ความคิดเห็นที่ 1 อีทิสัง ฉันท์ ฯ ๒๐ เล็งไศลลำเนาพนัสดำบล วิถีก็ทั่วธิราชธยล                   ถนัดพลัน องค์อิศวรอุมาภิรมย์อรัญ ชไมมเหศวร์ก็เหิมก็หรรษ์         รโหฐาน เราชะล่าละลาบละล้วงก็ปาน ฉะนี้แหละจึงประจักษ์วิการ       วิกลเป็น องค์อิลาก็คลาประณตพระเพ็ญ สวัสดิ์ประสบพระัเนตรพระเห็น     ก็กริ้วกราด เหม่อิลาชะล่าไฉนประพาส บกลัวบเกรงกระทำอุอาจ         อหังการ์ เราแหละสาปและสรรฉะนี้แหละสา กะใจละเจ้าแน่ะนางอิลา          จะทำไฉน ฯ ********************* ศัพท์ ชไม  ทั้งสอง, ทั้งคู่ ********************************** กมล ฉันท์ ๑๒ อิลโอนศิโรเพฐน์                พจน์ขอขมาภัย ศิวะทรงพิโรธใน                 ธกระทำกระลำพร บมิทรงประสาทโทษ           อิลโอดสำออยวอน วรองค์อุมาอร                    อนุกูลกำลูนครัน เฉพาะองค์อิลาอวย             พรอัฑฒเอาทัณฑ์ อิลอ่อนศิโรวัน-                  ทนน้อมคำนึงพร พจน์พร้อมสนองบาท           สุรนาฎอุมาอร เพราะอำนาจมเหศร             กรุณาและปรานี เฉพาะเดือนจะดาลเพศ         ยุพเรศกษัตรีย์ ศุภลักษณ์วรินทรี-               ยพิลาสลออองค์ คณะนางณแดนไตร             จะพิไลลำเพาพงศ์ บมิเลออิลาทรง                  สิริโฉมประโลมลาน ผิวถ้วนกำหนดหมาย            วรกายก็แปลงปาน ปฏิรูปบุราณกาล                 ประลุเดือนก็เคลื่อนคลาย ศุภลักษณ์สลับมาส             บมิอาจจะคงกาย อรซ้ำกระหน่ำผาย               พจนารถเลอสรวง ขณะเป็นกษัตรีย์                กิจที่กระทำปวง บุรกาลก็ดาลดวง                หฤทัยลืมเลือน ขณะคืนพระองค์จริง            กิจหญิงบแม่นเหมือน มนโมหะฟั่นเฟือน               ดุจใช่หทัยเดียว สุรพจน์เผด็จพร                  อิลค่อนกระสันเสียว ศิระโอนอุมาเหลียว             มุขลับอำลาคลา คณะสาวสะคราญผู้             บริพารก็ห้อมมา พิศราวกะดารา                   กรล้อมบุหลันฉาย จรเวิ้งวนาวาส                    ก็ระดาษดำเนินราย ยุระเยื้องชำเลืองชาย          นยน์ชมผกามาลย์ อรอันสนัดขับ                    สุรศัพท์ประเลงลาน วรแซ่ผสานขาน                 รุกขเทพบำเทิงถวิล บทจรกระเจิงเจื่อน              ทุรเถื่อนผลากิณ กรเก็บจะเพลินผิน               วรพักตร์ประสบสหาย ผลเผื่อเกษมเสพย์              รสด้วยบเดียวดาย จรดลลุแดนสาย                 สระสลิลก็ยินดี ฯ  ************************* ศัพท์ ศิโรเพฐน์  ผ้าโพกหัว  ในที่นี้หมายถึงศรีษะ ขมาภัย  (ขมา + อภัย) การขอโทษ, ขออภัย กระลำพร   โทษหนัก โทษใหญ่ อนุกูล  เกื้อหนุน กำลูน  น่ากรุณา  น่าสงสาร อัฑฒ  ครึ่งหนึ่ง สุรนาฏ นางฟ้า ปฏิรูป เปลี่ยนรูป กลับรูป เจื่อน  เก้อ  กระดาก ผลากิณ  เกลื่อนไปด้วยผลไม้            (ผล + อากิณ) สลิล  น้ำ จากคุณ : SONG982 - [ 16 เม.ย. 46 00:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาชื่นชมความขยัน แต่สารภาพว่าไม่ได้อ่านนะคะ ไม่ถนัด แหะ แหะ จากคุณ : scottie - [ 16 เม.ย. 46 00:09:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3                 ภุชงคประยาต ฉันท์ ฯ ๑๒ สะอาดเอี่ยมประเปี่ยมน้ำ         สลอนส่ำสโรชมี พบูบานผสานสี                     สล้างกลีบกุสุมสรรพ์ สำแดงดวงดำรูเด่น                ประดับเบญจพิธพรรณ พิโดรฉมระงมคัน                  ธรสรื่นบำเรอฆาน ภมรมั่วประทุมมาศ               มิรู้ขาดสถานธาร ชะลอเอาละอองมาล-           ยเมื้อมุ่งอำรุงรวง สลาบโรยก็หล่นลอย           กระแสสร้อยสลายพวง สะพราดพันธุปลาปวง          ประเนืองน่านเฉลียนนอง ฉวัดว่ายเฉวียนวน               กระโดดพ่นละอองฟอง ระเมียรมัจฉะคลอครอง        บคลาดคู่คระไลลอย ชะโดดุกกระดี่โดด              สลาดโลดยะหยอยหยอย กระเพื่อมน้ำพะำพร่ำพรอย     กระฉอกฉานกระฉ่อนชล กระสร้อยซ่าสวายซิว           ระรี่ริ้วละวาดวน ประมวลมัจฉะแปมปน          ประหลาดเหลือจะรำพัน สถานพุธดาบส                   บำเพ็ญพรตพรหมจรรย์ ตปาการประกอบกรรม์         อุกฤษฏ์บ่มบำรุงบุญ อิลาแลกระแสใส                สำราญในมโนสุน- ทราอรจะผ่อนอุณห์             อุทกอาบพระอินทรีย์ พระนางพาคณานงค์            เกษมสรงสุวารี ละเลิงเล่นกระแสศรี             สนานน้ำสนุกใจ กระโจมจ้วงกระจ๋อมแจ๋ม      แฉล้มแช่มชลาไหล ฤษีซ่านสำนานนัย-             นทอดทัศนานาง อิลาเลอพิลาสลักษณ์          พิมลพักตรโสภางค์ จำเริญจิตบจืดจาง               ประจักษ์เนตรประเจิดนวล เสน่ห์หนักสลักจิต               กำเริบฤทธิเรรวน พระพรหมจรรยรัญจวน        จำนงแนบถนอมโฉม ตระบัดจรประจากห้วง          ละหานล่วงประลองโลม สมรแม่เสมือนโสม              สำรวยร่างสำอางค์องค์ อำเภอพาลพธูพรรค์            กระเจิงวันวิเวกดง ประดาษพาฬพยัคฆ์ยง         ขยาดยิ่งสยองใจ จะเชิญนางณอาศรม            สุขารมณ์นิทราศัย รโหฐานสราญใน                วนาวาสสะอาดครัน อิลาเหล่าอนงค์ข้า               สดับว้าประหวั่นขวัญ ประนอมตามพระนักธรรม์      ธสู่ถิ่นพนาศรม ฯ ******************************* ศัพท์ สโรช   เกิดแต่สระ  คือ บัว พบู   งาม ขาว ดอกไม้ ที่นี้คือดอกบัว กุสุม  ดอกไม้ ดำรู(ตรู) งาม พิโดร  ฟุ้งไป สลาบ  ปีก  ขน  ในที่นี้คือ กลีบ เฉนียน  ฝั่งน้ำ ตลิ่ง ละวาด   วาด, คล้ายเขียน อุกฤษฏ์ สูงสุด สำนาน  เสียงพูด  สนุก โสม  ดวงจันทร์ อำเภอ ลำพัง ************************* ตรวจทาน ตัวสะกด ตาม ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๒๘,๒๕๒๖ โดยผู้พิมพ์ จากคุณ : SONG982 - [ 16 เม.ย. 46 00:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!! ท่าจะเมาสงกรานต์ อันนี้น่ะ ตอนที่ ๔ ใช่มะ???????????????ใครช่วยบอกที เออ...........จะไม่มีใครเขาเชื่ออยู่แล้วว่าพิมพ์เนื้อเรื่องถูก เออ...........เนื้อเรื่องน่ะแม้นแม่นหละนะ ก๊อเพราะมัวพะวง                กะเนื้อเรื่องนี่แหละชื่อเรื่องชื่อตอนเลยประจาน                ฝีมือพิมพ์ให้กะคนอ่านซะขนาดนั้น ปล. กะลังทะเลาะหัวฟัดหัวเหวียงกะตัวเองขอครับ...อิอิ จากคุณ : SONG982 - [ 16 เม.ย. 46 00:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ติดตามครับ จากคุณ : เก้าแต้ม - [ 16 เม.ย. 46 14:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากค่ะ ชื่นชมในความขยันจัง จากคุณ : ว่างมั้ง - [ 16 เม.ย. 46 15:27:44 A:202.133.169.251 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณว่างมั้ง ชื่อแปลกๆ เหมือนประชดๆ อย่างไรก็ไม่รู้เนอะ ส่วนคนพิมพ์ก็ทำเป็นวิทยาทานครับ (ว่างมั้ง...เหมือนกันครับ) ใครใคร่อ่านอ่าน ใครใคร่บันทึกบันทึก เพราะงานประเภทนี้ต้องกำกับสติเพื่อเสพพอสมควร ทำใจให้โปร่งครับ สติ0tใส แล้วจะช่วยย้อมเจตนาได้ดีครับ คุณเก้าแต้ม ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจครับ มีแรงพิมพ์ก็เพราะแรงใจที่มอบให้นี่หละครับ คุณ scottie อิลราช คำฉันท์ หายากครับ ที่ผมคือฉบับพิมพ์ล่าสุดแล้ว นะ เป็นปกอ่อนคุณภาพการพิมพ์ระดับโีรงพิมพ์คุรุสภา คิดว่าน่าจะช่วยกันเผยแพร่ให้กว้างขวางยิ่งขึ้นครับ เพราะผู้อ่านบางท่านจะได้ยินแต่ สามัคคีเภทคำฉันท์ของชิต บุรทัต แต่ คำฉันท์เรื่องนี้ไม่ค่อยจะรู้จักกันทั้งที่มีลีลาลวดลายไม่ทิ้งกันเลย คุณ นฤมล ด้วยความยินดีครับ ที่ยังมีหลายคนสนใจงานทรงค่าฉบับนี้ ผ่านมาเกือบครึ่งเรื่องแล้วครับ... คุณจันทร์เพ็ญ จันทนา แม้ว่าจุดมุ่งหมายในการเสพวรรณคดีเรื่องนี้จะต่างกัน แต่เชื่อครับว่าสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันก็คือ ความประทับใจและรู้สึกรักวัฒนธรรมความเป็นไทยแขนงนี้ยิ่งขึ้น คุณดินสอสีน้ำ จะนำเสนอจนจบครับรับรอง ติดตามและให้กำลังใจกันต่อไปเถิดครับ คุณ จังงัง ความเชี่ยวในเชิงกวีนิพนธ์ นอกจากพรสวรรค์ต้องมีพรแสวงด้วยครับ งานชั้นครูย่อมคือครู ให้เราศึกษาและน้อมนำใจ ยามเมื่อสร้างสรรผลงานของตน..ขอบคุณที่ติดตามครับ คุณ jr -bee ไม่รู้เข้ามาเพราะชื่อคนพิมพ์ หรือชื่องานชิ้นนี้ SONG982 มีหน้าที่เพียงส่งเสริมเพื่อสืบสานเท่านั้น ดีใจมากที่ jr - bee แสดงความใส่ใจในงานชนิดนี้ด้วยคน เอ...แต่ว่าบทนี้คนร้องขอหายไปไหนเนี่ย ถึุงยังไม่ยอมเข้ามารายงานตัว.....ชะเอิงเอย แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 46 01:20:13 จากคุณ : SONG982 - [ 16 เม.ย. 46 19:21:29 ]