ที่สวนกลางถนน, หญ้าที่พึ่งถูกเหยียบติดดินค่อยๆ ลุกขึ้นมา พลางต่อว่าผู้คนที่ไร้น้ำจิตน้ำใจ
" เธอว่าไหม " หญ้าระบายกับดอกไม้สีเหลืองที่ปลูกอยู่ติดกัน
" คนสมัยนี้ไม่เคยนึกถึงบุญคุณต้นหญ้าอย่างฉันเลย ..ป้ายเค้าก็ปักอยู่หน้ารั้วชัดๆ ว่า 'ห้ามเดินลัดสนาม'
เค้าก็ยังฝ่าฝืนอยู่นั่นแหละ "
" เธออย่าไปคิดมากเลยต้นหญ้า " ดอกไม้สีเหลืองปลอบ " เดี๋ยวนี้พวกเราไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติอีกแล้ว
มนุษย์คือผู้ให้กำเนิดเรา ชุบเลี้ยงเรา แล้วก็ดูแลเรา พวกเราก็เหมือนลูกของมนุษย์นั่นแหละ
ที่เกิดมาเพื่อรับใช้ผู้ให้กำเนิด มนุษย์เค้าเรียกว่า 'ความกตัญญู' "
" บ้าเหอะ " หญ้าตวาดน้อยใจ " ถึงแม้คนจะนำฉันมาปลูกลงดิน
ก็ใช่ว่าคนเค้าจะเป็นเจ้าของชีวิตเราเสียเมื่อไหร่ ถึงยังไงฉันก็ยังเกิดมาจากผืนดิน
ฉันรับธาตุอาหารต่างๆ มาจากผืนดิน แม้คนจะเป็นผู้ใส่ปุ๋ย ฉันก็ยังคิดว่าฉันเป็นหนี้บุญคุณเพียงแต่ผืนดิน--
เค้าให้ฉันเกิดมาเพื่อความสวยงาม ฉันก็ตั้งใจสวยงามตามหน้าที่ของฉันแล้ว ยังจะมาเหยียบย่ำกันอีก "
" โธ่. ต้นหญ้า ฉันก็เหมือนเธอ แต่ฉันคิดว่ามนุษย์คือผู้ให้กำเนิดฉัน
และหากแม้เค้าจะเด็ดฉันไปขายเพื่อทำกำไร ฉันก็ไม่อาจจะว่าอะไร
เพราะถึงอย่างไร ชีวิตเราก็ยังขึ้นอยู่กับเค้า หากเค้าไม่ลดน้ำ ไม่ให้ปุ๋ย ฉันคงต้องเหี่ยวแห้ง และไม่สวยอย่างนี้ "
" มนุษย์ เป็นอย่างนี้เสมอแหละ ไม่มีทางที่เค้าจะทำอะไรโดยไม่หวังผลหรอก
ฉันยังไดีที่เป็นแค่หญ้าในสวน เธอดูอย่างเพื่อนๆ ที่เป็นหญ้าในสนามดูซิ ถูกเหยียบย่ำ ย่ำแล้วย่ำอีก
เค้าปลูกพวกฉันมาเพียงเพื่อรองรับพวกเค้า หากพลาดหกล้ม หรือไม่ก็สร้างฉันให้สวยเพื่อเสริมบรามีของพวกเค้า
ฉันอิจฉาเพื่อนๆ ของพวกเรา ที่เกิดขึ้นได้เองจังเลย อย่างน้อยๆ ก็มีอิสระในการเจริญเติบโต
ไม่ถูกริดรอนความต้องการเหมือนอย่างต้นไม้ปลูก อย่างพวกเรา "
" ใช่ ฉันก็อิจฉา " ดอกไม้สีเหลืองรำพัน " แต่ต้นไม้พวกนั้น ก็ไม่ใช่สบายเสมอไปหรอกนะ วันดีคืนดีหากเติบโตงอกงามแข็งแรงอย่างพวกต้นไม้
มนุษย์ก็ยังบุกป่าฝ่าไปเอาชีวิตพวกนั้นมา. . "
" โ อ๊ ย ย ! ! " เสียงต้นหญ้าร้องเมื่อถูกคนเหยียบซ้ำ
" ลุก ลุกไปจากฉัเดี๋ยวนี้นะ " หญ้าตวาดแต่คนไม่ได้ยิน
" สวยจังเลยนะเธอ " เสียงผู้หญิงที่เหยียบต้นหญ้าร้องทักเพื่อนชายวัยรุ่นที่มาด้วยกัน
" อือม์ อือม์.. " ผู้ชายที่มาด้วยเออออ แล้วถามเพื่อสาวว่า " เธอชอบหรือ "
" . . . . . . . . " ฝ่ายหญิงไม่ตอบ
" เดี๋ยวฉันเด็ดให้ "
" อย่าเลยเธอ " ฝ่ายหญิงตอบถึงแม้อยากได้ " เนี๊ยเค้าก็เขียนไว้ 'ห้ามเด็ดดอกไม้' เดี่ยวก็ถูกปรับหรอก "
" ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีใครเห็นหรอก " ฝ่ายชายแสดงคำกล่าวอย่างสุภาพบุรุษ
ก่อนเด็ดดอกไม้สีเหลืองสวยสดให้กับมือหญิงที่รัก
" . . . . . . . . . " เงียบ ไม่มีเสียงร่ำลากันของดอกไม้กับต้นหญ้า มันเร็วเกินไป
และหญ้าที่แบนลีบอยู่กับพื้นดิน ก็กำลังร้องไห้..
..............................
" ด อ ก ไ ม้ สี เ ห ลื อ ง ก ับ ต ้น ห ญ้ า "
สำหรับเรื่องสั้นมากๆ อันนี้
ผมไม่แน่ใจว่า เคยผ่านตาคนแถวนี้มาบ้างหรือเปล่านะครับ
เพราะผมเคยโพสไว้ที่ห้องสมุดตั้งนานนน มากแล้ว
เผอิญว่าช่วงนี้ได้รู้จักที่ ที่จะค้นหากระทู้เก่าๆ
ผมก็ไปค้นดูมาอ่านเล่นๆ เห็นเรื่องนี้ยังพอใช้ได้
ก็เลยอยากเอามาโพสให้คนในห้องนี้อ่านกันหน่อย
เผื่อจะได้ความคิดเห็นใหม่ๆ กับเพื่อนใหม่ๆ
ยังไงก็ติชม หรือเข้ามาทักทายกันได้นะครับ

จากคุณ :
รำพัน
- [
28 ก.ค. 46 22:55:50
]