ความคิดเห็นที่ 1 ไดอารีของอาเหลียน สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1924583/W1924583.html#1 ไดอารีของอาเหลียน สิบเอ็ด            โรสแนะนำให้เราไปที่วัดพระพุทธรูปพันองค์  ฉันไม่คิดว่าเป็นสิ่งซึ่งเธอ สนใจจริง ๆ  แต่เมื่อเราไปถึงที่นั่น ฉันเห็นซึ้งว่าเธอคิดอะไรพิเศษไว้ในใจ เรา เตรียมไปปิคนิคระหว่างทาง  เธอก็ยังยัดของตั้งมากใส่ในเป้สะพายหลังไปอีก สรุปแล้วคือ เธอเอาพลั่วเล็ก ๆ มาสำหรับขุดดินและแผนที่เก่าแก่ขาดรุ่งริ่งที่เธอ พบในหนังสือเกี่ยวกับวัดจากร้านขายของมือสอง...หรือว่าเธอแกล้งนะ! แน่เลย เธอคงกุเรื่องขึ้นมาทั้งหมด แต่มันสนุกเหมือนการหาไข่อีสเตอร์เลยล่ะ ขณะที่เรา ตามทิศทางที่เธอบอก เราต่างเจอของต่าง ๆกัน แม้ว่าไม่มีราคาค่างวดแต่ก็สวยดี เอลเลียตเจอไม้แกะรูปค้างคาวกับเถาองุ่น  แซมเจอไท้แกะรูปลิงน่ารัก และฉัน เจอรูปปั้นแกะสลักไม้เจ้าแม่กวนอิม พระโพธิสัตว์ผู้มีชีวิตที่ทรงคุณธรรมสูงส่ง บนโลกมากจนเธอได้รับเชิญให้เข้าร่วมกับเหล่าพระเจ้าบนสรวงสวรรค์ แต่ขณะ ที่เธอกำลังจะเข้าประตู ก็ได้ยินเสียงร้องให้ของทารกคนหนึ่ง และหันกลับไปจะ ช่วย  ฉันควรทำอย่างไร? ฉันอยากให้ฉันทำแต่สิ่งถูกต้องเสมอ ๆ แต่ฉันไม่แน่ใจ.            ตอนบ่ายไม่ค่อยสนุกเลย แต่ฉันมีเวลาอยู่กับโรสตามลำพังแลยถามเธอ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงไปรู้จักใครในโรงรับจำนำ? แล้วเรื่องตามหาแม่ของ เธอ? เธอเป็นคนที่เธอบอกจริง ๆหรือ? บางทีฉันอาจไม่สิทธิ์ที่จะถาม แต่ทั้งหมด ยังเป็นเรื่องลึกลับอยู่ แน่ล่ะ เธอแค่พูดเรื่อยเจื้อยขอไปที                                                                                           เหลียน แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 21:43:54 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 7 ธ.ค. 45 21:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไดอารีของโรส สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1924583/W1924583.html#2 ไดอารีของโรส สิบเอ็ด            บ่ายนี้ฉันชวนทุกคนไปที่วัดพระรูปพันองค์ ใกล้สถานีชานติน ฉันได้ขึ้นมา วันก่อนและฝังข้าวของสองสามชิ้นแล้ววาดแผนที่ไว้ หลังจากนั้นก็ใช้ปากกาเก่า ๆ ทำแผนที่ขึ้นมาใหม่ แช่กระดาษในชาแก่ ๆแล้วอบมันในเตาอบสักหน่อย ฉันคิดว่า มันดูเหมาะจะเป็นแผนที่มหาสมบัติแล้ว  บางทีฉันควรค้าขายพวกโบราณวัตถุเป็น อาชีพนะเนี้ย            อาเหลียนเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับขงจื้อ    ตุลาการผู้พิพากษาตี่และองค์กวน อิมทองคำ ในนวนิยายของกุลลิกนักเขียนชาวดัทช์    เขาเล่าเรื่องเกี่ยวกับพระสาม รูปซึ่งร้องเรียนว่านายพลขุนทหารท้องถิ่นได้ขโมยองค์กวนอิมทองคำของพวกเขา ไปหลอม ผู้พิพากษาไม่เชื่อพวกเขาและสั่งพระแต่ละรูปให้ไปเขียนภาพกวนอิมอยู่ คนละมุมห้อง ภาพกวนอิมถูกแสดงในท่าทางต่างๆ กัน และพระองค์หนึ่งแสดงภาพ พระองค์มีแขนแปดกรแสดงถึงความพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้คนเสมอ  พระอีกรูปวาด พระองค์นั่งกับทารก และ พระรูปที่สามวาดพระองค์นั่งคนเดียว พวกเขาจึงถูกโบย เพราะโกหก            ฉันจะถูกโบยด้วยไม๊?  ไม่รู้สินะ อาเหลียนหาเวลามาพูดกับฉันด้วยตัวเอง แล้วตั้งคำถามยาก ๆ    ฉันบอกว่าจำเสมียนโรงรับจำนำได้เพราะว่าเขามีหน้าพิเศษ อย่างนั้น ฉันเห็นเขาออกมาจากร้านของเขา ฉันคิดว่าเธอเชื่อเรื่องนั้น  คำถามเกี่ยว กับแม่ของฉันตอบยากกว่า  แต่ฉันผลัดเธอไป  สัญญาที่จะอธิบายในไม่ช้า ทำไม เธอถึงเกิดอยากรู้ขึ้นมานะ? เธอกำลังสนุกอยูไม่ใช่เหรอ? โรส แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 21:56:35 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 21:50:54 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 7 ธ.ค. 45 21:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไดอารีของอาเหลียน สิบสอง            วันนี้เป็นคราวของเอลเลียตเสนอความคิด เราไปพบกันที่หอนาฬิกาใกล้ ๆ ศูนย์วัฒนธรรม  เราแบ่งกันเป็นสองกลุ่ม  ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าเขาจะจับคู่กับโรส และแซมกับฉันเป็นอีกกลุ่ม   เป็นเกมล่าสัตว์ทรัพย์สมบัติอีกแบบแต่ครั้งนี้เราได้รับ กล้องถ่ายรูปแบบใช้ครั้งเดียวทิ้งและมีรายการบัญชีข้าวของต่างๆ ให้"รวบรวม" เก็บ ไว้ในภาพถ่าย. รายการของออกจะดูบ้าบอเล็กน้อย เช่น ปลาตัวใหญ่ที่สุด ไฟดวง ใหญ่ที่สุด เส้นที่ยาวที่สุด มีฟองมากที่สุด จานใบใหญ่ที่สุด คำยาวที่สุด  ผู้คนส่วน มาก   สิ่งเงียบที่สุด  สิ่งที่ดังที่สุด   สิ่งที่ราดเร็วที่สุดและเพลงซึ่งเราพบในร้านขาย เพลง            เราโยนเหรียญหัวก้อย ดูว่าใครจะไปที่ฝั่งเกาลูนและใครจะอยู่ฝั่งฮ่องกง แล้วใช้วันทั้งวันไล่ล่าหาสิ่งต่าง ๆ จนครบสิบประเภท  พอถึงสี่โมงเย็น  เราก็ไปพบ กันที่ร้านถ่ายรูปที่ซึ่งเราล้างอัดรูปได้ภายในชั่วโมง เราไปดื่มชาและนั่งคุยกันว่าไป ที่ไหนกันมา... แต่เป็น"กฏ"ของเอลเลียตว่าเราไม่อาจคุยว่าเราได้ถ่ายรูปภาพอะไร มา! สับสนจังเลย  เราใช้เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ คุยเกี่ยวกับภาพถ่าย แซมเล่าให้เราฟัง ว่านักเขียนบทความชาวอเมริกัน ชื่อ ซูซาน  ซอนแทก กล่าวว่าเราเป็นคนรุ่นแรกที่ ได้ดูตัวเองแก่ตัว เธอหมายความว่า ก่อนสมัยมีกล้องถ่ายรูปนั้น ผู้มีชื่อเสียงหรือคน มั่งมี อาจมีภาพเขียนรูปเหมือนของตัวเอง แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงการประจบประแจง ป้อยอและแสดงให้พวกเขาออกมาเห็นว่าสวยเท่านั้น เดี๋ยวนี้ เมื่อมีภาพถ่าย ในที่ สุด เราก็จะสามารถเห็นตัวเราเองแก่ไป จดจำได้ว่าเราเป็นเช่นไรตอนหนุ่มสาว ฉัน ไม่รู้ว่าจะเป็นการดีหรือเปล่าที่เห็นการเปลี่ยนแปลงไปตามเวลาจากหนุ่มไปเป็แก่                ในที่สุด ก็ได้ภาพถ่ายมา... การเถียงกันเกี่ยวกับรูปที่ชนะดูตลกจัง!                                                                                           เหลียน แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 22:01:08 จากคุณ : MMII - [ 7 ธ.ค. 45 21:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไดอารีของโรส สิบสอง            เอลเลียตทำดีจัง   เกมล่าสมบัติทำให้เราได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง   ความ ฉลาดของเขาล่ะ ฉันสุขที่ได้อยู่กับเขา เมื่อเราเดินลงไปตามถนนอึกทึกจอแจของ เกาลูนเขาต้องึอยสะกิดข้างๆฉัน ครั้งหรือสองครั้งที่เขาใช้มือรั้งฉันให้หยุดหรือช่วย ฉันปีน... ฉันไม่อยากมันผ่านไปเลย            เกมล่าสมบัตินั้นต้องถ่ายภาพของสิ่งต่างๆรวมถึงปลาตัวใหญ่ที่สุด  เราพบ ปลาในถัง ส่วนพวกเขาเจอป้ายปลาอันใหญ่  พวกเขาชนะ สำหรับไฟดวงใหญ่ที่สุด พวกเขาเจอป้ายใหญ่อีกอัน   แต่เราได้เส้นยาวที่สุด     พวกเขาถ่ายภาพคนรอชม ภาพยนต์และเราภาพถ่ายเส้นบนถนนและสำหรับจานใบใหญ่ที่สุด เราเจอะจานรับ สัญญานดาวเทียม วันที่ดีเต็มไปด้วยการใช้ความคิดและการมองดูจริง ๆ เรามักลืม ไปบ่อย ๆ ว่า คำอาจมีความหมายที่แตกต่างได้มากมาย          แต่วันนี้จบลงแย่    ก่อนจากกัน  เขาส่งจดหมายให้ฉัน...ฉันคิดว่ามันเป็น จดหมายรักนึกว่า  มันจะเป็นจดหมายรัก  แต่กลับเป็นจดหมายทำร้ายจิตใจ จด หมายที่ก่อให้เกิดบาดแผลแก่หัวใจฉัน  ฉันนึกถึงความรักระหว่างนักเขียนชื่อจอร์ จี แซนด์ กับโชแปง นักเปียโน ... จอร์จี เขียนจดหมายมากกว่าหมื่นเก้าพันฉบับ ในชีวิตของเธอ ส่วนมากถึงโชแปง             เอลเลียตบอกในจดหมายว่าเขาชอบฉันและสนใจฉัน แต่เขาไม่อาจรัก ฉันได้เพราะว่าเขาไม่รู้จักฉัน  เขารู้สึกว่าฉันกำลังปกปิดความจริงว่าฉันเป็นใครกัน แน่ ฉันจะตอบยังไงดี? ฉันควรบอกเขาไหมว่าจริงๆฉันเป็นใคร? เขาจะรักคนไม่มี หัวนอนปลายเท้าไหม? โรส แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 22:07:27 จากคุณ : MMII - [ 7 ธ.ค. 45 22:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 'จารย์ GTW ดีใจมี่ให้แง่คิดได้บ้าง อย่างน้อยก็มีอะไรดีเกิดบ้างไม่เสียแรงเปล่า คุณ Scottie บางครั้งการไม่รู้อะไรไม่ใช่เพราะใครโง่หรือไม่ฉลาดมากหรอก เพียง แต่คนเราอาจไม่ได้เฉลียวใจ ก็อย่างที่โรสเขียนนั่นแหละ "เรามักลืมไปบ่อย ๆ ว่า คำอาจมีความหมายที่แตกต่างได้มากมาย"   แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 45 22:13:55 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 7 ธ.ค. 45 22:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กรณีสอบพระสามรูปน่ะสามารถนำไปประยุกต์ใช้วิธีการแบบนี้กับบางอย่างได้เหมือนกันนะ สนุกและชอบเรื่องแปลนี้เป็นพิเศษอีกเรื่องหนึ่ง แล้วเกมก็ดูแปลกๆขึ้นทุกที จากคุณ : GTW - [ 8 ธ.ค. 45 01:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืม .. เริ่มจะคลี่คลายมากขึ้น เรื่องจะจบแบบมีความสุขทุกฝ่ายไหมนะ? ไม่ได้เฉลียวใจจริงๆ น่ะแหละ หลายหนก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมต้องมีหลายล็อคอินด้วยนะ แหะ แหะ จากคุณ : scottie - [ 9 ธ.ค. 45 10:02:53 ]