ความคิดเห็นที่ 1 ตอนนี้ ฉันเป็นรองบรรณาธิการคอลัมน์พิเศษที่นิตยสารสำหรับผู้หญิง ยัวร์ไคด์ออฟวูแมน (YKOW) ทั้งฉันและคาสซานดร้าเริ่มงานที่นี่ตามโปรแกรมหางานของมหาวิทยาลัย  ฉันสมัครงานที่วายเคย์โอดับบลิว ตั้งแต่แรก คาสซานดร้าสมัครไว้ที่ดิอินดิเพนเดนท์ พอหล่อนไม่ได้งานที่นั่น บังเอิญเหลือเกินว่าที่วายเคย์ ฯ มีงานสำหรับนักศึกษาว่างอีกตำแหน่งพอที เราทั้งคู่ทำงานที่นี่หนึ่งปี แล้วฉันก็แปลกใจมากที่สุดที่ทาง นิตยสารให้งานฉัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็น ฉัน แทนที่จะเป็นคาสซานดร้า  ฉันทั้งตื่นเต้นและดีใจ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันรวบรวมความกล้าเข้าไปถามเมเดลีนว่าทำไมถึงให้งานฉัน ฉันไม่เคยเข้าใจคำตอบของ หล่อน หล่อนบอกว่า "ก็เพราะว่าเราต้องการคนที่คิดเองได้ และมีความสามารถ ไม่ใช่พวกที่คอยขโมยไอเดียคนอื่น" แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 46 22:13:28 จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:12:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คิดเองได้ และ มีความสามารถ นั่นมันคุณสมบัติของคาสซานดร้านี่นา แถมหล่อนยังสวยสุดยอดอีกต่างหาก ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจของนิตยสารเสมอ ไม่ได้หมายความว่าฉันถึงขนาดจะต้องใช้ถุงกระดาษคลุมหัวตลอดเวลาหรอกนะ แต่ฉันเทียบความสวยของคาสซานดร้าไม่ติดจริงๆ "มอลล์ เธอเป็นคนพิเศษ มีอารมณ์ขัน สนุกสนาน เอ่อ  แล้วก็บุคลิกดีมากด้วยนะ" หล่อนจะพูดอย่าง นั้นเสมอ เวลาที่ฉันรู้สึกไม่มั่นใจเรื่องหน้าตาของตัวเอง ฉันนึกเสมอว่า นี่แหละคือข้อดีของคาสซานดร้า หล่อนสวยจริงๆ แต่ก็ไม่เคยทำให้ฉันขาดความมั่นใจ ในทางตรงข้าม หล่อนกลับช่วยเสริมความมั่นใจให้ฉัน และคอยช่วยฉันเลือกเสื้อผ้า ฉันมันไม่ได้เรื่องเลยเรื่องแฟชั่น แต่หล่อนเหมือนกับเรเชลจากซีรีย์ เรื่อง เฟรนด์ส เสื้อผ้าเป็นงานอดิเรกของหล่อน และมีนิตยสารเอลเป็นเหมือนคัมภีร์ จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หล่อนชอบมากๆที่จะให้ฉันใส่เสื้อฟลีซตัวหนาๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไม่เห็นหล่อนใส่เองสักที หล่อนชอบ เสื้อผ้าของมอร์แกนมากกว่า แต่คาสซานดร้ายืนยันว่าฉันเหมาะกับเสื้อฟลีซกับกางเกงยีนส์เดนิม เราเดินด้วยกันแล้วดูแปลก คาสซานดร้าสวมเสื้อผ้าแนบเนื้อตั้งแต่หัวจรดเท้ากับรองเท้ากุชชี่ (พ่อของหล่อน ตามใจลูกสาวด้วยการให้ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม) ส่วนฉันสวมเสื้อผ้าหลวมโคร่ง ที่คงดูไม่แปลกถ้าเอาไปใส่ตามไร่นา ในแฟลตของเรา อ้อ, ฉันยังไม่ได้บอกใช่ไหม เรายังอยู่แฟลตเดียวกันเหมือนเดิม? แต่คราวนี้เป็นแฟลตสองห้องนอนในย่านคลาพแฮม คาสซานดร้า ได้ห้องใหญ่กว่าเพราะหล่อนต้องมีที่ตั้งราวแขวนเสื้อผ้าสองอัน ทุกๆ เพนนีของเงินเดือนหล่อนหมดไปกับ เสื้อผ้า มีหลายอาทิตย์ที่ฉันคิดไม่ตกว่าพวกเราจะจ่ายค่าเช่าแฟลตได้อย่างไรเพราะคาสซานดร้าผลาญเงินเดือน ไปกับ "รองเท้าบู้ตแสนน่ารัก มอลล์ ฉันต้องซื้อให้ได้!" แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 46 22:20:31 จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หล่อนเคยเดินเข้ามาในห้องทำงานฉันอยู่เสมอ ฉันรู้สึกไม่ดีเลยที่ฉันมีห้องทำงานพร้อมหน้าต่างเป็นของ ตัวเอง ส่วนคาสซานดร้าโดนจับให้อยู่ส่วนของพวกนักเขียนอิสระที่อับเฉาราวกับแดนไซบีเรีย ต้องใช้โต๊ะร่วมกับคนอื่นภายใต้ระบบสุดโหดที่หล่อนไม่มีแม้แต่โต๊ะเป็นของตัวเอง   หล่อนเข้ามาอ้อนวอนให้ฉันขอยืมบัตรลดราคาของเสื้อผ้ายี่ห้อ คาเรน มิลเลอร์ จากบรรณาธิการแฟชั่นให้ (หล่อนกับบรรณาธิการแฟชั่น เกลียดขี้หน้ากันเป็นอันมาก ทำให้หล่อนไม่กล้าขอยืมบัตรลดเอง) ถึงแม้ว่าฉันจะรู้สึกผิดที่ทำอะไรลับหลังบรรณาธิการแฟชั่น ฉันก็ปฏิเสธ คาสซานดร้าไม่่ลง คาสซานดร้าดูสวยสมบูรณ์แบบในชุดคาเรนมิลเลอร์ ไม่มีใครสวมชุดตาข่ายร้อยลูกปัด    ได้สวยอย่างหล่อน หล่อนใส่ชุดอย่างนั้นแหละไปงานเลี้ยงครบรอบวันเปิดตัวนิตยสาร แล้วก็ได้พบกับโทนี่ มิลาโนเจ้าของสำนักพิมพ์ แล้วนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องยุ่งๆ   โทนี่อายุสี่สิบกว่าแล้ว รูปร่างหน้าตาก็ไม่แย่ ตามแบบฉบับ หนุุ่มอิตาเลียนหุ่นท้วม  ต้องบอกว่าไม่ใช่แบบที่คาสซานดร้าเคยชอบ แต่หล่อนก็ตกหลุมรักเขาครั้งใหญ่ แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 46 22:26:50 จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉันมองไม่ออกว่าหล่อนหลงเขาตรงไหน โทนี่อาจจะมีบ้านสามหลัง รถสปอร์ตสี่คัน และบัญชีธนาคารต่างประ เทศหลายอัน แต่เขาก็มีคางสามชั้น ไร้รสนิยม โอ้ แล้วก็ มีภรรยาแล้วด้วย นั่นแหละคือปัญหาที่แท้จริง แต่ว่าคาสซานดร้าไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาอย่างที่ฉันเห็น แต่ว่าไม่มีทางพูดกับหล่อนได้หรอกถ้าลอง หล่อนได้ตกหลุมรักเสียแล้ว ว่ากันตรงๆ แล้วฉันว่าหล่อนไม่ได้ตกหลุมรักหรอก แต่หลังจากโทนี่พาหล่อนไป เที่ยวที่เซนต์ลูเซียหนึ่งอาทิตย์ และให้นาฬิกาโรเลกซ์เป็นของขวัญ  หล่อนก็พูดถึงเขาไม่เคยหยุด (นั่นแค่หนึ่งเดือนหลังจากงานเลี้ยง ปกติเวลาที่ใครต่อใครพูดกันว่าโทนี่ทำอะไรรวดเร็ว ฉันนึกว่า หมายถึงความสามารถด้านธุรกิจเสียอีก) จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:29:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 "เขาห้ามฉันใส่โรเลกซ์ไปที่ทำงาน"  หล่อนทำท่าอ่อนอกอ่อนใจ ในห้องนั่งเล่นรกๆ ของเรา ขณะกำลังลองเสื้อหลายๆชุดเพื่อหาว่าตัวไหนแขนสั้นที่สุดและโชว์ข้อมือบางสีแทนสวยประดับด้วยโรเลกซ์ มากที่สุด "แต่คงไม่มีใครสังเกตเห็นใช่ไหม มอลล์?" ฉันบอกหล่อนไปว่า ฉันคิดว่าคนอื่นเขาอาจสังเกตเห็นได้ แต่คาสซานดร้าดื้อรั้นที่จะทำสิ่งที่หล่อนต้องการ เสมอ ฉันก็มัวแต่ยุ่งเตรียมตัวสัมภาษณ์ นีล มอร์เตน นักดนตรีร็อคหนุ่มรูปหล่อที่เพิ่งขึ้นปกนิตยสาร คิว ก็เลยปล่อยหล่อนทำตามใจตัวเอง แล้วนั่นก็เป็นการผิดพลาดครั้งใหญ่ของฉัน จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สองอาทิตย์หลังจากคาสซานดร้าได้นาฬิกาโรเลกซ์ เมเดลีน บรรณาธิการหลักเรียกฉัน เข้าไปคุยในออฟฟิศช่วง พักกลางวัน แล้วก็เริ่มบรรยายให้ฉันฟัง ว่าฉันเป็นนักเขียนคอลัมน์ที่มากความสามารถ แต่ว่าฉันช่างซื่อไร้เดียงสาและฉันต้องตามคนอื่นให้ทันซะเดี๋ยวนี้  ไม่งั้นฉันจะต้องเจอเรื่องใหญ่เพราะ "ยัยเพื่อนตัวแสบจอมเจ้าเล่ห์ของเธอ ถ้าเธออยากให้ฉันพูดตรงๆ" เมเดลีนจบด้วยประโยคนั้น ฉันมองหล่อนตาค้าง "คุณหมายถึง คาสซานดร้า เหรอ?" ฉันถาม ช็อคสุดขีด "พระเจ้า มอลลี่ เมื่อไหร่เธอจะรู้ตัวเสียที" เมเดลีน กรีดร้อง "แน่ละสิ ฉันหมายถึง คาสซานดร้า หล่อนน่ะคอยเกาะเธอ คอยขโมยความคิดของเธอ ทำทุกอย่างเพื่อแย่งตำแหน่ง เวลาที่เธอเผลอ แล้วตอนนี้หล่อนกำลังทำลายหน้าที่การงานของเธอ ด้วยการเป็นชู้กับเจ้าของสำนักพิมพ์" จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 22:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฉันตาค้างมากขึ้น ฉันอยากจะให้เมเดลีนอธิบายข้อกล่าวหาพวกนี้ แต่ฉันก็ไม่ควรแย้งหล่อน ใช่ไหม? แต่ว่า คาสซานดร้าเป็นเพื่อนรักของฉัน เราสนิทกันมาหลายต่อหลายปี ตั้งแต่ตอนเราอายุห้าขวบ หล่อนคอยห่วงใยฉัน แล้วเราก็ทำทุกอย่างด้วยกันมาตลอด มันเป็นหน้าที่ที่ฉันจะต้องปกป้องหล่อน เหมือนที่ฉันได้ทำมาหลายปี ฉันจะหยุดตอนนี้ไม่ได้ "ฉันว่าที่คุณพูดมันไม่ยุติธรรมเลยนะ"  ฉันตอบกลับ น้ำเสียงจริงจัง "คาสซานดร้าเป็นเพื่อนรักของฉัน แล้วฉันคงทนให้คุณพูดถึงเขาเสียๆ หายๆ ไม่ได้หรอก..." "ตามใจเธอ" เมเดลีนสวนกลับอย่างอ่อนใจ แล้วก็กลับไปกินชีสคอทเทจกับขนมปังกรอบต่อ ทุกคนที่ทำงานที่นี่กินอย่างระวังน้ำหนักเสมอยกเว้นฉัน  ฉัน  "ผอมจนน่าหมั่นไส้" อย่างที่คาสซานดร้า เคยบรรยายไว้ ฉันกินอะไรเยอะแค่ไหนก็ไม่อ้วน แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 46 23:02:45 จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 23:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วันนั้นฉันกลับบ้านเร็วเพราะรู้สึกไม่สบาย แถมพรุ่งนี้ฉันนัดนีล มอร์เตน ทานอาหารกลางวันพร้อมสัมภาษณ์ ที่ร้าน ไอวี่ ฉันก็เลยอยากเตรียมตัวให้พร้อม  คือว่า ฉันก็รู้ว่ามันค่อนข้างงี่เง่าที่ฉันจะทาครีมให้ผิวเป็นสีแทน แล้วก็นวดผมทิ้งไว้ทั้งคืน เพียงเพราะว่าฉันจะไปสัมภาษณ์ผู้ชายที่หล่อมากกก จนเขาคงเดท  สาวๆ ที่เข้าประกวดนางงามโลกได้ แต่เอาน่า ผู้หญิงทุกคนมีสิทธิ์จะฝัน ฉันอุตส่าห์ลงทุนซื้อเสื้อคาร์ดิแกนแคชเมียร์ที่นุ่มยังกับขนแมว สีแดงสดช่วยขับผมฉันให้ดูเข้ม หนา เป็นประกาย ยิ่งไปกว่านั้นมันช่วยให้ฉันดูมีหน้าอกขึ้นเพราะเนื้อผ้ามันแนบติดตัวมาก แต่เช้าวันรุ่งขึ้น พอฉันพยายามหา เจ้าเสื้อคาร์ดิแกนก็ได้ หายไปจากลิ้นชักเสียแล้ว พร้อมทั้ง สร้อยคอขนนก แล้วก็เสื้อชั้นในยัดเจล ซึ่งเป็นชุดชั้นในอันเดียวของฉัน ที่ทำให้หน้าอกฉันดูใหญ่กว่าสามสิบสองเอ แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 46 23:07:00 จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 23:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อิจฉาจัง กินอะไรก็ไม่อ้วนเนี่ย อุ๊บ... ขอโทษที่มาแทรก จากคุณ : canossa - [ 15 ส.ค. 46 23:11:04 A:133.68.21.115 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 "โทษทีนะ มอลล์ แต่ฉันรู้ว่าเธอไม่ถือหรอก ที่ฉันเอาไปใส่" นั่นคือข้อความเขียนด้วยลายมือหวัดตามแบบฉบับคาสซานดร้า จริงๆ แล้วฉันก็ไม่พอใจ แต่ไม่มีประโยชน์ ที่จะมาคร่ำครวญกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ฉันก็คงต้องใส่เจ้าสูทสีดำน่าเบื่อตัวเดิมอีก ฉันพยายามไม่คิด ถึงคาสซานดร้า ขณะนั่งแท็กซี่ไปที่ร้านไอวี่ น่าแปลกที่ใครต่อใครก็ชอบคาสซานดร้าตอนเรียนมหาวิทยาลัย แต่ทุกคนที่ที่ทำงานกลับไม่ชอบหล่อน จะว่าไปแล้วก็ไม่ทุกคนในมหาวิทยาลัยหรอกที่ชอบคาสซานดร้า แต่ก็เกือบทุกคน ใช่ไหม? แล้วทำไมนะ ทำไมเมเดลีนกับบรรณาธิการแฟชั่น จะว่าไปแล้วพนักงานวาย์เคฯแทบ ทุกคนไม่ชอบคาสซานดร้า แล้วก็ปิดประตูใส่หน้าเวลาที่หล่อนเดินเข้ามาจะชวนคุย แล้ว... เมเดลีนพยายามเตือนฉันเรื่องอะไรกันนะ จากคุณ : nicechick - [ 15 ส.ค. 46 23:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาขัดจังหวะหรือเปล่าก็ไม่รู้ อิจฉาด้วย กินอะไรก็ไม่อ้วนเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 16 ส.ค. 46 00:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นีล มอร์เตน หล่อสุดๆ เหมือนกับที่เห็นบนปกนิตยสารคิว และปกอัลบั้มของเขา เขาตัวสูง หุ่นเพรียวผมบลอนด์ ตาสีเขียวอมเทาแกมน้ำตาลทองเหมือนสีเหล้าเพอร์นอดเติมน้ำ  รอยยิ้มน่ารักตื่นเต้นที่ทำให้หน้าเขาดูสดใส  ตัวจริงของเขาดูดีกว่าที่ฉันคาดไว้เสียอีก  แล้วก็....มันอาจจะฟังดูงี่เง่า เราสองคนคุยกันถูกคอเหลือเกิน ส่วนมากเวลาที่ฉันสัมภาษณ์คนดังแล้ว พวกเขาพูดกับฉันเหมือนกับพูดใส่เทปไม่ใช่คนจริงๆ พวกเขาใส่อารมณ์ บอกเล่าเรื่องที่น่าสนใจทั้งหลายของตัวเอง บอกฉันว่าพวกเขารัก อัลบั้ม หรือ หนัง หรือ ละคร อันใหม่นี้แค่ไหน แล้วก็จากไป  คนสัมภาษณ์เป็นแค่ส่วนหนึ่งของขั้นตอน อย่าว่าแต่เห็นว่าคนสัมภาษณ์เป็นคนมีเกียรติมีศักดิ์ศรีเล้ย พวกคนดังไม่คิดแม้แต่ว่าเรามาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์เหมือนกัน  แต่นีลไม่ใช่อย่างนั้นเขาคุยกับฉันราวกับว่าเราได้นัดเดทกัน และราวกับว่าเขากำลังอยากชวนฉันเป็นแฟน เขามีอารมณ์ขัน มีสเน่ห์ และก็ทำตัวเหมือนคนปกติธรรมดา เมื่อถึงเวลาทานของหวาน เราคุยถูกคอจนเติมประโยคให้กันและกันได้ คุยกันเร็วจนแทบหายใจไม่ทัน นั่นฉันยังไม่ได้เริ่มสัมภาษณ์เลยนะ มันเหมือนกับว่าเราสองคนพูดคุยเรื่องสัพเพเหระ หัวเราะด้วยกัน ยิ้มให้กัน เหมือนกำลังตกหลุมรักฉันหมายถึงตัวเองน่ะ ฉันหลงรักเขาเข้าแล้ว แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 46 14:52:51 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 46 14:50:48 จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 14:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมบลอนด์ของนีล เป็นทรงชี้ๆ แต่มีบางปอยที่จัดไม่อยู่ ตกลงมาปิดตาเขา  ฉันต้องห้ามตัวเองไม่ให้เอื้อมตัวข้ามโต๊ะและปัดผมให้เขา  คุณเคยรู้สึกอย่างนั้นกับใครสักคนไหม ที่คุณห้ามใจไม่ให้อยากสัมผัสเขาไม่ไหว นีลก็คงรู้สึกเช่นกัน ฉันคิดด้วยความดีใจ เพราะเขาเอื้อมมือผ่านผ้าปูโต๊ะสวยสะอาด มาลูบมือฉันเบาด้วยนิ้วมือยาวๆ แบบนักเล่นกีต้าร์ของเขา  ตอนนั้นเราดื่มไวน์ไปแล้วหนึ่งขวด บรั่นดีสี่แก้วและกำลังคิดว่าจะไปต่อที่ผับเล็กๆ สักแห่งแล้วก็อาจจะได้สัมภาษณ์กันจริงๆ เสียที ถ้าเรายังสนใจเรื่องสัมภาษณ์กันอยู่ จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 14:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผู้หญิงผมบลอนด์คนหนึ่งเดินฉับๆ เข้ามาในร้าน หลังจากที่หล่อนถามอะไรสักอย่างจากบริกรหล่อนเดินตรงลิ่วมาที่โต๊ะเรา  หน้าของหล่อนคุ้นๆ อย่างไรชอบกล หล่อนดูเหมือนพวกผู้หญิงหรูๆ ที่ชอปปิ้งที่จาเกอร์ แถมยังสวมแหวนเพชรวงใหญ่เป้งหลายวง ฉันนึกว่าหล่อนเป็นคนดังที่ฉันเคยเขียนถึงในคอลัมพ์ข่าวสังคม "มอลลี่ โอรูร์คใช่ไหม" หล่อนถาม ขบฟันขาวเรียบสวย ถึงแม้ฉันจะดื่ิมไวน์ไปแล้วสามแก้วและบรั่นดีอีกสองแก้วใหญ่  ฉันรู้ด้วยสัญชาตญาณว่ามีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น นีลก็คงคิดเช่นกัน เขาเอื้อมตัวเข้าใกล้เพื่อป้องกันฉัน แต่ก็ช้าไปกว่าผู้หญิงไฮโซคนนั้น "นังสารเลว!" หล่อนตะโกน "แกเป็นชู้กับผัวฉัน แถมยังหน้าด้านใช้ชื่อจริงเวลาโทรมาบ้านฉัน  ฉันจะไล่แกออกจากงาน นังโง่ นิตยสารที่แกทำเป็นของฉัน ไม่ใช่ของโทนี่ แล้วฉันก็จะไล่โทนี่ออกเหมือนกัน!" จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 14:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วมิสซิสมิลาโน่ก็ตรงเข้ามาตบตีฉัน  ฉันบอกได้แค่ว่า ต้องขอบคุณพระเจ้าที่หล่อนใช้มือข้างที่ไม่มีแหวนเพชรไม่งั้นฉันคงอาการหนัก ไม่ได้หมายความว่าโดนชกจนตาเขียวนี่ไม่หนักแต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่า ต้องโดนถอนขนคิ้วอย่างเจ็บปวดโดยไม่ใช้ยาชาด้วยเพชรเม็ดโต โชคดีที่บริกรมาพาหล่อนออกไปก่อนที่จะชกตาอีกข้างของฉัน และก่อนที่นีลจะสาดน้ำใส่หล่อน นีลโมโหสุดขีด "คงเป็นคาสซานดร้าน่ะ"  ฉันพูดออกได้ถึงแม้ว่าจะยังช็อค "เพื่อนร่วมแฟลตของฉัน เขากำลังควงผู้ชายคนนึงอยู่ ซึ่งก็คงเป็นสามีของผู้หญิงคนนั้น มิสซิสมิลาโน"  ฉันส่ายหัวด้วยความสับสน "แต่ฉันคิดไม่ออกว่าทำไมหล่อนถึงคิดว่าเป็นฉัน" นีลคอยกอดปลอบและแตะใบหน้าบวมช้ำของฉันเบาๆ จนเรากลับมาถึงแฟลต  ตลอดบ่ายวันนั้นเขาช่วยเอาน้ำแข็งวางบนตาฉันและทำช็อคโกแลตร้อนให้กิน  ฉันอธิบายเรื่องคาสซานดร้าให้เขาฟังมากขึ้น ยิ่ิงฟังนีลยิ่งดูครุ่นคิด  เรื่องนี้ตรงกับที่เมเดลีนพยายามเตือนฉัน พอฉันโทรไปถาม เมเดลีนก็อธิบายอย่างละเอียด "นายโทนี่ มิลาโน" หล่อนเอ่ยชื่อเขาราวกับว่าจะถ่มน้ำลายไปด้วย "มาคุยกับฉันเรื่องที่จะไล่เธอ ออกแล้วก็เอาตำแหน่งให้คาสซานดร้า ยัยนั่นน่ะใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อที่จะไต่เต้า และหล่อนไม่สนว่าต้องเหยียบหัวใครให้ตัวเองขึ้นสูงได้ รวมทั้งเธอด้วย มอลลี่  เสียใจด้วย ฉันรู้ว่าเธอคิดว่ายัยนั่นเป็นเพื่อน แต่หล่อนไม่คิดอย่างนั้น  แต่หล่อนคำนวนพลาดไปหน่อยเรื่องโทนี่  ตระกูลเมียเขาเป็นเจ้าของนิตยสารกับสำนักพิมพ์ ถ้าไม่ได้เมีย  เขาไม่มีอะไรติดตััวเลย  แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเมียเขานึกว่าเป็นเธอ" จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นีลเข้าไปทำพาสต้าในครัว คาสซานดร้าเดินเข้ามาในแฟลต สวมเสื้อคาดิแกนแคชเมียร์ตัวใหม่ของฉัน ใบหน้าสวยดูมีสีหน้าพึงพอใจ หล่อนหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นตาที่เขียวคล้ำมากยิ่งขึ้นของฉัน "โถ น่าสงสาร" หล่อนกล่าว พยายามเอากระดาษทิชชู่ปิดปากให้เลิกหัวเราะ หล่อนชะงัก เมื่อนีลเดินถือพาสต้าออกมาจากห้องครัว  ด้วยความที่นีลรูปหล่อและเป็นคนดัง ท่่าทางของคาสซานดร้าเปลี่ยนไป หล่อนหยุดหัวเราะ แล้วเปลี่ยนสีหน้าท่าทางให้เป็นแบบเทพธิดาอธีนา ที่หล่อนมักจะทำเวลาเห็นผู้ชายที่หล่อนชอบ ปากของหล่อนโค้งขึ้นกลายเป็นรอยยิ้มยวน ดวงตาเป็นประกายเหมือนจะบอกว่า "คุณไม่รู้หรอกว่าฉันเซ็กซี่แค่ไหน เซ็กซี่กว่ายัยผู้หญิงเห่ยๆที่คุณมาด้วย มากกก" สีหน้าแบบนี้ดึงดูดผู้ชายได้ทุกที แต่ไม่ใช่คราวนี้ นีลดูไม่ใส่ใจ ตรงกันข้าม เขาดูโกรธและรังเกียจ จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 "มอลลี่่ตาคล้ำ เพราะโดนภรรยาของผู้ชายที่คุณเป็นชู้ด้วย ชกที่ร้านไอวี่" "โธ่ อย่างนี้ มอลลี่ก็ อดตาสว่างสิ" คาสซานดร้าตอบกลับอย่างรวดเร็วและมีไหวพริบ แต่ดูเหมือนจะผิดกาละเทศะกับบทสนทนานี้  ปกติแล้วผู้ชายที่หล่อนสนใจ จะมองหล่อนกลับด้วยตาหวานซึ้ง  ไม่ใช่ด้วยสายตาแค้นเคืองและติเตียรอย่างที่นีลกำลังเป็นอยู่ "รู้ไหมว่าทำไม ภรรยาของผู้ชายคนนั้นถึงได้คิดว่า มอลลี่เป็นชู้กับสามีเขา?"นีลถาม น้ำเสียงเย็นชา คาสซานดร้าหัวเราะอย่างเขินๆ เสียงหัวเราะที่ไม่เคยกวนใจฉันมาก่อนจนถึงบัดนั้น  "มันเป็นเรื่องตลกน่ะ" หล่อนกล่าว แล้วหันหน้ามาทางฉัน "ขอโทษจ้ะ เพื่อนรัก  แต่ตอนฉันโทรไปบ้านเขา แล้วเขาไม่อยู่ ฉันให้ชื่อเธอไว้น่ะ"  หล่อนคงสังเกตเห็นตาฉันเบิกกว้าง ก็เลยรีบแก้ตัวเพิ่ม "คนใช้บ้านเขาเป็นคนเปอร์โตริโก หรืออะไรสักอย่างเขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย  ฉันก็เลยคิดว่าคงไม่เป็นไร ก็เลยใช้ชื่อเธอเป็นรหัสให้โทนี่น่ะ  เธอคงเข้าใจฉันนะ  ใช่ไหมจ๊ะ มอลล์" หล่อนพยายามเกลี้ยกล่อม จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:13:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 "เป็นไปได้ไหมว่า ไอ้การเล่นสนุกใช้ชื่อปลอมของคุณนี่ เป็นแผนให้ร้ายมอลลี่ เพื่อที่คุณจะได้แย่งตำแหน่งงานของเธอ" นีลรู้ทันเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็วเหลือเกิน มิน่าละเขาถึงได้เป็นนักเขียนเพลงที่ร่ำรวยได้ คนอะไรทั้งฉลาดทั้งหล่อ "อย่าพูดอะไรไม่เข้าท่า ไม่เกี่ยวกับงานเสียหน่อย" คาสซานดร้าเถียง "โทนี่จะให้ตำแหน่งฉันทันทีที่ฉันต้องการ  ที่ฉันบอกชื่อมอลลี่ไป ก็เพราะว่า ถ้าภรรยาเขามาเจอตัว มอลลี่เข้า ไม่มีทางที่ภรรยาเขาจะคิดว่าสามีเขาจะมามีอะไรกัยมอลลี่หรอก ก็มอลลี่เขาดูจืดชืดเกินไปสำหรับโทนี่ มันเป็นการกลบเกลื่อนที่ดีออก" "เผอิญผมเห็นว่ามอลลี่สวยมาก" นีลเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล หันมามองฉัน  "ผมชอบคนที่ดูเป็นธรรมชาติ  ไม่เหมือนพวกคอยแต่งพอกจนดูสำเร็จรูปเหมือนอาหารหมา"   ดวงตาคู่สวยจ้องไปที่คาสซานดร้าด้วยท่าทีที่ทำให้หล่อนรู้ตัว ว่าอาหารหมาที่เขาพูดหมายถึงหล่อน คาสซานดร้าโกรธจนตัวสั่น  "ตอนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้วนี่" จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 "เดี๋ยวก่อน คาสซานดร้า" ฉันเอ่ยปากเป็นครั้งแรก "ฉันว่า เธอคาดการณ์ผิดเกี่ยวกับโทนี่เขาให้ตำแหน่งเธอไม่ได้หรอก จริงๆ แล้ว ฉันขอบอกด้วยว่าเขาจะมาทวงโรเลกซ์คืนหลังจากที่ภรรยาไล่เขาออกจากบ้าน"  ฉันหยุดพูดชั่วคราว ประหลาดใจที่ตัวเองรู้สึกสะใจ "เขาไม่ใช่ เจ้าของวายเคย์ฯ ภรรยาของเขาต่างหาก บริษัทสำนักพิมพ์ทั้งหมดเป็นของตระกูลเธอ แล้วโทนี่คงโดนไล่ออกแน่นอน ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เมเดลีนฟังทั้งหมดแล้ว แล้วเขาก็เล่าให้ภรรยาโทนี่ฟังต่อ มิสซิสมิลาโนขอโทษขอโพยเรื่องที่ชกหน้าฉันใหญ่ แต่ฉันว่าเธอโดนไล่ออกแล้วล่ะ เธอกับโทนี่จะไปที่ศูนย์หางานด้วยกันก็ได้นะ" คาสซานดร้าอ้าปากค้าง ทั้งฉันและนีลมองเห็นฟันที่ผ่านเทคนิคทันตกรรมราคาแพง ของหล่อนทั้งปาก "เธอล้อเล่นใช่ไหม"  หล่อนสูดลมหายใจเข้าปอด "เขารับปากไว้แล้ว...." แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 46 15:22:36 จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:21:43 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หล่อนพูดพึมพำกับตัวเอง ท่าทางช็อค  ฉันมองดูหล่อน สงสัยว่าเป็นไปได้อย่างไรที่ตลอดเวลายี่สิบสามปี ฉันคอยปกป้องผู้หญิงคนนี้ ผู้ที่ได้เหยียบย่ำฉันด้วยรองเท้าส้นสูงแหลม  หล่อนคอยแย่งผู้ชาย แย่งความคิด ความมั่นใจ และ พยายามจะแย่งตำแหน่งของฉัน คาสซานดร้าได้เผยตัวตนที่แท้จริงออกมาหลังจากที่ฉันตาบอดอยู่เสียนาน นีลบอกว่า เหมือนกับหนังคลุมได้หลุดออกจากตาของฉันเสียที คาสซานดร้าที่แท้จริงช่างน่าเกลียด และฉันเองก็คงมีข้อบกพร่องถึงได้ทนอยู่กับหล่อนมาได้นานขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าฉันต้องมีหล่อนเพื่อให้รู้ซึ้งถึงความแตกต่างในชีวิต ความแตกต่างระหว่างช่วงเวลาที่ลำบาก (ช่วงคาสซานด้า) และ ช่วงเวลาแสนสุข (ช่วงปัจจุบัน กับนีล) จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนนี้ ฉันไม่ได้เจอคาสซานดร้ามาหลายเดือนแล้ว หล่อนคอยโทรฯมาหาฉันที่ทำงาน แต่ฉันก็ไม่ค่อยจะโทรกลับ  หล่อนโดนไล่ออกจากวายเคย์ฯ อย่างที่รู้กัน ตอนนี้เป็นนักเขียนอิสระให้ "วารสารนักแต่งต้นไม้" และกำลังพยายามดิ้นรนจะกลับมาทำนิตยสารสำหรับผู้หญิงอีกภรรยาของโทนี่ ได้จัดการกระจายข่าวเสียหายของคาสซานดร้าไปทั่ว หล่อนคงหมดหวังที่จะได้งานในวงการนี้ที่ใครต่อใครก็รู้จักกันหมด คาสซานดร้าพยายามดิ้นรนให้ได้รับเชิญมาที่บ้านของเราด้วย  ตอนนี้นีลกับฉันอยู่ที่ทาวเฮาส์ทรงเก่าหลังน่ารักในย่านอิสลิงตัน ถึงแม้ว่าเราจะมีคนงานเข้าออกที่บ้านตลอด สร้างห้องบันทึกเสียงชั้นแรกและซ่อมแซมห้องเลี้ยงเด็กข้างบน ใช่แล้ว คุณทายถูกแล้ว กำหนดคลอดลูกของเราเดือนมีนาคมนีลตื่นเต้นดีใจสุดขีด เราสองคนขึ้นชื่อเรื่องจัดปาร์ตี้สนุกที่บ้าน หนังสือพิมพ์เดลี่ เมล์ ขนานนามเราว่า คู่รักมหาอำนาจคู่ใหม่ของลอนดอน ส่วนหนึ่งก็เพราะว่าฉันได้รับเลือกให้เป็นบรรณาธิการของ อูเบอร์เบ้บ นิตยสารใหม่ของบริษัท  เราทั้งสองกลายเป็นคู่ทันสมัยของสังคมด้วยงานปาร์ตี้ที่มีรายชื่อแขกระดับร็อคสตาร์ คาสซานดร้าอยากมาปาร์ตี้ของเราจนแทบคลั่ง แต่นีีลไม่ยอมให้เชิญหล่อนเข้าบ้าน ฉันก็ได้แต่สงสารหล่อน เกือบจะสงสารน่ะ จากคุณ : nicechick - [ 17 ส.ค. 46 15:34:20 ]