วันที่สองของการเที่ยว หุๆ จะเป็นอย่างไรต่อไปเอ่ย?
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
วันรุ่งขึ้นรินลดาตื่นนอนแต่เช้า จึงขยับลุกออกมาเบาๆ แล้วเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวในชุดวอร์ม เมื่อออกจากห้องน้ำก็เห็นว่าเพื่อนๆยังไม่ตื่นกัน จึงออกไปข้างนอกเพื่อออกกำลังกายตอนเช้า
ขณะที่รินลดากำลังวิ่งจ๊อกกิ้งอยู่ ปรเมศว์ก็เข้ามาวิ่งข้างๆ
อรุณสวัสดิ์ครับ น้องริน ตื่นเช้าจังเลยนะครับ ปรเมศว์ทักทายรินลดา
อรุณสวัสดิ์ค่ะ รินลดาทักทายสั้นๆ แล้วเร่งสปีดในการจ๊อกกิ้งนำหน้าไปหน่อย แต่ปรเมศว์ก็ยังคงตามมาวิ่งข้างๆด้วย
น้องรินจ๊อกกิ้งตอนเช้าทุกๆวันเลยเหรอครับ ชายหนุ่มชวนคุย
ก็ไม่บ่อยค่ะ วันไหนไม่มีเรียนเช้าก็วิ่ง รินลดายังคงตอบเพียงสั้นๆ และก็หยุดวิ่ง เปลี่ยนเป็นบริหารร่างกาย ชายหนุ่มก็หยุดเช่นกัน และบริหารร่างกายอยู่ข้างๆ
วันนี้น้องรินเป็นอะไรไปเหรอครับ ไม่ค่อยพูดเลย ปรเมศว์ถามต่อ
ป่าวค่ะ รินก็ไม่ค่อยพูดแบบนี้อยู่แล้ว แล้วพี่ปอไม่ไปวิ่งต่อเหรอคะ
ไม่ล่ะครับ พี่วิ่งมาตั้งนานแล้ว กายบริหารดีกว่า
งั้นรินขอตัวไปวิ่งต่อนะคะ พี่ปอกายบริหารตามสบายค่ะ แล้วหญิงสาวจึงออกวิ่งไปทันที ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนมองอยู่ด้านหลัง
หึๆ เล่นแบบนี้เลยเหรอ น้องริน ชายหนุ่มนึกขันกับท่าทีของหญิงสาว แต่ก็ยังคงกายบริหารต่อไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
แฮ่กๆ เหนื่อยชะมัด วิ่งจนปวดขาเลย คนอะไรก็ไม่รู้ตื้อได้ตื้อดี รินลดาบ่นเมื่อวิ่งหนีจากการตื้อของปรเมศว์มาไกลพอสมควรแล้ว
เฮ้อออ ยังต้องวิ่งกลับอีก ไม่น่าวิ่งมาทางนี้เล้ย รู้งี้วิ่งกลับบังกะโลดีกว่า แล้วหญิงสาว จึงเดินกลับไปอย่างเหนื่อยๆ
เป็นไง สดชื่นมั้ยน้องริน อากาศยามเช้าริมทะเล ปรเมศว์ทักหญิงสาวอีกครั้ง เมื่อรินลดาเดินกลับมาถึงที่เดิม
ค่ะ อากาศสดชื่นค่ะ
ถ้านายไม่มากวนให้มันขะมุกขมัวรินลดาบ่นในใจ
งั้นไปทานข้าวกันเถอะ เมื่อกี้นายโรจน์มาตามบอกให้น้องรินไปเจอที่ร้านพี่น่ะ ปรเมศว์บอกหญิงสาวและส่งขวดน้ำดื่มที่ติดมาด้วยให้
ขอบคุณค่ะพี่ปอ รินลดารับขวดน้ำไปดื่ม ก่อนจะส่งไปให้ชายหนุ่ม ซึ่งรับไปดื่มต่อทันที ทำให้ใบหน้าหญิงสาวแดงขึ้นจากเดิม
อ้าว เป็นอะไรไปเหรอน้องริน หน้าแดงจัง หรือว่าออกกำลังกายมากไป จะเป็นลมหรือป่าว ปรเมศว์ถามอย่างเป็นห่วงและทำท่าจะเข้าไปพยุง
ไม่เป็นไรค่ะไม่เป็นไร แดดตอนเช้าแรงไปหน่อยเท่านั้นค่ะ ไม่มีอะไรมาก ไปดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเพื่อนๆรินรอ รินลดาปฏิเสธ แล้วรีบเดินนำหน้าไป โดยมีชายหนุ่มที่กลั้นหัวเราะไว้เดินตามไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
อ้าวยัยริน ไปวิ่งถึงไหนห๊าาา พวกเรารอตั้งนาน เมื่อกี้นายโรจน์ไปตามเธอ เจอพี่ปอ พี่ปอบอกว่าเธอวิ่งไปตั้งไกล รู้มั้ยว่าเพื่อนเป็นห่วง วัลยาต่อว่าทันทีที่รินลดาเดินเข้ามา
ชั้นไม่ได้ไปไหนไกลหรอกยัยวัล ไม่ต้องห่วง เห็นมั้ย กลับมาครบ 32 สติไม่วิปลาส สั่งอาหารเถอะ วิ่งไปเสียพลังงานชักหิวแล้ว รินลดาบอกเพื่อน แล้วจึงลงนั่งข้างๆภาวิณี
อาไร๊ยัยริน มาถึงก็จะกินเลยเรอะ อย่างนี้จะผอมเมื่อไหร่เล่า วิ่งเสร็จก็กิน รัชโรจน์แซว
เรื่องของชั้นนายขี้โรค คนมันหิวนี่ ไม่เหมือนนาย นอนอุตุเป็นหมูอยู่ได้ รินลดาตอกกลับ ทำให้เพื่อนๆหัวเรากันอย่างเฮฮา รวมไปถึงปรเมศว์ที่เดินตามรินลดามา
เอาล่ะๆ อย่าพึ่งเถียงกัน ริน จะกินอะไรเหรอ พวกเราสั่งกันหมดแล้วล่ะ พี่ปอทานด้วยกันนะคะ ภาวิณีถามเพื่อนสาว แล้วหันไปชวนชายหนุ่ม
ด้วยความยินดีครับ ปรเมศว์ตอบรับ พร้อมกับหันไปถามรินลดา
น้องรินจะทานอะไรดี จะเอาข้าวต้ม ไข่ดาวหมูแฮม หรือว่าขนมปังกาแฟครับ ปรเมศว์ถาม
ไม่ต้องห่วงค่ะพี่ปอ ภาสั่งให้รินแล้ว ที่รินทานทุกเช้าไง ภาวิณีบอก
งั้นพี่ไปสั่งของพี่ก่อนนะ แล้วชายหนุ่มจึงลุกขึ้นเดินเข้าไปสั่งอาหารในห้องครัว
พี่ปอครับ ไม่ต้องทำเองนะครับ เดี๋ยวยัยรินมันจะติดใจ รัชโรจน์ร้องบอก และก็ถูกมือเรียวๆตีที่แขน
นี่แน่ะ พูดอะไรไม่รู้โรจน์ เดี๋ยวยัยรินมันก็เขินหรอก วัลยาพูด ทำให้หญิงสาวที่ถูกเอ่ยถึงสะดุ้ง
ยัยวัล พูดอะไรน่ะ ใครเขิน พูดบ้าๆ รินลดาว่า แต่หน้าเริ่มแดงระเรื่อโดยไม่รู้ตัว ทำให้เพื่อนๆที่นั่งอยู่ตรงนั้นขำกันคิกคัก
เอ๋ มีเรื่องอะไรขำขันกันเหรอครับ ปรเมศว์กลับมาพอดี ทำให้รินลดาสะดุ้งอีกครั้ง แล้วรีบเสมองไปที่ชายหาด ไม่สนใจสายตาชายหนุ่มที่จ้องมาด้วยความสงสัย
ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ปอ แค่คนเขินๆคนนึง อธิคมพูดอย่างมีเลศนัย แล้วบุ้ยใบ้ไปที่รินลดา ปรเมศว์จึงพอจะเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ไม่นานนัก เด็กเสิร์ฟก็ยกอาหารจากห้องครัวมาเสิร์ฟให้
อืม กาแฟกับขนมปังของโรจน์กับทิน ไข่ดาวไส้กรอกของชั้น ข้าวต้มกุ้งของภา ข้าวต้มปลาของริน อ๊ะ แล้วข้าวต้มปลาอีกชามนี้ของ... วัลยาส่งอาหารเช้าให้เพื่อนๆและสะดุดใจกับข้าวต้มปลาอีกชาม
ของพี่เองครับ ปรเมศว์บอก แล้วรับชามข้าวต้มปลามา
อุ๊ย ใจตรงกับยัยรินเลยนะคะ ไม่น่าเชื่อ วัลยาแซว
ยัยวัล! รินลดาแหวใส่เพื่อนสาว
จ๋าาา อะไรเหรอรินจะเอาพริกไทยเหรอ ได้ๆ เดี๋ยวเราหยิบให้
แล้ววัลยาก็ส่งพริกไทยที่อยู่ใกล้ๆตัวให้กับรินลดา แล้วจึงก้มหน้าก้มตากินอาหารเช้าของตนเอง โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นั่งตาดุมองมา เมื่อวัลยาไม่สนใจ รินลดาจึงหันไปค้อนให้ชายหนุ่มที่นั่งเยื้องกัน และกำลังกลั้นหัวเราะอยู่อย่างงอนๆ
อิ่มซักที เฮ้ออ ว่าแต่วันนี้เราจะทำอะไรกันดีล่ะ รัชโรจน์เอ่ยถามขึ้นเมื่อทุกๆคนจัดการอาหารเช้าเสร็จแล้ว
เช้านี้ไปล่องทะเลกันมั้ยล่ะครับ พี่มีบริการเรือให้เช่านะ ปรเมศว์เสนอ
จริงเหรอครับพี่ปอ ดีเลยครับ ตกลงมั้ยพวกเรา รัชโรจน์ถามความคิดเห็นเพื่อนๆ
อื้อ เราเห็นด้วย ไปนะริน ภาวิณีชวน
แต่ว่า... รินลดาลังเล เพราะรู้ว่าชายหนุ่มรุ่นพี่คนนี้ต้องไปด้วยแน่นอน
ไปเหอะยัยริน นั่งเรื่อเล่นสนุกออก อยากนั่งมานานแล้วนี่ ไปเหอะ อธิคมบอก รินลดาจึงพยักหน้าตกลง
ลมแรงแดดจัด แต่ว่าอากาศสดชื่นมากเลยนะครับพี่ปอ อธิคมบอกชายหนุ่มรุ่นพี่ ขณะที่กำลังขับเรืออยู่ โดยมีปรเมศว์นั่งข้างๆ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(มีต่อค่ะ)
จากคุณ :
Flora
- [
4 ส.ค. 46 22:18:26
A:203.113.77.100 X:
]