ความคิดเห็นที่ 1 ๔. จนมาถึงบ่ายฝนฉ่ำวันหนึ่ง ขณะที่สิงห์หนุ่มตั้งหน้าตั้งตาหัดยิงท่าพิสดารต่าง ๆ นานา อาทิ ใช้หัวยืนต่างเท้า ยิงด้วยฟัน ยิงด้วยเล็บหัวแม่เท้า ปิดตาข้างหนึ่ง ใช้ข้อศอกยิง ยิงจากด้านหลัง ด้านข้าง และตัลังกายิงอยู่ เมื่อชายอ้วน เตี้ย หัวล้านเดินตัดป่ามา เขาสวมหมวกทรงสูงดูตลก ๆ ใส่แจ๊คเก็ตตัวงามใส่นาฬิกาทองพร้อมสร้อยคล้องเป็นทอง กับรองเท้าเงางาม เขาไว้หนวดห้อย ๆ มีพุงหลามสั้น ๆ กระเพื่อม ๆ คล้ายชามแยมแรสแบรี ถือไม้เท้าเลี่ยมทอง หนู ๆจะสังเกตได้ว่าเขาไม่เคยชินกับการเดินป่าเพราะว่ามักจะไปเกี่ยวกับกิ่งไม้หรือสะดุดรากไม้อยู่เรื่อย และย่ำลงไปในปรักโคลน แล้วร้องโวยวาย "โฮ๊ย ตาย" " อุ๊ย" "ร้อนจังเลย" "ยุงรายัมนี่"" ฮัดเช้ย " อะไรทำนองนี้แหละ ตอนนี้บรรดสิงโตไม่ได้ยินเสียงเขาบุกมา จนเมื่อเจียนตัวแล้ว แม้ว่าพวกมันจะมีหูไวได้ยินเสียงมาแต่ไกล ๆได้ แต่มันไม่ได้แคะขึ้หูน่ะ ถ้ามันไม่แคะหูแล้วมันก็ได้ยินอะไรไม่แตกต่างจากที่หนู ๆ ทำได้ นั่นแหละ แต่พูดจริง ๆ แล้วลุงก็ไม่เชื่อว่าพวกสิงโตจะแคะหูกันบ่อยหรอก เพราะในป่าไม่มีไม้ปั่นหูขาย ถึงมีแล้วใครล่ะจะเอาไปขายให้สิงโตน่ะ? ถ้ามีสิงโตมาเคาะที่ประตูหนูแล้วยื่นสตางค์ในอุ้งเท้าพร้อมบอกว่า"ขอซื้อไม้ปั่นน่อยได้หรือเปล่า" หนูจะขายให้ไหมล่ะจ๊ะ" เห็นไหม เพราะอย่างนี้สิงโตพวกนี้เลยหูไม่ค่อยดี แต่พวกมันเห็นเขาเดินเข้ามาหา ลุงจะบอกให้ สิงโตน่ะสายตาก็คม มองได้ดีในที่มืด แต่เรื่องมันก็เกิดตอนกลางวันแสก ๆ มันเห็นดีเป็นพิเศษตอนกลางวันบ่าย ๆ หนู ๆไม่เคยเห็นสิงโตใส่แว่นกันแดดกันใช่ไหมจ๊ะ?" พวกมันเห็นชายร่างเล็กนั้นเดินมา พวกมันก็ไม่ได้คิดจะวิ่งหนี กลับตะโกนบอกสิงห์หนุ่มไปว่า " อ า ห า ร  มื้ อ เ ย็ น ม า อี ก แ ล้ ว " แล้วพวกมันพากันพลิกตัวกลับไปนอน แต่สิงห์หนุ่มก็แค่หาวและหยิบปืนขึ้นมา "ชั้นว่า ชั้นจะปิดตาข้างหนึ่งและเอาสามนิ้วไพล่หลัง ยิงไอ้เจ้าของที่อยู่บนหัว"มันว่า แล้วก็เล็งปืน "รอเดี๋ยว อย่าพึ่งยิงชั้น" เสียงชายคนนั้นร้องตะโกน สิงห์หนุ่มเลยร้องถามไปว่า " ทำไมล่ะ?" ชายนั้นว่า " เพราะชั้นไม่ใช่นายพราน ชั้นเป็นคนคณะละครสัตว์ ชั้นอยากให้นายมาร่วมคณะละครสัตว์ของชั้น" "ละครส่ง ละครสัตว์ ละครวัดอะไรกัน" สิงหนุ่มตะโกนบอก "ข้าไม่อยากไปอยู่ในกรงคณะละครสัตว์" "นายไม่ต้องอยู่ในกรงหรอก " นายคณะละครสัตว์ตะโกนตอบ "นายมาเป็นมือปืนพลิกแพลงก็ได้" "มือปง มือปืนอะไรไม่รู้" สิงห์หนุ่มว่า " ข้าเป็นยอดมือปืนอยู่แล่ว เป็นมือปืนชั้นยอดในป่านี้!" แล้วมันก็เล็งปืนอีกครั้ง "แต่นายจะมีเงินจะหาเงินได้เยอะนะ แล้วก็เป็นยอดมือปืนของโลก มีชื่อเสียงโด่งดัง กินอหารอร่อย ๆ ใส่เสื้อผ้าไหม รองเท้าเหลือง และสูบซิการ์มวนละห้าสิบสตางค์ ได้ไปงานปาร์ตี้ ใครๆ ก็มาลูบหลัเกาหลังหู หรืออะไรก็ตามที่คนชอบทำกับสิงโตน่ะ ชั้นก็ไม่รู้สิว่าอะไร" "หู เหอ บงเบียร์อะไรกัน" สิงโตบอก "ข้าจะเอาพวกนั้นไปทำไมกัน?" "ใคร ๆ ก็อยากได้ของพรรค์นั้นน่ะ" นายละครสัตว์กล่าว " มากับชั้นเถอะ มาร่ำรวยมีชื่อเสียง มีความสุข เป็นบอดสิงโตโลกเถอะ" "เออว่าแต่ว่า "สิงห์หนุ่ม เอ่ย " ถ้าข้าไป จะได้ มาร์ชแมลโลไหม?" "มาร์ชเมลโลเหรอ?" นายละครสัตว์ถาม พลางโบกไม้เท้าเลี่ยมทอง และบิดนาฬิกาพกทองคล้องสร้อยทอง "มาร์ชเมลโลเหรอ?ทำไมล่ะ เพื่อนรัก นายจะกินมาร์ชแมลโลเป็นร้อยเป็นพันอันก็ได้ จะกินต่างอาหารเช้า กลางวัน เย็นก้ได้ แล้วรู้ไหมนายจะกินอะไรระหว่างมื้อก็ได้? " "มาร์ชแมลโลนะ?" สิงห์หนุ่มถาม "มาร์ชเมลโลน่ะสิ!"นายละครสัตว์ตะโกนตอบ "ชั้นจะสร้างบ้านด้วยมาร์ชเมลโลให้นาย หาเบาะมาร์ชเมลโลบนเตียงให้เป้นอาหารว่างตินกลางคืน จะตัดสูทมาร์ชเมลโลให้ หาหมวก มาร์ชเมลโล แล้วเวลาอาบน้ำฝักบัว ก็ให้อาบกับมาร์ชเมโลละลายอุ่น ๆ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ นายจะมีมาร์ชเมลโลมากกว่าสิงโตตัวอื่น ๆในโลกเลย ให้ชั้นร้องเพลงมาร์ชเมลโลให้ฟังเอาไม๊" มาร์ชเมลโล มาร์ชเมลโล มาชิม มาชิม เมลโล มาชิม มาลอง มาชิมกันเนะพิ่อน มาสิ -มาสิ- "ข้าไม่อยากฟัง" สิงห์หนุ่มว่า "เออ เพลงมันก็ไม่ได้เลวร้ายสักหน่อย" นายคณะละครสัตว์บอก " ชั้นพึ่งด้นเอาสด ๆเลยนะนี่ เออน่ะ หยิบปืนแล้วเข้าไปเมืองใหญ่กันนะ" "ข้าไม่มีกระเป๋าเสื้อผ้า "สิงห์หนุ่มบอก "แย่จัง เผอิญนายไม่ได้เกิดเป็นช้างไม่งั้นคงยัดใส่ได้ไม่หมด ฮ่า ๆๆ ๆ" "ตลกฝืดน่ะ" สิงห์หนุ่มติ "ถึงเอามาเล่นในป่าก็เถอะ" "ฮึ่ม ๆ" นายคณะละครสัตว์กระแอม" "งั้นเก็บข้าวเก็บของเก็บแปรงสีฟันแล้วไปจากนี่กันได้แล้ว" "ข้าไม่มีแปรงสีฟัน" สิงห์หนุ่มบอก "นายไม่แปรงฟันเหรอ" นายคณะละครสัตว์ถาม" แล้วหมอฟันเค้าไม่ว่าอะไรเหรอนั่น?" "ข้าไม่มีหมอฟัน" สิงห์หนุ่มท้วง "นายไม่มีหมอฟันเหรอ?" นายคณะละครสัตว์ถาม " เออ งั้นใคร-" "ฟังนะ"สิงห์หนุ่มเอ่ย " ถ้าเจ้าไป ข้าก็ไป ทำไงก็ได้ที่ไม่ต้องมาฟังเรื่องตลก ห่วย ๆของเจ้าน่ะ" ดังนั้น นายคณะละครสัตว์จึงป่นขึ้นขี่หลังสิงห์หนุ่มแล้วสวนสนามออกจากป่าไปกัน "นายแน่ใจนะเกี่ยวกับมาร์ชเมลโล?" สิงห์หนุ่มถาม "ชัวร์ป๊าปเลย" นายคณะละครตอบ แล้วทั้งสองก็จากไป โดย The gl@ss Bee  [28 ธ.ค. 2545 , 09:35:54 น.]   แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 46 21:36:21 แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 46 20:32:20 จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 14 มี.ค. 46 20:25:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ้าว แล้วกัน ไปกับเขาทำมายยยยยยย!!!!! เห็นแก่กินจริงๆแฮะ จากคุณ : Psycho man - [ 14 มี.ค. 46 22:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเพิ่งได้มาอ่าน.... ตลกแปลกดีครับ... การได้มาอ่านอะไรแถว ๆ นี้ทำให้ผมได้อะไรเยอะเหมือนกันนะ ไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 15 มี.ค. 46 14:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เดาถูกว่าต้องเป็นคนจากละครสัตว์แน่ๆ บอดสิงโตเป็นยังไงคะ?? จากคุณ : scottie - [ 15 มี.ค. 46 15:08:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ scottie ยอดสิงโตครับ ขอบคุณครับ คุณ  น้ำลายบูด ขอบคุณที่อ่านครับ คุณ Psycho man จากคุณ : Le Buveur d'encre - [ 15 มี.ค. 46 21:46:15 ]