อิลราช คำฉัน ตอนที่ ๓.........พระยาศรีสุนทรโวหาร(ผัน สาลักษณ)

    พระราชนิพนธ์ คำนำ....ใน รัชกาลที่ ๖
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2188995/W2188995.html
    ที่มาของเรื่อง , ศุภมัสดุ ฉันท์ ๑๙, ฉบังฯ ๑๖, วสันตติลก ฉันท์ ๑๔.
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2189457/W2189457.html
    **************************************************
    **************************************************

                   อินทรวิเชียร ฉันท์ ๑๑

    ภาคพื้นพนารัญ                จรแสนสราญรมย์
    เนินราบสลับสม                พิศเพลินเจริญใจ

    โขดเขินศิรขรเขา              ณ ลำเนาพนาลัย
    สูงลิ่วละลานนั-                 ยนพ้นประมาณหมาย

    ยอดมัวสลัวเมฆ                รุจิเรขเรียงราย
    เลื่อมเลื่อมศิลาลาย           ก็สลับระยับสี

    ขาบแสงประภัสสร             นิลก้อนตระการดี
    ขาวแม้นมณีมี                   รต*รุ้งรำไพพรรณ

    ทอแสงผสานสาย              สุริย์ฉายก็ฉายฉัน
    เหลืองเรื่ออุไรวรร-             ณวิจิตรจำรูญ

    แง่งเงื้อมชะง่อนงาม           ก็วะวามวิไลปูน
    ปนรัตนไพฑูร-                  ยพิพิธประภากร

    ปานก้อนพระไกรลาส         วรนาถมเหศร
    ส้องเสพสถาพร                 สิริสุนทรารมณ์

    อวยพรพิพัฒน์พ้น               ภยเวทวราคม
    นอกนี้่ฤเปรียบสม               ศิขรินทรงามงอน

    วุ้งเวิ้งชะวากผา                   ฆนแผ่นศิลาสลอน
    ช่องชานชโลทร                  ชลเผ่นกระเซ็นสาย

    ปรอยปรอยประเ่ล่ห์เห-         มอุทกพะพร่างพราย
    ซาบซ่านสราญกาย              กระอุร้อนก็ผ่อนซา

    ท่อธารละหานห้วย               ก็ระรวยระรินวา-
    รีหลั่งถะถั่งมา                     บมิขาดผะผาดผัง

    ไม้ไล่สล้างชม                    ขณะลมกระพือวัง-
    เวงเสียงก็เสียดดัง                ดุจซอผสานสาย

    แสนสาธรารมณ์                  จรชมก็ชวนสบาย
    ใจหงอยก็ค่อยหาย               หฤหรรษเหิมหาญ

    เซิงสนสล้างพฤษ-                ษพิลึุกลดามาลย์
    บงบุษบาบาน                       ระบุดอกระดาษไพร

    ฉุนฉมระงมฆาน                    สุวมาลย์จรูงใจ
    ส่งก้านตระการใบ                  พิศล้วนพิไลพรรณ

    ริ้วริ้วพระพายพา                   สุรภีละเวงวัน
    ผึ้งภุมรีสัญ-                         จรสูบสุเกสร

    ร้องร่อนวะว่อนเชย                รสเรณุกำจร
    เกลือกบุษบากร                    ระกะกลีบกระหึ่มเสียง

    พรรณพฤกษทรงผล               ตะละต้นจะอ่อนเอียง
    พวงย้อยระย้าเพียง                จะเผด็จสะดวกดาย

    สุกเหลืองอร่ามลิ้ม                 รสเลิศอร่อยหลาย
    หลากหลากและมากมาย         บมิรู้จะรำพัน

    ไม้ใบตระกาลบัตร                 ดุจจัดประจงสรร
    สอดสีสลับกัน                      ระดะรุกขรายเรียง

    ชมทวยทิชาชาติ                   ก็ลิลาศประอรเอียง
    แมกไม้จำเรียงเสียง              เสนาะโสตสนั่นไพร

    แซ่ซ้องผสานสุน-                 ทรศัพทจับใจ
    เพียงพาทยพิณไพ-               เราะประโลมฤดีดี

    หลายเผ่าพนาเกียรณ์             พิศเพี้ยนผสานสี
    เคลียคู่ประจำปี                     มนรู้ภิรมย์ลาน

    แม่นกก็ปกโป-                     ดกป้อนผลาหาร
    ปีกป้องประคองปาน              จะประเล้าประโลมเป็น

    ลิงค่างชะนีมี                        จลนีและนางเห็น
    สายัณหย่ำเย็น                      ก็ยะยั้วยะเยี้ยผล

    ยองย่องผยองเผ่น                 อิลเห็นกระหายมน
    ไล่หมู่มฤคจน                       จะกระทั่งรโหฐาน

    ล่วงถิ่นกำเนิดองค์                  วรขันท์กุมารชาญ
    หลงเชิงละเลิงพา-                  ฬมฤคเขม้นหมาย ฯ

    * รต  คือ รัตต
    ********************************

    ศัพท์

    รต     แดง

    รำไพพรรณ   แสงอาทิตย์ สวยงาม

    ประภากร   ผู้กระทำแสง คือพระอาทิตย์หรือพระจันทร์

    ชะวากผา  ผาที่เว้าเข้าไป

    ฆน  แผ่น ก้อน

    สาธรารมณ์  (สาธร + อารมณ์) อารมณ์ดี สุขใจ

    ฉม  หอม

    ฆาน  จมูก

    สุวมาลย์  ดอกไม้งาม

    พนาเกียรณ์  เกลื่อนป่า เต็มไปทั้งป่า (พน + อาเกียรณ์)

    โปดก  ลูกสัตว์ เนื้ออ่อน

    จลนี  เนื้อสมัน ชะนี

    นางเห็น  ชะมด  อิเห็น

    ยอง  เนื้อทรายชนิดหนึ่ง

    รโหฐาน  ที่ลับ ที่สงัด ที่เฉพาะส่วนตัว

    ขันท์กุมาร เทพเจ้าแห่งสงคราม (ขันทกุมาร)

    ตรวจทานตัวสะกดตามฉบับพิมพ์ครั้งที่ยี่สิบแปด พ.ศ. ๒๕๒๖: ผู้พิมพ์

    แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 46 01:55:56

    แก้ไขเมื่อ 14 เม.ย. 46 21:51:04

    จากคุณ : SONG982 - [ 14 เม.ย. 46 21:45:30 ]