- - - " ด อ ก ไ ม้ สี เ ห ลื อ ง ก ับ ต ้น ห ญ้ า " - - -




    ที่สวนกลางถนน, หญ้าที่พึ่งถูกเหยียบติดดินค่อยๆ ลุกขึ้นมา พลางต่อว่าผู้คนที่ไร้น้ำจิตน้ำใจ
    " เธอว่าไหม " หญ้าระบายกับดอกไม้สีเหลืองที่ปลูกอยู่ติดกัน
    " คนสมัยนี้ไม่เคยนึกถึงบุญคุณต้นหญ้าอย่างฉันเลย ..ป้ายเค้าก็ปักอยู่หน้ารั้วชัดๆ ว่า 'ห้ามเดินลัดสนาม'
    เค้าก็ยังฝ่าฝืนอยู่นั่นแหละ "
    " เธออย่าไปคิดมากเลยต้นหญ้า " ดอกไม้สีเหลืองปลอบ " เดี๋ยวนี้พวกเราไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติอีกแล้ว
    มนุษย์คือผู้ให้กำเนิดเรา ชุบเลี้ยงเรา แล้วก็ดูแลเรา พวกเราก็เหมือนลูกของมนุษย์นั่นแหละ
    ที่เกิดมาเพื่อรับใช้ผู้ให้กำเนิด มนุษย์เค้าเรียกว่า 'ความกตัญญู' "
    " บ้าเหอะ " หญ้าตวาดน้อยใจ " ถึงแม้คนจะนำฉันมาปลูกลงดิน
    ก็ใช่ว่าคนเค้าจะเป็นเจ้าของชีวิตเราเสียเมื่อไหร่ ถึงยังไงฉันก็ยังเกิดมาจากผืนดิน
    ฉันรับธาตุอาหารต่างๆ มาจากผืนดิน แม้คนจะเป็นผู้ใส่ปุ๋ย ฉันก็ยังคิดว่าฉันเป็นหนี้บุญคุณเพียงแต่ผืนดิน--
    เค้าให้ฉันเกิดมาเพื่อความสวยงาม ฉันก็ตั้งใจสวยงามตามหน้าที่ของฉันแล้ว ยังจะมาเหยียบย่ำกันอีก "
    " โธ่. ต้นหญ้า ฉันก็เหมือนเธอ แต่ฉันคิดว่ามนุษย์คือผู้ให้กำเนิดฉัน
    และหากแม้เค้าจะเด็ดฉันไปขายเพื่อทำกำไร ฉันก็ไม่อาจจะว่าอะไร
    เพราะถึงอย่างไร ชีวิตเราก็ยังขึ้นอยู่กับเค้า หากเค้าไม่ลดน้ำ ไม่ให้ปุ๋ย ฉันคงต้องเหี่ยวแห้ง และไม่สวยอย่างนี้ "
    " มนุษย์ เป็นอย่างนี้เสมอแหละ ไม่มีทางที่เค้าจะทำอะไรโดยไม่หวังผลหรอก
    ฉันยังไดีที่เป็นแค่หญ้าในสวน เธอดูอย่างเพื่อนๆ ที่เป็นหญ้าในสนามดูซิ ถูกเหยียบย่ำ ย่ำแล้วย่ำอีก
    เค้าปลูกพวกฉันมาเพียงเพื่อรองรับพวกเค้า หากพลาดหกล้ม หรือไม่ก็สร้างฉันให้สวยเพื่อเสริมบรามีของพวกเค้า
    ฉันอิจฉาเพื่อนๆ ของพวกเรา ที่เกิดขึ้นได้เองจังเลย อย่างน้อยๆ ก็มีอิสระในการเจริญเติบโต
    ไม่ถูกริดรอนความต้องการเหมือนอย่างต้นไม้ปลูก อย่างพวกเรา "
    " ใช่ ฉันก็อิจฉา " ดอกไม้สีเหลืองรำพัน " แต่ต้นไม้พวกนั้น ก็ไม่ใช่สบายเสมอไปหรอกนะ วันดีคืนดีหากเติบโตงอกงามแข็งแรงอย่างพวกต้นไม้
    มนุษย์ก็ยังบุกป่าฝ่าไปเอาชีวิตพวกนั้นมา. . "
    " โ อ๊ ย ย ! ! " เสียงต้นหญ้าร้องเมื่อถูกคนเหยียบซ้ำ
    " ลุก ลุกไปจากฉัเดี๋ยวนี้นะ " หญ้าตวาดแต่คนไม่ได้ยิน

    " สวยจังเลยนะเธอ " เสียงผู้หญิงที่เหยียบต้นหญ้าร้องทักเพื่อนชายวัยรุ่นที่มาด้วยกัน
    " อือม์ อือม์.. " ผู้ชายที่มาด้วยเออออ แล้วถามเพื่อสาวว่า " เธอชอบหรือ "
    " . . . . . . . . " ฝ่ายหญิงไม่ตอบ
    " เดี๋ยวฉันเด็ดให้ "
    " อย่าเลยเธอ " ฝ่ายหญิงตอบถึงแม้อยากได้ " เนี๊ยเค้าก็เขียนไว้ 'ห้ามเด็ดดอกไม้' เดี่ยวก็ถูกปรับหรอก "
    " ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีใครเห็นหรอก " ฝ่ายชายแสดงคำกล่าวอย่างสุภาพบุรุษ
    ก่อนเด็ดดอกไม้สีเหลืองสวยสดให้กับมือหญิงที่รัก

    " . . . . . . . . . " เงียบ ไม่มีเสียงร่ำลากันของดอกไม้กับต้นหญ้า มันเร็วเกินไป
    และหญ้าที่แบนลีบอยู่กับพื้นดิน ก็กำลังร้องไห้..


    ..............................

    " ด อ ก ไ ม้ สี เ ห ลื อ ง ก ับ ต ้น ห ญ้ า "




    สำหรับเรื่องสั้นมากๆ อันนี้
    ผมไม่แน่ใจว่า เคยผ่านตาคนแถวนี้มาบ้างหรือเปล่านะครับ

    เพราะผมเคยโพสไว้ที่ห้องสมุดตั้งนานนน มากแล้ว
    เผอิญว่าช่วงนี้ได้รู้จักที่ ที่จะค้นหากระทู้เก่าๆ
    ผมก็ไปค้นดูมาอ่านเล่นๆ เห็นเรื่องนี้ยังพอใช้ได้
    ก็เลยอยากเอามาโพสให้คนในห้องนี้อ่านกันหน่อย
    เผื่อจะได้ความคิดเห็นใหม่ๆ กับเพื่อนใหม่ๆ

    ยังไงก็ติชม หรือเข้ามาทักทายกันได้นะครับ

    ตูบ




    จากคุณ : รำพัน - [ 28 ก.ค. 46 22:55:50 ]