*** THE IVORY CHILD *** เทวรูปงาช้าง *** บทที่ ๒๑ กลับบ้าน

    บทที่ ๒๑
    กลับบ้าน

    ไม่มีอะไรให้เขียนเพิ่มเติมอีกในการเดินทางครั้งนี้         มิฉะนั้นแล้วเนื้อหาพวกนั้นจะเกินความจริงไปซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ข้าพเจ้าอยากเขียน        อีกทั้งข้าพเจ้าไม่สงสัยเลยว่าถ้าลอร์ดแรกนอลมีความรู้สึกที่จะทำอย่างนั้นบ้าง        เขาจะเขียนหนังสือที่ดีมีคุณค่ากล่าวถึงเรื่องมากมายที่เกี่ยวกับข้าพเจ้าในบันทึกการผจญภัยของเราซึ่งข้าพเจ้าแทบจะไม่ได้แตะต้องเลย         ความเกี่ยวพันกันของสิ่งเคารพนับถือของคนที่อยู่ใจกลางทวีปอาฟริกาพวกนี้ซึ่งนับถือรูปทารกจากสวรรค์และผู้พิทักษ์กับเทพทารกฮอรัสและเทวีไอซีสในอียิปต์ซึ่งพวกเขานับถือสืบทอดกันมาอย่างไม่ต้องสงสัยเป็นตัวอย่าง        อีกทั้งงูยักษ์ที่เข้ามาเกี่ยวข้องอย่างเช่นที่จะเห็นพวกมันในทุกสุสานตลอดลำแม่น้ำไนล์        และที่จริงแล้วมันเข้ามาเกี่ยวข้องกับความเชื่อถือของเราและศาสนาอื่น ๆ         ยิ่งไปกว่านั้นการเดินทางข้ามทะเลทรายของเราสู่ทะเลแดงน่าสนใจเป็นอย่างมาก         แต่ข้าพเจ้าเบื่อที่จะบรรยายถึงการเดินทางและเขียนถึงมัน

    ความจริงก็มีอยู่ว่าหลังการตายของฮานส์       เหมือนกับพระนางชีบาที่ได้สำรวจราชสำนักอันน่าอัศจรรย์ของกษัตริย์โซโลมอนจนทั่วแล้วก็หมดความสนใจใยดีสิ่งใดอีก         เป็นเวลาค่อนข้างนานที่ข้าพเจ้าดูเหมือนไม่สนใจว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตัวข้าพเจ้าหรือว่ากับใครทั้งนั้น        เราฝังเขาไว้ยังสถานที่อันมีเกียรติ์ตรงกับที่เขายิงจานาเบื้องหน้าทางเข้าของลานแห่งที่สอง       และเมื่อตอนที่ก้อนดินโกยลงไปกลบใบหน้าเล็ก ๆ สีเหลืองของเขาข้าพเจ้ารู้สึกราวกับว่าร่างครึ่งหนึ่งของข้าพเจ้าแยกไปพร้อมกับเขาในหลุมแห่งนั้น        ชายชราขี้เมาผู้น่าสงสารฮานส์ ข้าพเจ้าจะพบใครที่เหมือนกับเขาอีกในโลกนี้ ?        ข้าพเจ้าจะได้พบกับความรักอันเต็มปรี่ในหัวใจเหมือนกับฮานส์ได้ที่ไหนอีกในโลกนี้ ?

    ข้าพเจ้ากล้าพูดอย่างเห็นแก่ตัวว่าความปรารถนาของผู้ชายทุกคนเป็นบางอย่างที่ต้องการความเอาใจใส่สำหรับตัวเขาเพียงคนเดียว         ซึ่งนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเราจึงชื่นชมพวกสุนัข         และฮานส์ก็คือสุนัขที่มีสมองของมนุษย์และเขาเอาใจใส่ข้าพเจ้าเพียงคนเดียว          บ่อย ๆ ครั้งที่ความไร้สาระของเราทำให้เราคิดว่าเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นกับพวกเราบางคนตัวอย่างเช่นกับผู้หญิงสักคนหรือสองคน          แต่ถ้าคิดไตร่ตรองกันจริง ๆ แล้วอาจจะทำให้เราสงสัยกับสิ่งที่เราทึกทักเอาเช่นนั้น          ผู้หญิงที่เราคิดว่ารักใคร่เราเพียงคนเดียวบางทีอาจเป็นอาชีพของเธอที่ต้องรักใคร่คนอื่นด้วยหรืออย่างน้อยก็เรื่องอื่น ๆ

    ขอยกตัวอย่างสักเรื่องหนึ่งถึงผู้หญิงชาวซูลูผู้มีนามว่ามามีนาซึ่งฮานส์คิดว่าเห็นเธอในความฝัน        เธอผู้ทำให้ข้าพเจ้าปลื้มเป็นอย่างมากว่าเธอหลงใหลในตัวข้าพเจ้า         แต่ข้าพเจ้ามั่นใจว่าเธอหลงใหลด้วยความทะเยอทะยานของเธอ         ตอนนี้ฮานส์ไม่ใส่ใจกับสิ่งมีชีวิตชนิดใดอีกแล้วหรือแม้แต่ความหวังหรือความปรารถนาของผู้ใด          ไม่มีชายหรือหญิงคนใดทีเขาจะไม่คดโกงหรือแม้แต่จะฆ่าเสียเพื่อข้าพเจ้า        ไม่มีมนุษย์เดินดินคนใดที่เขาจะละเว้นเพื่อข้าพเจ้า          ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเขาเอาทรัพย์สินที่เหลือเพียงเล็กน้อยมาลงทุนในเหมืองทองอันไร้ค่าโดยไม่คำนึงถึงการสูญเสียเพื่อข้าพเจ้า

    นั่นคือความรักอันยิ่งใหญ่         และเป็นสิ่งที่ผู้คนหลงใหลสืบต่อกันมาไม่ละเว้นแม้แต่คนขี้เมาชราชาวฮ็อตเทนท็อตจะรู้สึกภาคภูมิใจจริง ๆ          อย่างน้อยข้าพเจ้าก็ภูมิใจและเมื่อวันเวลาผ่านไปความภาคภูมิใจยิ่งงอกเงยขึ้น        พร้อมกับความหวังที่ทวีขึ้นว่าที่ไหนสักแห่งในความเงียบสงัดของของพื้นที่ราบอันกว้างใหญ่ที่เขาเห็นในความฝัน        ข้าพเจ้าจะได้พบดวงไฟของความรักจากฮานส์ลุกโพลงส่องสว่างเหมือนกับดวงประทีปในความมืดมิดอย่างที่เขาสัญญาว่าข้าพเจ้าจะได้พบ       และนำทางพร้อมกับให้ความอบอุ่นแก่ดวงวิญญาณที่หนาวเย็นซึ่งเพิ่งจะจุติใหม่ของข้าพเจ้าก่อนที่จะกล้ากับการผจญภัยอันไม่มีที่สิ้นสุด

    ขณะเดียวกันด้วยเหตุที่ความหยิ่งยะโสไว้ตัวกับการน่าหัวเราะเย้ยหยันเป็นญาติใกล้ชิดสนิทกันมาก         ข้าพเจ้าสงสัยอยู่เสมอว่าเขากับมามีนาตกลงกันอย่างไรกับการอ้างสิทธิได้รับการคารวะอย่างเชื้อพระวงศ์ของเธอ          บางทีข้าพเจ้าคงจะได้รู้สักวันหนึ่ง         ที่จริงแล้วข้าพเจ้าพอจะรู้อะไรเป็นนัย ๆ อยู่แล้ว          ถ้าเป็นเช่นนั้นแม้แต่ในแสงสว่างอันโชติช่วงของจักรวาลที่แท้จริงแห่งใหม่        ข้าพเจ้าจะได้พบว่าเรื่องของพวกเขาแตกต่างไปเป็นอย่างมาก

    ฮานส์พูดค่อนข้างถูกเกี่ยวกับพวกแคนด้าห์ดำ         พวกเขาหายไปกันหมดบางทีไปค้นหาอาหาร       ไปที่ไหนกันข้าพเจ้าไม่รู้และไม่สนใจ        ไม่ว่าจะไปกันชั่วคราวหรือว่าจากไปอย่างถาวร        มากเท่าที่ข้าพเจ้าเกี่ยวข้องน่าจะเป็นความทรงจำอันคลุมเครือที่ยังเหลืออยู่       พวกเขาเลวทรามต่ำช้าอย่างร้ายกาจแม้ว่าจะเป็นทหารที่ดีผิดธรรมดา         พวกเขาจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่มันไม่แตกต่างอะไรสำหรับข้าพเจ้า         สิ่งหนึ่งที่แน่นอนพวกเขาเป็นจำนวนมากไม่ได้อพยพไปไหนตลอดกาล         เพราะว่าร่างของพวกเขามากกว่าสามพันคนทิ้งไว้ให้พวกเราฝังเอาไว้ตามทางผ่านและรอบ ๆ วิหาร       จุดมุ่งหมายของกับดักและหลุมพรางที่พวกเราขุดเอาไว้ใช้ประโยชน์ได้เป็นอย่างมาก          พวกเราสูญเสียไปห้าร้อยกับสามคนรวมทั้งผู้ที่ตายจากบาดแผล       มันเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่      นอกจากผู้ที่ตายไปในหลุมพรางระหว่างการบุกครั้งแรกทั้งหมดตายในการต่อสู้ประชิดตัว

    จานาเราฝังร่างของมันไว้ตรงที่มันล้มลงเพราะเราไม่สามารถเคลื่อนย้ายร่างของมันได้        ภายในระยะไม่กี่ฟุตจากร่างของฮานส์ผู้ที่สังหารมัน         ข้าพเจ้าเสียใจอยู่เสมอที่ไม่ได้วัดขนาดร่างของเจ้าสัตว์ยักษ์นี้ไว้โดยละเอียด        เพราะข้าพเจ้าเชื่อว่ามันจะเป็นบันทึกของช้างที่ใหญ่ที่สุดในโลก          แต่ข้าพเจ้าไม่มีเวลาที่จะทำอย่างนั้นและไม่มีไม้บรรทัดหรือเทปวัดระยะใช้งาน         ข้าพเจ้าเพียงแค่มองมันสักนาทีในเช้าวันต่อมา          ขณะที่ร่างของมันถูกกลิ้งลงไปในหลุมขนาดใหญ่พร้อมกับซากร่างที่เหลืออยู่ของเจ้านายมันกษัตริย์ซิมบา         ข้าพเจ้าพบว่าบาดแผลบนร่างของมันนอกจากบาดแผลจากคมหอกแล้วเกิดจากฮานส์เพียงผู้เดียว        ดวงตาบอดสนิทหนึ่งข้างของมัน         รอยเจาะที่ผิวหนังตรงหัวใจของมันจากการยิงครั้งที่สองของฮานส์ด้วยปืนไรเฟิลกระบอกเล็กดรุณีน้อย       และสองรูสวยงามตรงหลังช่องปากที่ลูกกระสุนจากปืนยิงช้างเจาะผ่านขึ้นไปสู่ใต้สมอง         ทำให้มันตายจากการตกเลือดที่อวัยวะส่วนนั้น

    ข้าพเจ้าขอให้พวกแคนด้าห์ขาวมอบงาขนาดใหญ่สองข้างของมันที่ข้าพเจ้าคาดว่าไม่มีขนาดเท่ามันอีกแล้วในอาฟริกา         แม้ว่าข้างหนึ่งจะพิการและหักไป         แต่พวกเขาปฏิเสธ         เรื่องนี้ข้าพเจ้าสันนิษฐานว่าพวกเขาคงปรารถนาที่จะเก็บเอาไว้พร้อมกับโซ่ที่พันอยู่รอบทรวงอกและงวงของมันเพื่อเป็นที่ระลึกถึงชัยชนะเหนือเทพเจ้าของศัตรูของพวกเขา          แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ขุดเอางาออกด้วยขวานและปลดโซ่ออกจากร่างของมันก่อนที่จะกลิ้งซากลงไปในหลุม        จากสภาพอันกร่อนของงาข้าพเจ้าสรุปว่าเจ้าสัตว์ยักษ์ตัวนี้ต้องมีอายุยืนยาวมาก         ยาวนานแค่ไหนบอกไม่ได้

    นั่นคือทั้งหมดที่ข้าพเจ้าจะเล่าถึงจานา        มันอาจจะได้อยู่อย่างสงบ      ซึ่งมันคงทำไม่ได้แน่ถ้าหากว่าฮานส์อยู่ที่ไหนสักแห่งใกล้ ๆ มัน         ในดินแดนที่เขาชอบเรียกว่า "ที่ซึ่งกองไฟไม่มีวันดับ"      เพราะว่าข้าพเจ้าหวาดกลัวอย่างช่วยไม่ได้เมื่อนึกถึงเจ้าสัตว์ร้ายตัวนี้และความทรงจำอันน่าอับอายของข้าพเจ้า        ข้าพเจ้าไม่อยากที่จะนึกถึงมันมากเกินกว่าความจำเป็น

    ที่เหลือจากนั้นพวกแคนด้าห์ขาวรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพวกเราเป็นอย่างดี        ด้วยพิธีกรรมประหลาดกึ่งศาสนาที่ข้าพเจ้าไม่ได้เข้าไปร่วมด้วย          คุณหญิงแรกนอลถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้พิทักษ์หรือว่าผู้ดูแลเทพเจ้าเมื่อสัญลักษณ์ของเทพไม่มีอีกต่อไปแล้ว          แม้ข้าพเจ้าจะเชื่อว่าพวกพระจะรวบรวมเศษเล็กเศษน้อยของงาช้างมากเท่าที่จะหาพบได้ใส่ไว้ในโถเก็บไว้ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์        หลังจากเสร็จพิธีแล้วพวกผู้หญิงปลดเสื้อคลุมศักดิ์สิทธิ์ของเธอออก        ซึ่งต้นกำเนิดอันเก่าแก่ของมันข้าพเจ้าเชื่อว่าไม่มีพวกเขาสักคนบางทีนอกจากฮารุตจะรู้ว่าเทวรูปเป็นตัวแทนของเทพฮอรัสของชาวอียิปต์และผู้พิทักษ์คือตัวแทนของเทพแห่งจันทราเทวีไอซีส         หลังจากนั้นจึงสวมชุดพื้นเมืองให้เธอ        นำเธอมาส่งให้กับลอร์ดแรกนอลหลังจากนั้นปฏิบัติต่อเธอเหมือนกับแขกต่างถิ่นเช่นเดียวกับเรา          ได้รับอนุญาตให้อยู่กับสามีของเธอในบ้านหลังเดียวกับที่เธออาศัยอยู่ในช่วงที่ถูกกักขังอย่างแปลกประหลาด         ที่นี่ทั้งคู่อาศัยอยู่ด้วยกันท่ามกลางความสุขที่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างน่าอัศจรรย์ชดเชยตวามทุกข์ยากและมืดมนที่ได้รับมาอย่างหนัก         จนกระทั่งอีกหนึ่งเดือนต่อมาเห็นจะได้เราออกเดินทางข้ามภูเขาและทะเลทรายกว้างใหญ่ที่รออยู่เบื้องหน้า

    จากคุณ : Sv - [ 7 ก.พ. 46 10:28:29 ]