พอใจแล้ว....

    จากเธอมาใช่ว่าไม่รัก  อุปสรรคมันแสนมากมาย  ปวดทั้งใจปวดทั้งกาย  เธอคงคล้ายกับฉันเหมือนกัน…..

    ช่วงเวลาที่ต้องอยู่โดยไม่มีเขา  มันช่างปล่าวเปลี่ยวอ้างว้างเสียนี่กระไร???    อยากกดโทรศัพท์ไปหาก้อไม่รู้ว่าเขาจะต้องการเราอีกไหม  ในเมื่อฉันห่างหายเขามาเกลือบอาทิตย์แล้ว    

    ฉันยอมรับว่าเวลานี้ฉันว้าวุ่นอยู่มากมายทีเดียว   เมื่อห่างจากเขามา  ….  ฉันต้องผ่านช่วงเวลาที่เหงาหงอยมากมาย  ทำใจให้นิ่งสงบเพื่อให้ใจว่างที่สุด  ฉันจะทำได้นานสักแค่ไหนกันน่ะ  ในเมื่อฉันกำลังฝืนหัวใจของตัวเอง  แต่ฉันจะพยายาม …  

    ฉันอยากให้เวลาที่ฉันห่างเขา  ทำให้เขาได้ทบทวนเรื่องราวของฉันกับเขา   ฉันยังเป็นคนที่เขารักอยู่หรือเปล่า???  ในเมื่อช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันเหมือนกับเป็นคนทำร้ายคนที่ฉันรักอย่างสุดหัวใจอยู่เสมอ  ด้วยความเอาแต่ใจของผู้หญิงคนนี้   ฉันพยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาทำในสิ่งที่เขาเป็น  แต่ดูเหมือนบางครั้งฉันจะเข้าไปเพิ่มภาระให้เขา   ฉันพยายามทำทุกอย่างให้เขาแต่ดูเหมือนไม่ได้เรื่อง  ฉันจำได้ครั้งหนึ่ง  ฉันพยามถักเสื้อไหมพรมให้เขา  อดหลับอดนอนอยู่หลายวัน  แต่ฉันลืมคิดไปว่าเขาเป็นภูมิแพ้เขาแพ้ขนสัตว์  แพ้นำหอม  ฯลฯ    เขาไม่บอกฉันคงเพราะเกรงใจฉันนั่นเอง ….

    ฉันคิดแต่เพียงว่าฉันอยากแสดงความเป็นห่วงเป็นใยในตัวเขา  เมื่อเขาบ่นว่าหนาวฉันเลยทำสิ่งนี้เพื่อเขา  แต่ฉันลืมนึกถึงความต้องการของเขาไป  ฉันพร่ำบอกเขาอยู่เสมอ  “อย่าทำงานดึกนะ  มันไม่ดีต่อสุขภาพ”  “เหล้าน่ะหากไม่จำเป็นก็อย่าดื่มเลยน่ะมันไม่ดี”  “พยามหาเวลาพักผ่อนให้มากๆนะ”    “บุหรี่น่ะ  ถ้าไม่ดูดคงจะทำให้อาการภูมิแพ้ดีขึ้นบ้าง    หากไม่จำเป็นก็อย่าดูดอีกเลยน่ะขอร้อง”

    เขาคงจะรำคาญในสิ่งที่ฉันพร่ำบอกอยู่บ้าง  เพราะบางครั้งเขาก็ทำน้ำเสียงรำคาญ  หรือบางครั้งก็เฉยชาเมื่อฉันพูด    การที่เรารักใครสักคนและแสดงออกไป  บางครั้งการแสดงออกของเราอาจทำให้เขาคิดในทางตรงกันข้าม  คนทุกคน  ความต้องการแตกต่างกัน  เพราะการเลี้ยงดู  ครอบครัว  สภาพแวดล้อมที่แตกต่าง  ทำให้พวกเขามีความต้องการที่แตกต่างกันไป…

    ยากอย่างยิ่งที่คนเราจะปรับตัวเข้าหากันได้หากปราศจากความรัก   ความรักมีอนุภาพรุนแรงพอที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีงามขึ้นมาในโลก  และในขณะเดียวกันความรักก็มีอนุภาพที่ร้ายกาจที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างลงได้   ไม่มีใครอยากเจอกับความร้ายกาจของมัน  แต่หากจะมีใครเล่าที่จะหลบหลีกจากมันได้   ….

    ด้วยความเป็นห่วงเขา  ทำให้เขารู้สึกรำคาญ  …  การที่ไม่มีฉันคอยยุ่มย่ามกับชีวิตเขาคงทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
    การที่ไม่มีฉันเขาคงสบายใจ    ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไรหากเขามีความสุขฉันก็พอใจแล้ว….



    จากคุณ : องค์อร - [ 19 มี.ค. 46 16:29:31 A:202.129.18.166 X: ]