ความคิดเห็นที่ 1 หลี่ซังฮู้เองก็ทราบชะตากรรมของตนดีเช่นกัน นางเงยหน้ามองฮั่นตงด้วยดวงตาที่เอ่อคลอไปด้วยน้ำตา พลางพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือ "พี่ฮั่น ...เอ่อ ข้ามีบางเรื่องอยากจะขอร้องท่าน ได้โปรดรับปาก" "เจ้าพูดออกมาเถอะ ข้าฮั่นตงขอรับปาก ขอเพียงเป็นเรื่องที่มิผิดศีลธรรม และกฎหมาย ข้ายินดีกระทำ !!" อดีตมือปราบหนุ่มรับคำอย่างหนักแน่น "หลังจากนี้อีกสามวัน หากแม้นมิสามารถขจัดพิษในร่างข้าออกไปได้ ท่าน... ท่าน ... ได้โปรดลงมือสังหารข้าให้ตกตายลงไปด้วยมือท่านเสียเถอะ .. อย่าปล่อยให้ร่างกายข้าต้องเน่าเปื่อย ทนทุกข์ทรมานถึงสี่สิบเก้าวัน!" ฮั่นตงได้ยินเช่นนั้นพลันตวาดด้วยความโกรธ "เรื่องเช่นนี้ข้ามิยอมรับปากเจ้าเป็นแน่ .. ไม่ว่าอย่างไร ข้าไม่มีวันนิ่งดูเจ้าตายไปต่อหน้าต่อตาอย่างแน่นอน !!” หลี่ซังฮู้จ้องมองดูฮั่นตงด้วยสายตาแสดงความซาบซึ้ง จนอดีตมือปราบต้องหลบสายตาของนาง พลางกล่าวว่า “เมื่อไม่สามารถไปนำยาแก้พิษมาใช้ได้ เช่นนั้น เจ้าพอจะรู้วิธีปรุงยาแก้พิษหรือไม่ ?” กล่าวถึงตอนนี้แม้ฮั่นตงเองก็เริ่มรักษาความเยือกเย็นไว้ไม่ได้ “ทางที่ดี หากเจ้ารู้วิธีปรุง หรือส่วนประกอบของมัน ก็จงเร่งว่ามาเถอะ ข้าจะหาทางขจัดพิษในร่างเจ้าให้จงได้” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยดวงตาที่เอ่อคลอไปด้วยน้ำตา นางรู้สึกซึ้งใจยิ่งที่มือปราบหนุ่มแสดงความห่วงใยนางถึงเพียงนี้ “ข้าจำไม่ได้นัก แต่คล้ายว่าต้องใช้ดีหมีตำลึงหนึ่ง ผสมกับยาโถวเจี้ยนครึ่งชั่ง ” หลี่ซังฮู้บ่งบอกส่วนประกอบของยาขจัดพิษเท่าที่นางทราบอย่างเลอะเลือน ฮั่นตงฟังอย่างตั้งใจ แล้วก็รีบรุดไปทันที ทิ้งให้หลี่ซังฮู้พักผ่อนอยู่ภายในห้องลับแต่เพียงลำพัง . . หลี่ซังฮู้นอนเหม่อมองเพดานอย่างเงียบเหงา สถานที่นี้นับเป็นที่หลบซ่อนตัวอันเร้นลับ นางมั่นใจว่านางสามารถหลบซ่อนตัวอย่างปลอดภัยจากการตามล่า สิ่งที่นางไม่สามารถล่วงรู้ได้ก็คือ นางจะสามารถมีชีวิตยืนยาวต่อจากนี้ไปได้หรือไม่ ?? ทว่าทุกผู้คนใยมิใช่คิดเฉกเช่นเดียวกับนาง ต่างล้วนมิทราบว่าตนเองจะมีชีวิตยืนยาวหรือไม่ เพียงไร แต่ก็ยังหวังว่าตนเองจะยังคงมีชีวิตอยู่ สามารถได้เห็นลำแสงสีทองของดวงตะวันในเช้าวันใหม่ต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด หลี่ซังฮู้ทราบดีว่า เวลาแห่งชีวิตของนางเหลืออีกไม่นานแล้ว .. นางคิดถึงมารดาที่นางจากมา และพะวงถึงบิดาที่ยังไม่เคยได้พบหน้า สตินางค่อย ๆ เลือนรางลงเรื่อย ๆ . . ในความฝัน หลี่ซังฮู้รู้สึกว่าตนเองกำลังนอนอยู่บนเตียงเหล็กในยมโลก เตียงนั้นเย็นยะเยือกจนนางสั่นสะท้านไปทั่งร่าง หากแม้นางอยากลุกแค่ไหนก็ทำไม่ได้ ด้วยประดุจมีอำนาจหนึ่งมาตรึงไว้ ทันใดนั้นเอง พลันมีเงาสีดำร่างหนึ่งปรากฏขึ้น เป็นเงาของบุรุษร่างใหญ่ ค่อย ๆ เดินมาใกล้ ๆ นาง เมื่อเงาร่างนั้นเดินเข้ามาใกล้จนสามารถแลเห็นได้ถนัดตา นางก็ต้องอุทานด้วยความตกใจ เพราะชายร่างใหญ่เจ้าของเงาร่างนั้น ถึงกับเป็นคนชุดดำผู้สังหารเถ้าแก่แซ่เฉินและวางยาพิษนางนั่นเอง!!! อย่างไรก็ตาม นางมิสามารถส่งเสียงอันใดออกมาได้ มันเหมือนมีอำนาจบางอย่างสะกดจนนางมิอาจเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดใด ชายชุดดำเอื้อมมือหยาบกร้านเข้ามาใกล้ตัวนาง เปิดเสื้อนางออกส่วนหนึ่ง หลี่ซังฮู้ไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าฝ่ายตรงข้ามต้องการจะทำอะไร นางได้แต่ครวญครางในใจอย่างสิ้นหวัง หลังจากที่ค้นหาอยู่ครู่หนึ่ง แววตาของคนชุดดำพลันเป็นประกาย ก็เหมือนกับพบสิ่งที่ตนเองต้องการบนหัวไหล่ข้างขวาของหญิงสาว จากนั้นคนชุดดำจึงปิดเสื้อนางลงดังเดิม ชายชุดดำนิ่งอยู่เนิ่นนาน หลี่ซังฮู้เห็นเขาตัวสั่น เมื่อเวลาผ่านไปอีกครู่ใหญ่ เขาก็ล้วงยาขึ้นหนึ่งเม็ดออกจากอกเสื้อ แล้วบรรจงเทใส่ปากของนางอีกครั้ง คราวนี้นุ่มนวลกว่าครั้งก่อนมาก หลี่ซังฮู้รู้ได้ทันทีว่ายานี้เป็นยาพิษ แต่เมื่อขัดขืนไม่ได้ นางก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย และภาวนาขอให้ฝันร้ายนี้จบลงโดยเร็ว จะเป็นด้วยคำภาวนาของนางได้ยินไปถึงสิ่งศักดิ์สิทธิหรืออย่างใดก็ตาม ปรากฏว่าพอให้นางกินยาเสร็จ คนชุดดำก็จากไปจริง ๆ หลังจากนั้นนางก็ค่อย ๆ รู้สึกง่วงมากขึ้นเรื่อยๆ และหลับไปในที่สุด . . แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 23:04:44 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ส.ค. 46 22:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลี่ซังฮู้รู้สึกตัวอีกทีเมื่อฮั่นตงปลุกให้ตื่น คราวนี้นางพบว่าตนมีกำลังวังชาแข็งแรงขึ้นมาก อาการอ่อนล้าอันเป็นผลจากพิษทะลวงไส้ หายไปแทบสิ้นเชิง “นี่มัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น .. แล้วคนชุดดำอยู่ที่ไหนกัน” นางกล่าวอย่างงุนงง “มีคนชุดดำที่ไหนกัน “ ฮั่นตงเอ่ยตอบ “เมื่อครู่ข้าออกไปหายาตามสูตรที่เจ้าบอก แล้วเอากลับมาปรุงและหยอดให้เจ้ารับประทานขณะหลับต่างหาก” ฮั่นตงกล่าว “อย่างนั้นคนชุดดำที่ข้าฝันเห็นก็คงเป็นท่าน แต่ข้าฝันเห็นท่านเป็นคนชุดดำได้อย่างไร” จากนั้น หลี่ซังฮู้จึงเริ่มเล่าเรื่องความฝันให้ฮั่นตงฟังโดยตลอด หากพอถึงตอนที่คนชุดดำถอดเสื้อก็นึกได้ว่า ฮั่นตงอาจลวนลามนาง จึงเกิดความอายรีบลุกขึ้นจัดแจงเครื่องแต่งกายให้มิดชิด “ท่านลวนลามข้า!” นางร้อง “เจ้าพูดอันใด?” “ท่านแอบถอดเสื้อข้าตอนขจัดพิษให้แก่ข้า” หลี่ซังฮู้โวยวาย “คนฉวยโอกาส!!!” “พูดเหลวไหล!!!” “ก็ข้าฝันเห็น ” ถึงตรงนี้หลี่ซังฮู้ชักไม่มั่นใจตนเอง เสียงจึงเบาลง นางหันไปมองเห็นฮั่นตงทำหน้างง ก็รู้สึกโมโหโวยวายต่อ “ไม่รู้ล่ะ สรุปว่าท่านลวนลามข้า ท่านต้องรับผิดชอบ!” “รับผิดชอบเช่นไร แต่งงานกับเจ้า?” “เหลวไหล!” หลี่ซังฮู้หน้าแดง วิ่งมาทุบตีฮั่นตง ฮั่นตงหัวเราะร่า ปล่อยให้นางทุบตีจนพอใจ จากนั้นจึงกล่าวว่า “ฮาฮา .. ดูเหมือนว่าเจ้าจะหายดีแล้ว .. เอาล่ะๆ เอาเป็นว่าข้าผิด แต่ข้าไม่ได้ลวนลามเจ้าจริงๆ เจ้าลองพิจารณาดูดีๆว่าฝันของเจ้ามีที่มาจากไหน” หลี่ซังฮู้พิจารณาดูก็คิดได้ว่าสูตรยาที่ตนบอกฮั่นตงไปนั้นเป็นสูตรที่บอกตอนสะลึมสะลือ ขาดตกบกพร่องมากมาย ความจริงไม่น่าจะใช้รักษาได้ แต่นางกลับหายดีในเวลาอันสั้น หรือเป็นเพราะว่ามีคนชุดดำมารักษานางจริง ๆ ? ขณะนางคิดไปได้ไม่ทันไร ก็เห็นฮั่นตงกำลังเก็บของเฉพาะส่วนของเขาจึงถามว่า “นั่นท่านจะทำอะไร ?” “ข้าจะไปแล้ว” ฮั่นตงยิ้มเจื่อน ๆ “ช่วยเจ้าได้ก็ถือว่าหมดหน้าที่ เราแยกกันตรงนี้เถอะ” “อะไรนะ ท่านจะไปแล้ว ?” หลี่ซังฮู้รู้สึกใจหายวูบ “ทำไมล่ะ?” “แม้ตอนนี้ข้าจะเป็นคนนอกกฎหมาย แต่ถึงอย่างไรข้าก็เคยเป็นมือปราบ ” ฮั่นตงกล่าว “ตั้งแต่เด็ก ใคร ๆ ก็ว่าข้ารักความถูกต้อง ข้าเองก็คิดเช่นนั้น จึงพยายามดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องมาตลอด” กายเขาสั่น หลี่ซังฮู้รู้สึกได้ว่าในขณะที่กล่าวคำพูดนี้มือปราบหนุ่มคงมีความเศร้าเสียใจไม่น้อย “ แม้ข้าจะต้องตกเป็นนักโทษของทางการ ไม่อยู่ในสถานะที่คิดฝันแม้แต่น้อย แต่ข้าก็ไม่อาจถลำลึกกว่านี้ เจ้าเป็นคนพรรคมาร เรามิสามารถอยู่ร่วมกันได้หรอก” หลี่ซังฮู้ฟังดังนั้นก็เกิดความสงสารฮั่นตงขึ้นมาบ้าง แต่ความไม่พอใจที่ชายหนุ่มกล่าวหาว่า ฉิกจับอิดเป็นพรรคมารกลับมีมากกว่า จึงกล่าวว่า “คำก็มาร สองคำก็มาร ฉิกจับอิดเราประกอบการค้าอย่างถูกต้อง กลับถูกหาว่าเป็นพรรคมาร ??” “พวกเจ้ากว้านซื้อ ยึดครองโรงเตี๊ยมทั่วแผ่นดิน แย่งการทำมาหากินของชาวบ้าน เช่นนี้ยังไม่เรียกพรรคมารอีกหรือ ?” ฮั่นตงย้อนถาม หลี่ซังฮู้ยืดกายเชิดหน้าขึ้นกล่าวว่า “แนวทางของ พรรคเรา คือ สร้างความเจริญ กระจายความมั่งคั่งทั่วแผ่นดิน หากเทียบกันแล้วเรายังช่วยชาวบ้านพวกนี้มากกว่าพวกเหล่าขุนนางกังฉิน ที่ดีแต่โกงกิน รับสินบนเสียอีก ยังมีอีก โรงเตี๊ยมที่เราได้มา มาจากการที่เราเจรจาขอซื้อกิจการมา มิได้ใช้กำลังบังคับขู่เข็ญ คนที่ขายให้ก็ล้วนแต่เต็มใจทั้งสิ้น” “หืม?” “การขยายกิจการโรงเตี้ยมทำให้ผู้คนมีงาน มีกินมีใช้ ทำให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้นโดยถ้วนทั่ว ไม่ว่าที่ใดขาดแคลนสินค้าใดพรรคเรา ก็สามารถจัดหาไปให้ทั้งสิ้น ตั้งแต่เริ่มมีประวัติศาสตร์มาพวกขุนนางราชสำนัก เคยทำได้อย่างนี้ไหม?” หลี่ซังฮู้กล่าวต่อ “พวกชาวยุทธนอกจากทำตัวไร้ประโยชน์ อยู่ไปวัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่ทะเลาะต่อยตี เข่นฆ่าล้างแค้นกันอย่างหาสาระมิได้ พรรคฉิกจับอิดเรา เป็นพรรคที่มีความคิดก้าวหน้า หวังช่วยเหลือชาวบ้าน เปลี่ยนแปลงยุทธจักร ที่เอาแต่ฆ่าฟัน ให้หันมาทำมาหากิน มีอาชีพสุจริต เช่นนี้ มีอันใดไม่ถูกต้อง?” “ แต่ก็ควรทำตามระเบียบวิธีของกฎหมาย ” ฮั่นตงกล่าวในที่สุด ไม่ว่าอย่างไรเขาเชื่อว่าหากทุกคนทำตามกฎหมายบ้านเมืองก็จะสงบสุข “พรรคเรามีอันใดที่ผิดกฎหมาย การค้าขายก็เฉกเช่นกระประลองยุทธ์ ย่อมมีแพ้มีชนะ เมื่อพ่ายแพ้ ก็ปิดกิจการไป พวกมันค้าขายสู้เราไม่ได้จึงกล่าวหาว่าพวกเราชั่วร้ายต่าง ๆ นา ๆ ท่านกลับเชื่อพวกมัน” หลี่ซังฮู้สรุป “ท่านลองสังเกตดู ที่ใดที่ฉิกจับอิดแผ่สาขาไปถึง แม้ชาวยุทธต้องหลีก ทางการต้องหลบ แต่ชาวบ้านล้วนอิ่มหมีพีมันมีความสุขถึงที่สุด ถามว่า เช่นนี้มีที่ใดผิดกฎหมายกันแน่ ?” "การที่พรรคเจ้าใช้พิษ "ซาเลอปี่" สังหารประมุขเตียแห่งบู๊ตึ๊ง ยังมิใช่การกระทำที่ผิดกฎหมาย .. ข้าว่านอกจากผิดกฎหมาย แล้วใช้พิษทำร้ายผู้คนยังจัดเป็นวิธีที่ต่ำช้ายิ่งนัก เช่นนี้ยังมิเรียกขาน พรรคฉิกจับอิดของเจ้าเป็นพรรคมาร ?" ฮั่นตงโต้กลับอย่างดุเดือด หลี่วังฮู้นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะกล่าวช้า ๆ ว่า "เรื่องการตายของประมุขเตีย ข้าขอยืนยัน พรรคฉิกจับอิดเรากล้าทำกล้ารับ เจ้าสำนักบู๊ตึ้งหาได้ตายด้วยฝีมือของพรรคเราไม่ ส่วนเรื่องพิษ "ซาเลอปี่" นั้นจะต้องมีเบื้องหลัง การมาของข้าครั้งนี้ก็เพื่อสืบความเรื่องนี้เช่นกัน บางที อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนร้ายชุดดำผู้นั้นก็เป็นได้” เมื่อเห็นฮั่นตงไม่ต่อคำ นางจึงกล่าวต่อไปว่า "ส่วนเรื่องที่ท่านกล่าวหาว่าผู้ใช้พิษฆ่าคนเป็นผู้ที่ชั่วร้าย อำมหิต นั้น มิว่าจะใช้พิษหรือกระบี่ ฆ่าคนก็คือ ฆ่าคน หาได้มีอันใดแตกต่างกันไม่" "ยังจะมิมีอันใดแตกต่าง ดาบกระบี่เพียงฟาดฟันพ้นผ่าน ชีวิตก็ดับสูญ ส่วนยาพิษกลับต้องทนทุกข์ทรมานเป็นเวลายาวนานจนเสียชีวิต เช่นนี้ยังมิแตกต่าง?" "พี่ฮั่น ท่านลองคิดในแง่กลับกัน ดาบกระบี่สามารถทำให้ผู้คนจบชีวิตโดยรวดเร็ว แต่นั่นมิใช่เป็นการทำลายชีวิตผู้คนโดยง่ายหรอกหรือ ? ยาพิษแม้อาจทำให้ทนทุกข์ทรมาน ทว่าเมื่อมียาแก้ ไยมิใช่สามารถรักษาชีวิตไว้ได้?" หลี่ซังฮู้ยังคงโต้ตอบมิลดละ แต่เหตุผลครานี้ของนางใช่ว่ามิมีเหตุผล ฮั่นตงจึงได้แต่นิ่งฟัง "ผู้ใช้พิษเองก็มีข้อกำหนดของผู้ใช้พิษ พวกมันล้วนปฏิบัติตามคำสั่งสอนของปรมาจารย์แห่งพิษ อ้าวเอี้ยงฮง นั่นคือมิว่าท่านใช้พิษร้ายกาจรุนแรงซักเพียงใด จงเว้นทางรอดให้แก่ผู้คนหนึ่งสาย นี่กลับเป็นว่าผู้ที่ใช้พิษมีจิตเมตตามากกว่าผู้อื่นหรอกหรือ ?" "การที่จะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับผู้ใช้ พิษมิได้ฆ่าคน ผู้ที่ฆ่าคนคือผู้ที่ใช้พิษ ยาพิษนั้นหาได้เลวร้ายด้วยตัวมันเองไม่ เฉกเช่นเดียวกับวิชาฝีมือของสำนักสายธรรมมะ เช่น บู๊ตึ๊ง เส้าหลิน หากมีผู้นำมาใช้ฆ่าคน มันก็กลายเป็นอาวุธสังหารที่โหดร้ายได้เช่นกัน" ฮั่นตงรู้สึกว่าคำอธิบายของหลี่ซังฮู้กลับเป็นเหตุเป็นผลยิ่งนัก ทว่าตัวเขายึดมั่นกับความคิดเช่นนั้นมาตลอด ยามกระทันหันคิดเปลี่ยนแปลงยังมิใช่เรื่องง่าย ขณะลังเลว่าจะทำเช่นไรหลี่ซังฮู้พลันกล่าวต่อ "พี่ฮั่น ในเมื่อท่านก็มิมีที่ไป มิสู้ไปพร้อมกับข้า พรรคของเรายินดีต้อนรับผู้มีฝีมือ ท่านลุงเองก็เป็นผู้ใจกว้าง คงยินดีช่วยเหลือท่าน" "ท่านลุง?" "อ๋อ ข้าต้องขออภัยท่านก่อนเรื่องหนึ่ง ข้าพเจ้าความจริงมีชื่อเรียกว่า "ซังซัง" หาใช่ “ซังฮู้” ไม่ ท่านลุงที่พูดถึงคือ หลี่เฉินเชียง ประมุขแห่งพรรคฉิกจับอิด ท่านลุงแม้มิได้เป็นลุงแท้ ๆ ของข้าพเจ้า แต่รักเอ็นดูข้าพเจ้ายิ่งกว่าผู้ใด รับรองไม่สร้างความลำบากแก่ท่าน" ฮั่นตงอึกอัก ขณะที่จะปฏิเสธ หลี่ซังฮู้พลันร้อง โอย เบา ๆ ยกมือกุมท้อง หน้านิ่วคิ้วขมวด ฮั่นตงรีบเข้าไปประคองนางทันที "พ...พี่ฮั่นข้าปวดท้องเหลือเกิน" "เจ้าเป็นอย่างไรไปแล้ว หรือพิษกำเริบอีก ?" ฮั่นตงซักถามอย่างเป็นห่วง “เป็นไปได้ว่า ยาขจัดพิษที่ท่านปรุงนั้น อาจไม่ถูกต้องตามตำราเสียทีเดียวนัก จึงมิอาจขจัดพิษทะลวงไส้ออกจากร่างของข้าได้หมด” หลี่ซังซังตอบเบา ๆ ฮั่นตงได้ฟังเช่นนั้นก็รู้สึกร้อนใจด้วยความเป็นห่วงอาการของหญิงสาวยิ่งนัก เมื่อเป็นเช่นนี้ หลี่ซังซังก็จำเป็นต้องเดินทางกลับไปยังสำนักงานใหญ่ของฉิกจับอิดโดยเร็วที่สุด ดูเหมือนว่า ตัวหญิงสาวเองก็จะมีความคิดเช่นเดียวกัน เพราะนางพลันระล่ำระลักกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงวิงวอนว่า "เมื่อยังขจัดพิษออกจากตัวได้ไม่หมด ข้าก็จำต้องรีบกลับฉิกจับอิดโดยเร็ว ทว่าด้วยอาการเช่นนี้ ข้าคงมิสามารถเดินทางเพียงลำพัง หากพี่ฮั่นมีเมตตา โปรดช่วยส่งข้าพเจ้าจนถึงบ้านจะเป็นพระคุณยิ่ง" ฮั่นตงเห็นว่าอย่างไรก็มิอาจปล่อยนางเดินทางเพียงลำพัง ได้แต่ตอบตกลง หลี่ซังซังพลันยิ้มออก อาการหน้านิ่วคิ้วขมวดหายเป็นปลิดทิ้ง ฮั่นตงเห็นเช่นนั้นก็รู้ตัวว่าหลงกลหญิงสาวผู้นี้ แต่ก็สายเสียแล้ว ฮั่นตงได้แต่รำพึงกับตัวเองว่า “ลองไปดูสักครั้งก็คงไม่เสียหาย .. “ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ส.ค. 46 22:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนก่อนหน้า .. บทที่ 14 :http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html จากคุณ : เชษฐา (ทีมแต่งนิยาย) - [ 9 ส.ค. 46 22:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตีตั๋วจองไว้ก่อน ได้เวลาปฏิบัติหน้าที่ อิอิ จากคุณ : jengly - [ 9 ส.ค. 46 22:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 (^^)> .. แหะๆๆ .. ผิดพลาดเล็กน้อย .. ขอแก้ชื่อตอนใหม่เป็น  ระหว่างเส้นทางสู่พรรคมาร _/|\_ ขออภัยคนตั้งชื่อตอนด้วยน้า จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 9 ส.ค. 46 22:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อือ ไม่ได้ใจร้ายนะ แต่รู้สึกว่าตอนนี้พยามแก้ภาพมือปราบหน้านิ่ง ฯ จัง อยู่ ๆ ดีก็สำรวมขึ้นมาอย่างรุนแรง โดยจิกไปเยอะใช่ม้า เหอเหอ (6) โออ ให้ลัทธิเหวินทำงานไปเถอะ ไม่เชียร์แล้วพี่ฮั่น งมงายไปหรือเปล่า (หมู่นี้ มีแต่จ้องจะจิก วิญญาณนักวิจารณ์ไม่ได้ทำงานเล๊ยย ถือว่ากะลังเครียดกะงานก็แล้วกันนะคะ) ในที่สุดมนน ก็เจอพ่อ โฮโฮ จากคุณ : กจร - [ 9 ส.ค. 46 22:55:37 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาลงชื่อก่อน อ่านทีหลัง . จากคุณ : เซียวลี้ปังตอ Z4t4nGuru - [ 9 ส.ค. 46 23:34:25 A:203.150.11.11 X:203.113.36.9 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สาธุ พี่ฮั่นจะไปเยี่ยมชมพรรค 7-11 แล้ว อย่าลืมเปิดตา เปิดหู เปิดใจให้กว้าง ๆ นะพี่ จะได้เปลี่ยนแปลงปรับปรุงโลกทรรศน์ เห็นมุมกลับ มุมต่าง เป็นสุดยอดมือปราบได้จริงๆ จากคุณ : แกะย่าง(ร้อนจนหายใจไม่ออกโฮโฮ) - [ 10 ส.ค. 46 00:02:50 A:192.146.136.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 หลี่ซังซัง ฉลาดสมกับเป็น candidate สะไภ้ตระกูล ฮั่น จริงๆ   แม่นางเหวิน เจอคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเสียแล้ว จากคุณ : คุณชายหลิว - [ 10 ส.ค. 46 01:55:41 A:202.133.188.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^____^ หุ หุ ลัทธิบูชาเหวิน คอยดูต่อไป ข้าพเจ้าขอรับรอง ความร้ายกาจของ หลี่ซังซัง นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น รับรองว่าจะต้องเผชิญกับความเจ้าเลห์ของนางอีกมาก เคยได้ยินประโยคที่ว่า "ร้ายกาจอย่างน่ารักมั้ย" และก็ "เจ้าเลห์แบบน่าเอ็นดูน่ะ" หึ หึ ว่าแต่ตั้งชื่อตอนไว้ให้ สี่ห้าอัน ไหงออกมาชื่อประหลาดแบบนี้ -___-" จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 10 ส.ค. 46 02:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ใจร้ายจริง ลงแค่นี้เอง by the way, แบบบาง => บอบบาง จากคุณ : ด็อก - [ 10 ส.ค. 46 02:53:51 A:12.227.113.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 กะแล้วเชียวว่าถ้าตั้งเป็นชื่อเรื่อง เห็นทีพรรคอิกจับอิดจะไม่ใช่พรรคมารเป็นแน่แท้ จากคุณ : scottie - [ 10 ส.ค. 46 11:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^______________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 10 ส.ค. 46 12:37:59 A:141.217.220.139 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 หาว่าลวนลามซะอีกแน่ะ  อย่างงี้มันต้อง..........................................................................................................เอาจริงซะหน่อยแล้ว จากคุณ : ณัฐกร - [ 10 ส.ค. 46 18:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อู้... หลี่ซังๆ นี่ไม่เบาเลยแฮะ ถือโอกาสเรียกพี่ฮั่นเลยอ่ะ จากคุณ : ตอกะจอ - [ 12 ส.ค. 46 13:25:49 A:203.209.13.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 1  ตอนนี้สำนวนดีมาก 2  ขอเสนอความคิดเห็นนิ๊ด.....เดียว   “คนฉวยโอกาส!!!”น่าจะเปลี่ยนเป็น  " ตัวเลวร้าย" หรือ  " วิญญูชนจอมปลอม"   “ แต่งงานกับเจ้า?” น่าจะเป็น  "แต่งให้กับเจ้ารึ" ( อันนี้เกี่ยวกับไวยกรณ์ภาษาจีนเล็กน้อย ) 3 ผู้แต่งฝ่ายหลี่ และฝ่ายเหวิน ควรปรองดองกันเข้าไว้   เพราะตอนนี้เนื้อเรื่องเริ่มระสำระสาย แย่งซีนกันอย่างดุเดือด แต่ถ้าตั้งใจให้พระเอกเป็นขุนแผนความระสำระสายแบบนี้วางโครงไว้ดีแล้ว จะขัดก็ตรงที่ บุคลิกพระเอกไม่ใช่ขุนแผน จากคุณ : paxpoxpox@hotmail.com - [ 13 ส.ค. 46 10:16:00 A:203.172.66.114 X:10.11.11.130 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อิ อิ บุคคลิกพระเอกไม่ใช่ขุนแผน แต่ คนแต่นี่ซิเป็นปัญหาอยู่ จากคุณ : คุณชายหลิว - [ 13 ส.ค. 46 10:35:20 A:210.86.204.149 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 คนแต่งเขายังไม่รู้ตัวนี่คะ ว่าจะเป็นขุนแผนดีหรือเปล่า จากคุณ : ไปล่ะ บ่างทำงานแว้ว (jengly) - [ 13 ส.ค. 46 14:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 TT วันนี้ฉิกทีมหายไปหนาย ไม่มีใครออนไลน์ msn เลย หายไปเที่ยว หายเพราะป่วย หายเพราะเรียน หายเพราะหมดมุข หรือหายเพราะเที่ยวกะแฟน ทิ้งบ่าง เอ้ย นจ ไว้เฝ้าทู้คนเดียว จากคุณ : jengly - [ 14 ส.ค. 46 01:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ประกาศ ผม นายเชษฐาจะขอลาไปเที่ยวศีรษะเกษจนถึง อาทิตย์หน้า ทำให้ไม่สามารถมาแต่งเรื่องฉิกจับอิดได้ ทั้งนี้ประกาศนี้มีผลรวมไปถึงเรื่อง 'ศึกหกภพ' ด้วย จากคุณ : เชษฐา - [ 14 ส.ค. 46 14:40:04 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณ นจ ผมก็คิดถึงทีมแต่งนิยายเหมือนกัน แต่งนิดเดียวแล้วก็หนีไป แงๆ จากคุณ : ด็อก - [ 14 ส.ค. 46 19:23:02 A:12.227.113.186 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 -___-" เอ่อ อยู่ระหว่างเข็นเรื่องขอรับ ส่วนคำติชมขอบคุณมากครับ ^^ ตอนต่อไปอีกสองตอนข้างหน้ามันมีรายละเอียดที่เกี่ยวข้องเยอะมากครับ ทีนี้... คิดไม่ออก ฮาฮา (ล้อเล่นๆ แต่งอยู่ จริงๆนะ) ป.ล. คนแต่งกลับมาเหลือสองคนอีกครั้ง TT ศรีษะเกษมานมีไรเที่ยวไปทำม้ายยยย จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 14 ส.ค. 46 19:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ประกาศ(มั่ง) ตอนนี้บ่างป่วยอยู่ ขอลาไม่เข้ากระทู้นี้จนกว่าจะมีกระทู้ใหม่ เมื่อมีกระทู้ใหม่เกิดขึ้นแล้วบ่างจะกลับมาทำหน้าที่อีกครั้งหนึ่ง จึงเรียนมาเพื่อทราบโดยทั่วกัน นจ ปล.คุณด็อกคะ เขาเป็นงี้แหละค่ะ ชอบมาทำให้ติด แล้วเขาก็กั๊กๆ ติดนิสัยกั๊กๆ กันหมดแล้ว TT จากคุณ : jengly - [ 14 ส.ค. 46 19:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ประกาศ .. ตอนีน้คนแต่งเหลือคนเดียวแล้ว .. (^^)> เพราะอีกคนที่เหลือ หนีไปเล่นเกมส์ .. เอ้ย .. มีปัญหาทางเทคนิคนิดหน่อย .. จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 15 ส.ค. 46 14:19:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขัดข้องทางเทคนิคที่ว่าของ แม่มด คือ แอบหนีเพื่อนๆไปดูหนัง แอบอู้เล่นเกมส์ ล่าสุดนัดเพื่อนๆไปก๊งเหล้า -___-" เทคนิคสุดยอดเจงๆ TT จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 15 ส.ค. 46 14:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Y___Y .. อ่า .. นะ .. .. เค้าเป็นคนซื่อนะ เล่นเกมส์ก็บอกว่าเล่นเกมส์ ไม่เหมือนบางคนหรอก ไปเที่ยวกะแฟนแต่บอกว่าป่วย .. ไม่เคยเล่นเกมส์แล้วติดพันเหรอ .. จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 15 ส.ค. 46 14:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เย่ย ตูป่วยเฟ้ย ไม่ได้เที่ยวกะแฟน ตัวเองแหละ หนีไปดูหนัง เล่นเกม ไปก๊ง ป.ล. ทีมงานกลับมามีสองคนอีกแล้ว เนื่องจากท่านเคนอิชิโร่ว่างแล้ว อิ อิ แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ แปะๆๆ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 15 ส.ค. 46 16:29:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อืมมม ... มาคิดๆ  น่าตั้งชื่อตอนใหม่เป็น อู้ๆๆๆ มากกว่านิ .. เพราะทู้นี้ อย่าว่าแต่คนแต่งเลย ลองสังเกตดูแล้ว ขนาดบ่างยังอู้จนเหลือบ่างเฝ้าทู้อยู่ตัวเดียว เอ้ย คนเดียวเลย .. ^^ .. จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 16 ส.ค. 46 02:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กลับมาแล้วๆ จากคุณ : เชษฐา - [ 17 ส.ค. 46 12:34:58 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 กลับมาบ้านนอกอีกที อะไรเนี่ย ไม่ยอมลงตอนใหม่ - -" ตอนหน้าน่ะ ตั้งเลยนะ อู้ถาวรหงะ จากคุณ : jengly - [ 17 ส.ค. 46 14:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตกลงว่าอู้กันทั้งทีมนั้นแหละ  ยอมรับความจริงกันหน่อยสิค่ะ  -___-" เดี๋ยวคนอ่านก็อู้บ้างหรอก  เหอะๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 46 17:30:35 จากคุณ : ตอกะจอ - [ 17 ส.ค. 46 17:29:03 ]

ความคิดเห็นที่ 32 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 17 ส.ค. 46 21:35:07 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โอ้ ตอนนี้ได้ไก่เยอะดี ทำข้าวมันไก่ทานดีกว่า ทนทุกข์ทรมาณ ==> ทรมาน เช่นนี้ใยมิใช่หมายความว่า ว่าทุกผู้คนใยมิใช่ ==> ไย สั่นสะท้านไปทั่งร่าง ==> ทั่วร่าง การค้าขายก็เฉกเช่นกระประลองยุทธ์ ==> การประลอง หลี่วังฮู้ ==> อ้า ตัวละครตัวใหม่ นั่นคือมิว่าท่านใช้พิษร้ายกาจรุนแรงซักเพียงใด ==> ภาษาเขียน น่าใช้ สัก แทน ซัก มากกว่าค่ะ กลับไปยังสำนักงานใหญ่ของฉิกจับอิด ==> ภาษากำลังภายใน น่าใช้ว่า สำนักใหญ่ ระล่ำระลัก ==> ละล่ำละลัก แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 47 02:22:27 จากคุณ : รสา รสา - [ 27 มี.ค. 47 02:19:59 ]