ความคิดเห็นที่ 1 .. . แล้วลูกของแม่ล่ะ .. ได้หัดจีบสาวกับเขามั่งไหมลูกกกกก ..   คุณแม่ชะเอมลูบหัวถาม .. .. เคยครับแม่ .. ครั้งนึง .. น้องเอ..สาวมนุษย์ .   อะไรนะครับ !! .. จะให้ผมเล่าหรือ .. แหะ ๆ.. ผมเขินฮับแม่ .  อ้อ !! ถ้าไม่เขินจะติดมาลัยให้ร้อยยี่สิบ ..  งั้นเล่าก็ได้ ..แฮ่ !! ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกแค่ครั้งเดียวจริง ๆ  .. น้องเอเป็นสาวตาก    น้องจังหวัดของไอ้เล่   เป็นข้อตกลงแลกเปลี่ยนในการแนะนำมันให้รู้จักกับน้องแพร  .. วันนั้นไปเดินเล่นหน้ามอชอ  กินข้าวเสร็จจะกลับเข้าหอ ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลืออยู่สองบาท   ผมต้องคิดหนักระหว่างจะใช้เป็นค่าโดยสารรถแดงคนละบาทกับไอ้หน่อง  หรือจะซื้อ ข้าวโพดอบเนยซึ่งฝักละสองบาทเหมือนกันไปฝากน้องเอ  เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรี .. ไอ้หน่องก็ดีครับ .. ยอมเดินเป็นกิโลเพื่อให้ผมได้จีบสาว  ยุให้ผมใช้สองบาทซื้อข้าวโพด ไปฝากน้องเอ .. อย่าเพิ่งดูถูกข้าวโพดเจ้านี้นะครับ  ตอนนั้นผมอยู่ปีสามพี่แกปั่นจักรยาน บรรทุกข้าวโพดใส่ท้ายมาขาย  ก่อนผมจบแกเปลี่ยนเป็นปิ๊กอัพ  ผมกลับไปรับปริญญา ได้ข่าวว่ามีรถเพิ่ม    ขยายสาขาออกไปอีก   เห็นไหมว่าอร่อยขนาดไหน .. ผมถือข้าวโพดสื่อรักฝักนั้น  เดินขึ้นเนินลงเนินไปกดคอลเรียกน้องเอที่ใต้หอแปดหญิง   เรียกไปได้สองสามทีก็มีเสียงตอบกลับมาว่าห้องล็อค  .. น้องเอออกไปข้างนอก  .. กำลังจะเศร้า  ก็เหมือนฟ้าลิขิตครับ .. เสียงน้องเอทักมาจากข้างหลัง .. “พี่แม็คมาหาใครคะ..” ผมหัวใจพองโตหันกลับไปทันที  กะจะบอกว่ามาหาน้องเอน่ะสิ .. แต่ก็ต้องอ้าปากค้าง .................. ไม่มีปัญหาใด ๆ   .. ไม่มีหนุ่มไหนอยู่ด้วย .. น้องเอก็ยิ้มให้ผมอย่างมีไมตรีจิต    แต่ว่า ในมือของเธอครับ มีข้าวโพดอบเนยเจ้าเดียวกันถุงเบ้อเร่อ  เป็นสิบ ๆ ฝัก   ผมรีบเอา ไอ้ฝักเดียวของผมซ่อนไว้ข้างหลัง  ปากก็บอกน้องไปว่า มาหาเพื่อนเพื่อขอยืมแลคเชอร์ จากนั้นก็กระมิดกระเมี้ยนโบกมือลาน้องเอ ออกมา  ไปหาไอ้หน่องที่รออยู่ตรงม้าหินอ่อน   แล้วก็พากันเผ่นแน่บโดยไว ..   กลับไปถึงห้องไอ้หน่องดันปากบอน    เอาไปเล่าสู่กันฟัง เสียงหัวเราะครืน ๆ ลั่นห้อง จากนั้นไอ้เล่ก็เอาไปขยายต่อ ไม่ถึงสองวันเรื่องก็ถึงหูน้องเอ เศร้าสิครับผม .. โธ่!!   . ตุ๋ย !! .. นึกว่าเจ๋ง .. ไม่เห็นจะมีน้ำยา ..  สู้พวกเราก็ไม่ได้เนาะ .. ฮะ..ฮะ.. จารย์จีกับคุณแทนหัวเราะให้กันอยู่ข้างล่างเวที ..  ทำเอาผมต้องอายจนต้องเลิกเล่า .. ดูละครกันต่อดีกว่านะ .. เรื่องจีบสาวอย่ามาแข่งจารย์จีกับคุณแทนเขาเลย .. ฮ่า !! เตรียมเปิดม่านเพื่อให้ท่านได้พบกับสะมะแอได้แล้วคร้าบบบบบบ ความเดิมจากตอนที่ผ่าน ๆ มา ตอน1http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2112017/W2112017.html ตอน2http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2116451/W2116451.html ตอน3http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2125087/W2125087.html ตอน4http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2136625/W2136625.html ตอน5http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2144882/W2144882.html ตอน6http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2152714/W2152714.html ตอน7http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2168411/W2168411.html ตอน8http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2181277/W2181277.html ตอน9http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2194874/W2194874.html 10. http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2208424/W2208424.html 11. http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2227671/W2227671.html ... และขอท่านทั้งหลายพบกับละครของเราได้ ณ บัดนี้ นี้ นี้  ๆ ๆ ๆ ๆ   . . เปิดม่าน . . แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 46 18:46:05 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 10 พ.ค. 46 13:18:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .. . นิรันดร์หัวเราะกั่ก ๆ เมื่อเห็นใบหน้าบ้องแบ๊วของผมแต่ละรูป  มันเลือกใหญ่ว่ารูปในนี้จะ ให้คนนี้  รูปใบนี้จะให้คนนั้น   ผมต้องรีบแย่งเอามาถือไว้เสียก่อน กลัวมันจะแอบเอาไป ให้เขาจริง ๆ อายเขาตาย .. “เลิกพูดเรื่องรูปถ่ายได้แล้ว .. หิวข้าวโว้ย ..” ผมโวย .. นิรันดร์ยังหัวเราะกิ๊กกั๊ก .. “รูปที่หน้าบาน ๆ นั่น  น่าเอาไปให้คุณขวัญนะ .. คราวนี้แหละเอ็งเอ๊ย .. คงไม่ยอมเอา หมามาฝากอีกแน่ ๆ  . ดูแล้วอย่างกะพวกปอบผีฟ้า ..ฮิ..ฮิ..” ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไอ้ตู้นั่นมันถึงสามารถทำใบหน้าขงผมให้ผิดเพี้ยนจนถึง ขนาดนั้น  นึกแล้วก็อดหัวเราะไปกับมันไม่ได้ .. “จะไปกินข้าวที่ไหน .. เอาที่หนัก ๆ ท้องหน่อยนะ .. หิว ..” ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องอีกครั้ง .. “นี่เดินขึ้นไปอีกชั้นหนึ่ง  เขาขายฟาสฟูดกันหลายเจ้า  จะพาเอ็งไปนั่งเต๊ะจุ๊ยดูสาว ๆ ........” ....... “อะไรวะฟูดฟาด  ฟังอย่างกะคนเป็นหวัด ..” “ฟาสต์ฟู้ดโว้ย  พวกอาหารฝรั่ง  ไอ้นี่ไม่รู้อะไรเลยจริงจริ๊ง  จะทำข้าขายหน้าไหมนี่ ..” ผมมองนิรันดร์อย่างโมโหนิด ๆ  ฟุ่ย !!  ผมก็รู้จักอาหารฝรั่งเหมือนกันนา  สั่งกินบ่อย ๆ ในร้านห้องแอร์ที่อำเภอแม่จัน .. ชะ  ชะ  ไอ้นี่  ดูถูก  .. ผมนิ่งไม่ตอบมัน  เดี๋ยวจะแสดง ให้เห็นว่าผมซ่อนคมไว้อย่างไร .. นิรันดร์ลากผมเดินลิ่วไปยังบันไดที่เห็นอยู่ข้างหน้า   ผมก้มหน้าสาวเท้าตามมันไปงุด ๆ แต่อยู่ ๆ มันก็หยุดกึก  เล่นเอาผมเบรคไม่ทันชนมันเข้าโครมใหญ่ . “เดินมาดี ๆ หยุดทำไมวะ ..” ผมด่า .. แต่ปราศจากเสียงตอบของนิรันดร์    เมื่อเงยขึ้นมองก็เห็นมันเอาแต่อ้าปากค้าง จ้องดูของสิ่งหนึ่งบนชั้นวาง  ในตู้กระจกของร้าน     ผมเบือนสายตาจากใบหน้ามันไปดู สิ่งที่ทำให้เพื่อนผมถึงกับตะลึง .. เป็นกล้องครับ ผมจำได้แล้ว .. น้าสะเอิงเคยบอกว่านิรันดร์ชอบถ่ายรูป ชอบเล่นกล้อง มิน่าเล่าพอมันเห็นกล้องสวย ๆ ตัวนี้มันเลยกับหยุดมองแบบกระทันหัน  อ้าปากค้าง.. กล้องตัวนี้ขนาดเล็ก ๆ กำลังเหมาะมือ   รูปทรงสวยน่ารัก  สีดำคลาสสิค  เห็นมีที่ปรับ อะไรเยอะแยะ  ไม่เหมือนกล้องของพี่ตำรวจ ตชด. แถวบ้านผมที่ง่าย ๆ    หยิบขึ้นมาได้ ก็ส่องเลย  ไม่ต้องปรับอะไรให้ยุ่งยาก หันมาทางเพื่อนผม  อาการหนักยิ่งกว่าเดิมอีกครับ   ถึงกับโน้มตัวไปข้างหน้า    เอามือ ทั้งสองข้างทาบไปกับผนังตู้  หน้าแนบชิดติดกระจก  เหมือนว่าจะขอดูกล้องให้ใกล้ที่สุด   อาการนี้ผมเคยเห็นจากเพื่อนของผมคนหนึ่งที่เชียงราย   ขณะดูโปสเตอร์หนังที่แปะอยู่ ข้างรถฉายหนังเร่    ซึ่งวันนั้นมาฉายหนังกลางแปลงที่หมู่บ้านผมสามเรื่องควบยันแจ้ง   โปสเตอร์ของหนังเรื่องที่สามคือ “พิสวาสสาวซากุระ” นั่นแหละครับ  ที่ผมเคยเห็นเพื่อน มันทำอาการแบบเดียวกับนิรันดร์ .. “สนใจกล้องหรือคะ  สามพันแปดร้อยบาทค่ะ ..” เสียงใส ๆ ดังมาจากข้าง ๆ  .. นิรันดร์สะดุ้งโหยง  ขยับตัวยืนตรง    ผมหันไปมอง .. เห็นสาวน้อย  ใบหน้าใสแจ่มกำลังยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ     “ พี่คนนี้นี่เอง  .. “  เธอจ้องไปทางนิรันดร์ “เห็นมาดูกล้องตัวนี้ทุกวันเลยนี่คะ  ชอบมากใช่ไหม  ถ้าพี่จะเอาจริง ๆ มีบาจะลดให้  ..” ผู้หญิงอะไรชื่อน่ารักจัง  มีบา  ไปขุดที่ไหนมาตั้งหว่า ..     นิรันดร์ยิ้มแห้ง ๆ หันไปมอง กล้องตัวนั้น   แล้วก็ทำหน้าจ๋อย   สั่นหัวปฏิเสธ .. “ลดเหลือเท่าไหร่ครับ ..” ผมแทรกขึ้นมา  นิรันดร์หันมามองผมอย่างงง ๆ   ส่วนสาวมีบายิ้มหวานให้ .. “ลดให้พิเศษเลยค่ะ  เหลือสามพันห้า  มันเหลือตัวสุดท้ายแล้ว  เลยลดให้ กล้องรุ่นนี้ ปรับภาพชัดได้ทุกระยะ  มีแสงอินฟาเรดจับเป้าหมาย   สามารถรวมแสงได้อย่างดีเยี่ยม   มองภาพได้ชัดถึงแม้จะเป็นเวลากลางคืน .. ราคานี้รับรองคุ้มค่ะ ” นิรันดร์ส่ายหัวอีก  ยิ้มเจื่อน ๆ จะลากแขนผมเดินหนี ..   แต่ตาก็ไม่วายเหลือบไปมอง กล้องตัวนั้นอีกทีอย่างรักใคร่ .. ผมตรึงร่างไว้กับที่  ไม่เขยื้อนไปตามแรงฉุดของนิรันดร์    บอกน้องเขาไป ขอดูหน่อยได้ไหมครับ นิรันดร์กระซิบมาอย่างร้อนรน ไปเหอะ  อย่าดูเลย  แพงตายห่า  เงินเดือนข้าทั้งเดือนเลย  ดูแล้วไม่ซื้ออายเขา แต่ผมยังนิ่งเฉยอยู่  เงินปึกเบ้อเริ่มที่แม่ให้มายังอุ่นอยู่ในกระเป๋า  ไม่นานผมก็จะกลับ เชียงรายแล้ว  ซื้อของให้เพื่อนสักชิ้นเป็นของที่ระลึกคงจะดี สาวน้อยหยิบกล้องมาให้โดยเร็ว  ปากก็อธิบายสรรพคุณเพิ่มเติมอยู่จ๋อย ๆ ผมลองเอามาทาบตา  ส่องไปรอบ ๆ   อื้อฮือ .. ชัดเสียจนผมสะดุ้ง      สาวน้อยคนหนึ่ง เดินอยู่ไกล ๆ  ถูกดึงภาพเข้ามาใกล้ จนรู้สึกเหมือนว่าเธอมายืนอยู่ข้างหน้ากล้องนี่เอง ชัดเจนกระทั่งเห็นไรหนวดบาง ๆ ของเธอ “เอาครับ .. “ ผมส่งกล้องให้นิรันดร์ถือ  เพื่อนผมรับไปแบบงง ๆ  ผมงัดปึกเงินออกมา   ดึงแบ้งค์พัน สี่ใบจ่ายไป    สาวน้อยยิ้มรับ  บอกให้ผมรอตังค์ทอน  แล้วเดินเข้าร้านไป .. “ชอบไหม ..  เอ็งอยากได้ไม่ใช่เหรอ   ตอนแรกที่น้าสะเอิงบอกว่าเอ็งชอบเล่นกล้อง   ข้ายังนึกว่าเป็นกล้องถ่ายรูปเสียอีก” ผมหันไปพูดกับนิรันดร์   เพื่อนผมยิ้มอาย ๆ “กล้องถ่ายรูปข้าเล่นไม่เป็นหรอก แต่อยากได้กล้องส่องนี่มานานแล้ว   จะเอาไว้ส่องสาว เอ๊ย  เอาไว้ส่องนก    นี่เอ็งซื้อให้ข้าจริง ๆ หรือ .. มัน ..มันแพงนะ” “ซื้อไม่ซื้อก็จ่ายตังค์ไปแล้ว   เอาเหอะน่า .. ถือว่าเป็นของที่ระลึก  เอาไว้ให้เอ็งดูต่างหน้า หลังจากข้ากลับเชียงราย..” สาวน้อยมีบากลับมาอีกที   เอาเงินทอนห้าร้อยมาส่งให้   เธอแบมือขอกล้องจากนิรันดร์   เพื่อเอาไปใส่ถุง  เพื่อนผมหันหลังให้ ไม่ยอมปล่อยกล้องออกจากมือ  ผมเลยขอถุงใบนั้น มาจากเธอ   แง้ม ๆ ดูเห็นมีซองหนังสีดำสำหรับใส่กล้องอยู่ข้างใน  เห็นว่าเรียบร้อยแล้ว เราจึงเดินจากมา ดูเหมือนว่าขณะนี้นิรันดร์จะทำใจได้แล้ว   ว่ามันได้เป็นเจ้าของกล้องส่องทางไกลอันนี้ อย่างแท้จริง  หนุ่มศรีสะเกษกลับมามีอาการร่าเริงคิกคักเหมือนเดิม ลูบคลำกล้องในมือ   พลางพูดอย่างมันเขี้ยว “หึ..หึ .. คราวนี้ล่ะยายไอติมเอ๋ย .. หึ ๆ .. ไอ้นิรันดร์จะส่องเสียให้เห็นทุกขุมขนเลย .. “ “อะไรนะ .. “ ผมถาม  นิรันดร์ทำหน้าเรี่ย ๆ เบือนหนี “เปล่า !! .. ไม่มีอะไร “ ไอ้นี่ประสาท  พูดอยู่แม่บ ๆ ยังบอกมาได้ว่าไม่มีอะไร .. . แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 46 18:41:42 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 10 พ.ค. 46 13:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 . เดินขึ้นบันไดโผล่ขึ้นมาอีกชั้นหนึ่ง    บรรยากาศต่างจากชั้นใต้ดินไปเป็นคนละแบบเลย   ผมหมุนซ้ายมองขวาอย่างง ๆ ร้านแต่ละร้านดูมันใหญ่ขึ้น  ข้าวของดูหรูหรา   คนเยอะเหมือนกันแต่ไม่ถึงกับอึกทึก เหมือนชั้นไต้ดิน   นิรันดร์นำผมไปยังด้านหนึ่ง  ซึ่งเห็นมีร้านอาหารฝรั่งตกแต่งร้านด้วย สีสัน แดง ๆ เหลือง ๆ เรียงกันอยู่หลายร้าน ..  คู่หูผมชี้ไปที่ร้านหนึ่ง   “นั่งร้านแม็คดีกว่านะ ..” “ร้านอะไรนะ ..” “แม็คโดนัล  เอ็งเคยเห็นเขาโฆษณาในทีวีไหม  .. “ “อ๋อ .. ผมจำไอ้หุ่นสีเหลือง ๆ ที่อยู่หน้าร้านได้    เคยเห็นในทีวี” “ทำไมนั่งร้านนี้  ลองร้านโน้นดูไหม  ผมชี้ไปอีกฝั่ง ..” “นั่งนี่แหละ .. จะบอกให้ก็ได้   เกิดมาข้าก็เพิ่งมากินร้านแบบนี้แค่ครั้งเดียว  พี่ชายพามา   ตอนนั้นก็นั่งร้านนี้แหละ   ขืนไปนั่งที่อื่นสั่งเขาไม่เป็น  ได้อายกันตายโหง .. “ ผมยิ้ม ๆ .. โธ่ .. แค่จะเปลี่ยนร้านก็ไม่กล้าเสียแล้ว .. นิรันดร์มันไม่รู้อะไร   ผมมีรายการ อาหารในใจอยู่แล้ว  พ่อผมเคยบอกว่า  ไม่ว่าร้านอาหารฝรั่ง ร้านไหนก็ต้องมีขาย เราเข้าไปในร้าน  นิรันดร์นำผมตรงไปยังเคานท์เตอร์เพื่อสั่งของ     เออ .. คนกรุงเทพนี่ แปลกอีกแล้ว   ซื้อของตั้งแพงยังต้องเดินมาเอาเองให้เมื่อยตุ้ม .. ขณะเข้าคิวผมก็สังเกต คนข้างหน้าและคนช่องข้าง ๆ ว่าเขาสั่งกันยังไง  ในที่สุดผมก็รู้  มันก็ง่าย ๆ นี่แหละเนาะ ไม่เห็นจะยากอะไร .. ถึงคิวเรา  นิรันดร์บอกพนักงานด้วยเสียงหล่อ   “เอาบิ๊กแม็คหนึ่งชุด    ของเพื่อนผมเอา “ “เดี๋ยวข้าสั่งเอง “ ผมสะกิดบอกนิรันดร์   เบียดมันขึ้นไปยืนคู่กับมัน .. “ .ของผมเอา ข้าวผัดอเมริกา   ” นิรันดร์หันมามองหน้าอย่างไม่เชื่อหู.. ผมยักคิ้วยิ้มให้ .. โธ่ !! .. ก็สั่งกินอยู่บ่อย ๆ นี่นา “อะไรนะคะ ..” พนักงานกลับถามมา   ..  น้องคนนี้หูไม่ค่อยดีแฮะ .. “ข้าวผัดอเมริกาครับ” ผมเร่งเสียงให้ดังกว่าเดิมอีกหน่อย  คนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และโต๊ะใกล้ ๆ หันมามองกันใหญ่ แหม ....  เท่ห์ไม่หยอกนะคุณ   เวลาผมสั่งในร้านที่แม่จัน    คนก็ชอบมองอย่างนี้แหละ .. ..... .. .. “อะไรวะร้านออกจะใหญ่  ดันไม่มีข้าวผัดอเมริกา..” ผมบ่นอุบ    กะว่าจะเกทับนิรันดร์เสียหน่อย  แต่ก็ต้องผิดหวังอย่างแรง ..   ก้มลงมอง ขนมปังก้อนกลม ๆ ที่ยัดเนื้ออยู่ข้างในอย่างเซ็ง ๆ   มันอร่อยตรงไหนหว่า .. แพงก็แพง ลองกัดดูหนึ่งคำ  . มันก็งั้น ๆ แหละ .. อดไม่ได้เลยต้องบ่นกับนิรันดร์อีก .. “ถ้ารู้ว่ารสชาติมันจะเป็นอย่างนี้ข้าไม่มานั่งเด็ด ๆ  เอ็งลองคิดดูซิถ้าเปลี่ยนซะหน่อยจาก ขนมปังเป็นข้าวเหนียว  เนื้อข้างในเป็นเนื้อทอด  มีน้ำพริกตาแดงเสียหน่อยนะเอ็งเอ๊ย.. “ ผมแทะไอ้ขนมปังยัดแผ่นเนื้อนั่นไปได้สักครึ่งอันก็หมดความพยายาม    ทิ้งมันไว้กับถาด   บอกให้นิรันดร์รีบ ๆ กินแล้วไปเดินเล่นกันดีกว่า .. .. .. ยอมรับครับว่าตึกนี้มันกว้างขวางจริง ๆ   หากจะให้เดินจนทั่วทั้งหมด ก็เห็นจะพอ ๆ กับ เดินเล่นทั่วตำบลของผมนั่นแหละ ..  เราเดินดูโน่นดูนี่  ไต่ขึ้นไปเรื่อย ๆ   แต่ละชั้นมีแต่ ของแปลก ๆ ไม่ซ้ำกัน   ที่ผมชอบมากที่สุดก็อีตอนขึ้นบันไดนี่แหละ ..  เพิ่งรู้ว่าบันไดที่กรุงเทพนี่มันไหลขึ้นได้เอง   สงสัยมันจะเป็นสายพานแบบโรงสีข้าวที่บ้านกำนัน     แต่ที่แน่ ๆ  มันช่างสบายเสียจริง ไม่ต้องก้าวขึ้นให้เมื่อย  จะลำบากหน่อยก็ตอนเหยียบขั้นแรก  เราต้องเล็งจังหวะให้ดี ๆ แล้วค่อยแหย่เท้าเข้าไปยืนอยู่ในบันได    แต่หลังจากผมกับนิรันดร์หัวทิ่มกันคนละสอง สามทีเราก็อยู่ตัว    ก้าวเข้าจังหวะกับบันไดได้สบายบรื๋อ .. ผมสองคนเดินเล่นอย่างสนุก  พากันเดาว่าแต่ละชั้นจะมีอะไรขายบ้าง     สำหรับผมนั้น ชั้นที่น่าตื่นเต้นที่สุดคือ ชั้นที่ขายชุดชั้นในผู้หญิง  เกิดมาไม่เคยนึกไม่เคยฝันจริง ๆ ครับ ว่าสาว ๆ บ้านเราทั้งหลายที่ออกจะเรียบร้อย   จะมีอะไรให้ใส่จนพิสดารไปได้ขนาดนั้น   ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเธอจะใส่ไปให้ใครดู   . ที่น่าทึ่งอีกอย่างหนึ่งคือชั้นบนสุด   ไม่นึกครับว่าจะยกโรงหนังมาไว้ทั้งโรง  เป็นโรงหนัง แบบกลางแปลง  แต่ไม่ยักกะล้อมผ้า  หรือหาอะไรมากั้น  พอเราขึ้นบันไดเลื่อนไปจนสุด   ก็จะเห็นจอหนังตั้งอยู่ข้างหน้าเลย  แต่เป็นจอเล็ก ๆ ตอนฉายก็ไม่ปิดไฟในโรง  หนังเลย ออกมามัว ๆ ดูไม่ชัด   ที่น่าเบื่ออีกอย่างคือฉายหนังตัวอย่างนานเกินไป    พวกผมไปยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง ดูฟรีกันเป็นชั่วโมง  ก็เห็นทางโรงก็เอาแต่ฉายหนังตัวอย่างวนไปเวียนมา   ไม่มีทีท่าว่า จะข้าวอฯ สักที    ผมหันไปซุบซิบกับนิรันดร์  ว่าจะไปซื้อตั๋วแล้วมานั่งตรงม้านั่งเสียที   หรือจะยืนดูฟรีต่อไป  หรือจะเลิกดูเพราะไม่รู้ว่า มันจะฉายหนังเรื่องเมื่อไหร่ .. ตกลงเราก็สรุปได้ว่ากลับดีกว่า  จึงพากันออกจากห้างเซ็นทรัล   ผมชวนนิรันดร์เดินเล่น ต่อไปยังตึกที่ทำงาน  เพราะถ้ากลับห้องก็คงร้อนอุดอู้อึดอัดยังกะอยู่ในรู  มาถึงจุดหมาย กำลังเดินเลาะข้างตึก  จะมุ่งไปยังออฟฟิศ รปภ. ทางด้านหลัง  ก็ได้ยินเสียงเรียก “คุณแอ .. คุณแอจ๊ะ..” ผมหันไปมอง  คุณขวัญนั่นเอง  ก้าวฉับ ๆ ตามมาทางด้านหลัง  .. “ .. ทำไมมากันเร็วจังคะ  เพิ่งจะบ่าย   เข้าเวรตั้งหกโมงเย็นไม่ใช่หรือ ..” พวกผมหยุดเดิน  หันกลับไปคุยด้วย “ ไม่ได้มาเข้าเวรหรอกครับ    เมื่อตะกี้ไปเดินเซ็นทรัลมา   ไม่รู้จะไปไหนต่อดีเลยเดินเล่น มาถึงนี่  กะว่าจะมานั่งคุยกับพวกในออฟฟิศสักหน่อย   ..   คุณขวัญจะไปไหนหรือครับ   ถึงออกมาข้างนอก ..” “จะไปกินข้าวค่ะ  หิวจัง  วันนี้งานยุ่งตั้งแต่เช้า  หัวปั่นกันทั้งขวัญทั้งไอติม    เพิ่งพอว่าง เมื่อกี้นี่เอง  เลยผลัดกันออกไปกินข้าว   ขวัญพอทนได้เลยให้ไอติมกินก่อน   ตอนนี้เป็น ผลัดของขวัญค่ะ  เบื่อร้านข้างในตึกเลยกะว่าจะออกไปหาก๋วยเตี๋ยวกิน  เจอคุณแอพอดี     ไปกินด้วยกันไหมคะ ..” ผมก็หิว ๆ พอดี   เพราะตั้งแต่เช้ามีอะไรแม็ค ๆ นั่นอยู่ในท้องแค่ครึ่งก้อน  เลยพยักหน้า   ตอบรับ     หันไปชวนนิรันดร์   คู่หูผมก้มลงไปบีบน่อง     “เดินกับเอ็งมาตั้งแต่เช้า  เมื่อยจนจะขาลากอยู่แล้ว ให้เดินไปอีกแค่สิบก้าวคงล้มพับแน่   ขอพักก่อนเหอะว่ะ  ใครจะไปเหมือนเอ็ง  เดินเป็นสิบกิโลบอกเป็นกิโลเดียว เอ็งไปกิน กะคุณขวัญเหอะ..” . . แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 46 18:50:30 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 10 พ.ค. 46 13:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 . . คุณขวัญเดินเคียงไหล่กับผมไปตามถนนซอยหลังตึก     ตกลงกันว่าจะไปร้านก๋วยเตี๋ยว ที่ผมเคยไปกินนั่นแหละ   ระหว่างทางขณะที่ผมเอาแต่อาย  จนทำอะไรไม่ค่อยจะถูก   เธอก็เป็นฝ่ายชวนคุยมาก่อน .. “คุณแอดูท่าจะเดินเก่งนะคะ  เมื่อกี้เห็นท่าทางนายนิรันดร์นั่นจะเหนื่อยมาก  แต่คุณแอ เดินมาด้วยกันแท้ ๆ กลับยังเฉย ๆ “ ผมบอกว่าพวกเราชาวดอยใช้สองขาเป็นพาหนะ  เดินกันเป็นประจำ  ขึ้นดอยลงดอย     พอมาเล่นเล่นใกล้ ๆ แถวพื้นราบอย่างนี้เลยรู้สึกสบายมาก  .. “ใช่ค่ะ .. !! ..  ขวัญเคยได้ยินว่าคนดอยเดินข้ามเขากันเป็นลูก ๆ  แต่คุณแอเป็นชาวดอย จริง ๆ หรือ  ขวัญดูยังไงก็ไม่เหมือน  “ ผมยืดอกรับ  พลางยืนยันไปอย่างมั่นใจและภูมิใจ ..   คุณขวัญเอียงคอ .. “มีอีกอย่างหนึ่งที่พวกขวัญงงกันมาก  คือวันนั้นเห็นกับตาว่าคุณแอวิ่งตามหลังคุณอ้อม เธอไปแท้ ๆ  แต่ทำไมถึงชั้นแปดก่อนคุณอ้อมล่ะคะ  จะว่าขึ้นลิฟท์ก็ไม่ใช่  เพราะเห็นวิ่ง ผ่านลิฟท์ไปทางบันได  คุณอ้อมเธอก็สงสัยมาก   มาเล่าให้ฟังว่าพอประตูลิฟท์เปิดออก ก็เห็นคุณยืนอยู่แล้ว   ที่เธอเข้าไปน่ะ ลิฟท์ความเร็วสูงนะคะ และก็ไม่ได้แวะชั้นไหนเลย   คุณแอจะวิ่งขึ้นบันไดได้เร็วขนาดนั้นเชียวหรือ  พวกเรางงมากค่ะ ..” ผมไม่ค่อยรู้ไอ้เรื่องลิบ ๆ แล๊บ ๆ  ที่เธอพูดเท่าไหร่  แต่ผมสรุปได้คือ  พวกเธอสงสัยกันว่า ทำไมผมวิ่งขึ้นบันไดเร็วจัง ..   ฟังจากที่เธอพูดแสดงว่าวันนั้นคุณอ้อมเธอขึ้นชั้นบนทาง ไอ้ลิบอะไรนี่แน่นนอน  ไม่ใช่ขึ้นทางบันได  มิน่าเล่าผมถึงวิ่งตามเธอไม่ทัน  แต่ไอ้ลิบนี่ มันเป็นอย่างไรหว่า  ทำไมมันพาคุณอ้อมขึ้นไปได้เร็วจริง  คงต้องถามนิรันดร์ดู “ว่าไงคะ..” เสียงคุณขวัญว่ามา  ทำเอาผมหลุดจากภวังค์  หัวเราะตอบคำถามเธอไป .. “คงจะเป็นเพราะผมวิ่งขึ้นดอยบ่อย ๆ กระมังครับ .. และก็วิ่งมาตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็ก ๆ เลยทำให้วิ่งขึ้นบันไดเร็ว” “วิ่งขึ้นดอย .. วิ่งทำไมคะ  .. ออกกำลังหรือ .. “ “ไม่ใช่ครับ .. วิ่งเล่นสนุก ๆ นี่แหละ” คุณขวัญสงสัยจนหัวคิ้วติดกัน .. ทวนคำพูดผมมา “วิ่งเล่นสนุก ๆ  วิ่งขึ้นดอยมันสนุกตรงไหน ..” “สนุกสิครับ   ก็ผมวิ่งเล่นว่าวนี่นา ..” “เล่นว่าว   .. เล่นว่าว .. เล่นว่าวแล้วทำไมต้องวิ่งขึ้นดอย..” ผมหันไปมองหน้าคุณขวัญ  เห็นเธอทำแก้มแดง ๆ   แต่ก็ออกอาการว่าสงสัยจริง ๆ  .. ผมเกาหัว  เอ..มันก็เรื่องง่าย ๆ แท้ ๆ ทำไมคนกรุงเทพไม่เข้าใจหว่า .. “คืออย่างนี้ครับ แถวบ้านผมมันจะแปลก ๆ นิดหนึ่ง  คือมันเป็นดอยสูงก็จริง  แต่มัน จะมีดอยสูงกว่าล้อมไว้  .. ซ้อน ๆ กันขึ้นไปหลายชั้นสุดลูกหูลูกตาไปทางฝั่งพม่า   .” ผมเริ่มเรื่อง  คุณขวัญถึงกับหยุดฟังที่ใต้ร่มไม้ริมทางอย่างตั้งใจ  ลืมหิวไปชั่วขณะ .. “ครอบครัวผมจะแยกห่างออกมาจากคนอื่น ๆ ในหมู่บ้าน   เพื่อมาทำสวนผัก  พื้นที่ทั้ง หมดจะกินบริเวณคลุมเนินหลายลูกไล่กันไป   บ้านของผมจะตั้งอยู่บนยอดเนินลูกหนึ่ง     ส่วนเนินลูกอื่นรอบ ๆ บ้าน  ก็เป็นสวนผักกะหล่ำของเรา   ที่พิลึกอย่างหนึ่งคือยอดเนิน แต่ละลูกนั้นจะสูงชันเอาการ   ผมเลยไม่มีลานกว้างให้วิ่งเล่นเหมือนเด็ก ๆ ที่อยู่รวมกัน ในหมู่บ้าน   ..” ผมว่าของผมไปเรื่อย ๆ ขณะที่คุณขวัญเปลี่ยนอริยาบทเป็นยืนกอดอกพิงต้นไม้   “ ..   แถมผมยังเป็นลูกคนเดียว  จะเล่นอะไรก็เล่นคนเดียว  นาน ๆ น้าสะเอิงถึงจะมา เล่นด้วยสักทีหนึ่ง    พ่อเล่าว่า  ก่อนผมเข้าโรงเรียน  แกเห็นวิ่งเล่นอยู่คนเดียวเลยสงสาร   ซื้อว่าวในตลาดมาให้อันหนึ่ง   ปรากฏว่าพอผมเห็นปุ๊บก็รักปั๊บ  วิ่งเล่น:-)ได้ทั้งวัน คราวนี้ลมที่บ้านผมมันก็แปลก ๆ บทมันจะมา   แค่ยืนบนยอดเนินปล่อยมือออกหลวม ๆ   ลมก็หอบว่าวบินหวือขึ้นไปทันที   แต่ยามบทจะไม่มีลม  มันก็ช่างสงัดเอาเสียจริง  ๆ ..   ทำเอาผมเล่นว่าวไม่ได้ทั้งวัน “ คุณขวัญเปลี่ยนท่าอีกครั้งเป็นนั่งยอง ๆ ลงตรงโคนต้นไม้ ..  แต่ยังจ้องหน้าผมตาแป๋ว .. ผมไม่อยากจะยืนค้ำหัวเธอ เลยนั่งยอง ๆ ลงบ้าง  ได้มานั่งพินิจในระยะห่างแค่ศอกเดียว อย่างนี้   ก็ยิ่งได้เห็นถึงความสวยของเธออย่างชัดเจน   คุณขวัญหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เพราะความร้อน  แต่ก็ยังยิ้มระรื่น  ลมโชยมาวูบหนึ่ง  พัดปอยผมของเธอจนพริ้วสยาย เห็นซอกคอขาวผ่อง   ยอมรับครับว่าคุณขวัญเธอน่ารักจริง ๆ  เล่นเอาผมจะลืมเล่าเรื่อง ต่อไปเลยเชียว .. “แล้วยังไงคะ  โถ จะเล่นว่าวก็ยังเล่นไม่ได้   คงเหงาแย่..” เธอเตือนให้เล่าต่อ   ผมถึงสะดุ้งรีบดึงสายตาที่มองเธออย่างเสียมารยาทออกมา “เล่นได้สิครับ .. ผมก็ใช้วิธีวิ่งให้ว่าวกินลม    แต่จะลำบากหน่อยที่บ้านผมมันไม่มีลาน   มีแต่เนินชัน ๆ ก็เลยต้องวิ่งขึ้นเนิน .. “ คุณขวัญทำหน้าเหยเก .. ดึงว่าววิ่งขึ้นเนิน  ต๊าย .. คิดได้ไง ..  ถ้ามันลำบากขนาดขั้นทำไมไม่วิ่งลงคะ  จะเหนื่อย น้อยกว่าไหม..” ผมหัวเราะ   คุณขวัญเธอช่างไม่รู้อะไรเสียจริง .. “จะไปวิ่งลงเนินได้ไงครับ  มันไม่เหนื่อยก็จริง  แต่พอวิ่งถึงข้างล่างมันก็อับลมเข้าไปใหญ่ ว่าวกำลังกินลมขึ้นไปดี ๆ พอหยุดวิ่งก็หล่นปุ๊ .. วิ่งขึ้นเนินน่ะถูกแล้วครับ  พอถึงยอดเนิน ว่าวก็กินลมขึ้นสูง  พ้นจุดอับลม  คราวนี้ขึ้นฉุย ๆ เลย..  วิ่งขึ้นเนินน่ะไม่เหนื่อยหรอกครับ   วิ่งทุกวันก็ชิน  แต่ที่ลำบากน่ะกลัวพวกต้นไม้ ตอไม้มากกว่า    เพราะขณะวิ่งขึ้นไปเร็ว ๆ ก็ต้องคอยเหลียวดูว่าวไปด้วย   บางทีหันกลับมาเจอต้นไม้เข้าไป..โป้ง ..!! .. ” สาวน้อยคนสวยที่นั่งอยู่ตรงหน้าผม  ทำหน้าหวาดเสียว ..  ผมหยุดดูอาการเธอนิดนึง แล้วก็เล่าต่อ “หรือบางทีก็เจอพวกตอไม้  สะดุดเข้าไปแต่ละที   ท้งเท้าแข้งขาพังยับเยิน  บางทีพุ่งหัว ทิ่มเข้าไปเจอกับอะไร  หน้าแหกอีก ..” คราวนี้เธอถึงกับทำท่าจะเป็นลม ..  พูดติด ๆ ขัด ๆ  .. “ตะ..ต๊าย !!  .. ขะ .. ขนาดนั้นแล้ว  ก็ยังจะเล่นอยู่อีกหรือ ..” “อ้าว !! ไม่ให้ผมเล่นว่าว  แล้วผมจะเล่นอะไรล่ะครับ  ก็ต้องทนเอาหน่อย  แต่ตอนหลัง ๆ นี่ผมจะใช้วิธีเล็งเส้นทางเอาไว้ตั้งแต่อยู่ตีนเนิน     พอเห็นช่องเหมาะวิ่งไปจะไม่เจอต้นไม้ ตอไม้ ก็กระโจนขึ้นไปโครม ๆ  ใหม่ ๆ ก็ยังชนกับอะไรบ้าง  แต่หลัง ๆ นี่ผ่านฉลุยเลยครับ   แป๊บเดียวถึงยอดดอยไม่มีสะดุด ..” คราวนี้สาวน้อยหัวเราะกิ๊กออกมา   ใบหน้าระรื่นขึ้นมาอีกครั้ง   ดวงตาแพรวพราวระยับ จนทำผมใจสั่น ๆ อย่างบอกไม่ถูก ..” “สนุกดีนะคะ  คุณแอนี่มีอะไรแปลก ๆ มิน่าเล่าถึงกระโจนโครม ๆ แป๊บเดียวถึงชั้นแปด   เข้าใจแล้วค่ะ  เดี๋ยวต้องเอาไปเล่าให้ไอติมฟัง  คิก ๆ .. เนี่ยทำเอาลืมหิวไปเลย  พอฟัง จบถึงหิวขึ้นมาอีก  เราไปกินข้าวกันเถอะค่ะ ..” “ ครับ ” ผมรับคำ  ลุกขึ้นหันหลังจะก้าวออกไป .. “เดี๋ยวค่ะ .. เสียงเรียกมาจากด้านหลัง .. พอหันไปก็เห็นเธอนั่งอยู่ในท่าเดิม  ทำท่าเขิน ๆ “ฟังคุณเล่าเพลิน นั่งนานไปหน่อยจนขาชา  ขวัญลุกไม่ขึ้นค่ะ  คุณแอช่วยดึงหน่อยสิ..” “เอ่ออออออ .. “ ผมอึกอัก  ไม่ใช่ไม่อยากช่วยเธอนะครับ  แต่มันผิดผี   เธอคงเห็นผมเอาแต่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ เลยทำท่ากระฟัดกระเฟียดพูดมา “รังเกียจหรือว่าอะไรคะ  ช่วยดึงแค่นี้มันจะเป็นอย่างไรนักเชียว ..  ถ้าลุกขึ้นได้เอง  ก็เห็น จะไม่ขอแรงหรอก ..” ผมหัวเราะแหะ ๆ นึกขอขมาเจ้าที่เจ้าทางในใจ  เช็ดมือเข้ากับชายเสื้อแล้วก็ส่งมือให้เธอ คุณขวัญฉุดมือผมลุกยืนขึ้นมาได้   “ก็แค่นี้แหละ  เอ้า ..!!   คราวนี้ก็ปล่อยมือขวัญได้แล้วค่ะ ..” เลือดฉีดขึ้นหน้าผมจนร้อนวูบ  เออ .ไม่รู้ตัวจริง ๆ ว่ายังไม่ได้ปล่อยมือเธอ  พอถูกทักมา อย่างนี้  ผมแทบจะเอาหน้ามุดแทรกเข้าพงหญ้า   ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรเลยครับ    ได้แต่ หัวเราะแหะ ๆ แก้เก้อ .. ดีนะที่คุณขวัญเธอไม่ติดใจอะไร  ขยับเดินไปร้านก๋วยเตี๋ยวต่อ .. ขณะที่กำลังกินของหวานปิดท้ายรายการ    ผมก็เล่าให้คุณขวัญฟังถึงความเปิ่นของผม   ..... .... “เพิ่งรู้นะครับคุณขวัญว่าไอ้ก๋วยเตี๋ยวที่เรากินไปเมื่อตะกี้นี่เรียกว่าเย็นตาโฟ ..  วันนั้นผม อยากจะกินแต่ก็ไม่รู้จักชื่อเลยสั่งก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นกินไปก่อน  กะว่าพอสักประเดี๋ยวพอมี คนสั่งก็จะสั่งตาม  มากินเป็นชามที่สอง ..” คุณขวัญเอียงคอกระพริบตาถี่ ๆ เหมือนจะให้ผมเล่าต่อ   เพราะขณะนั้นเธอกำลังตัก ลอดช่องใส่ปากอยู่พอดี “สักครู่ก็มีคนมาสั่งจริง ๆครับ .. เขาสั่งว่า  – เหมือนเดิม –   แล้วแม่ค้าก็ยกไอ้เย็นเตร็กซ์ เอ๊ย ..  เย็นตาโฟนี่มาให้  อีกสักครู่คนที่นั่งกินอยู่ข้าง ๆ ผมก็บอก – เหมือนเดิม – อีกคน แล้วเขาก็ได้ไอ้นี่มา   .. ผมจำไว้แล้วบอกไปว่า– เหมือนเดิม - มั่ง   แต่ได้ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น มาอีกชาม  ทีแรกยังนึกว่าแม่ค้าหูตึงเลยลองสั่งดัง ๆ อีกครั้ง  และก็ได้ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นมา เป็นชามที่สาม .. “ คุณขวัญหัวเราะคิก ๆ ก่อน .. แล้วก็กลายเป็นพรืด ๆ  .. “คุณขวัญครับ .. “ ผมตกใจจนต้องร้องทักออกไป  เมื่อเห็นลอดช่องไหลออกจากรูจมูกเธอเป็นเส้น .. โอ๊ย .. คนกรุงเทพนี่ทำอะไรแปลก ๆ เนาะ .. เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็น คุณขวัญเอาแต่ก้มหน้างุด ๆ เดินหนี   เธอไม่ยอมพูดยอมจามาตั้งแต่  ผมถามว่าเล่นกล อะไรให้ดูทำไมเอาลอดช่องออกทางจมูกได้  .. ผมก็ไม่ว่าอะไรไม่คุยก็ดีผมจะได้ไม่ต้อง มานึกหาคำพูด  ลำบากจะตายเวลาคุยกับผู้หญิง .. ผมเดินมาส่งเธอถึงบันไดหน้าประตูใหญ่  มาถึงตรงนี้คุณขวัญคิดยังไงไม่ทราบรีบวิ่งปรู๊ด ขึ้นบันไดไป  ปรากฏว่าเหยียบพลาดครับ  ทำท่าจะเซถา  ผมเลยกระโจนขึ้นไปคว้าเอาไว้ ก่อนที่เธอจะล้มลง .. ผมประคองเธอให้ยืนอยู่ตรง ๆ  กวาดตาสำรวจไปแถวบริเวณข้อเท้าว่าได้กระทบกระทั่ง กับบันได หรือมีอาการพลิกอาการแพลงไปบ้างหรือเปล่า   .. เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไร  ผมก็ถึงค่อยถอนหายใจโล่งอก   มาถึงตรงนี้ถึงเพิ่งรู้สึกตัวอีกแล้ว ว่ายังไม่ได้ปล่อยมือของเธอ  คุณขวัญยืนนิ่งมองมายังผมเหมือนกัน  ใบหน้าฉีดเลือด เห็นขึ้นสีชมพูเป็นริ้ว ๆ  .. เธอขยับริมฝีปากบอกออกมาเบา ๆ  .. “ขอบใจค่ะ ..” กำลังจะอ้าปากบอกไปว่าไม่เป็นครับ .. ก็มีเสียงห้าว ๆ ตวาดดังมาจากข้างหลัง .. “เฮ้ย !! .. มืงเป็นใคร   บังอาจทำอะไรกับน้องขวัญ .. “ . ........................ จบตอน 12 ........................................ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 46 18:57:00 จากคุณ : ส.สัตยา - [ 10 พ.ค. 46 13:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 . กราบขออำภัยอีกครั้งหนึ่งแล้วที่ออกมาชักช้า  ปั่นกันสุดฤทธิ์เลยครับ .. ที่เสร็จเพราะว่าผมจะไป ตจว. สักสองสามวัน ..   ไม่งั้นไม่เสร็จนะเนี่ย  แหะ ๆ .. ขออย่าเพิ่งเบื่อหน่ายวิกสังกะสีคนยากนะครับ .. ยังไงก็มาให้มาลัยกันหน่อยเห้อ .. @@@ ไอ้คุณนายนิรันดร์ .. เฮียให้กล้องแล้วนะ  ตามที่สัญญากันไว้ในตอนแรก ๆ  .. จะเอาไปส่องใครก็ส่อง ..  อย่าให้เดือดร้อนมาถึงเฮียแล้วกัน .. ฮิ..ฮิ.. @@@  น้องขวัญครับ .. ต้องขออภัยที่ต้องให้มาร้องเพลงรอ แหะ .. มาแล้วครับ .. ตอนที่สิบสอง .. @@@ หวัดดีฮับครู รสา .. ผมจะจำไว้ฮับว่าเป็นแค่ลูกศิษย์  อย่าตีเสมอครู .. ธรรมมะที่ครูให้ไปอ่านนั้น   เข้าไปดูสองรอบแล้วฮับแต่ยังไม่ได้แปะความเห็น .. เอาไว้ให้หัวปิ๊งเมื่อไหร่  จะเข้าไปถกกับครู .. @@@ น้องเจนตาเจ้า .. อ้ายเป๋นบ่าวแอคบา เจ้า  ตอนนั้นยังเป็นคณะสังคมอยู่ .. แน่ะ ๆ อีน้องก็แก่เหมือนกันน่อ .. ฮิ..ฮิ.. ยินดีจ้าดนักเน้อเจ้าที่มาหื้อมาลัย ..  มาเต๊อะน้องมาอู้กั๋นหมั่น ๆ  .. เรื่องของอ้ายตัดใดมันไปจ๊ะเอ๋กับเพลงของพาเมล่ากา .. อ้ายบ่อเกยฟัง .. บังเอิญแต๊เนาะ จากคุณ : ส.สัตยา - [ 10 พ.ค. 46 13:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โดนแน่ โดนแน่ ๆ คุณสัตยาเจ้าข้าเอ๋ย เอ้ย คุณแอ ... ปล. คุณแอเนี่ยไม่น่ารักเลย ใช้คำพูดไม่น่ารักกะสุภาพสตรี จากคุณ : นินาม - [ 10 พ.ค. 46 13:42:00 A:203.170.149.83 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีคับ.... อ่า แวะมาอ่านครับผม.... ^^' ไม่ได้ติดตามอ่านมาหลายตอน...  มัวไปทำนู่นทำนี่ ตอนอยู่มอ.. ผมว่าผมมีความสุขมากมายนะ... เมาแทบทุกว้น... สาว ๆ ฝั่งกะนู้น อย่าได้มาเดินผ่านแถว ๆ ตึกเคมีนะ.. คุณเธอมีโอกาสโดนแซวจนเดินกระตุกสูงถ้าหน้าตาดี ฮ่า ๆ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 10 พ.ค. 46 14:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อิอิ ขำจริงๆ ทีแรกนึกว่าซื้อกล้องถ่ายรูปให้นิรันดร์ สุดท้ายเป็นกล้องส่องทางไกล มีอินฟราเรดซะด้วย เข้ากับคุณนาย นิรันดร์จริงๆ (แต่อย่ามาส่องตูนะ) จากคุณ : ไอติม (i-scream) - [ 10 พ.ค. 46 14:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เปิ่นอีกแล้ว เปิ่นอีกแล้ว พี่สะมะแอของเรา อิอิ...แต่ก็ปล่อยไก่แบบน่ารักน่าชังล่ะเนอะ.... จากคุณ : เม-ดา - [ 10 พ.ค. 46 20:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามมาอ่านงานเจ้า.. เขียนงานได้ม่วนเหมือนเดิมน้อเจ้า จากคุณ : pee_lee - [ 10 พ.ค. 46 22:08:10 A:203.147.59.123 X:203.147.59.1 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แม่แวะมาอ่านเสมอนะคะ ไม่ได้หายไปไหน ยังรัก ยังหลง คารมลูกเหมือนเดิม จากคุณ : แม่ชะเอม - [ 10 พ.ค. 46 22:19:48 A:203.118.86.243 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 จ๊ากกกกกกกกกก.........ทำไมหนอชื่อเด็กขายกล้องมันคุ้นๆเนาะ อย่าลืมจ่ายค่าตัวนะเฮีย วันหลังโทรมาคอนเฟีร์มกันก่อนจิ่ แหม๊..แต่งตัวเข้าฉากแทบไม่ทัน -_-" จากคุณ : A-ME-BA - [ 10 พ.ค. 46 23:21:11 A:203.134.132.138 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาแวะดูหน้าวิกหลายวัน เห็นยังไม่เปิดแสดง วันนี้วิกเปิดแล้ว....รีบมาจองที่นั่งเลยนะเนี่ย เอ้อ...คราวนี้เฉาไปหน่อยนะ...โทษที แบบเตรียมไว้หลายวันแล้ว (อยากเปิดวิกช้าเองนิ) แบงค์ยี่สิบที่เจ๊อุตส่าห์ติดไว้ เลยเอาไปใช้เองแล้ว จากคุณ : syringe - [ 10 พ.ค. 46 23:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จ๊าก... ได้จับมือสาวด้วย โหย จากคุณ : ทัศนา - [ 11 พ.ค. 46 00:02:57 A:69.3.240.179 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ู^_^ จากคุณ : pcan - [ 11 พ.ค. 46 04:56:41 A:208.186.131.91 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ซื้อข้าวโพดไปฝากสาวเจ้า ต๊าย...น่ารักจังค่ะ ขวัญก็ชอบทานข้าวโพดนะคะ ซื้อข้าวโพดต้มมาที กินคนเดียวหลายฝัก แม่บอกแทะเหมือนกระต่าย.. ก็พอดีขวัญมีฟันหน้า2ซี่เป็นฟันจอบ เลยใช้ให้เหมาะกับงานอ่ะค่ะ อิอิ 5555 สั่งข้าวผัดอเมริกันที่ร้านแม็ค ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ นายแอของขวัญ แต่แหม.. พี่สอสัตขา ให้บทลอดช่องทำไมอ่ะ เสียภาพพจน์สาวสวยน่ารักหมดเล้ย (เค้าอายนะตัวเอง) ยังดีนะเนี่ยที่ตอนนี้ออกมาเยอะหน่อย แถมบรรยายความงามด้วย อ่ะ..หยวนๆให้ก็ได้ อิอิ ขวัญก็เคยขำเวลาทานข้าวนะคะ โชคดีที่ทานเสร็จไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นก็เกือบไม่รอด ครั้งนั้นหัวเราะซะจนปวดแน่นหน้าอก หายใจแทบไม่ทัน หมดแรงห้ามให้เค้าหยุดคุยตลกกัน คิดดูแล้วกันว่าขำขนาดไหน สุดท้าย.. ตื่นเต้นจัง ใครเป็นคนเอ่ยประโยคสุดท้ายนี่นะ น่ากลัวเชียะ.. แต่..ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญจะปกป้องแอเอง อิอิ ป.ล. ขวัญส่งเมลไปหาพี่นะคะ อย่าคิดว่าเป็นjunk mail แล้วลบทิ้งก่อนอ่านล่ะ ไม่งั้นจะเสียจายยย ..หุหุ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 46 06:31:08 แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 46 05:26:20 จากคุณ : ขวัญ (จันทร์ขวัญฟ้า) - [ 11 พ.ค. 46 05:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แค่รำเบิกโรงคุณหน่องก็ขำจะบ้าตายอยู่แล้วว หมอนี่จึ้ดีเหมือนคุณสัตยาเลย (อ้าว..) อืมม์ คุณ สัตยา ไม่คิดจะรวมเล่มขายบางเหรอครับนี่ จากคุณ : GTW - [ 11 พ.ค. 46 05:24:45 A:203.118.65.74 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้ว่ากล่องส่องทางไกล โอ้ว่าวิ่งเล่นว่าว โอ้ว่ามุข ขำกลิ้งฮาก๊าก ^O^ ปล. แล้วไปยุ่งกะหญิงมีชายหนุ่มแล้ว ไปหลอกเล่าแสดงเสน่ห์ใส่เค้า เหอๆ จะโดนไม้นี่คะ สะมะแอหนอสะมะแอ หึหึ ไม่...เอาใจช่วยค่า ก๊ากกก จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 11 พ.ค. 46 14:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วสยองตอนจะโดนส่องกล้องให้เห็นทุกรูขุมขนนี่ละค่ะ... น่าสงสารสาวเจ้าจริงๆน๊อ..... @^v^@ จากคุณ : P_JUNG - [ 11 พ.ค. 46 14:56:06 A:202.133.164.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 หนูยีกลับมาอ่าน 2 ตอนรวด  เลย ขำกลิ้งตกเก้าอีกก็หลายที...คิก คิ ก..... แหม....กลับมาจากค่ายแล้ว..คิดถึงวิกสักกะสีของคุณพี่สัตยาม๊าก..มาก....         เฮ้.อ....หายไปค่ายแค่นี้..ถ้าต่อไปหนูยีไปนอนหอ...คงไม่มีโอกาสได้มาอ่านบ่อยๆแบบนี้...มิคิดถึงกันแย่หรอค่ะนี่..อืม..อืม...... จากคุณ : หนูยี (Yee Bee) - [ 11 พ.ค. 46 17:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เฮีย หนีไปอู้หรอ แหม เล่นว่าวต่อหน้าสาวเลยน่อ กิ้วๆ ว่าแต่ลมมันเย็นดีเนอะเฮียเนอะ จากคุณ : mufc` - [ 12 พ.ค. 46 00:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สะมะแอเอ๊ย .. ร้านแม็คเขาเคยมีข้าวเหนียวขายด้วย แฮมเบอร์เกอร์ข้างเหนียวน่ะ ไม่รู้เลิกทำไปหรือยัง ถ้ายัง วันหลังสั่งอย่างนี้แทนข้าวผัดอเมริกันได้นะ จากคุณ : scottie - [ 12 พ.ค. 46 10:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เฮ้อ  น่าสงสารคุณขวัญจัง คราวหน้าคงเข็ด ไม่กล้าไปกินข้าว กับสะมะแออีกเลย และก็น่าสงสารสาวๆ ที่พักอยู่ใกล้ๆ ตึกที่คู่หูดูโอคู่นี้อยู่ด้วย ไม่รู้ว่าเขาเคยทำกรรมอะไรมา อิอิ จากคุณ : O-HO - [ 12 พ.ค. 46 10:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนนี้ยาวดีค่ะ ก็อยากมาเรียกครูเอง ไม่ได้มีใครไปใช้ให้เรียกเสียหน่อย ในเมื่อเรียกครูแล้วก็ต้องทำตัวให้สมกับเป็นลูกศิษย์ที่ดีสิคะ คำว่าครูค่อนข้างศักดิ์สิทธิ์นะคะ ไม่เหมือนกับคำนำหน้าคำอื่น ๆ ที่มีความสำคัญตามตำแหน่ง หรือหัวโขนเท่านั้น เพราะครูไม่เพียงแต่ให้ความรู้ทางวิชาการเท่านั้น ยังสอดแทรกคุณธรรมลงไปด้วยค่ะ ไม่งั้น เขาจะบอกหรือคะว่า ครูจึงเปรียบเหมือนบิดามารดาคนที่สามของเราน่ะค่ะ ถ้าอยากตีเสมอ ก็เลิกเรียกครูสิคะ ปล. รออ่านความคิดเห็นที่กระทู้โน้นนะคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 12 พ.ค. 46 15:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โอ๊ย...มาบ่ตันเปิดวิกแหมแล้วเน๊าะ... บ่เป๊นหยัง ได้ตี้ ซาวห้า ก่อเอา... จากคุณ : platoo - [ 12 พ.ค. 46 19:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จากคุณ : หนูยี (Yee Bee) - [ 12 พ.ค. 46 21:10:03 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ข้าวผัดอเมริกา ฮิฮิ อ้ายสัต...ยาเจ้ารหัสก่อน 33ก่อเจ้าเนี่ย น้องเจนรหัสใกล้ๆ 33 เจ้า เพลงตี้ว่าเป๋นช่วงตี้เป๋นภาษาอังกฤษน่ะเจ้า รอต๋อนต่อไปเจ้า จากคุณ : เจนตา - [ 12 พ.ค. 46 21:20:47 A:203.113.45.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ง่ะ เฮีย  ช่วงนี้เน็ตมะเป็นใจเลยไม่ได้มาแย่งที่นั่ง ตอนนี้ได้กล้องซะด้วย  อิอิ  ไม่รอดละสาวๆ  โดนแน่ๆ  มีแนวทางหารายได้ใหม่แล้วเรา  เหอๆๆๆ ปล.  ยัยไอติม  ฉันไม่ส่องเธอหรอก  อยู่ตั้งชั้น 7  ขี้เกียจปีนขึ้นไป  ไว้ให้หนุ่มคู่กรณีคนเดิมมาส่องไปคนเดียวละกัน  เหอๆๆๆ จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 12 พ.ค. 46 21:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไป ตจว. มาครับ ..เลยโผล่มาช้าไปหน่อย .. เพิ่งกลับมาถึงเลยนะเนี่ย .. ฮัลโล .. เลดี้ แอนด์ เจนตะละแม๋น .. แหะ ๆ  .. ซ้อมไว้ก่อนครับ .. เผื่อละครจะดังมีคนเชิญไปแสดงที่บรอดเวย์ “ตุ๋ย .!! . บรอดเวย”  ..คุณทัศนาว่า .. “รู้ไหมว่าเรื่องของเฮียน่ะ เหมือนของผมเข้าไปทุกทีแล้วรู้ไหม .. คืออ่านแล้วต้องคิด .. “ คิดยังไง หือ  .. .. อธิบายมาด้วย   พ่อหนุ่มน้อยทัศนา .. “อ้าว !! .. ก็อ่านแล้วต้องคิดว่ามันตลกตรงไหนน่ะสิ ..กร้ากกกกก ” อืมมม .. ก็อาจจะจริง .. แต่อย่ามาเผากันอย่างนี้สิ .. เขินน่ะ ..แฮ่ !! .. ไม่เอาแล้ว .. ไม่คุยกับนายทัศนารูปหล่อแล้ว .. คุยกับคุณพ่อคุณแม่ดีฝ่า .. @@@   หวัดดีฮับคุณแม่นินาม ..ปิดแกลลอรี่แล้วหรือฮับ .. ถึงว่างมาดูละคร .. มาปูเสื่อแต่ไก่โห่เชียวนะ .. ข้าวแฝ่ร้อน ๆ ไหมครับ .. เป็นอภินันทนาการ อ้อ ..  งานแสดงหมดชุดแล้วหรือฮับ .. ตอนนี้รอรวบรวมผลงานก่อน .. แม่เอางานของพี่ธีรพงษ์กับอานิวัติ กองเพียรมาแสดงสิ ..ผมจะไปดูทุกตอนเลย  แฮ่ !! แม่ว่าผม เอ๊ย   สะมะแอพูดไม่เพราะหรือฮับ ..   ตรงไหนฮับ .. บอกหน่อยดิ .. ผมจะได้รู้ไว้ .. เวลาจีบสาว ๆ จะได้ไม่เผลอพูดอีก ..ฮิ..ฮิ.. @@@ ฮั่นแน่  ไม่ต้องมาแก้ตัวเลยน้ำลายบูด  มัวไปติดหญิงมาอะเป่า .. ชีวิตในมอชอมันสนุกสุดยอดจริง ๆ แหละ  น้องเอ๋ย .. มันเป็นกึ่งบ้านนอกกึ่งในกรุง  .. มันเป็นอะไรที่เพื่อน ๆ ได้ใกล้ชิดกัน .. มันเป็นสถานที่  ที่สามารถทำอะไรได้แปลก ๆ  สนุก ๆ .. อย่างที่จะเล่าอีกต่อ ๆ ไป @@@ หวัดดีหนูไอติม  คลุมโปงมาซะมิดเชียวนะ..ฮิ..ฮิ.. กลัวนิรันดร์ส่องเอาหรือ .. หึ ๆ  .. เห็นเขาหมายมั่นปั้นมือเอาไว้เหมือนกันนะ .. มิต้องกลัวน้อง .. พี่กำกับบทเอง .. รับรองไม่ยอมให้แหกคอก ..   แต่หากนายนิรันดร์ จะหาซื้ออีกอันหนึ่ง  แล้วไปแอบส่องที่โน่นจริง ๆ ก็ตัวใครตัวมันนะ..ฮิ..ฮิ.. @@@ หวัดดีฮับ  ท่าน ผอ. เมดา สตูดิโอ .. .. หนังของท่าน ผอ. ก็กำลังเข้าโรงตอนใหม่อยู่มิใช่รึ .. ผมยังไม่ได้โผล่เข้าไปเลย .. อุตส่าห์ละกิจการมามอบมาลัยน้ำใจให้แก่กระผมถึงในวิกนี้ ..ซึ้ง ครับ ซึ้ง ..   แน่ะ ๆ ..มาแซวพระเอกผมว่าเปิ่น  ไหนมันจะเท่ห์อย่างหนุ่ม ๆ ในเรื่องของ ผอ.ล่ะ ฮึ !! @@@ อุ๊ย !!  .. ยินดีจ้าดนักตี่ได้ปะน้องมาลีของอ้ายสมิง .. สบายดีก่อเจ้า .. วันนี้ฝนท่าจะตกห่าใหญ่เนาะ   น้องถึงได้แวะเข้ามาหาอ้ายได้ ..ฮิ..ฮิ.. ฮั่นแน่ ..อ้ายอู้เล่นบ่อดาย บ่อดีหน้างอก่า ..คนมันกึ๊ดเติงหาน่อ มันก็ว่าไปเล่ยนั่นเน่าะ.. ถ้าว่างก็มาหาหมั่น ๆ เน้อ .. แล้วอ้ายจะนั่งข่องเยาะจ๊อยฮื้อฟัง ..   แต๊ ๆ  นา ..   . ว่าจะตอบให้หมด  แต่ไม่ไหวแล้วครับ .. เพิ่งกลับมาจากทางไกล .. มึนเหลือเกิน .. ขอไปนอนพักก่อน .. พรุ่งนี้จะมาคุยต่อ ..   ขออภัยท่านที่ยังไม่ได้ตอบนะคร้าบบบ .. จากคุณ : สัตยา - [ 13 พ.ค. 46 01:44:03 A:203.118.123.233 X:203.118.123.233 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาอ่าน สองตอนรวดเหมียนเดิม แฮ่ะ แฮ่ะ... สะมะแอ นี่ ใจอยู่กับคุณอ้อ... แต่เผลอไปมองคนอื่น ๆ สวย ได้งัยกันนี่.. (คนเจ้าชู้) จากคุณ : คาโอริจัง - [ 13 พ.ค. 46 09:11:10 A:203.150.11.11 X:192.168.12.135, 203.113.80.140 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คราวนี้มาช้าไปหน่อย แต่ก็มาแล้ว อ่านๆ แล้วก็สะดุดใจกับชื่อหนังเรื่องที่ 3 จัง จากคุณ : jengly - [ 13 พ.ค. 46 14:04:42 ]

ความคิดเห็นที่ 32 กำลังซาหนุกเลย... ว่าแต่เป็นพวกชอบถ้ำมองหรือป่าวเนี่ย อยากได้กล้องส่องทางไกล... สาวๆ ระวังตัวไว้ให้ดี : ) จากคุณ : โอริสา อามิ** - [ 13 พ.ค. 46 21:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แหม...แอบหนีไปเที่ยวมาล่ะจิ๊ เป็นไงบ้างคะ สนุกไหม เที่ยวเผื่อกันบ้างหรือเปล่าหนอ จากคุณ : เม-ดา - [ 13 พ.ค. 46 21:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เพิ่งกลับมาจากฝั่งธน .. ขอคุยกับท่านผู้มีอุปการคุณทั้งหลายให้หายเหนื่อยหน่อยเหอะ @@@  ขอกราบเข้ากลางอ้อมใจอุ่น ๆ ของคุณแม่ชะเอมขอรับ .. ขอบคุณสำหรับมาลัยน้ำใจที่คุณแม่เอามาคล้องคอให้โดยไม่ขาดสักตอน .. คุณแม่ใจดีจังครับ  แถมยังสวยทน  สวยเย็น  อีกตะหาก .. เอ !! .. ว่าจะชมคุณแม่เราสักกะหน่อย   ไหงดันไปเหมือนโฆษณากระเบื้องได้ไงหว่า .. @@@  .. ใครมาจ๊าก ๆ แจ๊ก ๆ อยู่ข้างวิก .. เอ้า .. หนู AMEBA นี่เอง .. เอาเหอะน่า .. แหม .. ขอให้ขึ้นเวทีไปเป็นนักแสดงรับเชิญเข้าหน่อยทำบ่น .. อะไรนะ .  ไม่ได้ยิน .. ดัง ๆ หน่อย .. หา !! ... วุ้ยยยย .. พูดค่อยจัง  .. แหะ ๆ .. ได้ยินแล้ว  ไม่ต้องถึงขั้นถือไม้หน้าสามมาก็ได้ ปู้โธ่ .. ทวงค่าตัวนี่เอง .. เอาน่า ..ให้แน่ ๆ .. ขึ้นไปแสดงหน่อย  .. ไม่มีใครแล้วจริง ๆ  .. ไหว้ล่ะ .. ธู..ธุ.. เออว่ะ ..ยายนี่ยุขึ้นแฮะ .. ฮิ..ฮิ..   กระโดดขึ้นเวทีเหย็ง ๆ เลย .. หลอกง่ายงี้ ..หวาน หนูไอติมเอาแป้งกวนอิมแปะหน้าเพื่อนหน่อยสิ   จะได้ผ่อง .. เอ้อ ..นั่นแหละ .. นิรันดร์ ลดไฟหน่อยเฮ้ย .. เอาความมืดเข้าช่วยหน่อย ..  น่าน .. เยี่ยม .. @@@  กราบเข้ากลางอ้อมอกอันอบอุ่นของคุณแม่ syringe .. ขอบคุณครับคุณแม่ .. สำหรับมาลัย .. แต่ดูมันแห้ง ๆ ชอบกลเนาะ .. วุ้ย.. ติดแบ้งค์ร้อยด้วย ..  ฮั่นแน่ .. หันขวับเชียว .. รู้น่าว่าแม่ขี้เหนียว .. ฮิ..ฮิ.. ไม่ต้องมาพูดดี  ว่าเตรียมให้หลายวันแล้ว  แต่เปิดวิกช้าเลยเฉา ..  เมื่อกี้ผมเห็นหรอก .. ปะเหลาะขอจากคนขับรถตุ๊ก ๆ ที่เขามาส่งเฉยเลย ..  โด้ !! .. ไม่ลงทุนเลยนะแม่ .. @@@    หวัดดีฮับท่านทัศนา ..   ขอบคุณนะที่ตีตั๋วเข้ามาชม .. น่าน !!  .. แค่จับมือกันเท่านั้นเอง    คิดลึกเสียจนร้องลั่นโรง ..  สมกับเป็นท่านจริง ๆ  .. แล้วอย่างนี้เกิดตอนต่อ ๆ ไปเจอฉากเลิฟซีน  พระเอกปล้ำจูบนางเอก  จ๊วบ ..กลางโรง .. ท่านมิ .. สะปั่ดซั่ม .. ชักแหง่ก ๆ  หัวใจวายเลยเรอะ พ่อหนุ่มน้อยยยย   ..  ฮิ..ฮิ.. @@@ เอ้า .. หนู pcan  ทำไมไม่มานั่งหน้า ๆ ล่ะ .. ไปนั่งทำไมเงียบ ๆ ข้างโรง .. อ๋อ !! .. เซ็งคุณแม่ .. ให้มาแต่ค่าตั๋ว  ไม่ยอมให้ตังค์กินหนม ..   เลยตลกไม่ออก .. โถ ..น่าสงสารจริง ..มามะ .. เดี๋ยวพี่จะเอาเม็ดก๋วยจี๊ให้นั่งแทะ  หรือจะเอามะขามคั่วดี .. ตบท้ายด้วยน้ำแดง .. เพิ่งลานางกวักหน้าวิกมาหมาด ๆ  ยังไม่หายซ่าหรอก .. หรูไหม.. หา !! ..กินไม่เป็น .. จะเอาเครปซูเซทท์กับไอศครีม  ตบท้ายแอปเปิ้ลเชื่อมในไวน์แดง .. ลูกใครฟะ  เลี้ยงมาดีจริง จริ๊ง .. เอ้า !! มีแต่ขนมถังแตกกับน้ำแดงนี่แหละจะกินไม่กิน .. เมื่อตะกี้พี่ยังแทะหัวปลาทูกับข้าวเหนียวเลยน้อง  .. โด้ .. @@@ กราบขอบคุณเข้าตรงกลางหว่างหทัยของน้องขวัญ .. ให้มาลัยมาพวงใหญ่เชียวนะ ..   แถมให้หลายพวงอีกตะหาก ..ฮิ ฮิ.. ได้แม่ยกน่ารัก ๆ อย่างนี้  หัวใจผมพองโตแย่ ..  โชคดีจริง ๆ เรา .. แถมยังแสดงให้ฟรี ๆ ไม่คิดค่าตัวอีก .. วุ้ยยย .. น่ารักจริง .. แปะ ๆ  .. ตบมือชอบใจ .. นี่ครับของอภินันทนาการจากวิกสังกะสี .   ข้าวโพดครับ .. เห็นว่าชอบ .. อ้าว !! .. เอาซังข้าวโพดมาปาหัวผมทำไมล่ะ .. อ๋อ .. ข้าวโพดแข็งมาก .. เอาให้ทำไม .. อะจ๊าย .. มันยังไม่ได้ต้มนะครับ .. แทะหมดเลยห้าฝัก .. โห .. เชื่อฟันกระต่ายเขาเลย .. แล้วเป็นอะไรอีกล่ะ  สำลักแค่ก ๆ  .. หึ๋ยส์ .. แน่นหน้าอก  .. รีบกินมากล่ะสิ .. โธ่ !! .. ว่าจะบอกเสียหน่อยว่าใครเป็นคนพูดประโยคสุดท้าย .. อดเลยเรา .. @@@ หวัดดีครับท่านผู้อำนวยการ  GTW แอนด์  ไซโคลัมเบียพิกเจอร์ .. ขนาดปี ๆ หนึ่งสร้างตั้งหลายเรื่อง  ยังมีเวลาแวะมาวิกสังกะสีของผมทุกตอน..ซึ้งใจครับ ชอบตอนเบิกโรงหรือครับ .. หลอกผมดีใจเป่า ..  อยู่ ๆ มาบอกให้ผมรวมเล่ม .. อ๋อ .. รวมเล่มแล้วก็จุดไฟเผา   .  ฟุ่ย !! .. ตูว่าแล้ว  ไม่แคล้วมาอีมุขนี้ .. แต่เพื่อนผมมันฮาจริง ๆ นาจารย์ ..  หากจารย์ได้ลองอยู่กับพวกมันล่ะก็ .. รับรองไม่เป็นอันร่ำอันเรียน  และจะไม่มีเวลาไปสนใจสาว ๆ เลย .. แบบผมนี่แหละ .. แต่ละคน .. แต่ละเรื่อง .. ฮาแบบไม่ต้องใส่ไข่ ..  นี่ผมยังขยักไว้ด้วยซ้ำ .. กลัวเวอร์ .. แต่เอ ..รวมเล่มก็น่าสนใจนะ  แล้วจะส่งใครล่ะ... จารย์ลงทุนไหม ..ผมหุ้นยี่สิบ ..ฮิ..ฮิ.. @@@   กราบสวัสดีครับ คุณแม่  pookpui ..  ขำอะไรหรือครับ .. อ๋อ !! .. ขำมุขที่ว่ามา ..   เอ๋ !!  ไม่ใช่หรือครับ .. ขำที่มุขด้าน ..   อ้าว ..เสียเลย .. เห็นคุณแม่ไปนั่งจิ้ม ๆ อะไรที่วิกโน้น .. ไอ้ผมก็ว่าจะไปจิ้มมั่งแต่กลับถูกตบ ..แฮ่ !! .. แต่ดีนะครับ .. ยังมีเวลามาห่วงมาใยสะมะแอที่วิกนี้ ..   ไม่ใช่อีกแล้วเหรอ .. มาสมน้ำหน้าตะหาก .. โธ่ !! .. คุณแม่ใจร้าย .. ไม่สงสารสะมะแอเลย @@@ เป็นอะไรล่ะครับแม่พีจัง .. เห็นทำท่าสยิว .. สยิว .. อ้าว ..ไม่ได้สยิวหรอกเร๊อะ ..   ฮะ..ฮะ.. นั่นหรือท่าสยอง .. ทำไมจู๋ปากล่ะครับ .. ไปสงสารเค๊าทำไมเล่าครับ .. เขาเป็นคู่รักคู่รสกัน .. จะส่องกันมันทำมะดอดา .. ถ้าส่องคุณแม่สิ .. ถึงจะแปลก ..   แต่เอ น่าสนใจนะ .. แม่ยังไม่ได้แสดงเลยใช่ไหม .. เป็นสาวข้างหอให้นิรันดร์ส่องดีไหม .. ..ว๊าย .. ปากระโถนน้ำหมากขึ้นมาทำไม๊ .. จากคุณ : ส.สัตยา - [ 14 พ.ค. 46 00:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 @@@ หวัดดีฮับ  หนูยี ..   เมื่อไหร่จะพาน้องขายาวมาดูละครวิกนี้เสียทีเล่าครับ .. โห .. กลับมาตีตั๋วสองตอนรวด  ..ดีใจจัง ..  อ้าว .. เรื่องกระบี่รันทดหรอกหรือ .. โด้ .. หนูยีไปทำอะไรมาครับ  ถึงต้องเข้าค่ายกักกัน .. อ๋อ .. ข้อหาทำร้ายร่างกายจารย์จี .. เออเนาะ .เอาสากตีหัวแค่นี้เองต้องเอาเราเข้าค่ายด้วย ..ถ้าลงศอกลงเข่ามิหนักฝ่านี้รึ .. ขอบคุณนะหนูยีที่คิดถึงกัน .. แน่ะ..แน่ะ .. จารย์จีตาขวางแล้วเห็นไหม .. ฮ่า !! .. @@@  มากิ้ว ๆ อะไรอีกล่ะยายอ้อม ..   แหม .. ไม่คิดลึกเลยเนาะ ..  สมกับเป็นรุ่นน้องเราเสียจริง ..ผับเผื่อย .. ไม่ได้เล่นว่าวต่อหน้าสาวโว้ย .. เล่าให้ฟังตะหาก . ยายนี่อ่านไม่ได้ศัพท์ .. ว่าแต่เฮียอู้ .. แล้วเธอเหอะ .. หายไปไหนมา ..ผลุ่บ ๆ โผล่ ๆ  .. มามั่งไม่มามั่ง .. ฮะ.ๆ..กำลังมีความรัก .. กร๊ากกกก ..ใครมันโชคร้ายจังฟะ ..บอกให้มันไปเล่นว่าวดีฝ่า ..   @@@ กราบขอบคุณสำหรับคำแนะนำของแม่ก๊อตตี้ .. แม็คข้าวเหนียวมีด้วยหรือแม่ ..  แล้วมันเหมือนข้าวจี่ไหม .. เออ ..ท่าจะอร่อยเนาะ .. แล้วจะกินกับอะไรล่ะแม่ .. ถ้าเป็นข้าวจี่เขาจะทาไข่หรือไม่ก็ทาน้ำมันหมูนะ .. แน่ะ ๆ  .. หลอกผมล่ะสิ .. ผมรู้หรอกน่า  .. สาวใหญ่อย่างแม่หรือจะเข้าร้านแม็ค .. “โป้ก !! ..”  จ้ากกกก .. แม่อย่าเอาแม็คข้าวจี่ปาหัวผมสิ .. มันเจ็บ .. @@@  .. วันนี้ครึ้มอะไรล่ะครับแม่อ้อ .. ให้มาลัยพวงยาวมาเชียว .. ผมนับแล้วได้ตั้ง .. 54 พยางค์ .. นับ อิ..อิ..ด้วยก็ 56 ..เอาไปแทงหวยดีฝ่า..ฮิ..ฮิ.. คราวหน้าหากมีคนไปกินข้าวกับสะมะแอก็ต้องเป็นคิวคุณอ้อสิครับ .. ใช่ไหม .. แล้วคุณอ้อจะพาสะมะแอไปกินข้าวที่ไหนเอ่ย .. ช่วยออกไอเดียมาหน่อยดิ .. ส่วนเรื่องส่องกล้องนั้นนิรันดร์คนเดียวนา .. ผม เอ๊ย .. สะมะแอไม่เกี่ยว .. แฮ่ !! .. @@@  ประนมกรกราบคุณครู รสา ด้วยความเคารพ .. แอ๊ ..   จะมาบังคับไม่ให้ผมเรียกครู ..  โห .. ผมเคารพครูจริง ๆ นะ .. เอาล่ะ ๆ .. ผมไม่ตีเสมอครูก็ได้ .. จะตามหลังต้อย ๆ เคารพเชื่อฟังอย่างดีเลยฮับ .. โด้ .. ผมรู้น่า ถึงจะเลิกเรียกว่าครู  แต่ลองไปแหย่ดูสิ ..โดนด่าเปิงอยู่ดีแหละ .. อีกอย่าง .. ถ้าไม่ให้เรียกว่าครู  จะเรียกว่าอะไรดีฮับ .. นึกไม่ออกจริงนะเนี่ย .. .. ขอพักยกแป๊บ .. ฮิ..ฮิ..   คือ ขำสามความเห็นข้างบนครับ .. เรียงกันมาเลย ยังกะนัดกันมา ผมนับอายุแล้ว  สามความเห็นเท่ากับร้อยพอดี .. ฮ่า !! (จะรอดไหมนี่ตู) นิรันดร์เอ้ยยย .. ส่งเสื้อเกราะจากเมืองนอกแบบกันไม้หน้าสามได้มาให้หน่อยซิ .. รีบตอบต่อแล้วก็รีบเผ่นดีฝ่า .. @@@  ยกมือสิบนิ้ว  ตางติ้วเกษา  ขึ้นไหว้วันทา  คุณแม่  platoo .. ยินดีจ้าดนัก ..      ตี่แม่มาหา .. มาอู้มาจ๋า            กับตั๋วลูกน้อย .. ตึงม่วนตึงงัน ..    จ๋นผมใคร่จ๊อย .. ว่าคำกล่าวถ้อย   กับแม่ platoo .. นั่น !!   อู้เหนือมายะอะหยัง .. อ้ายจ๊อยเลยหันก่อ .. มันอดบ่อได้น่ะ ..ฮิ..ฮิ.. @@@  เฟ้ยยยย .. ยายหนูยีนี่ .. มาแล่บลิ้นปลิ้นตาหลอกเรา .. จารย์จีเอาไปตีก้นหน่อยดิ  ซนดีนัก ..ฮิ..ฮิ.. @@@  น้องเจนตาเจ้า .. ตั๋วน้องเจนตา         มาหาปี่อ้าย .. มาทักมาทาย         ประสาลูกจ๊าง .. ถามถึงรหัส            ตี่อ้ายเกยอ้าง .. แต่ตั๋วอ้ายขาง        ตึงจะบ่อบอก   อ้ายตึงบ่อบอก .. ฮิ..ฮิ.. (ขาง .. แปลว่าหวง) น้อง รหัสใกล้ 33 กา    อี้ก่อ  รหัสสามสิบสามเกิ่ง อ่ะก่ะ .. เอิ้กส์ อ้าย รหัสก่อน 33 ครับ   บ่อฮู้เฮาจะเกยป๊ะกั๋นก่อ .. น้องเรียนคณะอะหยังเจ้า .. @@@ เฮ้ย .. นิรันดร์  กล้องนั่นเขาให้เอาเข้าฉากจะเอาไปส่องคนดูทำไม๊ .. .. นั่น .. ปากว่าไม่ส่องหนูไอติม  แต่หันกล้องไปหาทำไม .. หือ .. ชอบไหมน้อง ..     ชอบมากเลยหรือ .. เอ้า ..ดีใจใหญ่ .. ขอแสดงฟรี  ไม่รับค่าตัว .. แหะ ๆ .. ยกให้เลยก็ได้  .. เพียงแต่หากเจอวิวเหมาะ ๆ ก็มาสะกิดเฮียบ้างก็แล้วกัน .. @@@ อ้าว .. ปีนรั้วสังกะสีเข้ามาได้ไง  ยายคาโอริน่องใหญ่ .. โธ่เว้ย .. วันหลังก็หัดซื้อต๋งซื้อตั๋วมั่งสิ .. ถือว่าเส้นตาคำหรือ .. เดี๊ยะ .. นั่น .. มาด่าพระเอกของเราว่าเจ้าชู้อีก .. ฮึ่ย !! .. เขายังไม่ได้จีบเลยสักแอะ .. ว่าแต่เขา .. วิกตัวเองก็เหมือนกัน  พระเอกเป็นสิบ .. แทบจำไม่ได้ใครเป็นใคร .. นี่..นี่.. มาก็ดีแล้ว..ถามหน่อยดิ ..จะฝากเนื้อฝากตัวเป็นพระเอกวิกโน้นบ้างได้ไหม   แบบว่านางเอกถูกสเป็คอ่ะ .. แถมเด็กอีกตะหาก .. ชอบ ฮิ..ฮิ.. @@@ ประนมมือแนบอ้อมใจของแม่   jengly .. หึ๋ยส์ เรื่องตั้งยาว ไหงมาจำแต่ชื่อเด็ดอย่างนั้นล่ะ .. วุ้ยยย .. ไม่เขินเลยนะตัวเอง .. มาช้าไม่เป็นไรฮับแม่  ขอให้มาก็แล้วกัน .. ผมจะได้มีแรงใจจากมาลัยของแม่ .. มัวแต่ไปเดินสยามมาหรือฮับ .. ได้อะไรบ้างล่ะ .. โอ้โฮ ..รองเท้าแตะเยอะแยะเลย .. เอามาทำไมฮับ.. หา .. !! .. เอาไว้เขวี้ยงเวลาพวกละครแซวลงมาหรือ .. ว๊ายตาย จากคุณ : ส.สัตยา - [ 14 พ.ค. 46 00:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แหม๊....เฮียนี่ ไม่ต้องใช้ความมืดกลบก็ด้ายยยยยย ชอบเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานเรื่อยเลย อิอิอิ เวลาเฮียเข้าฉากต้องอยู่ที่มืดสลัวๆใช่ม๊า ของผ๊มไม่ต้อง ส่องมาเลย สปอร์ตไลท์อ่ะ ม่ายยยกัว : p จากคุณ : A-ME-BA - [ 14 พ.ค. 46 12:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอบกระทู้ต่อครับ .. @@@ ไฮ้ !! .. อาอิชิเตะโอรุโย้ .. คุณแม่โอริสา  .. ละครสนุกดีหรือฮับ .. ผมก็ว่างั้นแหละ .. แฮ่ !! .. เอ !! .. ไอ้กล้องส่องนี่เขาเอาไปมองในถ้ำด้วยหรือฮับแม่ .. แล้วจะเห็นรึ .. ผมก็ไม่รู้นะ..  แต่เห็นนิรันดร์มันว่าจะเอาไปส่องนก หรือ ส่องน้องนกอะไรนี่แหละ ..ฮ่า .. @@@ หวัดดีก๊าบ  ท่าน ผอ. เม – ดา ไม่ได้หนีหายไปเที่ยวที่ไหนครับ  ไปธุระล้วน ๆ นี่แหละ .. ช่วงนี้ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย  .. ถ้าอยากพักผ่อน  เต็มที่ก็แค่ดูหนัง .. แต่ถ้าไปเที่ยวเมื่อไหร่ ก็จะไม่เที่ยวเผื่อหรอก ..  ชวนไปด้วยกันเลย ดีไหม .. ฮ่า !! .. @@@ นิรันดร์โว้ย .. เพื่อนมาโวยแน่ะ .. มาไม่ต้องหรี่ไฟก็ได้ .. อะไรนะหนู AMEBA  ..  อ๋อ .. จะโชว์ฟามผ่อง .. วันนี้โปะกวนอิมมาจนหมดตลับ .. กวนอิม 2000 เชียวเรอะ .. ฮะ..ฮะ.. แข้งขาทามาหมด .. มิน่า  ขาวจั๊วไปทั้งตัวเชียว .. ส่องไปเลยนิรันดร์ .. ผู้ชมจะได้ฮือฮา .. แต่ดึงหลอดออกไปไกล ๆ หน่อย .. เดี๋ยวนักแสดงร้อนเหงื่อแตกขึ้นมา  กวนอิมจะเยิ้ม ..ฮ่า !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 14 พ.ค. 46 15:40:50 A:203.118.122.5 X:203.118.122.5 ]

ความคิดเห็นที่ 38   เห็นแล้วยังไปพูดให้สาวเจ้าอายอีก "เล่นกล อะไรให้ดูทำไมเอาลอดช่องออกทางจมูกได้" ซื่อจนบื้อจริงๆนายแอ   --__--" จากคุณ : Licht (Miran) - [ 14 พ.ค. 46 16:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จ๊าก.... ตามมาอ่านแล้ว... ถ้าให้หมูพีเป็นสาวข้างหอจริงๆ.... ฮึ่ม.... จะกลิ้งทับ...ถล่มนายสะมะให้แบนแต๋ดแต๋เลย...ไม่เชื่อคอยดู๊.... @^___^@ จากคุณ : P_JUNG - [ 14 พ.ค. 46 19:38:56 A:202.133.177.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 แง้.. เจ้าของวิกงกอ่ะ ตู่ไม่ให้ค่าตัวเค้า แล้วยังให้เอาข้าวโพดไปต้มกินเองอีก แหม..ต้มให้หน่อยแค่นี้ก็ไม่ได้นะคะ เรามันคนซื่อ เห็นให้มาก็คิดว่าพร้อมกินได้เลยอ่ะสิ จากคุณ : ขวัญ (จันทร์ขวัญฟ้า) - [ 14 พ.ค. 46 21:32:18 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อาร๊ายกันค่ะ...เรื่องอะไรยีจะชวนเพื่อนยีมาดูละครพี่สัตยา ก็บอกแล้วว่าคนนี้หวง...ห้ามยุ่ง  !!~   ฮิ ฮิ ...แน๊ะๆๆ....แล้วเรื่องอะไรมายุให้เค้าถูกตี... เค้ามะใช่เด็กแล้วนะ..มาว่าซนๆ ได้ไงกัน... จากคุณ : หนูยี (Yee Bee) - [ 15 พ.ค. 46 00:38:48 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ง่ะ ไม่กล้าส่องอะเฮีย  วันนี้ไม่ได้ห้อยพระมา  เดี๋ยวจะหัวใจวายไปซะก่อน  หุๆๆๆ อ้อ... ที่ว่าไม่มีตังค์ๆ  นี่ก็เพราะเอามาซื้อกวนอิมทาเข้าฉากนี่เอง  หมดไปกี่โหลละนั่น  หุๆๆๆ ปล.  ให้มีบ้ามาขึ้นเวที  งี้ผมก็ต้องคำนวนโครงสร้างเวทีใหม่อะดิครับ  สงสัยต้องเสริมคานให้มีบ้าโดยเฉพาะ  (เผื่อเกาะด้วยก็ดี  อิอิ) จากคุณ : นายนิรันดร์ - [ 15 พ.ค. 46 19:01:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 @@@   หวัดดีเข้ากลางอ้อมใจแม่มิรันดร์ฮับ .. ไหงแม่มาช้าจังเลยฮับ   มาลัยก็ไม่ติดแบงค์มาให้ .. รูปน้องบอลลูนก็ไม่มี .. หรือแม่ไม่รักผมแล้ว ..   งั้นงวดหน้าติดรูปถ่ายแม่มาแทนนะ ..นะ ..   โธ่เอ๋ย .. แม่ก็รู้นี่นาว่าสะมะแอมันก็เหมือนผมนี่แหละ  บ้านนอกคอกนา  เซ่อ ๆ ซ่า ๆ ได้มาคุยกับสาวกรุงมันก็ต้องสั่นบ้าง  ปล่อยไก่บ้าง  เป็นธรรมดา .. เรื่องนี้รู้ใจนายแอเขาจริง ๆ   เพราะผมก็เป็นอยู่บ่อย ๆ  ..แฮ่ ..!! .. @@@   แม่พีจัง .. ไหงใจร้ายจัง .. นิรันดร์นี่นาที่เป็นคนส่อง  ไหงจะมากลิ้งทับสะมะแอเข้าล่ะ .. แม่เคยกลิ้งลงดอยหรือลงเนินมั่งป่ะ ..  ผมเคยบ่อย ๆ สมัยเด็ก ๆ  .. วุ้ยยย .. มันพลิกค่ำพลิกหงายหมุนติ้ว ๆ.. เพลินดีนะถ้าไม่ไปเจอตอเข้า .. ฮิ..ฮิ.. @@@    หวัดดีฮับคุณน้องขวัญ ..   มาทำไมอีกล่ะ .. มาทวงค่าตัว ..อ้าว !!.. ไหนบอกแสดงฟรี   เดี๋ยวตอนหน้าก็มีอีก  จะจ่ายไหวได้ไง .. ห้าร้อย !! .. ตายแน่ตู   จะเอาไหนมาจ่าย   .. จ่ายดาวน์ห้าบาทก่อนได้ไหม .. แหะ ๆ  ..     งั้นเอาข้าวโพดต้มสักห้าหกฝักก็ได้   .. อุ๊ย .. ไหงลดสะบั้นหั่นแหลกอย่างนั้นเล่าครับ .. วันหน้าหากไปลดสินสอดอย่างนี้บ้าง  ระวังหนุ่ม ๆ จะแย่งขอ  ตีกันตาย .. ครับ ..ครับ .. ไม่พูดแล้วครับ  ไม่ต้องท้าวสะเอว  .. ต้มก็ต้ม .. เฮ่ย !! .. เหนื่อยก่อไฟอีกตู ..   ปี๊บอยู่ไหนวะ .. @@@  .. คุณหนูยีจ๊ะ ..   มาใกล้ ๆ ซิจะบอกอะไรให้ เพื่อนมาเหอะเพื่อนน่ะ .. จะลดค่าตั๋วให้ ..   เอ้า .. จะหลอกทำไม .. แน่สิ .. ใช่ ๆ .. ของเพื่อนไม่คิด .. หนูยีคิดแค่ครึ่งเดียว  แถมน้ำแดงอีกคนละขวด .. เอียงคอ ..เอียงคอ งั้นจัดเลิฟซีทให้นั่งกับจารย์จีเอ้า ..   ฮะ..ฮะ.. ตกลงนะ .. พาเพื่อนมาดูนะ .. @@@  โห .. เชียวนั้นเลยหรือนิรันดร์ ... อ๊ะ .. แน่นอนสิ .. น้องมีบามาเราก็ต้องเสริมคาน .. เผื่อผู้ชมที่คลั่งใคล้วิ่งขึ้นเวที  จะได้รับน้ำหนักได้ .. ..... แบบนี้ใช่ไหม .. ฮิ..ฮิ. . จากคุณ : ส.สัตยา - [ 15 พ.ค. 46 19:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 44 Stop! Do not close the curtain yet!  Late again! I will be back tonight make sure you have ข้าวโพดต้ม and น้ำแดง waiting for me.   จากคุณ : spopeyes - [ 15 พ.ค. 46 21:36:19 A:151.188.17.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 555555 ขำจริงๆ ว่าแต่ชอบเผาเพื่อนระวัง เพื่อนๆมาเจอนะครับ โดนเผาคืนไม่รู้นา จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 16 พ.ค. 46 14:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หวัดดีก๊าบบบบ .. ดีใจจังคุณแม่ป๊อปปี้มาแล้ว เอ้า !! .. นิรันดร์แง้มประตูสังกะสีไว้หน่อยเฮ้ย .. แม่เขาตะแล๊บแก๊บบอกว่าจะมา .. จะเอาน้ำแดงกับข้าวโพดต้มหรือฮับ .. เพิ่มอีกแค่สิบบาทฮับแม่ ..  .. พูดเล่นฮับ .. แหะ ๆ  .. นี่คับ ..  แถมฟรีสำหรับแม่ยกวีไอพี แฮ่ !! .. @@@  ฮะ..ฮะ..ฮะ... ท่านมันตั้ม .. เรานั้นก็เหมือนท่านกับพี่ชายนั่นแหละ  ..  คือเผาอย่างไรก็ไม่ไหม้ ... เลยไม่กลัวใครจะมาเผากลับ ..ฮิ..ฮิ.. ว่าแต่ท่านเหอะ .. เราชวนเผาสาว ๆ ในเพชรพระอุมา .. ไหงไม่ช่วยกันล่ะ .. กลับเข้าไปแหย่เล่นอีกทีไหม .. จะได้รู้ไปเสียทีว่าหมู่หรือจ่า    ....ฮ่า !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 17 พ.ค. 46 01:16:34 A:203.118.122.109 X:203.118.122.109 ]

ความคิดเห็นที่ 47 Why everyone are so quite?  A-HA I know now because you give away ข้าวโพดต้ม but did not come with toothpick.  I will give you a whole dollar not only 10 baths if it is a sweet corn.  "ถ้าเปลี่ยนซะหน่อยจากขนมปังเป็นข้าวเหนียว  เนื้อข้างในเป็นเนื้อทอด  มีน้ำพริกตาแดงเสียหน่อยนะเอ็งเอ๊ย.. I agree with สะมะแอ.  เดี๋ยวข้าสั่งเอง American Fried Rice! HA-HA-HA  or should I do HO-HO-HO! จากคุณ : spopeyes - [ 17 พ.ค. 46 01:59:02 A:151.188.17.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 ห๊า....ถ้าไปเที่ยวจะชวนไปจริง ๆ เหรอค่ะ อย่าพา เม-ดา ไปหลงล่ะกันน๊า...... จากคุณ : เม-ดา - [ 17 พ.ค. 46 08:38:07 A:202.133.169.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 โห... เผลอแป๊ะเดียว โดนกัดซะเละเลยเรา น้อยใจแระ อย่าเอาเค้ามาขึ้นเวทีอีกนะ งอน งอน ป.ล. ค่าตัวก็ยังไม่จ่ายเลยนาเฮีย รังแกนักแสดง เดี๋ยวฟ้องกรมแรงงานนา : p จากคุณ : A-ME-BA - [ 18 พ.ค. 46 11:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณแม่ป๊อบปี้ก๊าบ .. ผมกะว่าจะเลียนแบบ30 บาทรักษาทุกโรคของท่านนายกเสียหน่อย .. คือมีนโยบายข้าวโพดต้ม 30 บาททุกที่นั่ง  แม่ว่าจะใช้ได้ไหม .. ฮิ..ฮิ.. สังเกตดูว่าหากพูดถึงอาหารพื้น ๆ แม่จะชอบมาก   ..   อยู่ที่โน่นส่วนมาก จะทำอาหารไทยหรือว่าอาหารฝรั่งกินกันล่ะครับ .. สงสัยอีกอย่างเมื่อก่อนแม่เป็นคนกรุงเทพหรือต่างจังหวัด  แต่ถ้าให้ผมเดานะ แม่คงเป็นคนต่างจังหวัด ..   แม่นบ่อ .. ถามเรื่องสมิงหน่อยครับ   ที่ผมส่งฉบับเรียบเรียงใหม่ไปให้  ได้อ่านหรือยังครับ .. อยากจะฟังคำวิจารณ์  จะได้เอามาปรับปรุง   .. ขออีกอย่างครับ .. เรื่องสะมะแอกับสมิงแม่ชอบเรื่องไหนมากกว่า  ..  และคิดว่า อันไหนตลกกว่ากัน    ผมจะเอามาเป็นข้อมูลส่วนตัวสักหน่อย .. วิจารณ์แล้วส่งมาที่อีเมลล์ของผมนะครับ .. ผมรออยู่ .. ขอบคุณครับ .. @@@ .. หวัดดีคับท่าน ผอ. เม – ดา .. แหะ .. ที่ว่าจะชวนไปเที่ยว   ก็คิดจะให้เป็นไกด์นั่นแหละ .. เล่นพูดดักมาว่าอย่าพาไปหลงนะ..  อย่างนี้ก็แย่สิครับ .. แววที่จะหลงทางส่อมาเห็น ๆ  .. เฮ้อ !! .. @@@ .. หนู AMEBA  จ๋า .. แฮ่ .. มาเมื่อไหร่จ๊ะ .. แหะ .. โทษที .. มัวแต่คุยกับนิรันดร์ไม่เห็นว่าแอบฟังอยู่ .. ค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จา  กันก็ได้นี่นา .. ไม่ต้องถึงขนาดนั้นม้าง .. แม๊ .. เป็นเพราะนิรันดร์จริงเจียว .. ดันมาชวนนินทาน้องมีบา คนงาม . เอ .. ไหน  เอียงหน้าซิ .. ไปล้างหน้ามาหรือ .. หือ สวยขึ้นจริง ๆ ด้วย .. ฮะ..ฮะ.. ต๊ายตาย .. ที่จริงมีบาสวยขนาดนี้  ไม่น่าให้โปะกวนอิมเลย ..   สวยจริง ๆ .. ไม่ได้โม้ .. ตกลงเก็บไม้หน้าสามได้ยัง .. มันหวาดเสียว ..แฮ่  !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 18 พ.ค. 46 15:33:09 A:203.118.122.1 X:203.118.122.1 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มารออ่านตอนใหม่ อ้าว ยังไม่มีเหรอเนี่ย จากคุณ : jengly - [ 18 พ.ค. 46 20:01:03 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แว่ว ๆ ว่าจะเปิดแสดงตอนต่อไป เลยมาเคาะวิกดู เผื่อเจอเจ้าของวิก จะได้ถามกำหนดการแสดงหน่อย ...อ้าว    ..ยังเขียนบทไม่เสร็จเรอะ เวรกรรม..อุตส่าห์นั่งตุ๊ก..ตุ๊ก มาตั้งห้าสิบ มาเสียเที่ยวอีกแล้วเรา    ไปดีกว่า.... จากคุณ : syringe - [ 18 พ.ค. 46 21:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 53 .. ใครมาเคาะประตูโครม ๆ หว่า .. สังกะสียิ่งเก่า ๆ อยู่ด้วย ... หรือจะเป็นเจ้าหนี้ ..  ตายล่ะวา .. ตังค์ก็ไม่มี .. เอ.. หรือจะเป็นสาว ๆ ที่หลงรักเรามาขอลายเซ็น ..   ฮิ..ฮิ.. แต่จะอย่างไรก็ตาม .. ข้าพเจ้าขอเผ่นออกไปตั้งหลักที่หลังวิกก่อนล่ะ .. แฮ่ !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 19 พ.ค. 46 02:14:48 A:203.118.122.80 X:203.118.122.80 ]

ความคิดเห็นที่ 54 บ่อแม่น Koon Nong So, I was born and raise in Bangkok.  The only time I got to go to ต่างจังหวัด, when my school had a field trip.  I finished high school in Bangkok (ตลาดน้อย) area.  Why don't you try having an American food for 3 meals a day for a month?  I will email you this weekend about Sa-Ming, sorry for the delay.   จากคุณ : spopeyes - [ 19 พ.ค. 46 06:32:13 A:172.133.147.178 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 (" )).....(( ") เอ ทำไม ได้ยินเสียงสีซออู้แถวๆ นี้นี่นา มาจากไหนหว่า จากคุณ : jengly - [ 19 พ.ค. 46 19:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณแม่ป๊อปปี้ .. ไอ้นิ้งที่ผมเอามาเผาอยู่ตอนเปิดโรงก็อยู่ตลาดน้อยนะครับ .. มันชื่อกึงง้วน  แซ่อื้อ ..   แต่ชื่อเตี่ยมันผมจำไม่ได้แล้ว ..ฮิ..ฮิ.. รอคำแนะนำเรื่องสมิงอยู่นะคับ .. แต่ช้าหน่อยก็ได้มิต้องรีบ ..ผมรอได้เสมอ.. จ๊ะเอ๋ ..  อาเจ๊ ..jengly  .. โผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ .. ไหน ๆ  .. ใครเล่นซออู้หรือ .. ไม่มีนี่นา ..ฮิ..ฮิ.. จากคุณ : สัตยา - [ 19 พ.ค. 46 20:37:33 A:203.118.122.65 X:203.118.122.65 ]

ความคิดเห็นที่ 57 You are misunderstanding ka; I went to high school in Talad-Noi area ka!  My house is off South Sathorn Road ka.  I can hear เสียงสีซออู้.  It is so loud; even I can hear it in Toronto.   จากคุณ : spopeyes - [ 19 พ.ค. 46 23:06:17 A:151.188.17.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 ฮาโหล...อ้ายสอ ตี้ฮักของหมู่เฮา... แว่อ๊ายู...หายไปไหน๋...รอสะมะแอ release ใหม่อยู่เน้อ... จากคุณ : platoo - [ 20 พ.ค. 46 10:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 59 แวะมาลงชื่อ นั่งฟังดนตรีไทยบรรเลงอีกรอบ จากคุณ : jengly - [ 20 พ.ค. 46 17:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ยู้ฮู มีใครอยู่มั้ยคะ ............................................... ว้า ไม่มีคนตอบ ปิดวิกเงียบอีกแล้ว เปิดวิกเมื่อไหร่ ประกาศออกโทรโข่งด้วยนะคะ จะให้ดี เอาโทรโข่งติดรถแล้วประกาศให้ทั่วเลยก็ได้ค่า จากคุณ : i_scream - [ 21 พ.ค. 46 20:44:05 A:210.50.112.126 X: ]

ความคิดเห็นที่ 61 บางครั้ง.. การแสดงท่าทีอะไรออกไปบางอย่าง.. โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามที.. อาจจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้นะคะ.. ไม่น่าเชื่อว่า สะมะแอ..จะเข้าข่ายคนชอบแต๊ะอั๋งด้วยนะคะเฮีย.. ติดนิสัยหนุ่มกรุงฯ ไปซะแร๊ะ.. เฮีย..สบายดีนะ? ปิดซ่อมวิกเหรอคะ.. หรือว่า รวยแล้วชิ่ง.. วู้... อิอิอิ :D ปล. มาเยี่ยมเยียนตามปกติคับผ๊ม! จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 22 พ.ค. 46 01:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ไม่ได้หนีหนี้ .. ไม่มีหนีแชร์.. ไม่ได้หนีคุณแม่ .. แต่กำลังหัวฟู ... ฮิ..ฮิ.. ขออภัยนะคร้าบบบบบ .. หากจะเปิดวิกช้าไปบ้าง .. อย่ารื้อฝาสังกะสีผมไปขายเน้อออออ.... จากคุณ : สัตยา งานยุ่ง - [ 22 พ.ค. 46 12:58:56 A:203.118.122.28 X:203.118.122.28 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เฮ้อ...รอ ร๊อ รอ เฮียสอค๊าบบบ หิวเม็ดก๋วยจี๊ค๊าบบบ ว๊า..อะไรนะ งานยุ่งเหรอ ไปเล่นไกลๆ อย่ามากวนใจ เดี๋ยวหักค่าตัว โห..ใจร้าย ไปก็ได้...ว่างแล้วมาเรียกเด้อ อย่าลืมออกข่าวเฉพาะกิจเรียกมาชุมนุมนะฮับ ปล. สังกะสีเฮียเก่าจัง ขายได้ไม่กี่ตังค์เองอ่ะ เจ๊กที่ซื้อบอกว่า "สาหนิมมังเยอะ อั๊วให้ล่ายแค่นี้อ่ะ แผ่นละ50ตังค์ ลื้อจาอาว ม่ายอาว" ด้วยเห็นแก่ศีลธรรม อมีบาเลยนั่งแงะ แงะ แงะ แหม๊...แงะตั้งนานกว่าจะได้ครบค่ารถ อิอิ เจ็บมือเลย วันหลังขอสังกะสีใหม่ๆหน่อยนะเฮียนะ ตะปูก็อย่าตอกแน่นล่ะ แงะลำบาก : p จากคุณ : A-ME-BA - [ 22 พ.ค. 46 17:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ตอนต่อไป (๑๓) ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2277508/W2277508.html   จากคุณ : รสา รสา - [ 23 พ.ค. 46 21:27:12 ]