทจุ่มจา-          รึกแนบ  ทรวงเอย ฝัน.... อยู่คู่คลอเคล้า           ขนาบรุ้งมาเคียง ฯ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 27 ต.ค. 45 06:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ทดลองกลบท (อักษรสลับ) ๏ ทอ..อาบทาบอกเทิ้น..............อาทิตย์ รัก..นุชเรียมนริศ......................แนบรุ้ง ถัก..ทรายถ่ายทรวงสถิตย์..........ทรงถิ่น ฝัน..วาดฟองวัสฟุ้ง...................วุ่นฟ้าวายฝน ๚ (ช้างประสานงา) ๏ ทอ..รัสมีส่องรุ้ง...................เรืองเดช รัก..ด่ำข้ามประเทศ...............ถ่องถ้อย ถัก..โถมรื่นรมเยศ.................ฝากจิต ฝัน..จูบลูบปรางน้อย..............นิ่มน้องปองฝัน ๚ (นาคบริพันธ์) ๏ ทอ..คำจำจิตร้อน.................รักรุม รัก..เร่งเปล่งทรวงสุม.............ถักเข้า ถัก..แขนแน่นกรกุม...............ฝันฝาก..รักเฮย ฝัน..เฝื่อนเลือนยามเช้า..........ชอกช้ำระกำเหลือ ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 27 ต.ค. 45 06:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ข้าน้อยต้องขออภัยเป็นอย่างสูง    ที่ได้บังอาจก้าวล่วงเข้ามาหาญกล้าทาบฝีมือกับเหล่าปราชญ์มือฉมังทั้งหลาย    ด้วยความรู้ที่มีมาน้อยนิด   เพียงแค่คิดอยากจะร่วมสนุกเท่านั้น    หาได้คิดจะลบหลู่หรือทำลายความงดงามตามแบบสัมผัสของฉันทลักษณ์แต่อย่างใดไม่ หากเท่าที่ได้เคยผ่านตามาบ้างจากโคลงโลกนิติ  ก็ได้เคยเห็นการดิ้นได้ของแบบแผนจากบางบท   แต่โดยนัยสำคัญคือต้องการคงความหมายให้อ่านแล้วเข้าใจได้ในบทกวีนั้นๆ ใดใดในโลกล้วน    อนิจจัง.... อย่างไรก็ดี  ข้าน้อยต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ช่วยท้วงติงและสอนสั่ง  จักไม่ลืมพระคุณนี้ชั่วชีวิต จากคุณ : กำมะหยี่ดำ - [ 27 ต.ค. 45 12:27:33 A:63.230.163.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ลิลิตพระลอ บทก่อนนิรนามรู้สึกว่า ยังแปลได้ต่างไปจากเดิมอีก คือบท ๑ พี่เลี้ยงปิดม่านแล้ว . . . . รับขวัญ ท่านนา ถ้าแปลเป็นว่า ทั้งวรรคนี้ เป็นคำพูดของพี่เลี้ยง การถอดความจะเนียนกว่าแปลแบบอื่น คือแปลเป็นว่า พี่เลี้ยงพูดว่า "เมื่อพี่เลี้ยงปิดม่านแล้ว สองอ่อนไท้จงรับขวัญท่านนา" ถ้าแปลแบบเดิมที่นิรนามแปล มันจะไม่สมบูรณ์เรื่อง บางจุดจะไม่มีประธานหรือกรรมของประโยค คือเท่าที่สังเกตดู จะเห็นว่าผู้ประพันธ์ลิลิตพระลอมักจะเขียนโคลงครบโครงสร้างประโยคหนึ่งเสมอ อย่างน้อยจะต้องมีประธานของประโยค เพื่อให้รู้ว่า ตัวละครทำอะไร พูดอะไร และกับใคร เพียงแต่ปัญหาในการอ่านอยู่ที่ คำแทนตัวละครที่บางครั้งต้องอ่านช่วยว่า หมายถึงตัวละครใด บาท ๒ นิรนามแปลไว้สองอย่าง แต่คิดว่า แปลแบบเดิมดูจะดีกว่าคือ ขวัญอ่อน (พระเพื่อนพระแพง) อย่าไกลกัน . . . กับไท้ (พระลอ) คือเห็นว่า ลิลิตพระลอใช้คำว่า "ธิราชไท้" (พระลอ) ก็บ่อยเหมือนกัน . . . . . ทีนี้มาดูบทต่อไป เมื่อปิดม่านแล้ว นางพี่เลี้ยงก็ออกมารอรับใช้เจ้านายอยู่นอกห้องบรรทม เช่นเดียวกับพี่เลี้ยงฝ่ายชายทั้งสองของพระลอที่รอรับใช้อยู่นอกห้อง สองนางลาราชไหว้ . . . . . บทมาลย์ ถึงนอกสองหับทวาร . . . . ท่านไว้ หับแล้วบ่ทันนาน . . . . . . .ยังพี่ นายนา นั่งแต่ไกลกามไหม้ . . . . . สวาทเพี้ยงไฟฟอน ฯ บาทเด่นของบทนี้คงจะเป็น "นั่งแต่ไกลกามไหม้ . . . . . สวาทเพี้ยงไฟฟอน" พี่เลี้ยงสองฝ่ายนั่งอยู่ไกลกัน (นั่งใกล้กันคงจะไม่เหมาะ) มองตากันด้วยความสิเน่หา ความปรารถนารุมเร้าอยู่ภายใน "กามไหม้" น่าจะเรียกได้ว่าเป็น โวหารกวี ไหม้ ตาม พจนก. ๒๕๒๕ หมายถึง ลุก, เผา (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน) หรือหมายถึง ถูกความร้อนจนเกรียมหรือเป็นถ่าน ; เกรียม, ดำคล้ำ. กามไหม้ จึงหมายทำนองว่า ความต้องการทางกามบังเกิด และเร่งเร้าอยู่ภายในใจ-กายอย่างแรง (ลุกโพลง) สวาท น. คุณสมบัติที่ทำให้เกิดความรัก ความพอใจ หรือความยินดี เป็นต้น           ก. รัก, ยินดี หรือ พอใจ  เป็นต้น เพี้ยง ว. เท่า, เสมอ (ใช้ในโคลงแทนคำว่า เพียง)          อ. คำเปล่งออกมาเมื่ออธิษฐานให้เป้นอย่างใดอย่างหนึ่ง. ฟอน ก. บ่อน, กินข้างใน, พลอนทั่ว          ว. ย่อยยับ, แหลก, (ฟันฟอน=ฟันให้แหลก) ;             ที่ไหม้เป็นจุรณ, ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า (เช่น กองฟอน) "สวาทเพี้ยงไฟฟอน" ฟอน ควรเลือกความหมายที่เป็น กริยา ทั้งวรรคจึงอาจแปลได้ว่า ความรักความปรารถนา ดุจ มีไฟ เผาผลาญทรมานอยู่ภายใน . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ต.ค. 45 13:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 บทต่อๆไป เป็นเรื่องของพี่เลี้ยงทั้งสองฝ่าย ที่มีความปรารถนาต่อกัน แต่ต้องยับยั้งชั่งใจเอาไว้ เพราะอยู่ในเขตห้วงห้ามในวัง และอยู่ในหน้าที่ด้วย ช่วงนี้เป็นโคลง ๒ กับโคลง ๔ สุภาพรวม ๗ บท นิรนามจะยกมาเฉพาะบทที่ชอบใจ หรือน่าศึกษา     รัญจวนสมรหมื่นกลั้น . . . . .เพราะเพื่อภักดีหมั้น     จึ่งกลั้นใจคง ฯ "หมื่นกลั้น" เป็นโวหารกวี ในคู่มือการอ่านอธิบายว่า ... ลิลิตพระลอนิยมใช้คำบอกจำนวนนับ เช่น หมื่น แสน โกฏิ ประกอบคำอื่นเพื่อสื่อความหมายว่า มีความทุกข์มากล้น เป็นการใช้ภาษาแบบเกินจริง เพื่อสื่ออารมณ์ได้อย่างเด่นชัด เช่น หมื่นไหม้, แสนศัลย์, นับโกฏิ. ... หมื่นกลั้น ก็จึงหมายทำนองว่า ต้องข่มใจกลั้นอย่างมหาศาล หมั้น=มั่น. (หมั้น จะเป็น โทโทษของ มั่น หรือไม่ อันนี้ต้องศึกษาค้นคว้าภาษาในยุคนั้น ถึงจะบอกได้)     รู้อายองค์ยากแท้ . . . . . . . . ผิบ่รู้อายแล้     ง่ายพ้นประมาณ ฯ บทนี้นิรนามชอบความหมายบทนี้ คู่มือการอ่าน ถอดความว่า ... เพราะรู้จักละอายใจจึงทำให้ต้องลำบากเช่นนี้ หากไม่รู้จักอายแล้วละก้อ ง่ายนิดเดียว ...     แรงรักแรงราคร้อน . . . . . . . รนสมร     ยงยิ่งเปลวไฟฟอน . . . . . . . หมื่นไหม้     มณเทียรปิ่นภูธร . . . . . . . . .เป็นที่ ยำนา     ขืนข่มใจไว้ได้ . . . . . . . . . .  เพื่อตั้งภักดี ฯ ความหมายหยาบๆ ก็คงคล้ายๆที่เนื้อเรื่องบรรยายมาก่อนหน้า คือ ไฟรักไฟสวาทไหม้สุมทรวง แต่ต้องยำเกรงสถานที่ราชวัง ต้องข่มใจตั้งมั่นในความจงรักภักดี (ไม่โผเข้าไปหานายพี่เลี้ยง) ราค ไม่พบในพจนานุกรม ๒๕๒๕ คู่มือการอ่านให้ความหมายว่า ราค=ความใคร่, ความหมายเดียวกับ ราคะ คือ ความกำหนัด รน ก. นิ่งอยู่ไม่ได้, เร่าร้อน ยง มี ๓ ชุดความหมาย       ๑ - ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง, ยุพยง.       ๒ - ว. ยั่งยืน, มั่นคง เช่น อยู่ยง, ยืนยง       ๓ - ว. กล้าหาญ เช่น ยงยุทธ์, เยี่ยมยง. คู่มือการอ่าน ให้ความหมายว่า ยง=ยิ่ง พจนก. โคลงยวนพ่าย ให้ความหมายว่า ยง=ยิ่งยง, กล้าหาญ, ยิ่ง.                                                         มณเทียร น. เรือนหลวง, โบราณใช้ว่า มณเฑียร. ปิ่น น.เครื่องประดับสำหรับปักผมเป็นมุ่นเป็นจุก ; จอม, ยอด เช่น ปิ่นพิภพ. ภูธร น. พระราชา ; ภูเขา. ยำ มี ๒ ชุดความหมาย       ๑ - ก. คละเคล้า, ปะปน. น.ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่ง ...       ๒ - ก. เคารพ, นับถือ. (ยำเกรง=เกรงด้วยความเคารพนับถือ ยำเยง ก็ว่า)      (๓ - ภาษาชะแลง เอ๊ย ภาษาสะแลง ตาม พจนก.เถื่อน แปลว่า โดนรุมเล่นงาน หิ๊หิ๊) เมื่อแปลละเอียดๆ ตามคำที่ใช้ อาจแปลบทนี้ได้ว่า แรงรักแรงใคร่  เร่าร้อน ในใจนางพี่เลี้ยงทั้งสอง (สมร ถูกใช้เป็นคำแทนตัวละครนางพี่เลี้ยง) คงอยู่ เป็นอยู่ ดำเนินอยู่ (ยง) ยิ่งกว่า ความร้อนของเปลวไฟเผาหมื่นเท่า เรือนหลวง ของ จอมกษัตริย์ เป็นสถานที่ ที่ต้องให้ความเคารพ จึงข่มใจไว้ได้ เพื่อดำรงตั้งมั่นอยู่ในความจงรักภักดี     เรานี้เราเผ่าผู้ . . . . . . ภักดี     ผิดเท่าธุลีกลัว . . . . . เกลียดใกล้     ผิผิดกึ่งเกศี . . . . . . . แหนงว่า ตายนา     ดีกว่าเป็นคนให้ . . . . ท่านชี้หลังตน ฯ บทนี้นิรนามชอบการใช้คำในบาท ๒ คือ "กลัว . . . . เกลียดใกล้" (อ่านแล้ว ซู้ดปาก) แต่การถอดความ ออกจากติดนิดนึงเรื่อง ประธาน และ กรรม ของประโยค คู่มือการอ่านถอดความว่า "ใครทำผิดแม้เแต่เพียงน้อยนิด เราก็รังเกียจไม่อยากเข้าใกล้" แต่นิรนามเข้าใจแบบนิรนามว่า . . . เรื่องทำผิดเล็กๆน้อยๆ เราก็เกรงกลัวแล้ว และรังเกียจที่จะเฉียดกรายเข้าข้องแวะ (การทำผิด) . . . เหตุที่แปลดังนี้ เพราะเห็นว่า บาท ๑ โอ่อ้างถึงชาติตระกูลว่า เป็น เผ่าพันธุ์ภักดี บาท ๒ จึงน่าจะเป็นพูดต่อในขอบเขตของ ตัวเอง หรือ ขยายความเรื่อง เผ่าภักดีของตน . . . . . จบในส่วนของพี่เลี่ยงแล้ว เรื่องก็ตัดกลับไปเข้าบทอัศจรรย์ของพระลอพระเพื่อนพระแพง ตามที่ จอมยุทธเมรับเล่าในกรอบที่ ๑๐ ตรงที่ขึ้นต้นว่า ๏ ส่วนสามกษัตริย์แก่นท้าว................กรโอบองค์โน้มน้าว แนบเนื้อเรียงรมย์ อ้าว นิรนามเพิ่งเห็นว่ามีแปลซ้อนกันจอมยุทธฯ ในบท แรกรักแรงราคร้อน . . . รนสมร เท่าที่อ่านดูแล้ว ก็แปลคล้ายๆกัน ถือเสียว่า นิรนามช่วยเปิดพจนานุกรมให้เหล่าศิษย์น้องก็แล้วกัน . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ต.ค. 45 13:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ทั่นอกนิษฐ์ ให้วิจารณ์โคลงในกรอบ ๓๒ นิรนามก็ไม่ขัดศรัทธา ขอทวนศัพท์ที่นิรนามเปิดพจนานุกรมไปแล้ว เกี้ยว น. เครื่องประดับสำหรับสวมจุก; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น ; ผ้าคาดพุง,          ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น ;              พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา คำที่เปิดใหม่ได้แก่ (นิรนามไม่ได้เก่งศัพท์หรอกจ้าน เปิด พจนานุกรม ถอดความทั้งนั้น) (อ้อเปิดจากเว็บ http://rirs3.royin.go.th/ridictionary/lookup.html ) ทอ ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้น ให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่น ทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ.        ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น ถ้าวัวควายทอคนตาย. ทอแสง ก. ฉายแสงอ่อนๆ ขึ้นมา เช่น ตะวันทอแสง ก่าย ก. พาด, พาดไขว้กัน, เช่น เอาฟืนก่ายกัน,            พาดเกยอยู่หรือค้างอยู่ เช่น เอามือก่ายหน้าผาก นอนเอาขาก่ายกัน,            บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เกย เป็น ก่ายเกย หรือ เกยก่าย. อุทร น. ท้อง เอื้อ ก. เอาใจใส่, มีน้ำใจ, เห็นแก่, เช่น ไม่เอื้อวินัย เอื้อแก่กัน เอื้อเฟื้อ ก. อุดหนุน, เจือจาน, แสดงน้ำใจดีต่อผู้อื่น. เอื้ออำนวย ว. ส่งเสริมให้, เปิดโอกาสให้. ถัก ก. เอาเส้นเชือกหรือหวายเป็นต้นไขว้สอดประสานกันให้เป็นลวดลายต่างๆ บ้าง          ให้เป็นเส้นและเป็นผืนบ้าง ให้ติดต่อกันบ้าง แท่น น. ที่นั่งที่นอนเป็นต้น คล้ายเตียง แต่ไม่มีขารองรับ,             ยกพื้น เช่น แท่นรับความเคารพ,             ที่รองซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แท่นที่บูชา,             (ราชา) เรียกที่ประทับหรือที่บรรทมของพระเจ้าแผ่นดินว่า พระแท่น เช่น พรแท่นราชบรรจถรณ์. สรง ก. (ข.) อาบน้ำ (ใช้แก่บรรพชิตและเจ้านาย).               อะเคื้อ  ว. (กลอน) งาม (เช่น ถนัดดั่งเรียมเห็นองค์ . . . อะเคื้อ - ลิลิตพระลอ). คลุก ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน.         ก. ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกฝุ่น. เมื่อดูความหมายคำแล้ว นิรนามคิดว่า บาท ๑ "ทอกร" อาจยังไม่สอดคล้องกับความหมายที่ใช้กันอยู่ เมื่อดูในแง่ โวหารกวี ที่กวีอาจสร้างสรรค์กลุ่มคำใหม่ๆ นอกเหนือไปจากความหมายตามแบบแผน นิรนามคิดว่า ทอกร เป็นคำสวย แต่จินตภาพจากคำนี้ ยังไม่เนียน ทอ น่าจะเป็นคำที่ให้เซ้นส์ความหมายในเชิง ประกอบประสานสิ่งเล็กมากให้เป็น แผ่นผืนขนาดใหญ่ คือ ทอผ้า (จากด้าย) ทออณูแสงขึ้นเป็นลำ หรือระนาบแสง (ตะวันทอแสง) บาท ๑ จึงถอดความได้ว่า สอดมือสานนิ้วรัดกับนิ้วมือของอร (เดาว่างี้แหละ เพราะ กร แปลว่า มือ หรือ แขนก็ได้) บาท ๒ "อุ่นเอื้อ" ยังเนียนไม่สุดเรื่องความหมายคำ นิรนามคิดว่า "เอื้อ" เป็นคำที่ต้องมีคำอื่นมารับ ซึ่งอาจเป็น กรรม หรือ อื่นๆ (ดู คำแปลจาก พจนก.) บาทนี้ถอดความแบบช่วยอ่านได้เป็นว่า รักซาบซ่านอาบท้อง มอบไออุ่นแก่กัน บาท ๓ "ถักแท่น"  นิรนามว่า อ่านช่วยไม่ได้เลย ทั้ง "ถัก" และ "แท่น" ใช้ผิดความหมายจ้าน "สรงกลีบ" อาจไม่เนียนในแง่ไวยกรณ์ (นิรนามไม่แน่ใจนักในจุดนี้) เพราะ สรง อาจไม่จำเป็นต้องมีคำมารับอีก (เช่น ไม่ต้องมี กรรม มารับ) บาท ๓ อ่านแบบช่วยสุดๆ เป็นว่า เคลื่อนฐานขีปนาวุธประทับแน่นในสมร และรดน้ำๆๆๆๆ บาท ๔ "ฝันวาบ" นิรนามว่า คำสวยเหมือนกัน  ติดนิดหน่อยตรง "ฝัน"  แต่คิดว่าอนุโลมได้ อ่านโดยช่วยอ่านนิดหน่อยได้ว่า บรรเจิดฝันวาบอาบซ่านน้องคนงาม กอดคลุกเคล้าแนบแน่นขณะสองสม . . . . . แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 45 14:04:17 จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ต.ค. 45 13:23:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขออนุญาตออกความเห็นสักนิดนะครับ ผังที่คุณอกนิด (อกนิษฐ์ .. อิอิ) ให้มาใน คคห.๔๐ นั้น ยังคลาดเคลื่อนตรงบาทสุดท้ายวรรคหลัง โดยสร้อยโคลงในบาทสุดท้ายนี้ต้องเขียนติดกันเรียงไปเป็น ๖ พยางค์เลยนะครับ ดังรูปข้างล่าง ที่มา http://thaiarc.tu.ac.th/host/thaiarc/poetry/khloong/supharp/index.html#k4s โดย อ.กำชัย ทองหล่อ พี่เล็กเคยเห็นของจริงที่ใช้งานอยู่ที่ไหนจำไม่ได้แล้ว ไว้ถ้าใครเจอเอามาแปะให้ดูหน่อยนะครับ (วานหน่อย อิอิ) เรียน คุณกำมะหยี่ดำ ยินดีที่เข้ามาร่วมสนุกนะครับ สมาชิกในอาศรมนี้ส่วนใหญ่มาฝึกฝนกันที่นี่น่ะครับ ที่กล่าวว่า “เคยผ่านตามาบ้างจากโคลงโลกนิติ  ก็ได้เคยเห็นการดิ้นได้ของแบบแผนจากบางบท” นั้น พอดีผมเคยศึกษาและอ่านโคลงโลกนิติเช่นกัน แล้วสังเกตเห็นว่า มีข้อยกเว้นในบางประการเท่านั้น เช่น ถ้าเป็นสำนวนสุภาษิต หรือชื่อเฉพาะ ก็อนุโลมให้ใช้ได้ ยกเว้นในตำแหน่งบังคับโทยังไม่เคยเห็น ที่พบบ่อยๆ ก็คือตำแหน่งเอก ที่ปัจจุบันใช้คำตายแทนได้ แต่ในโคลงโลกนิติสำนวนเก่า บางบทใช้คำเป็นแทนเอก ซึ่งเข้าใจว่าในสมัยก่อนนั้นการใช้คำเป็นคำตายนั้น ผู้อ่านโคลง(อ่านด้วยทำนองเสนาะ) จะกำหนดเสียงได้ ว่าควรจะใช้เสียงสั้นหรือยาวในจังหวะใด แต่ตอนหลังๆ คนรุ่นใหม่อ่านในใจ คือใช้สายตามากกว่าการใช้หูฟัง จึงได้มีการกำหนดกฎเกณฑ์เพื่อช่วยในการเขียนโคลงได้กระชับขึ้น ผมเข้าใจอย่างนี้นะครับสามารถท้วงติงได้ครับ ปล.ขออภัยที่มาขัดจังหวะ ท่านนิรนาม ณ ถนนฯ ..... คิดถึงจึงหยอกจ้าน  ..... อิอิอิ   แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 45 13:50:51 จากคุณ : lek Isara - [ 27 ต.ค. 45 13:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ้า น้องใหม่ กำมะหยี่ดำ อาศรมชาวโคลง จุดใหญ่เป็นที่ หัดเขียนโคลงจ้าน ถ้ามี อารมณ์ เขียนโคลงมาแลกกันอ่าน ก็เขียนมาได้เสมอ ดังนั้น ถ้าเขียนคลาดไปจากแบบโคลงสี่สุภาพ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอันใด เป็นเรื่องเล็กมาก เพราะที่นี้เป็นที่หัดเขียนโคลง ชาวอาศรมที่เขียนโคลงได้แล้ว ยินดีแนะนำการเขียนโคลงตามแบบแผนฉันทลักษณ์แก่ผู้สนใจ (นิรนามก็ยังต้องหัดเขียนอยู่เรื่อยๆ ไม่งั้นจะลืมวิชาหมด) เมื่อสามารถ เขียนโคลงสี่สุภาพตามแบบแผนได้แล้ว หากต้องการจะเขียนโคลงสี่นอกแบบแผน ก็คงแล้วแต่ความประสงค์ส่วนตัว แต่แรกสุดคือ อยากให้เขียนตามแบบแผนได้ก่อน จึงค่อยไปประยุกต์แบบแผนใหม่ๆ จำเพาะตน เขียนโคลงถูกบ้างผิดบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา น้องใหม่หลายต่อหลายคนในอาศรม (และหน้าเก่า) ล้วนแต่ฝึกเขียนโคลงโดย "เอาผิดเป็นครู" ทั้งนั้นแหละ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ต.ค. 45 13:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ห้า จ๊ะเอ๋ ทั่นพี่เล็ก หูย ทั่นพี่เล็ก หยอกแรงเจงๆ แกล้งเรียก "ท่าน" นิรนามจะแย่นาคับ เรียก ด.ช. นิรนาม ดีกว่า ดูเป็นเด็กดี (มิใช่เด็กดีมีหน้าที่ ๑๐ อย่างด้วยกัน แต่ "ดูเป็นเด็ก" คับ) บ่ได้ขัดจังหวะหรอกคับ นิรนามจบ ลิลิตพระลอ ตรงนั้นพอดี แล้วก็จบการวิจารณ์ (ประสาเพื่อนชาวอาศรม) พอดี แนะแนวต่อจากนี้ไม่ไหวแล้ว . . . เพราะเปิด พจนก. จนมือหงิกไปแล่ว . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ต.ค. 45 14:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาติดตามอ่านค่ะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ เห็นคุณนิรนาม ให้คำแนะนำหลายท่าน จึงอยากให้คุณนิรนาม ช่วยวิจารณ์และให้คำแนะนำกับโคลงในความคิดเห็นที่ 8 ด้วยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : น.ส.ชาวนา - [ 27 ต.ค. 45 19:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 50 มาฝึกวรยุทธท่า (เดา) กลบท (ตามศิษย์พี่อกนิษฐ์ แบบมั่วสุดๆ) (ก้านต่อดอก) ทอ ก่อเกื้อเกิดสร้าง         วางทาง รัก ปักลงจรดกลาง          แน่แท้ ถัก รักเพื่อนไม่จาง           เกลียวเกี่ยว ฝัน มั่นมิตรมิ่งแล้            อยู่รู้น้ำใจ ๚ (โตเล่นหาง) ทอ บทโคลงเน้นเล่น        ไร้ความ หมายเฮย รัก สืบกลตามงาม            ร่างร้อย ถัก ผิดมิคร้ามถาม            ไถ่พี่ แก้นา ฝัน เก่งแต่น้อยน้อย           ฝึกเหล้นหางรอ โตแล ๚ (บุษบารักร้อย) ทอ บุษบาค่าล้ำ                ลองกล รัก จึ่งร้อยพลอยวน         วุ่นไว้ ถัก เนื้อฝึกนึกฝน              ฝักใฝ่ ฝัน แต่งกลจนได้             ดั่งร้อยบุษบา ๚ (อักษรสลับ < แต่งแทบตาย) ทอ กลทำเกือบท้อ            ก็ทน รัก ส่งร้อยสิรน                สืบหล้า ถัก เนื้อเถิดณ.ถนน            ถนอมถัก ฝัน จบฝากจารฟ้า            จิตเฝ้าใจฝัน ๚ (ช้างประสานงา < แต่งแบบเริ่มเพี้ยน) ทอ สานงาส่งเนื้อ              เริ่มเดา รัก ดอกหยอกช้างเอา         เถิดแกล้ง ถัก กลอยู่มั่วเรา                 ฝึกผิด ไหมนา ฝัน ผ่านกลจนแจ้ง             ปะช้างเลิกหนี ๚ (นาคบริพันธ์ < แต่งจนเพี้ยนไปแล้ว) ทอ นาคจากจิตแล้ว            เรียงคำ รัก ค่อยร้อยพันธ์ทำ           สถิตสร้าง ถัก สรรมั่นจรดจำ              ใฝ่ผูก กลเอย ฝัน เผ่นเน้นคำอ้าง              เหนื่อยแล้วแย่จัง ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 27 ต.ค. 45 22:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พี่(ครู)เล็กมาเองเลย (ฮิฮิ) ขอบคุณที่โผล่มาช่วยชีวิตน้อย ๆ ของอกนิษฐ์คร๊าบ :) ทั่นนิรนาม วิจารณ์ได้ละเอียดลออดีมากกกกก ข้าน้อยขอคารวะด้วยใจจริง (ทำให้รู้ว่าตัวผมเองตกวิชาภาษาไทย เห็นทีต้องเปิดดิกฯ บ่อย ๆ ..ฮิฮิ) แต่ทั่นนิรนามคงต้องเหนื่อยเพิ่มแล้วหละ เพราะมีคนติดใจ..ฮิฮิ วันนี้ปิดท้ายด้วยกลบทอีกสามบท จะได้ครบสิบซะที (ตามโปรเจ็คที่คิดไว้ในใจ ฮิฮิ) (วัวพันหลัก) ๏ ครูบาพาศิษย์ขึ้น................เขตเขา เขาเมื่อยเหนื่อยหนักเบา........ดุ่มด้น ด้นเดินศิษย์เห็นเถาว์.............ถามห่อน  งามเฮย ห่อนหยุดครูบอกพ้น...............ยอดย้อนเห็นสวย ๚ (ครอบจักรวาล) ๏ ครูให้เรียนไต่เต้า..............ตามครู บ้าบิ่นเคร่งเครียดดู...............ดั่งบ้า เปล่าปร่าเปรอะเป็นปู............ประโยชน์เปล่า ผลผ่านงานเจนจ้า.................จึ่งรู้เห็นผล ๚ (สารถีขับรถ) ๏ ตรำตรากงานต่ำต้อย..........ตรากตรำ ขึ้งจุดเหนื่อยประจำ...............จุดขึ้ง ใหญ่เป็นไป่นานฉนำ...............เป็นใหญ่ สรรเสกลาภยศซึ้ง..................สุขไซร้เสกสรร ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 27 ต.ค. 45 22:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ชะอุ๋ย สวัสดีครับ ไร้นาม โผล่มาเมื่อไหร่ ไม่ให้สุ้มให้เสียง ต๊กกะใจโม้ดเลย แถมวางกลบทได้น่ารักมาก ข้าน้อยยอมแพ้จริง ๆ แหะ ๆ กลบทต่าง ๆ อกนิษฐ์เอามาจากตรงนี้อะครับ (ยกเว้น "กินนรเก็บบัว" เอาตามที่เคยถกกันไว้ในกระทู้ก่อน) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1096103.html (ตั้งแต่ความคิดเห็นที่ 75 เป็นต้นไป) จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 27 ต.ค. 45 23:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ๕๕๕ ขำคุณไร้นาม ที่บรรยายแต่ละโคลงอ่ะ ..ขำกลิ้ง..ตกลงเพี้ยนไปแล้ว ๕๕๕๕ ตลกจังอ่ะ จากคุณ : จังงัง - [ 27 ต.ค. 45 23:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 54 พอดีที่กระทู้กลอน  ๏ ๏ ๏ เพ้อ ๏ ๏ ๏ มีโคลงร่วมอยู่ด้วยบทหนึ่ง ทราบจากท่านผู้แต่งว่า  บังเอิญวันนี้หากระทู้อาศรมไม่เจอ เลยฝากไว้ที่นั่นก่อน ขออนุญาตนำมาร่วมกระทู้รับรุ่งอรุณวันจันทร์ ที่ ๒๘ นะคะ ความคิดเห็นที่ 81   ..หลักหนึ่งหนักแน่นค้ำ ..ครองสัจ-   ญาณแฮ หลักหนึ่งกลับกลายสกัด กีดกั้น สองหลักปักเคียงขนัด คนึงเหตุ   ผลเทอญ ผิดหลักจักอัดอั้น อรรถอ้างตรองเอง จากคุณ : นักสิทธิ์ - [ 25 ต.ค. 45 08:12:26 A:202.28.27.2 X:202.28.26.104 ] จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 28 ต.ค. 45 08:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 55 จันทร์แรมจันทร์แจ่มฟ้า         ฝากกาล จันทร์นา สรรพชีพแรมแจ่มปาน           เปรียบนั้น เกียรติเกริกเก็บรับทาน           เทียมอิ่ม ผิว์อิ่มดีดีปั้น                       ไป่รื้อโรยดี ฯ ด้นไปเรื่อย ๆ แหะ ๆ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 28 ต.ค. 45 12:27:29 ]

ความคิดเห็นที่ 56 น.ส. ชาวนา โคลงกรอบที่ ๘ บทนี้อ่านเข้าใจยากนิดนึง เหตุที่อ่านยากคงเป็นเพราะโดน กระทู้โคลงหน้าบาท เล่นงานอีกแล้ว ของ น.ส.ชาวนา ยังไม่เละเท่าไหร่ แต่ของซือม่วยคนข้างล่างที่เอาไปใส่กลบทหลายบท เละตุ้มเป๊ะ ไปเลย -_- เอ้า ค่อยๆ มาดูกัน ดูความเนียนในการเล่นกระทู้หน้าบาทก่อน ทอ ผ้า . . . ผ่านฉลุย เพราะใช้คำว่า ทอ ตรงความหมาย รัก แนบ . . ผ่านฉลุยแบบมีเงื่อนไข คือ ต้องตามไปดูคำต่อๆไปว่า ทั้งวรรค ผ่านด้วยหรือเปล่า ถัก ใจ . . . ไม่น่าให้ผ่าน "ถักใจ" อ่านดู พิลึกเกินไป ฝัน อุ่น . . . ก็ไม่น่าให้ผ่าน (ความจริงพอผ่านได้ แต่ขอแนะแนวแบบเข้มๆ ไว้ก่อน) ทวนความหมายของคำบางคำจาก พจนานุกรม ทอ ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้น ให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่น ทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ.       ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น ถ้าวัวควายทอคนตาย. ทอแสง ก. ฉายแสงอ่อนๆ ขึ้นมา เช่น ตะวันทอแสง ถัก ก. เอาเส้นเชือกหรือหวายเป็นต้นไขว้สอดประสานกันให้เป็นลวดลายต่างๆ บ้าง          ให้เป็นเส้นและเป็นผืนบ้าง ให้ติดต่อกันบ้าง ลองดูของคนอื่นๆ ที่ นิรนาม คิดว่า ฉลุยโลดนะ ทอ...ใย, ถัก...ลาย, ฝัน...ตื่น (ศาลาไทย) ทอ แสง, ฝัน ใฝ่ (จังงัง) ทอทิพย์ (ชอบความแปลกที่ทอทิพย์), ฝัน ด่ำ, ทอทาบ, ถักแถว (มหัพภาค) ทอ แสง, ถัก ไหม, ฝัน เฟื่อง (ทั่นพี่เล็ก . . . ทั่นนี้หายห่วง พลาดยาก) ทอ จินตภาพ (ชอบความแปลกที่ท้าทายให้จินตภาพตามคำ), ถัก สาน, ฝันทะยาน (วิญญาณ ฯ) ทอ ทน, ถัก เปีย, ฝัน มาก (อกนิษฐ์) ทอ สายใย, ฝัน ต่อฝัน (วฤก) เป็นต้น (ไม่เอาคำว่า "รัก" มาแสดง เพราะเล่นไม่ยาก) จะเห็นว่า โดยส่วนใหญ่ที่เล่นกระทู้หน้าคำที่ผ่านฉลุย จะดูความเหมาะสมในการใช้คำ มีบ้างที่ฉีกคู่คำไปสู่คู่คำใหม่ๆ ซึ่งอันนี้คงต้องให้กาลเวลาเป็นผู้พิสูจน์ว่า คู่คำใหม่นั้นจะเป็นที่ยอมรับหรือไม่ ไหนๆก็ไหนๆ นิรนามขอวิจารณ์ครอบจักรวาลในส่วนที่ นิรนามคิดว่าใช้คำยังไม่ค่อยฉลุย นะ ถัก ใจ (จังงัง) แบบว่า ใครใช้ "ถักใจ" โดนหมด (นิรนามใช้ อัตวิสัย เอาความชอบของตัวเองเป็นที่ตั้งจ้าน) ถัก ถนอม (มหัพภาค) คำสวยมาก เสียงดีมาก เกือบให้ฉลุย แต่โดยอัตวิสัยของนิรนามแล้ว คิดว่ายังไม่สุด ทอ รู้, ถัก โคลง (อันนี้ก้ำกึ่ง) (ของไร้นาม) แต่นิรนามชอบ "ฝัน อัศจรรย์" เพราะเคยเขียนแบบนี้ (ฮิฮิ) ทอ ไอ, ถักแดงม่วง (พิราบเงิน) ความจริงบทนี้น่าสนใจมาก แต่ คำกระทู้โคลงหน้าบาทพาล่ม ถักธรรมชาติ (พิราบเงิน) ถัก โคลง (วฤก) ไม่ฉลุยเพราะนิรนามไปเทียบกับฝีมือของ วฤก ที่เข้าขั้นมืออาชีพแล้ว ทอ มือ (ทิพย์อรุณ) ทักทายสมาชิกใหม่โดยการวิจารณ์ซะเลย อิอิ ส่วนรายที่ เอา ทอ-รัก-ถัก-ฝัน ไปผสมกับกลบท ลองตรวจแก้ของตัวเองดูไปก่อน โดยดูแนวทางที่นิรนามแนะแนวไว้ข้างต้นนี้ อ้าว ว่าจะแนะแนว น.ส. ชาวนา แต่น้ำท่วมทุ่งไปถึงหลังคา อย่าเพิ่งแหยงกันไปซะก่อนล่ะ (วันนี้ผีตายโหงเข้าสิงนิรนาม) จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ต.ค. 45 13:30:15 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ดูของ น.ส. ชาวนา ต่อ บาท ๑ - ทอ ผ้าผลัดเปลี่ยนผ้า ผืนบาง . . . อ่านติดนิดนึงว่า เปลี่ยนผ้าผืนบางออก หรือว่า เปลี่ยนเป็นใส่ผ้าผืนบาง (เมื่อดูบาทอื่นเดาว่า เปลี่ยนเป็นใส่ผ้าผืนบาง ให้ดูเซ็กซี่) บาท ๒ - รัก แนบยอมแนบนาง สนิทเนื้อ . . . อ่านติดนิดนึงว่า ใครยอมแนบนาง หรือว่า นางยอมแนบเนื้อ (แต่หากดูว่าผู้เขียนเป็น น.ส. ก็ต้องเดาว่า นางยอมแนบเนื้อ) บาท ๓ - ถัก ใจเกี่ยวใจจาง เจียมจิต . . . วรรคหน้าอ่านไม่เข้าใจ แต่วรรคหลังดี บาท ๔ - ฝัน อุ่นกรุ่นฝันเอื้อ โอ่เนื้อพี่หนาว โอ่ ๑ น. ชื่อเรือพายขนาดเล็กรูปเพรียว ล่มง่าย ต้องผู้ชำนาญจึงจะพายได้ โอ่ ๒ ก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด โอ่ ๓ ว. กลิ่นเหม็นของสิ่งหมักดองที่จวนจะเสีย บทนี้อ่านเข้าใจยากอยู่บ้าง คล้ายๆหักมุมว่า ทั้งหมดคือ ฝันหวาน ที่อุ่นใจ ช่วยให้คลายหนาวเนื้อ . . . ใช่บ่ แล้ววรรคสุดท้ายกลับกลายเป็นว่า คนเขียนเขียนในฐานะผู้ชาย โดยดูจากที่ใช้คำว่า "พี่" หรือว่า เป็นเรื่อง หญิงสาว รักต่างวัยกับชายหนุ่มที่อ่อนวัยกว่า ? โดยรวมแล้ว บทนี้นิรนามคิดว่า จุดเด่นอยู่ที่เสียงโคลงตลอดทั้งบท นิรนามอ่าน (ในใจ) แล้วรื่นหู คิดว่า บางส่วนมาจากการใช้สัมผัสอักษร และการใช้คำซ้ำ ทำให้เสียงโคลงฟังสะดุดหูดี แต่ในด้านการสื่อความ ยังคงต้องปรับปรุง . . . . . ชั่วโมงนี้ นึกอยากคัดโคลง กระทู้หน้าบาท มาให้อ่านกัน ขอใช้ของเก่าที่สมาชิกเคยคัดลอกมาลง อยากให้ซือตี๋ซือม่วย น้องใหม่มือใหม่ สังเกตว่า การเล่นกระทู้หน้าบาท มีความพยายามที่จะใช้คำที่สอดคล้องกลมกลืนกัน มีการใช้คู่คำที่เหมาะสม เป็นคู่คำที่อยู่ในระบบของภาษาไทยมาตรฐาน มียกเว้นบ้างตรงที่เป็นโวหารกวี ซึ่งนั่นจะกลมกลืนไปทั้งวรรค หรือทั้งบาท จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ต.ค. 45 13:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จุนใจหล้า โดย ศิวกานท์ ปทุมสูติ ฉันทลักษณ์ : โคลงดั้นบาทกุญชร ๏ ทะ เลาะเบาะแว้งว่าง   วันใด บ้างฤๅ ลุ่ม ลึกสมานฉันท์           ค่ำเช้า ปุ่ม ทิฐิพอกหทัย             เพ่งถาก ปู แผ่นทองเนื้อเก้า          กิจประสาน ๚ ๏ ทุ รคมฟากคุ้ง             มรคา สุ มิตรสุมนคาน             หาบข้าม มุ ฟาดมุฟันอา-              ธรรมโค่น ดุ เผด็จเข็ดแล้วคร้าม      หวาดเกรง ๚ ๏ อุ ดมคติโพ้นถั่ง           ทิพย์ธาร สา แหรกคุณธรรมเพรง   ภาชน์จ้วง นา รีบุรุษงาน                 หอมเหงื่อ รี รี่หยาดน้ำห้วง              แห่งสวรรค์ ๚ ๏ โก ลาหลเพื่อให้           เห็นขลัง วา ศอกออกคืบครัน         อะเคื้อ ปา อคติมลัง-                 เมลืองสติ เปิด โลกไป่ร้างเรื้อ           แหล่งคุณ ๚ ๏ จก รักดำริร้อย              รึงทรวง จี้ สัจธรรมจุน                  จิตหล้า รี้ ริกหลีกหลายลวง          เล่ห์ฝ่อ ไร แก่นดินน้ำฟ้า              ฝากถนอม ๚๛ . . . . . คู่คำตามระบบภาษาไทยมาตรฐานของโคลงบทนี้ได้แก่ ลุ่ม ลึก, วา ศอก, เปิด โลก, รี้ ริก คำที่โดยทั่วไปๆไม่ค่อยมีความหมาย ต้องประกอบคำอื่นจึงมีความหมาย ทะ เลาะ, ทุ รคม, สุ มิตร, อุ ดมคติ, สา แหรก, นา รี, โก ลาหล การเรียงคำตามลักษณะความหมายของคำ ปู แผ่นทอง, มุ ฟาด (มุฟัน) การเรียงคำนอกแบบแผนปัจจุบัน ในเชิงโวหารกวี ปุ่ม ทิฐิ, ดุ เผด็จ, รี รี่, ปา อคติ, จก รัก, จี้ สัจธรรม, ไร แก่น . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ต.ค. 45 13:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 59 --------กระทู้ไทยแลนด์---------- ๏ทะ แกล้วทวยหาญโห่กล้า.........กินเมือง ลุ่ม เลือดนักเลงเคือง..................ขุ่นแค้น ปุ่ม ประหลาดเปล่าเปลือง...........กรุงเทพ ฯ ปู เสื่อนั่งยิ้มแป้น........................ปดโป้ประชาชี ๚ ๏ทุ จริตทั่วทั้ง.............................ปริมณ ฑลเอย สุ จริตทุกข์ระทมทน....................แดกขี้ มุ ทะลุทะลึ่งฉล.........................ฉ้อร่ำ รวยนา ดุ เดือดนักยุคนี้..........................กอบได้โกยเอา ๚ ๏อุ เหม่ เหม่ ชั่วช้า.......................นักสาว สา ธิตผลิตน้ำกาว.......................กลิ่นคุ้ง นา งแบบระบาดราว.....................มีนิ สะเกิร์ทแม่ รี รี่ Kaหรี่ ฟุ้ง...............................เฟื่องทั้งนครินทร์ ๚ ๏โก ลาหลตื่นเต้น.........................นาคร สนุกเฮย วา ทะเปิดงานบอลล์.....................เรี่ยมเร้ ปา ระเบิดไฟฟอน..........................จำหลัก ละลายแล เปิด กรุเก็บใส่เป้............................หมดสิ้นสุโขทัย ๚ ๏จก เลนกินต่างข้าว.......................ขาวขาว จี้ เพชรพะพรายพราว.....................ฤง้อ รี้ พลเกลื่อนกล่นคาว......................เลือดท่วม ไร หริ่งเรไรพ้อ................................ล่มแล้วไทยแลนด์ ๚ จากหนังสือกวีนิพนธ์ " ความคิดสีขาว" ไพบูลย์ วงศ์เทศ . . . . . บทนี้ กับบทถัดไป น่าจะให้ ซือม่วยไร้นาม ทำเป็นแบบฝึกหัดจำแนกการใช้คู่คำ ที่มาประกอบเข้ากับ คำกระทู้โคลงหน้าบาท ดังที่นิรนามจำแนกเป็น ๔ กลุ่มข้างบน เพราะ ซือม่วยไร้นาม เขียนมาเยอะโดยใส่กลบท จนเห็นข้อบกพร่องเต็มไปหมด ใครจะทำแบบฝึกหัดนี้เป็นเพื่อน ซือม่วยไร้นามด้วยก็แล้วแต่สมัครใจจ้าน . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ต.ค. 45 13:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ..........๏ ๏ ๏ ดั่งดวงใจสมัย ๏ ๏ ๏................. ๏ ทะ เยอทะยานไปหว่านฟ้า..........ปลูกฝัน ลุ่ม ลึกดวงใจนิรันดร์.....................ร่มแก้ว ปุ่ม หินปุ่มดินพัน..........................ผูกวิจิตร ปู ลาดอุดมคติแผ้ว.......................ผ่องเนื้อในกวี ๏ ทุ รชาติขลาดจักชี้......................ชมธรรม สุ คติถูกปิดงำ..............................โง่ใบ้ มุ ทะลุดุดันดำ..............................เนินเผน็จ การเอย ดุ แต่ดวงดอกไม้...........................หม่นสิ้นสวนขวัญ ๏ อุ ดมคติปันแก่หล้า.....................มหาศาล สาแก่ชาติเกิดกาล.........................หนึ่งสั้น นา ฬิกาโลกไขลาน........................โดยโลก รี หรี่โคมรักนั้น..............................สว่างห้วงหัทยา ๏ โก กิลาหนึ่งเจื้อยแจ้ว.................กลางใจ สมัยเอย วา ระระหว่างวันวัย......................ชีพน้อย ปา ใจสู่ใจไป...............................เปี่ยมปิติ เปิด มรรควิธีคล้อย......................เคลื่อนท้าทายธรรม ๏ จก ธรรมธาตุจากเวิ้ง..................จักรวาล จี้ จดจินตนาการ..........................จากหล้า รี้ พลแห่งวิญญาณ.......................ยังขบถ ไร แดดดวงสุริยะฟ้า......................ฝากฟื้นมโนฝัน ฯ จากหนังสือกวีนิพนธ์ " ฤดีกาล " ไพวรินทร์ ขาวงาม . . . . . อ้อ คุณศรีจิตรา (เกือบลืมอีกแล้ว) นิรนามขออ่าน โคลงนิราศฉะเชิงเทรา ด้วยคน ขอบคุณคับ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ต.ค. 45 13:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 61 มารายงานตัวก่อนขอรับ หลังจากโดนไข้หวัดเล่นงานจนนอนซมอยู่สองสามวัน แม้ตอนนี้อาการจะดีขึ้นมาก แต่สมองยังไม่แล่นเลย ฮือๆๆ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ต.ค. 45 14:47:15 A:161.246.1.33 X:161.246.51.200 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แง้ว แง้ว กลัวไม่ได้โพส มารายงานตัวก่อนครับ แง้ว แง้ว ... 28 ตุลา วันเกิด ลูกชายผมขอรับ อิอิ ไปฉลอง ครบ 3 ขวบก่อนเน้อ จากคุณ : นัวเนียร์แสนซน - [ 28 ต.ค. 45 19:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ฝึกกลบทข้างบนแบบธาตุไฟเข้าแทรกอีกเช่นเคย เลยต้องกลับมาแก้ตัวทำการบ้านศิษย์พี่นิรนามก่อน ^_^ (แต่ก็... ทำแบบเดาๆ มาอีกเหมือนกัน ^^') --- กระทู้ไทยแลนด์ --- 1. คู่คำตามภาษาไทยมาตรฐาน: ปู เสื่อ, ดุ เดือด, เปิด กรุ, รี้ พล 2. คำไม่มีความหมาย ต้องประกอบคำอื่นถึงมีความหมาย: ทะ แกล้ว, ทุ จริต, สุ จริต, มุ ทะลุ, อุ เหม่, โก ลาหล, วา ทะ 3. การเรียงคำตามลักษณะความหมายของคำ: นา งแบบ, ปา ระเบิด,  จก เลน, จี้ เพชร, ไร หริ่ง 4. การเรียงคำนอกแบบแผนปัจจุบัน ในเชิงโวหารกวี: ลุ่ม เลือด, ปุ่ม ประหลาด, รี รี่ --- ดั่งดวงใจสมัย --- 1. คู่คำตามภาษาไทยมาตรฐาน: ลุ่ม ลึก, รี้ พล, ไร แดด 2. คำไม่มีความหมาย ต้องประกอบคำอื่นถึงมีความหมาย: ทะ เยอทะยาน, ทุ รชาติ, สุ คติ, มุ ทะลุ, อุ ดมคติ, นา ฬิกา, โก กิลา, วา ระ 3. การเรียงคำตามลักษณะความหมายของคำ: ปุ่ม หิน, ปู ลาด, ปา ใจ 4. การเรียงคำนอกแบบแผนปัจจุบัน ในเชิงโวหารกวี: ดุ แต่, สา แก่ชาติ, รี หรี่, เปิด มรรค, จก ธรรมชาติ, จี้ จด ทำการบ้านเสร็จแล้วก็ฝึกแต่งโคลงกระทู้อันนี้ตาม (ไม่เข็ด อิอิ) --- ๏ ๏ ๏  เงาจันทร์  ๏ ๏ ๏ --- ๏ ทะ เลงามยามภาพย้อน         เงาจันทร์ ลุ่ม ลุ่มดอนดอนอนันต์              ส่งสะท้อน ปุ่ม ปมระลอกอัน                      อัปลักษณ์ ปู แผ่ผิวพรายซ้อน                   สงบสร้างมนตรา ๚ ๏ ทุ เลาลงคงเพราะต้อง-          มนต์ธาร สุ คติรมย์สราญ                        แด่ข้า มุ มุ่งเหนื่อยดวงมาน                 กลับว่าง ดุ เดือดเลือดพล่านล้า                หลบเฝ้าเงาจันทร์ ๚ ๏ อุ เบกขาเกิดแจ้ง                    จิตตรอง สา มัญภาพเข้าครอง                 จับซึ้ง                   นา บุญส่งใจมอง                       ยลภาพ ริ เริ่มคลายเครียดขึ้ง                 หมดม้วยมอดสลาย ๚ ๏ โก ลาหลหมดมล้าง               จางลง วา รีคลื่นคลั่งหลง                     คลาดแคล้ว ปา สลัดทุกข์ปลดปลง               จันทร์ส่อง เปิด จิตคิดล่วงแล้ว                   จิตสล้างสว่างใน ๚ ๏ จก โคลงร้อยร่างสร้าง          ภาพพราย จี้ จรดจดจารหมาย                   แต่งแต้ม รี้ หลีกจากวุ่นวาย                     สรรสงบ ไร เรื่อเงาจันทร์แย้ม                จากฟ้ามาปัน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 45 23:11:33 จากคุณ : ไร้นาม - [ 28 ต.ค. 45 22:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ทอ.......ทางวางจ่อเจ้า............จับใจ รัก ......แน่แลลามใน.............. บ่เว้น ถัก.......สานผ่านถึงไหน..........หนาแน่น ฝัน......ใฝ่ไกลสุดเส้น..............สืบสร้าางสมจริง.... ขอมาเขียนด้วยคน ขอบคุณ ความรู้มากมาย ในกระทู้ ค่ะ จากคุณ : ดอกสารภี - [ 29 ต.ค. 45 06:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ปวดเฮดๆ คนรุ่นใหม่ ไฟมันแรง ไฟมันแรง ชอบทำแต่เรื่องท้าทาย คติเถื่อนของนิรนามบอกว่า มีไฟดีกว่าไม่มีไฟ แต่ระวังธาตุไฟเข้าแทรกไว้บ้างเน่อ โคลง ทะ-ลุ่ม-ปุ่ม-ปู ของ ซือม่วยไร้นาม นิรนามคงต้องใช้เวลาดูนาน เอาคร่าวๆก่อน เฉพาะเรื่องการเล่นกระทูโคลงหน้าบาทไปก่อน การเล่นคำกระทู้โดยส่วนใหญ่เป็นไปตามแบบแผนการใช้ภาษาไทย ดูแล้วเหมือนเป็นคนละคนกับคนที่แต่งกลบทใส่กระทู้หน้าบาท ทอ-รักถัก-ฝัน การเล่นกระทู้หน้าบาทโดยรวมโอเคน่าประทับใจ ยกเว้นบางคำที่ดูเหมือนจะอ่านผิด คือ อ่าน "รี" เป็น "ริ" เลยใช้ "ริเริ่ม" กับ "รี้หลีก" ไม่มีทางนับเป็นโวหารกวี นับได้อย่างเดียวคือ สะกดคำผิด ต้องสะกดเป็น "ลี้หลีก" (จากคู่คำ หลีกลี้) คำที่ใช้นอกแบบแผนในเชิงโวหารกวี คงเป็น "จกโคลง" แต่นิรนามเลือนๆ ความหมายของคำบางคำไปแล้ว ให้เป็นการบ้านเบาๆ ไปคัดความหมายคำบางคำจากพจนานุกรมมาลงก่อน ถึงจะสะดวกที่จะตรวจต่อ คัดความหมายของ จก, จี้, รี้, ไร, รี, สุ (เลาๆว่า ต้องอ่านเป็น สุก-คะ-ติ เปิดเช็คดูที) . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 29 ต.ค. 45 12:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โหะ ๆ ๆ ทั่นนิรนามฯ กะ ไร้นาม สองนาม No Name ช่างขยันจริง อิอิ (เย็น ๆ จะมาร่วมวงด้วยครับผม) ท่านจอมยุทธเมรัย ขอให้แข็งแรงไว ๆ ครับ (ท่าทางบทอัศจรรย์จะเล่นงานจนงอม ฮิฮิ) ศาลาไทย ชอบโ่คลงที่ยกมานะ ตรงการเล่นคำ อัด-อรรถ อ่ะ เด๋วต้องลองเล่นแบบนี้บ้างแล้วหละ ท่านพิราบเงิน ท่าทางถนัดโคลงด้น ฮิฮิ คุณดอกสารภี ..สวัสดีครับ แห่..ขอตัวไปประชุมก่อนคร้บ.. จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 29 ต.ค. 45 12:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ((( ตุลาอารมณ์ ))) (หนึ่ง) เสียงแว่วเสียงบอกให้              เราขม ภาพอธิปไตยยังจม                  ฝุ่นฝ้า กลุ่มทุนกลุ่มเงินระดม           ผูกขาด      ตลาดนอ ขยายข่ายทำ:-)บ้า            สลดฟ้าสยามหมอง (สอง) เสียงสะอื้อนสะอึกเศร้า           หลุมศพ บรรพบุรุษครวญบทจบ         โศลกซึ้ง หลานไทยลูกไทยสยบ            เงินงั่ง ใจเถื่อนสุดระอาอึ้ง                 โอดโอ้ยุคสมัย (สาม) แก่งแย่งโอกาสทึ้ง                   เพื่อนไทย เอาเปรียบขูดรีดไป                  ทั่วหน้า กลโกงโคตร "[^_^]"               ซุกซ่อน ใต้กฏหมายกฏบ้า                  ที่สร้างขึ้นเอง (สี่) ยุคทุนข้ามชาติข้าม                   อธิปไตย เล่ห์ล่อง:-)เกลื่อนใจ             ละโมบบ้า ต่างหลงต่างเกลือกไกร             ผลประโยชน์ กราบเศษทุนขี้ข้า                      สลัดทิ้งธรรมหอม. ๑๑๓๖-๑๐๒๘๒๕๔๕ ปล. ขอบคุณสำหรับนิราศฉะเชิงเทรานะครับคุณศรีจิตรา     จากคุณ : Ar@p - [ 29 ต.ค. 45 15:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ไหนๆก็ไหนๆ นิรนามขอวิจารณ์ครอบจักรวาลในส่วนที่ นิรนามคิดว่าใช้คำยังไม่ค่อยฉลุย นะ ทอ มือ (ทิพย์อรุณ) ไม่เข้าใจว่า “ใช้คำยังไม่ค่อยฉลุย” อย่างไร? และคุณนิรนามน่าจะวิจารณ์ทั้งบาท ... ทอ มือทอไม้เพื่อ          พึงใจ เพราะทั้งหมดนั้นเป็นสำนวน มิใช่ตัดคำมาแค่ “ทอมือ” เท่านั้น เฉกเช่น คำว่า “ทอรัก” ย่อมต่างกับ “ทอรักถักฝัน” หวังว่าอาจารย์นิรนามคงไม่ใช้อัตวิสัยเพียงถ่ายเดียว กรุณาให้ความกระจ่างแก่ข้าน้อยด้วย ขอขอบพระคุณ จากคุณ : ทิพย์อรุณ - [ 29 ต.ค. 45 17:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 69 พุ่ง .จากมือสู่ฟ้า .กระฉูดฉาว ฟ้า .เคลือบเหมือนจักคาว ..คละคลุ้ง กระฉูด ..จากมือสาว ..สวรรค์นึก สาวเอย ฉาว ...โฉ่ประทับรุ้ง .เสพฟ้ามือสาว ฯ แหะ แหะ ขอรับ ขุดของเก่ามาหากินบ้าง จำได้ว่า “พุ่งฟ้ากระฉูดฉาว” มาจากทั่น นิ-รา-นาม แหะ แหะ เลยเอามาแบบเหล้นเหล้นอีกครา ขอรับ ปล.ถึงทั่น นิ-รา-นาม คคห.๕๖ ข้าพเจ้าเห็นแย้งนา ถักใจ ข้าพเจ้าว่า น่าจะ ฉันเลยโอเค แบบว่า เป็นคำซึ่ง ผสานจินตนาการ รูปแบบประมาณ วักฟ้า(ดื่มกิน) กระมัง แหะ แหะ ขอรับ แหะ แหะ ลองดูบ้าง ขอรับ บาท ๑ ทอผ้าผลัดเปลี่ยนผ้า ผืนบาง ข้าพเจ้าคิดว่า น่าจะเป็นเปลี่ยนผ้าผืนบางออก นะขอรับ เหตุผล คือ บทสรุปวรรคท้าย บาทสี่ ใช้ว่า “โอ่เนื้อพี่หนาว” อิอิ บาท ๒ รักแนบยอมแนบนาง สนิทเนื้อ บาทนี้ ข้าพเจ้าแปลว่า เพราะรัก(ใจ) จึงยอมแนบนาง(กาย) แนบเนื้อ แหะ แหะ บาท ๓ ถักใจเกี่ยวใจจาง เจียมจิต บาทนี้ คล้ายคล้ายกับว่า เชื่อมร้อยสานความผูกพัน(สานใจใช้ความพยายามมาก กริยา คือ “ถัก”) แต่ความพยายามนั้น ก็ย่อมมีบ้าง ที่พลาดพลั้ง(เกี่ยวใจจาง)  ฉะ-นี้-แล จึง ทำใจ (เจียมใจ) อึ๋ยยย ออกทะเลเป่าหว่า บาท ๔ ฝันอุ่นกรุ่นฝันเอื้อ โอ่เนื้อพี่หนาว บาทนี้ขมวดประมาณว่า แต่กระนั้นก็เถอะ ก็ยังคงฝันอันอบอุ่นเพื่อต่อความฝัน (ยอม)แนบเนื้อ อวดเนื้อโนมพรรณ (เมื่อ)พี่หนาว ? หรือ ให้พี่หนาว ? เพื่ออุ่น ? แหะ แหะ ออกทะเลกู่ไม่กลับแล้วตูข้า โดยซา-หรุป ผู้เขียนคงคิดสื่อ(น่านนนน เอาซะแล้วนายทิวา ) ประมาณว่า นางถอดผ้าผืนบาง แนบเนื้อชาย เพราะรัก แม้ว่า ความเชื่อมร้อยใจด้วยรัก จักสะดุดเป็นธรรมดา แต่ก็ยอมแล้ว เพราะรัก แล ความฝัน กระมัง อึ๋ยยยยยย แหะ แหะ ขอรับ ขออภัย คุณน.ส.ชาวนา ข้าพเจ้าตีความออกทะเล อย่าขุ่นเคืองเลยนะขอรับ แต่เห็นด้วยกับทั่น นิ-รา-นาม ว่า เสียงเพราะ ขอรับ และ ขออภัย ทั่น นิ-รา-นาม อีกครา ที่เข้ามาตีความปั่นป่วน บุราณว่า อย่าถือคนบ้า อย่าว่า คนเมา นะขอรับ แหะ แหะ เผ่นก่อนหละ เดี๋ยวถูกเขวี้ยงด้วยอะไรไม่รู้ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดีสหายชาวอาศรมทุกท่านด้วยนะขอรับ โดยเฉพาะสหายอาพี ที่คิดถึงมากมายเหลือเกิน ขออภัย ที่บ่ได้ทักทายทุกทุกท่าน ขอรับ จากคุณ : นายทิวา (นายทิวา) - [ 29 ต.ค. 45 19:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ก๊าก โป๊สุดๆ อ่ะ ท่านอาทิวา ..โอยๆๆๆ จากคุณ : จังงัง - [ 29 ต.ค. 45 22:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ..โอย ๆ ปวดหัวจริง ๆ ประชุมซะเครียดเลยคิดโคลงไม่ได้ซักบท พรุ่งนี้ ต้องระเห็จไปประชุมถึงชลบุรี  ฝากจังงังดูแลอาศรมฯ ด้วยก็แล้วกันนะ (รู้สึกจะมีตื่นอยู่คนเดียว ฮิฮิ) ๏ กาลกรองกานท์กล่อมแก้ว................กวีกานต์ เวียรว่ายวัฏวิวัฒน์วาร........................วัจน์โว้ สรงสงฆ์สร่างสงสาร.........................ศาสน์ส่อง อดอัฐอัดอั้นโอ้....................................อรรถอ้างอัศจรรย์ ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 29 ต.ค. 45 22:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มาสวัสดีสหายชาวอาศรมฯ ทุกท่านครับ ช่วงนี้กำลังจอมยุทธฯเล็งเปเปอร์ชุดใหม่ แต่ไม่ใช่บทอัศจรรย์ กำลังรวบรวมข้อมูลอยู่ อีกไม่นานคงได้มาวางใว้ในอาศรมฯ อีกครั้งขอรับ ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ เขียนโคลงไม่ออก ตื้อจริงๆ โคลงของ อาพี(๖๗)  ถูกใจ จอมยุทธฯ จริงเจียวขอรับ คารวะเบียร์สามจอก     แต่ทำไม โดนกรองคำเยอะจังหนอ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 29 ต.ค. 45 22:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มากส่งการบ้าน (พร้อมแก้โคลง อีกครั้ง) ศิษย์พี่นิรนาม ไร้นามให้ยาหม่อง อย่าเพิ่งปวดหัวกับโคลงเคลงๆ จนเป็นลมไปก่อนนะเจ้าคะ ^^' ความหมาย: จก - ฉก ล้วง ควัก ขุด คุ้ย สับ จี้ - 1. เครื่องประดับมีห่วงที่กรอบสำหรับห้อย      2. เอานิ้วชี้หรือแหย่      3. ติดตาม เร่งรัด      4. ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทำตาม      5.  ชื่อขนมอย่างหนึ่ง      6. ต้นคนทา รี้ - 1. พล กองทัพ      2. ยกไป เดินไป ไร - 1. ชื่อสัตว์พวกแมงตัวเล็กเท่าหมุด        2. รอยที่ถอนผมออก        3. ทอง เช่น เรืองไร        4. เฉลี่ย เช่น เรี่ยไร        5. ไหน ใด อะไร        6. อาการเห็นแต่ไกลไม่ชัด ไรๆ รี - ยาว ไม่กลม เรียว สุ  - 1. ซักสบงจีวรโดยใช้น้ำร้อน/มะกรูด/มะนาว       2. เสีย แต่ยังไม่เน่า (ใช้กับผลไม้)       3. คำอุปสรรค แปลว่า ดีงาม หมายเหตุ: เปิดดูพบว่า สุคติ อ่านได้สองแบบจริงๆ เป็น สุ-คะ-ติ หรือ สุก-คะ-ติ ก็ได้ --- ๏ ๏ ๏  เงาจันทร์ ๏ ๏ ๏  --- ๏ ทะ เลงามยามภาพย้อน        เงาจันทร์ ลุ่ม ลุ่มดอนดอนอนันต์             ส่งสะท้อน ปุ่ม ปมระลอกอัน                    อัปลักษณ์ ปู แผ่ผิวพรายซ้อน                  สงบสร้างมนตรา ๚ ๏ ทุ เลาลงคงเพราะต้อง-        มนต์ธาร สุ คติรมย์สราญ                      แด่ข้า มุ มุ่งเหนื่อยดวงมาน              กลับว่าง ดุ เดือดเลือดพล่านล้า             หลบเฝ้าเงาจันทร์ ๚ ๏ อุ เบกขาเกิดแจ้ง                 จิตตรอง สา มัญภาพเข้าครอง               สุขล้ำ นา บุญส่งใจมอง                     ยลภาพ จันทร์นา รี แผ่พร่างพื้นน้ำ                   เพริศพร้อยรอยเดือน ๚ ๏ โก ลาหลหมดมล้าง              จางลง วา รีคลื่นคลั่งหลง                    คลาดแคล้ว ปา สลัดทุกข์ปลดปลง              จันทร์ส่อง เปิด จิตคิดล่วงแล้ว                  จิตสล้างสว่างใน ๚ ๏ จก เงาจันทร์่ร่างร้อย       บรรยาย จี้ จ่อยามแสงพราย            แรกแย้ม รี้ ริกยั่วยวนกลาย               กลับสงบ นิ่งนา ไร เรี่ยเกลี่ยภาพแต้ม         จับต้องสติคน ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 ต.ค. 45 00:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ต่ำติดตมเต่งตั้ง.............เต็มตา หอมห่อนหายหวนหา........ห่อห้อม แนบเนื้อนุชนาดนา.............แน่นนิ่ม อบอุ่นอิงแอบอ้อม...............ออดอ้อนอรอาย จากคุณ : รจนา-ปะมู - [ 30 ต.ค. 45 08:58:59 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบคุณ ท่านนิรนามฯ มาก ครับ ว่าแล้ว ก็แก้ไขข้อบกพร่อง (อาจบกพร่องมากกว่า เอิก ๆ) มาแปะอีกรอบ ครับ รุ้ง ทอ สีครามแสดก้ำ               แดงเงิน รัก ทาบแสงตะวันเชิญ          เทพรุ้ง ถัก ภาพฉาบประกายเหิร        เขียวม่วง เหลืองเฮย ฝัน พร่างเลียบขอบคุ้ง          ประดับฟ้าหลังฝน ฯ ......... ทอ ทอทอท้าท่อง              เที่ยวไทย รัก ล่องแก่งชมไพร             เพียบพร้อม ถัก แนวป่าละไม                 ละมุนโอบ ฝัน สะอ้านเชิญห้อม            กอบอ้อมกอดไทย ฯ ......... ต่ออีกบท แหะ ๆ ทอ สาดทอสื่อไว้                รับนาง รัก มากยอมสละสตางค์        แลกโค้ก ถัก สะพานเชื่อมใจวาง         ใจต่อ กันนา ฝัน ว่าใจแข็งโป้ก                นุชเจ้าคงหาย ฯ อิอิ                                 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 30 ต.ค. 45 12:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คุณทิพย์อรุณ "เพราะทั้งหมดนั้นเป็นสำนวน มิใช่ตัดคำมาแค่ “ทอมือ” เท่านั้น" ตอบ - จริงๆ แล้ว นิรนามไม่ใช่คนเก่งด้านภาษาไทยนัก เรื่อง สำนวน ก็รู้เท่าที่เคยเรียนในวิชาภาษาไทยแบบกว้างๆ กับที่เห็นเขาใช้กันตามสื่อต่างๆ "ทอมือทอไม้" นิรนามไม่เคยเห็นมาก่อนว่า เป็น "สำนวน" ที่เคยได้ยินก็มีแต่ "ทำไม้ทำมือ" แต่ไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยิน ก็ใช่ว่า จะไม่มีอยู่ในโลก อาจมีอยู่เพียงแต่นิรนามไม่เคยเห็น ดังนั้น ถ้าสำนวนไทยมีคำว่า "ทอไม้ทอมือ" อยู่ก็ต้องรบกวนคุณทิพย์อรุณช่วยยกมาอ้างอิง และอธิบายความหมายฟัง ในเบื้องต้นขณะนี้ นิรนามมีเพียงพจนานุกรม ฉ.ราชบัณฑิต ซึ่งนิรนามคัดความหมายของคำว่า ทอ มาลงให้เห็นไปแล้ว จะขอคักลอกซ้ำอีกทีดังนี้ ทอ ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้น ให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่น ทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ.       ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น ถ้าวัวควายทอคนตาย. ทอแสง ก. ฉายแสงอ่อนๆ ขึ้นมา เช่น ตะวันทอแสง หากว่า "ทอไม้ทอมือ" ไม่ได้เป็นสำนวนมาตรฐาน (หมายถึง ไม่มีอยู่ในตำราภาษาไทยเล่มใดเล่มหนึ่ง) แต่เป็นลูกเล่นที่กวีใช้ ดังที่นิรนามเรียกเอาเองว่า เป็น "โวหารกวี" นิรนามยอมรับว่า ใช้อัตวิสัย ในการวิจารณ์ ซึ่งอัตวิสัยนั้น ก็หมายถึงเอาความชอบ ความรู้สึกส่วนตัวเป็นที่ตั้ง เพราะตรงนี้ นิรนามไม่รู้จะเอากรอบอะไรมาวิจารณ์เหมือนกัน นิรนามไม่ได้เป็นอาจารย์ที่ไหนดอกเน่อ เป็นแค่ ซือเฮีย (ศิษย์รุ่นพี่) ของบรรดาน้องใหม่หัดเขียนโคลงในอาศรมชาวโคลงเท่านั้น ถ้านิรนามวิจารณ์ไปโดยพลการ และหรือ ผิดหลัก (ที่จักต้องแสดง หลัก นั้นมาให้เห็น) ก็ขออำไพด้วย . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 30 ต.ค. 45 12:24:29 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณนิรนาม ถ้าเป็นดังว่า แล้วคำว่า “ทอรัก” ล่ะ ในพจนานุกรมก็ไม่มี แล้ว “ทอรักถักฝัน” นั้น เป็นสำนวนรึเปล่า เคยได้ยินหรือมีที่ใช่รึเปล่า? แล้วคำว่า “สำนวน” นั้น ต้องเป็นคำเก่าๆ ที่เคยได้ยินเท่านั้นหรือ สำนวนใหม่ๆ จะเกิดขึ้นได้หรือไม่? และต้องแพร่หลายเท่านั้นหรือ? จึงจะเป็นสำนวนได้ สำนวนของทิพย์อรุณว่า “ทอมือทอไม้เพื่อ .... พึงใจ” จะไม่เรียกว่าสำนวนก็ได้นะ เพราะไม่มีคำนี้ใช้ในตำราหลักภาษาไทย แต่ทิพย์อรุณเพียงจะสื่อว่า “บรรจงทำเพื่อเธอ” เท่านั้น เมื่อไม่มีใครเข้าใจก็คงต้องเขียนไว้อ่านคนเดียวซะแล้ว ทั้งหมดที่เขียนมานี้ ไม่ได้ซีเรียสอะไรทั้งสิ้น แต่ต้องการ “หยิก” คุณนิรนามเล่นเท่านั้น โทษฐานมาใช้อัตวิสัยกับคนแปลกหน้า 555! ปล.อยากฟังความเห็นแบบสากลวิสัย จากทุกๆท่านบ้าง จากคุณ : ทิพย์อรุณ - [ 30 ต.ค. 45 16:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 78 รายต่อไป ทั่นทิวา . . . "ถักใจ" เอาความหมายตามพจนานุกรม ก่อน ถัก ก. เอาเส้นเชือกหรือหวายเป็นต้นไขว้สอดประสานกันให้เป็นลวดลายต่างๆ บ้าง          ให้เป็นเส้นและเป็นผืนบ้าง ให้ติดต่อกันบ้าง นิรนาม อัตวิสัย ล้วนๆ จ้าน โวหารกวี หรือ สำนวนของนักเขียน ที่ดูดี (สำนวนนักเขียน เช่น อุทกภัยในดวงตา -ปราบดา หยุ่น) นิรนามว่า ไม่น่าจะเกิดจากการ "เรียงคำ" อะไรก็ได้ อย่างง่ายๆ แต่น่าจะเกิดจาก . . . อะไรที่มันพิเศษพิสดาร หรือ ประณีต กว่านั้น เช่นว่า แวบเข้ามาในสมอง หรือ ตกผลึกใสแจ๋วในหัว หรืออะไรที่ตามที่นิรนามก็บรรยายไม่ถูก ใจ >>> ใจแตก, ใจน้อย, ตั้งใจ, มีใจ, เข้าใจ, ใจลอย, ใจแคบ ฯลฯ อันนี้นิรนามลองนึกคำเกี่ยวกับใจที่ดูจะเป็นการใช้คำนอกแบบแผนความหมายของคำ คำเหล่านี้ ก็ใช้มานานจนเป็นที่ยอมรับใช้กันทั่วไปแล้ว นิรนามคิดว่า คงเป็นเพราะว่า ใจ เป็นคำแบบ นามธรรม จับต้องไม่ได้ มองก็ไม่เห็น มันก็เลยเอานานาคำมาประกบเข้าไปได้ ส่วน "ถักใจ" นิรนามว่า มันยังไม่สมบูรณ์ มันต้องมีคำมาขยายอีกว่า ทำอะไรกับใจ มันต่างจาก ใจ ข้างบนที่นิรนามยกมา ซึ่งเห็นได้ว่าแต่ละคำ จะมีความหมายสมบูรณ์ จบในตัว ขอยก ถักใจ ที่แต่งกันมาในกระทู้นี้คือ ถัก ใจเกี่ยวใจจาง     เจียมจิต <<< อันนี้นิรนามอ่านไม่เข้าใจความหมายจริงๆ ถัก ใจมั่นบ่เคย         คิดห่าง <<< อันนี้ พอรู้ว่า ถักใจ คล้าย ๆ กับทำใจให้มั่นคง แต่ถ้า ตัดคำว่า "มั่น" ออก เช่น "ถักใจบ่มิเคย คิดห่าง" ก็จะเข้าใจยากว่า ถักใจ คืออะไร เป็นยังไง ถ้า ถักใจ ใช้แล้วดี อย่างนี้ ถัก ของคนอื่นๆ ก็น่าจะโอเคด้วย เช่น ถัก..แท่น แน่นในสมร.............สรงกลีบ ถัก..ทราย ถ่ายทรวงสถิตย์.......ทรงถิ่น ถัก..โถม รื่นรมเยศ.................ฝากจิต ถัก..แขน แน่นกรกุม...............ฝันฝาก..รักเฮย ถัก เนื้อ เถิดณ.ถนน ..............ถนอมถัก ถัก ธรรมชาติละไม ............... ละมุนโอบ (ขออำไพที่ต้องยกบางบาทของแต่ละคนมาอ้างอิง) ถ้าตัวอย่างกลุ่มนี้ ใช้คำว่า "ถัก" ไม่เหมาะ นิรนามก็อยากจะบอกว่า "ถักใจ" ก็ไม่เหมาะเหมือนกัน ด้วยหลักเหตุผลเดียวกัน การวิจารณ์เรื่องนี้ นิรนามว่า ค่อนข้างยาก นิรนามจึงต้องคัดโคลงของผู้ได้ชื่อว่าเป็น กวี มาอ้างอิง โคลงของ กวี ๓ ท่าน ที่นิรนามคัดมาน่าจะชี้ให้เห็นว่า กวี ระมัดระวังในการใช้คำ กล่าวได้ว่า กวีเป็นนายของภาษา สามารถสื่อความให้ผู้อื่นเข้าใจได้  ใช้คำที่ทำให้ผู้อื่นสร้างจินตภาพตามได้ มิใช่ว่า ใช้คำอะไรก็ได้ กับ อะไรก็ได้ ที่เมื่ออ่านแล้ว นึกภาพไม่ออก อ่านแล้วไม่เข้าใจ ที่นิรนามไม่ค่อยชอบ "ถักใจ" ก็ไม่ได้หมายความว่า จะใช้คำนี้ไม่ได้ และที่นิรนามเขียนวิจารณ์ ไม่ใช่ข้อสรุปที่ทุกคนต้องทำตาม นิรนามไม่มีสิทธิ ห้าม ใครใช้คำ ทุกๆ คนมีสิทธิใช้คำได้อิสระ เพียงแต่ถ้าให้นิรนามวิจารณ์ นิรนามก็จะวิจารณ์ไปตามบทบาทของคนรับหน้าที่วิจารณ์ รับหน้าที่มาแล้วก็ต้อง ลุย ให้สมบทบาท เห็นพูดกันว่า พี่ไทยเราวัฒนธรรมการวิจารณ์ไม่เข้มแข็ง นิรนามก็เลย  . . . (จุดจุดจุด) (ฮ่าฮ่าฮ่า อ้างถึงวัฒนธรรมการวิจารณ์เลยวุ้ย) เอ้อ โม้ซะยาว ทั่นทิวา อย่าตกอกตกใจ ข้างบนนี้เป็นความคิดเห็นของนิรนาม ที่ "เปิดใจให้ได้เห็น" ใครจะมองต่างมุม ก็มองได้ ซึ่งบางที ที่เรามองต่างมุมกัน อาจไม่ต้องมีข้อสรุปเสมอไป ถือว่า แลกความเห็นกันว่า เราคิดยังไงกับเรื่องนี้ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 30 ต.ค. 45 17:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 79 นิรนามพอถูกถามมากๆ เข้า ก็ต้องทำการบ้านกับเขาเหมือนกัน จึงได้เวลาหยิบ "ว่ายเวิ้งวรรณคดี" ของ ล้อม เพ็งแก้ว ขึ้นมาอ่านเสียที หลังจากที่ดองไว้นาน (ว่ายเวิ้งวรรณคดี, พ.ศ. ๒๕๔๐ สนพ.ต้นอ้อแกรมมี่ ๑๖๐ หน้า ราคา ๑๒๕ บาท) ที่นิรนามจะคัดลอกมานี้ คัดมาอ่านกันเฉยๆ ไม่ได้คิดว่าจะเอามาสนับสนุนความเห็นตัวเอง เอามาอ่านพร้อมๆกัน เผื่อจะได้แนวคิดอะไรบ้าง ศิลปะการเลือกเฟ้นถ้อยคำ ๑ การใช้คำแสดงอารมณ์ ๒ การใช้คำแสดงฐานะของบุคคล ๓ การใช้คำเลียนเสียง ๔ การใช้กวียานุโลม ๔ การใช้กวียานุโลม (ทางถ้อยคำ) และคำเฉพาะ (ขอลอกมาบทเดียว เพราะเข้าเรื่องที่คุยกัน) ถ้อยคำนั้นคู่กับความหมาย คำๆหนึ่งอาจมีความหมายอย่างเดียวหรือหลายอย่างก็ได้ ความหมายในภาษากาพย์กลอนหรือวรรณคดีนั้น บางทีจะไม่ตรงกับในภาษาร้อยแก้ว หรือที่ใช้พูดกันทั่วๆไป เช่น ใช่ ปกติหมายถึงยอมรับ แต่ในกาพย์กลอนมักจะมีความหมายปฏิเสธ คือ ไม่ยอมรับหรือเท่ากับไม่ใช่ เช่น ใช่ชิงชังแม่แล้ว       จึงจร   (ตะเลงพ่าย) ใช่จะมีที่รักสมัครสมาน      (นิราศภูเขาทอง) การใช้ถ้อยคำในความหมายที่ไม่ตรงกับกับที่ใช้ทั่วไปเช่นนี้ ไม่ถือเป็นข้อเสียหายหรือบกพร่องในทางกาพย์กลอน เพราะกวีนั้นมีสิทธิพิเศษที่เรียกว่า กวียานุโลม (poetic license) คือ สิทธิอิสระที่จะคิดเรียบเรียงถ้อยคำ จะใช้ถ้อยคำ ในรูป ในวิธี - และในความหมายที่ไม่เป็นไปในลักษณะธรรมดา เช่น สุนทรภู่ ท่านอาจใช้ ตักษัย ตัดษัย ในความมหมายว่า ตาย ใช้ประนินทิน แทน ปฏิทิน ใช้ เจ้ากรมยมราช แทน พระยายมราช เป็นต้น นัดดา แปลว่า หลาน (ลูกของลูก) ในสมุทรโฆษคำฉันท์ มีการใช้ นัดดา ในความหมาย ลูกของพี่ชายหรือน้องชายด้วย กนิษฐา ทั่วไปหมายถึง น้องสาว สมเด็จกรมพระปรมาฯ ทรงใช้ในความหมายน้องชาย กรมไกรสรวิชิตกนิษฐา (สมุทรโฆษคำฉันท์) ที่ยกพระนิพนธ์สมเด็จกรมพระปรมาฯ เป็นตัวอย่าง เพราะเป็นที่ทราบกันว่า พระองค์เคร่งครัดในการใช้ถ้อยคำเป็นอย่างยิ่ง พระองค์ท่านย่อมทรงทราบว่า คำใดหมายความว่าอย่างไร แต่ที่พระองค์ทรงแต่ดังกล่าวก็เพราะ เป็น กวียานุโลม ของพระองค์นั่นเอง นอกจากจะใช้ถ้อยคำในความหมายที่แปลกกว่าธรรมดาแล้ว กวียังมีสิทธิ์จะเปลี่ยนรูปถ้อยคำเสียใหม่ ดังตัวอย่างโคลงเอกโทษโทโทษของ น.ม.ส. ใน สามกรุง กวียังมีการใช้ ศ.เข้าลิลิต เปลี่ยนแปลงเสียงเพื่อความไพเราะรื่นหู หรือเพื่อเป็นคำตายในบังคับเอกของโคลง เช่น ดารา เป็น ดาเรศ, กมลา เป็น กมลาศ เป็นต้น ซึ่งเป็นการ เปลี่ยนเสียงพยางค์ท้ายเป็น เอ หรือ อา และมีเสียง /ต (ศ)/ สะกด เป็นการ สนธิ คำนั้นกับ อิศ เรียกกันในทางกาพย์กลอนว่า ศ.เข้าลิลิต ศ.เข้าลิลิต เป็นเรื่องของคำที่กวีปรับปรุงขึ้น เพื่อใช้เฉพาะวงการ ไม่ใช้กันทั่วไป และดูเหมือนจะยอมรับกันในวงกว้าง ไม่ถือเป็นข้อบกพร่องหรือข้อตำหนิ ผิดกับการเปลี่ยนในรูปอื่น เช่น โอรส เป็น โอรสา, กาย เป็น กายี กายิน ฯลฯ อันนี้ถือเป็นข้อตำหนิว่า เป็นเรื่อง กลอนพาไป ไม่ควรใช้ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ท่านทรงติกรณีที่เปลี่ยนพยางค์ท้ายเป็นเสียง อา ว่า อาเก้อ เมื่อเป็นข้อตำหนิเสียแล้วเช่นนี้ ก็ไม่ควรถือเป็นกวียานุโลม จงสังเกตตัวอย่างอีกดังนี้ ๑ คนธรรพ์ครั้นเห็นกรุงกษัตริย์ แจ้งระหัสให้เนตรดังบรรหาร (กากีคำกลอน) ๒ สงสารสายเนตรน้อง    นองชล    เนตรพี่เพียงฝอยฝน    เฟ่าน้อง (นิราศสุพรรณ) เนตร ในตัวอย่างที่ ๑ ใช้ถูกต้องตามความนิยม คือ ใช้เนตรกับกษัตริย์ แต่ในตัวอย่างที่ ๒ น้อง (คนรัก) กับ ผู้ประพันธ์คือสุนทรภู่ ไม่ได้เป็นเจ้านาย จะใช้ เนตร ได้อย่างไร คำ เนตร ใช้ได้ในภาษากาพย์กลอน ไม่ถือเป็นข้อบกพร่อง เพราะ เนตร ในที่นี้ไพเราะกว่าใช้คำว่า ตา และยังสัมผัสอักษรกับ คำว่า น้อง กับ นอง (ชล) และ เนตร ในบาทแรกเป็นคำตายแทนเอกตามบังคับของโคลง เมื่อใช้แล้ว มีลักษณะโอ่อ่า หรือตระการ อย่างที่ฝรั่งว่า มี elegance นั่นเอง จึงเป็นมติว่า ถ้อยคำที่โดยปกติใช้เป็นคำราชาศัพท์นั้นสามารถนำไปใช้ในภาษกาพย์กลอน โดยตัวที่กล่าวถึงไม่ต้องเป็นเจ้านายแต่ประการใด เรื่องศิลปะการเลือกเฟ้นถ้อยคำนั้น ผู้ศึกษาจะต้องสังเกต คิดค้น และรวบรวม จึงจะสามารถเข้าถึงงานของกวี . . . . . หมายเหตุ - คัดลอกโดยมีการตัดทอน และดัดแปลงย่นย่อ เพื่อให้สั้นลง แต่คงใจความสำคัญไว้ จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 30 ต.ค. 45 17:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คุณทิพย์อรุณ ที่ถามว่า "ทอรัก" คิดว่าไง นิรนามขอยกคำวิจารณ์โคลงของ อกนิษฐ์ ที่ใช้คำว่า ทอกร มาลงอีกที . . . . . เมื่อดูความหมายคำแล้ว นิรนามคิดว่า บาท ๑ "ทอกร" อาจยังไม่สอดคล้องกับความหมายที่ใช้กันอยู่ เมื่อดูในแง่ โวหารกวี ที่กวีอาจสร้างสรรค์กลุ่มคำใหม่ๆ นอกเหนือไปจากความหมายตามแบบแผน นิรนามคิดว่า ทอกร เป็นคำสวย แต่จินตภาพจากคำนี้ ยังไม่เนียน ทอ น่าจะเป็นคำที่ให้เซ้นส์ความหมายในเชิง ประกอบประสานสิ่งเล็กมากให้เป็น แผ่นผืนขนาดใหญ่ คือ ทอผ้า (จากด้าย) ทออณูแสงขึ้นเป็นลำ หรือระนาบแสง (ตะวันทอแสง) . . . . . คำว่า ทอรัก จริงๆนิรนามก็ไม่ใคร่ชอบ เลาๆว่า "ทอรัก" ยุบคำมาจาก "ทอสายใยรัก" อะไรทำนองนั้นแหละ ความจริง ทอรัก มันก็พอฟังได้ . . . ตามเซ้นส์ของคำคือ ค่อยๆทอสานขึ้นมาทีละนิดจนเต็มแผ่นเต็มอกเต็มใจ และ ทอรัก มันก็ดู หวานๆ ดี แต่นิรนามโดยอัตวิสัย ไม่ใคร่ชอบหวานๆ แบบนี้ (ชอบแต่งโคลงแบบห้าวๆ) คิดว่า ทำไมต้องเป็น "ทอ" คำเดียวด้วยล่ะ รัก เป็นคำแบบ นามธรรม สามารถเอาคำหลากหลายมาประกบได้เยอะแยะ ทอรัก อ่านแล้วรู้สึกว่า มันยังมีให้คำที่สามารถใช้ได้อีกเยอะ ซึ่ง อ่านแล้วอาจดีกว่า "ทอรัก" นิรนามว่า ถ้าจะเล่นคำแปลกทั้งทีต้องให้สุด . . . แบบว่า อ่านแล้วอึ้ง อ่านแล้วรู้สึกว่า ต้องเป็นคำนี้ . . .ไม่มีคำอื่นที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว เช่น สำนวนนักเขียน "อุทกภัยในดวงตา" อ่านแล้วนิรนามรู้สึกว่า เจ๋ง และ สุดๆ อ่านแล้วคิดว่า ยากที่จะสร้างคำอื่นที่ให้ภาพ น้ำตาไหลพราก ได้ดีไปกว่านี้ . . . . . สำนวน คิดว่า มันมีทั้ง "สำนวนไทย" ที่สืบทอดกันมา กับ "สำนวนนักเขียน" "สำนวนโวหาร" ที่ผลิตกันออกมาได้เรื่อยๆ สำนวนแปล ก็เป็นอย่างที่ทราบกัน ถ้าเป็นของกวี คิดว่าคงเรียกว่า โวหาร หรือ โวหารกวี อย่างของ ทิพย์อรุณ ก็น่าจะเรียกว่า โวหาร มากกว่าจะเรียกว่า สำนวน ที่บอกว่า "เมื่อไม่มีใครเข้าใจก็คงต้องเขียนไว้อ่านคนเดียวซะแล้ว" ก็ไม่อยากให้ท้อใจเสียก่อน นิรนามเชื่อว่า เขียนมาก อ่านมาก จะช่วยให้มีแนวทางที่ชัดเจนขึ้น อ้าว นั่นเรียกว่า หยิก เหรอ นึกว่า ยุงกัดซะอีก ฮี่ฮี่ฮี่ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 30 ต.ค. 45 18:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แบบว่า กุมารทองไปเข้าฝันให้มาดูแลอาศรม ป๊าดธ่อ แทนที่จะฝากปู่เมรัย ดันมาฝากลูกลิงซะได้ ฝากอ่านฝากดูน่ะได้อยู่ แต่ให้เขียนนี่สิ ... บ่ได้เด้อ ตอนนั้นเมาอ่ะ ...เขียนไปกระดากจะแย่ อาย อ่ะ ..... แวะมาป่วน เอาตาดำไปซ่อนก่อนนะ จากคุณ : จังงัง - [ 30 ต.ค. 45 22:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ชอบจังเลย    คุณ นิรนาม กับคุณ ทิพย์อรุณ   แลกเปลี่ยนความเห็นกัน เราผู้เฒ่าได้รู้อะไรอีกหลายอย่างเชียว ผมว่าดีนะครับ  หากมีคนวิจารณ์แล้วไม่เห็นด้วย ก็ต้องชี้แจงแลกเปลี่ยนความเห็นกัน เป็นประโยชน์ต่อทุกฝ่าย   คงไม่ใช่ความขัดแย้งกันนะครับ เป็นภาพสะท้อน ให้แก่กันและกัน ๐  กระสวนสานสื่อสร้าง       วรรณศิลป์ ศิลปะแห่งศิลปิน                    เปล่าล้าง เวทีปะทะวาทิน                    ทอถ่อง     ถนนเทอญ ทางแห่งธารทอสร้าง            สว่างฟ้าอาศรม / .............................................................................. ก็เพิ่งเขียนโคลงได้วันนี้ละ  เขียนไม่ออกมาเป็นเดือนแล้ว ขอขอบคุณ  คุณศรีจิตราด้วยครับ  ได้รับโคลง นิราส  ฉะเชิงเทราแล้ว จากคุณ : xxx(เฒ่า) - [ 30 ต.ค. 45 22:34:08 A:203.150.32.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 83 "ถัก ใจเกี่ยวใจจาง     เจียมจิต " โดยปกติคำว่า"ถัก"นั้น ทำให้เห็นภาพถึงการเรียงร้อยต่อ ๆ กันไป เช่น ถักเสื้อไหมพรม ถักพรม ถักผ้าพันคอ ฯลฯ ถ้าใช้ถักใจ ความหมายน่าจะคล้าย ๆ กัน คือนำใจมาประสานเข้าด้วยกันหลาย ๆ ดวง ไม่ใช่เพียง ๒ ดวง สอดรับกับคำว่า เกี่ยวใจ คือการถักให้แน่นต้องมีการเกี่ยวกระหวัดมัดตรึง ซึ่งอาจจะขยายความต่อไปภายภาคหน้าได้ ว่าการถักใจ การเกี่ยวใจนั้น ควรจะเสริมด้วยอะไร ส่วนเจียมจิตคาดว่าไม่ต้องแปล จากคุณ : " . " - [ 30 ต.ค. 45 22:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอบคุณๆ นิรนามที่แนะนำว่าสำนวนของทิพย์อรุณนั้นควรเรียกว่าโวหาร แต่พอทิพย์อรุณไปเปิดพจนานุกรมก็พอจะได้ความหมายว่าสำนวนคือโวหารและโวหารคือสำนวน ก็ขอสรุปว่าถ้าจะเรียกตามอัตวิสัยของนิรนามก็ต้องเรียกว่าโวหาร แต่ถ้าตามอัตวิสัยของทิพย์อรุณจะเรียกสำนวนก็หาไม่ เพียงแต่นึกคำว่าโวหารไม่ออกเท่านั้น ก็ขอขอบคุณที่กระตุ้นต่อมขยันให้ทิพย์อรุณได้ไปเปิดพจนานุกรมกะเขาบ้าง ทิพย์อรุณเป็นคนนะ ไม่ใช่ยุง ที่ใช้คำว่า “หยิก” เพราะไม่อยากใช้คำว่า “หยอก” กับคนหน้าแปลก แต่ยังไงก็ขอรบกวนคุณนิรนาม ณ ถนนฯ ได้กรุณาวิจารณ์สำนวน เอ๊ย โวหารของคุณ xxx(เฒ่า) ที่ว่า .... “เวทีปะทะวาทิน                    ทอถ่อง     ถนนเทอญ” นั้น ทิพย์ฯ รู้สึกแปลกๆ ตรงคำว่า “ทอถ่อง” แม้จะมองทั้งบาท (ทั้ง ๒ วรรค) ก็อยากให้คุณนิรนามช่วยแปลให้หน่อย แล้วคุณ  xxx(เฒ่า) ค่อยเฉลยภายหลัง ทิพย์อรุณคิดว่าถ้าใช้ ว่า  “เวทีปะทะวาทิน                    ตกท่อ   ถนนเทอญ” น่าจะเข้าใจง่ายกว่า • ปุจฉา อยากทราบเหมือนกันว่าคนเขียนโคลงกับคนอ่านโคลงนี่จะตีความได้เหมือนกันหรือไม่? แล้วการที่คนเขียนกับคนอ่านตีความตรงกัน หรือไม่ตรงกันนั้น มีข้อดีข้อเสียอย่างไร? แล้วการเขียนโคลง(รวมไปถึงร้อยกรองอื่นๆ) นั้น ควรจะเขียนให้คนอ่านอ่านแล้วเข้าใจหรือไม่เข้าดีเอ่ย? ปล.ปกติทิพย์อรุณก็ไม่ชอบเขียนโคลงหวานเช่นกัน ถนัดแบบโหดๆ มากกว่า เช่น กระทู้เก่า “ไฟรัก ” ๏ ไฟรักรุมรุ่มร้อน                  เรือนกาย คุกรุ่นปานทุรนทุราย               หม่นไหม้ เปลวเพลิงสะบัดทรวงหมาย      พิศวาส ใครดับไฟรักได้                     ล่วงพ้นทุกข์เข็ญ ๚ จากคุณ : ทิพย์อรุณ  - [30 เม.ย. 45 15:39:44] ดังนั้นพอจะมาทอมือทอไม้ถักนิตติ้งให้ชายในฝันซะหน่อยก็มีอันเป็นหมันไปซะแล่ว! จากคุณ : ทิพย์อรุณ - [ 30 ต.ค. 45 23:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เพิ่งกลับมาจากยกจอกเย้ยจันทร์ ตะกี้นี้เอง มาขอมีส่วนเสวนาตรงนี้หน่อยขอรับ จากปุจฉา ของคุณทิพย์อรุณ ที่บอกว่า โคลงของ xxx(เฒ่า) ในบาท ๓ ถ้าใช้ " เวทีปะทะวาทิน                    ตกท่อ   ถนนเทอญ " จะเข้าใจง่ายกว่า ใช้ว่า " เวทีปะทะวาทิน                    ทอถ่อง     ถนนเทอญ " ตามต้นแบบ นั้น จอมยุทธขอมองว่า ถ้าทำความเข้าใจแบบจอมยุทธฯ ต้นแบบเดิมน่าจะเหมาะกว่า เพราะอะไร ลองไปดูโคลงบทเดิมกันหน่อยขอรับ ๐  กระสวนสานสื่อสร้าง       วรรณศิลป์ ศิลปะแห่งศิลปิน                    เปล่าล้าง เวทีปะทะวาทิน                    ทอถ่อง     ถนนเทอญ (บาทที่เป็นจุดปัญหา) ทางแห่งธารทอสร้าง            สว่างฟ้าอาศรม ลองดูความหมายตามความเข้าใจจอมยุทธฯก่อนนะขอรับ บาทแรก แบบ/ตัวอย่าง(ข้อคิดเห็น/ข้อแนะนำ)ทั้งหมดทำให้เกิดการสร้างผลงานขั้นดีที่สุด(วรรณศิลป์) บาทสอง ศิลปะแห่งศิลปินย่อมไม่เสียหายโดยเปล่าประโยชน์ (เปล่าล้าง) บาทสาม ยังมีปัญหาข้ามไปก่อน บาทจบ ธาร ในที่นี้ คุณxxx(เฒ่า) คงไม่ได้หมายความถึง น้ำหรือลำธารแน่ แต่น่าจะหมายถึงความหมาย ที่บอกถึง การทรงไว้ การรับไว้ การหนุน มากกว่า ดังนั้นบาทนี้น่าจะแปลความประมาณว่า วิถีหรือความ เป็นไปเหล่านี้จึงทำให้เกิดการประจักษ์แจ้งในอาศรม หรือสรุปทั้งบทประมาณว่า การแลกเปลี่ยนความเห็นของผู้รังสรรค์งานด้วยกันย่อมทำให้เกิดความสว่าง นำไปสู่ผลงาน อันสุดยอด ต่อไปมามองกันที่ บาทมีปัญหาหรือบาท ๓ วรรคแรกไม่จำเป็นต้องอธิบาย แต่ วรรค ๒ ที่ ทอถ่อง กับ ตกท่อ แบบไหนดีกว่า ก่อนอื่นมาดูที่ความหมายของคำ ทอ อาจแปลได้ว่า ขวิด หรือ กระทบ ถ่อง แปลได้ว่า จะแจ้ง แปลโดยรวม คือ เวทีปะทะวาทีจงเป็นผลทำให้รู้แจ้งที่ถนน (ถนน หมายถึง ทางแห่งผู้ชอบแบบเดียวกัน หรือ บีบลงมา หมายถึง อาศรมชาวโคลงนี่เอง) แต่ถ้าใช้าคำว่า ตกท่อ เวทีปะทะวาทีก็ไม่ทำให้เกิดอะไรขึ้น หรือไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆนั่นเอง ซึ่งไม่เข้า กับความสามบาทที่เหลือ ดังนั้น จอมยุทธฯ มองว่าต้นแบบดีกว่า มั่วดีจริงๆ ฮี่ ฮี่ ปล. หลานลิง อยู่ดีๆ ไฉนมาโยนเผือกร้อนให้ปู่หละ ฮึ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 45 09:27:14 แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 45 04:33:04 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 31 ต.ค. 45 04:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มัวแต่คุยเพลิน ลืมแนะแนวซือตี๋ซือม่วย ไปเลย พิราบเงิน ก่อน ก่อนจะเขียนอะไรต่อ ขอลงโคลงที่แต่งไว้เมื่อวาน ทอ ไก อย่าเฉียดให้ . . . . . ใกล้เกิน รัก น่าน คนอาจเมิน . . . . . แม่ได้ ถัก นุก เพราะสุขเพลิน . . . ไกลกู่ ฝัน ขเย่า เอางานไว้  . . . . . อุ่นเหย้ายวนเยือน . . . . . ทำไมพิราบเงินต้องใส่กระทู้หน้าบาททุกบทด้วยล่ะ เล่นกระทู้โคลงแค่บางบทก็ได้นี่นา คือ บางบทเนี่ย ถึงจะเป็นการหัดแต่งหรือแต่งเล่นๆ แต่เท่าที่อ่านดูก็มีที่น่าสนใจอยู่ ทีนี้ ถ้า กระทู้โคลงหน้าบาท มาทำให้โคลงนั้นด้อยลง แสดงว่า กระทู้โคลงหน้าบาท ไม่เหมาะที่จะนำมาใช้ในบทนั้น นั่นแปลว่า ต้องดูความเหมาะสมด้วยว่า เมื่อไหร่ควรใช้ลูกเล่น เมื่อไหร่ไม่ควรใช้ลูกเล่น อย่างเช่นบท รุ้ง อุตส่าห์ตั้งชื่อ โคลง รุ้ง กำกับเอาไว้ แต่ไปใส่กระทู้โคลงหน้าบาทที่ไม่เห็นเกี่ยวกับรุ้งเลย นิรนามลองตัด คำกระทู้โคลงหน้าบาทออก รุ้ง ไอทรายน้ำกรวด . . . . .ระเหยเหิร ทาบแสงตะวันเชิญ . . . เทพรุ้ง แดงม่วงครามเงิน . . . . เขียวแสด เหลืองเฮย พร่างเลียบขอบคุ้ง . . . .ระนาบโค้งสานสวรรค์ ฯ ตัดออก ๔ คำ แต่เนื้อความหายไปนิดเดียว แล้วเมื่อเทียบกับของเก่าที่มีกระทู้โคลงหน้าบาท อันที่ตัดคำนี้อาจดูดีกว่าของเดิมเสียอีก ที่นิรนามชอบบทนี้ เพราะบาท ๓ แปลกดี แปลกตรงที่มาไล่สี ๗ สี แต่ท้ายวรรคตรงสร้อย ยังอ่านดูแหม่งๆ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 31 ต.ค. 45 12:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ซือม่วยไร้นาม ช่วงนี้ นิรนามคงดูแต่คำที่มาต่อกับ คำกระทู้โคลงหน้าบาท หากจะดูทั้งวรรค แล้วเลยไปทั้งบท และสุดท้ายดูจนครบ ๕ บท ต้องค่อยๆดูจ้าน ต้องใช้สมาธิและเวลามาก "รีแผ่" (เงาจันทร์รีแผ่บนผิวน้ำ) คิดว่า ยังไม่เนียนทั้งความหมาย และรสคำ ที่แนะอย่างนี้เพราะเห็นว่า ชอบความท้าทาย เลยท้าทายให้ลองปรับดูอีก จะว่าไปแล้ว นิรนามว่า รี คือคำที่ยากที่สุดในกระทู้โคลงชุดนี้ เพราะมีความหมายเดียว คือหมายถึง รูปลักษณ์ รี, เรียว จี้ 2. เอานิ้วชี้หรือแหย่ 3. ติดตาม เร่งรัด 4. ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทำตาม "จี้จ่อ" ดูความหมายคำแล้ว นิรนามคิดว่า คงไม่ใช่ความหมาย 2 และ 4 เดาว่าเป็น 3 คือ ติดตาม เร่งรัด เมื่อเดาว่าอย่างนี้เลยคิดว่า จี้จ่อ ยังไม่เนียน เพราะ จี้ตามความหมายนี้นิรนามคุ้นหูกับคำว่า ตามจี้, คอยจี้, จ้ำจี้จ้ำไช เป็นต้น "ไรเรี่ย" ไร นี่รู้สึกจะยากรองลงมาจาก รี ไร - 2. รอยที่ถอนผมออก 3. ทอง เช่น เรืองไร 5. ไหน ใด อะไร นิรนามตัด 4 กับ 6 ออก เพราะ 4 กับ 6 ต้องใช้เป็นคู่คำ คือ เรี่ยไร กับ ไรไร ความจริงแล้วแทบทั้งหมดควรใช้เป็นคู่คำ ถึงจะเข้าใจง่าย ไรเดี่ยวๆ จะใช้ยากมาก "สามัญภาพ" มัญ ไม่ได้เอก "วารี" รี ไม่ได้เอก แบบฝึกหัดขั้นต่อไปที่น่าลองคือ โคลงที่เล่นยัติภังค์ ถ้าชอบแบบท้าทายก็แต่งเป็นโคลงชุดในความยาวไม่น้อยกว่า ๒ บท ถ้าเอาแค่ผ่านก็แต่งมาบทเดียว โคลงยัติภังค์จะติดสปีดให้มือใหม่วิ่งฉิวมาก ยิ่งแต่งมาก ยิ่งฉิว แต่ต้องอ่านได้ความหมายด้วยน่อ ซือตี๋ซือม่วยคนอื่น จะฝึกอันนี้ด้วยก็ได้ (จะว่าไปแล้ว ควรฝึกอย่างยิ่ง) ตัวอย่างโคลง ยัติภังค์ (นิรนามก็ไม่เคยแต่ง . . . อ้าวเฮ้ย) เลยต้องเอาของหน่วยกล้าตายที่แต่งเมื่อครั้งกระโน้นมาลง                  ความสำเร็จอาจแคล้ว-..........................คลาดไป                  ถ้าไม่ยอมเอาใจ-.....................................ใส่นั้น                  อาจจะร่วงเหมือนใบ-.............................ไม้เหี่ยว แห้งนา                  ขี้เกียจมิอาจปั้น-......................................ปลุกให้จิตสนอง                  จากคุณ : บุหลันพลันภา  - [27 พ.ย. 44 15:29:37]                  เก็บ      ตกตามแต้มกระ-         ทู้มิตร                  รุ้ง        เกี่ยวสร้อยสวมนิด-      หน่อยนั้น                  ปรุง      แต่งอย่างนึกอิจ-          ฉาพี่                  จันทร์   แจ่มส่งคำกระชั้น-        ชิดใกล้ใจหลง                  จากคุณ : ศาลาไทย (salathai)  - [27 พ.ย. 44 20:02:34]                                  คอสุราฤาห่อนเคว้ง-.....................คว้างสหาย                  นักรักห่อนห่างสาย-......................สวาทชู้                  เพื่อนโคลงย่อมกลับชาย-..............คาถิ่น โคลงแฮ                  ทุกเหตุทุกอย่างรู้-..........................ว่าข้องเกี่ยวกัน                  จากคุณ : จอมยุทธเมรัย (จอมยุทธเมรัย)  - [27 พ.ย. 44 21:30:49]                 น่าสังเกตว่า ยัติภังค์ แบบเคร่งๆ คือ คำถูกตัดผ่ากลางคำ เช่น กระ-ทู้, ชาย-คา แบบไม่เคร่งคือ ไปผ่าคู่คำที่นิยมเขียนติดกัน เช่น เอาใจ-ใส่, นิด-หน่อย, สาย-สวาท เป็นต้น แนวทางฝึกลูกเล่นนี้ จะไม่เคร่ง คือแต่งได้ทั้งสองแบบจ้าน . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 31 ต.ค. 45 12:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ซือม่วยรสา รสา อ้าว ให้แบบฝึกหัดผิดคน ซือม่วยรสา รสา ต่างหากที่อยู่ในข่ายต้องฝึกซ้อมโคลงที่เล่นยัติภังค์ ส่วนคนอื่นๆ จะแต่งมาเพื่อให้ฝีมือแน่นยิ่งขึ้นก็ได้ ไหนๆก็ไหนๆ ขอตามตัว ซือตี๋ซือม่วย ที่ควรฝึกเล่นยติภังค์ ได้แก่ เงาน้ำค้าง  กับ pee_lee ส่วนเจ้าอื่นๆที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ ดูจะมี ฐานทางนี้อยู่แล้ว เช่น คนชอบเขียน, noppy, วิญญาณฯ, น.ส.ชาวนา, ไร้นาม เป็นต้น . . . . . นิรนามดูรายชื่อย้อนหลังเพียง ๓-๔ กระทู้เองน่อ อาจมีตกหล่นชื่อซือตี๋ซือม่วยบางคนไปบ้าง ใครจะมารายงานตัวกันลืมศิษย์รุ่นพี่ลืม มารายงานตัวพร้อมด้วยโคลงยัติภังค์เน่อ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 31 ต.ค. 45 13:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ๕๕๕ เอิ๊ก.....อกนิษฐ์กลับมาแย้ว ขอขอบคุณทุกท่านที่มาช่วยกันดูแลอาศรมโคลง ครับผม! กระผมเป็นเด็กใหม่ ก็ต้องฝึกซ้อมเป็นธรรมดา แห้.. (รู้สึกการบ้านเยอะขึ้นนะ ๕๕๕)                ๏๏๏เมืองปเทศ๏๏๏ ๏ ทอ..ดินเป็นแผ่นตั้ง............เมืองปเทศ รัก..ราษฎร์รักษ์นิเวศ..............แว่นแคว้น ถัก..สายศรัทธาเนตร..............ศาสน์ส่อง ฝัน..สรรพสำเร็จแม้น.............มากล้นภัยพาล ๚ ๏ ทะ..เลจักจัดตั้ง.................เมืองลอย ลุ่ม..ฤ ดอนหอคอย...............เสียดฟ้า ปุ่ม..กลสั่งงานประดอย.........ประดิษฐ์วิทย์..เจริญเฮย ปู..สะพานหินระย้า.................ยื่นคว้าดาวไฉน ๚ ๏ ทุ..รชนจักขจัดสิ้น............จากภพ มุ..ทิตาน้อมนบ....................คติตั้ง สุ..ธีปราชญ์ครันครบ............นครเฟื่อง..ฟูฮา ดุ..ริยะครึกครื้นทั้ง...............ค่ำเช้าสนุกสนาน ๚ ๏ อุ..ดมสิทธิพร้อม..............เสรี สา..ธุชนภักดี......................ช่วยค้ำ นา..ครรุ่งเรืองศรี................ศิลป์ศาสตร์ รี..รี่รสธรรมล้ำ...................เลิศเลี้ยงใจเมือง ๚ ๏ โก..ลาหลห่อนรู้................รานชน วา..จกสอนศาสน์กมล...........ผ่องแผ้ว ปา..ลีรุ่งเรืองผล...................จิตผ่อง เปิด..ส่องใจเมืองแก้ว..........เกริกฟ้าเกินสวรรค์ ๚ ๏ จก..กายเป็นเขื่อนกั้น.........อุปสรรค จี้..จิตวิริยะจัก......................ขจัดคร้าน รี้..พลพหลพรรค..................เพียงอัช..ฌาแฮ ไร..รี่ตริรอบด้าน..................ดับร้ายสลายหลง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 45 18:57:20 จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 31 ต.ค. 45 18:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 90 พอดีได้รับหนังสือ "สามกรุง" จากศาลาไทย (ขอบคุณครับ) มือผมแม่นมากเปิดขึ้นมากลางเล่ม (ผมเป็นคนไม่ชอบเปิดหนังสือที่หน้าแรก แต่จะเปิดจากกลางหรือไม่ก็ท้ายเล่มก่อน) ก็เจอโคลง บทเห่เรือของ น.ม.ส. ที่มีสร้อยท้ายบาทที่ ๔ ก็เลยเอามาฝาก พี่เล็ก ครับ ๏ งามผงาดราชพ่าห์เพี้ยง                   พรหมทรง พระธินั่งศรีสุพรรณหงษ์                      รเห็จห้วง หงษ์ทองล่องลอยลง                             รองบาท   พระฤๅ กลอนเกริ่นเพลินพายจ้วง                       พากษ์แจ้วจำเรียง  ถวายแล ฯ (สังเกตว่า จะมีวรรคก่อนเขียนสร้อย) จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 31 ต.ค. 45 19:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อะจ๊าก ศิษย์พี่นิรนามฯ จุดธูปเรียกวิญญาณ เลยต้องรีบมารายงานตัว   ทั้ง ๆ ที่ติดภาระกิจรับใช้ชาติอยู่น่ะเจ้าค่ะ และอีกของเก่ายังอ่านตามไปทันเลย (ตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว) ยิ่งกว่าดินพอกหางไดโนเสาร์ชุปแป้งทอดเสียอีก ว่าแต่ไฉนต้องเป็นข้าพเจ้าด้วยล่ะเจ้าคะ ไม่ได้เขียนโคลงเสียนาน ขออนุญาตไปเปิดฉันทลักษณ์ก่อนนะเจ้าคะ ทอ...รัดร้อยขีดคล้อง-.....................จองทอ รัก...แต่งแต้มยังรอ-......................รักนี้ ถัีก...ทอสอดคำขอ-.......................หมั้นถัก ฝัน...ใฝ่น้องจึ่งชี้-.......................ชักให้ชวนฝัน น้องตอบคำพี่ช้ำ-..........................ชอกตรม น้องบ่ฮักอ้ายลม-..........................จับแล้ว น้องเลือกนักมักชม-........................ชอบแร่ ได้นา น้องผ่านกาลนานแคล้ว-.....................คลาดแผ้วสลายฝัน   ปล. นึกคำไม่ค่อยออกเลยเจ้าค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 31 ต.ค. 45 19:48:47 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ๏ ทอรักถักจิตได้             ไฉนกัน รักพล่ามเหม็นขี้ฟัน           หึ่งคลุ้ง ถักฝันยุ่งนุงพัน                 เลอะเปรอะ ฝันโลดถึงโค้งรุ้ง               สุดท้ายแค่ฝัน ๚ ๏ ทอผ้าผ้าห่มเอื้อ             อุ่นอิง รักห่มนอนงอขิง                มิอุ่นได้ ถักลวดอวดลายจริง            ผ้าผ่อน สวยนอ ฝันถักรักร้างไร้                  ตื่นแล้วอะไรเหลือ ๚ แหะ ผมแต่งหวานๆไม่ออก ก็เลย"องุ่นเปรี้ยว"ซะเลย เบียร์แก้คอแห้ง สำหรับ"เล็กเฉ้อ"และ"เปลเปล้อ" ของ นิรนาม กะ จอมยุทธเมรัย เป็นพิเศษครับ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 45 20:12:53 แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 45 20:09:03 จากคุณ : โมโน - [ 31 ต.ค. 45 20:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ส่งการบ้าน โคลงยัติภังค์.. ๏ ยินดีดังร่ำน้ำ-................จัณฑ์เทศ..แม่เอย เพียงหยดซาบศอเจต-........ภูติสะดุ้ง เพียรพร่ำฉ่ำใจเมต-...........ตาชื่น..นาแม่ หากขาดแม่พี่ฟุ้ง-...............ซ่านร้าวใจราน ๚ะ๛ ง่วงจริง ๆ ขอตัวไปนอนก่อนเน้อ..ฮิฮิ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 31 ต.ค. 45 23:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ขอบคุณ ท่านนิรนามฯ มากครับ ที่ชี้แนะในส่วนที่บกพร่อง พิราบเงิน ยังใช้ศัพท์และความหมายได้ไม่มาก ก็เลยลองเขียนตามโคลงกระทู้ ทั้งตามความและฉีกความ  เพื่อจะได้ศัพท์และความหมายที่เพิ่มขึ้น แหะ ๆ บางทีก็ดันทุรัง พยายามจะตามโคลงกระทู้อย่างเดียว ทั้งที่ความที่เขียนไม่เกี่ยวกัน (บางทีคิดว่าเกี่ยวกัน) แหะ ๆ ตอนนี้พอทราบแล้วครับ ขอบคุณมากครับ ขอแก้ไข โดยตัดโคลงกระทู้ แล้วเสริมคำใหม่ครับ รุ้ง เผดียงไอทรายน้ำกรวด                 ระเหยเหิร นอบทาบแสงตะวันเชิญ                 เทพรุ้ง สฤษฏ์แดงม่วงครามเงิน                เขียวแสด เหลืองแล พราวพร่างเลียบขอบคุ้ง                ระนาบโค้งสานสวรรค์ ฯ                 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 1 พ.ย. 45 00:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 95 มาแก้โคลงเคลงต่อเจ้าค่ะ (เมื่อวานไปธุระที่เมืองหลวงไม่มีเน็ตเล่น) ทำไปส่ง ยาหอม ยาดม ฯลฯ เพิ่มให้ศิษย์พี่นิรนาม (กันปวดหัว) --- ๏ ๏ ๏  เงาจันทร์ ๏ ๏ ๏  --- ๏ ทะ เลงามยามภาพย้อน        เงาจันทร์ ลุ่ม ลุ่มดอนดอนอนันต์             ส่งสะท้อน ปุ่ม ปมระลอกอัน                     อัปลักษณ์ ปู แผ่ผิวพรายซ้อน                   สงบสร้างมนตรา ๚ ๏ ทุ เลาลงคงเพราะต้อง-        มนต์ธาร สุ คติรมย์สราญ                       แด่ข้า มุ มุ่งเหนื่อยดวงมาน               กลับว่าง ดุ เดือดเลือดพล่านล้า             หลบเฝ้าเงาจันทร์ ๚ ๏ อุ เบกขาจรัสแจ้ง              จรุงใจ สา มิภักดิ์สงบใน                    สุขล้ำ นา บุญพิศเดือนไป            เพ็ญภาพ รี ราบอาบพื้นน้ำ                     ทราบซึ้งตรึงกมล ๚ ๏ โก ลาหลหมดมล้าง            จางลง วา ยุพัดสะบัดคง                คลาดแคล้ว ปา สลัดทุกข์ปลดปลง           จันทร์ส่อง เปิด จิตคิคล่วงแล้ว                 จิตสล้างสว่างใน ๚ ๏ จก เงาจันทร์ร่างร้อย           บรรยาย จี้ จุดที่แสงหมาย              สื่อเน้น รี้ ริกคลื่นหยุดกลาย          กลับสงบ ได้นา ไร เรื่อฉายเงาเร้น            คติเข้าสติคน ๚ะ๛ จากคุณ : ไร้นาม - [ 1 พ.ย. 45 06:12:06 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ไม่ได้แวะเสียตั้งหลายวัน  กลับมาต้องมานั่งอ่านหามรุ่งหามค่ำ (จริงๆนะ) พี่นิรนามเป็นมือเพลิงอีกตามเคย  หลายๆทานช่วยกันเติมเชื้อไฟ ... ดีจริงๆ เอิ้กๆ ๏  อุ่น คำคิดต่างด้วย            แนวทาง อ้อม กอดมิตรโอบกลาง          หลั่งล้อม ถนอม ทุกทบกระบวนวาง        วิชาหว่าน ขวัญ อุ่นกรุ่นกลิ่นห้อม            กล่อมหล้าเลอสมัย ๚ะ๛ ชอบ --- ๏ ๏ ๏  เงาจันทร์  ๏ ๏ ๏ --- ของ พี่ไร้นาม จังเลยค่ะ   จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 1 พ.ย. 45 08:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ฮิฮิ..ไร้นาม ขยันจริิง ๆ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 1 พ.ย. 45 09:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ทั่นมหัพภาค มาเสวนาด้วย น่าสนุกยิ่งนัก นิรนามเคยผ่านตาข้อเขียนในกระทู้ทั่นมหัพภาคอยู่บ้าง ได้อะไรติดไม่ติดมือมาเสมอ "ถัก ใจเกี่ยวใจจาง เจียมจิต " คำที่นิรนามติดอยู่คือ "จาง" คำอื่นๆ พอจะช่วยอ่าน/อ่านช่วยได้ แต่พอมี "จาง" มาคั่น ก็เลยหางทางไปไม่ถูก อนึ่ง จาง ว. น้อยไป, ลดไป, ไม่เข้ม, (โดยมากใช้แก่ สี รส กลิ่น). . . . . . ทั่นทวา ยังคุยกันไม่หมดเลย จากนี้ จะให้ น.ส. ชาวนา ตัวดี ทำไงดีละเนี่ย นิรนามกับทิวาถอดความโคลงอันเดียวกัน คนหนึ่งไปทะเลเหนือ คนหนึ่งไปทะเลใต้ น่าจะให้ น.ส. ชาวนา กลับมา เกลา บทนี้อีกซักรอบเนอะ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 1 พ.ย. 45 12:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คุณทิพย์อรุณ สำนวน ๑ น. ถ้อยคำที่เรียบเรียง, โวหาร, บางทีก็ใช้ว่า สำนวนโวหาร เช่น              สารคดีเรื่องนี้สำนวนโวหารดี ความเรียงเรื่องนี้สำนวนโวหารลุ่มๆ ดอนๆ. สำนวน ๒ ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้ว มีความหมายไม่ตรงตามตัวหรือมีความหมายอื่นแฝงอยู่              เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง,              ถ้อยคำที่แสดงออกมาเป็นข้อความพิเศษเฉพาะภาษาหนึ่งๆ เช่น สำนวนฝรั่ง สำนวนบาลี,              ชั้นเชิงหรือท่วงทำนองในการแต่งหนังสือหรือพูด เช่น สำนวนเจ้าพระยาพระคลัง (หน)              สำนวนยาขอบ สำนวนไม้เมืองเดิม. สำนวน ๓ น. ลักษณนามใช้เรียกข้อความหรือบทประพันธ์รายหนึ่งๆ เช่น อิเหนา มีหลายสำนวน บทความ ๒ สำนวน. โวหาร น. ชั้นเชิงหรือสำนวนแต่งหนังสือหรือพูด, ถ้อยคำที่เล่นเป็นสำบัดสำนวน ใน "ว่ายเวิ้งวรรณศิลป์" ของ ล้อม เพ็งแก้ว มีเขียนเรื่องนี้ไว้ นิรนามจะคัดลอกมาอ่านพร้อมกัน ... " โวหารคือถ้อยคำที่มีแรงโน้มน้าวใจสูง นิยมใช้คู่กับ "สำนวน" แต่สองอย่างนี้ไม่เหมือนกัน สำนวนคือ ทำนองเขียน ทำนองพูด หรือฝีปากนั่นเอง ยาขอบ อธิบายคำทั้งสองนี้ว่า สำนวน ต่างกับ โวหาร สำนวน คือการร้อยกรองถ้อยคำเพราะพริ้งรื่นหู ส่วน โวหาร คือคำแหลมคม โวหารต้องเรียนจากการช่างคิดในสิ่งที่พบเห็นมา แล้วก็อุปมาให้แยบคาย สำนวน จะคล้ายดนตรี บางทีครวญก็ฟังเยือกเย็นไพเราะ บางทีกระชั้นๆก็เกิดความไพเราะ แต่ถ้าครวญหรือกระชั้นไปเสียทั้งเพลง ก็หาความไพเราะมิได้" ... (น.๘๕) นิรนามเคยอ่านข้อเขียนของ คมทวน คันธนู ที่จอมยุทธเมรัย คัดมาลง มีการใช้คำว่า โวหาร ดังนี้ " .... อุทาหรณ์แห่งโคลงสี่สุภาพ แบบฉบับใหม่ ยกไว้คร่าวๆดังนี้ แต่สิ่งที่จำเป็นยิ่งกว่า สัมผัสใน กว่าการใช้ลีลาเอกโท คือการใช้โวหาร และจินตนาการ ฉะนั้นอย่าเลือกรูปแบบก่อนเลือกรูปความคิด อย่าติด ฉันทลักษณ์กว่าติดฉันทะดำเนิน (แต่อย่าเมินถึงขนาดตัดขาดเยื่อใย แล้วจุดไฟเผาอัตตา) ...สังเกตว่าโคลงสี่สุภาพดีๆบางทีคำและความงดงามอยู่ในตัว ก็ ฝังหัวคนได้แนบสนิทติดมันสมอง ลองดูตัวอย่าง :- ๏ ธรณีนี่นี้                เป็นพยาน เราก็ศิษย์มีอาจารย์     หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร      เราชอบ เราบ่ผิดท่านมล้าง      ดาบนี้คืนสนอง ....ลีลาของโคลงบทนี้แทบไม่มีเลย สัมผัสซึ่งจะเกยเกี่ยวหนึ่งเดียว ก็ไม่มี ทว่ามีคำโตโวหารดี คือธรณีนี่นี้เป็นพยาน, เราก็ศิษย์มีอาจารย์, ดาบนี้คืนสนอง เป็นต้น ... " . . . . . อ่านของคุณคมทวนอีกจึงรู้ตัวว่า นิรนามติดการใช้คำว่า โวหาร มาจากใคร นิรนามค้นมาเท่าที่จะค้นได้ (สะดวก) และที่ค้นมานี้ก็ไม่อาจตั้งข้อสรุปว่า สำนวน กับ โวหาร ควรจะใช้อย่างไร และบางทีอาจไม่ควรสรุป เนื่องเพราะว่า ผู้รู้ ก็นิยามหรือใช้คำนี้แตกต่างกัน ฉะนั้น ลองพินิจพิเคราะห์กันเอาเองเถิด . . . . . ส่วนโคลงของลูกพี่ xxx (เฒ่า) นิรนามไม่อยากเขียนอะไรที่รุนแรงให้เสียบรรยากาศ จึงขอตอบสั้นๆดังนี้ ๑. ถ่อง ว. งาม, อร่าม, แจ่มใส, รุ่งเรือง, ชัด, แน่, แท้, เที่ยง, จะแจ้ง. ทอ ใช้กับแสงได้ ทอยังใช้กับอื่นๆ ที่คล้ายคลึงได้ เช่น ทอประกาย ๒. อาศรมชาวโคลงไม่มีธรรมเนียมเอาโคลงของผู้อื่นมาแก้ไขเล่นๆ หรือแก้ให้เสื่อมลง ๓. คุณ xxx (เฒ่า) เคยมางานพบปะสังสรรค์ของชาวอาศรม เป็นหนึ่งในผู้มีอาวุโสสูงของงานนั้น ปุจฉา ที่ถามมา นิรนามยังไม่มีทัศนะใน ๓ ปุจฉาที่ถามมาแบบที่ตัวเองพอใจ คงมีแต่ คติเถื่อนๆ แบบของนิรนาม บวกกับ อัตวิสัย ดังที่เห็นอยู่ในขณะนี้ คิดว่า คุณทิพย์อรุณ คงจะพอมีคำตอบ หรือทัศนะ ต่อ ๓ ปุจฉาอยู่บ้างแล้ว นิรนามก็อยากรับฟังทัศนะที่ว่านั้น เชื่อว่าคงมีเหตุผล หรือแนวคิดที่น่าสนใจ ซึ่งนิรนามอาจนำมาใช้แนะแนวซือตี๋ซือม่วยในที่นี้ได้ จึงอยากรับฟังเป็นอย่างยิ่ง . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 1 พ.ย. 45 12:15:23 ]

ความคิดเห็นที่ 100 นิรนามไม่อยากเขียนอะไรที่รุนแรงให้เสียบรรยากาศ ดี .. ทิพย์อรุณก็ไม่อยากมีเรื่องเช่นกัน .. อิอิ ปล.ขออภัยคุณ xxx(เฒ่า)และคุณจอมยุทธฯ ในเรื่อง “ตกท่อ” ของทิพย์ฯ นั้น ไร้สาระจริงๆ จากคุณ : ทิพย์อรุณ - [ 1 พ.ย. 45 13:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ขออีกครั้งเถิดครับ "ถักใจเกี่ยวใจจาง.......เจียมจิต" ที่จริงแล้ว ผมก็ไม่ทราบว่าผู้ประพันธ์ท่านมีนัยอย่างไร ที่บอกเล่าได้เพียงแต่ว่า ผมอ่านแล้วผมเข้าใจอย่างไร และเนื่องจากโคลงนั้นเป็นคำประพันธ์ที่คำน้อย ความไม่น้อย เพราะฉะนั้นคาดว่าจะมีการละคำบางคำไว้เสมอ ทั้งในฐานที่เข้าใจ และไม่เข้าใจ โคลงบาทที่ว่า ผมแปลอย่างนี้ครับ (พยายามจะ)ถักใจ(และ)เกี่ยวใจ(แต่ดูเหมือนว่าจะ)จาง(จึงต้อง)เจียมจิต ไม่ทราบว่าถูกต้องหรือเปล่านะครับ จากคุณ : " . " - [ 1 พ.ย. 45 13:53:48 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ๏ กอปรกิจสัมฤทธิ์ได้............โดยเพียง...เพียรฤๅ ฉันทะวิริยะเรียง....................รับพร้อม จิตตรองช่องอันเฉียง..............เอียงเช่น...ไรนา รู้ผิดรู้แก้น้อม.......................เนื่องไว้เสมอเสมอ ๚ ความคิดเห็นเกินร้อยแล้วจ้า..... แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 45 14:59:24 จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 1 พ.ย. 45 14:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 103 อกนิษฐ์ โยนเผือกร้อนๆไปให้ใครดีล่ะ บ่นทำมาย .. จากคุณ : จังงัง - [ 1 พ.ย. 45 22:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ศิษย์น้องไร้นาม เปิดกระทู้ต่อไป ดีไหมเอ่ย   จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 2 พ.ย. 45 02:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ๐  ทอ  รุ้งเรืองรุ่งฟ้า                        ฟายแสง รัก  ศาสตร์รักศิลป์แสดง               ดั่งรุ้ง ถัก   ถ้อยทุกถ้อยแฝง                     ถ้อยฝาก ฝัน  ใช่ฝันเฟื่องฟุ้ง                         ฟุบคว้างกลางฝัน / ........................................................................................ ดีใจจังที่มีคนสนใจ โคลงของเราผู้เฒ่า(๘๒) คุณ จอมยุทธฯ  ตีความไปได้ไกลเกินกว่าที่เราได้คิดไว้ ตอนเขียนอีก   ขอบคุณจอมยุทธฯมากครับ คุณ นิรนาม  แห้ เล่นว่าเราอาวุโสสูง แปลว่าชรามาก   ชักน้อยใจหน่อยๆ (เอ.แต่มันก็จริงนะ แห้) ถึงชรา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเก่งไปด้วยนะครับ แตะต้องวิจารณ์กันได้ครับ  ชอบซะอีก (ไม่รู้เป็นมาโคซิสต์หรือเปล่า) กลัวจังเลย ถ้าถูกจัดเป็นพวก"แตะต้องไม่ได้"นี่คงลำบาก คุณนิรนามเห็นอะไรไม่ถูกต้อง  ผิดเพี้ยนว่าได้เต็มที่ครับ อย่างมากก็แค่ ใจน้อยนิดๆ แห้ คุณทิพย์อรุณ ครับ ขอเรียนว่าด้วยความบริษุทธิ์ใจ  ที่เห็นว่าการโต้แย้งกัน มีความเห็นแตกต่างกันเป็นเรื่องธรรมดามาก   การโต้แย้งให้ข้อมูลข้อคิดเห็นต่างๆทำให้ผู้อ่านท่านอื่นๆได้ รับรู้มุมมองที่แตกต่างกันไปด้วย ข้อเขียนของเราผู้เฒ่า  วิจารณ์ ดัดแปลง แต่งเติมได้ครับ เพราะถือเป็นการ ล้อเล่น กัน มากกว่าไม่ได้ถือเป็นจริงเป็นจังอะไร มีแต่เห็นประโยชน์ได้มุมมองที่แตกต่างออกไปด้วย แล้วที่แก้เป็น "ตกท่อ" นี่ก็มันและสื่อความหมายไปอีกแบบนะครับอิอิ ยังไม่มีใครยอมตอบคำถามของคุณ ทิพย์อรุณ เราผู้เฒ่าขออนุญาตตอบ ตามความเห็นส่วนตัวนะครับ ไม่ได้มีความรู้ทางหล้กวิชาการ อะไรมาอ้างอิงเพราะไม่เคยเรียนด้านนี้มาก่อน ก็เรียกว่าตามอัตตวิสัยนะครับ(คำหลวงคำนี้ไม่ได้ใช้มานาน) ๑  คนเขียนกะคนอ่านตีความเหมือนกันหรือไม่นี่  เราว่า ตีความเหมือนกันก็ได้  ไม่เหมือนกันก็ได้  ขึ้นอยู่กับ การสื่อของผู้เขียน และการเข้าใจ ความรู้พื้นฐาน และสภาพแวดล้อมของผู้อ่าน ๒  ตีความตรงไม่ตรง คงไม่ใช่ข้อดีหรือข้อเสียอย่างไรหลอกครับ เรามองว่า  องค์ประกอบมี ๓ด้าน ผู้เขียน  มีสิทธิ์ที่จะเขียนอะไรและอย่างไรก็ได้ เป็นเอกสิทธิ์โดยตรง ผู้อ่าน   มีสิทธิที่จะคิดตีความ หรือเข้าใจไปอย่างไรก็ได้ตามความรู้สถานการณ์ และรูปแบบเนื้อหาของผู้เขียน ผู้อ่านอาจตอบรับ  ไม่อ่านของผู้เขียนคนนั้นอีก หรือด่าว่าเขียนไม่รู้เรื่องก็เป็นสิทธิของผู้อ่าน ถ้าผู้อ่านไม่ยอมรับมากๆ  ผู้เขียนก็คงไปไหนไม่รอดเช่นกัน ส่วนอีกคนได้แก่ผู้วิจารณ์  คนนี้คือผู้อ่านที่มีความรอบรู้ในด้าน ที่จะวิจารณ์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย   เขามีสิทธิที่จะวิจารณ์อย่างไรก็ได้ความความรู้ และความเข้าใจ  ถ้าผู้เขียนเห็นว่าไม่ถูกต้องก็มีสิทธิโต้แย้งได้ครับ ผู้วิจารณ์ก็ย่อมผิดเพี้ยนได้ เช่นเดียวกับผู้เขียน  ผู้อ่าน ๓  การเขียนร้อยกรองควรให้ผู้อ่านเข้าใจหรือไม่  อันนี้น่าคิดนะครับ เราว่า  ผ้เขียนจะเขียนอะไรก็แล้วแต่ ไม่มีหน้าที่ที่จะต้องไปอธิบาย ว่าตัวเองเขียนอะไร ผู้อ่านผู้วิจารณ์จะตีความอย่างไรก็เป็นเรื่องของเขา ถ้างานมีคุณค่าทางวรรณศิลป์ มีความหมายที่ดี ผู้อ่านเขาไปตีความเอาเองได้ครับ เราว่าคงแปลกๆนะ ถ้าเขียนโคลง ๑ บท แล้วอธิบายความอีก หนึ่งย่อหน้า การเขียนต้องการสื่อว่าผู้เขียนจะบอกอะไร โดยแสดงออกในรูปของร้อยกรอง ซึ่งมีลักษณะเฉพาะ เป็นศิลป์ในการสื่อ คนอ่านจะรู้เรื่องหรือไม่ม่ใช่หน้าที่ของผู้เขียนจะสนใจ ถ้าสื่อออกมาไม่มีคุณค่าทางวรรณศิลป์  เนื้อหาไร้สาระ คนอ่านก็เลิกอ่านไปเองและครับ อย่าลืมคนวิจารณ์ ถ้าสื่ออกมาไม่ดี  เดียวเขาก็เองละครับ มันเป็นปฏิกิริยา  ตอบสนองกันเองในตัว ไม่มีอะไรดีหรือไม่ดีหลอกครับ ............................................................................................... เพื่อนๆแต่ละคน อ้างว่าไม่ถนัดเขียนโคลงหวานๆ เราผู้เฒ่าที่หยาบกร้าน ลองเขียนโคลงหวานดูบ้างเป็นไร ตามกระทู้โคลง ของศาลาไทย  อุ่นอ้อมถนอมขวัญ ๐  อุ่น  อารมย์บ่มให้                ห่างหนาว อ้อม  อกแห่งแสงดาว               โอบอ้อม ถนอม  จิตมิตรภาพพราว          จินตภาพ ขวัญ  แม่นำจิตน้อม                 พี่น้อมถนอมขวัญ / จากคุณ : xxx(เฒ่า) - [ 2 พ.ย. 45 08:51:48 A:203.150.32.48 X: ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตั้งกระทู้แล้วเจ้าค่ะ (ไร้นามเชื่อคนง่าย) อาศรมชาวโคลง ภาค ๕๖ ๏ ๏ ๏ เพียรร่างสร้างฐาน ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1859873/W1859873.html *** อุ๊บ... เพิ่งเห็นโคลงศิษย์พี่ xxx(เฒ่า) หลังจาก refresh เสร็จ (รู้งี้เอา "อุ่นอ้อมถนอมขวัญ" ไปตั้งกระทู้เลยดีกว่า คิดชื่อให้เชื่อมกับโคลงสุดท้ายของพี่อกนิษฐ์ตั้งนาน ฮือๆ) จากคุณ : ไร้นาม - [ 2 พ.ย. 45 10:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ใครก็ได้อ่ะ ช่วยเราแต่งร่ายทีสิ 20 วรรคอ่ะ นะคะ จากคุณ : 2131 - [ 15 ก.พ. 48 20:33:31 A:203.113.51.103 X:203.150.217.113 ]