ความคิดเห็นที่ 1 ไดอารีของอาเหลียน สิบสี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1937944/W1937944.html#1 ไดอารีของอาเหลียน สิบห้า ตอนบ่ายวันนี้ฉันไปพบโรสแล้วมีเรื่องกัน พวกผู้ชายไม่ได้อยู่ที่นั่น ฉันคิดว่าถึงเวลา ที่โรสกับฉันต้องคุยกันแล้ว พูดกันจริง ๆจังๆ ไม่มีการปิด ๆ บัง ๆ หลอกลวงกัน  ฉัน ถามว่าเธอเป็นใครกันแน่ เธอไม่ยอมปริปากบอก  ฉันจึงถามซ้ำอีก น่าประหลาดใจ ว่าทำไมเธอถึงต้องการเป็นใครสักคนที่เธอไม่ใช่     ฉันบอกว่าเราอยากให้เธอเป็น เหมือนกัน แต่พลันตระหนักว่าไม่จริง ยามเมื่อเราเป็นหนุ่มสาว เราชอบคนที่เขา... สนุกสนานกระฉับกระเฉงชอบทำนู่นทำนี่และรูปลักษณ์ก็สำคัญที่สุด แต่เมื่อเราโต ขึ้น เราชอบคนที่ตัวเขา ตำแหน่งหน้าที่การงานและความสำเร็จในชีวิต   เธอก็รู้แต่ ไม่พูดอะไรเลย เหมือนสีซอให้กระบือฟัง ในที่สุดเธอก็พูดออกมาว่า    "ชั้นอยาก บอกความจริงกับเธอตลอดเวลาเลยนะ ที่จริงแล้วชั้นทำงานให้ตำรวจเป็น..." ฉันไม่ ปล่อยให้เธอพูดจนจบ ...ก็แค่คำโป้ปดมดเท็จพอให้พ้นตัวไปอีก   เป็นครั้งสุดท้าย สิ้นสุดกันที   ฉันกับเธอจบสิ้นกันเสียทีดีกว่า    เป็นเพื่อนกับเธอก็มีอะไรน่าสนใจดี หรอก แต่ท้ายที่สุด ความจริงคือสิ่งที่ฉันต้องการจากเพื่อน หาใช่ใครบางคนซึ่งพูด กับฉันแต่เรื่องโกหกหลอกลวง เหลวไหลเพ้อเจ้อ หรือเรื่องที่ฉันอยากได้ยินเท่านั้น ฉันเดินจากมาโดยที่เธอไม่คิดจะติดตามมา                                                                                             เหลียน แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 45 16:02:38 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 14 ธ.ค. 45 15:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไดอารีของโรส  สิบสี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W1937944/W1937944.html#2 ไดอารีของโรส สิบห้า            วันนี้อาเหลียนนัดพบฉันที่สวนนกในสวน ฮ่องกงปาร์ค --ตามลำพัง ฉันรู้ ว่าต้องมีเรื่องยุ่งตามมาแน่ แต่ก็คิดว่าพอจะรับมือไหว  แล้วฉันก็ทำไม่ได้  เธอมอง เห็นฉันทะลุปรุโปร่ง... ฉันไม่สามารถใส่หน้ากากอีกแล้ว  ไม่มีอะไรเกิดเองได้ ทุก อย่างล้วนมีต้นสายปลายเหตุ ฉันไปตามนัด พบเธอนั่งคนเดียวบนม้านั่งสเก็ตช์ภาพ ต้นไม้รออยู่ที่นั่นแล้ว  เธอคิดกับฉันยังไงนะ... คงต้องเดาเอาเองเท่านั้น  เธอถาม ว่าฉันเป็นใครกัน แต่จริง ๆ คงไม่อยากจะรู้  เธอต้องการอะไร? เป็นคนเพียบพร้อม สมบูรณ์หรือ ?   เพื่อนแท้สมบูรณ์แบบงั้นเหรอ ?   ถ้าฉันพูดไปก็จะกลายเป็นว่าฉัน โกหก มันไม่เคยทำร้ายเธอไม่เคยบอกเเธอเชื่อสิ่งที่ไม่ถูกไม่ควรนี่  แค่ฉันอยาก เป็นอย่างที่ฉันสามารถเป็นได้เท่านั้น คนส่วนมากไม่เคยมีโอกาสเปลี่ยนเป็นคนอื่น ฉันก็ทำอย่างนั้นไม่ได้ ดังนั้น ฉันจึงเสกสรรปั้นแต่งให้ตัวเอง   ฉันตะโกนร้องเรียก แต่ก็เหมือนเอคโฆ่ นางภูติในนิยายกรีก   หายวับไปในที่สุด   แต่เราต้องพบกันอีก หนหนึ่งครั้งสุดท้ายก่อนเราจะลืมกัน ฉันจะเตรียมที่แห่งสุดท้ายไว้ให้สัปดาห์หน้า โรส แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 45 16:16:30 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 14 ธ.ค. 45 16:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รู้สึกเรื่องนี้ คล้าย ๆกับตัวเองอยู่ก็เลยมาโพส แต่เสียใจนะจะจบอาทิตย์หน้าแล้ว  อย่างว่าล่ะ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา คุณ  scottie  เปิดแล้วความลับแต่ยังไม่หมด( จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไป  เห็น กระทู้ข้าง ๆ เอางานลุงเชลมา เราก็แควนจ๋าเค้าเหมือนกัน เลยไปค้นได้เรื่องเกี่ยวกับซานตามาคราวหน้าจะแปะ แบ็ค ทูแบ็ค ให้ล่ะ  'จารย์ GTWคงไม่รู้เพราะคงไม่กลับมาอ่านอีก คิ คิ) 'จารย์ GTW แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 45 00:33:10 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 45 00:32:18 จากคุณ : มิ้ม (MMII) - [ 14 ธ.ค. 45 16:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งานเลี้ยงย่อมมีวีนเลิกรา แต่มีเลิกราก็ย่อมสามารถมีงานเลี้ยงอีกได้ และจะรองานเลี้ยงครั้งต่อไป อืมม์ โรสที่แท้เป็นร้อยตำรวจเอกหญิง ปลอมตัวมาหารักแท้ จากคุณ : GTW - [ 14 ธ.ค. 45 17:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 งานเลี้ยงเลิกแล้วก็กลับไปพักท้อง รอกินอีกได้ ฮี่ ฮี่ ไม่เดาตอนจบ รออ่านเร็วๆ ดีกว่า เห็นกระทู้ลุงเชลแล้วก็คิดถึงคุณผึ้งแก้วเหมือนกันค่ะ จากคุณ : scottie - [ 15 ธ.ค. 45 01:13:15 ]