W2380634 =[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอน 12 ยาพิษทะลวงไส้ [นิยาย]

ความคิดเห็นที่ 5

ทว่า ยังมิทันที่มือปราบหนุ่มจะก้าวเท้าออกจากประตู ประสาทหูอันปราดเปรียวของเขาก็พลันสำเหนียกได้ถึงสิ่งผิดปกติ

ถึงกับเป็นเสียงฝีเท้าคน !!!

ฮั่นตงรีบปิดประตู ไขกุญแจปิดห้องขังไว้ตามเดิม แล้วกลับมานั่งที่พื้น เดินลมปราณ ทำท่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพียงไม่กี่อึดใจก็ได้ยินเสียงฝีเท้านั้นดังใกล้เข้ามา จากนั้นประตูห้องขังก็ถูกคนเปิดออก ทว่าผู้ที่เปิดประตูกลับยิ่งสร้างความประหลาดใจให้กับมือปราบหนุ่มมากยิ่งขึ้น

“เจ้า!!!” ฮั่นตงอุทาน “เจ้ามาได้อย่างไร เจ้าไยมิใช่ถูกคุมขังอยู่หรอกหรือ ?”

“ท่านไม่ต้องสนใจว่าข้าจะมาได้อย่างไร เวลานี้ท่านเพียงติดตามข้าพเจ้าออกไปก็พอ”

คนผู้นั้นกล่าวจบทำท่าจะฉุดลากมือปราบหนุ่มออกไป ทว่าร่างของมือปราบหนุ่มหาได้ขยับเขยื้อนไม่ กลับนิ่งสนิทอยู่บนพิ้นราวกับว่าภายใต้ร่างของมือปราบหนุ่มนั้นงอกรากออกมายึดติดกับพื้นเอาไว้

“เหตุใด ข้าต้องไปกับเจ้าด้วย ??”

“ท่าน!!” คนผู้นั้นพลันขยี้เท้าด้วยความขุ่นเคือง ร่ำร้องว่า

“นี่ท่านจะดื้อด้านไปถึงเมื่อไหร่ เมื่อครู่ต่อหน้าผู้คนก็ไม่กล่าวคำแก้ตัวซักครึ่งคำ เพลานี้ข้าพเจ้าเสี่ยงชีวิตมาช่วยเหลือกลับมิยินยอมออกไปอีก”

กล่าวจบก็สะบัด:-)ยจากไป พอดีแสงจันทร์สาดส่องลอดซี่กรงเข้ามาต้องกับใบหน้า เผยให้เห็นใบหน้าหมดจดงดงาม ... คนผู้นี้กลับเป็น ... หลี่ซังฮู้ หญิงสาวในคราบบุรุษ !!!

ฮั่นตงไม่ทราบนางมาที่นี่ได้อย่างไร เพราะตามคำสั่งของตุลาการเที่ยงธรรมแล้ว ฮั่นตงและหลี่ซังฮู้ ซึ่งตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีสังหารเจ้าสำนักหันซาน ได้ถูกขังแยกไว้ในห้องขังคนละแห่ง เพื่อป้องกันมิให้คนทั้งสองสามารถหารือ เตรียมการวางแผนใด ๆ ได้อีก ..

ทว่าจู่ ๆ หลี่ซังฮู้กลับหลบหนีออกมาจากที่คุมขัง มิหนำซ้ำยังเล็ดลอดหูตาผู้คุม ลอบเข้ามาช่วยเหลือฮั่นตงถึงที่นี่ได้อีก นี่ไยมิใช่เรื่องน่าประหลาดใจ !!!

หลี่ซังฮู้เดินไปได้สองก้าว ยังมิทันถึงประตูห้องขัง ก็พลันชะงักเท้า นางค่อย ๆ หมุนกายกลับมา บนใบหน้าปรากฏน้ำตาสองสาย เหม่อมองฮั่นตงด้วยสีหน้ายากจะบรรยาย

“เจ้า!!?”

ฮั่นตงรู้สึกงุนงงกับพฤติกรรมของหญิงสาวผู้นี้เป็นยิ่งนัก อยู่ ๆ จะมาก็มา อยู่ ๆ จะไปก็ไป มาบัดนี้กลับร่ำไห้ออกมาเช่นนี้อีก ทว่า หลี่ซังฮู้กลับไม่พูดจาใดๆ นางเดินมานั่งลงข้าง ๆ ฮั่นตง คล้ายจะบอกกับเขาว่า

“หากท่านไม่ไปเราก็ไม่ไปเช่นกัน !!!”

ฮั่นตงมองหลี่ซังฮู้ยามนี้แล้วจิตใจอ่อนยวบลง ไม่ว่าหญิงสาวผู้นี้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับพรรคฉิกจับอิดอย่างไร .. ไม่ว่านางจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้จริงหรือไม่ .. ยังนับว่านางดีต่อเขาไม่น้อย เช่นนี้เขาสมควรทำเช่นไร ??

ยังมิทันที่ฮั่นตงจะตัดสินใจเช่นไรลงไป พลันได้ยินเสียงร้องเตือนมาจากนอกห้องขังว่า

“คุณหนูมัวทำอะไรอยู่ รีบหนีไปเร็วๆ เข้า เวลาไม่มีแล้ว !!!”

ฮั่นตงได้ยินเพียงคำพูดประโยคนี้ ก็ทราบได้ทันทีว่า หลี่ซังฮู้ถึงกับมีพวกพ้องแฝงตัวให้ความช่วยเหลืออยู่ด้วย !!

นั่นย่อมหมายความว่า สิ่งที่เขาคาดการณ์ไว้นั้นไม่ผิด ในสำนักบู๊ตึ้งแห่งนี้ ถึงกับมีไส้ศึกแฝงตัวอยู่จริงๆ !!!

มือปราบหนุ่มไม่รอช้า รีบพุ่งตัวออกไปนอกห้องขัง ตรงไปยังที่มาของเสียงอย่างรวดเร็ว .. ทว่ากลับสายไปเสียแล้ว ..

ราวกับรู้ล่วงหน้าว่า ฮั่นตง จะทำเช่นนี้ ..ที่หน้าห้องขัง นอกจากเหล่าเวรยามที่นอนสลบไม่ได้สติแล้ว ไม่มีผู้ใดอยู่อีก ..

ไส้ศึกผู้นั้นถึงกับหายตัวไปอย่างไร้ร้องรอย !!!

ระหว่างที่ฮั่นตงกำลังยืนตะลึงอยู่นั้นเอง หลี่ซังฮู้ที่ติดตามมารีบคว้าแขนเขาแล้วออกแรงฉุดลากทันที

“ทางนี้ เร็วเข้า”

ฮั่นตงทำท่าจะสลัดหลุดจากการเกาะกุมของนาง ทว่าเมื่อเห็นสายตาที่ยินดีและเปี่ยมไปด้วยความมุ่งหวังของนาง มือปราบหนุ่มก็ได้แต่ละทิ้งความคิดไป จะอย่างไรนี่ก็มิได้แตกต่างจากความตั้งใจเดิมของเขานัก จึงปล่อยให้หลี่ซังฮู้ลากจูงเขาไป หลี่ซังฮู้ฉุดแขนมือปราบหนุ่มลัดเลาะไปทางด้านหลังสำนัก ..

ทันใดนั้น ฮั่นตงพลันร้องขึ้นว่า “ทำเช่นนี้มิได้ !!”

“ท่านหมายความว่าอย่างไร ?” หลี่ซังฮู้หันมามองหน้ามือปราบหนุ่มอย่างงุนงง

“ข้ามิอาจหลบหนีไปเช่นนี้ได้ ยิ่งมิอาจไปโดยไม่บอกกล่าวเรื่องราวแก่ท่านตุลาการเที่ยวธรรมก่อนได้”

หลี่ซังฮู้ร้องขึ้นอย่างขัดใจ “ท่าน !!! .. จนป่านนี้ ท่านยัง …”

ทว่า ฮั่นตงกลับกล่าวว่า “เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่ ข้าขอเวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น”

กล่าวจบไม่รอฟังคำตอบ รีบออกวิ่งด้วยเคล็ดวิชา ร้อยก้าวพันลี้ มุ่งตรงกลับไปที่ห้องขังทันที

แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 46 00:58:55

จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 23 ก.ค. 46 00:57:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15

(^^)> เพื่อเป็นการไถ่โทษที่ลงเรื่องช้า ..

อันนี้ แถมจ้า .. ^^

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ระหว่างนั้น หัวหน้าเวรยามรักษาการณ์ผู้หนึ่ง ก็รีบวิ่งไปรายงานให้ตุลาการเที่ยงธรรมทราบว่าเวลานี้มีผู้บุกรุกเข้ามาภายในสำนักบู๊ตึ๊ง

ตุลาการพยักหน้ารับรู้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่แววตาทอประกายกลัดกลุ้ม เขาขบคิดไปพลางใช้มือลูบหนวดเคราไปพลาง อันเป็นอากัปกริยาที่เขามักแสดงออกในยามที่ใช้ความคิดอย่างหนักหน่วงเช่นนี้

ทันใดนั้นเอง ตุลาการเที่ยงธรรมพลันร้องขึ้น

“แย่แล้ว!!”

“มีอันใดหรือขอรับ ท่านตุลาการ” ทหารคนสนิทรีบเอ่ยปากซักถามตุลาการเที่ยงธรรม เมื่อเห็นว่านายของตนมีอากัปกริยาผิดปกติ ทว่า ตุลาการเที่ยงธรรมหาได้ตอบคำถามของมันไม่ กลับออกคำสั่งว่า

“พวกเจ้ารีบตามเรามา”

ตุลาการเที่ยงธรรมกล่าวจบ ก็มุ่งหน้าไปยังห้องขังทางทิศตะวันตก อันเป็นสถานที่คุมขังหลี่ซังฮู้ทันที

เมื่อไปถึงด้านหน้าตุลาการเที่ยงธรรมก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่ได้พบเห็น เวรยามรักษาการณ์ที่เฝ้ารักษาสถานที่คุมขังพากันทอดร่างหมดสติอยู่บนพื้น

ตุลาการเที่ยงธรรมรีบสาวเท้า เดินเข้าสู่ตัวที่คุมขัง ทว่าภายในกลับพบแต่ความว่างเปล่า ห้องขังที่ใช้คุมขังหลี่ซังฮู้กลับกลายเป็นว่างเปล่า ผู้ต้องขังอันตรธานหายตัวไปโดยไร้วี่แวว

ตุลาการเที่ยงธรรมเดินเข้าไปตรวจสอบที่คุมขัง พบว่าสภาพประตูที่คุมขังหาได้ถูกทำลายเสียหายแต่อย่างใดไม่ นั่นแสดงให้เห็นว่า หลี่ซังฮู้มิได้ทลายผนังหินผา หรือแหวกประตูเหล็กกล้าหนีออกไป แต่กลับเปิดประตูห้องขังออกไป !!!

จากนั้นตุลาการเที่ยงธรรมจึงมุ่งหน้าไปยังห้องขังทางทิศตะวันออก อันเป็นสถานที่คุมขังฮั่นตง ..

ห้องขังแห่งนี้ก็อยู่ในสภาพเช่นเดียวกัน .. ทุกอย่างยังอยู่ในสภาพปกติ ไม่มีร่องรอยการถูกทำลายเสียหาย .. หรือฮั่นตงเองก็เปิดประตู เดินออกไปจากห้องขังเช่นเดียวกัน ???

ทว่าภายในห้องขังแห่งนี้ ยังมีสิ่งหนึ่งที่ต่างไป

ที่ผนังศิลาของห้องขัง บัดนี้ ปรากฏรอยสลักเป็นตัวอักษรไว้สามสี่แถว อ่านได้ความว่า

.
.

น้อมเรียน ท่านตุลาการเที่ยงธรรม

ข้าพเจ้าครานี้ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนร้าย เพียงแค่อาศัยลมปากมิอาจแก้ข้อกล่าวหา จึงจำต้องออกสืบหาความจริง มิอาจยินยอมถูกกักขังเช่นนี้ได้ เนื่องเพราะหากข้าพเจ้าจำต้องแบกหม้อก้นดำแทนคนผิดแล้วไซร้ คนผู้นั้นก็จักสามารถก่อกรรมทำเข็ญต่อไปอีก โทษทัณฑ์ที่หลบหนีโดยพละการครั้งนี้ จำต้องติดค้างไว้ก่อน

...ฮั่นตง

.
.

ตุลาการเที่ยงธรรมอ่านจบก็ต้องส่ายหน้า ครั้งนี้เขามาสายไปก้าวหนึ่งจริงๆ แม้นว่าโดยส่วนตัวเขามิใคร่เชื่อว่าฮั่นตงเป็นผู้กระทำ แต่เมื่อฮั่นตงมาหนีไปเช่นนี้ หากเขานิ่งเฉยเสียแล้ว จะยังมองหน้าผู้คนอยู่ได้อย่างไร

“ทหาร สั่งการลงไป ติดประกาศลงไปให้ทั่วทุกมณฑล นักโทษฮั่นตง ก่อคดีสะเทือนขวัญ ตำแหน่งมือปราบของมันให้ริบคืน ผู้ใดสามารถจับตัว หรือ แจ้งเบาะแสรับเงินรางวัลสามร้อยตำลึง”

ทหารคนสนิทถึงกับปากอ้าตาค้าง มันนึกไม่ถึงว่าตุลาการเที่ยงธรรมจักทำการเช่นนี้ เช่นนี้เองเล่าท่านจึงได้รับสมญานามว่า “ตุลาการเที่ยงธรรม”

แม้จะเป็นลูกน้องคนสนิท หากเมื่อกระทำผิด ก็ไม่มีการยกเว้น !!!

“ยังไม่รีบไป!!!”

“ข..ขอรับ” มันรับคำจากนั้นรีบหมุนกายหมายจากไป

“ช้าก่อน” ตุลาการเที่ยงธรรมพลันเอ่ยเรียกมันไว้

“ขอรับ”

“ในใบประกาศ ให้แจ้งด้วยว่ามือปราบฮั่นตงร่วมมือกับผู้ช่วยนาม “หลี่ซังฮู้” .. ผู้ใดจับตัว หรือ แจ้งเบาะแสของคนผู้นี้ได้ รับเงินรางวัลหนึ่งร้อยตำลึง .. ไปได้แล้ว”

ทหารคนสนิทประสานมือคารวะ ค่อย ๆ ถอยกายออกจากที่คุมขังไป ทิ้งให้ตุลาการเที่ยงธรรมอยู่ภายในเพียงลำพัง

ตุลาการเที่ยงธรรมเหม่อมองดวงจันทร์ผ่านทางช่องลูกกรงเหล็กบนผนัง ด้วยสีหน้ายากยิ่งจะบรรยาย ใบหน้าของตุลาการเที่ยงธรรมยามนี้ทั้งกลัดกลุ้มและหมกมุ่น ทว่าดวงตากลับทอประกายแปลกประหลาดยิ่งนัก !!!

+++++++++++++++++++++

จบตอน
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 46 10:31:58
แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 46 10:02:58

จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 23 ก.ค. 46 09:56:06 ]