ความคิดเห็นที่ 1                                              บทที่ ๑                               คุณแม่ปลุกเขา          เช้าหนึ่งก่อนสาย                                 ปีแอร์ลูกชาย          ปีนป่ายตื่นมา                                 "สวัสดีลูกแม่          เจ้าแท้แก้วตา                           ความสุขเดียวหนา          ลูกจ๋าของแม่"                                     ปิแอร์ก็ว่า          "หนูไม่เห็นแคร์!"                               "บอกแม่ปิแอร์           แน่ะกินสิ่งใด"                              "หนูไม่เห็นแคร์!"        "ข้าวต้มเอาไหม                                  อร่อยหนำใจ"        "หนูไม่เห็นแคร์!"                                 "เจ้าอย่ามานั่ง          หันหลังให้แม่"                                "หนูไม่เห็นแคร์!"       ปิแอร์ตอบมา                               "อย่าเอาน้ำหวาน         พาลรดหัวหนา"                                    ปิแอร์สวนว่า          "หนูไม่เห็นแคร์!"                                   "ละเลงตัวเล่น          แม่เห็นขันแท้"                                 "หนูไม่เห็นแคร์!"        ปิแอร์ตอบแม่                                     "พ่อแม่จะไป          ในเมืองแน่แน่"                                  "หนูไม่เห็นแคร์!"         ปิแอร์บอกแม่                                   "อยู่บ้านไหมคะ          นะจ๊ะลูกแม่"                                    "หนูไม่เห็นแคร์!"       แม่แพ้ใจเขา แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 20:37:06 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 19:55:34 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2                                             บทที่ ๒                                คุณพ่อเอ็ดให้           "หัวไม่ต่างเท้า                                 เลิกทำนะเจ้า           นอนเสียเจ้าหนู"                             "หนูไม่เห็นแคร์!"          "ถ้าแน่ ลองดู"                                     ทำไม่รับรู้          "หนูหรือจะแคร์!"                                      "หัวเจ้าสลับ            กลับกับเท้าแน่                                  ทำสิ่งแย่แย่"          "ปิแอร์ไม่แคร์!"                               "ยืนหัวต่างเท้า            เจ้ายังดื้อแท้"                               "หนูไม่เห็นแคร์!"         ปิแอร์ไม่แพ้                                 "พ่อแม่ไม่เอา            เจ้าเข้าเมืองแน่"                                "หนูไม่เห็นแคร์!"         ปิแอร์ท้าไป                                "ถ้าเจ้าเพียงแต่          จะแคร์ได้ไหม"                                    ปิแอร์พูดไป           "หนูไม่เห็นแคร์!"                              "จะปล่อยเจ้าพับ            กับเก้าอี้แน่"                                "หนูไม่เห็นแคร์!"          ปิแอร์เอ่ยไซร้                                 จึงปล่อยจึงปละ          ละปิแอร์ไว้                                    ไม่พาเขาไป             ที่ไหนด้วยกัน แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:18:35 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:16:02 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:13:32 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 20:00:12 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3                                              บทที่ ๓                                   ตอนนี้ราตรี           รี่เยือนฉับพลัน                              มาเเยี่ยมหุนหัน           สิงห์นั้นหิวโซ                                มันมองปิแอร์            จ้องแช่ตาโต                               แลัวถามยะโส            อยากโตตายไหม                              "หนูไม่เห็นแคร์!"          ปิแอร์บอกไป                                 "จะกินเจ้าให้            ไม่เห็นหรือไง?"                               "หนูไม่เห็นแคร์!"         "จะกินเจ้าไป                                 อยู่ในท้องไส้"           "หนูไม่เห็นแคร์!"                                "แล้วเจ้าจะไม่              มีใครกวนแน่"                               "หนูไม่เห็นแคร์!"          "ทั้งแม่และพ่อ"                                "หนูไม่เห็นแคร์!"         "ที่เจ้าพูดจ้อ                                   มีแค่นั้นหนอ?"          "มอ ไม่เห็นแคร์!"                                  สิงห์แหย่ไปว่า            "ข้ากินเจ้าแน่"                                  "หนูไม่เห็นแคร์!"         ปิแอร์ถูกกิน แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:21:46 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 20:03:36 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4                                                บทที่ ๔                                 กลับถึงบ้านตก          หกโมงเย็นยิน                                 ตกใจเหลือสิ้น           ผินพบสิงห์ป่วย                                  มันร้องบอกว่า           ข้าทำหนูม้วย                              เจ้าสิงห์คราวซวย           พ่อแม่ช่วยคว้า                                      ตีด้วยเก้าอี้            แม่ชี้ถามว่า                                 "ลูกอยู่ไหนหา?"         "ข้าไม่เห็นแคร์"                                   เจ้าสิงโตตอบ           "ในนั้นปิแอร์                                     ลูกเราอยู่แน่"          แม่ฟังพ่อเดา แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:30:27 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 20:07:28 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5                                              บทที่ ๕                                 พ่อแม่พาสิงห์          ดิ่งหาหมอเขา                                    หมอก็เขย่า          เอาขึ้นลงใหญ่                                เจ้าสิงห์ร้องลั่น           พลันร่างร่วงไหล                                  คือปิแอร์ไง            ให้หัวเราะร่า                                เพราะว่าไม่ตาย         ส่ายหัวขยี้ตา                                   แม่ร้องไห้จ้า          ผวากอดไว้                                     พ่อก็ถามว่า         "ลูกสบายดีไหม?"                                  ปิแอร์ตอบไป           "ใช่ สบายดี                              สามทุ่มครึ่งแล้ว              พากลับบ้านที"                                  สิงห์ส่งวจี                  มีถ้อยถามว่า                               "หากมีใครแคร์              แค่ปีนหลังข้า                                  ที่ใดนั้นหนา               ข้าจะพาไป"                                 ทุกคนมองมา              ปิแอร์ร้องไซร้                                "หนูแคร์แน่ใจ"             สิงห์ช่วยส่งพา                              กลับบ้านกันหนอ              ขอพักพร้อมหน้า                                  เรื่องที่สอนมา             ว่าถึงเรื่อง แคร์                                                     จบ โดย ผึ้งแก้ว (glassbee)  [25 มิ.ย. 2545 , 11:13:19 ] แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 46 18:31:41 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 46 23:48:05 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 20:13:37 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:37:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ  scottie ใครน่ารักอะ   หมายคว่าไง อีกนามปากกา แค่ลอคอินใหม่ ฉลองศกใหม่นะ(2003)ปีนี้มันเลย MMIIแล้วนี่ .  . . ฮิฮิ 'จารย์ GTW เรื่องนี้(สิงห์ยิงสวน)เป็นเรื่องแรกของลุงเชลบี้แก แต่ไม่ไม่ดังเท่าเฌอนี้มีแต่ให้ (The Giving Tree) ที่เป็นเรื่องที่สอง แต่ก็เศร้าไม่แพ้กัน แต่ไม่ดังเท่าอะ สำหรับสิงห์ยิงสวน บทที่สอง จะโพสเดือนหน้า ตามโปรแกรม ของไม่ค่อยมคนอ่านก็ไม่ต้องรีบโพส ส่วนถ้าอยากรู้จบไงเร็วๆ คนที่เคยเยือนรังผึ้งแก้วคงรู้ว่าหาได้ที่ไหน(แต่เป็นฉบับไม่เกลานะ) แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 46 19:46:31 จากคุณ : คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 19:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลืมไป   สุ   ข   สั   น   ต์   วั   น   เ   ด็   ก   ทุก ๆ คนครับ จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 8 ม.ค. 46 20:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 5555 แค่เห็นชื่อเรื่องก็รู้ทันทีด้วยประสาทที่ 6 ว่าเรื่องน่ารักจะต้องรอให้อ่านอีกแล้ว นี่กลับเป็นถึงร้อยกรอง โห อ่านแล้วนึกถึงการ์ตูนไทยประกอบบทกลอนเรื่องศรีธนญชัย เป็นกลอนแบบนี้ล่ะ แต่มีภาพ 4 สี่ประกอบ อ่านแล้วไม่ชอบศรัธนญชัยเลย 555 ออกไปในทางร้าย อืมม์ เห็นชื่อสิงห์นึกว่า  "สิงห์ยิงสวน"  เป็นดารารับเชิญเสียอีก อิอิ จากคุณ : GTW - [ 8 ม.ค. 46 20:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้ว สนุกดีค่ะ :) จากคุณ : โคอาร่า - [ 8 ม.ค. 46 22:27:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอ .. เนื่องจากไม่ประสาเลขโรมัน ใช้แค่ I V X เจอ M แทนหลักพัน .. คาดไม่ถึงอีกแล้วครับท่าน ต้องกลับไปตามอ่านกระทู้เก่า .. เรื่องน่ะเรื่องที่น่ารัก ก็ยังคงประหลาดใจอยู่ดีว่าเปลี่ยนล็อคอินทำไมบ่อยๆ เรื่องนี้เคยอ่านแล้วจากรังผึ้งแก้ว เย้ เย้ จากคุณ : scottie - [ 9 ม.ค. 46 08:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น่ารักดีค่ะ ชอบบบบบ จากคุณ : หนูพุกตัวเล็กเท่าเมี่ยงหนึ่งคำ - [ 9 ม.ค. 46 17:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 na-rak-dee ka ^-^ จากคุณ : Clear Ice - [ 9 ม.ค. 46 21:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ  Clear Ice * Long Time No See นะครับ คุณ :หนูพุกตัวเล็กเท่าเมี่ยงหนึ่งคำ * ดีใจที่มีคนชอบอีกคนครับ คุณ  scottie *  ของอย่างนี้พูดยาก ลางเนื้อชอบลางยาครับส่วนตัวเป็นคนขี้เบื่ออะครับเลยไม่ชอบจำเจ คุณ  โคอาร่า * สวัสดีครับ ไม่ได้เจอตั้งนาน  ดีใจที่ชอบครับ 'จารย์ GTW *  ความคิดบีรรเจิดจัง จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 9 ม.ค. 46 23:55:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 น่ารักจังค่ะ จากคุณ : ธราธร - [ 11 ม.ค. 46 02:21:03 A:194.80.32.12 X:10.38.47.73 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วเกือบละเมอ - หนูไม่เห็นแคร์ อิอิ น่ารักดีค่ะ จากคุณ : O-HO - [ 11 ม.ค. 46 02:26:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วก็ยังไม่เข้าใจครับ อ่าน 3 รอบแล้วช่วยอธิยายหน่อยครับ จากคุณ : Zmaj7 - [ 11 ม.ค. 46 23:29:33 A:203.113.81.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณZmaj7 * ไม่เข้าตรงไหนเอ่ย สงใจ คนแปลจะไร้ความสามารถ เลยอ่านไม่รู้เรื่อง ขอโทษด้วย คุณ  O-HO *ไม่เป็นไร ละเมอได้ ก็จำได้ เข้าใจได้ คิคิ คุณ  ธราธร* ขอบคุณครับ อ๋อ เรื่องน่ารัก. . . คิคิ จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 12 ม.ค. 46 18:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แอบมาอ่านเหมือนกันครับ อืมม...  ถ้าหนูไม่แคร์  หนูก็ไม่มาอ่านหรอกคร๊าบ.บ.บ.บ. จากคุณ : BM - [ 15 ม.ค. 46 17:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับ คุณ BM จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 21 ม.ค. 46 21:07:52 ]