เรื่องสั้น ........................." พี่ครับ ตกลงพี่จะทำยังไงต่อไป.."




    "พี่ครับ ตกลงพี่จะทำยังไงต่อไป.."






















    นิวถามคำถามนี้ เมื่อเค้าเห็นว่าผมนั่งนิ่งเงี่ยบไปนาน
    ผมมองหน้าเค้า ด้วยดวงตาที่เหม่อลอย
    ใบหน้าที่ เต็มไปด้วยความทรมานจนเห็นได้ชัด










    อืม.. นั่นน่ะสินะ

    ... ผมยังคิดอะไรไม่ออกเลย ...















    นี่ผมดึงให้น้องเค้ามาไม่สบายใจด้วยหรือเปล่านะ











    "พี่ต้องยอมรับมันนะ ...พี่ก้อรู้ว่ายังไงๆ พี่ก้อต้องไป"






    "... พี่รู้ นิว.. แต่ครั้งนี้มันเกินไป พี่ยังทำใจไม่ได้"






    " ... ผมไม่รู้จะว่ายังไง แล้วแต่พี่ละกัน"




    "........."















    ผมรู้ นิวพยายามพูดให้ผมสบายใจขึ้น
    เค้าเองก้อคงไม่สบายใจเหมือนกัน ที่เห็นผมเป็นแบบนี้












    แต่ ในตอนนี้


    ไม่มีคำพูดใดๆ ในตอนนี้หรอก ที่จะช่วยอะไรผมได้


    ผมยังคงนั่งอยู่ที่เดิม มองผู้คนที่เขาเดินเคียงคู่กัน



    ในสวนสาธารณะ กลางกรุงเทพแห่งนี้







    ..........







    ผู้ชายคนนั้น












    ผู้หญิงคนนี้.













    เด็กนั่น













    Eแก่นี่.... เค้าดูมีความสุขจัง













    โอ๊ยย!!!... ยิ่งเห็นยิ่งทรมาน














    "พี่ครับ... " นิวกระแทกเสียง เกือบๆ จะเป็นตะคอก

    .
    .
    .















    "ผมว่า พี่จะเอาไง ก้อเอา พี่มานั่งทรมารตัวเองที่นี่มันไม่มีประโยชน์หรอก""



















    "พี่จะมานั่งมอง แล้ว โทษ คนนู้น คนนี้ไม่ได้หรอกครับ"


















    "พี่ปวดขี้แล้วห้องน้ำมันตันนี่ พี่ก้อไปหาที่ขี้ที่อื่นซะ"
    มานั่งแบบนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมานะครับ แล้วผม ก้อ รำคาญด้วยว้อย ย ย
    ไปขี้ ไป๊

    !!!!@!#@!@!

    ..
    .
    .
    .

    .... อืม... แล้วนี่กุจะลุกได้มั้ยเนี่ย ....


    จบ



















    นิวถามคำถามนี้ เมื่อเค้าเห็นว่าผมนั่งนิ่งเงี่ยบไปนาน
    ผมมองหน้าเค้า ด้วยดวงตาที่เหม่อลอย
    ใบหน้าที่ เต็มไปด้วยความทรมานจนเห็นได้ชัด










    อืม..  นั่นน่ะสินะ  

    ... ผมยังคิดอะไรไม่ออกเลย ...















    นี่ผมดึงให้น้องเค้ามาไม่สบายใจด้วยหรือเปล่านะ











    "พี่ต้องยอมรับมันนะ ...พี่ก้อรู้ว่ายังไงๆ พี่ก้อต้องไป"






    "... พี่รู้ นิว.. แต่ครั้งนี้มันเกินไป พี่ยังทำใจไม่ได้"






    " ... ผมไม่รู้จะว่ายังไง แล้วแต่พี่ละกัน"




    "........."















    ผมรู้ นิวพยายามพูดให้ผมสบายใจขึ้น
    เค้าเองก้อคงไม่สบายใจเหมือนกัน  ที่เห็นผมเป็นแบบนี้












    แต่ ในตอนนี้


    ไม่มีคำพูดใดๆ ในตอนนี้หรอก ที่จะช่วยอะไรผมได้


    ผมยังคงนั่งอยู่ที่เดิม มองผู้คนที่เขาเดินเคียงคู่กัน



    ในสวนสาธารณะ กลางกรุงเทพแห่งนี้







    ..........







    ผู้ชายคนนั้น












    ผู้หญิงคนนี้.













    เด็กนั่น













    Eแก่นี่.... เค้าดูมีความสุขจัง













    โอ๊ยย!!!... ยิ่งเห็นยิ่งทรมาน














    "พี่ครับ... " นิวกระแทกเสียง เกือบๆ จะเป็นตะคอก

    .
    .
    .















    "ผมว่า พี่จะเอาไง ก้อเอา พี่มานั่งทรมารตัวเองที่นี่มันไม่มีประโยชน์หรอก""



















    "พี่จะมานั่งมอง แล้ว โทษ คนนู้น คนนี้ไม่ได้หรอกครับ"


















    "พี่ปวดขี้แล้วห้องน้ำมันตันนี่ พี่ก้อไปหาที่ขี้ที่อื่นซะ"
    มานั่งแบบนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมานะครับ แล้วผม ก้อ รำคาญด้วยว้อย ย ย
    ไปขี้ ไป๊

    !!!!@!#@!@!

    ..
    .
    .
    .

    .... อืม... แล้วนี่กุจะลุกได้มั้ยเนี่ย ....


    จบ

    จากคุณ : null - [ 8 ส.ค. 46 23:00:15 A:203.150.11.11 X:203.113.38.11 ]