เมื่อเนลลีเริ่มหัดเดิน
คุณตาบาร์โธโลมิว ก็จับแขนเธอไว้
ไม่อาว ๆ เธอร้องลั่น
ดึงแขนเธอกลับมา เนลลีไม่อยากให้ใครช่วย
ดังนั้น คุณตาบาร์โธโลมิว จึงยื่นมือช่วยต่อเมื่อเธอต้องการให้ช่วยจริงๆ
คุณตาบาร์โธโลมิวก็แก่ตัวลงด้วย คุณตาต้องอาศัยไม้เท้า
ทั้งสองจึงต้องเดินช้า ๆ เมื่อก้าวขึ้นบันได ต่างก็เอื้อมมือจับราวระเบียงไว้
เพื่อนบ้านต่างพากันเรียกทั้งคู่ว่า ป า ท่ อ ง โ ก๋ เพราะมักไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ว่าวันฮาโลวีน หรือวันที่หนาวเหน็บที่สุดของฤดูหนาว ยามใครๆต่างพากันอยู่ในบ้าน
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 46 07:03:36
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 46 06:56:09
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 46 06:45:54
@(*----*)@ . . . S p e c i a l T r a d e . . . (* H *)
