W2171052 * -:- * สิงห์ยิงสวน . . . 4 * -:- * [เรื่องแปล]

ความคิดเห็นที่ 1

๖.

บัดนี้เมื่อพวกเขามาถึงยังโรงแรม ทั้งสองกระโดดออกจากรถแท็กซี่และไปจองห้อง "ขอห้องที่ดี ๆ มีอ่างอาบน้ำให้เราหน่อย" นายคณะละครสัตว์แจ้งความประสงค์แก่พนักงานโรงแรม

"ขอเตียงมาร์ชเมลโลดี ๆ สักหลัง"สิงห์หนุมบอก

"ฟังนะ"พนักงานโรงแรมกล่าว "คุณควรไปหาห้องที่อื่น ที่นี่เป็นโรงแรมหรูหราและผมไม่ต้องการสิงโตตัวไหน ๆ มาพักอยู่ที่นี่!"

"กรฺกรฺรฺรฺ" สิงห์หนุ่มคำราม

"เชิญขึ้นไปห้องท่านได้เลยครับ," พนักงานโรงแรมบอกลนลาน แล้วพวกเขาก็เข้าไปใน ลิฟท์

ตอนนี้สิงห์หนุ่มผู้ไม่เคยอยู่ใน ลิฟท์มาก่อน เพราะว่าคุณก็รู้นี่ว่าไม่มี ลิฟท์ในป่าใหญ่และมันต้องรักชอบลิฟท์ เมื่อ ลิฟท์หยุดและ พนักงานลิฟท์ขานบอก "ชั้นที่สิบสี่ ทั้งหมดออกได้ครับ" สิงห์หนุ่มพูดขึ้นว่า "ไปขึ้น ๆ ลง ๆ อีกกันเถอะ! ข้าอยากขึ้นลงอีก!"

"แต่นี่เป็นชั้นของคุณ," พนักงานลิฟท์บอก

"เจ้าต้องรีบออกจากที่นี่." สิงห์หนุ่มสั่ง

ดังนั้น พนักงานลิฟท์ผู้น่าสงสารต้องนำลิฟต์ขึ้น ๆ ลงๆ ขึ้นแล้วลง, จนกระทั่งในที่สุดเขารู้สึกเวียนหัวจนต้องออกปากร้องขอ, "ได้โปรด โปรด,เถิด เราจะหยุดกันได้ไหม? ผมเกลียดลิฟต์!"

แต่สิงห์หนุ่มหนุ่มกลับตอบว่า "กรฺกรฺรฺรฺ" พนักงานลิฟต์จึงบอกว่า "ไปขึ้น ๆ ลง ๆ กันอีกหน่อยเถอะ-ผมชอบลิฟต์."

แต่สุดท้าย หลังจากที่ทุกคนรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก ๆ สิงห์หนุ่มและนายคณะละครสัตว์ออกจากลิฟต์แล้วตรงไปที่ห้องพัก และเมื่อเข้าไปข้างในห้องแล้ว นายคณะละครสัตว์จึงถามว่า "เออ นายต้องการนอนด้านไหนของเตียงล่ะ?"

"มันไม่ต่างอะไรกันเลยสำหรับข้า" สิงห์หนุ่มบอก "ข้าไม่เคยนอนบนเตียงเลย อยากจะนอนในพุ่มไม้มากว่าถ้ามันเหมือนกันๆกันสำหรับเจ้า"

"ไม่มีพุ่มไม้หรอก!" นายคณะละครสัตว์กล่าว "นอกจากนี้, เตียงนี่ก็อ่อนนุ่มดีกว่าพุ่มไม้เก่า ๆ เหนียว ๆ ที่ไหนๆ เสียอีก ทำไมนายไม่ทดลอนอนลงล่ะ?" ดังนั้น สิงห์หนุ่มจึงได้ทำตาม

"นั่นรู้สึกดีใช่ไหม?" นายคณะละครสัตว์ถาม "นั่นอ่อนนุ่มดีกว่ากว่าพุ่มไม้เก่า ๆ ที่ไหน ๆ อีกใช่ไหม?"

"เอ้อ" สิงห์หนุ่มเอ่ย "มันต่างกันแฮะ!"

"ทีนี้มาเข้าไปในห้องน้ำแล้วอาบน้ำร้อนเถอะ" นายคณะละครสัตว์แนะ "นายส่งกลิ่นตัวเหมือนสัตว์น่ะ"

"ฉันจะได้อาบน้ำในมาร์ชเมลโลเหลวอย่างที่เจ้าสัญญาใช่ไหม?" สิงห์หนุ่มถาม

"เออ ยังไม่ใช่ตอนนี้ เราเก็บไว้ก่อนดีกว่า" นายคณะละครสัตว์บอก

"แล้วงั้น" สิงห์หนุ่มว่า "ฉันว่าคงต้องอาบในแม่น้ำอย่างที่เคยทำมา"

"แม่น้ำ?" นายคณะละครสัตว์ถาม" ไม่มีแม่น้ำไหลผ่านห้องของโรงแรม! ทำไมนายไม่ไปแช่ในถังอาบน้ำร้อนนั่นล่ะ?"

"เจ้าต้องถอดเสื้อผ้าก่อนเข้าไปแช่ในเจ้าพวกนี้ใช่ไหม?" สิงห์หนุ่มถาม

"แน่สิ" นายคณะละครสัตว์รับ

"เออ," บอกสิงห์หนุ่มหนุ่ม, "ข้าไม่มีเสื้อผ้าจะถอดเลย งั้นคงไม่สามารถรับเข้าไปแช่อ่างอาบน้ำได้ล่ะ"

"เหลวไหลน่ะ" นายคณะละครสัตว์บอก "นายรีบเข้าไปในอ่างนั่นได้เลย!"

ดังนั้น สิงห์หนุ่มจึงจุ่มนิ้วเท้าลงไปในอ่างอาบน้ำและบอกว่า "โห นี่เป็นอ่างอาบน้ำร้อนที่สุดที่ข้าเคยแช่"

นี่คืออ่างอาบน้ำใบเดียวที่นายเคยแช่นี่" นายคณะละครสัตว์บอก.

นี่ไม่ดีกว่าอาบน้ำในแม่น้ำสายเก่าสกปรก เหรอ?"

แต่สิงห์หนุ่มต้องตั้งหลักที่จะลงไปในน้ำร้อนและบอกว่า "เอ้อ มันมีรสต่างกันด้วย อึก อึก!"

หยุดดื่มน้ำนั้น," นายคณะละครสัตว์ร้องห้าม "ใช้อาบ ไม่ได้ใช้ดื่มกิน"

"ขอโทษนะ" สิงห์หนุ่มบอก "แต่ตอนนี้ข้าอยากได้มาร์ชเมลโลของข้าแล้วล่ะ"

"ทั้งหมดเมื่อถึงเวลา," นายคณะละครสัตว์ว่า "ตอนนี้เราต้องทำให้นายดูเหมือนสุภาพบุรุษ นักแม่นปืนจริง ๆ -โปรดรีบออกมาจากอ่างแล้วรีบเช็ดตัวซะ."

ดังนั้น สิงห์หนุ่มเลยถอนหายใจ และปีนออกจากอ่างอาบน้ำ รีบเช็ดตัวให้แห้งกับผ้าเช็ดตัวนุ่ม ๆ สีขาวผืนใหญ่ และเช็ดอุ้งเท้าให้แห้งปิดกับแผงคอแม้แต่เช็ดปลายหางให้แห้ง ซึ่งยากแค่ไหนสำหรับสิงห์หนุ่มที่จะทำให้แห้ง หนู ๆก็รู้นี่น่ะ

แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 46 00:16:49
แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 46 00:14:48

จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 4 เม.ย. 46 23:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2

๗.

"ทีนี้" นายคณะละครสัตว์เอ่ย "นายกลิ่นดีขึ้นแน่ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย วิ่งลงไปที่ร้านตัดผมนะ ระหว่างนี้ฉันของีบหน่อย แล้วไปหาเสื้อผ้าสวมใส่เสียด้วย เราปล่อยนายวิ่งล่อนจ้อนโโทงไปโทงมาไม่ได้.แน่"

"อ๋อ ได้เลย" สิงโตรับคำ "แต่ข้าไม่เคยคิดว่าตัวเองล่อนจ้อนมาก่อนนะ!"

สิงห์หนุ่มใช้เวลาสักพักจึงลงไปถึงชั้นล่างเพราะว่ามันใช้พนักงานลิฟต์พาขึ้น ๆ ลง ๆ ถึงสี่สิบหกเที่ยว เมื่อออกมาข้างนอกแล้ว มันเริ่มหันรีหันขวางมองหาร้านตัดผม แต่ก็ไม่พบสักร้าน เพราะว่ามันไม่รู้ว่าร้านตัดผมมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร ความจริงก็คือว่า มันไม่รู้จักแม้แต่ว่าอะไรคือร้านตัดผม ดังนั้น มันจึงต้องเดินไปมารอบ ๆ มองหาร้านตัดผม ขณะที่คนทั้งหลายมองดูมันแล้วอทานออกมาว่า "อุ๊ย!" และ "โห!" และ "ตาเถรทตะลึงสิงห์!" ซึ่งหมายความว่า "ตาเถรจ้องดูสิงโต!"

และก็พอดีเป็นจังหวะเดียวกับลุงเชลบี้ของหนู กำลังข้ามถนนระหว่างทางไปหาฮอทด็อกมะเขือเทศกับหัวหอมมากิน สิงห์หนุ่มเดินเข้ามาห่ลุงแล้วถามว่า "ขอโทษนะ เจ้าพาข้าไปร้านตัดผมหน่อยได้ไหม?"

หนูนึกเอาเถิดนะ ว่าลุงประหลาดใจแค่ไหนที่ได้ยินสิงโตถาลุงเช่นนั้น แต่ก็ตอบว่า ลุงยินดีที่ใจะพามันไปร้านตัดผมชั้นเยี่ยม มันดูพอใจมาก

"ขอบคุณมาก ๆ" มันบอก "เจ้าเป็นคนดีที่สุดที่ข้าพบเลยตั้งแต่มาอยู่ในประเทศนี้แถมยังรูปหล่อมาก แต่งตัวสะสวย ดูฉลาดเฉลียว และใจดีมาก ฉันจะเปิดประตูรับเพื่อชนิดนั้น." สิงห์หนุ่มชม "ข้าเกือบนึกว่าเจ้าเป็นประธานาธิบดีซะอีก"

"ไม่หรอกครับ" ลุงบอก " ผมไม่มีเวลาว่างเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐตอนยุ่งๆอยู่กับงานเขียนนิทานเด็ก แต่มันก็จริงนะที่ว่าผมหล่อ ฉลาดเฉลียวและใจดี ผมยอมรับในข้อนั้น"

ดังนั้น ลุงจึงพาสิงห์หนุ่มไปร้านตัดผม แต่ช่างตัดผมออกไปกินมื้อเที่ยง เราเลยต้องนั่งในเก้าอี้ตัดผม และพูดคุยสักพัก ลุงจำได้ว่าสิงห์โตนั่นได้ทำเล็บ มันบอกว่าชอบมันมากแม้ว่าจะมีผู้หญิงคนที่ทำเล็บให้บ่นว่าเธอไม่เคยเจอเห็นเล็บอะไรสกปรกอย่างนั้นมาก่อนในชีวิตเธอ
.
โอ็ย หนู ๆ คงได้หัวเราะแน่ถ้าได้เห็นมันนั่งเก้าอี้ของช่างตัดผม มีแผงคอห้อยระและอุ้งเท้าโผล่ออกจากใต้ผ้าคลุมเพื่อทำเล็บ. ลุงเสียใจจังที่หนู ๆ ไม่ได้เห็นมัน จริงแล้ว ๆ ลุงจำได้ว่า หนู ๆ เดินผ่านร้านตัดผมกับแม่หนูตอนนั้นพอดีเลย ลุงเคาะหน้าต่างแต่ว่าหนู ๆ คงไม่ได้ยิเพราะว่ามัวดูรถดับเพลิงอยู่ ไม่หันมาเลย.

"ท่านอยากขัดรองเท้าไหมครับ?" เด็กขัดรองเท้าถาม

"ที่จริงแล้ว ข้าอยาก แต่ข้าไม่มีรองเท้าเลย" สิงห์โตตอบ

"เอ้อ แล้ว งั้นเท้าล่ะครับ?" เด็กขัดรองเท้าถาม

"ได้" สิงห์หนุ่มบอก "ข้าอยากขัดอุ้งเท้ามากเลย" แล้วสิงโตก็ขัดเท้าและก็พึงพอใจ มันถามลุงว่า ดูสวยเงาวับหรือเปล่า ลุงก็บอกใช่ แต่บอกความจริงให้นะหนู ๆ ลุงไม่คิดว่าเท้าของมันไม่ได้ดูแตกต่างมากขึ้นจากก่อนขัดเลย , แต่ลุงไม่อยากทำให้มันเสียใจ และในที่สุดช่างตัดผมก้กลับมาหลังจากมื้อเที่ยง. "โอ๊ยคุณพระ" ช่างตัดผมอุทาน "ฉันต้องกินมื้อเที่ยงแย่ ๆ มาแหง ฉันไม่น่ากินไอศครีมช็อคโกแลตแท่งนั้นผสมกับเนื้อดอง เพราะาตอนนี้กระเพาะฉันไม่ย่อยและคิดว่ากำลังเห็นอะไร จริง ๆ แล้ว ฉันว่าฉันเห็นสิงโตนั่งบนเก้าอี้ช่างตัดผมฉัน กำลังขัดเท้าตัดเล็บอยู่"

"ไม้ใช่" ลุงบอก, "คุณไม่ได้เห็นอะไรหรอก นี่คือเพื่อนของผม สิงโตและมันต้องการการตัดผม ผมคิดว่ามันอยากขริบหนวดด้วย"

"ใช่" สิงโตว่า "ข้าต้องการตัดผมดี ๆ นั้นแหละเรื่องหลัก!"

"เอ้อ แกจะไม่ได้ตัดที่นี่หรอก" ช่างตัดผมว่า "ฉันไม่ตัดผมสิงโต"

"กรฺกรฺรฺรฺ " สิงห์โตคำราม

"ได้ครับ ท่าน!" ช่างตัดผมร้องบอกพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง แล้วสิงโตก็ได้ตัด!

"กรฺกรฺรฺรฺ " สิงห์โตคำราม

"ไม่มีอะไรครับ" ช่างตัดผมบอก ยิ้ม ๆ "วันนี้คือวันที่ผมตัดผมให้ฟรีและหวังว่าท่านมีความสุขมาก ๆ"

โดย The gl@ss Bee (glassbee) [28 ธ.ค. 2545 , 09:44:30 น.]

แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 46 00:18:54

จากคุณ : ผึ้งแก้ว - คนซดหมึก (Le Buveur d'encre) - [ 4 เม.ย. 46 23:42:19 ]