ตอนที่ 5
ฝุ่น
.ไต้ฝุ่น
.ยัยฝุ่น!!!! คำสุดท้ายนั้นแหละถึงเรียกสติของอีกฝ่ายให้กลับเข้าร่างได้ เธอหันมามองก่อนจะยิ้มแหย ถามคนเป็นพี่สาวเบา ๆ ว่า
ไร พี่ฟาง น้ำเสียงดูเหมือนจะเซ็ง ๆ ทำให้คนเป็นพี่สาวต่างแม่เชยคางเล็ก ๆนั้นขึ้นมามองก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
แกเป็นไรไปเจ้าฝุ่น อกหักหรือไงทำหน้าเหมือนใครจะตาย
พี่ฟางอ่ะ คนเป็นน้องสาวสะบัดหน้าหนีก่อนจะเหม่มองไปยังกล้างถ่ายรูปที่วางอยู่ข้าง ๆ
แกรักพี่คามิหรือเปล่าฝุ่น คำถามตรงโดนใจนั้นทำให้คนเป็นน้องสาวหันมามองพี่สาวเต็มตาอย่างคาดไม่ถึง รักเค้า ทำไมไม่บอกเค้าไป นี่เค้าจะไปวันนี้แล้วไม่ใช่เหรอจะปล่อยให้เค้าไปโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่เคลียร์ให้มันจบหรือไง
. ตัวแกเองก็แน่ใจไม่ใช่หรือว่าเค้าคือคนที่แกรอคอยอยู่ แล้วแกจะปล่อยเค้าไปงั้นหรือฝุ่น
ปกติแกเป็นคนกล้าหาญจะตายไป กับเรื่องความรักแค่นี้มานั่งคิดมากอยู่ทำไมเจ้าฝุ่น อย่างดีถ้าไปบอกเค้าแล้วเค้าไม่รักเรา เหมือนที่เรารักเค้าก็ไม่เห็นจะเป็นไร อย่างน้อยแกก็จะได้เรียนรู้ว่า ความรักเป็นอย่างไร เจ็บเป็นอย่างไร อีกอย่างถ้าแกกลัวว่าจะไม่มีใครรักแกอย่างน้อยชั้นก็ยังรักแกนะเจ้าฝุ่น
คนเป็นพี่สาวเขย่าหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู
ไต้ฝุ่นน้ำตาคลอก่อนจะกอดเอวคนเป็นพี่สาวไว้แน่น ก่อนจะเอ่ยเสียเครือ ๆ ว่า
ฝุ่นไม่ได้กลัวที่จะบอกหรอกพี่ฟาง เพียงแต่ฝุ่นกลัววันเวลาต่างหากล่ะพี่ฟาง ขนาดภรรยาของคามิเค้ายังพ่ายแพ้เพราะวันเวลาและระยะทางเลย
แกกลัว พี่คามิจะเปลี่ยนไปงั้นเหรอ ฝุ่น
ไม่ใช่ ฝุ่นไม่กลัวพี่คามิจะเปลี่ยนไป ฝุ่นกลัวตัวเองต่างหากล่ะ พี่ฟางก็นิสัยฝุ่นดี ฝุ่นขาดความรัก พอมีคนมาคอยดูแลเอาใจใส่ เติมในส่วนที่ขาดไป ฝุ่นก็รู้ว่าจะขาดเค้าไปไม่ได้ แต่ถ้าเราห่างกันนาน ๆ เข้า ฝุ่นกลัวตัวเองจะเหมือนไม้เลื้อยพอมีใครหยิบยื่นความรักก็จะเลื้อยไป ตามนั้น ที่สำคัญฝุ่นไม่อยากให้พี่คามิเค้าเจ็บเพราะฝุ่น ประโยคสุดท้ายเรียกน้ำตาที่คลออยู่ที่หน่วยตาให้ไหลออกมาช้า ๆ
ยัยบ้า คิดอะไรบ้า ๆ ยัยฝุ่น
แกนี่มันประหลาดมาตั้งแต่เกิดจริงๆ นะ มีอย่างที่ไหนไปกลัวเค้าเจ็บ นี่ ๆ ถ้าแกคิดอะไรไม่ออก ไอ้พี่โง่ ๆ คนนี้จะบอกให้นะ ถ้าแกกลัวอย่างที่แกว่า แกก็ตามเค้าไปที่อเมริกาเลยสิ
แกจะต้องห่วงอะไรทางนี้ ชั้นกับแม่ใหญ่อยู่กันได้อยู่แล้ว แกไม่ต้องห่วงหรอก ยัยเด็กบ้า คนเป็นพี่สาวหยิกแก้มสีชมพูอย่างมั่นไส้น้องสาวตัวเองเต็มที
พี่ฟาง
คนฟังนิ่งอึ้งยิ้มพร้อมน้ำตา
ไป๊ ไป ปัญหาง่ายๆ แค่นี้คิดไม่ออกทีเรื่องสาระพัดสาระเพทำมันได้ ไปมันได้ทุกที แค่เรื่องแค่นี้เองทำเป็น so sad ไปได้ ไป ไปบอกพี่คามิซะ
ฝุ่นรักพี่ฟางจัง แล้วคนเป็นน้องสาวก็กระโดดเข้ากอดพี่สาวแรง ๆ ก่อนจะหยิบกล้องตัวโปรดเข้าไปเก็บเพื่อเตรียมจะออกไป ฟางยิ้มตามร่างเล็กจ้อยที่วิ่งหายไปอย่างมีความสุข
สนามบินดอนเมืองวันนี้ก็ไม่ต่างจากทุกวันที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเวลาจะผ่านไปเท่าไรผู้คนที่เดินผ่านเข้ามาและออกไปก็ไม่ต่างกันเท่าใด สิ่งที่ต่างกันนั้นคือจุดหมายปลายทางของแต่ละคน และเขาก็เป็นหนึ่งในผู้คนมากมายเหล่านั้น
นิลกานต์ ชะเง้อมองประตูทางเข้าเป็นรอบที่สิบจนคนเป็นสามีต้องดุเบา ๆ ว่า
คอจะยาวแล้วจ๊ะ เดี๋ยวมันก็มาเองแหละ
แต่มันก็ไม่น่าจะผิดเวลาขนาดนี้นี่พี่น้ำนี่คามิก็ได้เวลาจะขึ้นเครื่องอยู่แล้วนะ คนเป็นภรรยาบ่นก่อนจะมองไปที่ตัวต้นเหตุที่ยืนหน้านิ่งหากในแววตาเท่านั้นที่ดูเศร้า
น่า ตัวอ่อน เด้วมันก็โผล่มาเองแหละ มีเหรอมันจะพลาดนะ เจ้าไต้ฝุ่นน่ะพี่นัฐช่วยสนับสนุกคำพูดของสามีเธออีกครั้ง หญิงสาวถอนหายใจยาว
.นี่คงต้องมีอะไรแน่ หากแต่คามิไม่ยอมพูดอะไรกับเธอสักคำ
นิลคิดในใจ
เสียงประกาศเตือนเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องดังขึ้น นิลกานต์หันไปมองชายหนุ่มคนที่กำลังจะเดินทาง เธอเห็นเขาแอบเหลือบตามองไปยังประตูทางขึ้นนิดหนึ่งก่อนจะตวัดสายตากลับมาเจอกับสายตาของเธอ รอยยิ้มเศร้า ๆ จึงจุดอยู่ที่มุมปาก
พี่ไปล่ะ เค้าบอกเบา ๆ พรางหยิบกระเป๋าเอกสารขึ้นจากพื้น
โชคดีนะเฟ้ย เสียงพี่นันท์บอกพรางตบบ่าคนเป็นเพื่อนสนิทเบา ๆ
กลับมาเยี่ยมบ้านบ่อย ๆ หน่อยก็ดีนะ คามิ พี่นนท์พูด
คามิ ของฝากคราวหน้าขอสาวฝรั่งสักคนแล้วกันนะ คนสั่งสุดท้ายนี่กลายเป็นพี่นัฐพี่ชายคนสุดท้ายของนิลนั่นเอง
ไอ้คนที่เพิ่งกลับมาน่ะ จัดการให้รู้เรื่องเสียก่อนเถอะ พี่นันท์พูดลอย ๆ แต่มีผลทำให้คนทีคะนองปากหันมาถามทันทีเช่นกัน
หมายถึงใครอ่ะพี่นันท์
ไม่รู้โว้ย
หยุดเลย ไม่ต้องมาทะเลาะกันเป็นเด็ก ๆ พี่นนท์ห้ามทัพก่อนที่จะทะเลาะกันมากไปกว่านี้
คามิ
..
ไม่ต้องพูดแล้วนิล ไม่มีประโยชน์ ชายหนุ่มรู้ว่า หญิงสาวจะพูดอะไร
ไม่รอสักหน่อยเหรอ
ไม่มีเวลาแล้ว ไปล่ะ มีข่าวดีเรื่องหลานเมื่อไรอย่างลืมโทรไปบอกนะคุณน้ำ คามิยิ้มกับคนที่เป็นสามีของหญิงสาว
ครับ ผมจะรีบโทรไปบอกเลย น้ำรับคำยิ้ม ๆ มีผลทำให้ได้รับค้อนวงโตจากคนเป็นภรรยา
มั่นไส้ เสียงพี่นันท์ลอยมาตามลมอีกจนได้ ก็เลยได้ค้อนวงโต ๆ แถมให้อีกคน
คามิยิ้มกับภาพตรงหน้าก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป หากแต่เสียงที่ได้ยินแว่ว ๆ มานั้นทำให้เท้าที่กำลังจะก้าวไปชะงักก่อนจะหันกลับมา
พี่คามิ เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว
ววว แล้วร่างเล็กบางในชุดยีนส์ตัวเก่งก็มาหยุดยืนหอบฮัก ๆ อยู่ตรงหน้าชายหนุ่มนั่นเอง
ไต้ฝุ่น เขาพูดได้แค่นั้น
พี่คามิ โอ๊ย
.ขอ 10 วิ
แล้วเธอก็สูดหายใจยาวก่อนจะยิ้มอย่างที่เจ้าตัวคิดว่าสวยที่สุดให้คนตรงหน้า พร้อมกับบอกว่า ฝุ่นรู้แล้วว่าฝุ่นรู้สึกไงกับพี่คามิ ที่มาเนี่ยะไม่ได้มาส่งนะ แต่จะมาบอกว่าให้มารับด้วยตอนที่ฝุ่นไปถึงทางโน้นแล้ว ที่สำคัญ ห้ามไปมีใครทางโน้นอีกนะ แล้วฝุ่นจะรีบตามไปเลยทันทีที่วีซ่าเสร็จ
ได้ยินไหมพี่คามิ เจ้าตัวพูดเสร็จก็ทำตาแป๋วยืนรอคำตอบทันที
คามิกำลังจับใจความของข้อความและเมื่อเรียบเรียงประโยคที่เธอพูดจนเสร็จเค้าก็ยิ้มออกมาจนเต็มที่แล้วคว้าตัวคนที่ยืนมากอดเบา ๆ
พี่จะรอ จะมารับ
ไปได้แล้วพี่คามิ เครื่องใกล้จะออกแล้ว แล้วอย่าลืมมารับฝุ่นนะ เธอสำทับ
ไม่ลืม ก่อนที่เจ้าตัวจะผละจากไปนั้นก็ทิ้งรอยจุมพิตไว้ที่หน้าผากนวลเบา ๆ หญิงสาวเอามือลูบหน้าผากตัวเองเบา ๆ พร้อมกับยิ้มทันทีที่ชายหนุ่มคนนั้นเดินลับสายตาเธอไป
อีกไม่นานพบกันพี่คามิ
อีกไม่นาน
เธอรำพึงในใจอย่างมีความสุข
12/8/46
เปียร์รุส
จากคุณ :
เปียร์รุส 
- [
11 ส.ค. 46 22:50:22
]
หากจะรักอีกสักครั้ง / ภาคพิเศษของ คือความรักในใจ(เก็บไว้เพียงเธอ) ตอนที่ 5 จบ
