< เ รื อ น จำ : ตอนที่ 4 >

               สวัสดีครับ   วันนี้จะมาพูดถึงโรงครัวกับโรงเลี้ยงกันครับ    คงจะเคยทราบมาก่อนแล้วนะครับ   ว่าคนคุกเขากินข้าวแดงกัน   มันเป็นข้าวที่สีไม่ขาว  หรือจะเป็นข้าวเก่าค้างปีก็ไม่แน่ใจ  แต่ข้าวที่กินกันนั้นไม่เหมือนกับที่เรากินกันข้างนอก  ทั้งกลิ่นและรส     ส่วนสีสันนั้นคล้ายกับข้าวซ้อมมือ (สีไม่ขาวข้างต้นนั้น สีคือวิธีการแกะเปลือกนะครับ - พ้องรูป)    แต่คุณค่านั้นไม่ด้อยไปกว่าแน่นอน  อันนี้เอาตัวผมยืนยัน  เพราะสังเกตจากหลายๆ คนตอนเข้าใหม่นั้นผอมกะร่อง  แต่พอได้กินข้าวแดงนี้แล้วกลับสมบูรณ์ กำยำ   ยิ่งพวกคดีสารระเหยแล้ว  เห็นได้ชัดเจน    พวกคดีสารระเหยนี่(ปัจจุบันคดีเล็กๆอย่างนี้มักไม่มาถึงคุกกันแล้ว) มักจะผอมแห้ง   แต่มากินข้าวแดงได้สัก 2 เดือน  พ้นโทษไปบางทีเพื่อนข้างนอกแทบจำไม่ได้ (คดียาเสพติดอื่นก็ผอมครับ  แต่ก็ฟื้นตัวยากหน่อยเลยเห็นไม่ชัดเจน)
               ที่นี่มีผู้ต้องขัง 4 คน  ที่เจ้าหน้าที่จะไขลงจากห้องก่อนผู้ต้องขังอื่น  โดยไขลงมาในเวลา 03.00 น.    เพื่อลงมาหุงข้าว  ทำแกง  เลี้ยงผู้ต้องขังด้วยกัน   ผักปลานั้นจะทำเตรียมไว้แต่เย็นวาน   4 คนนี้มีหน้าที่ปรุงอย่างเดียว   รุ่งเช้าก็พอดีข้าวสุก  แล้วผู้ต้องขังอีกชุดหนึ่ง ราว 50 คน ซึ่งมีหน้าที่เตรียมผักปลา  และล้างจาน  ล้างกระทะ  ต้องมาทำหน้าที่ตักข้าวมาเรียงบนโต๊ะ  เตรียมไว้ให้ผู้ต้องขัง ทั้งหมดนั้นมากิน
               โรงครัวที่นี่เขาเรียกสูทกรรมครับ  ผมเองก็เพิ่งได้ยินในนี้    แรกๆ ก็เดาเอาว่า น่าจะเป็นแดนพยาบาลไปโน่น  เพราะเห็นชื่อคล้ายประสูติอะไรเทือกนั้น  โรงสูทกรรมนี้ มีผู้ต้องขังใช้งานประจำ  ราว 50 คน  ชุดนี้จัดอยู่ในกลุ่มที่สบาย-ไม่ต้องทำงานหนัก  อีกชุดที่สบายคือพวกทำความสะอาดห้อง  พวกดูแลบ่อน้ำ  ที่ว่าห้องละ 2 คนในตอนที่แล้ว

               พูดถึงบ่อน้ำแล้ว  แทรกสักนิดดีกว่า(ความจริงน่าจะรวบเข้ากับตอนเรือนนอน)   ในเรือนนอนนั้นมีห้องน้ำครับ  แต่เขาไว้ใช้ในโอกาสจำเป็น  โดยคุณจะใช้เป็นที่อาบน้ำ ไม่ได้  เพราะการอาบน้ำนั้น  เขาให้อาบเป็นเวลา  เช้า – เย็น   ตอนเที่ยงก็อาบได้ครับ  แต่ส่วนใหญ่อาบกันแค่วันละ 2 หน   โดยการอาบน้ำนั้นจะอาบกันที่บ่อยาว  คือทำเป็นอ่างกักน้ำเป็นแนวยาว   เวลาอาบ ก็จะเข้าแถวกันสลอน   ห้องส้วมก็เช่นกันครับสร้างรวมไว้ที่จุดเดียวใกล้บ่อยาว   สร้างไว้เป็นแถวเหมือนกัน ไม่มีประตูกั้น  เพียงแต่ก่อปูนบังด้านหน้านิดเดียว   ใหม่ๆ ผมก็ว่ามันอุจาด  แต่ก็เห็นเหตุผลแล้ว  จึงเข้าใจ   เพราะในคุกนั้นต้องมีการนับยอดอยู่ตลอด  เผื่อว่ามีใครหายไป  จะได้ไปตามจับได้ทันการณ์   บ่อยครั้งที่นับแล้วยอดไม่ครบ  ที่ขาดไปนั้นส่วนใหญ่จะไปหลับอยู่ตามซอก   และถ้าห้องน้ำทึบแล้ว   หากใครหลบเข้าไปแอบหลับ  กว่าจะหาเจอคงวุ่น  และอีกอย่างที่สำคัญคือ  ในคุกนั้นไม่ควรที่จะมีที่ลับตา  ก็รู้อยู่แล้วว่าข้างในมีแต่โจร  อาจใช้ที่ลับตาเล่านั้นไปทำเรื่องร้ายๆ  เป็นแน่

               มาต่อเรื่องโรงครัวต่อครับ  บ่อยครั้งที่มีข่าวนักโทษประท้วงนั้น  ข้อหนึ่งที่มักจะยกมาต่อรองคือขอให้อาหารการกินดีกว่าเดิม   อันนี้พูดยากครับ  ค่าอาหารนั้นหลวงให้มาหัวละ 36 บาท หรือไงนี่ละ  แต่คูณ 700 คนแล้ว(ผู้ต้องขังโดยประมาณของที่นี่)  วันละหลายหมื่นเหมือนกัน  เงินนั้นจะซื้อกับข้าวมา  ซึ่งแน่นอนซื้อมากๆ คนส่งอาหารดิบก็สามารถส่งของได้ในราคาถูก   ผมว่าเหลือเฟือ  เพราะเห็นบางวันข้าวปลาที่กินไม่หมดนั้น ส่งออกไปเป็นอาหารหมูวันละ 3 - 4 ถัง  ถัง 200 ลิตรนะครับ  
    สดๆ ร้อนๆ ที่เรือนจำอำเภอทุ่งสง  ผมเห็นในข่าวที่เขาประท้วง  เห็นว่าผู้คุมเบียดบังอาหารนักโทษ  - ช่างใจแคบจัง คนที่ยกข้อนี้มา    ที่นี่ก็มีครับ  ผู้คุมบางคนนั้นก็กินข้าวแดง  ก็ไม่เห็นใครจะว่า  ก็จะไปว่าได้อย่างไร  เพราะมันเหลือเฟือ  ดูตอนทำปลาซิ   สับหัวปลาที่แทบจะ 1 ใน 3 ของตัวปลา
               แล้วเขาประท้วงกันทำไม  ผมว่าบางทียังกินดีกว่าคนข้างนอกอีกหลายคน  ที่นี่ผมว่ากินดีเพราะผมเองก็กิน   หากจะไม่ดีก็คือรสชาติอาหาร   เพราะเมนูอาหารนั้น  มีทำได้ไม่กี่อย่าง  ยังไม่ถึงสัปดาห์  ก็วนกลับมากินอย่างเก่าอีกแล้ว   และแน่นอนคนปรุงนั้นคือผู้ต้องขังด้วยกัน  แต่ละคนก็ไม่เคยเป็นพ่อครัวที่ไหน   อาหารที่ทำกินได้จึงมีไม่มากอย่าง    ที่กินบ่อยก็มี  แกงส้มปลา  แกงจืดไก่  ขนมจีน   อะไรที่ทำง่ายๆ นั่นแหละ
               ปกติเขากินกัน 3 มือ   แต่ที่นี่จะกินกันแค่เช้า - เย็น    มื้อเที่ยงเขาก็จัดให้ครับ  แต่มีคนกินกันราว 50 คนได้มั้ง   ส่วนใหญ่มื้อเที่ยงจะกินข้าวซึ่งญาตินำมาฝากจากบ้าน     แน่นอนเคยเปรยให้ฟังแล้ว  ว่าญาตินั้นก็แปลกคน  ตอนอยู่ข้างนอกไม่ใคร่จะสนใจ  พอติดคุกแล้วมาเยี่ยมกันไม่ได้หยุดและเวลามาแต่ละหนก็ขนนั้นนี้มายังกับว่าจะให้เก็บไว้กินเป็นอาทิตย์   ฉะนั้นอย่าแปลกใจ  ว่าอีก 650 คนที่ไม่กินข้าวเที่ยงที่เขาจัดให้นั้น  ญาติมาเยี่ยมกันหมดทุกคนเลยหรือ?    เปล่าครับ  เฉลี่ยแล้วมาเยี่ยมกันวันละ 100 คน  แต่ของฝากนั้นกินอิ่มได้ 500

               การใช้  โรงเลี้ยงนั้น  เมื่อถึงเวลาอาหารเขาก็จะให้สัญญาน  แล้วคนที่ต้องการกินข้าวก็จะไปเข้าแถว  ที่นี่ต้องเข้าแถวตลอดครับ  และการเข้าแถวนั้นเขาทำดีครับเข้าแถวให้ครบตามจำนวนที่นั่งในโต๊ะ   ครบแล้วคนอื่นก็ตั้งแถวใหม่  
               การเข้าแถวนับยอด  ก็เหมือนกัน  เข้าแถวให้ตรงตามจำนวน  มาหลังก็ตั้งแถวใหม่  แค่นับหัวแถวว่าเท่าไร  และนับแถวหลังสุดว่ากี่คน  ขาดกี่คนจะครบเต็มทั้งแถว  คูณกันก็ออกมาเป็นยอดทั้งหมดแล้ว  ใช้เวลาแค่แป๊บเดียว   และการนับยอดก็เป็นเครื่องมือการพนันได้เหมือนกัน  คือใช้เวลาช้าหรือเร็วกว่า 10 นาที  อะไรทำนองนี้   ที่ช้าเป็นครึ่งชั่วโมงก็มีครับ   คือถ้าใครสักคนแอบหลับอยู่ห้องสมุดอะไรอย่างนี้  กว่าจะหาตัวเจอก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน  
               ในคุกมีห้องสมุดด้วยหรือ ?
               มีครับ  ถามเองตอบเอง  แต่เก็บไว้เล่าในตอนของโรงเรียนดีกว่านะ

               มาต่อเรื่องการใช้โรงเลี้ยงต่อ  เมื่อเข้าแถวครบแล้ว  เขาจะปล่อยให้เดินไปประจำที่โต๊ะ  ตามจำนวนจานข้าวที่เตรียมไว้  เมื่อทยอยไปครบที่นั่งแล้ว  จะร่วมกันกล่าวปฏิญาน   "ข้าพเจ้ารับประทานอาหารมื้อนี้…………(ยาวไปราว 2 นาที) "   แล้วจะให้สัญญาณเริ่มกิน  ทีนี้ก็เริ่มละครับ  จากที่เงียบสงบเมื่อครู่กลายเป็นจลาจลในพริบตา  ที่กินก็กินไป  ที่ไปเติมข้าว เติมแกงก็เดินกันขวักไขว่   และก็มีอีกหลายคนที่มาเข้าแถวใช้สิทธิ์  แล้วส่งให้บัดดี้กินแทน

               ทีนี้มาว่ากันที่ ข.ช.คนใหม่สักนิด  วันแรกนี่คุณกินข้าวแดงไม่ลงแน่นอน  แล้วจะทำอย่างไร   มีตังค์ ก็สั่งข้าวอย่างอื่นได้ครับ   มีร้านค้าบริการ  แต่ไว้เล่าในตอนของร้านค้าสวัสดิการดีกว่านะ(ยกยอดอีกเรื่องแล้ว)
    จะสั่งร้านค้าแต่ไม่มีตังค์ในบัญชี  ของเถื่อนก็มีให้กินครับ  ก็ 4 คนที่ไขลงมาก่อนตอน 03.00  นั่นไง   จากที่ในอดีตใช้เตาไม้ฟืนหุงข้าว   ทำให้ 4 คนนี้ใช้เวลาถึงรุ่งถึงจะหุงข้าวเสร็จและได้จำนวนเพียงพอกับ 700 คนกิน  แต่ปัจจุบันใช้เตาแก๊สกันแล้ว   ทำให้มีเวลาทำนั่นนี่  ทีนี้ก็หาของกินของใช้ละครับ  เป็นต้นว่าไก่ทอดสักตัวนี่  พวกนี้แอบเอาไปขายไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว  หรือแม้แต่ข้าวขาวเขาก็หามาได้   ก็โดยการแอบเอาข้าวสารของเจ้าหน้าที่ใส่ถุงพลาสติก  แล้วโยนลงกระทะข้าวแดง  เมื่อข้าวแดงสุกข้าวสวยก็สุกพอดี

               ว่าจะจบตอน  ไว้แค่นี้แต่แทรกเรื่องเศษอาหารสักนิด   เศษข้าวที่เหลือในจานของคน 800 คน  นี่ เยอะนะครับ  เขาใช้เป็นวัตถุดิบเลี้ยงหมู โดยตั้งกองงานเลี้ยงหมูขึ้นมา  มีหน้าที่ขนข้าวพวกนี้วันละ 3 รอบ  ออกไปยังคอกหมูที่สร้างไว้ภายนอก  เป็นรายได้กลับเข้าสู่เรือนจำอีก

                แล้วพบกันคราวหน้าครับ - สวัสดี.
               -----------------------------------------------------------------------
               ตอนที่ผ่านมา
               http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2376702/W2376702.html
               -----------------------------------------------------------------------

    แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 46 12:24:21

    จากคุณ : Old Man Jailer - [ 31 ก.ค. 46 09:07:44 ]