. . . รถด่วนขบวนขั้วโลก . . . (The Polar Express) . . . ๔

    ในตอนเช้าวันคริสต์มาส ซาราห์ น้องสาวคนเล็กกับผมแกะของขวัญของเรา  เมื่อดูเหมือนของทุกสิ่งได้แกะออกหมดแล้ว  ซาราห์พบกล่องเล็ก ๆ ใบสุดท้ายใบหนึ่งอยู่หลังต้น  มันมีชื่อของผมติดอยู่ กระพรวนเงินเอยู่ข้างใน ! มีโน้ตเขียนว่า พบของสิ่งนี้บนที่นั่งในเลื่อนของฉัน  ซ่อมรูในกระเป๋าของเธอเสียนะ” ลงชื่อ  “มิสเตอร์ ซี "

    ผมเขย่าลูกกระพรวน มันมีเสียงไพเราะอย่างยิ่งเท่าที่น้องสาวกับผมเคยได้ยินมา

    แต่แม่ผมติว่า “โอ็ย เสียงแย่จัง”

    “ใช่” พ่อของผมเห็นด้วย “มันเสียนี่”

                    เมื่อผมสั่นกระพรวน พ่อแม่ของผมไม่ได้ยินเสียง


    มีอยู่หนหนึ่ง เพื่อน ๆ ของผมได้ยินเสียงลูกกระพรวน  แต่เมื่อผ่านไปหลายปี พวกเขาทั้งหมดกลับไม่ได้ยินมัน แม้แต่ซาราห์ก็เจอเข้าวันหนึ่ง  ซาราห์ประสบในทศกาลคริสต์มาสคราวหนึ่ง ว่าเธอไม่อาจได้ยินเสียงไพเราะอ่อนหวานของมันอีกต่อไป  ถึงแม้ผมจะโตขึ้น ลูกกระพรวนนั้นก็ยังส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋งสำหรับผมเช่นเดียวกับทุกคนที่เชื่อมั่น








    จบ

    แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 45 19:26:43

    แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 45 19:13:42

     
     

    จากคุณ : ส.ค.ศ. ๔๙๑๔ - [ 25 ธ.ค. 45 09:49:54 ]