ผมรู้ว่าผมอยากได้ของขวัญอะไรก้ได้ที่ผมสามารถจินตนาการได้ แต่สิ่งที่ผมต้องการมากที่สุดสำหรับเทศกาลคริสต์มาสไม่ใด้อยู่ข้างในถุงใบยักษ์ของซานต้า สิ่งที่ผมอยากได้เหนือสิ่งใดคือกระพรวนเงินลูกหนึ่งจากเลื่อนของซานต้า เมื่อผมเอ่ยขอ ซานต้ายิ้ม  แล้วเขาก็กอดผมและบอกเอลฟ์ตนหนึ่งไปตัดกระพรวนจากอานบนหลังกวางเรนเดียร์มา เอลฟ์โยนมันขึ้นมาให้ซานตาเขายืนถือกระพรวนขึ้นสูงและตะโกนเบอกว่า “ของขวัญชิ้นแรกของเทศกาลคริสต์มาส!”

นาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน เมื่อพวกเอลฟ์ส่งเสียงขานรับเห็นด้วย ซานต้าส่งลูกกระพรวนให้ผม แล้วผมก็ใส่มันไปในกระเป๋าเสื้อคลุมอาบน้ำของผม พนักงานเดินตั๋วช่วยผมลงจากเลื่อน ซานต้าตะโกนขานชื่อกวางเรนเดียร์ และลงแส้  พลพรรคของเขาพุ่งตรงไปข้างหน้าและไต่ขึ้นไปไปในอากาศ  ซานต้าขับวนรอบหนึ่งเหนือพวกเรา แล้วลับหายไปในท้องฟ้าหนาวเย็นมืดมนแห่งขั้วโลก

ทันทีที่เรากลับเข้ามาในขบวนรถด่วนขั้วโลกเหนือ  เด็กอื่น ๆ ร้องขอดูลูกกระพรวน  ผมเอื้อมเข้าไปในกระเป๋าของผม  แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ผมพบคือรูโบ๋ ผมทำกระพรวนเงินจากเลื่อนซานตาคลอสหายไปแล้ว "รีบออกไปหาข้างนอกเร็ว” เด็กคนหนึ่งแนะ แต่ทันทีนั้น รถไฟก็ไหวเอียงและเริ่มเคลื่อนที่ เรากำลังกลับบ้านของเรา

               หัวใจผมแตกสลายที่กระพรวนหาย เมื่อรถไฟมาถึงบ้านผม ผมผละจากเด็กคนอื่นๆมาอย่างเศร้าสร้อย  ผมยืนที่หน้าประตู โบกมือลา  พนักงานเดินตั๋วพูดบอกอะไรมาจากขบวนรถไฟที่กำลังเคลื่อน  แต่ผมไม่ได้ยินเขา "อะไรนะ?" ผมตะโกนถามไป

เขาใช้มือป้องปากเขา ตะโกนว่า   "สุ ข สั น ต์ เ ท ศ ก า ล ค ริ ส ต์ ม า ส" ขบวนรถไฟขั้วโลกส่งหวูดเสียงดังสนั่นของมันและแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว





(ต่อ ตอน ๔)

แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 45 19:18:28