หลังจากเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เขียนเรื่องเข้าหอมาให้อ่านกันแล้ว
ก็เกิดวิกฤตการณ์ในกระทู้ของหนูยี มีคนบางคน นิสัยไม่ดี ขี้แกล้ง มากลั่นแกล้งหนูยี จนหนูยีไม่กล้าเข้ากระทู้ตัวเองตอนดึกๆ เลยคะ.. แล้วไม่ใช่คนเดียวนะคะทีแกล้ง คนอื่นก็ร่วมด้วยช่วยกันแกล้งอีกต่างหาก แต่เอาเถอะ มีคนบอกหนูยีว่า แกล้งเพราะหนูยีน่ารัก อันนี้ก็พออภัยให้ได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนนะคะ เพราะมีบางคนเล่นผิดกติกาการกลั่นแกล้งหนูยี แบบมาทั้งภาพแบบนี้ (แค่อ่านยังพอว่า) คนนี้หนูยีไม่ยอมอะ เดี๋ยวให้หนูยีคิดหาวิธีการแก้แค้นคืนได้เมื่อไหร่ ค่อยว่ากัน ฮึม
ฮึม..
แต่ตอนนี้หนูยีก็ขอมาเขียนเรื่องอาการหลังเข้าหอก่อนแล้วกันนะคะ
.
++++
หลังจากที่หนูยีเข้าไปเป็นเด็กหอเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น อาทิตย์แรกของการไปอยู่หอ เป็นอะไรที่แปลกใหม่ ได้เจอเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอหลังจากจบม.ปลายด้วย ทำให้หนูยีสบายใจขึ้นมากกับการมาอยู่หอในครั้งนี้
ไม่มีอาการคิดถึงบ้านอย่างที่กลัวเลยค่ะ การอยู่หออาทิตย์แรกผ่านไปได้ด้วยดี แต่หลังจากอาทิตย์แรกผ่านไปแล้วนี่สิค่ะที่เป็นปัญหา
จะมีใครคิดว่าเด็กผู้หญิงตัวกลมๆ ท่าทางเรียบร้อย น่ารัก ร่าเริงแจ่มใส อารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลาอย่างหนูยี จะมีอาการที่ใครต่อใครเรียกว่า โรคคิดถึงบ้านหรือ home sick บ้าง
หลังจากอาทิตย์แรกผ่านไป ซึ่งยีคาดว่าจะเป็นอาการขั้นต้นของการเพาะเชื้อโรคชนิดนี้ อาการของโรคก็เริ่มแสดงอาการในอาทิตย์ที่สอง จู่ๆหนูยีก็เกิดอาการอยากกลับบ้านอย่างรุนแรง เหงามากๆ คิดถึงบ้าน คิดถึงหม่าม๊า คิดถึงปะป๊า คิดถึงอาม่า คิดถึงน้องๆ
ก็เพราะอาการคิดถึงนี้ละคะ ยีก็เลยบรรเทาอาการด้วยการโทรศัพท์ไปหาหม่าม๊า หวังว่าจะบรรเทาอาการคิดถึงบ้านได้ แต่เปล่าเลย เพราะทันทีที่ได้ยินเสียงหม่าม๊า คุยได้แป๊บเดียวหนูยีก็น้ำตาซึมคุยไป ปาดน้ำตาตัวเองไป พยายามทำเสียงให้ปกติที่สุดไม่ให้หม่าม๊ารู้ เพราะเดี๋ยวจะเป็นห่วง หลังจากคุยกับหม่าม๊าจบ หนู ยีก็มานั่งร้องให้อยู่คนเดียว จะกลับบ้านก็ไม่ได้
หลังจากร้องให้แล้วอาการก็ไม่ดีขึ้น ทีนี้หนูยีก็เลยกระหน่ำโทรศัพท์โทรหาบรรดาเพื่อนๆ พี่ๆ คุยอย่างเดียวเลยค่ะ แล้วทางแก้อีกวิธีหนึ่งก็คือ หนูยีหอบผ้าหอบหมอนไปขอนอนกับเพื่อนสนิทอีกคืน
แต่ละวันของผ่านไปด้วยอาการที่ทำให้ยีคิดถึงบ้านมากขึ้นๆทุกทีๆ บรรดาพี่ๆ ในบ้านมิตรภาพก็ช่างน่ารักมากเลย ช่วยกันส่งsms มาให้กำลังใจยีบ้าง โทรหายีบ้าง ก็ทำให้อาการของโรคบรรเทาลงบ้าง แต่ก็ไม่ทั้งหมด เพราะยีก็ยังร้องให้คิดถึงบ้านอยู่ดี
. ก็ทำให้ต้องหอบผ้าไปนอนกะเพื่อนบ่อยๆ (ห้องตัวเองมีไม่ยอมนอนไปนอนเบียดกับเพื่อน)
อาการของยีก็ดูจะแก้ไม่หายเลยเสียจริง จะโทรหาหม่าม๊ากับปะป๊า ก็ไม่กล้า ถึงแม้ใจอยากโทร เพราะว่าโทรถึงทีไร ก็จะร้องให้หนักกว่าเก่าทุกที
. สิ่งที่ทำได้ก็คือ ไปอยู่กับเพื่อนให้มากที่สุด ถึงแม้ว่าจะนั่งอยู่กับเพื่อนแล้วจะยังไม่หายโฮมซิกก็ตาม
.
แต่แล้ว
คืนหนึ่งที่ยีเกิดอาการโฮมซิกอีก ก็คิดจะหอบผ้าไปนอนกะเพื่อนสนิทอย่างเคย แต่ยายเพื่อนตัวดีไม่ได้อยู่ที่ห้อง
เพื่อนรวมห้องอีกคนบอกว่า
เอ(นามสมมติ) ไม่อยู่คืนนี้ ออกไปนอนค้างบ้านวาย(นามสมมติ)
ไม่น่าแปลกที่เพื่อนยีจะไปค้างนอกหอกับเพื่อนผู้หญิงอีกคน เพราะคนนี้ก็เป็นเพื่อนของ เอ ที่รู้จักกันตั้งแต่ม.ปลาย เหมือนกัน เพียงแตยีก็ไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อนต้องไปนอนคิดถึงบ้านคนเดียว
แล้วเหตุการณ์ก็ดำเนินต่อไปอย่างปกติ ที่ยีจะมีอาการโฮมซิกเป็นระยะแล้วต้องเข้าไปคุยกับเอมากขึ้น
นั่นทำให้ยีรู้อะไรต่ออะไรมากขึ้นว่า เจ้าวายซื้อของแพงๆ ให้เอ ซื้อหลายอย่างแล้วแต่ละอยากก็ราคาแพงมากๆด้วย ยีก็คงไม่คิดอะไร ถ้าไอ้บ้าวายนั้นมันเป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ความจริงแล้วมันเป็นทอม !!!!
แล้วก่อนหน้านั้น ยียังโดนเพื่อนในคณะของเอ ถามอีกว่า
ยี รู้เปล่าว่า วายกับเอนะเป็นแฟนกันหรือเปล่า
เฮ้ย..!! จะเป็นได้ไง เป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ
แต่วายเป็นทอมนี่
ไม่หรอก ก็เจ้าวายนี้เป็นเพื่อนกับเอมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วละ ไม่มีอะไรหรอก จำได้ค่ะว่าตอนนั้นยียังแก้ตัวให้เพื่อนเลย
.
แต่มาเห็นแบบนี้ว่าเจ้าวายนี้ซื้อของแต่ละอย่างให้เพื่อนยีขนาดที่เรียกได้ว่าเป็นพ่อบุญทุ่มแล้วนี่ มันชักแหม่งๆแฮะ.. คิดอยู่ว่าเจ้าทอมบ้านั้นมาจีบเพื่อนยีหรือเปล่า แต่คงไม่น่า
มันไม่น่าจะมาจีบเพื่อนยีนะ มันจะจีบไปทำไมอะ
แล้วถึงจีบจริงเพื่อนยีก็ดูท่าทางปกติ คงไม่เล่นด้วยหรอก
ถึงแม้ว่า
ตุ๊กตาหมาน่ารักบนหัวเตียง เจ้าเพื่อนคนนี้ของยีจะตั้งชื่อให้มันว่า วายเหมือนชื่อไอ้ทอมบ้าก็เถอะคะ
ตอนนั้นยีไม่คิดอะไรเลยจริงๆ เพราะคิดว่าเอก็คงจะแกล้งยีเล่น เพราะเวลาที่คุยถึงเรื่องเจ้าทอมบ้าเมื่อไหร่ ยีก็จะเกิดอาการหมั่นไส้เจ้าทอมบ้านี้มาก (ยีกับเจ้าทอมบ้านั้นไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่คะ เพราะเจ้าทอมบ้านั้นมันพาเอไปนอนข้างนอกตอนทั้งๆที่นัดกะยีไว้แล้ว แถมยังชอบแกล้งยีอีก) ยีก็จะคว้าเอาเจ้าวาย (ตุ๊กตาหมาน้อย) มาจัดการทุบ ตี ต่อย ระบายอารมณ์หมั่นไส้ เหมือนกับว่าเจ้าหมาน้อยตัวนี้คือ เจ้าทอมบ้านั้นจริง ๆ แล้วถ้าเกิดว่า..เอเห็นยีทำร้ายตุ๊กตาตัวนี้เมื่อไหร่ ก็จะแย่งไปปกป้อง ไม่ให้ยีประทุษร้ายมันได้อีก
จนมาวันหนึ่ง
ตอนที่ยีไปเรียนตามปกติ เอก็ส่ง sms มาให้ยี ด้วยข้อความที่ยีเห็นแล้ว shock
เอส่งมาว่า
เราไปเป็นเมียน้อยเขาแล้วละยี
เฮ้ย!!! เพื่อนยีเกิดบ้าอะไรก็ไม่รู้ส่งข้อความพิลึกมาให้ ยีก็รีบส่งข้อความกลับไปถามว่า
ที่ว่าเป็นเมียน้อยนะ หมายความว่าไงกัน!! เอส่งกลับมาอีกครั้งว่า
ก็เมียน้อยนะ รู้จักไหม
..เฮ้ย!!! อย่าทำแบบนี้สิเพื่อน
ยีเลยส่งข้อความอีกครั้งว่า
ไม่เข้าใจ เดี๋ยวคืนนี้คุยกัน อย่าหนีไปไหนนะเฟ้ย กำกับไว้ก่อนค่ะ เพราะกลัวว่าเจ้าเพื่อนตัวแสบจะผิดนัดยีออกไปนอนนอกหออีก
และแล้วคืนนั้น ยีก็ตรงไปรอเอที่ห้องพักพร้อมกับพกพาอาการโฮมซิกไปด้วยเหมือนเดิม
ตอนนั้นยีไม่คิดอะไรเพราะคิดว่า เอคงล้อยีเล่นเรื่องข้อความพิลึกอันนั้น ..
เอา มีอะไรก็ว่ามา คิดไงถึงส่งข้อความพิลึกมาให้เรานะ ยีเริ่มเปิดฉากถาม แต่ยายตัวดีทำอิดออด ทำเป็นคิดหนักว่าจะบอกยียังไงสักพัก ก่อนจะตัดสินใจบอก
เราตกลงเป็นแฟนกับวายแล้วนะ เมื่อคืนนี้ เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางหัวยี ทำให้มึนได้อะไรแบบนี้
แต่เอยังไม่เห็นอาการของยีตอนนั้น แล้วยังพูดต่อไปอีกว่า..
ยีรู้ไหม เรารู้สึกเหมือนกับว่าตอนนี้เราเป็นเมียน้อยเขาเลย รู้ไหมที่เราสงสัยว่า วายกะแจง(นามสมมติ)ตกลงเป็นอะไรกันนะ เรารู้แล้วนะ สองคนนั้นเป็นแฟนกัน
แจงนี้ยีก็รู้จักนะคะ เพราะเรียนม.ปลายอยู่ที่เดียวกัน ตอนนั้นมีคนบอกว่าสองคนนี้เป็นแฟนกันคะ แต่ด้วยความประสาซื่อ(บื้อ)ของหนูยีเอง มองไม่ออกค่ะ คิดว่าคนพวกนี้แกล้งล้อพวกวายเล่น ขนาดวายที่ออกท่าทอม ยียังไม่แน่ใจเลยว่าเป็นทอมจริงเปล่า หรือว่าออกแต่ท่าเท่านั้น
เราถามวายไปว่า แล้วแจงไม่ว่าอะไรหรอถ้ามาขอคบกับเรา วายเขาว่าแจงไม่ว่าอะไร พอเราถามว่าทำไมขอเราเป็นแฟนละ ทั้งๆที่มีแจงอยู่แล้ว ..เขาก็บอกว่า รักเราละ
โว๊ย
เพื่อนฉัน
ยังจะไปถามมันทำไมอีก ปฎิเสธมันไปสิ
. ยีก็ได้แต่คิดละคะ เพราะตอนนั้นพูดอะไรไม่คอยออก หรือพูดออกก็ไม่รู้ จำไม่ได้อะ คือตอนนั้นกำลังช็อคคะ
เราถามไปอีกนะว่า แล้วแจงละทำไง วายบอกว่า รัก เท่ากัน อยากให้เราไปเป็นแฟนด้วย..เพื่อนยียังคงพูดต่อไปไม่หยุด
จนเมื่อเช้าวายขับรถมาส่ง เราเลยให้คำตอบไปว่า ตกลงเราคบกับเขาเป็นแฟน ถ้าวายยืนยันว่ารักเท่ากันจริง
แต่นี้ดูสิ เราโทรไปหาก็ไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบกลับมา หมายความว่าไงอะยี แจงไม่ให้วายโทรมาหาเราใช่ไหม เอเริ่มคร่ำคราญถึงพฤติกรรมของไอ้บ้าทอม แฟนหมาดๆ ให้ยีฟัง..
ตอนนั้นนะคะ ยีปลอบอะไรเอไปไม่รู้ละ เพราะตอนนั้นกำลังช็อค สติใกล้แตกจำอะไรไม่ได้อะ แต่จะไปแตกต่อหน้าเอ ที่กำลังเสียใจอยู่ก็ใช่ที ได้แต่ปลอบไปตามเรื่อง แต่ในใจตอนนั้น อยากจะยุให้เลิกกันไปเลย แต่ยีก็ไม่ได้ทำ
โถเพื่อนฉัน ผู้ชายก็มีออกเต็มบ้านเต็มเมือง
ไหงไปชอบผู้หญิงได้ละ
ฮือ
.
อ๊ะๆ อย่าเข้าใจผิดนะคะว่ายีรังเกียจ พวกรักร่วมเพศ ยีไม่ได้รังเกียจนะ แต่ก็ไม่สนับสนุนให้มีอะ
แต่ถ้าเพื่อนยี เป็นจริงๆ ..แบบนี้
.ยีก็ยังคบและก็รักเพื่อนได้เหมือนเดิมละ ถึงแม้ว่า เอจะเปลี่ยนไปก็เถอะ
..( TT^TT )
ไม่นึกเลยว่าเปิดเทอมมาไม่นาน ยีต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้
.นอกจากยีจะมีอาการ HOME SICK แล้วยังเจออาการ SHOCK แทรกซ้อนอีก
แล้วแบบนี้ ต่อไปยีจะได้เจอกับอะไรอีกนี่
จากคุณ :
หนูยี 
- [
27 ก.ค. 46 00:21:40
]
[[ ็Home Sick + Shock ]]
