ความคิดเห็นที่ 1 กระทู้เดิมค่ะ อาศรมชาวโคลง ภาค ๖๖ ๏ ๏ ๏ กาพย์ประชันโคลง ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2263728/W2263728.html แอบเก็บดาว "พี่นิรนาม" จาก "กระทู้วรรคทอง" ของ "พี่จอมยุทธฯ"  มาค่ะ ส่วนกาพย์ที่เห็นเป็นบทเก่าที่เห็น "ดาว" แล้วคิดถึงทุกที จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 12 มิ.ย. 46 08:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากคุณ : กระเฉดน้อย - [ 12 มิ.ย. 46 08:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะคุณศาลาไทย และ ชาวอาศรมฯ ทางปลอด... ขอไกลถิ่นนอนดูดาวด้วยนะคะ ^-^ มานอน ณ อาศรมฯ     คอยชิดชมดาวดาษฟ้า โปร่งใสในมรรคา        ทางช้างเผือกเชือกช้างพัง จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 12 มิ.ย. 46 10:23:19 A:67.162.190.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาลงชื่อไว้ก่อนขอรับ กลัวจะโดนทวงเปลเปล้อเรื่อง ยานี ๑๑ ที่กระทู้วรรคทอง ข้างล่าง รอหน่อยแล้วกันขอรับ จะพยายามทยอยนำมาเสนอ...เอ้อ หัวบานแน่คราวนี้ จอมยุทธฯ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 12 มิ.ย. 46 10:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 +++ พนมวัน +++ ๑ ๏ พนมวันเพียงวาดไว้.............วางสวรรค์ ปราสาทปรางค์สุพรรณ............ภาคพ้น เทพสถานพิมานอัน................โอ่อ่า งามสง่าเลอค่าล้น..................เล่นล้อรอยสรวง ฯ ๒ ๏ ปวงศิลาแข็งแกร่งเนื้อ..........แน่นหิน นำสลักเสลาศิลป์...................เสกสร้าง ฝีมือช่างประพิณ....................ประไพแต่ง เต็มระแบบระบอบอ้าง.............เอ่ยอ้างเอกศิลป์ ฯ ๓ ๏ หินสลักสลับริ้ว...................ลายพัน ภาพกนกกระหนาบกัน.............เกี่ยวเกี้ยว กรองเฉลาฉลักวัลย์................วาดก่าย ปลายประกับประกอบเสี้ยว.......สอดร้อยสอยสาน ฯ ๔ ๏ กาลไฉนช่างเข่นให้.............หักพัง ปรักลงปลงฝัง......................ฝุ่นคล้ำ นพศูลเสื่อมศรีดัง..................ดาวดับ ดินทับถมตมซ้ำ....................ซากสิ้นภินท์สลาย ฯ ๕ ๏ หมายเหตุอุเทศชี้...............ฉายกล ใดฤฤๅคงทน.......................เที่ยงแท้ ศิลาช่วยเผยผล...................พึงใคร่-....ครวญนา ผู้อยู่คู่ฟ้าแล้.......................โลกนี้มีไฉน ๚ะ๛ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๔๖ ======================================= สวัสดีครับสหายอาศรมฯ วฤกแวะเอาโคลงมาแปะ แล้ว copy กระทู้ออกไปอ่าน off line แฮ่ม .... คืนนี้จะลองขยับเขียนกาพย์ยานีดูบ้างครับผม จากคุณ : วฤก - [ 12 มิ.ย. 46 11:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คมคำที่ร่ำขาน                 เมื่อวกผ่านสำราญจริง กาพย์เริ่มประเดิมหญิง       สิเกรงกริ่งจะกรองไข จารเขียนระเมียรภาษ        กอปรดาวดาษประภาสไกล งามบทฤๅอดไหว              มือไฉนจึงไม่ยั้ง... สวัสดีครับน้องศาลาไทย...ไว้จะวนมาใหม่...มาหัดเขียนกาพย์ด้วยคนครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 มิ.ย. 46 12:31:13 A:213.68.98.21 X:unknown, unknown ]

ความคิดเห็นที่ 7 บางคนบ่นคิดถึง              ใครคนหนึ่งซึ่งห่างหาย หนทางเคยย่างกราย       มิเคยเว้นเห็นมาเยือน ถามไปใครกันหนอ     เราต่างรอเป็นแรมเดือน เหตุใดไยร้างเลือน       จงแถลงให้แจงจินต์ ๚ บ่นถึงใครคนหนึ่งที่ห่างหายจากถนนฯไปแสนนาน ครับ               จากคุณ : Augustman (Augustman) - [ 12 มิ.ย. 46 13:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ... หมื่นนัย นัยเนตร มีวิเศษณ์ขยายความ กริยาบ่งบอกนาม รึ ว่านางอัปสรทรง ทิวา ณ ช่วงนี้ ก็ตรงปรี่ เร่งรี่ชง เมรัย รดราวสรง ชมนาดสะอาดตา ... จากคุณ : แงะ.. - [ 12 มิ.ย. 46 14:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นยัยหนูมาเปิดกระทู้ตั้งแต่เช้า  เลยเข้ามาเยี่ยมๆมองๆสงกะสัยแจมมะไหวอีกตามเคย....เป็นผู้อ่านเหมือนเดิมดีก่า... จากคุณ : ยัยไหม (กรวี) - [ 12 มิ.ย. 46 15:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลงเสน่ห์นวลแน่งน้อย.................อนงค์ไทย หวานอ่อนละมุนละไม..................ละเมียดน้อม งามเสียนี่กระไร...............................หญิงเหล็ก ดาบแกว่ง-มือไกวพร้อม..................เพียบพร้อมยอมหญิงฯ หลงเสน่ห์นวลแน่งน้อย........งามชดช้อยน่าชื่นชม หญิงไทยไร้ระทม....................เพราะเธอกร้าวและแกร่งไกร มือไกวดาบก็แกว่ง..................ภาพแสดงย่อมเห็นได้ อ่อนหวานมิอ่อนไหว..............แน่วและนิ่งไม่จำนน เองชายจึงชมชื่น......................ชายจึงตื่นและเตรียมตน หลุมรักใจมันล้น......................ตกหลุมรักขอพักรอฯ แหะ แหะ ขอรับ เห็น โคลง-กาพย์ ห่อกันไปห่อกันมา เลยเอา ตองห่อเหนียว มาแกะเปลือก แล้วกระมิดกระเมี้ยน เอาของเก่ามาแกะกิน ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดี ขอรับ สหายชาวอาศรม ทุกท่าน จากคุณ : นายทิวา - [ 12 มิ.ย. 46 16:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวรรค์สร้างมาอย่างไร.........ชนส่วนใหญ่จึงทุกข์เข็ญ เหงื่อเดือดเลือดจางเย็น........เนื้อแยกเอ็นยืดหย่อนยาน ปวดร้าวชั่วชีวี.....................ไม่เคยมีวันเบิกบาน ผลเกิดจากแรงงาน..............ถูกรีดผลาญเป็นโยงใย สู่ชนงอมือทำ.....................แต่คอยกำส่วนกำไร เสพสุขศิวิไล......................บนคราบใจของประชา ออกกฏมาจำกัด..................ตราสังข์มัดปิดหูตา บังคับให้ศรัทธา..................ที่เป็นมานั้นชอบธรรม ใครคิดจะเปลี่ยนแปลง..........สาดสีแดงจับจองจำ ใครชี้ทางเที่ยงธรรม.............หาว่านำปลุกระดม สวรรค์มีเลศนัย...................สถิตไกลเหนือโคลนตม แต่คบพวกโสมม..................คอยดูดอมแต่ไอดี กระชากหน้ากากสวรรค์...........ร่วมฟาดฟันการกดขี่ ล้างอาถรรพ์ปฐพี.................สู่วิถีคนกับคน จากคุณ : วิชชา - [ 12 มิ.ย. 46 16:33:36 A:202.29.32.5 X:202.29.32.155 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีครับ ผ่านมาเห็นโคลงและกาพย์ เลยขออนุญาตคุณศาลาไทย เจ้าของกระทู้ ร่วมเขียนด้วยครับ แต่เป็นโคลงและกลอนนะครับ ผิดถูกประการใด ช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณมากครับ ยอดยุทธชิงแก่นแท้ .แทนตน สูงสุดคืนสู่หน ..ต่ำใต้ สามัญยากยิ่งคน .จักคิด เรียบง่ายหมายดังใช้ ซับซ้อนซ่อนใจ ชาวยุทธ หมายใจ ชิงชัยยุทธ สิ้นสุด ชัยชนะ ขณะฝัน โค่นแพ้ ทีละด่าน ผ่านคืนวัน เพื่อไต่ขั้น สู่ชัย ที่ใจปอง คร่ำเคร่ง ฝึกกระบวน ทบทวนยุทธ จุดหมาย สูงสุด ไม่มีสอง พ่ายแพ้ ธารเหือด เกิดเลือดนอง แหละชาวยุทธ จึงผยอง ไม่รองใคร เสาะแสวง ชัยชนะ ขณะหนึ่ง เพื่อเปล่าดาย ห้วงคำนึง ตรึงหวั่นไหว ชัยชนะ แลกมา เพื่อกระไร เพื่อเปล่าเปลี่ยว ร้างไร้ ไกลผู้คน ชนะใคร ทั้งโลก เพื่อโศกเศร้า ขณะแพ้ ใจเรา ที่สับสน ชนะอื่น หมื่นแสน เพียงแค้นตน เพราะแพ้ใจ อยู่ในหน ที่ยลยิน ฯ ชนะอื่นนับหมื่นล้าน.. ผ่านเลย เพียงแค่มายาเฉลย หลบเร้น แพ้ชนะวูบใจเคย ครวญใคร่ ใจชนะใจเลือกเฟ้น .ชนะแท้ตนตัว ฯ จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 12 มิ.ย. 46 18:05:57 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วรู้สึกเศร้าจังเลยค่ะ.. ...  หมายเอื้อม ณ ดวงดาว      ระยับพราวระยิบพร่าง อุกอาจมิหวั่นทาง               สิหวังสูงฤทัยขม  หมายชื่น เจ้าดวงดาว        สุกสกาวงามภิรมย์ ฮึกเหิมเกินใจข่ม                ลืมกายาว่าเดินดิน. :) ปล. ลองหัดเขียนดูบ้างนะคะ ไม่เคยแต่งกาพย์กลอนนานแล้ว ตั้งแต่มัธยมเลยล่ะ แฮ่.. ^^' จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 12 มิ.ย. 46 18:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จาก ดาวเดือนและห้วง                        จักรวาล โคลง กระพริบประกายฉาน                   วับเวิ้ง สี่ ท้าวจตุโลกบาล                              พิทักษ์ ถึง โลกดุรีย์ดิเรกเถิ้ง                            สง่าถ้วนทะงันสาร กาพย์ กานท์กระหยับแขน                     ลีลาศแสนจะอ้อนช้อย ยานี เยื้องยิ้มพลอย                             วรรณตระการหวานตระกอง ฯ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 12 มิ.ย. 46 20:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จังงังจอมซนคนแก่น                     ไปแขวนบนต้นไม้ใด ปล่อยให้สาวศาลาไทย                 เปลี่ยวใจเฝ้าท่าอาศรมเอย จากคุณ : คนเดิม - [ 12 มิ.ย. 46 21:46:15 A:203.130.152.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 แค่กๆๆๆ .. ใครหนอ บ่นคิดถึงลูกลิง ก็แค่ห่างหายไป 4 วัน เองน๊า ..คิดถึงมากก็ให้แม่มาขอ เอ้ย .. ก็ งัยดีล่ะ ..555 หวานใจหวานจัง มาคราวนี้แปลกจังแฮะ เขียนถึงลาว เอ้ย ดาว ... วู้ .. ประหม่ายังไงชอบกล รู้สึกดีอ่ะ ที่มีคนคิดถึง ใครก็ไม่รู้คนเดิม .. เดิมขนาดไหนเนี่ย ..อิ อิ .. ขอดมกลิ่นหน่อยได้ป่ะ เผื่อคุ้นๆกลิ่นละมุดอ่ะ .....งามตาศาลาไทย........................เหตุไฉนฝันใฝ่ดาว เพริศพร่างทั้งวับวาว......................สุกสกาวเย้ายวนชม .....เดือนดาวคราวเฝ้ามอง...............แสนผุดผ่องต้องอารมณ์ ระยิบระยับสม...............................อภิรมย์ชมความงาม .....หยุดคิดหากจิตช้ำ......................อย่าจองจำย้ำคำถาม ตรอมตรมระทมความ......................ดุจลวนลามให้ร้าวรอน .....ค่ำคืนจงรื่นรมย์........................ทุกข์ระทมข่มใว้ก่อน ยืนหยัดปราศอาวรณ์......................สายสมรอย่าร้อนใจ จากคุณ : จังงัง - [ 12 มิ.ย. 46 22:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อิอิ... ใครคนหนึ่งข้างบน บอกใครสักคนให้แม่ไปขอ งั้นผมคงต้องรอ ดาวตกฟ้ามาฝากดิน แซวเล่นนะคร้าบบ!!! ดื่นดารดาษดาว......................ฤๅพร่างพราวเท่านางนัยน์ หมื่นฝันฤๅสบใจ.....................ดังสบเนรตนภาดล น้ำค้างกลางลมหนาว................เสียแวววาวจึงสับสน หากต้องตาหน้ามล...................ระเหยหายกลายเป็นไอ ละอองฝนม่านฟ้า.....................ฤๅจักกล้าโหมลงใส่ เมฆหมอกละลอกไร้..................แรงจะลอยคอยเธอมอง ถึงยามเธอเพลอหลับ................ทั้งโลกกลับกลายหม่นหมอง ล้านดาวที่เราปอง.....................ง่ายกว่าครองหัวใจเธอ ถามว่ากาฬปักษ์นั้น.....................กี่ดาว ระริกแสงระยิบพราว.................ทั่วฟ้า คิดว่าหมื่นล้านราว.....................หากเปรียบ ตาแม่ คูณสิบไปเถิดถ้า..........................เปรียบถ้วนตาเธอ จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 12 มิ.ย. 46 22:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 .....'คนเดิม'...เอ๊ะคนใด..............และทำไมหมายเย้ายวน ร่ายมนต์จนรบกวน....................ถ้วนถ้อยกาพย์หมายจับลิง .....มาแล้ว...ไม่ลึกลับ................อย่าขยับอาจโดนยิง ตัวจริงและเสียงจริง.................อย่าด่วนวิ่งทิ้งแป้นคีย์ .....ดีใจ...ฮ่า...ดีจัง...................'คนเดิม'ยังเอื้อนวจี คิดถึงน้องกระบี่.......................'จังงัง'นี้ขอขอบคุณ .....ยิ้มหวานพลันย่อตัว...............ถอนสายบัวตัวแทบหมุน น่ารักไม่น่าลุ้น............................เพราะว่าคุณ...อาจมีแควน ** ไม่ไหวแย้ว ง่วงนอนอ่ะ คุณคนเดิม .. (ไม่รู้ล่ะ ว่าเป็นใคร ขี้เกียจสืบด้วยอ่ะ..) ติดไว้ก่อนนะ ขอเอาตาดำไปซ่อนก่อน หัวโขกจอหลายทีแล้วอ่ะ เกรงว่าจอจะแตก .. สลายโต๋เด้อ .. จากคุณ : จังงัง - [ 12 มิ.ย. 46 22:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .....ดื่นคำมาขรมความ...................เนื่องนิยามเย้ายวนใจ เหมือนต้องมนต์ตราใด.................ว่านางนัยน์คล้ายคลึงเดือน .....น้ำค้างฤๅน้ำคำ........................มาพลอดพร่ำย้ำความเตือน หากต้องคงหมองเหมือน...............อาจสะเทือนสะท้านทรวง ....ละอองฟองฝนสาด.................แสนหวั่นหวาดอาจหลอกลวง 'วิญญาณอสัญญ์'ดวง.................ดูถ้อยท่วงดุจบ่วงตรวน .....ยามหลับอาจสะดุ้ง.................เหลือบริ้นยุงมามุงกวน หวั่นไหวใจปั่นป่วน......................เพราะมัวหวลตรึงคำหอม เอ๋...แว๊ปๆ เห็นผีเร่ร่อน มาแถวนี้อ่ะ ..555  หายไปซะนาน นึกว่าโดนจับถ่วงน้ำไปซะแย้ว .. อีกคนก็ล่องทะเลซะจน ...อะไรต่อมิอะไร เค็มไปแล้วม๊าง .. นายอกไข่ดาวน่ะ .. นินทาซะเลย กิ..กิ.. จากคุณ : จังงัง - [ 12 มิ.ย. 46 23:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แวววาวดาวพราวฟ้า           ตระการตาอิสระใด เปิดตามองภาพไกล             จินตนาไปสุดใจตน คืนค่ำล้ำแสงเลิศ                 พร่างพิศเพริศงามค่าล้น จันทร์แจ่มนภาดล               ให้ต้องมนต์ยลมิคลาย @}---'----,----- รีบมารีบไป เลยแต่งสั้นๆ มารายงานตัวไว้ก่อนเจ้าค่ะ :) จากคุณ : ไร้นาม - [ 13 มิ.ย. 46 04:31:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชมดาวด้วยคนจ้า .....ดวงเดือนถึงดวงดาว. สุกสกาวเวหาหน เมียงมองหมายตายล   แสนยากเย็นทุกข์เข็ญใจ ..... คืนค่ำน้ำค้างหยด. น้ำตารดรินหลั่งไหล เสี้ยวจันทร์ในแรมไพร วามแวมวิบอยู่ลิบตา ..... เมื่อคิดเมื่อนึกย้อน อกสะท้อนคะนึงหา โอ้ดาว...ไม่นำพา แสงระยิบริบหรี่ลง จากคุณ : บังอร - [ 13 มิ.ย. 46 07:27:19 A:202.183.228.67 X:203.170.134.237 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เปิดอาศรมเขียนกาพย์  กลายเป็นอาศรมชมดาวไปเสียแล้ว  ตามสบายเลยนะคะทุกท่าน งานนี้โคลงเป็นเจ้าภาพ  เลี้ยงฉลอง ๑๑ คำ ให้กับกาพย์ชมดาว  --  ว่าไปโน่นเลย ***กระเฉดน้อย - ความคิดเห็นที่ ๒ มาชมดาวอย่างเดียวของแท้  ควงพระจันทร์ยิ้มตะแคงมาด้วยแฮะ ***คุณไกลถิ่น - ความคิดเห็นที่ ๔ สวัสดีค่ะ น้ำท่าของอาศรม                         เชิญหยิบชมและยกดื่ม ผังกาพย์อาบไม่ลืม                      ยังคงปลื้มไม่เปลี่ยนแปลง แปลกเปื้ยนอาจปลอมปน                  เหมือนบางคนที่เคลือบแคลง ยังดีพอมีแรง                               จะต่อต้านอบายตัว ***พี่จอมยุทธฯ - ความคิดเห็นที่ ๕ เขียนกาพย์พี่ทราบแล้ว               ว่าน้องแก้วแอบยิ้มหัว วรรคทองย่องพันพัว                  วางสนุ้กสนุกจัง ยกบาทยกบทต้น                      ให้พี่ค้นจนหน้าตั้ง เติมเหล้าเอาพลัง                      แล้วรีบรื้อหนังสือพลาง ***พี่วฤก - ความคิดเห็นที่ ๕ ชื่นชมพนมวัน                   ละคำอันจัดใจวาง โคลงสี่มีแนวทาง                ที่คู่ควรและคมคาย รอกาพย์กำซาบรส              เรียมจรดดังจิตหมาย ว่างแล้วอย่าเว้นวาย            ช่วยส่งมาถึงยาใจ ***พี่สดายุ - ความคิดเห็นที่ ๖ คมคำที่ร่ำขาน              เพียงวกผ่านอย่าเผลอไผล กาพย์คมนิยมใด            จงเขียนเถิดจักเกิดความ หลากแง่แต่ต่อยอด          แลตลอดหลากเหลือหลาม มองเห็นล้วนงดงาม         คือแน่วเน้นเป็นความจริง แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 46 18:22:48 แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 46 17:47:19 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 13 มิ.ย. 46 12:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เปลี่ยวดายในคืนเหงา         แม้นเดือนดาวก็อับแสง เสมือนใจที่ไร้แรง             ทุกข์ท่วมทับอยู่กับตน คิดถึงพึ่งใครได้                มอบใจไปเขาไม่สน กลืนกล้ำจำฝืนทน             แสร้งแกร่งนอกบอกผู้คน เพียรพร่ำจำนรรจ์ด้วย          หวังว่าช่วยอำนวยผล เม็ดทรายโยนลงชล            ฤๅถมได้หัวใจเธอ จากคุณ : จิงโจ้ - [ 13 มิ.ย. 46 14:47:44 A:203.88.248.76 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ดูดาว ณ แดนไกล..................ที่แห่งใดดาวส่องแสง ดาวส่องสาดแสงแรง................มองแจกแจงดาวเดียวกัน     ฝากใจไปกับดาว...................สุกสกาวทั่วฟากฝัน ฝากคำเพ้อรำพัน...................เธอและฉันยืนคู่เคียง ฝากรักบอกทับไป...................รอยอาลัยตามเส้นเสียง ฝากชื่นชมสำเนียง..................แอบมองเมียงคิดถึงเธอ  ๚ (กาพย์ยานีสไตลพี่โคฯ) ดูดาว ณ แดนไกล..................ไหนแดนกระเต่าทะเล เล่นน้ำคลื่นฮาเฮ...................เค้ฮ้าหืนขืนตัวโยง หล่นไปคงได้เรื่อง..................เคืองได้ล้งเล้งตีโมง กลับบ้านอาจตายโหง.................โอ่งตายหาดขาดตัวเลย ๚   จากคุณ : รสา รสา - [ 13 มิ.ย. 46 21:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอาใหม่ ลืม คำว่า ๑๑ ไปคำ แหะ ๆ จาก บ้านนอกเข้าสู่                 เมืองหลวง โคลง ร่างคลุกฝุ่นกลวง            อรรถแท้ สี่ ปีหลับฝันสรวง                    ตื่นสร่าง ถึง กระนั้นไม่แพ้                     ดื่มกล้า'บาวแดง กาพย์ หนึ่งแห่งชีวิต                 อาจวิจิตรและแสลง ยานี เยื้องแสดง                      ตามบทบาทต่อชาติยาว สิบ ปีอาจมีหวัง                       ใกล้ถึงฝั่งผ่อนเหน็บหนาว เอ็ด อึงนั่งชมดาว                    อย่างสุขีธิจีรัง ฯ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 13 มิ.ย. 46 22:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีครับคุณศาลาไทย ขอยืมกาพย์ต้นกระทู้มาใช้นะครับ ................................................... หมื่นฝันพันดาว     ๐รินถ้อยและร้อยท่วง     จะรายสรวงเป็นรวงศรี งามหนานะยานี                ผจงถี่วจีทอ     ๐พันดาวที่พราวเด่น      แม้ดับเพ็ญก็เห็นพอ ในถักที่รักทอ                   ฉลุฟ้อเป็นหมื่นฝัน     ๐ค่ำคืนสะอื้นครวญ       ที่ใจป่วนก็ล้วนปัน จุณเจิมกระแจะจันทร์         ก็พลันแจ้งประจักษ์ใจ     ๐ว่าจินต์หากร่วมจาร     ย่อมจักผ่านทุกผองภัย เคียงคิดประดิษฐ์ไข          จะมีใครรึกังขา     ๐โพยมที่โลมยวง         เพราะพันดวงดาริกา จิตผ่องและอาภา              มนัสชื่นเพราะหมื่นฝัน/. ................................................... แด่จินตนาการ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 มิ.ย. 46 01:51:31 A:203.113.81.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 +++ คืนหมอง ไม่มองดาว +++ ๑ ๏ เห็นดาวพราวพร่างฟ้า.........พี่เพ่งหาดาราหมาย เนตรน้องมองดาวราย............สายเนตรสองเราครองกัน ฯ ๏ เห็นดาวพราวพร่างฟ้า..........ฟากสรวง พี่เพ่งหาดาวดวง....................เด่นแล้ว ดาวไหนเล่าหนอทรวง............น้องสู่ เรียมสู่สรวมร่วมแก้ว..............ก่ายด้วยเนตรสอง ฯ ๒ ๏ ภรณีนะช่วยชี้....................ดวงไหนที่สีเฉิดฉัน ชวนพิศจิตผูกพัน..................ครั้นร่วมทัศน์มัดร่วมใจ ฯ ๏ ภรณีนะช่วยชี้...................ฉายพลัน เผยที่สีเฉิดฉัน.....................โชติไซร้ ชวนพิศจิตผูกพัน..................พาจิต ร่วมพิศร่วมจิตได้..................ดุจแม้นมัดขัน ฯ ๓ ๏ กฤติกาแสงพร่าล้อ............เพียงเรียมพ้อขอคำไข เนตรน้องมองดวงใด.............ให้ดาวเผยเฉลยมา ฯ ๏ กฤติกาแสงพร่าล้อ............เรียมไฉน เพียงเอ่ยเผยคำไข...............ข่าวน้อง สายเนตรสบดวงใด..............ดาวบอก ดลจิตเรียมร่วมจ้อง..............จ่อจ้องมองหมาย ฯ ๔ ๏ โรหิณีนี่หากรู้..................จงช่วยตูกู้กังขา เห็นแท้แก่สายตา................ว่าชม้ายหมายชมใด ฯ ๏ โรหิณีนี่หากรู้..................เลศนัย จงช่วยตูรู้ไข......................ขัดแก้ เห็นแจ้งแห่งหนใด...............ดวงเนตร นางเพ่งเล็งแน่แท้................ที่ชม้ายหมายชม ฯ ๕ ๏ ถามดาวดาวดั่งแกล้ง.........กระพริบแสงแสร้งเฉไฉ ถามข่าวข่าวคราวใด.............ไยไม่เอ่ยเฉลยความ ฯ ๏ ถามดาวดาวดั่งแกล้ง.........เกี่ยงกัน กระพริบแสงแสร้งหัน...........หับเร้น ถามข่าวกล่าวรำพัน..............เพียงเอ่ย ดาวกระพริบยิบตาเต้น..........แต่อั้นโอษฐ์เฉลย ฯ ๖ ๏ เรียมจ้องมองม่านฟ้า.........ไม่ใฝ่หาดาราถาม ส่งใจสู่ใจตาม......................ตระกองน้องไม่มองดาว ฯ ๏ เรียมจ้องมองม่านฟ้า..........ฝ่าโพยม ไม่ใฝ่ดาวข่าวโฉม................เฉกกี้ ส่งใจสู่ใจโลม.....................ไล้กอด ใจพรอดใจเช่นนี้..................นี่ใช้ดาวไฉน ๚ะ๛ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๔๖                           ================================================================             หมายเหตุ           ภรณี = ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่ เราเรียกว่าดาวก้อนเส้า กฤติกา = ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวงเห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม เราเรียกว่าดาวลูกไก่ โรหิณี = ดาวฤกษ์ที่ ๔ มี ๗ ดวงเห็นเป็นรูปจมูกม้า เราเรียกว่าดาวไม้ค้ำเกวียน หรือดาวปลาตะเพียน หรือดาวคางหมู เมื่อคืนมีเวลานั่งเขียนกาพย์ห่อโคลง จึงขอเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับดวงดาวด้วยคนนะครับ จากคุณ : วฤก (วฤก) - [ 14 มิ.ย. 46 07:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาอ่านครับ จากคุณ : คน ละแม - [ 14 มิ.ย. 46 07:41:42 A:203.113.67.71 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีคุณศาลาไทยอีกครั้งครับ ขอเข้ามาแก้ไขบทนี้วรรคท้าย เนื่องจากมีสัมผัสที่ซ้ำกัน กับบทต่อไปอยู่  ขอเลือกแก้ช่วงนี้ดังนี้ครับ.. ๐รินถ้อยและร้อยท่วง     จะรายสรวงเป็นรวงศรี งามหนานะยานี             ผจงกี่วจีกรอ ขอบคุณครับ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 มิ.ย. 46 11:49:32 A:203.113.81.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 ***ปู่ออกัสฯ - ความคิดเห็นที่ ๗ ห่างหายและไม่เห็น            จะอยู่เย็นเป็นเช่นไร ถ้อยความที่ถามไป            ยังว่างเปล่ายากเดาความ ถามดาว...ดาวยังเฉย          คงละเลยมิติดตาม ถามคน...กี่โมงยาม            ยังคงเงียบจนงงงัน คิดถึงเพราะเป็นห่วง  แต่ในเมื่อไม่มีคำตอบกลับมา  ก็คิดถึงปู่ดีกว่า  อิๆ คิดถึงปู่ ปู่ก็มา   ***คุณแงะ - ความคิดเห็นที่ ๘ กี่หมื่นกี่แสนล้าน              ใช่เปรียบปานหนึ่งแบ่งปัน เผื่อใจมาให้กัน                ย่อมเกินกว่าจะเปรียบเปรย หากเพียงทิวานั้น             มิเคยมั่นจะคงเคย กาลล่วงราตรีเอย             เจ้าก็ลบกลบทิวา ***พี่ไยไหม - ความคิดเห็นที่ ๙ เยี่ยมมองน้องงอนนะ               ไม่เห็นจะละวอนว่า ร้อยคำจำนรรจา                    แทนจากใจฝากให้ดู เยี่ยมเยียนลองเพียรบ้าง           ดูตัวอย่างยกบทครู แลบางรอยทางปู                   เป็นของดีมีมานาน ***พี่ทิวา - ความคิดเห็นที่ ๑๐ งามคิดจริตเจ้า                    งามนงเยาว์เย้าคำขาน งามจิตพิชิตมาร                   งามแห่งสุขทุกเวลา มือไกวและดาบแกว่ง              คือภาพแห่งจอมกัญญา แม้ใครได้ครองมา                  ย่อมห่วงหวงดังดวงมาน จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 มิ.ย. 46 12:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ***คุณวิชชา - ความคิดเห็นที่ ๑๑ กาพย์ที่เขียนมา  ความค่อนข้างแรง  แปลความหมายได้หลากหลายเลยนะคะ แต่อย่างไรก็ขอขอบคุณ  ที่กรุณานำมาร่วมในอาศรมฯ ให้ได้อ่าน ได้คิดกัน สวรรค์คือสิ่งใด                อยู่ที่ใครกำหนดวาง งดงามตามรอยทาง           หรือแปลกเปื้อนและเปลี่ยนปน ฟ้าสูงหรือดินต่ำ              การกระทำสิแจ้งผล แลเลิศประเสริฐคน           โลกย่อมรู้อยู่แน่นอน ***คุณผู้งมงามในรัก - ความคิดเห็นที่ ๑๒ เชิญตามสบายนะคะ  กระทู้อาศรมฯ ยินดีให้ทุกท่านได้เขียน ได้แลกเปลี่ยนกันตามอัธยาศัยอยู่แล้วค่ะ ชนะตัวจะกลัวไย                 ชนะใจตัวเองก่อน ทุกข์ถามบรรเทาทอน             เพราะใจร้อนจะเย็นลง ชนะตนจะพ้นทุกข์               และพบสุขสิ่งประสงค์ เพราะใจหวังตั้งจำนง            จะแจ้งใจในความควร ***คุณคิมมี่ (*CriMy*) - ความคิดเห็นที่ ๑๓ นานๆ แวะอาศรมฯที ยินดีจังค่ะ  เขียนโคลงกันบ่อยๆ คนเลยไม่ค่อยแวะอาศรมฯ อิๆ เขียนกาพย์เสียบ้างจะได้เปิดอาศรมฯ ต้อนรับมิตรสหาย  ถามไถ่ข่าวคราวกัน เอื้อมฟ้าใช่เด็ดดาว               หากเหินหาวจะเย้ายวน หยอกดาริกาชวน                 ให้ร่วงหล่นลงโลมดิน ดาวฟ้าก็อยู่ฟ้า                     แม้นพลัดมาให้ยลยิน ปลาบปลื้มทุกดื่มกิน               แม้เพียงหนึ่งซึ่งได้ชม ***พี่พิราบเงิน - ความคิดเห็นที่ ๑๔ วันนี้อารมณ์ดี  เล่นคนกันเองเสียเลย  โทษฐานเกิดวันเดียวกับเรา ยานีจะยียวน                      และก่อกวนรานคารม โคลงพี่นั้นคำคม                   น้องเลยเลี่ยงเบี่ยงหลบลา เกิดก่อนแต่วันเดียว               กลับหลีกเลี้ยวไม่ยอมมา งานเลี้ยงจึงชืดชา                แสนชอกช้ำน้ำใจคน ***คุณคนเดิม - ความคิดเห็นที่ ๑๕ คนเดิมเริ่มคำถาม            จักตอบความกันสับสน หวานใจได้ยินยล             จะนึกชอบและลอบชม บ้านนี้ล้วนมีมิตร               คอยหมั่นคิดเยือนอาศรม ศาลาฯ เพียงผูกปม            ให้เพื่อนช่วยด้วยกาพย์กลอน ***หวานใจเจ้าจังงัง - ความคิดเห็นที่ ๑๖ ไม่ตอบเฟ้ย ! เรียกให้มาช่วยเฝ้าอาศรมฯ เฉยๆ  ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 มิ.ย. 46 12:45:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32                           *                          *                                                                                                                  .                          *                                                                   *                          *                                        *                                 *             ๏ ณ กลางทะเลลึก              ก็สำนึกในเดียวดาย ยิ่งยามทิวากราย                 ยิ่งหดหู่อดสูใจ แค่คืบก็ทะเล                      คืนหว้าเหว่เหหาใคร ข้างแรมเดือนลับไกล          พอมีดาวประดับดวง จรเข้ดูเหหก                       กระหวั่นอกกระหวัดทรวง โฉมตรูผู้แหนหวง               อยู่ดีร้ายใจห่วงหา จรเข้ชี้ดาวเหนือ                 นำชาวเรือล่องนาวา โปรดนำดวงใจข้า               ไปสู่เจ้าผู้เฝ้าคอย ๚ จากคุณ : :::อกนิษฐ์::: - [ 14 มิ.ย. 46 17:41:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีเพื่อนๆทุกคนครับ ชมดาวกะเขาบ้าง........ ที่จริงในกทม.แทบมองไม่เห็นดาวแล้ว ๏ นับดาวมาเรียงดวง        จะร้อยรวงเป็นพวงดาว เอื้อมคว้ามาจากหาว        จะคล้องไว้ที่ใจหอม ๚ ๏ ค้นคำมาเรียงคำ           เป็นกาพย์ร่ำด้วยรักล้อม ยืนหยัดมิหย่อนยอม        ประดับฟ้าดาราแทน ๚ จากคุณ : โมโน - [ 14 มิ.ย. 46 23:25:39 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ..... ไม่มีถ้อยคำใด               บอกออกไปให้ใจหวล มีแต่ถ้อยคำครวญ         จึงร้องบอกออกจากใจ ว่าใจไม่มีแล้ว                เมื่อพี่แก้วจะลาไป เจ็บช้ำระกำใจ               เมื่อไม่คิดจะกลับคืน .... คืนค่ำช้ำอุรา                  วอนจันทราพาให้หวล เสมือนถูกโซ่ตรวน           จึงหลงคิดฝังจิตจำ ฝนพรำค่ำไร้ดาว              เยือกเย็นหนาวพาหวั่นไหว เจ็บช้ำระกำใจ                 คิดถึงอยู่มิรู้คลาย ... ..... คิดถึงค่ะ...แบบว่า  มาป่วนอาศรม,คนเฝ้าอาศรม  พร้อมทั้งมาฝากความคิดถึง  อิๆๆๆๆๆๆๆๆ  //haha จากคุณ : ยัยไหม - [ 14 มิ.ย. 46 23:26:48 A:203.113.71.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ..... ไม่มีถ้อยคำใด               บอกออกไปให้ใจหวล มีแต่ถ้อยคำครวญ         จึงร้องบอกออกจากใจ ว่าใจไม่มีแล้ว                เมื่อพี่แก้วจะลาไป เจ็บช้ำระกำใจ               เมื่อไม่คิดจะกลับคืน .... คืนค่ำช้ำอุรา                  วอนจันทราพาให้หวล เสมือนถูกโซ่ตรวน           จึงหลงคิดฝังจิตจำ ฝนพรำค่ำไร้ดาว              เยือกเย็นหนาวคราวหวั่นไหว เจ็บช้ำระกำใจ                 คิดถึงอยู่มิรู้คลาย ... ..... คิดถึงค่ะ...แบบว่า  มาป่วนอาศรมและคนเฝ้าอาศรม  อิๆๆๆๆๆๆๆๆ   แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 46 21:00:21 จากคุณ : ยัยไหม (กรวี) - [ 14 มิ.ย. 46 23:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 นิรนามเอาของเก่ามาขายแร้ว กาพย์ยานีนี่นี้เขียนช่วงหัดเขียนเมื่อสามปีก่อน แบบว่า เขียนกึ่งแปลกึ่งมั่วจากกลอนของฝรั่ง I do not love you - Pablo Neruda        I do not love you---except because I love you;        I go from loving to not loving you,        from waiting to not waiting for you        my heart moves from the cold into        the fire. I love you only because it's you        I love; I hate you no end, and hating you        bend to you, and the measure of my changing love for you        is that I do not see you but love you        blindly. Maybe the January light will consume        my heart with its cruel        ray, stealing my key to true        calm. In this part of the story I am the one who        dies, the only one, and I will die of love because I love you,        because I love you, Love, in fire and in blood.        ผมเปล่ารักคุณเลย . . . . .  แม้ว่าเคยจะรักคุณ        มันคล้ายสิ่งกลมหมุน . . . .จาก รักคุณ >>> ไม่รักคุณ        หมุนต่ออีกสักหน่อย . . . . .จุดเคลื่อนคล้อย เป็นรักคุณ        จุด รัก-ไม่รักคุณ . . . . . . . ห่างเพียงหุนหน่ะแม่คุณ        ผมเคยชะเง้อรอ . . . . . . . .เป็นไม่ง้อไม่คอยคุณ        ถึงอกถะถั่งกรุ่น . . . . . . . . ผมไม่วุ่นหรอกแม่คุณ                ไม่! ผมรักคุณมาก . . . . . . โปรดดูปาก ผม - รัก - คุณ        ช้าช้า มองปากอุ่น . . . . . . .ผม - รัก - คุณ, ผม - รัก - คุณ        โธ่ ไม่เชื่อหรือ  . . . . .  . . . .ดวงใจซื่อที่รักคุณ        เสียบปรอทวัดอกอุ่น . . . . . คงพุ่งแตกคามือคุณ        เว้าวอนครั้งสุดท้าย . . . . . .ผมต้องตายหากขาดคุณ        โปรดเถิดโปรดเกื้อหนุน . . . จะจุมพิตแทบเท้าคุณ                โอ้ แม่ยอดหญิง . . . . . . . . แสนเย่อหยิ่งจริงนะคุณ        ไม่ให้ผมได้ลุ้น . . . . . . . . . เป็นตัวจุ้นเคียงข้างคุณ        ผมหน่ะ ดาวดวงใหญ่ . . .สลายไป แย่นะคุณ        หลุมดำดับอรุณ . . . . . . . . จะดูดคุณ ดูดเพียงคุณ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 14 มิ.ย. 46 23:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โอ้ อกนิษฐ์ . . . ดาวกระบวยรึเปล่านั่น เจ๋งจริงจริง . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 14 มิ.ย. 46 23:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เหม่อมองดูแสงดาว...............ที่พร่างพราว ณ.ปลายฟ้า อยากเก็บเกี่ยวลงมา..............แนบอุราไว้ชิดชม โอ้ ดาวช่างสวยซึ้ง................คิดคนึงถึงเหมาะสม เก็บดาวหมายเชยชม.............ดาวคงตรมด้วยจากแดน ท้องฟ้า แหล่งดวงดาว............ระยิบวาว ดาวเรือนแสน หากพรากดาวจากแดน...........ดาวคงแค้น น้ำตาริน โอ้ ว่าน้ำตาดาว....................คงปวดร้าว แสงดับสิ้น ถูกพรากจากแดนดิน.............ไกลจากถิ่น ปริ่มขาดใจ ปล่อยดาวไว้ดีกว่า................อยู่คู่ฟ้า น่าผ่องใส ดาวน้อยล่องลอยไกล...........เหมือนดังใจ ได้โบยบิน เมื่อดาวอยู่ถูกที่...................แข่งแสงสี เหมือนดั่งศิลป์ ส่องแสงกระทบดิน...............ดินพลอยอุ่น อยู่คู่ดาว *-*-*-*-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-* มาร่วม แต่ง กาพย์ยานี 11 ด้วยคนคะ  ออกมั่วๆ วกวนไปหน่อย ชี้แนะด้วยนะคะ พี่ศาลา เจ้าขา.... จากคุณ : แชมพู - [ 15 มิ.ย. 46 16:06:34 A:203.113.34.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 ...เข้ามาร่วมสนุกด้วยครับ... ...ดาวเด่นด้วยเด่นดวง แสงโชติช่วงสุดแสนสวย คนหลงเขางงงวย ดูดาวด้วยความพร่างพราว ...ระยิบกระพริบแสง คงขันแข่งอยู่บนหาว ดวงหนึ่งซึ่งวับวาว กลับแหลกร้าวอยู่กลางใจ ...แวววับประดับฟ้า คือดาราดวงสดใส ดวงหนึ่งซึ่งจากไป จะมีใครคิดถึงดาว... .....สวัสดีครับ..... จากคุณ : ค้างคาวคืนคอน - [ 15 มิ.ย. 46 23:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แล้วจอมยุทธฯ ก้อยังไม่มีเปลเปล้อมานำเสนอ เพราะติดกับดัก กระทู้วรรคทองของตัวเอง...เอ้อ ค่ำคืนยังขื่นขม................ทุกข์หนักจนทดท้อใจ คืนนี้จะนอนไหน..............ยังไม่มีหนอที่นอน เป็นเหมือนนกขมิ้น...........หารวงรังแทบขาดรอน ร่อนเร่พเนจร...................เถอะ อย่าซ้ำคนโซเซ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 16 มิ.ย. 46 00:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ก่อนที่จะตอบคนอื่นๆต่อ  เหลือบไปเห็นที่จอมยุทธฯ เข้ามาบอกเรื่อง "เปลเปล้อ"  เลยถือโอกาสหยิบงานชั้นครู ของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร หรือ เจ้าฟ้ากุ้ง กวีที่ว่ากันว่าเขียนกาพย์ได้ไพเราะเป็นยิ่งนัก  มาฝากให้อ่านกันก่อนเรียกน้ำย่อย  กับ "บทชมนก" ซึ่งเขียนในแบบ "กาพย์เห่" ที่คุ้นหูกันดีอยู่แล้ว รอนรอนสุริยโอ้                อัสดง เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง            ค่ำแล้ว รอนรอนจิตจำนง              นุชพี่  เพียงแม่ เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว       คลับคล้ายเรียมเหลียว เรื่อยเรื่อยมารอนรอน           ทิพากรจะตกต่ำ สนธยาจะใกล้ค่ำ               คำนึงหน้าเจ้าตาตรู เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง          นกบินเฉียงไปทั้งหมู่ ตัวเดียวมาพลัดคู่               เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 16 มิ.ย. 46 12:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ***พี่ดุก (วิญญาณอสัญญา) - ความคิดเห็นที่ ๑๗ หมื่นดาวดารดาษ                ดังภาพวาดผืนนภา พันแสงแห่งดารา                 ใช่หนึ่งเสี้ยวแห่งนางนัยน์ นางนั้นของคำพี่                  เป็นนางนี้ฤๅนางไหน แห่งหนตำบลใด                  วานช่วยแจ้งแถลงมา ด้วยคำเกินจำกัด                 ยากกำจัดความสงกา เล่ห์กาพย์ยังอาบทา              ด้วยพิษหวานน้ำตาลเจือ เขียนกาพย์แถมด้วยโคลงมา  ศาลาไทยก็คืนกาพย์กับโคลงไป ไว้หนทางสะดวกเมื่อไหร่  จะแวะไปเยี่ยมเยียนมิตรสหายฝั่งไร้สังกัดอีกนะคะ ๏ ดาริกาดารดาษห้วง           เวหน ฤๅเทียบยามเรียมยล             เนตรน้อง นัยย์นางพร่างดังกล              ติดกับ จับจิตตรึงใจต้อง                  ค่ำเช้าถวิลครวญ ๚ะ ***ไร้นาม - ความคิดเห็นที่ ๒๐ คิดถึงจึงมาหา              และรู้ว่าจะมาเห็น อยากรู้ว่าอยู่เย็น           เป็นอย่างไรให้แจงดาว หนทางอาจมืดมิด           แต่ดวงจิตยังแจ้งข่าว ผ่านดาริกาพราว           คืนเดือนมืดใช่ชืดชา ด้วยใจยังใฝ่ถึง              กาพย์ยังซึ้งติดตรึงตรา น้ำมิตรคิดอาบทา           ให้ทั่วห้องหทัยนาง ***คุณบังอร - ความคิดเห็นที่ ๒๑ จดจำและย้ำมิตร                       ตามเตือนติดไม่เคยจาง ทุกรอยทุกแนวทาง                     ยังคงเห็นมิเว้นวาย บังอรใช่บังเอิญ                          เพราะร่วมเดินเพลินสหาย กาพย์โคลงเห็นโยงราย                 ให้รสชาติประหลาดจริง แวะมาเยี่ยมเยียนกันสม่ำเสมอจนกลายเป็นชาวอาศรมอีกหนึ่งท่านแล้ว  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 16 มิ.ย. 46 18:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ข่าวล่ามาด่วน !!!  หลังจากปล่อยให้รอนานสองนาน เอา link น่าสนใจมาฝากชาวอาศรมฯ  ไปยินดีกันนะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2322747/W2322747.html ชื่อกระทู้ หนังสือใหม่ของหนุ่มหล่อ ชาวถนนฯ นายทิวาค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 16 มิ.ย. 46 19:13:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เมื่อเท้าแตะฝั่งพลัน                     ราวสวรรค์ที่โหยหา สมบัติทั้งชั้นฟ้า                           บ่เทียมเทียบเท่านี้เลย เดือนเศษเห็นแต่น้ำ                      แลฟ้าย้ำเช้าค่ำเคย บัดนี้นะเพื่อนเอ๋ย                         อ้าอกอ้อมรับชาวเรือ จากคุณ : อกนิษฐ์ - [ 16 มิ.ย. 46 23:28:47 A:203.113.37.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 คือนางคงคะนึง......................หลับตาถึงหาห่างล้ำ พริ้วแผ่ววะแว่วคำ...................เคยหวานหูมิรู้หาย ในฝันอันรางรอย......................ยังอยู่คอยมิตื่นคลาย เศษแหว่งเสี้ยววิ่นวาย...............เกาะกุมอกกัดกร่อนใจ ดอกรักโรยราแล้ว.....................อีกกิ่งแก้วก็หมดใบ หากรากมากเยื่อใย....................ยืนต้นตายตราบนิรันด์ กลีบบานรีบเบื่อแล้ว...................ร่วงลม ดอกหน่ายขั้วหนีจม...................พ่างพื้น ตราบต้นมิโค่นถม......................หวังว่า รากจักเลี้ยงน้ำฟื้น.......................แตกก้านผลิใบ ฮิฮิ ขอให้มีความสุขครับ... จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 17 มิ.ย. 46 01:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ๏ คำนึงถึงนางน้อง             เราตระคองคล้องกายสรรค์ เชยชิดสนิทกัน                  แนบเนื้อเนาเคล้าอุ่นไอ ๏ ครวญคร่ำจำนรรจ์เจื้อย      แว่วหวานเอื่อยเสียงเรื่อยไหล ประทับลงกับใจ                 ทุกนาทีมิมีเลือน ๏ ทั้งจริตผิดนางอื่น            ยิ้มระรื่นชื่นใดเหมือน ยั่วเย้าเจ้าตรึงเตือน             กิริยาน่าดูชม ๏ ดอกรักระบัดแล้ว             แตกก้านแก้วอภิรมย์ วริณทิพย์พะพร่างพรม          หมายเติบต้นตราบนิรันดร์ สวัสดีน้องหนู และ พี่ๆ อาศรมทุกท่านครับ ด้วยความคิดถึงท่านดุก...ขออนุญาตเลียนกาพย์ซะเลย หุหุ จากคุณ : Noppy B. Good (สายลมคิมหันต์) - [ 17 มิ.ย. 46 14:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ๏ ระบัดยอดแตกก้าน         ผลิใบ ดอกเด่นดุจความใน           ทบท้น รักก่อเกิดโดยใจ               บริสุทธิ์ ต้นเติบจนตราบพ้น            ชั่วฟ้าดินสลาย ** อ่อ ขอเลียนโคลงด้วยครับ อืมม...โคลงแรกในรอบสองเดือนง่ะ ฝืดๆ หน่อยก็ขอประทานอภัยนาครับ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 46 19:30:19 จากคุณ : Noppy B. Good (สายลมคิมหันต์) - [ 17 มิ.ย. 46 14:30:21 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ***พี่ชายจากแดนจิงโจ้ - ความคิดเห็นที่ ๒๓ วันหนึ่งซึ่งเดินเดี่ยว              บนทางเปลี่ยวและว่างเปล่า สัมผัสเพียงแผ่วเบา              คือบางคำอันคุ้นเคย แอบห่วงในยามห่าง              เพราะบางอย่างมิอาจเฉย นิ่งไว้ใจเจ้าเอย                     จะรุ่มร้อนทุรนไย ช่องวรรคที่เว้นวรรค              ย่อมประจักษ์และแจ้งใจ เผื่อทางให้เธอไป                  และเผื่อไว้ให้ตัวเอง ***พี่รสา - ความคิดเห็นที่ ๒๔ คิดถึงจึงเขียนถึง                 เพียงคำหนึ่งซึ่งเน้นหนัก หัวใจใช่ไร้รัก                      หากรีรอเพื่อรู้แรง ฉันรู้เธอคือดาว                   ยังพริบพราวและสาดแสง หัวใจเธอสำแดง                 พลังล้ำทุกค่ำคืน คิดถึงจึงเขียนถึง                 ในครั้งหนึ่งซึ่งสู้ฝืน ลุกกล้ามาท้ายืน                   และก้าวย่างอย่างมั่นคง ***พี่พิราบเงิน - ความคิดเห็นที่ ๒๕ เขียนใหม่ใช่ลืมเก่า               เพียงคัดเอาที่เจตน์จง แจ่มแจ้งในจำนง                  ว่ามุ่งหมายเพื่อปลายฝัน ฝากฟ้าไปถึงฟ้า                    คือใจข้าจักฝ่าฟัน ข้ามห้วงแห่งคืนวัน                เพื่อเติมใจให้เต็มดวง โคลงสี่มีต่อกาพย์                  ละคำอาบกำซาบทรวง ต่อบทต่อบาทปวง                 ประจงจารลงลานกลอน จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 17 มิ.ย. 46 18:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ***คุณราม ลิขิต - ความคิดเห็นที่ ๒๖ และ ๒๙ คงต้องขออนุญาตเรียก "คุณอาราม" เสียแล้วล่ะค่ะ  เพราะเท่าที่ทราบน่าจะเรียกตามนี้ กาพย์ที่เขียนมาก็ต้องขอ "ซูฮก" ให้เช่นกัน  อดคิดถึง "เฮียคัมภีร์" เจ้าคารมไม่ได้เลย เลือกดาวละดาษดวง                มาเรียงรวงเป็นสรวงสร้อย ต่างเพชรและเก็จพลอย             ลงพิมพ์ภาพอาบกลางใจ แด่จินตนาการ                         อันสุดทานเทียบเทียมไหน น้อยหนึ่ง ณ ความใน                จึงรินคำมาร่ำราย ร้อยรสทุกบทพร้อม                  ละบาทหอมมิจางหาย หมู่ดาวพร่างพราวพราย             คืนเดือนดับยังวับวาม ขอบคุณมากค่ะ   จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 17 มิ.ย. 46 18:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ดาวอื่นมีหมื่นแสน     ไม่เหมือนแม้นที่มาดหมาย แวมวามพรรณราย   ส่องระยิบกระพริบแวว ดาวใดในนภา           ท่องท้องฟ้าล่องรอยแนว วิบวับขับเพริศแพร้ว   เปล่งประกายฉายค่ำคืน หาใช่ดาวเดียวกัน             ที่ใจฉันฝันสะอื้น แหงนมองต้องกล้ำกลืน ดาวถูกจ้องต้องจองจำ ทั้งรักและแหนหวง   ริ้วรอยลวงทรวงระกำ โอ้ใจไยไม่จำ   ฝังใจพ้อรอดาวเดียว มา..หมายดาวอีกแล้ว... แต่ว่า...คืนนี้ฟ้าหม่นจังเลยล่ะ..... แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 46 22:01:32 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 46 21:56:26 จากคุณ : บังอร-บังเอิญ - [ 17 มิ.ย. 46 21:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ***คุณคน ละแม - ความคิดเห็นที่ ๒๘ กลกาพย์อาบอิ่มนัก           จึงทอถักมาถักถาม มากคนอาจมากความ         หากมากด้วยมาช่วยกัน ถ้าพอมีเวลาก็เชิญเขียนมาร่วมสนุกกันนะคะ  ขอบคุณค่ะ ***พี่อกนิษฐ์ - ความคิดเห็นที่ ๓๒ *                         *                                                                                                                                         *                                                                  *                         *                                       *                                * ดาวตกสะทกท้อ               ใจคนรอก็ไหวหวั่น เกรงเล่ห์แห่งคืนวัน             จะมาพรากจนจากนาน อ้างว้างในบางหน              เพราะบางคนไม่ตอบขาน เลื่อนไหลในสายธาร           คงลืมแล้วแก้วตาเอย จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 18 มิ.ย. 46 08:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ***พี่หมอโมโน - ความคิดเห็นที่ ๓๓ ร้อยรวงเป็นสรวงสร้อย         แล้วเกี่ยวก้อยด้วยกาพย์กล ปลื้มใจได้ยินยล                พี่เยี่ยมเยือนเหมือนก่อนมา ห่างหายไม่ค่อยเห็น            แอบเขียนเล่นเป็นครั้งครา เหมือนใกล้หากไกลตา         เพียรสอบถามความเป็นไป ***พี่ไยไหม - ความคิดเห็นที่ ๓๔ - ๓๕ คืนค่ำอย่าร่ำไห้               บอกหัวใจจงแกร่งกร้าว เพียงแสงแห่งแววดาว         ใช่วูบวับแล้วดับลง เจ็บช้ำเพราะคำใคร          ช่างปะไรไม่ซื่อตรง ชีวิตฤๅปลิดปลง              แค่เพียงหนึ่งซึ่งคนลวง แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 46 17:59:46 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 18 มิ.ย. 46 12:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ฝนมาอุราร้าว...... เยือกเย็นหนาว คราวหวั่นไหว...... ครวญคร่ำพร่ำบอกไป ให้หวลคิดจิตคำนึง.... ป่านนี้คงมีใครที่กลางใจให้คิดถึง ให้เพ้อพร่ำรำพึง แทนคนนี้ที่ห่วงใย....... จากคุณ : ยัยไหม (กรวี) - [ 18 มิ.ย. 46 16:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ***พี่นิรนาม - ความคิดเห็นที่ ๓๖ - ๓๗      คารวะสามเหยือกเลยค่ะ  อ่านกี่ทีก็ยังฮาเหมือนเดิม ของบางอย่าง ยิ่งเก่า ยิ่งแก่ ยิ่งมีกึ๋น อิๆ ของเก่าเรามักเก็บ              จนใจเจ็บเพราะลืมจำ อยู่ไหนหนอเคยทำ              อยากจะอวดเลยชวดกัน ของใหม่ไม่เหมือนเก่า           พอทำเนาเข้าประชัน คิดแล้วให้แสนขัน               แทบหัวทิ่มสนิมกราว  แหะๆ กาพย์พาไปน่ะเจ้าค่ะ ***น้องแชมพู - ความคิดเห็นที่ ๓๘ ดาวพราย ณ ปลายฟ้า           ใครจักคว้ามาโลมดิน หากเพียงแต่ดาวยิน              อาจจักยอมน้อมตัวลง เช่นนี้และเช่นนั้น                  คือสัมพันธ์อันซื่อตรง ทอดทางอย่างมั่นคง              เชื่อมดาวใจให้เยือนแดน ***คุณค้างคาวคืนคอน - ความคิดเห็นที่ ๓๙ แสงดาวใช่แสงเดือน              จึงลับเลือนในคืนเพ็ญ เดือนมืดใช่ชืดเย็น                 เพราะมีดาวมาเย้ายวน แสงดาวสกาวฟ้า                 ไม่แจ่มหล้าและนิ่มนวล วับวิบกระพริบชวน                เหมือนเชิญชายให้หมายชม ***พี่จอมยุทธ - ความคิดเห็นที่ ๔๐ คืนค่ำมาร่ำร้อง               เรียกให้น้องลองช่วยหา วรรคทองต้องตำรา           จะถึงร้อยห้ามถอยแรง ฝั่งนี้ยังมีดาว                  จรัสพราวหลากหลายแสง ใครหนอจะสำแดง             ช่วยพี่ยาหาวรรคทอง จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 18 มิ.ย. 46 18:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 กินเหล้าเขากินเล่น คล้ายว่าเป็นเพื่อจะไป กินกับจับอยู่ไกล เปลืองกับรู้อยู่กับเรา กินตัวกลัวมันตาย โรคมันหมายกรายตอนเมา กินใจเคยให้เจ้า จึงใจเจ็บเหน็บใจจำ สวัสดีครับ มาเขียนที่นี่ด้วยคนครับ จากคุณ : เมานับดาวทุกคืน - [ 19 มิ.ย. 46 11:20:11 A:203.113.36.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 56 ได้ข่าวว่าคนเฝ้ากระทู้ป่วย มาส่งกำลังใจให้ ยัยหนู (ศาลาไทย) หายป่วยไวๆ นะขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 20 มิ.ย. 46 12:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขายของเก่าอีกบทเน่อ คือเมื่อก่อนนิรนามหัดเขียนกาพย์กลอน ก็อยากรู้ว่าของพวกฝรั่งเขาเขียนกันยังไง เลยจับเอามาแปล แล้วเขียนเป็นกาพย์กลอนของไทย แบบว่า ยิงกระสุนนัดเดียวได้นก ๓ ตัว ได้หัดอ่าน ได้หัดเขียน และได้สนุกสนานเฮฮาและรู้จักมักคุ้นกับชาวโต๊ะกาวีที่นิรนามเคยไปสิงสถิตที่นั่น บทแปลอันนี้เอามาอ่านตอนนี้ไม่ชอบใจอยู่หลายตอน แต่ให้เกลาตอนนี้ก็เกลาบ่ออก        She walks in beauty - Lord Byron        She walks in beauty, like the night        of couldless climes and starry skies;        And all that's best of dark and bright        Meet in her aspect and her eyes:        Thus mellow'd to that tender light        Which heaven to gaudy day denies.        เธอมาพร้อมความงาม . . . ดั่งดาววามระยับสุกใส        พร่างสว่างบนนภาไร้ . . . . .เมฆบังฟ้าและดาษดาว        งามในอาภรณ์ดำ . . . . . . .เข้มคมขำขับเนื้อสาว        นัยนาผกายแวววาว . . . . . สกาวขับพื้นภูษานิล        ราวรัตติกาลงาม . . . . . . . ดลใจหวามไหวใฝ่ถวิล        เปล่าคาวหมองมลทิน . . . .เพียงงามสิ้นพิภพจบไตร        One shade the more, one ray the less,        Had half impaired the nameless grace        Which waves in every raven tress,        Or softly lightens o'er her face;        Where thoughts serenely sweet express        How pure, how dear their dwelling-place.        งามดั่งนิลปักษา . . . . . . . . เลื่อมแสงทาทับวับไหว        นิลปีกประกายพิไล . . . . . . ไถลเลื่อมเหลื่อมระยับวับวาว        เพียงต้องลำลองแสง . . . . .เธอเจิดแจ้งจรัสแดนด้าว        แสงอับดับเนตรสกาว . . . . .แสงกร้าวกร่อนผกายผิวพรรณ        นวลแสงยอนวลเนื้อ . . . . . .ระเรื่อเรืองราศีขวัญ        เนินพักตร์ผาดเพ็ญจันทร์ . . เนินเสกสรรค์สุวรรณจรรยา        And on that cheek, and o'er that brow,        So soft. so calm, yet eloquent,        The smiles that win, the tints that glow,        But tell of days in goodness spent,        A mind at peace with all below,        A heart whose love is innocent.        เนินแก้มแย้มมธุรส . . . . . . ตรึงสะกดทั้งโลกหล้า        หวานถ้อยร้อยวาจา . . . . . .หวานลักขณายามยิ้มพราย        สงบพิศุทธิศานติ์ . . . . . . . เฉกชลธารเอื่อยชลสาย        ประโลมรื่นฤทัยสบาย . . . . ประโลมกายล้าแรมรอน        เรียวแสงแต่งเรียวปาก . . . .สุดจะพรากเรียวตาถอน        แลลับลึกอาวรณ์ . . . . . . . .เรียวสมรอ่อนเรียวใจ        รอยรักเรืองแจ่มจ้า . . . . . . .รอยปรารถนารักซื่อใส        รอยกระหวัดรัดเรียวใจ . . . . รอยละม้ายละลายอัคนี        ยลโฉมประโลมเนตร . . . . . สุดวิเศษวิสุทธิศรี        สุดแล้วนภาหล้านี้ . . . . . . .จักเปรมปรีดิ์ปลื้มมรณา . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 20 มิ.ย. 46 13:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ...เรียมเลิศล้ำเฉิดโฉม........................งามดุจโสมล่วงดวงดาว ระยับพร่างวับวาว.............................สุกสกาว ณ นภา ไร้หมองช่างผ่องแผ้ว........................มลทินแคล้วปราศเมฆา- บดบังบิดเบือนรา-............................ศรีสง่าฉวีวรรณ ฯ .....งามเนื้ออันเรื่อแล้.........................อาภรณ์แม่แลรังสรรค์ สีดำล้ำเลอพลัน.................................ผิวนวลนั้นสะอ้านองค์ เข้มคมสมเนื้อสาว..............................สคราญราวน่าเริงหลง นัยนาแม่นวลอนงค์.............................เรื่อเรืองตรงแพรผืนดำ  ฯ .....เพี้ยงราตรีวันเพ็ญ.......................ยังจิตเห็นดุจครอบงำ คำนึงตรึงตราย้ำ...............................ให้เพ้อพร่ำพิร่ำปอง โอ้งามเกินความเปรียบ.......................หาใครเทียบนวลละออง ปราศสิ่งอันหมางหมอง......................พิสุทธิ์ผองทั้งโลกสาม ฯ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 46 14:06:29 จากคุณ : จังงัง - [ 20 มิ.ย. 46 13:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ...อรชรแม่อ้อนแอ้น........................นกนางแอ่นยังอายงาม เลื่อมรับกับแสงวาม-.......................วับข่มข้ามอาภรณ์พรรณ เปรียบปีกประกายเกิน.....................คราวดำเนินเพลินจำนรร พร่างแพร้วแน่วเฉิดฉันท์..................เกษมสันต์ครั้นเมียงมอง ฯ ...คราวที่ราศีหาย............................สองเนตรฉายประกายกรอง พลันแจ้งกลบกลืนผอง....................ที่ลางรองให้เรื่อเรือง ฉัพพรรณรังสี...............................ยอนวลที่งดงามเนือง นุชน้องต้องชำเลือง........................ดุจฝันเฟื่องใฝ่เคียงครัน ฯ ...เลื่อมพรายหมายครองที่................โปรดปราณีนะมิ่งขวัญ พริ้มพักตร์เพี้ยงเพ็ญจันทร์..............วิลาวัลย์แม่กัลยา งามนี้เปรียบกาพย์เปรย....................แล้วลงเอยเผยพจนา เสกสรรค์วรรณกรรมว่า....................เทพธิดาฤๅเทียบเทียม ฯ จากคุณ : จังงัง - [ 20 มิ.ย. 46 14:41:32 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ...สองแก้มแย้มเนื้อนวล.................จิตปั่นป่วนเกินจำเนียม * อกหวามในงามเรียม.......................แม่เสงี่ยมสงวนที ท่วงถ้อยคำมธุรส..........................มากปรากฏแสนสุนทรีย์ ลักขณายามแย้มมี..........................ตรึงใจพี่ให้เพ้อหมาย ฯ ...เช่นน้ำอันฉ่ำเย็น.........................ใสกระเซ้นเห็นพร่างพราย ไหลเรื่อยเอื่อยชลสาย....................ประดุจคล้ายทิพย์ชโลธร ซาบจิตซ่านใจแท้...........................คลายล้าแม้มองบังอร อ่อนโหยโรยแรงร้อน......................ก็บั่นทอนกลับกลายไป ฯ ...รื่นเริงบันเทิงยิ่ง........................เพลินเพริศพริ้งแม่ยวนใจ ซาบซึ้งตรึงทรวงใน.......................ให้หลงใหลตราบวายปราณ แม้นสิ้นพิภพหล้า..........................จักปรารถนาเคียงนงคราญ เชยชมภิรมย์นาน..........................นิรันดร์กาลมั่นอังคณา ฯ .. ฝนตกน้ำเจิงนอง ท่วมอาศรมไม่รู้ด้วยนะ .... (ไม่รู้แปลมาได้งัยเนี่ย  ๕๕๕ ...) จากคุณ : จังงัง - [ 20 มิ.ย. 46 15:38:50 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ดรุณดารณี เทวษ นี้ชะระความ สะมะระยะตาม วุฒิวัย ดนยา พิศดาวก็พ้อพลอด อุอาจทอด เทียบนวลตา เพ็ญผ่อง เพียงผ่านมา ละพักตร์เพ็ญเค้นระทม ... จากคุณ : แงะ.. - [ 21 มิ.ย. 46 01:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ยิ้มเดียวยังเยาะเย้ย...................โลกา ด้วยเปล่งบริสุทธิ์พา..................ผ่านแค้น วันเดียวสุขสันต์หา....................เปรียบไม่ ดีกว่าร้อยปีแม้น.........................ทุกข์ท้นทรมาน ฮิฮิ นายนปปี้บีกู๊ด นายแน่มาก เจียกาพย์ โคลงข้าพเจ้าจนมิอาจต่อกรอีกต่อไปได้.... นับถือ นับถือ ่ว่าแต่เมื่อไหร่จึงจะกลับมาเล่าเนี่ย... ง่า เจ้าของกระทู้ป่วยแล้ว ก็ขอให้หายไวๆ ข้าพเจ้าไร้ปัญญาจะแบ่งเบาใดๆ ได้แต่ตั้งตารอสหายแข็งแรง กลับมาร่ายคำดังเดิม... จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 21 มิ.ย. 46 02:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 63 แท๊กซี่กระสือ ยังมิทันจะลง                  ล้อมเป็นวงหน้าประตู ร้องเสียงบาดแก้วหู          เพื่อชวนผู้หลงคารม ลงแล้วยังเดินตาม           ยื่นคำถามน่านิยม "ไปไหนครับ ครับ ผม       จะรีบส่งไปโดยพลัน" หากมีสัมภาระ                คงหมายจะยื้อแย่งกัน ถือนำหน้าดั้นดั้น             บังคับขู่ผู้โดยสาร หากแม้นไม่รู้เล่ห์             คงเสียเวลาทรัพย์สาร ถูกโก่งราคายาน              เกินระยะทางที่ควรเป็น หากใครเพิ่งมาใหม่           มิเอะใจเชื่อตามเห็น คงเป็นเหยื่อเป็นเป็น          ถูกทึ้งโดยแท๊กซี่กระสือ ฯ เพิ่งกลับจากบ้านนอก เหตุการณ์ดังกล่าว เกิดที่หมอชิต เวลา ประมาณ ตี ๒ นำมาบันทึกไว้ พอเป็นอุทาหรณ์ ครับ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 21 มิ.ย. 46 14:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 64 หายไปสองวัน  โดนพิษไข้รุมจนโงหัวแทบไม่ขึ้น  ค่อยยังชั่วแล้วเลยต้องรีบปัดกวาดเช็ดถูอาศรมฯ ต่อ ***พี่อกนิษฐ์ - ความคิดเห็นที่ ๔๔ อ้อมกอดของทะเล              คือคลื่นเห่ให้หวนหา นับวันรอเวลา                   หมายคืนฝั่งอีกครั้งคราว ท้องน้ำอันฉ่ำชื่น                เถิดจงตื่นมาฟังข่าว แจกแจงแจ้งเรื่องราว            ถึงบางใครผู้ไกลกัน ***พี่วิญญาณอสัญญา - ความคิดเห็นที่ ๔๕ ความคิดเว้าแหว่งวิ่น               คอยเกาะกินให้เก็บกลืน ทุกข์ท้อต่อวันคืน                  อันมิเคยจะจืดจาง ร่องรอยความเงียบงัน             ยังคือฝันฝากรอยทาง เติมเจ็บเหน็บจิตนาง               สั่นสะทกตระหนกทรวง ถ้อยทบกระหน่ำซ้ำ                ราวจักย้ำต่อความลวง เหมือนภาพที่ฉาบปวง             เพียงเอื้อมจับก็วับวาย ๏ เบ่งบานราวจักเย้ย                ตะวันฉาย หยอกยั่วยามลมชาย                เล่นล้อ ใช่เกรงชีพวางวาย                 สักหนึ่ง  น้อยแฮ ฝังรากเกินกว่าท้อ                  หยัดสู้ฤดูกาล ๚ะ  ไม่ไหวแล้วค่ะ  ไปเดินเล่นดีกว่า จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 21 มิ.ย. 46 14:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 65 หายไว ๆ นะคะ ดื่มน้ำอุ่นมาก ๆ พักผ่อนเยอะ ๆ รักษ์สุขภาพ        ทราบดรุณี ภาระคดี              ติดธุระกาย..... เป็นห่วงค่ะ จากคุณ : บังอร - [ 21 มิ.ย. 46 22:44:36 A:202.183.228.67 X:203.170.134.243 ]

ความคิดเห็นที่ 66 *** พี่ Noppy B. Good (สายลมคิมหันต์) - ความคิดเห็นที่ ๔๖ และ ๔๗ กาพย์กลอนสะท้อนจิต          คือความคิดอันเคี่ยวข้น ดิ่งซึ้งซึ่งใจคน                    ขณะนี้ที่เป็นไป ลางทีมีคำหวาน                 แสนซาบซ่านซอกทรวงใน โอบหอมห้อมอุ่นไอ               ยามอิงแอบแนบชิดกัน บางคราวร้าวและร้าย           เจ็บปางตายวายชีวัน เคยสุขอาจทุกข์พลัน            เพราะคราวพรากคราจากจร จดจำนำมาคิด                  เตือนดวงจิตรู้จักผ่อน ช่องว่างบางบทตอน             เว้นวรรคเผื่อเพื่อตัวเอง ๏ เขียนโคลงยามรักเร้า          รุมใจ คำยิ่งหวานหวามไหว            ลึกล้ำ เติมเต็มต่อทรวงใน               อิ่มสุข เพียงตอบลอบยั่วย้ำ             มิตรแท้รู้ทัน ๚ะ *** คุณบังอร-บังเอิญ - ความคิดเห็นที่ ๕๐ กี่เจ็บไม่เคยจำ                     ยังคงย้ำจะยื้อดาว วาดหวังทุกครั้งคราว              จึงคร่ำครวญและขื่นใจ แลดูย่อมรู้เห็น                      ช่างเยียบเย็นยามมองไป หนทางนั้นห่างไกล                 เกินครอบครองร้องเรียกมา คืนร้าวอันร้อนร้าย                  เพราะแสงพรายพริบพราวตา เถิดเพียงเลี่ยงหลบลา              รอวันพรุ่งมุ่งลืมดาว   จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 22 มิ.ย. 46 13:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 67 *** พี่ยัยไหม (กรวี) - ความคิดเห็นที่ ๕๓ สักคนให้คิดถึง             แม้เพียงหนึ่งย่อมพึงใจ หากนี่ไม่มีใคร              จึงจมจ่อมอยู่ประจำ เจ็บป่วยยิ่งว่างเปล่า       จนความเหงาเข้าครอบงำ ขอบคุณในบางคำ         ที่ส่งมาคราห่วงใย  ได้รับข้อความอวยพรทางโทรศัพท์แล้ว ขอบคุณมากค่ะ *** คุณเมานับดาวทุกคืน - ความคิดเห็นที่ ๕๕ กินเหล้าเขากินล่อ               เรานั่งต่อรอกินกับ มองดาวแล้วลองนับ             แต่เผลอหลับไม่รู้ตัว กินใจในบางคำ                  จึงจดจำจนติดหัว ยามเหงายังนึกกลัว             เกรงจะเพลินพาเกินใจ  ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนอาศรมฯ เชิญอีกบ่อยๆนะคะ   *** พี่จอมยุทธฯ - ความคิดเห็นที่ ๕๖ ไม่สบายหายแล้วค่ะ  ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ หนูศาลาฯ ได้หนังสือเล่มใหม่  อ่านแล้วฟื้นไข้เพราะตกใจอยู่ครามครัน ฮี่ๆ  หนังสือเล่มนั้นทำเอานอนสะดุ้งเลยค่ะพี่ยุทธ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 46 13:46:40 จากคุณ : salathai - [ 22 มิ.ย. 46 13:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ***พี่นิรนาม - ความคิดเห็นที่ ๕๗ แหะๆ อ่านแล้วไข้กลับเลยค่ะ  ขอข้ามไปก่อน  รอท่านอื่นช่วยเกลาแล้วกันเน้อ แล้วศาลาไทยก็ร้องเพลงอู้ต่อ ... อิๆ *** หวานใจเจ้าจังงัง - ความคิดเห็นที่ ๕๘ ถึง ๖๐ โห !!! นี่ก็อีกคน  ขยันดีจัง  แบบนี้จับมาเฝ้าอาศรมฯ กระทู้หน้าดีกว่า จริงๆ พี่นิรนาม กะ พี่จังงัง น่าจะแลกเปลี่ยนกัน  แล้วศาลาไทยนั่งอ่านน่าจะดีกว่านะคะ แหะๆ *** คุณแงะ - ความคิดเห็นที่ ๖๑ พร่ำเพ้อใช่พลาดพลั้ง              เพียงคาดหวังจึงหวั่นไหว เริดร้างคราวห่างไกล               พลอยคิดถึงจึงเขียนความ พบเจอเพื่อรอจาก                  วาดรอยพรากให้งดงาม แต่งแต้มและติดตาม              ด้วยจิตจริงคือเต็มใจ  มิตรสหาย  กี่ร้อยวันผันผ่าน  เมื่อยกจอกอีกครั้งก็ยังเป็นมิตรสหาย  ยินดีที่พบค่ะ   จากคุณ : salathai - [ 22 มิ.ย. 46 13:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ***พี่วิญญาณอสัญญา - ความคิดเห็นที่ ๖๒ ๏ ตอบความเรื่องป่วยไข้         ธรรมดา เป็นหวัดดอกใช่ซาร์ส             ซับซ้อน สามวันผ่านกินยา                นอนหลับ จึงลุกขึ้นมาอ้อน                  ซ่าได้ดังเดิม ๚ะ ***พี่พิราบเงิน - ความคิดเห็นที่ ๖๓ อ่านแล้วอึ้งไป  ศาลาไทยใช้บริการรถแท็กซี่บ่อยเสียด้วยสิ คราวหน้าคราวหลังก็ต้องระมัดระวังมากขึ้น  ขอบคุณนะคะ *** คุณบังอร - ความคิดเห็นที่ ๖๕ ป่วยไข้นั้นหายแล้ว           เสียงเจื้อยแจ้วเจ้าตอบคำ บ่ายคล้อยค่อยงึมงำ         เฝ้ากระทู้อยู่คนเดียว   ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 22 มิ.ย. 46 14:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สวัสดีค่ะ คุณศาลาไทย วันนี้ที่บ้านฝนตกค่ะ บรรยากาศเป็นใจ เลยได้โคลงกะกาพย์ยานี สั้น ๆ นี้มาฝากค่ะ ปกติชอบอ่านค่ะ ตามอ่านตลอด นาน ๆ ทีอะไร ๆ รอบตัวจะเอื้อให้อยากขีด ๆ เขียน ๆ มั่ง จะฝากรักผ่านรุ้ง .โรยสาย ฝนที่ร่วงโรยราย .หยาดย้อย สายลมที่พรมพาย ..โรยรื่น หอบรักมาเรียงร้อย .ส่งให้ ใจเธอ ฝากรักผ่านเรียวรุ้ง........ ข้ามทิวทุ่งที่ลู่ไหว ฝนพรำที่รำไร.............. หยดหยาดสายลงพรายพรม ฝากลมรำเพยรื่น.......... พัดใจชื่นคลายขื่นขม หรีดริ่งร่ำรำงม............. ต่างเพลงพรหมจากพงไพร ฝากฝันมาเรียงร้อย....... เป็นสายสร้อยต่างมาลัย รักหวง และห่วงใย........ ฝากมาให้คนไกลกัน จากคุณ : แม่ไก่ - [ 22 มิ.ย. 46 21:06:08 A:203.113.51.103 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 เหนื่อยนักการทำงาน             รัฐบาลรุกเน้นหนัก วันหยุดไม่ได้พัก                   ต้องบากบั่นสู้อดทน นโยบายจัดระเบียบ                รัฐเน้นเฉียบทุกแห่งหน กำจัดอิทธิพล                         ยาเสพติดมอเตอร์ไซค์ ราชการแสนเหนื่อยยิ่ง             ก็ต้องวิ่งทำด้วยใจ สิ่งตอบแทนหามีไม่                 ก็มิบ่นมิท้อเลย แหะ ๆๆๆ มาแจมนิดหน่อย เหนื่อย ๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไรนัก มัวแต่ออกชุมชนหัวปักหัวปำ จากคุณ : นัวเนียร์แสนซน - [ 23 มิ.ย. 46 12:33:39 A:203.144.173.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 72 ก๊ากๆๆ.. หวานใจศาลาไทย ท่านนิรนามเขาไม่คุยกับลิงหลอก คงจะกลัวอุบัติเหตุน่ะ คุยกันที่ไร เจ็บตัวทุ๊กที ..555 คงต้องให้ ท่านทิพย์อรุณสงเคราะห์ท่านนิรนามไปละกัน งานนี้ ลูกลิงขอเสมอนอก .. อ่ะ ... ม่ายรู้ม่ายชี้ ไปวันๆ จากคุณ : จังงัง - [ 23 มิ.ย. 46 22:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ***คุณแม่ไก่ - ความคิดเห็นที่ ๗๐ ทราบว่าติดตามอ่านยินดี  วันนี้ยังแวะมาฝากงานให้อ่านด้วยยิ่งยินดี ขอบคุณมากค่ะ ฝากรักผ่านเรียวฟาง             กับหมอกจางเมื่อตอนสาย ไอแดดเริ่มแผดกาย              ก่อนสายฝนจะหล่นลง หยาดเย็นอยู่เป็นเพื่อน            และคอยเตือนอย่าติดหลง สายใยใจมั่นคง                   มอบแก่กันเท่านั้นพอ ฝากฝันอันอุ่นหอม                 ต่างรักล้อมไม่ร้องขอ คิดถึงจึงยังรอ                      ใครบางคนจะคืนมา... ***พี่เดียร์ - ความคิดเห็นที่ ๗๑ หายไปไม่ทราบข่าว               ทุกข์ร้อนร้าวหรืออย่างไร ทักทายหมายโดยนัย             ยังคิดถึงซึ้งน้ำมิตร ถ้อยความยามวางลง             เพียงประจงจะต่อติด เติมใจให้แม้นิด                    แวะมาบ้างอย่าร้างนาน ***หวานใจจังงัง - ความคิดเห็นที่ ๗๒ ทิพย์อรุณคนคุ้นเคย               ไยนิ่งเฉยดูเชือนแช ชายตาไม่มาแล                    ปล่อยคนรอเขาร้อนรน ร้องเรียกให้คืนกลับ                เสียงหายลับกับสายฝน สงสัยจะอับจน                     ฝากรอยคำย้ำยังคอย แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 46 12:27:49 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 24 มิ.ย. 46 08:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ทุกแสงยังสาดซึ้ง -------------------------------- (นำโคลง) ที่ลับใช่หลบหน้า ลาหาย ยังถั่งโคลงรินสาย พจน์พ้อง แต่งคำแต่งใจหมาย ฉันทลักษณ์ ทุกคำยิ่งคล่องคล้อง ยิ่งซึ้งวรรณศิลป์. 1 ดาวหนึ่งซึ่งห่างหาย ลับแสงพรายเหมือนสาบสูญ และฟ้าเหมือนอาดูร หรือสิ้นยุคสุขสมใจ 2 อีกดาวถามข่าวถึง ว่าดาวหนึ่งหายไปไหน ยิ่งถามยิ่งอาลัย ยิ่งโอดโอ้โศการมณ์ 3 "แสงสวยที่เคยส่อง ระบายต้องกล่อมใจขม ทั้งคำที่เคยคม อวสานการหลั่งริน 4 แสงอุ่นที่คุ้นมา ใยร้างลาวรรณศิลป์ ทิ้งโคลงที่คุ้นชิน เอกโทชอกบอกเสียดาย 5 หรืออาศรมถึงฆาต แสงเคยสาดจึงห่างหาย ท่วงโคลงลีลาพราย เป็นท่วงท่าที่ระทม 6 ยิ่งคิดยิ่งเศร้าแสน ฟากฟ้าแม้นถึงคราวล่ม เสียงร้องเริ่มระงม ทั่วฟ้างามที่เงียบงำ" 7 ฝากคำถึงเอกโท จากคนโซโคลงซ้ำซ้ำ อาศรมที่เงียบคำ เพื่อเกริกโคลงหลากลีลา 8 บางดาวที่ห่างหาย คงมุ่งหมายการค้นหา วรรณศิลป์ทุกราคา สร้างจากไฟในตนเอง 9 ทุกโคลงอย่าทดท้อ การเกิดก่อไม่ต้องเก่ง หากใจยังบรรเลง จังหวะคำที่รินเรียง 10 ที่ห่างจะกลับมา อยู่เคียงบ่าประสานเสียง ท่วงคำจะพร้อมเพรียง เป็นทัพหน้าอาศรมเรา. ๘๒๘-๒๑๐๖๒๕๔๖ จากคุณ : ar@p - [ 24 มิ.ย. 46 08:33:10 A:210.4.140.159 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 ๏ ตอบเกลอหมายรับรู้            คำตอบ บ้างเหนื่อยเลยขอหมอบ           พักบ้าง กาพย์กลอนแทรกตามชอบ        เขียนกาพย์ ใจเอกโทห่อนร้าง                  ประทับแม้นโคลงใจ  ๚ะ แวะเวียนมาเพียรเพิ่ม        คอยแต่งเติมให้ติดตาม เขียนโคลงโยงแง่งาม         พร้อมร้อยกาพย์กำซาบใจ เถิดมิตรใช่คิดร้าง             เพียงเหินห่างทางเป็นไป เอกโททาบทิพย์ใน            ยังคือหนึ่งซึ่งก่อนมา ละคนมีภาระ                 ย่อมเคล้าคละแสวงหา หากแม้นมีเวลา               คนรอคอยเขาคงคืน ... จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 25 มิ.ย. 46 12:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 76 วันนี้แอบไปคัดผลงานเด่นๆ ที่น่าจดจำของ จิตร ภูมิศักดิ์ มาฝากกันค่ะ เปิบข้าว เปิบข้าวทุกคราวคำ                     จงสูจำเป็นอาจินต์ เหงื่อกุที่สูกิน                            จึงก่อเกิดมาเป็นคน ข้าวนี้นะมีรส                            ให้ชนชิมทุกชั้นชน เบื้องหลังสิทุกข์ทน                       และขมขื่นจนเขียวคาว จากแรงมาเป็นรวง                      ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว                   ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาด                    ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนกี่เส้นเอ็น                        จึงแปรรวงมาเป็นกิน น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง                        และน้ำแรงอันหลั่งริน สายเลือดกุทั้งสิ้น                        ที่สูซดกำซาบฟัน มีกระทู้ที่กล่าวถึงบทนี้อยู่ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329126/W2329126.html บันทึกไว้ในวงวรรณ (ภาค ๒) .....บทกวีเพื่อชีวิต...... จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 26 มิ.ย. 46 12:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ๏ วันทาอาลักษณ์ผู้           ลือฉาว นักรักมักนอนหนาว            ห่างชู้ นักเลงทำเพลงยาว            กระฉ่อนชื่อ ทุกประเทศเขตคามรู้          เทอดไว้จอมกวี ๚ะ๛ จากคุณ : โมโน - [ 27 มิ.ย. 46 09:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 "ตัวหม่อมฉันอันที่ดีและชั่ว ถึงลับตัวแต่ชื่อเขาลือฉาว เป็นอาลักษณ์นักเลงทำเพลงยาว เขมรลาวลือเลื่องถึงเมืองนคร" เป็นกวีเก่งกล้านั้นหาใช่ หากมีใจมั่นรักเชิงอักษร ละปีผ่านอ่านจำคำสุนทร นักเลงกลอนกราบก้มคารมครู จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 27 มิ.ย. 46 12:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 79 +++ ไขว่คว้า +++ ๏ ทารกเล่นไขว่คว้า...........คืบคลาน จากนั่งจนยืนนาน..............นับก้าว มือน้อยค่อยเชี่ยวชาญ.......ฉวยจับ เข้าแข่งขันคว้าน้าว............เหนี่ยวได้ใดหมาย ฯ ๏ นักเรียนเรียนไขว่คว้า......คะแนน ข้อสอบคือแบบแผน..........ผ่านชั้น ปริญญาค่าล้ำแทน-...........ที่ปรัช-......ญานอ นักปราชญ์ปราศธรรมนั้น.....นับหน้านามขนาน ฯ ๏ อาชีพเอื้อไขว่คว้า..........ครอบครอง แสวงทรัพย์เสพสนอง........สนุขซื้อ ศีลธรรมคร่ำครึมอง...........เมินหมิ่น คนเก่งแก่งแย่งยื้อ............หยิบใช้ฉกฉวย ฯ ๏ ยามชราไล่ไขว่คว้า........ความตาย ไหนล่ะคือจุดหมาย...........มุ่งแท้ มือคว้าไขว่คว้าคลาย........เคยฉก ชีพดับคว้าจับแก้..............กลับฟื้นคืนไฉน ๚ะ๛ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๔๖ จากคุณ : วฤก (วฤก) - [ 27 มิ.ย. 46 13:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ใจสงบนิ่งแล้ว ดุจดั่ง  น้ำใส ใครปองร้ายหมดใจ สูญสิ้น ใครลือใครคิดฆ่า เข่นเขี้ยว  หมดใจ ใครอ้างชื่อทำลาย ..เกิดแท้  แก่ตน ทำดีผลได้รับ ..เพียงดิน ถึงให้ไปหมดใจ ...ถวิล  ขัดข้อง ทำชั่วเพียงนิด ..ลืออ้าง  โลกา โลกนี้ไม่มีอะไร จริงแท้  แน่นอน ขอกราบไหว้วิงวอน ..พระพุท - ธรรม ใจไม่หมายตกห้วง บาปกรรม  อีกแล้ว ขอสงบดุจน้ำนิ่ง .ในห้วง  สายธาร ชื่นฉ่ำเย็นดั่งน้ำใส .ในห้วง  เวหา .............. ยัยหนูหายดีแล้วใช่ม่ะ  เลยแต่งกลอนมั่วมาวางระวังไข้ขึ้นอีกนะ  แต่มะเป็นไรจะคอยเป็นกำลังจายให้จ้า.......... จากคุณ : ยัยไหม (กรวี) - [ 27 มิ.ย. 46 22:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 81 หน้าต่าง สองบานปิดเปิดได้              ดั่งใจ ปิดเพื่อป้องกันภัย               รอบด้าน เปิดเพื่อรับลมไอ                ฝนกลิ่น สุคนธ์นา หน้าต่างแต่ละบ้าน              แต่ล้วนคุณหลาย ทาวน์เฮาส์อีกคอนโด          บังกะโลมีมากมาย ทั่วถิ่นผินเรียงราย               จรดเหนือใต้กลางอีสาน ตะวันออกตะวันตก              มรดกมโหฬาร อสังหาริมทรัพย์สาร            คนคนคนซื้อแล้วขาย บางมีเงินเป็นกอบ               เป็นกรรมชอบถูกกฎหมาย ซื้อถูกเก็งจำหน่าย              จนจำนนคนจำยอม ธุรกิจติดจรวด                    บ้านจำอวดน่าถนอม ลูกกรงเหล็กขึงล้อม             หน้าต่างเล่นเป็นฝาแทน ฯ แหะ ๆ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 28 มิ.ย. 46 14:06:33 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ***พี่หมอวฤก - ความคิดเห็นที่ ๗๙ ถูกใจบท "ไขว่คว้า" ที่เขียนมาเหลือเกินค่ะ   ๏ ไขว่ คว้าไยยิ่งคว้าง           ขวัญหาย ว่างเปล่าวันเปลี่ยวดาย          เดี่ยวด้น อยากผ่อนจิตพักกาย             แสนเหนื่อย ภาระยังมากล้น                  หยัดสู้เดินทาง ๚ะ ๏ คว้า คว้างจักยึดยื้อ          ไปไย เพียงสงบแน่วแน่ใน             หนึ่งนี้ หน้าที่เร่งเพียรไป                รอจบ จักหลบลาร้างลี้                 ดุ่มด้าวดับเดียว ๚ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 30 มิ.ย. 46 12:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 83 หยางจงฮะเจี่ยจิ๊ว ........... เซี๊ยงเพียงอิ๊ว อี่ละไหม่ หยวนหมิงกาหลี่ไป๋ ......... สามนั้งเซียงตั้วซิงแซ แหะๆ มั่ว .. ... จากคุณ : แงะ.. - [ 30 มิ.ย. 46 15:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 แวะกลับเข้ามาดู              แม่โฉมตรูเฝ้าอาศรม สุขดีมีนิยม                     คนใคร่ชมไม่เว้นวาย แวะเวียนและว่ายวน         มองชาวชนจนตาลาย โคลงกาพย์ซาบมิคลาย      ชื่นใจหนอขอฝากตัว ขีดเขียนเพียรขุดเข็น        ไม่กระเซ็นสุดเค้นกลัว ความคิดกลายกลับมัว        จนเวียนหัวมั่วเอิงเอย แหะๆ :p จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 1 ก.ค. 46 11:37:21 A:67.162.190.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 85 ***พี่ยัยไหม (กรวี) - ความคิดเห็นที่ ๘๐ ขอบคุณมากค่ะ  ไม่สบายหายดีแล้วค่ะ  ช่วงนี้วุ่นๆกับงานที่กำลังเร่งปิดต้นฉบับกันหน้าตั้ง อยู่โอทีบ้าง บางทีก็ขนงานกลับไปทำที่บ้านบ้าง อะไรมันจะขยันขนาดนั้น คำตอบคือ ก็ไม่ทันแล้วนิหว่า ป่วยไข้ใช่จักนาน                แต่ป่วยการนี่จนใจ แข็งขืนฝืนเพียงไร               ยิ่งนานวันจักพันตัว ขว้างงูไม่พ้นคอ                 อยากหัวร่อต่อความกลัว ไขว่คว้าเพราะตามัว            สะดุดพลาดขลาดเขลาเอง ***พี่พิราบเงิน - ความคิดเห็นที่ ๘๑ เฮ้อ! ศาลาไทยจะโดนงานทับตายแล้วล่ะค่ะพี่  วันๆได้แต่นั่งมองไปนอกหน้าต่าง...ทุกอย่างสับสน ... อิๆ งานยุ่งยิ่งหลบยาก             จึงขอฝากลำบากหน่อย ศาลาฯ นั่งตาลอย              คิดเรื่องงานบานตะไท พี่ชายอย่าหายหน้า            ขอโปรดมาช้าอยู่ไย อยู่โยงแต่งโคลงไป             พร้อมกาพย์ด้วยช่วยน้องยา  แหะๆ อาจจะห่างหายไปบ้าง  ฝากพี่พิราบซะเลย จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 1 ก.ค. 46 12:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ***คุณแงะ - ความคิดเห็นที่ ๘๓ หยางจงฮะเจี่ยจิ๊ว ........... เซี๊ยงเพียงอิ๊ว อี่ละไหม่ หยวนหมิงกาหลี่ไป๋ ......... สามนั้งเซียงตั้วซิงแซ แหะๆ มันแปลว่าอะไรบ้างละนั่นน่ะ พี่นิรนามเจ้าขา อยู่หนายยยยยยยยยยยยย ช่วยศาลาไทยหน่อยเร้วววววววว ***คุณไกลถิ่น - ความคิดเห็นที่ ๘๔ เดินกลับเข้ามาดู                       เห็นโฉมตรูยังอยู่โยง วันนี้มิมีโคลง                           เขียนยานีดีเหมือนกัน เพื่อนพ้องหลากหลายหน้า             ช่วยกันมาท้าประชัน แวะเวียนเพียรครบครัน                อรรถรสบทลองดู เถิดมาอย่าช้ามิตร                     เร่งค้นคิดเดินตามครู ของเก่าเราเชิดชู                       พร้อมของใหม่ใคร่เพิ่มมา จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 1 ก.ค. 46 18:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 87 หนูศอเรียกได้ถูกคนมากกกก เพราะนิรนามชำนาญการเรื่องมั่วมากเป็นพิเศษ หยางจงฮะเจี่ยจิ๊ว . . . . . . . คนชื่อ "หยางจง" ชอบกินเหล้า เซี๊ยงเพียงอิ๊ว อี่ละไหม่ . . . .หากเป็นยาดม "เซียงเพียงอิ้ว" เขาไม่แยแส หยวนหมิงกาหลี่ไป๋ . . . . . . คนชื่อ "หยวนหมิง" กะ "หลี่ไป๋" สามนั้งเซียงตั้วซิงแซ . . . . . ทั้ง ๓ คนนี้ เป็นเซียน (มั่วจากคำว่า "เซียง") หรือปรมาจารย์ (ตั้วซิงแซ) นั่นแล นิรนามรู้จัก "หลี่ไป๋" . . . กวีมีชื่อเสียงของจีน จึงตีฟามว่า "หยางจง" กะ "หยวนหมิง" คงเป็นกวีมีชื่อของจีนด้วยเหมือนกัน แห้ ไหนๆก็ไหนๆ เอาโคลงเก่าที่เขียนจากแรงบันดาจใจจากโคลงของ หลี่ไป๋ สักบท (มีบทเดียวเองแหละ) เหล้ารดร่ำฉ่ำชื้น . . . . . . . เอมอุรา โลกหยุดทุกข์หยุดผวา . . . กลับกล้า ปริ่มเหล้าเทอดจอกถลา . . คารวะ นภาพี่ เหวยศักราชวิมานฟ้า . . . . ล่วงเข้าปีใด . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 1 ก.ค. 46 23:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ยานีฯนี่พอได้...........พอเข้าใจไม่อับจน ถักถ้อยร้อยประพนธ์...หาคำใส่ให้กลืนกลม เคยต่อรับสัมผัส ....แบบเคร่งครัดหัดผสม ที่นี่ซิชวนชม.........ต่อกันได้ไม่กังวล กลอน-โคลง-โยงถึงกาพย์.......มิอาจทาบฉาบสีปน นั่งมองจองหลายหน.........วันนี้ขอต่อสักครา ถ้าใช่คงไม่ผิด.....คนตัวนิดติดตรึงตา คิดถึงคนึงหา.......ศาลาไทยไม่เคยลืม สวัสดีทุกท่านค่ะ  ป้าหมูเพิ่งสบายใจค่ะ อาจเข้ามาล้าหลัง  แต่ก็คิดถึงทุกคนเสมอ จากคุณ : รจนา - [ 1 ก.ค. 46 23:25:42 A:65.129.52.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89 อุส่าห์แบกสำผัสมาตัดต่อ  อิ อิ  ถูกคุณ นรนาตัดหน้าขาดฉุย ไปเลย ก็คนแก่นิ งุ่มง่ามเป็น  ธรรมดา   ขอเชิญพี่ออ กับเพื่อนๆเข้าไปชมภากพชุด สองเดือนที่เยือนไทย-พบใครบ้าง? ได้ที่บ้าน(หมูไทย) เจ้าค่ะ จากคุณ : รจนา U.S.A. - [ 1 ก.ค. 46 23:49:46 A:65.129.52.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 90 หลงชมเดือนจากน้ำ......................แท้เดือน เคียงฤๅ ทุกหยดทุกหยาดเหมือน...............แจ่มแจ้ง พริบตาไขว่คว้าเลือน....................ลับล่ม ทิ้งทุกสิ่งแสแสร้ง........................ค่ำนั้นฝันสลาย ทั่นนิรนามครับ ที่ว่าหลี่ไป๋ เมามายคิดคว้าจันทร์ในน้ำ จึงเสียชีวิต จริงเท็จเป็นประการใด วานเฉลย ได้หรือไม่ครับ... จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 1 ก.ค. 46 23:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สวัสดีอีกรอบครับ....สาวเจ้าบ้าน ความร่ำเอานำร้อย             เป็นแนวถ้อยเป็นรอยทาง วากย์พรายไม่หมายพราง    เป็นแบบอย่างให้ย่างยล รู้น้อยก็พลอยนึก              แล้วตามตรึกรู้ลึกตน เพื่อผ่องประกรองพนธ์       แลเพื่อผลวิมลเผย กระทู้คนกรูทบ                 เป็นวัลลภไม่จบเลย เกลียวกลมคารมเกย         แลกรำเพยถ้อยรำพัน เสกสรรค์คอยมั่นสร้าง       เป็นกรองขานตระการครัน ไมตรีบ่ตีบตัน                  เป็นควบขั้นสัมพันธ์เคียง จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ก.ค. 46 11:30:46 A:213.68.98.20 X:unknown, unknown ]

ความคิดเห็นที่ 92 ***พี่นิรนาม - ความคิดเห็นที่ ๘๗ ซูฮกให้กับความมั่วของพี่นิรนามสามเหยือเลยค่ะ     เอาเป็นว่าไว้ให้คุณแงะมาเฉลยเองดีกว่า  ว่าเนื้อความนั้นแปลว่าอะไรบ้าง ส่วนศาลาไทยแถมโคลงที่ได้แรงบันดาลใจจากโคลงพี่นิรนามที่ได้แรงบันดาลใจจากท่านหลีไป๋อีกที ๏ ร่ำสุรารสล้ำ             เลิศภพ อนันต์สุขพาทุกข์ลบ        ล่มหล้า ยกจอกออกปากนบ        เทิดแผ่น  นภาเฮย ปีผ่านกี่ดินฟ้า              ห่อนแจ้งคืนวัน ๚ะ ***ป้าหมู (รจนา) - ความคิดเห็นที่ ๘๘ และ ๘๙ ดีใจมากเลยๆค่ะ ที่ป้าหมูเข้ามาร่วมแต่งกาพย์ในอาศรมฯ  และแล้วก็มีวันเริ่มต้น ... จากนั้นก็จะมีวันต่อไป ยกมือขึ้นนบไหว้             ศาลาไทยใช่ลืมเลือน ป้าหมูผู้คอยเตือน            ให้รู้รักเชิงอักษร วันนี้ที่เขียนกาพย์            ยังซึ้งซาบซึ่งบทกลอน โยงใยไม่ขาดตอน            แต่งโคลงบ้างอย่างเคยเป็น บางคราวที่ผ่อนพัก          เพราะเหนื่อยหนักแสนยากเย็น เพียงลงตรงประเด็น         ก็พึงพอต่อหัวใจ... จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 2 ก.ค. 46 12:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ...โอมกระดุ๊กกะดิ๊กขยิกขยุย ดั่งเตียวหุยรำทวนชวนสยอง เหมือนกวนอูคะนองง้าวห้าวลำพอง เล่าปี่มองงวยงงตรงข้างทาง ...มีขงเบ้งเล็งเหล่นอนเปลเงียบ คว้าบักเขียบเข้าท้องร้องโผงผาง แม้นออกรบสยบศึกครึกครื้นพลาง คว้าเครื่องรางมนต์เสกลงเลขยันต์ ....จะกล่าวถึงโจโฉมาดโก้เหลือ ยืนปาดเหงื่อเหงือกแห้งแสร้งเหหัน ไสยเวทย์ของขงเบ้งเก่งไรกัน ต้องของฉันกุมารทองยิ้มย่องใจ ...แล้วจะส่งควายธนูมากู้ชื่อ คงร้องฮือทัพแตกแปลกใจใหญ่ มียี่เอ๋งเก่งกลองคะนองไพร รัวเร็วไวหมายข่มขย่มทรวง ...มีฮิปโป...เอ๊ยลิโป้มาโชว์กล้าม มัวพูดพล่ามเดินเขย่งเกรงศึกหลวง อีกม้าเฉียว...เหมียวช้ามาล่อลวง โจสิดห่วงต้มถั่วมัวสุมไฟ ...โอ้ลกเจ๊กเด้กน้อยคอยลักส้ม เอียวสิ้วล้มหกคะมำตำขาไก่ อีกจูล่งหลงศึกนึกเฉลียวใจ เดินทางไกลจากเสียงสานซ่านฤดี เห็นสามก๊กแว๊ป..ๆๆ จากคุณ : จังงัง - [ 2 ก.ค. 46 12:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ***พี่ดุกฯ (วิญญาณอสัญญา) - ความคิดเห็นที่ ๙๐ อ่านโคลง พร้อมกับข้อความนี้ "หลี่ไป๋ เมามายคิดคว้าจันทร์ในน้ำ จึงเสียชีวิต" พลอยทำให้คิดถึง "พระนลคำฉันท์" ของ น.ม.ส. ตอนที่กล่าวถึงพระจันทร์ ว่า ... หมายเดือนบ่เหมือนแด.........ก็จะเดือดเดือดอุราดาย .... ๏ เมามายหลงไขว่คว้า               จันทร์นวล แสงส่งสาดใจชวน                        จับคว้าง เพียงเงากลับรัญจวน                    กระจ่างจิต เผลอพลาดจึงเอื้อมว้าง                พ่ายเพ้อละเมอหาย ๚ะ ***พี่สดายุ - ความคิดเห็นที่ ๙๑ เรือนนี้มีรักล้อม               และถนอมอย่างทุ่มเท ผ่านไปไม่รวนเร               แม้เรื่องร้ายจะกรายมา วางโคลงใช่หวังชม          คืออาศรมคนอาสา พักบ้างบางเวลา             นัดพบมิตรสนิทกัน ไมตรีจากพี่ชาย               ยังมิคลายความผูกพัน ชอบใจในจำนรรจ์            จึงนุชตอบขอบคุณคำ ***หวานใจ (จังงัง) - ความคิดเห็นที่ ๙๓ เรื่องของใครให้ตามเอาเราไม่เกี่ยว ขอมีเอี่ยวเพียงเรื่องกลอนตอบใกล้จบ กระทู้หน้าอย่าห่างไกลให้เวียนพบ จะตั้งรบเล่นสักวาหน้าฝนเอย... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 46 18:39:18 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 46 18:36:10 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 2 ก.ค. 46 18:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ดาว(ด้วยคน..นะ) ...ดื่มด่ำน้ำตาดาว.............................วะวับวาวสะท้อนใจ คืนค่ำมิมีใคร...................................จะอิงแอบจะแนบทรวง ...ดึกดื่นจนเดือนดับ..........................น้ำค้างนับ ณ ความลวง นับดาวอีกกี่ดวง................................กี่ดึก โอ้.. อนาจเอย... ..คืนค่ำอบร่ำด้วย............................ลมหนาว แต้มแต่งน้ำตาพราว.........................แด่ฟ้า ดารดาษแห่งแสงดาว........................ดื่มด่ำ อยากย่ำเท้าจากหล้า........................สู่ฟ้าฟากสวรรค์ ...หวานหวามหรือความเหงา.........................จึ่งรับเจ้าให้ติดตาม รันทด ฤๅ งดงาม.......................................จึ่งจองจับให้จดจำ ...โศลกแห่งโศกเศร้า.................................จึ่งทอดเงาแห่งถ้อยคำ รอยรักและรอยกรรม..................................จึ่งเดินทางจึ่งทุกข์ทน ..ความรักจักเริดร้าง..............................ฤๅไฉน จึ่งจิตคิดหวั่นใจ....................................เจ็บช้ำ น้ำตาเอ่อท่วมใน..................................วิตก อุ่นอกเอ่อทุกข์กล้ำ...............................กลบกล้าผวาขวัญ ...วันวานผ่านพ้นแพร้ว................................ดั่งเก็จแก้วมณีสวรรค์ นับถ้อยกี่ร้อยพัน.......................................สรรและสร้างทางหัวใจ ...ฤาจิตเพิ่งตระหนัก...................................เพิ่งประจักษ์เมื่อจากไป วันคืน..วันของใคร......................................ไฉนเจ็บมิเคยจำ ..รอยมีดกรีดผ่านพ้น...................................รอยฝัน รอยแห่งคืนและวัน......................................วุ่นว้า หวังวิเศษวิสุทธิ์อัน......................................อุกฤษฏ์ วิตกจริตใกล้บ้า..........................................บ่งไว้ไฉนหรือ ...มีมือสักกี่มือ.....................................จะยึดยื้อใจโยกโคลง กี่วันการจรรโลง....................................จะลบเลือนสลายฝัน ...กี่คนเข้ายื้อยุด...................................จะโค่นขุดได้ครบครัน กี่คราการฆ่าฟัน....................................จะละให้เลิกพ่ายแพ้ ..ใครเล่าเคยกล่าวไว้............................ว่า "ดาว" สถิตย์ซึ่งเรื่องราว.................................แห่งฟ้า ยิบยับวะวับวาว....................................วิสุทธิ์ บอกวิมุตไว้เบื้องหน้า............................ดั่งท้าทายฝัน ...................ยังจบมะลง แหะๆ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347583/W2347583.html#7 จากคุณ : ..วาวา.. - [ 2 ก.ค. 46 20:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เดิน เดินเดินย่ำย่ำเท้า               ขอบถนน มีเพื่อนคือรถยนต์              ฝุ่นโก้ เปียกปอนท่ามสายฝน        กระหน่ำ ชุ่มฉ่ำถึงทรวงโอ้               ฟากฟ้ากรุณา เดินเดินย่ำย่ำเท้า               ย่างเปลี่ยวเปล่าขอบถนน มีเพื่อนคือรถยนต์              กับฝุ่นโก้โอ้อุ่นใจ เปียกปอนท่ามสายฝน        กระหน่ำจนร้อนหลบไป ชุ่มฉ่ำถึงทรวงใน               โอ้ฟากฟ้าช่างกรุณา ข้านี้ว่ามีบุญ                     แต่ต้องลุ้นโชคหนุนมา มองฟ้าก็เห็นฟ้า                มองท้องนาเห็นแต่ดิน ย่ำเดินเพลินไปเรื่อย           เหนื่อยก็พักประทักษิณ ธรรมชาติธรณิณ                แล้วลุกเดินเพลินต่อไป เดินเดินเดินเดินเดิน            ระเหิรเหเร่กำไร ควันรถพุ่งพ่นไอ                 น้ำคลองขังนั่งมอง...เดิน ฯ แหะ ๆ ป.ล. ท่านน้องฯ (คคห. ๘๕) รับทราบ แต่ยังรับฝากบได้ จึงเรียนมาเพื่อทราบ ขอรับ แหะ ๆ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 3 ก.ค. 46 15:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ***คุณวาวา - ความคิดเห็นที่ ๙๕ ดึกดื่นคืนเดือนดับ                  ดาววิบวับรับรอยแรม ดื่มด่ำน้ำค้างแซม                   ราวจักย้ำความเยียบเย็น พบพรากจากเพื่อเจอ             พ่ายพลั้งเผลอเพียงรู้เห็น วันนี้เท่าที่เป็น                         ย่อมแจ่มแจ้งแก่ใจตัว ๏ คืนแรมเดือนลับร้าง           ดาวราย เย็นเยียบน้ำค้างพราย           ผ่าวเนื้อ ทบทวนเรื่องวุ่นวาย               พบพราก หักจิตใครคิดเอื้อ                    ย่อมรู้อยู่เอง ๚ะ ขอบคุณสำหรับ link นะคะ   ***พี่พิราบเงิน - ความคิดเห็นที่ ๙๖ กินลมชมสายฝน                       หยาดดินยลให้ฉ่ำเย็น เหงาเงียบเกินเปรียบเป็น          เช่นใดเล่าเท่าเงาใจ เช่นนั้นและเช่นนี้                       และบางทีที่มากไป น้อยบ้างช่างปะไร                    คงยากนักจักพอดี         ๏  พึงใจในสิ่งสร้าง             สมตัว มากนักชักหวาดกลัว          เอ่อล้น น้อยไปเร่งพันพัว                 หาเพิ่ม เมื่อไหร่หนอจักค้น              พบเส้นพอดี  ๚ะ ถามฟ้า ตอบทะเล  เออหนอ ศาลาไทย แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 46 19:01:46 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 3 ก.ค. 46 18:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ถามฟ้าฟ้าตอบฟ้า.............เฟือนฝัน ถามถิ่นถิ่นดินสรร.............ตอบมิได้ ถามใจใจตอบวัน..............วารก่อน ถามตอบตอบถามไร้.........ลักษณ์แท้ตอบถาม จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 3 ก.ค. 46 19:16:46 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คุณนิรนาม .. ครับ .. ถูกต้อง นะ คร๊าบบบบบ ... สักน้อย นะครับ หยางจง เถาหยวนหมิง และหลี่ไป่ สาม ท่าน เป้น กวีจีน ต่างยุคกัน ตามลำดับ .. มีกาพย์ยานี แปล จากบางบท ของ กวี เถาหยวนหมิง ที่กล่าวถึง หยางจง สักน้อย .. ดังนี้ หยางจงชอบสุรา ....... ยากจนสา-หัสขัดสน แต่มักมีผู้คน ............ หอบสุรามาถามไถ่ ปรึกษาวิชาปราชญ์ .... ตอบตามศาสตร์คลายสงสัย ยกจอกดื่มรวดไป ...... ถามอะไรไม่มีจน บางครั้งกลับเงียบเฉย .. ไม่เฉลยอย่าสับสน ชิงบ้านปัญหาปน ......... มนต์การเมืองเรื่องโลกีย์ คุณธรรมล้ำเลิศอยู่ ....... ในใจผู้ปราชญ์มุนี เอ่ยปากหรือเงียบฉี่ ....... ก็แจ่มชัดทรรศน์ดีงาม (( ผู้แปล  อ.ทองแถม นาถจำนง  )) ... ด้วย จิตคารวะ ... (( มั่ง )) แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 46 22:58:42 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 46 22:54:01 จากคุณ : วลี.. - [ 3 ก.ค. 46 19:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เอาลิ้งค์บทกวีของหลี่ไป๋มาฝากจ้ะ THE AUTUMN WIND POEMS OF LI PO สมภาร พรมทา แปลเรียบเรียง ลองแวะไปดูที่ http://www.khonnaruk.com/html/book/liturature/li-po_poems/01.html จากคุณ : ..วาวา.. - [ 3 ก.ค. 46 22:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ชอบ โคลง ๙๘ ครับ ถามโลกโลกกลับร้าง.....................ห่างหาย ถามสวรรค์สวรรค์กลาย................ห่างชั้น ถามอื่นอื่นอย่าหมาย.......................ตอบรับ ถามเถอะเธอเท่านั้น........................ตอบได้ใจเธอ จะตามไปดูตาม link ด้วยล่ะครับ คุณ วาวา จากคุณ : วิญญาณอสัญญา - [ 4 ก.ค. 46 01:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ***พี่ชายผู้งมงายในรัก - ความคิดเห็นที่ ๙๘ ๏ ถามฟ้าฟ้าเอ่ยอ้าง         เมฆฝน ถามเรื่องดินดินดล            แต่ด้าว ถามน้ำหลั่งน้ำยล              เย็นยิ่ง  นาพ่อ ถามผิดผิดอกร้าว              เร่งท้าถามใจ ๚ะ ***อาวลี - ความคิดเห็นที่ ๙๙ ศาลาไทยขอนั่งฟัง และเก็บข้อมูลอย่างเดียวพอนะคะ ***คุณวาวา - ความคิดเห็นที่ ๑๐๐ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับ link ค่ะ ***พี่ดุก (วิญญาณอสัญญา) - ความคิดเห็นที่ ๑๐๑ ชอบโคลงบาทสุดท้ายค่ะ "ถามเถอะเธอเท่านั้น........................ตอบได้ใจเธอ" จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ก.ค. 46 18:27:24 ]

ความคิดเห็นที่ 103 กระทู้ใหม่นะคะ อาศรมชาวโคลง ภาค ๖๘ ๏ ๏ ๏ สักวานอกรอบ ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2354965/W2354965.html จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ก.ค. 46 18:41:14 ]