บทที่ ห้า
ในวันรุ่งขึ้น เมื่อถึงเวลาเก้าโมงครึ่ง เทสซาไม่ต้องกังวลสงสัยอีกต่อไปแล้วว่าอิงกริดจะไปฟ้องแพทริกหรือไม่ เพราะเขาแทบพุ่งเข้ามาหาเธอ ในขณะที่กำลังเก็บโต๊ะอาหารมื้อเช้าอยู่ในห้องทานอาหาร
ผมมีงานมากพอแล้วนะ ไม่ต้องหาเรื่องมาเพิ่มให้อย่างที่อิงกริดร้องเรียนเกี่ยวกับคุณ เขาพูดอย่างเกรี้ยวกราด
ร้องเรียนหรือคะ ? เทสซาเบิกตาโต
อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องไปหน่อยเลย
อ๋อ.. เรื่องนั้นเอง ! เทสซาพูด น้ำเสียงไม่กังวล
ใช่ เรื่องนั้นแหละ ชายหนุ่มตอบ คุณทำให้อิงกริดโกรธมาก เข้าใจเสียใหม่ให้ถูกต้องนะว่า อิงกริดเป็นผู้ช่วยของผม และมีสิทธิอย่างเต็มที่ที่จะสั่งอะไรก็ได้ ถ้ารับไม่ได้ คุณก็ต้องไป
พรหมลิขิตกำลังส่งเสียงเตือนให้เธอรีบลาออกในขณะที่ยังไม่มีใครเข้าไปครอบครองหัวใจใช่ไหมหนอ ? แต่หญิงสาวรู้ดีว่า ถ้าเธอลาออกจริง อิงกริดคงต้องดีใจมาก และนึกถึงเพียงข้อนี้ มันก็ทำให้เธอตัดสินใจได้แล้วที่จะอยู่ทำงานต่อ ยิ่งไปกว่านั้น แพทริกก็เหมือนกับผู้ชายทั่วๆ ไป แม้ว่ารูปลักษณ์ท่าทางจะเร้าความรู้สึกของเพศตรงข้ามได้ดีมากๆ ก็ตาม แต่ถ้าเธอได้ใกล้ชิดกับเขา รู้จักเขามากกว่านี้ มันอาจจะลดพลังแรงดึงดูดลงบ้างก็ได้ และส่งผลทำให้เธอชอบเขาน้อยลง เมื่อนั้นแหละ เทสซาจะได้เลิกฟุ้งซ่าน จิตใจสงบลงได้เสียที
"ขอโทษค่ะ ที่ฉันทำตัวไม่ดี แต่จะไม่ให้เกิดอย่างนี้อีกแล้วค่ะ ฉันจะทำตามที่คุณอิงกริดสั่งทุกอย่าง และ
.."
"อย่าเล่นละครให้เว่อร์เกินบทไปหน่อยเลยคุณ" เขาพูดแทรกด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
"เล่นละคร ?" ใบหน้าของเทสซาร้อนซู่ แดงระเรื่อไปทั่ว แพทริกรู้มานานแค่ไหนแล้ว และทำไมถึงรอมาจนถึงเดี๋ยวนี้ ก่อนจะยอมบอกว่าเขารู้เรื่องละครที่เธอกำลังหลอกเขา ?
"ใช่ เล่นละคร" แพทริกพูดย้ำ "ผมรู้ดีว่า คุณไม่เคยเคารพยำเกรงผู้ที่อาวุโสกว่าในหน้าที่การงาน เพราะฉะนั้น อย่ามาหลอกเสียให้ยากเลยว่า คุณจะยอมอ่อนน้อมถ่อมตน เชื่อฟังใครได้ง่ายๆ"
หญิงสาวค่อยหายใจสะดวกขึ้น แล้วเอ่ยถามอย่างสงสัย "คุณอยากให้ฉันเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนหรือคะ ?"
ชายหนุ่มเอียงศีรษะ มองเธออย่างพินิจพิเคราะห์ พร้อมกับขมวดคิ้ว "ถึงจะพยายามอย่างที่สุด คุณก็ทำตัวอ่อนน้อมถ่อมตนไม่เป็นหรอก และไม่ ผมไม่ต้องการให้คุณเป็นคนอย่างนั้น"
"ขอบคุณค่ะ" เทสซายิ้มกว้าง
"แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ผมจะอนุญาตให้คุณไม่ต้องทำตามคำสั่งของอิงกริด ถ้าอิงกริดสั่งให้คุณทำอะไร ก็ทำตามซะ"
และเป็นจริงอย่างที่คาดเดาไว้ แม่สาวชาวสวีเดนใช้อำนาจที่พึงมีตามหน้าที่ของหล่อนอย่างไม่รอช้า เพราะหลังจากนั้น อิงกริดสั่งให้เทสซาทำงานที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายมากเท่าจะมากได้ นับตั้งแต่กวาดลานหน้าอาคาร จนถึงทำความสะอาดโรงจอดรถที่ใหญ่ขนาดจอดได้สี่คัน เช็ดหน้าต่างจนถึงถอนหญ้าตามร่องพุ่มไม้ !
"ไม่เห็นมีใครเคยบอกเลยว่า ฉันต้องมาทำงานแทนคนสวนด้วยนะคะ" หญิงสาวประท้วง หลังจากที่ชักรู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว
"ใช่ ตามหน้าที่ เธอไม่ต้องทำแทนคนสวน" อิงกริดตอบ เห็นด้วยกับคำแย้งของเทสซา แล้วยกมือที่ทาเล็บสีชมพูสวยสดขึ้นลูบผมสีทองให้เข้าที่ "เพียงแต่ฉันคิดว่า บางที เธอจะมีน้ำใจอยากช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ บ้างเท่านั้นแหละ"
~~~~~~~~~~~~~~~~
จากคุณ :
'ณวรา'
- [
25 มี.ค. 46 01:03:40
A:203.107.194.27 X:
]