ความคิดเห็นที่ 1 ไดอารีของอาเหลียน ห้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1912879/W1912879.html#1 ไดอารีของอาเหลียน หก วันนี้สนุกอะไรอย่างนี้! เราไปพบ แซมที่ท่าเรือเฟอร์รีไปเกาะนอก ตอนเก้าโมง เขา มีกระเป๋าใบใหญ่สองใบ   เอลเลียตอาสาช่วยถือกระเป๋าใบหนึ่ง เรานั่งเรือเฟอร์รี ไปอ่าวหมุยโว(หรือ Silvermine Bay ตามที่เรียกกัน) สถานที่ซึ่งเขาเล่าให้เราฟัง เกี่ยวกับจักรพรรดิองค์น้อยที่หลบหนีภัยจากพวกโมกุล  จากนั้นเรานั่งรถบัสไป นมัสการพระพุทธรูปองค์ใหญ่  ที่ วิหารโผ หลิน(บัวล้ำค่า) ฉันชอบชื่อของวิหารโผ หลินนะ! แซมเล่าให้พวกเราฟังเกี่ยวกับเจ้าชายสิทธัตถะ และพระองค์ทรงถูกเลี้ยง ดูให้ชมชอบแต่ของสวย ๆ งาม ๆเท่านั้น พระบิดามารดาทรงเลี้ยงพระองค์ไว้แต่ใน ราชวังและไม่เคยทรงยอมให้เห็นอะไรที่อัปลักษณ์น่าเกลียดใด ๆในโลก  แต่แล้ว วันหนึ่ง พระองค์ได้ทรงเห็นหญิงแก่พิการ จึงทรงตระหนักว่าชีวิตนั้นไม่จีรัง พระ องค์ทรงละทิ้งชีวิตมั่งมีไว้เบื้องหลังและทรงไปนั่งคิดพิจารณาข้างใต้ ต้นโพธิ์เป็น เวลาหลายปีจนกระทั่งทรงค้นพบความหมายแห่งชีวิต เรื่องราวของจักรพรรดิ องค์น้อย และวัดบนภูเขาที่ทำฉันคิดถึงบทกวีของโคลริดจ์ เกี่ยวกับดินแดนซานาดู            ตลอดทั้งวันช่างสวยสดงดงามราวเทพนิยาย  ภายหลังจากนั้น เราออก ปีนเขาขึ้นไปปิคนิคกันที่นอกเมือง...  แน่นอนล่ะ ว่าเป็นอาหารมังสวิรัต คราวหน้า เป็นตาของโรสที่จะวางแผน                                                                                    เหลียน แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:59:41 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:59:00 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:46:48 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:45:12 จากคุณ : MMII - [ 1 ธ.ค. 45 19:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไดอารีของโรส ห้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1912879/W1912879.html#2 ไดอารีของโรส หก วันนี้เราไปไหว้พระพุทธรูปองค์โต ที่บนเกาะลันเตา  อากาศบริสุทธิ์สะอาด แต่ เมื่อเรามาถึง เมฆลอยฟ่องบังใบหน้าของพระพุทธรูป บริสุทธ์ สะอาดตรงข้าม กับของ Ozymandias! แต่เรายืนดูสักครู่แล้วเมฆก็แยกออกเห็นพระอาทิตย์ ส่องแสงลงมาบนภูเขาบรอนซ์  ฉันไม่ว่ารู้ถ้าฉันเคยเป็นหรือปล่า พระ... หรือ ฉันหมายถึงแม่ชีน่ะ ฉันไม่ชอบความคิดบางอย่างในหัวและก็ไม่ชอบใช้เวลา ตามลำพังกับมัน แต่บางที  ฉันต้องการเวลาคิดอะไรนาน ๆ              เราเดินชึ้นเขาไปปิคนิค  แซมได้จัดสำรับอาหารอินเดีย... เออ ก็ไม่เชิงเป็น สำรับ  แค่บางจานรวมของหวานมหัศจรรย์ที่เรียก กฺลัม ชามัน  ที่อร่อยที่สุดในบรร ดาทั้งหมดคือชาใส่พวกเครื่องเทศเข้มข้น มี โคลฟ คารฺดามอน และซินนามอน               แซมคุยเกี่ยวกับพวกกินมังสวิรัต  ฉันบอกว่าฉันทำอย่างนั้นทุกๆวันไม่ได้แน่ แล้วเขาก็ยิ้มและบอกว่าพระพุทธเจ้าจะรู้สึกพอใจถ้าเราดำเนินชีวิตแค่วันเดียวโดยไม่ กินเนื้อสัตว์ เรายังคุยกันถึงการพูดว่าเป็นมังสวิรัต... จะดีกว่าถ้าจะพูดว่า "ฉันไม่กิน เนื้อสัตว์" แทน "ฉันกินผักเท่านั้น" หรือเปล่านะ? โรส จากคุณ : MMII - [ 1 ธ.ค. 45 19:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไดอารีของอาเหลียน เจ็ด            เราสึ่คนนัดพบกันที่ ถนนฮอลลีวูดัดถนนโพรเซลซัน ที่เรียกอย่างนี้เพราะ ว่าเป็นสถานที่ที่มีธงอังกฤษผืนแรกปักบนพื้นแผ่นดิน ฮ่องกง เราเดินไปตามถนน ฮอลลีวูดจนถึงวัดมันโม วัดนั้นเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งในฮ่องกง ตั้งอยู่แล้วที่นั่นเมื่อ ชาวอังกฤษยกพลขึ้นเกาะฮ่องกงเมื่อร้อยกว่าปีก่อน   แถวรอบวัดมีร้านขายของ เก่าลายครามแพงมากหลายร้านแต่เราเดินผ่านพวกเขาลงสู่ถนนแคทสตรีท บน ถนนแคทสตรีท ก็ มีร้านขายของเก่าลายครามอื่นๆอีก  แถมยังพ่อค้าเร่ขายของ สัพเพเหระตามท้องถนน  อาจจะมีข้าวของมีค่ากลางกองขยะ แต่คงค่อนข้างหา เจอได้ยากมากแล้ว            โรสให้เงิน 20 ดอลลาร์สำหรับการผจญภัยของเราและมอบหมายงานให้ แต่ละคนเสาะหาของที่มีค่าไม่มีมากกว่าเงินนั้น โห งานอะไรกันนี่! นั่นเราต้องสอด ส่ายสายตาดูให้ถี่ถ้วน พยายามค้นหารายละเอียดสวยงามเล็ก ๆ น้อย ๆ   เราคงหา แจกันราชวงศ์หมิง ราคา 20 ดอลลาร์ หรืออย่างน้อยฉันไม่ได้คิดดังนั้นจนกระทั่ง เอลเลียตอวดรางวัลกับของเขากับพวกเรา ส่วนตัวฉัน พบตัวแสตมป์โลหะรูปเด็ก ชายเด็กหญิงใส่ชุดฉลองปีใหม่ แซมได้ทหารเซรามิกส์จีนตัวเล็ก ๆ  ฉันบอกอะไร ให้เขาฟังเรื่องเป็นนักบุญที่น่ารักและเขาก็เอ่ยว่า"รักข้าราวสิ้นไปเมื่อสูญนักบุญ ข้า" ฉันคิดว่านั่นเป็นบ่ทหนึ่งของกลอนรัก  โรสได้ดอกกุหลาบดอกหนึ่ง แซมยังได้ ชุดถ้วยกาแฟเอสเปรสโซ เล็กๆชุดหนึ่ง...แต่ฉันคิดว่าราคามันมากกว่า 20ดอลลาร์ เราคุยและหัวเราะเยาะเรื่องแพะเต้นระบำของเขา                                                                                       เหลียน แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 20:04:46 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:57:35 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:56:27 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 19:55:21 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 1 ธ.ค. 45 19:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไดอารีของโรส เจ็ด            ฉันพาอาเหลียน เอลเลียตและ แซมไปที่ถนนแคทสตรีทตรงปลายถนน ฮอลลีวูดบรรจบถนนควีนส์. ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่าทำไมถึงชื่อถนนแคทสตรีท จน ได้เดินผ่านตอนกลางคืนหนหนึ่ง แมวเยอแยะ  มีแมวเป็นร้อย ๆตัว  ไม่รู้ว่ามันหาย ไปไหนหมดตอนกลางวันนะ สงสัยว่าบางทีแอบไปเตร่แถวแผงขายไก่ขายปลา ไม่ ค่อยมีใคนชอบพวกมันนักหรอกแต่ถ้าให้เลือกระหว่างแมวกับสุนัข ฉันเลือกเป็น แมวดีกว่า            ถนนสายนี้มีความลับชุกชุม . . .  สิ่งไม่พึงประสงค์ต่าง ๆ สื่งที่ไม่อยาก จำ เฟอร์นิเจอร์เก่า ๆ หัก ๆ พัง ๆ ได้กาวกับสีเข้าไปหนายก็แปลงโฉมเป็นของมีค่า ไปได้ข้าวของอื่นๆ  สิ่งต่างๆที่ไร้ประโยชน์ถูกทิ้งไว้ข้างหลังปล่อยให้หลงลืมไป             เรื่องน่าแปลกใจที่สุดในการล่าสมบัติของเราคือ แอลเลียตซ่อนเร้น ความสามารถพิเศษไว้ เขาให้จานกระเบื้องจีนใบเล็กกับเราทุกคนแล้วเล่าให้เราฟัง ทั้งหมด ว่าทำยังไง ทำเมื่อไร  ทำที่ไหน  เขาอธิบายเการเคลือบและดินเหนียว และอะไรทำให้มีค่า อะไรแค่เก่า  ชั่วครู่,ฉันคิดว่ากำลังถืออะไรราคาตั้งล้าน ดอลลาร์  ฉันถามเขาว่ามันมีค่าเท่าไหร่ "แล้วแต่" เขาบอก  "ถ้ายิ่งรู้มากในสิ่งที่ทำ มันก็มีค่ามากขึ้นดังนั้นถ้าจดจำได้ทุกสิ่ง ฉันก็ต้องบอกว่ามีค่ามาก หรือถ้าคุณแค่ ชอบมัน มันก็มีค่ามาก  หรือ, ถ้าฉันเก็บมันไว้สักพันปี มันก็ยังมีค่ามาก  แต่ตอนนี้ ใช่ มันมีค่าแค่ห้า ดอลลาร์เท่านั้น" เราทั้งหมดเลยหัวเราะ โรส แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 45 20:04:11 จากคุณ : MMII - [ 1 ธ.ค. 45 20:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไดอารีของอาเหลียน แปด            เอลเลียตนัดเราทั้งหมดไปพบกันที่อ่าวคอสเวย์ ใน สวนวิคตอเรีย ปาร์ค   จากที่นั่น เราขึ้นรถรับจ้างและเขาก็ส่งกระดาษให้คนขับ ดังนั้น เขาจึงไม่ต้องบอก ชื่อสถานที่ซึ่งเรากำลังจะไป จุดหมายปลายทางที่ลี้ลับคือสวนยาหม่องเสือ <Tiger Balm Gardens-คิ คิ คนแปล> เราเดินไปรอบ ๆและถ่ายรูป แล้ว เอลเลียตก็นำ เราสู่ศาลาเล็ก ๆ ที่มีพระพุทธรูปแบบต่าง ๆจำนวนหนึ่ง ใกล้ๆ กันนั้น มีที่ว่างพอ ให้เรานั่งกัน 2-3 ที่  แซมมีขนมปังกล้วยหอม  (เขาอบมันเองใช่ไหมนะ?) มะม่วง และเชอร์รี่สองสามลูก และกาแฟหนึ่งกา เราคุยเรื่องเกี่ยวกับผลไม้ที่มีแตกต่าง ผล เชอรี่แก่และสวยสำหรับโรส  ข้อดีเกี่ยวกับกาแฟคือถ้วยสวย ๆใบเล็กที่เราใช้ ถ้วย กาแฟเอสเปรสโซใบเล็ก ๆ ซึ่งแซมได้ไส้ระหว่างเราเไปเที่ยวถนนแคทสตรีท  แล้ว แอลเลียตก็หยิบพัดออกมาสี่อัน สีขาว ว่างเปล่าและกระดานแผ่นหนึ่ง เขาวางกระ ดาน คลี่พัดออกแผ่ พร้อมกับเอ่ยว่า เพื่อให้เกิดสมดุลระหว่างบทกวีและเพลง เรา ต้องเขียนภาพด้วย  เอลเลียตใจดีที่เริ่มก่อนเป็นคนแรก มันไม่ยากนักหรอกนะ  เขา ตวัดทีพู่กันเป็นรอยสีดำแข็งแรงเพื่อกำหนดโครงหลัก... ส่วนมากเป็นขอบฟ้า  มี ทั้งแนวตั้งและแนวนอน ขณะที่เขาปล่อยให้แห้ง  เขาแสดงให้เราดูว่าจะเติมสีเล็ก ๆ น้อยๆ ได้อย่างไร แล้วแต้มเติมอย่างรวดเร็วบนแผ่น และถามว่าดูเหมือนอะไร เรา แต่ละคนต่างเดากันไปต่าง ๆ นานา  มันดูเหมือนก้อนเมฆ  ที่เห็นไม่ดูเป็นภาพ จริง ๆ จังๆนัก  ต้องจินตนาการเอา ฉันชักนึกเห็นแต่ภาพตัวเองกับแซมบ่อยมากยิ่ง ขึ้นแล้วล่ะ....                                                               เหลียน จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 1 ธ.ค. 45 20:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไดอารีของโรส  แปด            ทริปที่แอลเลียตจัดวันนี้ คือไปเที่ยวสวนยาหม่องเสือ  ฉันไม่ไปที่นั่นมา ตั้งนานหลายปีแล้ว ไม่รู้สิว่าทำไม  บางทีเพราะว่าภาพของพระโพธิสัตว์ทรมานตน ที่แสดงอยู่  มันดูเหมือนจริงเหมือนจัง จนดูน่ากลัวกว่านรกในศาสนาคริสต์ บางที การตกนรกหมกไหม้ดูไม่ร้ายกาจเท่าถูกฉีกทึ้งเป็นชิ้น ๆ! เราเดินไปทั่ว ๆ สำรวจถ้ำ ขนาดใหญ่และบันไดและสวน.. เอลเลียตหยิบพัดไม่มีราคาค่างวดออกมาให้เราทา สีกัน  ฉันคิดว่าศิลปะทั้งหลายเกี่ยวข้องกับการทำให้สิ่งปรกติธรรมดากลายเป็นสิ่ง สะดุดตา  ฉันมักเชื่อว่าไม่มีหัวทางวาดรูป  แต่ เอลเลียตบอกเราวาดเป็นเมื่อเรา เด็กๆ ... ไม่มีใครเคยบอกว่าเราเต้นไม่ได้ ร้องเพลงไม่เป็น วาดไม่ได้... เราก็แค่ ทำมัน            อะไรทำให้เราไม่สามารถทำสิ่งต่าง ๆเหล่านี้ได้? อะไรทำให้เราสูญเสีย ความเชื่อมั่นในตัวเอง  มันเศร้านะ. ฉันคิดว่าการโตขึ้นไม่ใช่ไม้บรรทัดลากยาวจาก จุด A ไปถึงจุด B  แต่มันค่อนข้างน่าจะเป็นความเจริญก้าวหน้าแปลก ๆ แบบว่าเรา เรียนแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็เรียนอีก              เราดื่มกาแฟ  มีเค้กกล้วยหอมและมะม่วงเป็นของหวาน  กำลังกินกัน อยู่ อาเหลียนก็เล่าให้เราฟังเรื่องของมะม่วงผลแรก ... แหงล่ะ มันต้องเกี่ยวกับเจ้า หญิงและดอกบัวด้วยล่ะสิ! โรส แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 45 12:40:00 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 1 ธ.ค. 45 20:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ปล่อยให้ 'จารย์ GTW & scottie สงกะสัยต่อไป... แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 45 13:59:44 จากคุณ : อดใจไม่ไหวอะ (MMII) - [ 2 ธ.ค. 45 13:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ๊ะ อ๊ะ .. คุณผึ้งแก้วหรือเปล่านี่?? จากคุณ : scottie - [ 2 ธ.ค. 45 18:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ว๊าวววววววววว.... เห็นปกหนังสือลืมแซวเลย ตอนนี้เยอะสะใจดี (จะเป็นแบบนี้บ่อยไหมนี่) อืมม์ คนเขียนนี่เก่งจัง (คนแปลด้วย) ไม่รู้คิดเรื่องซับซ้อนแบบเดาไม่ถูกได้ไงนะ ยิ่งอ่านยิ่งติดทีละนิดเป็นไม่รู้ตัวครับเรื่องนี้ จากคุณ : GTW - [ 2 ธ.ค. 45 20:58:52 ]