ความคิดเห็นที่ 1 คู่ต่อสู้ทั้งสองหยุดมือลงแล้ว กระทั่งไต้ซือหัวหลินเองยังรามือจากการสอบสวนหลี่ซังฮู้  .. ห้องโถงใหญ่แห่งสำนักบู๊ตึ้งพลันเงียบกริบ ชนิดแม้ใครทำเข็มตกเพียงเล่ม คงได้ยินกันทั่ว .. ผู้มาใหม่ก้าวเข้ามาในห้องโถง นั่นยิ่งสร้างความตะลึงให้กับทุกผู้คน เพราะคนผู้นี้ ถึงกับเป็นสตรี !! “ท่าน !!” ฮั่นตงอดอุทานออกมามิได้เมื่อได้เห็นชัดว่าผู้ที่มาขัดขวางการต่อสู้ครั้งนี้ มิใช่ใครอื่น แต่กลับเป็นสตรีผู้มีนามว่า เหวินเหม่ยชิง  สตรีผู้ที่ใจของเขาคร่ำครวญหา เหตุใดนางจึงมาปรากฏตัวที่นี่ในเวลานี้ได้ แต่เหวินเหม่ยชิงเพียงเหลือบตามองมาที่ฮั่นตงแว่บเดียวราวกับไม่ใส่ใจ ก่อนจะกวาดสายตามองไปทั่วทั้งห้องโถง ในที่สุด สายตาคมกริบของนาง ก็หยุดอยู่ที่ตุลาการเที่ยงธรรม แล้วกล่าวขึ้นด้วยเสียงกังวานว่า .. “ได้ยินกิตติศัพท์ของท่านตุลาการเที่ยงธรรมมานาน ตัดสินคดีความทุกครั้ง เที่ยงตรง เป็นธรรม มีหลักการ ไม่มีลำเอียง ราวกับท่านเปาเล่งถู กลับชาติมาเกิด สร้างความนับถือแก่ผู้คนยิ่งนัก” กล่าวจบ นางก้มศีรษะเป็นเชิงคารวะพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ .. ทว่าวาจาที่กล่าวต่อมา กลับมาความหมายเชือดเฉือนอย่างยิ่ง .. “ครั้งนี้ ข้าน้อยมิเพียงมีโอกาสได้มาพบเห็นการสอบสวนของท่านเปาเล่งถูแห่งยุคปัจจุบัน .. ยังได้พบเห็น การต่อสู้ของสองยอดฝีมือ .. ซ้ำยังได้ชมการสอบสวนผู้ต้องหาของท่านเจ้าสำนักเส้าหลิน นับว่าสร้างความตื่นตาแก่ข้าน้อยยิ่งนัก” ตุลาการเที่ยวธรรมได้ฟังดังนั้นก็ถึงกับคอแข็ง กล่าวอะไรไม่ออก คำพูดไม่กี่ประโยคของหญิงสาวแปลกหน้าที่มาใหม่ ใยมิใช่การตำหนิวิธีการสอบสวนของเขาโดยตรง  .. เนื่องด้วยเขาไม่สามารถควบคุมสถานะการณ์ในที่สอบสวนได้นั่นเอง ตอนนี้เองที่ตั๋วล่ายสุกพลันร้องขึ้น .. “เจ้าเป็นใคร ??” “ข้าชื่อ เหวินเหม่ยชิง ศิษย์สำนักหันซาน .. มาที่นี้ตามคำสั่งของท่านเจ้าสำนักหันซานผู้เป็นอาจารย์” เหวินเหม่ยชิงกล่าวตอบ .. ก่อนจะหันไปถามตุลาการเที่ยงธรรม “ไม่ทราบว่า ตอนนี้อาจารย์ของข้า ไปอยู่ ณ ที่ใด .. ใยมิได้มาร่วมในการสอบสวนนี้” นับว่าคำพูดของนางสร้างความตะลึงให้แก่ทุกผู้คนยิ่งนัก .. ทันใดนั้นเอง บรรดาศิษย์สำนักหันซานต่างพากันกรูเข้าหาเหวินเหม่ยชิงด้วยน้ำตานองหน้า พลางร่ำร้องว่า .. “ศิษย์พี่ใหญ่ อ..อาจารย์สิ้นบุญแล้ว...” คำพูดนี้ถึงกับทำให้เหวินเหม่ยชิงสีหน้าสลดลงในทันที .. หากแต่ยังมีคนอีกผู้หนึ่งที่สลดหดหู่เสียยิ่งกว่านาง บรรดาศิษย์สำนักหันซานหลังจากแจ้งว่าอาจารย์เสียชีวิต ก็หันมาทางฮั่นตงและหลี่ซังฮู้ แน่นอนทั้งหมดกล่าวโทษมือปราบหนุ่มเกี่ยวกับการตายของอาจารย์ เพราะไม่ว่าใครได้รับทราบเรื่องราว จะมากจะน้อยย่อมคิดว่ามือปราบผู้นี้มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน เหวินเหม่ยชิงขมวดคิ้วเรียวงามจนแนบแน่น รับฟังเรื่องราวที่เหล่าศิษย์ผู้น้องพากันบอกกล่าวออกมา นางไม่ร้องห่มร้องไห้ตีโพยตีพาย หรือเอะอะร้องตะโกน .. ทว่ากลับนิ่งเฉย .. นิ่งเฉยเสียจนน่าหวาดหวั่น !!! ฮั่นตงมองอาการนิ่งเฉยของนางด้วยความปวดร้าวใจ ตัวเขาคิดกล่าวปลอบประโลมนางสักหลายคำ แต่ทว่าในยามนี้แม้มีปากก็ยากจะกล่าว จึงได้แต่นิ่งเงียบอยู่เช่นเดิม แน่นอน .. เพียงแค่มองดู หลี่ซังฮู้ย่อมเข้าใจอาการของมือปราบหนุ่มได้อย่างกระจ่าง ..  เนื่องด้วย ในที่นี้ มีนางเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสอง .. ทว่านางยังคงมิได้กล่าววาจาใดออกมาเช่นเดิม เหวินเหม่ยชิงยังคงนิ่งเฉยไม่แสดงอาการใดใด ทว่าอาการนิ่งเฉยเช่นนี้ไยมิใช่แสดงให้เห็นว่าเป็นการเศร้าเสียใจถึงขีดสุดอย่างนั้นหรือ ? ฮั่นตงนึกถึงคำพูดที่อาจารย์เคยสั่งสอนตัวเขา เขาจำไม่ได้ว่าสนทนาหัวข้ออันใดกับอาจารย์ ทว่ามีอยู่หัวข้อหนึ่งที่จำได้แม่นยำ  .. อาจารย์ถามเขาว่า .. “คนเราเมื่อเสียใจถึงขีดสุดเจ้าทราบหรือไม่ว่าจะเป็นเช่นไร? “ ครานั้นเขาตอบไปว่า ย่อมร้องตะโกน กรีดร้อง ร่ำไห้จนสมใจ .. ทว่าอาจารย์ของเขากลับบอกว่าไม่ถูกต้อง หากยังร้องตะโกนได้ ร่ำไห้ได้ แสดงว่ายังมิเสียใจจนถึงที่สุด หากแม้นถึงที่สุดคนผู้นั้นจะมิร่ำร้อง มิตะโกนด่าทอ ยิ่งมิร่ำไห้ หากแต่จะสงบนิ่งและเงียบเฉย เงียบเสียจนน่าหวาดหวั่น ราวกับว่าวิญญาณได้หลุดร่างไปจากร่างแล้วกระนั้น นี่จึงเป็นอาการเศร้าเสียใจถึงขีดสุด เขาในเวลานั้นผงกศีรษะรับคำอาจารย์ ทว่าในจิตใจยังรู้สึกโต้แย้งคำพูดของอาจารย์ เป็นไปได้หรือ ? เมื่อคนเราเสียใจถึงขีดสุดกลับมิร่ำไห้ กลับนิ่งเฉยราวกับรูปปั้น สงบยิ่งกว่าหลวงจีนที่บำเพ็ญศีลภาวนามาเป็นนับสิบปี เวลานี้ฮั่นตงกลับได้รับทราบความหมายของคำตอบนั้นแล้ว .. เหวินเหม่ยชิงที่ยืนสงบเฉย .. นัยน์ตาเหม่อลอย ไร้แวว ไม่มีแม้น้ำตาซักหยดจะร่วงหล่นลงจากดวงตาคู่งามและใบหน้าอันงดงามราวเทพธิดาของนาง แลดูมิต่างอะไรจากรูปแกะสลักของนางสวรรค์อันงดงาม แต่ทว่าไร้ซึ่งชีวิต ที่เทพยดาจงใจนำมาวางไว้ ณ. กลางห้องโถง สำนักบู๊ตึ้ง แห่งนี้ .. นี่ใยมิใช่อาการของผู้กำลังเสียใจอย่างถึงที่สุด ตามที่อาจารย์ของเขากล่าวถึง ??? “แม่นางเหวิน เชิญท่านรับฟังการสอบสวนที่ด้านข้างก่อนดีหรือไม่?” จื่ออิงทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดี กล่าวเชื้อเชิญเหวินเหม่ยชิงตามธรรมเนียม หากแต่หญิงสาวหาได้ตอบคำใดไม่ จื่ออิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ชะรอยความตายของอาจารย์ทำให้นางมิให้เกียรติบู๊ตึ๊ง ? แต่แล้วเมื่อเห็นแววตาอันเลื่อนลอยของเหวินเหม่ยชิง จื่ออิงจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ “แม่นางเหวิน ๆ” .. จื่ออิงเรียกชื่อนางซ้ำๆ กันหลายครั้ง แต่ไม่มีอาการตอบโต้ใด ๆ จนบุคคลอื่นเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติแล้วเช่นกัน .. “รีบประคองแม่นางเหวินมานั่งที่นี่ก่อน” ตุลาการเที่ยงธรรมร้องสั่ง ศิษย์หันซานผู้หนึ่งจึงรีบประคองร่างที่ราวกับไร้ซึ่งวิญญาณของนางมานั่งบนเก้าอี้ด้านข้าง “ศิษย์พี่!!! .. หากท่านเป็นอะไรไปแล้ว พวกเราจะทำเช่นไร” ศิษย์หันซานอีกผู้นึ่งกลับฟุบลงบนพื้นร่ำไห้อย่างหมดอาย พวกเขาสูญเสียอาจารย์อันเป็นที่รัก ที่อบรมสั่งสอนมาโดยตลอด อีกทั้งศิษย์พี่ใหญ่ซึ่งทุกผู้คนต่างรอคอยด้วยความหวังว่าจะเป็นที่พึ่งพาสุดท้าย ก็กลับมาเป็นเช่นนี้ .. เหตุการณ์เยี่ยงนี้มีหรือที่พวกเขาจะสามารถรับไว้ได้ “เสี่ยวเง็ก! เจ้าพูดอะไรเหลวไหล .. ศิษย์พี่ใหญ่เป็นคนเข็มแข็งต้องมิเป็นอะไร ต้องมิเป็นอะไรเด็ดขาด ...” ศิษย์หันซานอีกคนกล่าวต่อว่า ทว่าตอนท้าย เป็นตัวนางเองที่กลับร่ำไห้ออกมาอีกคน ความเศร้าโศกและน้ำตา กลับคลับคล้ายโรคระบาด ยามเมื่อรอบตัวท่านเต็มไปด้วยคราบน้ำตาของผู้คนที่เศร้าโศกเสียใจ ถ้าหากท่านยังคงยิ้มได้ .. ก็มีได้เพียงสองทาง นั่นคือ จิตใจของท่านสร้างขึ้นด้วยหินผา มิใช่เลือดเนื้อ  หรือมิเช่นนั้น ท่านก็ต้องเป็นคนที่เคยได้รับความเศร้าโศกมาอย่างมาก มากมายมหาศาล มากจนเริ่มชาชิน และสามารถยิ้มให้กับมันได้  ดุจยิ้มให้สหายเก่าที่แวะเวียนมาเยี่ยมเยือน ตอนนี้ในห้องโถงกลับคล้ายถูกโรคระบาดระบาดใส่ เหล่าศิษย์หันซานพากันร่ำไห้ออกมา บรรดาศิษย์สำนักอื่นก็โศกสลด บ้างที่ใจอ่อนก็ร่ำไห้ตามออกมา ทว่ากลับมีคนผู้หนึ่งส่งเสียงหัวเราะบาดหูขึ้นมา เสียงหัวเราะนั้น ดังก้องกังวาน คล้ายจงใจให้ทุกผู้คนในห้องนั้นได้ยินเต็มสองหู  .. หัวเราะราวกับกำลังมีความสุขเสียเต็มประดา ..  เสียงหัวเราะเช่นนี้ ย่อมแปลความหมายได้เพียงอย่างเดียว มันเป็นเสียงหัวเราะเยาะเย้ย !!! ทุกคนต่างหันไปมองคนใจหินผู้นั้น ที่แท้คนผู้นั้นกลับเป็น .. ตั๋วล่ายสุก !!! คนผู้นี้ถึงกับหัวเราะเยาะในโศกนาฎกรรมของผู้อื่น ทุกผู้คนต่างรู้สึกไม่ใคร่พอใจมันเท่าใดนัก “เจ้าสำนักตั๋วท่านเห็นมีอันใดน่าหัวร่อเช่นนั้นหรือ?” หลิวหยงเคอกล่าวถามด้วยความไม่พอใจ “น่าหัวร่ออย่างยิ่ง น่าหัวร่อแทบตายแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ” คำพูดนี้ของตั๋วล่ายสุกยิ่งสร้างความไม่พอให้ให้กับทุกคนมากยิ่งขึ้น .. ผู้ที่สามารถหัวเราะเยาะใส่ผู้คนในสถานการณ์เช่นนี้ หัวใจของมัน ยังจะนับว่า สร้างขึ้นจากเลือดเนื้อ ได้อีกหรือ ??? “จะมิให้น่าหัวร่อได้อย่างไร นังชีเฒ่าร่วมมือกับมือปราบชื่อดังกระทำเรื่องชั่วร้าย สุดท้ายถูกฆ่าปิดปาก พวกเจ้ากลับมาเศร้าเสียใจต่อการตายของมัน .. นี่ไยมิใช่น่าขบขันยิ่ง” คำพูดนี้ถึงกับทำให้ทุกคนในที่นั้นคอแข็ง !!! “อมิตพุทธ !!!” กระทั่งหัวหลินไต้ซือยังมิอาจกล่าวโต้แย้งอันใดได้ เพียงกล่าวได้แค่คำสรรเสริญพุทธคุณ หลิวหยงเคอที่ช่างเจรจาพาทีก็มิอาจตอบโต้อันใดได้ แต่แล้วกลับมีคนผู้หนึ่งกล่าวตอบโต้คำพูดของเจ้าสำนักคุนหลุนผู้นี้ “เรียนถามเจ้าสำนัก “ตั๋ว” ท่านมีหลักฐานใดยืนยันว่าอาจารย์ข้าพเจ้ากระทำเรื่องชั่วร้าย ขอเชิญแสดงออกมา! มิเช่นนั้นข้าพเจ้าจะมิเกรงใจท่าน !” “ศิษย์พี่ใหญ่!!!”  .. เหล่าศิษย์สำนักหันซานพากันโห่ร้องด้วยความยินดี ที่แท้ผู้กล่าวกลับเป็น ...เหวินเหม่ยชิง !!! เมื่อครู่นางเศร้าเสียใจกับการจากไปอย่างกระทันหันของอาจารย์ จนแทบจะสูญเสียสติสัมปชัญญะไป ทว่าคำพูดที่กล่าวร้ายต่อ ซือไถ้กล้วยไม้ขาว  ของตั๋วล่ายสุกกลับปลุกนางขึ้นมาจากภวังค์ความคิด ..  อาจารย์จากไปแล้ว หันซานยังอยู่ ชื่อเสียงของสำนักและอาจารย์ผู้ล่วงลับมิอาจให้ผู้อื่นล่วงเกิน !!! “เฮอะ!” ตั๋วล่ายสุกแค่นเสียง .. “ตอนที่พวกเราพบศพของอาจารย์เจ้า นางอยู่ในชุดดำ ใส่ชุดดำออกไปทำลับ ๆ ล่อ ๆ ยามวิกาล ถ้าไม่กระทำเรื่องชั่วร้ายจะยังทำสิ่งใดได้อีก ?” “อ้อ ครานี้ขอเรียนถามท่านตุลาการ เพียงการแต่งชุดดำก็ถือว่ากระทำเรื่องชั่วร้าย เป็นเช่นนั้น?” เหวินเหม่ยชิงหันไปสอบถามตุลาการเที่ยงธรรมที่ด้านข้าง “ย่อมมิใช่เช่นนั้น .. ทว่าก่อนหน้าที่จะพบศพอาจารย์ของแม่นางในสภาพนั้น ท่านไต้ซือหัวหลิน ท่านตั๋วล่ายสุก และ ท่านจื่ออิง พบเห็นคนชุดดำทำลับ ๆ ล่อ ๆ จึงติดตามไป ในที่สุด ได้พบกับมือปราบฮั่นและศพท่านเจ้าสำนักหันซาน” ตุลาการเที่ยงธรรมตอบคำถามของเหวินเหม่ยชิง เหวินเหม่ยชิงปรายตาไปทางฮั่นตงและหลี่ซังฮู้ นางได้รับทราบเรื่องของทั้งสองแล้วเมื่อครู่ หญิงสาวมองหน้ามือปราบหนุ่มนิ่งอยู่ “อีกสักครู่ ขอเชิญท่านฮั่นให้คำอธิบายเรื่องนี้แก่ข้าพเจ้าด้วย” “เฮอะ!.. เจ้าคิดว่าตัวเจ้าเป็นใคร ปรากฏตัวมาถึงก็ห้ามนั่น สั่งนี่ ถามคนนั้น สอบสวนคนนี้  ตามอำเภอใจ .. มิเห็นแก่หน้าเหล่าเจ้าสำนักในที่นี้ ..  เจ้ามีสิทธิ์อันใดกัน ” ตั๋วล่ายสุกแค่นเสียง “ในเมื่ออาจารย์ผู้มีพระคุณจากไปอย่างกระทันหัน ในฐานะศิษย์อันดับหนึ่งแห่งหันซาน ข้าย่อมต้องรั้งตำแหน่งรักษาการณ์เจ้าสำนักหันซานคนใหม่  แม้จะยังมิได้มีพิธีรับตำแหน่งอย่างเป็นทางการก็ตาม  .. เรื่องการตายของเจ้าสำนักหันซาน หากข้ามิมีสิทธิ์ยุ่งเกี่ยว ยังมีผู้ใดมีสิทธิ์ ??” ถึงตอนนี้เหวินเหม่ยชิงกล่าวเสียงเข้ม .. พลางยื่นกระบี่คู่มือมาข้างหน้า .. กระบี่ที่แลดูแคบและยาวกว่ากระบี่ทั่วไป  .. “เจ้าสำนักตั๋ว !! ท่านกล่าวหาว่า อาจารย์ข้าเป็นคนร้าย เช่นนั้น เชิญท่านแสดงหลักฐานออกมา หาไม่จะกล่าวหาว่าข้ามิเกรงใจมิได้” แน่นอนว่า ชนชั้นระดับเจ้าสำนักคุนหลุน มีหรือยอมให้ใครมากล่าววาจาหยาบหยามต่อหน้าผู้คนเช่นนี้  .. ยิ่งมิพักต้องคิดว่า ตั๋วล่ายสุกจะเกรงกลัววาจาข่มขู่ของนาง .. “ฮ่าๆๆๆ ..  นังเด็กน้อย เจ้าคิดข่มขู่เราผู้เฒ่า นับว่าเร็วไปสิบชาติ  .. รู้หรือไม่ ต่อให้อาจารย์เจ้าฟื้นคืนขึ้นมาก็ยังมิใช่คู่มือเรา  นับประสาอะไรกับเด็กน้อยเยี่ยงเจ้า เจ้าคิดลงมือก็รีบลงมือเถอะ !!!” “เช่นนั้น ข้ามิเกรงใจแล้ว !!” แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 46 23:48:59 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 11 ก.ค. 46 21:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^^" .. ตอนที่ 11 .. จบ part แรก เท่านี้ .. ขอเชิญทุกท่านติดตาม Part หลังได้อีกครั้ง ที่นี่ (กระทู้นี้แหละ) .. เร็วๆ นี้ .. .. ในเมื่อเพลงกระบี่ไตรลักษณ์ยังไม่ปรากฏ จะจบตอนได้ยังไง .. (_ _) .. ข้อได้รับความขอบคุณ .. จาก ฉิกจับอู้ทีม ..  .................................(~^^)~ +++++++++++++++++++++++++++++++++++ ตอนก่อนหน้า .. บทที่ 10 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 11 ก.ค. 46 21:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลงชื่อ รออ่านด้วยความระทึก ..... แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 01:33:50 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 01:33:32 จากคุณ : ตอกบัตรทำงานแล้วนา (jengly) - [ 11 ก.ค. 46 22:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เย้ มาแล้ว ว่าแต่ทำไมมาแบบ กุ๊ด ๆ อย่างนี้ละคับ   อ่านไปยังไม่ถึงชั่วหนึ่งก้านไม้ขีดก็จบแล้วอะ ช่วยรีบเอา part 2 มาแปะให้ด้วยนะคับ รออยู่กั๊บ จากคุณ : ม้าไม้ไผ่ - [ 11 ก.ค. 46 22:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไหมล่ะ ไหมล่ะ ไหนบอกไม่หวั่นไหวใจกะคุณหนูเหวินไง ทำไม๊ทำมายยย บอกแล้ว ว่าพี่แกยืนกันมาตั้งแต่ต้นนี่นา นี่ถ้ามีนางเอกมากกว่านี้ไม่ได้เรียกว่าจับปลา 2 มือแน่ แต่คงเป็นการใช้ระเบิดจับปลาทั้งมหาสมุทรเป็นแน่ อือ มาลงชื่อค่ะ จะดีมาก ถ้าลงเยอะ ๆ จะได้ปะติดปะต่อกันมากกว่านี้ ขอเสนอให้ลงทีละคราว อย่ามาทีละก๊อกค่ะ น้ำไหลช้ามาก ไม่ทันใจ จากคุณ : แกะขยัน - [ 11 ก.ค. 46 22:48:18 A:192.146.136.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ่อ พระเอกถ้าจะโง่ . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 12 ก.ค. 46 00:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หึยส์ !! .. ไม่รู้จักขบวนการเปาเปียวแล้วเอามาขึ้นต้นเรื่องทำไม .. ถึงว่า ... ทำไมอาสน์ของเราถึงได้แข็งดั่งศิลา .. จำต้องมาเฉลยเสียแต่โดยพลัน .. ขบวนการเปาเปียวคือพวกสำนักคุ้มกันภัยไงเล่า ... เป็นชื่อหนังสมัยเรายังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ  .. กว่าจะตีกันได้ย๊ากใส่กันตั้งนาน  .. พอโดดใส่กัน .. ดันมาคนมา "ช้าก่อน"  เสียอีก .. แต่ไม่ดูก็ไม่ได้  เพราะมีให้ดูอยู่เรื่องเดียวนั่นแหละ ..ฮิ..ฮิ.. ไปล่ะ .. เสียเวลาดูงิ้ว .. ฮั่นตงจะออกแล้ว ..เปี๊ยว !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 12 ก.ค. 46 03:38:18 A:203.209.12.151 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านอยู่นะ จากคุณ : ตอกะจอ - [ 12 ก.ค. 46 09:26:51 A:203.118.65.75 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอ้า "ช้าก่อน......" ไม่มีเอ้า..."เร็วก่อน..." เนอะ..... ^_____________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 12 ก.ค. 46 11:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกก > <" จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 12 ก.ค. 46 20:13:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น่าจะมาให้จบตอนด้วย :) จากคุณ : scottie - [ 12 ก.ค. 46 20:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ช้าไม่ว่า ขอยาววว อ่านทีละนิดไม่เร้าใจเลย อ่านเรื่องสืบสวนจะกลายเป็นนิทานกล่อมนอนอยู่แล้วน้าา (6) (6) (6) จากคุณ : กจล - [ 12 ก.ค. 46 21:57:55 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ทำไมยังไม่มาต่อล่าาา โฮโฮโฮ เขียนดิซเซออยู่ ปวดหัวๆๆ ไม่มีอะไรให้คลายเครียดเลย สงสารหนูเถอะน้า คพ โฮโฮ ขบวนการเปาเปียวไม่เอา เอาขบวนการนักวิชาการอาจารย์มาช่วยทำงานหน่อยสิ หัวจะระเบิดแล้ววว จากคุณ : แกะเครียด - [ วันอาสาฬหบูชา 06:40:15 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 แฉ คนแต่งบางคนดีมะเนี่ย หึหึ (6) (6) (6) จากคุณ : jengly - [ วันอาสาฬหบูชา 14:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 งวดนี้ต้องโดนข้อหาปั่นกระทู้แหง๋ แต่นะ ไม่มีอะไรอ่านน เครียดๆๆๆๆๆ โฮโฮโฮ ทำไมทำดิซเป็นภาษาไทยไม่ได้วะ เครียดดดดดดดดดดด มาแต่งต่อเสียโดยดี แต่งแล้วก็รีบ ๆ มาโพสต์เถอะนะคะ เห็นแก่ลูกนกลูกกาลูกแกะ นะคะ จากคุณ : แกะหดหู่ (โฮโฮ) - [ วันเข้าพรรษา 05:05:23 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาแล้้วๆ ... ^^ .. ขออภัยที่หายไปนาน แต่ก็พยายามปั่นๆๆ และ ปั่น อย่างเร็วที่สุดแล้ว .. (_ _) .. อีกสักครู่ พบกันแน่นอน .. จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันเข้าพรรษา 23:23:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 "ชิ้งงงง !!!" ทันทีที่เหวินเหม่ยชิงกล่าวจบ ..  เสียงกระบี่พลันดังขึ้นอย่างมิมีผู้ใดคาดคิด  พร้อมกับรุ้งกระบี่สีขาว พาดเป็นแนวยาววิถีโค้งจู่โจมเข้าใส่ตั๋วล่ายสุกราวกับอสรพิษฉกกัด ตั๋วล่ายสุกยามตื่นตระหนกพลันบิดกายหมุน หลบหลีกการจู่โจมจากเพลงกระบี่ซึ่งอาศัยการจู่โจมในแนวโค้ง "ฟึ่บๆ" เสียงกระบี่กรีดผ่านชายเสื้อผ้าของตั๋วล่ายสุกจนขาดเป็นริ้ว ๆ สองสามรอย ตัวมันแม้รอดพ้นจากการจู่โจมอย่างกระทันหันนี้ได้ ทว่าท่วงท่าก็ทุลักทุเลเป็นยิ่งนัก ตั๋วล่ายสุกถึงกับตื่นตะลึงมิน้อย ด้วยมันคิดไม่ถึงว่าดรุณีน้อย รูปร่างแบบบาง ปากยังไม่ทันสิ้นกลิ่นน้ำนมผู้นี้ ปากบอกลงมือก็ลงมือ  หาได้เกรงศักดิ์ศรีเจ้าสำนักคุนหลุนของตนไม่ !!! แม้ว่าเพลงกระบี่นี้จะทำอันตรายได้เพียงชายเสื้อผ้า แต่การลงมือของนางครานี้ นับว่าสร้างความเสื่อมเสียหน้าแก่ชนชั้นเจ้าสำนัก เช่น ตั๋วล่ายสุกเป็นยิ่งนัก  ..  เนื่องเพราะ เหวินเหม่ยชิงเป็นเพียง ชนรุ่นหลัง ของสำนักหันซานที่เพิ่งออกท่องยุทธภพ ชื่อเสียงเรียงนามมิเคยเป็นที่ปรากฏ หากนับตามศักดิ์ศรีแล้ว จัดว่าห่างชั้นจากมันยิ่งนัก ตั๋วล่ายสุกขบกรามแน่น เคลื่อนกายหลบหลีกรังสีกระบี่ที่จู่โจมตามติดมาอย่างต่อเนื่องอีกสองถึงสามครา พลันเกร็งพลังปราณ บรรจุพลังเข้าสู่ฝ่ามือทั้งสองจากนั้นซัดฟาดฝ่ามือออกติด ๆ กัน สามถึงสี่ฝ่ามือ พลังแต่ละฝ่ามือรุนแรงราวบ้าคลั่ง บังเกิดพลังลมกรรโชกเข้าใส่เหวินเหม่ยชิงติด ๆ กันถึงสี่สาย เหวินเหม่ยชิงพลันปาดกระบี่วูบ ควงเป็นวงเล็ก ๆ ซ้อนกันถึงสี่วง พอดีปะทะกับพลังทั้งสี่สาย ทว่าด้วยพลังฝึกปรือของตั๋วล่ายสุก  แม้เหวินเหม่ยชิงจะสามารถต้านปะทะพลังฝ่ามือทั้งสี่สายเอาไว้ได้ นางก็รู้สึกเบื้องหน้ามืดทะมึน  ถึงกับเซถอยหลังติด ๆ กันสามก้าวใหญ่ จึงสามารถดึงรั้งพลังไว้ได้ ตั๋วล่ายสุกมิรอช้า เมื่อชิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ พลันใช้ออกตามติดด้วยกระบวนท่า "ฝ่ามือหมุนวน" ร่างทั้งร่างลอยสูงจากพื้นหมุนตัวควงสว่านเข้าจู่โจมใส่เหวินเหม่ยชิง ฝ่ามือทั้งสองข้างทยอยฟาดตามติดไม่หยุดยั้ง ทั้งแง่มุมและพลังฝ่ามือแตกต่างกันสิบเจ็ดสิบแปดอย่าง พุ่งเข้าใส่ศิษย์เอกแห่งสำนักหันซานผู้นี้ พลังฝ่ามือของตั๋วล่ายสุกคราวนี้จัดว่าพลิกแพลง เปลี่ยนแปลง จนยากคาดจะคาดเดา ..   ทว่าร้อยเปลี่ยนแปรมิสู้หนึ่งเรียบง่าย !! เหวินเหม่ยชิงพลันใช้ออกด้วยเพลงกระบี่พื้นฐานของหันซาน ซึ่งใช้สำหรับตั้งรับนาม "ค่ายกลกระบี่โค้ง" สะบัดกระบี่ออกเพียงกระบวนท่าเดียวกัน ทว่าด้วยแง่มุมต่าง ๆ กัน ทุกกระบวนท่าอาศัยหลักการพื้นฐานของสำนักหันซาน คือการจู่โจมในวิถีโค้งและทรงกลม เกิดเป็นภาพมายา ราวกับว่ากระบี่ในมือของเหวินเหม่ยชิงพลันแตกระเบิดออกเป็นเส้นโค้งที่มีชีวิต จำนวนมากมายมิรู้จบสิ้น เข้าปะทะกับพลังฝ่ามือของตั๋วล่ายสุกที่จู่โจมมาจากทุกทิศทุกทาง เสียง ติงๆ ตังๆ ดังถี่ยิบ ทั้งสองปะทะกัน ยี่สิบสามสิบครา ทว่ามิมีฝ่ายใดได้เปรียบเสียเปรียบ ทุกผู้คนในที่นั้น ต่างพากันตื่นตะลึง ด้วยไม่คาดคิดว่า เหวินเหม่ยชิงจะสามารถใช้เพลงกระบี่อันเรียบง่ายให้สำแดงอานุภาพได้ถึงเพียงนี้   จนถึงกับต้านทานพลังฝ่ามืออันซับซ้อนของเจ้าสำนักคุนหลุนได้ ..  กระทั่งไต้ซือหัวหลินซึ่งชมดูอยู่ด้านข้างยังถึงกับกล่าวว่า "คำกล่าวที่ว่าคลื่นลูกหลังไล่แซงคลื่นลูกหน้านับว่ามิผิด .. ซือไถ้กล้วยไม้ขาว แม้จะล่วงลับ  แต่ถึงกับมีศิษย์อันประเสริฐเช่นนี้ นับว่าเป็นบุญของสำนักหันซานจริงๆ" เหล่ายอดฝีมือในที่นั้นต่างทราบดี คำกล่าวของเจ้าสำนักเส้าหลิน มิใช่วาจาเกินจริง !!   เดิมทีแล้วในบรรดาเจ้าสำนักของหอห้ากระบี่ทั้งห้า  “ซือไถ้กล้วยไม้ขาว” จัดว่าเป็นผู้มีฝีมืออ่อนด้อยที่สุด ทว่าบัดนี้ เหวินเหม่ยชิง ผู้เป็นเพียงศิษย์ กลับสามารถต่อกรกับตั๋วล่ายสุก เจ้าสำนักคุนหลุน ซึ่งได้รับการยกย่องว่ามีฝีมือเป็นรองเพียง เตียหงี เจ้าสำนักบู้ตึ๊งผู้ล่วงลับ ได้ .. นี่ไยมิอาจนับได้ว่า ผู้เป็นศิษย์ กลับมีพลังฝีมือสูงล้ำกว่าผู้เป็นอาจารย์ !!! กระทั่งผู้ที่ชมดูอยู่ ยังสังเกตได้ ตัวตั๋วลายสุกเองไยจะมิทราบว่า  คู่ต่อสู้ของมันในยามนี้ หาใช่ผู้ที่มันจะสามารถประมาทฝีมือได้ไม่ !! "เอ๊ะ !!!”  .. หลิวหยงเคอพลันอุทานด้วยความประหลาดใจ มิเพียงหลิวหยงเคอเท่านั้นที่รู้สึกเช่นนั้น จื่ออิง ตุลาการเที่ยงธรรม ฮั่นตง และไต้ซือหัวหลินก็พากันจับจ้องมองการต่อสู้ที่กำลังแปรเปลี่ยนไป .. เนื่องจากบัดนี้ .. ตั๋วล่ายสุกกลับตกเป็นฝ่ายรับมือแต่เพียงฝ่ายเดียว !!! เหวินเหม่ยชิงพลันเปลี่ยนแปลงแนวทางในการใช้กระบี่ จาก “ตั้งรับ” ซึ่งเป็นหลักพื้นฐานของกระบี่หันซาน กลับใช้ออกด้วยกระบวนท่า “รุก” เริ่มจากการแทง ฟาด ฟัน ตามติดกันมาอย่างมิลดละ ทั้งรุนแรงและแปลกประหลาดต่อเนื่องไม่หยุดยั้ง ราวกับกระแสน้ำป่าที่เชี่ยวกราก ตั๋วล่ายสุกรู้สึกราวกับตนเองตกลงไปกลางกระแสน้ำป่าอันรุนแรงและบ้าคลั่งซึ่งจู่โจมต่อเนื่องมาทุกทิศทุกทางจนยากที่จะแข็งขืน เพียงสามารถประคองตัวให้พ้นผ่านไปก็นับว่ายากยิ่งแล้ว ทั้งหมดสืบเนื่องมาจากที่มันดูแคลนศัตรูนั่นเอง ครั้นจะเปลี่ยนใจมาใช้กระบี่เพลานี้ก็คงมิทันการณ์ จึงได้แต่ฝืนใจใช้เพียงพลังปราณอันลึกล้ำ บรรจุลงฝ่ามือทั้งสองข้างจนแข็งแกร่งปานเหล็กไหลเข้าต้านปะทะกับตัวกระบี่ของเหวินเหม่ยชิงโดยมิสามารถหยิบฉวยอาวุธคู่มือออกมา ร่างของเจ้าสำนักคุนหลุนแกว่งไกวไปมา บางครั้งหลบซ้ายบางครั้งย้ายมาขวา ทว่าล้วนตกอยู่ภายใต้การชักนำของกระแสกระบี่ของเหวินเม่ยชิงโดยสิ้น กระบวนท่าของหญิงสาวนั้นยิ่งมายิ่งร้ายกาจ แต่ละกระบี่ที่ใช้ออกล้วนรุนแรง รวดเร็วและแม่นยำ อีกทั้งยังจู่โจมมาจากแง่มุมที่ยากจะต้านรับทั้งสิ้น  ถาโถมเข้าใส่จนตั๋วล่ายสุกถึงกับมือไม้ปั่นป่วน แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 46 17:04:29 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 46 10:02:57 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 46 09:30:04 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 01:32:39 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 01:16:56 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 00:00:55 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันเข้าพรรษา 23:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เหวินเหม่ยชิงพลันอาศัยกำลังจากช่วงเอว บิดม้วนตัวเข้าสู่กระบี่ ข้อมือและช่วงแขนทุ่มเท ทิ่มแทงมิหยุดยั้ง พลังในการแทงคล้ายดอกสว่าน หมุนวนอย่างรวดเร็ว มุ่งทะลุทะลวงเป้าหมาย กลับบีบบังคับจนตั๋วล่ายสุกมิสามารถหลบหลีกได้อย่างปลอดโปร่ง ถึงกับต้องต้านปะทะกับพลังการทิ่มแทงเป็นครั้งคราว ทว่าแต่ละครั้งที่ต้านปะทะกันนั้น ตั๋วล่ายสุกรู้สึกราวกับว่าพลังกระบี่ของเหวินเหม่ยชิงคล้ายดอกสว่านที่ทิ่มแทงบิดวนเข้าสู่ฝ่ามือของตน จึงรีบอาศัยพลังปราณผลักดันพลังนั้นกลับไป ทว่าเหวินเหม่ยชิงหรือจะยินยอมละทิ้งโอกาส !!! นางกลับฟาดฟันตามติดมาด้วยท่วงท่าพิศดาร อาศัยกำลังจากช่วงขาดีดตัวขึ้น จากนั้นอาศัยช่วงแขนวาดเป็นแนวโค้ง ฟาดจู่โจมเข้ามา พลังกระบี่ทิ่งแทงในแนวเฉียงจากบนลงล่าง ตั๋วล่ายสุกได้แต่อาศัยพลังปราณอันแข็งแกร่ง ประคองตัวหลบรอดจากกระบวนท่าอันรุนแรงและเฉียบคมของคู่ต่อสู้ .. เจ้าสำนักคุนหลุนรู้สึกตัวว่าตนเองเดินหมากผิดก็สายเสียแล้ว !!! มาถึงยามนี้ตั๋วล่ายสุกรู้ดีว่า .. หากมันมิใช้พลังฝีมือออกอย่างเต็มที่ คงมิสามารถกำราบศิษย์หันซานผู้นี้ลงได้ แต่หากมันลงมืออย่างสุดกำลัง ไยมิใช่เปิดเผยพลังฝีมือที่ซ่อนเร้นต่อหน้าผู้คนหรอกหรือ ? มันได้แต่ลอบแค้นใจในความประมาทและวู่วามของตนเอง .. ทว่ายามนี้ ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ มันก็มิอาจไม่ลงมือ เนื่องเพราะเหวินเหม่ยชิงจู่โจมต่อเนื่องบีบรัดมันจนแทบจะเข้าสู่จุดอับอยู่รอมร่อแล้ว !!! เหวินเหม่ยชิงพลันเปลี่ยนแปลงกระบวนท่าอีกครา นางหมุนตัวราวกับลูกข่าง กระบี่ที่คมกริบฟาดฟันออกจากทั่วร่าง พุ่งเข้าจู่โจมตั๋วล่ายสุกแต่ไกล . เพียงแว่บแรกที่เห็น ตั๋วล่ายสุกก็รู้ดีว่า มันไม่อาจรับกระบี่นี้ได้ด้วยมือเปล่า !!! ตั๋วล่ายสุกขณะลังเลว่า จะลงมืออย่างสุดกำลังดีหรือไม่ จะหลบหลีกก็คงมิทันการณ์ พลันบังเกิดไหวพริบ ล้วงมือเข้าในอกเสื้อ สะบัดซัดเหวี่ยงออก ปรากฏเงาสีเขียวแปลบปลายเจ็ดถึงแปดสาย พุ่งเข้าจู่โจมเหวินเหม่ยชิงอย่างรวดเร็ว "ระวัง! มันลอบใช้อาวุธลับ !!!" ฮั่นตงถึงกับเผลออุทานออกมา ทว่ามิต้องรอให้มือปราบหนุ่มเตือน เหวินเหม่ยชิงเห็นเงาสีเขียวพุ่งเข้าใส่เจ็ดถึงแปดสาย ก็มิกล้าประมาท มิว่าผู้ใดก็มิกล้าประมาทเจ้าสำนักคุนหลุน ผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธลับและยาพิษผู้นี้ เหวินเหม่ยชิงจำต้องสลายสภาวะจู่โจม เปลี่ยนเป็นใช้ออกด้วยกระบวนท่า "ค่ายกลกระบี่โค้ง"อีกครา  ต้านปะทะกับเงาสีเขียวเจ็ดแปดสายนั้น เสียงติง ๆ ตัง ๆ เจ็ดแปดครา จากนั้นเป็นเสียงเกรียวกราว เหรียญอีแปะ เจ็ดแปดเหรียญร่วงหล่นลงสู่พื้นกราวใหญ่  ..  เมื่อเห็นชัดว่าอาวุธลับที่ซัดขว้างมากลับเป็นเพียงเหรียญอีแปะ ก็ต้องถอนหายใจออกมา ครั้งนี้นางเป็นฝ่ายได้เปรียบจนสามารถจู่โจมรุกไล่ชนชั้นเจ้าสำนักเช่นตั๋วล่ายสุกได้ เพราะมันเป็นฝ่ายประมาท มิคาดขณะที่นางจู่โจมกระบวนท่าไม้ตายเข้าใส่กลับถูกคนผู้นี้ อาศัยประสบการณ์การต่อสู้อันช่ำชอง ทำทีเป็นจู่โจมด้วยอาวุธลับ จนนางต้องวกกระบี่กลับมาตั้งรับ สูญเสียโอกาสอันดีไปในที่สุด นับว่าประสบการณ์และเลห์เหลี่ยมของคนผู้นี้ยากยิ่งที่จะรับมือจริงๆ แต่ที่น่ากลัวที่สุดยังคงเป็นความหน้าด้านไร้ยางอายของมัน ชนชั้นเจ้าสำนักต่อสู้กับเด็กหญิงคนหนึ่ง เมื่อเสียเปรียบกลับทำทีเป็นซัดอาวุธลับจู่โจมเพื่อให้รอดพ้นจากอันตราย ยังหาผู้ใดไร้ยางอายเช่นนี้ได้อีก? ตั๋วล่ายสุกหลังจากซัดขว้างเหรียญอีแปะเหล่านั้นออกมาก็ฉวยโอกาสที่เหวินเม่ยชิงวกกระบี่กลับไปป้องกัน ถอยกายไปไกลกว่าสองวา เตรียมพร้อมรับมือเหวินเหม่ยชิงอีกครั้ง .. ทว่าเหวินเหม่ยชิงกลับมิได้รุกไล่เข้ามาอีก "ฮ่าๆๆๆ ..  อาวุธลับของเจ้าสำนักตั๋วอันนี้ร้ายกาจยิ่งนักสะกดจนทุกผู้คนแทบลืมหายใจ มิทราบมีชื่อเรียกว่าอะไร ? ใช่ อีแปะบินหรือไม่ ฮา ฮา"  .. หลิวหยงเคอถือโอการเยาะเย้ยตั๋วล่ายสุก ตั๋วล่ายสุกโกรธจนหน้าแดงก่ำ พลางชี้มือไปทางเหวินเม่ยชิงพร้อมกล่าวว่า .. "เหอะ จะเป็นอาวุธอันใดมันก็เรื่องของเรา สิ่งที่เจ้าควรจะถามคือ นางคนนี้ใช้วิชามารอันใดมารับมือกับเรา วิชาที่มันใช้หาใช่วิชาฝีมือของหันซานไม่" คำกล่าวนี้ ทำให้ทุกคนรวมถึงฮั่นตงหันต่างพากันหันไปทางเหวินเม่ยชิงเป็นตาเดียว เหวินเม่ยชิงหาได้ใส่ใจสายตาของทุกผู้คนไม่ กลับยิ้มน้อย ๆ จากนั้นกล่าวว่า "เจ้าสำนักตั๋วสายตากว้างไกลนัก กลับล่วงรู้วิชาฝีมือของหันซานเราด้วย เมื่อครู่สามท่าเพลงที่ข้าพเจ้าใช้ออกมิใช่เพลงกระบี่หันซานดั้งเดิมจริง ๆ" "เหอะ เจ้าไปเข้าร่วมกับพวกมารแล้วล่ะสิ จึงเรียนกระบวนท่าเหล่านั้นมา" "หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ..” เหวินเหม่ยชิงปฏิเสธ “.. ในเมื่อข้าคือศิษย์หันซาน เพลงกระบี่ที่ใช้ ก็ย่อมเป็นกระบี่ของหันซาน .. ข้าเพียงกล่าวว่า ‘มิใช่เพลงกระบี่หันซานดั้งเดิม’ เท่านั้น หาได้กล่าวว่า ‘มิใช่เพลงกระบี่หันซาน’ ไม่ .. เพลงกระบี่ที่ข้าใช้ ” เหวินเหม่ยชิงกล่าวมิทันจบ ตั๋วล่ายสุกก็พลันขัดขึ้นว่า ..  “เจ้าไม่ต้องมาทำเป็นพูดจาวกวนกลบเกลื่อน .. เพลงกระบี่หันซาน เน้นรับ ไม่รุก .. กระบี่ที่เจ้าใช้เมื่อครู่ หาใช่เพลงกระบี่หันซานไม่” “ข้าเพิ่งทราบวันนี้เองว่า ท่านเจ้าสำนักตั๋วก็ศึกษาเพลงกระบี่หันซานด้วย จึงกล้ายืนยันว่า เพลงนี้ใช่หันซาน เพลงนั้นมิใช่หันซาน” ..  คำกล่าวของเหวินเหม่ยชิงครั้งนี้ได้ผล ตั๋วล่ายสุกถึงกับนึกคำเถียงไม่ออก .. นางจึงยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกล่าวต่อไปว่า .. “กระบวนท่าทั้งสามของข้าพเจ้า เป็นข้าพเจ้าบัญญัติขึ้นเองโดยใช้ตามหลักของวิชาหันซานเรา เพียงแต่เน้นที่การรุก หาได้ตั้งรับไม่" "เฮอะ !! .. เจ้าจะอ้างอะไรมันก็ได้ทั้งนั้นแหละ ใครจะยืนยันคำพูดของเจ้าได้" ตั๋วล่ายสุกยังคงกล่าวหา ไต้ซือหัวหลินพลันกล่าวว่า .. "อมิตพุทธ  อาตมาสามารถยืนยันคำพูดของประสกหญิงผู้นี้ได้ .. ทุกผู้คนย่อมทราบดีว่า วิชาของหันซานนั้นเน้นที่การตั้งรับ อาศัยแนวทางในวิถีโค้งและทรงกลมนำมาพลิกแพลงใช้ กระบวนท่าทั้งสามเมื่อครู่แม้ขัดกับหลักการตั้งรับของหันซาน ทว่ายังคงดำเนินในแนวทางของวิถีโค้งและทรงกลม จึงสามารถนับได้ว่าเป็นวิชาของหันซานโดยแท้ มิทราบกระบวนท่าทั้งสามของประสกหญิงเรียกว่าอะไร?" คำพูดนี้สร้างความแตกตื่นแก่ทุกคนยิ่งนัก กระทั่งเหวินเหม่ยชิงเอง ยังอดเลื่อมใสภูมิความรู้ของเจ้าสำนักเส้าหลินมิได้ . "กระบวนท่าทั้งสามนี้ข้าพเจ้าขนานนามว่า "เพลงกระบี่ไตรลักษณ์" เป็นสามท่าเพลงที่คิดค้นขึ้น เพื่อกลบช่องว่างที่เอาแต่ตั้งรับของเพลงกระบี่หันซาน" "อมิตพุทธ .. เช่นนี้นับว่าซือไถ้กล้วยไม้ขาวสามารถจากไปอย่างวางใจได้แล้ว ..  หันซานเมื่ออยู่ในความดูแลของประสกหญิง คงมีแต่ชื่อเสียงก้าวไกลเป็นแน่" คำพูดนี้พาดพิงถึงอาจารย์ผู้ล่วงลับ สีหน้าของเหวินเม่ยชิงอดที่จะสลดลงมิได้ เหวินเหม่ยชิงมิได้เหลือบตาไปมองฮั่นตงด้วยซ้ำ นางเพียงหันไปทางตุลาการเที่ยงธรรม ประสานมือเป็นเชิงคารวะ แต่น้ำเสียงกลับกร้าวยิ่งนัก คำกล่าวของนาง ทุกผู้คนได้ฟังต้องถึงกับตะลึง .... “อาจารย์ข้า ถูกคนลอบสังหาร  .. ซ้ำ เจ้าสำนักตั๋วยังกล่าวหาว่า อาจารย์ข้าเป็นคนร้ายอีก .. เช่นนี้ หากท่านตุลาการเที่ยงธรรมไม่สามารถใช้อำนาจกฏหมายทำความจริงให้เป็นที่กระจ่าง หาตัวคนร้ายมาลงโทษแล้ว ข้า และ เหล่าศิษย์หันซาน คงจำต้องแบกรับหน้าที่นี้เอง !!!” “แม่นางเหวิน อย่าเพิ่งร้อนใจไป .. การตายของซือไถ้กล้วยไม้ขาว ถึงอย่างไร ก็ต้องสืบสาวราวเรื่องให้กระจ่าง” ตุลาการเที่ยงธรรมกล่าว .. ก่อนจะหันไปประกาศว่า “การตายของเจ้าสำนักบู้ตึ๊ง และ ซือไถ้กล้วยไม้ขาว จะมากจะน้อย ย่อมต้องมีส่วนเกี่ยวพันกันอยู่บ้าง ไม่ว่าอย่างไร ต้องสืบสาวให้แน่ชัด ทว่าพยานหลักฐานยังไม่สมบูรณ์ หากเร่งสรุปความใด ๆ ไป อาจเกิดความผิดพลาดได้ .. ดังนั้น ระหว่างนี้ ข้าจึงขอสั่งให้ คุมตัว มือปราบฮั่นตง และ หลี่ซังฮู้ ผู้ช่วย ไว้ในฐานะผู้ต้องสงสัยก่อน เมื่อรวบรวมพยานหลักฐานได้ครบถ้วน เป็นที่แน่ชัดแล้ว จึงค่อยทำการสอบสวนต่อไป” ทุกผู้คนพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วย ตุลาการเที่ยงธรรมจึงออกคำสั่งว่า .. “.. คุมตัว คนทั้งสองไปได้แล้ว !!!” แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 11:21:44 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 11:13:40 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 01:28:55 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 15 ก.ค. 46 00:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .. จบตอน .. (_ _) ... คุณ jengly .. ู^^ > .. ขยันทำงานดีจัง .. คุณ ม้าไม้ไผ่  .. แหะๆๆ .. ต่อ part 2 ให้แล้วค่ะ .. คุณ แกะ .. \\(^O^)// ..  อยากอ่านจนสติแตกเลยเหรอ ดีใจจัง คุณ Z4t4nGuru bofh  .. สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะ .. พระเอกจะโง่ ไม่โง่ ต้องรอดูต่อไปค่ะ .. คุณ สัตยา .. ^^" .. ชื่อหนัง สมัยเด็กๆ .. มิน่า เราไม่รู้จัก .. (เด็กกว่า .. ) คุณ ตอกะจอ ..  มาลงตอนต่อแล้วค่ะ .. คุณ น้ำลายบูด  .. (^^")> นั่นสิเนอะ .. คุณ มันตั้ม(น้องมันตรัย) .. ------___- ร้องทามมาย ??? คุณ scottie ... ^^" แบบว่า .. เอ่อ ... มันไม่ทันจริงๆ อ่ะ .. จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 15 ก.ค. 46 00:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จุใจ ๆๆ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ข้าน้อยจะตามต่อไป (แต่อย่าให้ พระเอกฉลาดๆ โง่ๆ เป็นครั้งคราว แบบหนังใทย ก็แล้วกัน) . แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 03:19:34 จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 15 ก.ค. 46 02:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เพราะไม่อยากให้พระเอกฉลาดสลับกะโง่ เลยให้พระเอกโง่อย่างเดียว .. แหง๋แซะ ปล ทำไมแกะรู้จักขบก เปาเปียวล่ะ จากคุณ : กจร - [ 15 ก.ค. 46 06:04:20 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ... แกะแก่ .. จากคุณ : 13 วัน ยังใช้ไม่ได้เลย hutch (แม่มดพันปี) - [ 15 ก.ค. 46 08:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แอบอ่านมานาน วันนี้ขอมาลงชื่อด้วยคนครับ เห็นรายชื่อสำนักต่าง ๆ แล้วทำให้นึกถึงกระบี่เย้ยยุทธจักรของกิมย้งเลยแฮะ แต่พระเอก(ผมเข้าใจว่าพระเอกน่าจะเป็นฮั่นตง) เป็นมือปราบทำงานให้กับตุลาการเที่ยงธรรม ทำให้นึกถึงจั่นเจา ในเรื่องเปาบุ้นจิ้นเลย ที่มีฝีมือสูงแต่วู่วามไปนิด ไม่ค่อยรอบคอบเท่าไหร่ บทจะพลาดท่าง่าย ๆ ก็พลาดเอาซะดื้อ ๆ (ดูจากทีวีน่ะครับ) เหมือนที่กำลังเป็นตอนนี้ พล็อตของเรื่องนี้น่าสนใจดีครับ แหวกแนวดี เหมือนเป็นการผสมผสานระหว่างแนวกำลังภายในกับแนวสืบสวนสอบสวน ซึ่งปกติแบบสอบสวนสืบสวนจะมีบทต่อสู้ไม่เยอะขนาดนี้ แต่เรื่องนี้ผมคิดว่ามาเติมในส่วนที่ขาดหายไป ส่วนตัวแล้ว มีหลายจุดที่ชวนสงสัย แต่รอให้เนื้อเรื่องเฉลยเองดีกว่า คงไม่ขอถามอะไร จะคอยติดตามผลงานเรื่อย ๆ ครับ จากคุณ : Underdog - [ 15 ก.ค. 46 09:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลงชื่อๆ ถูกบังคับให้มาลงชื่อ -_-' (ล้อเล่นอ่ะ) จากคุณ : หลิวหย่งซื่อ - [ 15 ก.ค. 46 12:01:39 A:203.156.24.198 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 Z4t4nGuru bofh  ดีใจที่จุใจครับ ส่วนเรื่องพระเอกจะโง่หรือฉลาดต้องดูกันยาวๆครับ แต่ปุถุชนย่อมมีโง่มีฉลาดเป็นธรรมดาครับ แกะแก่ๆ ^^ Underdog ขอบคุณที่ติดตามครับ ใจจริงถ้าจะกรุณาอยากให้ถามข้อสงสัยทั้งหมดออกมาครับ ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องจะไม่ตอบ ปล่อยให้เฉลยในเนื้อเรื่องเอง แต่กลัวว่าข้อสงสัยบางประการจะเป็นข้อบกพร่องที่ทางผู้แต่งมิได้คิดไว้ หรือคิดไม่ถึงน่ะครับ จะได้ปรับปรุงแก้ไขได้ทันท่วงทีน่ะครับ ยังไงช่วยถามออกมาซักนิดก็ดีครับ  ส่วนเรื่องแหวกแนวนี่ เราพยายามจะให้แหวกครับ อันนี้เป็นคอนเซ็ปต์ แต่ว่าการจะทำแบบนั้นยากมากๆ เพราะเราไม่ใช่มืออาชีพ ความรู้ด้านนิยายจีนก็ไม่ลึกซึ้งเพียงพอ เพียงมีความชอบเป็นพื้นฐาน อ่านฝ่านตามาพอสมควร และที่สำคัญที่สุด มีคนแต่งนิยายมามากมายหลากหลาย การพยายามไม่ให้ซ้ำถือว่าลำบากมากทีเดียวครับ ^^ แต่ยังไงก็จะพยายามครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ หลิวหย่งซื่อ มาลงชื่อก็ดีแล้ว เหตุใดเจ้าไม่นำพา หลี่ปันปันมาลงชื่อด้วยเล่า? จากคุณ : หลี่ปวยเล้ง (ทีมแต่งนิยาย) - [ 15 ก.ค. 46 13:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาลงชื่อเสียหน่อย เด๋วจะหาว่าไม่ทำงาน จากคุณ : jengly - [ 15 ก.ค. 46 15:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เหอๆ .. หลี่ปวยเล้ง แล้วที่เหลือเป็น หลิวตั้งโอ๋ หวงกุยไช่ เหรอจ๊ะ ^_____^ จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 16 ก.ค. 46 10:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อด้วยคน สนุกมากครับ... เดินเรื่องดีครับ ไม่ค่อยสับสน มีข้อแนะนำนิดเดียวว่า จริงๆ น่าจะมีสลับฉากมั่ง แบบทิ้งไว้ให้คนอ่าน อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แล้ววกไปกล่าวถึงอีกฉากนึงบ้าง น่าจะตื่นเต้นมากขึ้น จากคุณ : ด๊อก - [ 16 ก.ค. 46 10:58:33 A:151.201.47.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 ^^" .. มาส่งใบลาค่ะ เนื่องจากข้าพเจ้าติดภารกิจ ตามล่าตามล้างมือถือ Hutch จนมิอาจแบ่งสมาธิมาแต่งเรื่องต่อได้ จึงขอส่งใบลากิจชั่วคราว มีกำหนดถึง เที่ยงวันพรุ่งนี้ (อาจมีช่วงต่อเวลา ถ้า ยังใช้ไม่ได้อีก ..) จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดเห็นใจด้วย หวงกุยไช่ (ก็แล้วกัน ..) ^^ .. ล้อเล่นๆ จะรีบแต่งให้เร็วที่สุดนะ .. -_-" แค่เซ็งนิดหน่อย โทรไปตาม แฟ็กซ์ไปด่า และ ฯลฯ .. จนสุดท้าย ต้องส่งเรื่องไป สคบ ถ้ายังไม่ได้เรื่องอีก สงสัย ต้องไปแจ้งความแล้วมั้ง จากคุณ : 14 วันแล้ว HUTCH (แม่มดพันปี) - [ 16 ก.ค. 46 14:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ^^ ดีมาก นจ ทำหน้าที่ๆ ตอนนี้ขาด หลิวตั้งอ๋อ อิ อิ นอกนั้นมีแล้วจ้า พี่สาว คุณด๊อก ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ เป็นประโยชน์มากทีเดียวครับ ^____^ มม ไม่อนุมัตินะ ลาน่ะ มาซะดีๆ (เอาแส้เฆี่ยน เพี๊ยะๆ) จากคุณ : หลี่ปวยเล้ง (ทีมแต่งนิยาย) - [ 16 ก.ค. 46 15:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านคร่าวๆ เหมือนเรื่องเล่าคนเดียว ไม่ใช่คำพูดจากหลายๆคนนะ จากคุณ : สงสัย - [ 16 ก.ค. 46 21:30:19 A:203.118.81.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 น่า จะ สำนัก บัว(lotus)ขาว ด้วยนะ หนายมี 7-11 แล้ว . จากคุณ : เซียวลี้ปังตอ - [ 16 ก.ค. 46 23:03:12 A:203.113.37.11 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 หนายอ่ะ ตอนที่ 12 คิดถึงคนแต่งเสียแล้ว จากคุณ : ด็อก - [ 21 ก.ค. 46 02:50:55 A:141.151.160.243 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขออภัยที่ล่าช้า ตอนต่อไป มาแล้วจ้า . ^^ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 23 ก.ค. 46 00:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนนี้ได้ไก่เยอะเชียวครับ - เนื่องด้วยเขาไม่สามารถควบคุมสถานะการณ์ ==> สถานการณ์ - ณ. กลางห้องโถง ==> ณ ไม่ต้องมีจุดจ้า - นี่ใยมิใช่ ==> ไย บ่ใช่ ใยแมงมุม หรือ ใยบัว เน้อ - ศิษย์หันซานอีกผู้นึ่ง - ท่วงท่าพิศดาร ==> พิสดาร - พลังกระบี่ทิ่งแทง - ประสบการณ์และเลห์เหลี่ยม - กฏหมาย ==> กฎหมาย จากคุณ : รสา รสา - [ 26 มี.ค. 47 05:30:06 ]