เรื่องเล่าริมถนนของคนชอบเขียน ตอนปฏิบัติการเฉพาะกิจ
ริเศรษฐ์เดินมาแวะที่ร้านกาแฟเป็นครั้งที่ 2 หลังจากครั้งแรก ถูกยัดข้อหาว่าเป็นพวกไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
เกิดอาการงงงวยอย่างที่สุด
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
!!
หลังจากยืนงุนงงกับภาพโกลาหลวุ่นวายได้สักพักหนึ่งแล้ว รีบวิ่งตามไปดูอย่างเหนื่อยสุดขีดดดด ในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตของเธอมีเข็มฉีดยาขนาดเขื่องเสียบอยู่เป็นแผง หลังจากที่ได้แอบซุ่มทำเข็มฉีดยาชนิดพิเศษขึ้นมาร่วมกับคุณไซริงค์และคุณพยาบาลเกเรอย่างลับ ๆ
หลังจากที่อาจารย์จีได้ทำสัญญาอย่างเป็นทางการแล้วในช่วงเข้าพรรษานี้ ว่าพยายามลดเหล้าให้น้อยลง เบื้องบนสั่งให้ติดตามพฤติกรรมและวิเคราะห์ผลอย่างใกล้ชิด จึงได้ตามดูอยู่ห่าง ๆ และได้ขอร้องให้คุณสัตยาและคุณปิ๊วมาชวนอาจารย์จีให้ผิดสัญญาเพื่อเป็นการทดสอบตามแผน ซึ่งหลังจากที่ถูกแผนชวนของคุณสัตยาและคุณปิ๊วแล้ว อาจารย์จีก็แอบเสียดายอยู่ในใจลึก ๆ คิดอยู่ในใจว่า
ไม่น่าเผลอไปสัญญากับหลานริเลยตู
ก่อนเหตุการณ์จะเลวร้ายกว่านี้ หลังจากที่ทุกคนวิ่งหนีกันอย่างสุดชีวิต แทบจะขอไปเกิดใหม่เป็นนางเอกผู้เลอโฉมแบบในนิยายรักหวานแหววของคุณเคียร์ไอซ์ ฮี่..ฮี่..
ได้โอกาสริเศรษฐ์รวบรวมความกล้าได้ 99.99 % แอบจู่โจมไซโคแมนอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่เลื่อยไฟฟ้าดังกล่าวจะทำร้ายผู้ใดได้ รีบปักเข็มฉีดยาเข้าที่กลางหลังของโซโคแมนทันที ยาเข็มที่หนึ่งถูกฉีดเข้าไปอย่างรวดเร็ว ฤทธิ์ยาทำปฏิกิริยาทางสมองส่วนกลางของไซโคแมน
ไม่มีใครมองเห็นเหตุการณ์นี้ เพราะมัวแต่หนีกันหัวซุกหัวซุนไปตาม ๆ กัน
ไซโคแมนเป็นฝาแฝดของอาจารย์จี เกิดจากเซลล์ที่แบ่งตัวจากต่อมความน่ากลัวและความโหด รูปร่างหน้าตาจึงดูหล่อแบบเหี้ยม ๆ ต่างจากอาจารย์จีที่จะดูหล่อแบบใจดี เขาทำงานอยู่ในโรงพยาบาลโรคจิต แต่คิดไปคิดมาเกิดความสับสน ไม่รู้เหมือนกันว่าโซโคแมนทำงานเป็นจิตแพทย์อยู่ที่โรงพยาบาลโรคจิต หรือว่าเขาเล่นเป็นแพทย์โรคจิตกันแน่!!
ริเศรษฐ์ยืนนิ่งด้วยความเหนื่อยหอบแฮก ๆ หัวใจเต้นตุ้บ ๆ รอดูผลอย่างใจจดใจจ่อ มือซ้ายจับเข็มฉีดยาอันต่อไปในกระเป๋าเสื้อไว้แน่น หวังจะได้ใช้อาวุธลับชนิดพิเศษนี้อีกครั้งหากไม่ได้ผล ซึ่งนั่นหมายถึงตัวยาจะต้องแรงกว่าเดิม หลังจากที่ทำการทดลองมานานแล้ว
น้องยีรีบตามมาช่วยพัดวีให้พี่ริเศรษฐ์หายเหนื่อยก่อนที่จะเป็นลมเป็นแล้งไป แต่พอเห็นไซโคแมนวิ่งไปยื่นดอกไม้ให้คุณโอแทน นั่นแสดงว่ายาได้ผล จึงคลายมือจากเข็มฉีดยาในกระเป๋าเสื้ออันต่อไป
ริเศรษฐ์หันไปมองร้านยาดองเหล้าหรู ๆ ที่ตั้งขึ้นมาเป็นคู่แข่งกับร้านกาแฟอย่างงุนงง!!
นั่น!!
อาจารย์จีส่อแววผิดสัญญา !!
สั่งน้องแชมพูด้วยสายตา กับสาว ๆ ทุกคนที่อยู่ในร้านขณะนั้น จับอาจารย์ปิศาจมัดไว้ในทันที รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ กว่าที่อาจารย์จีจะรู้ตัวก็ถูกมัดไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คุณไซริงค์รีบรับเข็มฉีดยาขนาดเขื่องมาไว้ในมือด้วยสายตาคมวาว สาว ๆ ทุกคนพยักหน้า ไม่มีการซักถามใด ๆ รีบปักเข็มเข้าที่คอของอาจารย์จีอย่างไม่ปราณีปราศัย เพื่อให้ยาเข้าเส้นเลือดวิ่งตรงขึ้นต่อสมองอย่างเร็วที่สุด
เข็มถูกปักลงไปตรงคอชายหนุ่มชุดดำด้วยความชำนาญและรวดเร็ว เร็วกว่าต่อมความกลัวของอาจารย์จีจะทำงานอ้าปากส่งเสียงร้อง หรือทำการขัดขืนใด ๆ ได้
ฤทธิ์ยาทำปฏิกิริยากับสมองของอาจารย์จีทันที เกิดการประมวลผลทางความคิดใหม่ ว่าร้านเหล้าดังกล่าวนั้น ทำให้เกิดผลเสียอย่างไรกับชาวโลกบ้าง เพราะผู้ที่ออกจากร้านนี้ไปมักจะเป็นโรคทรัพย์จางโดยทันที เป็นมากหรือน้อยแล้วแต่บุคคล เป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้กับเยาวชน ทางสุขภาพมีผลต่อร่างกายโดยเฉพาะตับและสมองอย่างเห็นได้ชัด และอาจก่อคดีฉกชิงวิ่งราว จนถึงอาทชญากรรมได้อีกด้วย นอกจากนั้นยังเป็นสาเหตุอันดับหนึ่งของอุบัติเหตุ การค้าประเวณี และอื่น ๆ อีกมากมาย ซ้ำยังเป็นอาชีพที่พระพุทธองค์ทรงห้ามและผิดคำสอนเบื้องต้นของศีล 5 ซึ่งควรปฏิบัติตามคำสอนอย่างยิ่งในฐานะที่เป็นชาวพุทธ สิ่งที่พระพุทธองค์ยากลำบาก เพียรมาหลายล้านอสงไขย เพื่อตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าจะได้ไม่ไร้ค่า และสูญเปล่าไปอย่างสิ้นเชิง หากทุกคนเมินเฉยและไม่ปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์เลย
ทุกคนเฝ้ามองปฏิกิริยาของอาจารย์จีด้วยความหวัง ความมืดมนอนทการเข้าครอบคลุมเกาะกินทุกขั้วหัวใจ ด้วยกลัวว่าจะไม่ได้ผล กลัวว่าจะไม่สำเร็จ
คุณโอวางดอกไม้ที่ได้รับจากไซโคแมน เธอคิดว่า
ต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว เราจะรอผลโดยไม่ทำอะไรเลยไม่ได้
คุณพยาบาลเกเรกับคุณไซริงค์ก็คิดเหมือนกัน และทั้งสามยืนอยู่ใกล้อาจารย์จีที่สุด มองตากันเหมือนเข้าใจ ยกมือแตะไหล่อาจารย์จีเบา ๆ คนที่อยู่ถัดมายกมือแตะต่อกันเป็นทอด ๆ ด้วยความรู้สึกเดียวกัน ต่างรวมจิตอธิษฐานขอให้อาจารย์จีเลิกเหล้าให้ได้ในเร็ววันนี้ พลังความบริสุทธิ์ของจิตใจอันประกอบด้วยความรัก ความหวังดี ความห่วงใย แผ่ซ่านกระจายไปในอากาศทั่วบริเวณ เกิดลำแสงรัศมีสีขาวเจิดจ้า
คิมมี่ น้องเรเร ป้าเอม พี่สก๊อตตี้ ชล เม-ดา เคลียร์ไซส์ เปียร์รุส RiaN kekajung จันทร์เจ้าขาคืนฝนพรำ เบญจามินทร์ (adel_ew) [nana_nana] เจ้าหญิงน้อย P_JUNG_PIGLET ศาลาไทย (salathai) กระเฉดน้อย Antares
และคนอื่น ๆ อีกที่ไม่ได้เอ่ยนาม เดินเข้ามาในร้านกาแฟพอดี สัมผัสได้ถึงพลังของความบริสุทธิ์ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีดี ทุกคนไม่รอช้า รีบยกมือแตะกันต่อ ๆ กันไปอย่างไม่ได้นัดหมาย ส่งผ่านความรู้สึกดีดีไปยังอาจารย์จี
หลังจากที่สมองของอาจารย์จีได้ประมวลผลใหม่เรียบร้อยแล้ว ถึงเหตุและผลของโทษภัยดังกล่าว ผนวกกับแรงอธิษฐานที่เต็มไปด้วยความรัก ความห่วงใยของทุกคน ร้านเหล้าแสนหรูนั้นจึงค่อย ๆ จางหายไปในพริบตา เพราะเป็นร้านเหล้าที่เกิดจากความคิดของอาจารย์จี เป็นผลจากการเหลื่อมเวลาที่ผิดพลาดของจักรวาล ส่งผลให้พลังงานของควอตั้มผิดปกตินั่นเอง
ทุกคนสัมผัสได้ถึงความรู้สึก ความคิด จิตสำนึก ที่เปลี่ยนไปของอาจารย์จี สาว ๆ ทุกคนในร้านพากันยิ้มแย้มให้กันอย่างเบิกบานหัวใจ ต่อไปนี้เราจะได้อาจารย์จีคนใหม่แล้ว ^ _ ^
ผลการทดลองนี้ประสบความสำเร็จอย่างดีเยี่ยม ถือว่าไม่เสียแรงเปล่าที่ได้ซุ่มทดลองกันมาอยู่นานมาก ส่วนประกอบของยาที่ฉีดนั้น ผสมด้วยจิตสำนึกดีอย่างแรงกล้า เหล่าธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ทำให้รู้แจ้งเห็นจริง และโทษภัยของการทำบาปนานาประการ บวกด้วยดีเอ็นเอของเหล่านักปราชญ์ผู้ทรงคุณวุฒิที่ไปขูดออกมาจากซากกระดูก ผสมเข้าด้วยกัน ส่วนผสมยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี
ริเศรษฐ์แจกเข็มฉีดยาที่เหลือให้สาว ๆ ทุกคนเอาไว้ เพื่อเอาไปฉีดให้กับสมาชิกของร้านกาแฟที่ยังเป็นคอดื่มของมึนเมากันอยู่
อาจารย์จีดูหล่อเหลาขึ้นกว่าเดิม และสุขภาพดีขึ้น หลังจากที่เลือดในตัวไม่ได้รับสารแอลกอฮอล์อีกเลย
มีเงินเก็บเยอะขึ้น และนำเงินที่เคยสูญเสียไปกับการดื่มเหล้าไปบริจาคให้กับโครงการช่วยเหลือผู้คนต่าง ๆ มากมาย ^ _ ^
=================
ริเศรษฐ์สะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงกลางวันแสก ๆ ในวันที่พระอาทิตย์แอบหลับอยู่ใต้เมฆสีเทาหนาทึบ
เฮ้อ
แค่ฝันไปเท่านั้นเอง
.ได้แต่หวัง
อยากให้เป็นความจริงเท่านั้น
=================
สวัสดีค่ะทุกท่าน ^ _ ^ แรก ๆ ที่น้องแชมพูส่งเมลมาชักชวนให้มาร่วมเขียนเรื่องนั้น ยังนึกไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องอะไร พอไปอ่านตอนที่อาจารย์จีเขียนไว้ อยู่ ๆ ก็เกิดไอเดียร์ขึ้นมา เลยลองมาเขียนดู แปะครั้งแรกรีบมาก ๆ ความคิดยังไม่แล่นดี รู้สึกยังอยากเติมบางส่วนลงไปอยู่จึงนำมาปรับปรุงอีกครั้ง ผู้ที่กล้ากล่าวนามในเรื่องนี้คิดว่าคงจะรู้สึกเหมือนกันว่า อยากให้อาจารย์จีและทุก ๆ คน เลิกเหล้าให้ได้ เพราะเป็นสิ่งที่ดีนะคะ ส่วนผู้ที่ไม่ได้กล่าวนามหากรู้สึกเหมือนกันช่วยลงนามด้วยค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ วันนี้ร้านของเราครึ้กครื้นมากค่ะ ^ _ ^
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และเยี่ยมเยียนนะคะ
ได้แต่หวังไว้อย่างนั้น
.
คุณจะเป็นคนหนึ่ง
ที่ทำให้ความหวังของเรา
เป็นความจริง
ได้ไหม
.
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 21:53:12
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 21:34:28
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 21:33:49
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 21:15:17
จากคุณ :
ริเศรษฐ์ 
- [
11 ส.ค. 46 15:16:26
]
เรื่องเล่าริมถนนของคนชอบเขียน ตอนปฏิบัติการเฉพาะกิจ
