2.4 บทที่ 4 เงา
เมื่อเลดิ้ของผมเเละคุณราเชลกลับมาในตอนบ่าย ผมบอกพวกเขาว่าคุณเเฟรงคลินมาถึงเเล้ว เเต่เขาต้องเข้าไปทำธุระในเมืองฟริทซิ่งฮอลล์
จากนั้นไม่นาน เพเนโลพบอกผมว่าเธอคิดว่าโรซานน่าตกหลุมรักคุณเเฟรงคลินอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เธอทำตัวเเปลกๆ...นาทีหนึ่งมีความสุข...อีกนาทีหนึ่งโศกเศร้า...เเละเธอก็เอาเเต่ถามคำถามเกี่ยวกับเขา เธอเขียนชื่อของเขาไว้ในกล่องเย็บปักของเธอ เเละจัดการเรื่องวุ่นวายมากมายกับผมของเธอ ร้องไห้เมื่อเธอมองที่ไหลค่อมของเธอในกระจก
ผมเกือบจะหัวเราะออกมา : สาวรับใช้ผู้น่าสงสารตกหลุมรักสุภาพบุรุษ!
คุณเเฟรงคลินกลับมาก่อนมื้ออาหารค่ำเล็กน้อย ผมโล่งอกที่ได้ยินว่าเขาไม่ได้พบพวกอินเดียทั้งสาม เเละมูนสโตนก็อยู่ในธนาคารเเล้ว
เพเนโลพบอกว่าคุณราเชลจัดการวุ่นวายกับทรงผมของเธอก่อนอาหารค่ำ ปกติหัวหน้าคนรับใช้ไม่ต้องเสิร์ฟอาหารเย็น...เเต่โชคร้ายที่ผมอยากจะรู้ว่าหลังจากปีนี้ไปพวกเขาจะดำเนินความสัมพันธ์กันต่อไปอย่างไร ในไม่ช้า พวกเราก็ได้ยินเสียงพวกเขาร้องเพลงอย่างมีความสุขด้วยกันโดยที่มีเลดี้ของผมเล่นเปียโน หลังจากนั้น ผมก็เอาวิสกี้ไปให้คุณเเฟรงคลินที่ห้องสูบบุหรี่
"เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบหลังจากที่ผมกลับมาที่อังกฤษ" เขาพูด
ในเวลาเกือบเที่ยงคืน เมื่อซามูเอล (ผู้ช่วยของผม) เเละผมกำลังล็อคบ้าน ผมออกไปสูดอากาศข้างนอก...พระจันทร์เต็มดวงเเละไม่มีลมพัดผ่าน...ผมได้ยินเสียงคลื่นม้วนตัวกระทบหาด
ชิเวอริ่ง เเซนด์ จากนั้นผมก็ได้ยินเสียง...ใกล้เข้ามา...เเละเห็นเงาบางอย่างหายไปตรงหัวมุมบ้าน ผมได้ยินเสียงฝีเท้ากำลังวิ่ง เเต่เมื่อผมไปถึงตรงหัวมุมนั่นเเล้ว...ไม่ว่ามันจะเป็นใครก็ตาม มันได้หายไปเเล้ว ซามูเอลเเละผมไปหยิบปืนเเละเข้าค้นสวน...เเต่เราไม่พบอะไร พอขากลับ...ผมเห็นอะไรบางอย่างส่องเเสงอยู่บนพื้น มันเป็นน้ำหมึกสีดำขวดเล็ก
จบ 2.4 บทที่ 4 เงา
-------------------
จากคุณ :
Silvermoon
- [
วันลอยกระทง 22:27:55
A:202.133.168.112 X:
]
The Moonstone เดอะ มูนสโตน อัญมณีอาถรรพ์ บทที่ 2.4 - 2.5
