ความคิดเห็นที่ 1                              ‘นี่เขาเห็นเราเป็นอะไรกันแน่นะ’ หญิงสาวร่างเล็กที่นั่งอยู่หน้ากองหนังสือกองโตคิดอย่างแค้นใจ ดวงตากลมคู่สวย ที่ปกติมักจะแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา ตวัดค้อนส่งให้ ‘ตัวต้นเหตุ’ ที่ยืนอยู่ด้านใน                ร่างสูงๆในชุดกาวน์สีขาวสะอาด มือยาวเรียวได้รูปสวยจับต้อง ‘คนไข้’ อย่างเบามือ สีหน้าอ่อนโยนเป็นนักหนา หากไม่เท่ากับดวงตาหลังแว่นวาวนั่น ที่แม้ไม่ต้องเห็นด้วยตากิรณาก็เดาได้เลยว่ามันต้องฉายแววอ่อนโยนเป็นแน่..                  “แป๊บเดียวนะครับ... หมอฉีดยานิดเดียว ไม่เจ็บหรอก... เอาล่ะ... เก่งมาก....” เสียงอ่อนโยนนั่นทำให้กิรณาหน้าบึ้งยิ่งขึ้น...                  ..... ตายจริง... นี่หล่อนหึงกระทั่งหมาเชียวหรือ.....                 ความคิดนั้นทำให้หล่อนอดหัวเราะออกมาไม่ได้ พอดีกับที่คนที่เพิ่งถูกนินทาในใจหันมาสบตาพอดี... ดวงหน้าอ่อนโยนนั่น ฉายแววอ่อนหวานชั่วขณะ และนั่นก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้คนที่นั่งปั้นปึ่งมาตลอดเช้า หน้าร้อนขึ้นมาทันที...                   “เป็นไงกี... เบื่อไหมจ๊ะ” เสียงอ่อนๆถามขึ้นอย่างห่วงใย... หนอย... พูดกับแฟนที่แสนน่ารักอย่างกิรณาด้วยน้ำเสียงเดียวกับที่ใช้ปลอบเจ้าขนฟูเมื่อกี๊เปี๊ยบเลย....  หญิงสาวคิดอย่างเข่นเขี้ยว... เสียงที่ตอบออกไปจึงติดสะบัดอย่างงอนๆ....                 “ไม่เบื่อเลยมั๊งคะ... วันหยุดทั้งที... แทนที่จะได้ไปไหนกัน... กีก็ต้องมานั่งหน้าแป้น...หูตูบอยู่ที่คลีนิคแบบนี้...” จิระศักดิ์เอื้อมมือไปโยกหัวของคนแสนงอน ที่นั่งหน้าเมื่อยมาตั้งแต่เช้าอย่างไม่นึกโกรธเคือง...                   “เดี๋ยวตอนบ่ายก็ปิดร้านแล้วค่ะ... กีอยากไปไหนละจ๊ะ” เมื่อคนที่ ‘ง้อ’ กันอยู่เป็นประจำเริ่มง้อ... คนแสนงอนที่ ‘งอน’ เป็นประจำเช่นกัน ก็มีสีหน้าดีขึ้น                    “จริงนะคะ.... กีอยากไปทะเล” คนตัวโตพยักหน้าอย่างเอาใจ ทำให้หญิงสาวที่ยังวางฟอร์มอยู่เล็กน้อย ลืมท่านั่งคอแข็งที่อุตสาห์ตั้งใจเอาไว้เสียสนิท...                     จิระศักดิ์แอบยิ้มเมื่อมือเล็กๆเขย่าแขนเขาอย่างดีใจ....                     “ไชโย... คุณหมอจิใจดีที่สุดในโลกเลย”                       รถยุโรปขนาดกลางที่มุ่งหน้าออกนอกเมืองด้วยความเร็วปกติ โดยปล่อยให้คนอื่นแซงไปอย่างใจเย็น..                     จิระศักดิ์เป็นเช่นนี้เสมอ ชายหนุ่มใจเย็น และที่สำคัญ... ใจดีมากๆ... กิรณาแอบมองซีกหน้าขาวสะอาดภายใต้แว่นกันแดดของคนที่ขับรถด้วยท่าทีสบายๆ....                    หญิงสาวถอนหายใจเฮือก... ถ้าไม่ใจเย็นจริง คงไม่สามารถทนหล่อนได้หรอก... หญิงสาวรู้ตัวดีว่าหล่อนเองค่อนข้างเอาแต่ใจ... หากแต่ด้วยความใจดีของคนข้างๆ... ไม่ว่าหล่อนจะทำฤทธิ์อย่างไร ก็ไม่มีสักครั้งที่ชายหนุ่มจะโกรธเคือง... เขาเอาอกเอาใจหล่อนเสมือนหล่อนเป็นเด็กน้อยของเขาเสมอ....                    .... เด็ก... เฮ้อ... เมื่อไหร่จิระศักดิ์จะจำได้สักทีนะว่าหล่อนเด็กกว่าเขาเพียงเก้าปีเท่านั้น... และตอนนี้ เด็กหญิงกิรณาที่เขาเจอครั้งแรก ก็ได้กลายเป็นนางสาวกิรณามาตั้งหลายปีแล้ว....                    บางครั้ง หญิงสาวก็ไม่แน่ใจนัก ว่าเพราะความใจดีของเขาหรือเปล่า... ที่ทำให้เขาไม่ปฏิเสธความรักของหล่อน... นี่ถ้าหล่อนไม่ลงมือขายขนมจีบให้จิระศักดิ์ก่อน ก็ฝันไปเถอะว่าคนอย่างนี้จะมาบอกรัก...... นี่ขนาดคบกันมาตั้งหลายปี... คำว่า ‘รัก’ ยังไม่เคยหลุดออกมาจากปากเลยสักครั้ง...                    หญิงสาวถอนหายใจ... แม้ว่าแววตาเขาจะบอกชัด... หากแต่หล่อนก็เดาเอาเองทั้งนั้น... กิรณาไม่แน่ใจเลย ว่าเรื่องทั้งหมด... อาจจะเป็นหล่อนก็ได้ ที่รักเขาเพียงข้างเดียว...                  แค่คำๆเดียวที่หล่อนอยากได้ยินเป็นนักหนา... เขายังไม่เคยบอกให้หล่อนแน่ใจเลยสักครั้ง                  .... ไม่รู้กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไง...                 กิรณาคิดอย่างแค้นใจ... ดูเถอะ... หล่อนออกจะรักเขาคนเดียว... แล้วก็ไม่เห็นอายเลยที่จะบอกรักเขาวันหนึ่งตั้งหลายๆรอบ...  และทุกครั้งที่หล่อนบอกรักเขา... ดวงหน้าขาวก็ดูเหมือนจะซับสีเลือดขึ้นทุกครั้ง และดวงตาหลังแว่นกรอบบาง ก็จะฉายแววอ่อนหวาน อย่างที่ไม่ว่าจะทำใจอย่างไร ก็ไม่อาจที่จะโกรธเจ้าของแววตาอย่างนี้ได้เลย...                    จิระศักดิ์มองคนตัวเล็กที่เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวบึ้งอย่างนึกขัน                    .... เด็กหนอ...เด็ก...                    ไม่ว่าจะคิดอะไรอยู่ ความรู้สึกทั้งมวลของเจ้าหล่อนก็จะแสดงออกมาทางสีหน้า... อ่านง่ายราวกับอ่านหนังสือการ์ตูนเชียวล่ะ....                   นี่จนเขาจอดรถที่ปั๊มข้างทางแล้ว... ก็ยังไม่รู้สึกตัวอีก... ชายหนุ่มมองคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู... อาจจะเป็นเพราะว่าเขาเห็นหล่อนมาตั้งแต่ยังเด็กก็ว่าได้.... ตอนที่เริ่มคบกัน กิรณาเพิ่งจะสลัดชุดคอซองออกไม่ถึงปีด้วยซ้ำ...                 เขารู้จักกับหญิงสาวตรงหน้านี้ผ่านทางญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง... ตอนนั้น เขายังเป็นเพียงนักศึกษาปีสุดท้ายและหญิงสาวคนนี้... ยังใช้เด็กหญิงอยู่เลยด้วยซ้ำ.... ด้วยความที่ทั้งเขาและเธอต่างก็เป็นลูกคนเดียว.... เด็กหญิงกิรณาจึงตามติดเขาแจ...                ดังนั้นนอกจากความรักฉันหนุ่มสาวแล้ว เขายังมีความรักอย่างเพื่อน อย่างพี่ ให้กับคนตัวเล็กอย่างเต็มเปี่ยม...                ครั้งแรกกิรณาบอกถึงความในใจของหล่อนนั้น เขาเองต้องยอมรับว่า... ตกใจ.. อยู่เหมือนกัน... ไม่ใช่อะไรหรอก... ตกใจตัวเอง.. ที่ทำตัวราวกับเฒ่าหัวงู... แอบหลงรักเด็กรุ่นน้องตั้งหลายปีอย่างนั้น...                แรกๆเขาก็อดรู้สึกเขินๆไม่ได้  ที่คนที่เรียนจบ จนทำงานแล้วอย่างเขา กลับคบกับเด็กมัธยมอย่างกิรณาอย่างเปิดเผย... แถมยังเป็นเด็กมัธยมชนิดหน้าอ่อนอีกต่างหาก จึงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ที่เขาจะต้องยิ่งระมัดระวังกิริยาที่จะแสดงออกต่อสาวน้อยหน้าหวานคนนี้... ไม่ให้ดูว่าเขา ‘หลอกเด็ก’.... ถึงจะจริงก็เถอะ...                   “อ้าว... ไม่ลงหรือจ๊ะ” เสียงห้าวๆที่ดังขึ้น ทำให้คนตัวเล็กที่ดูว่าจะปล่อยความคิดออกไปไกลแสนไกลสะดุ้งสุดตัว...                  “พี่จิจอดรถตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ กีไม่เห็นรู้เรื่องเลย” ชายหนุ่มหัวเราะให้กับท่าทีเก้อเขินนั่น ก่อนที่จะอดโยกหัวเล็กๆเล่นอย่างเอ็นดูไม่ได้                  “ก็เราเดี๋ยวบึ้งเดี๋ยวยิ้มมาตลอดทาง... ไม่อยากจะเดาก็ต้องเดาถูกว่านั่งนินทาพี่ในใจ... เห็นว่าแอบมองมาหลายที เลยจอกรถให้มองซะให้เต็มตา” จิระศักดิ์กลั้นหัวเราะ เมื่อเห็นอีกฝ่ายหน้าแดงขึ้นมาทันที... เห็นไหม... เจ้าหล่อนอ่านง่ายจะตายไป...                  จิระศักดิ์เปิดประตูร้านกาแฟขนาดเล็กที่จัดอย่างน่ารักให้หญิงสาวที่เดินตามมาเข้าไปก่อน ก่อนจะเดินตามเข้าไปนั่งที่มุมเล็กๆริมหน้าต่างที่ค่อนข้างห่างไกลผู้คน                 กาแฟเย็นแก้วใหญ่ที่วางอยู่ตรงหน้า ทำให้กิรณาทำตาโต...                 ..... ถ้าหล่อนซัดไอ้กาแฟแก้วขนาดนี้เข้าไป... มีหวัง... คืนนี้ตาสว่างถึงเช้าแน่....                 จิระศักดิ์ยิ้มเมื่อเห็นท่าทีนั้น...                “ก็ไม่เห็นต้องกินให้หมดเลยนี่” หญิงสาวมองคนใจดี ที่ยังไงก็ใจดีอยู่วันยันค่ำ แล้วยิ้มหวานให้...                “เสียดายนะคะ...” ชายหนุ่มมองคนตัวเล็กอย่างรู้ทัน...               “กีอยากกินแค่ไหน ก็แค่นั้น ที่เหลือเดี๋ยวพี่จัดการเอง”                หญิงสาวแอบยิ้ม... เกิดเป็นคนใจดีก็ลำบากเหมือนกันนะเนี่ย... ยิ่งเป็นคนใจดี ที่ต้องอยู่กับเด็กเอาแต่ใจอย่างหล่อนแล้ว... ไม่ว่าอะไรที่หล่อนไม่ชอบ หรือไม่อยากทำ หรือแม้แต่ขี้เกียจจะทำ ชายหนุ่มตรงหน้า ก็จะจัดการทำให้เสร็จโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ... หากแต่ทุกอย่างต้องมีข้อยกเว้น... กิรณาถอนหายใจ...                   จิระศักดิ์ยินดีทำทุกอย่างให้หล่อนอย่างเต็มใจ... ยกเว้นเรื่องเรียน... ที่เขาบอกแต่ว่า... เดี๋ยวพี่สอนให้.. ไม่ว่าหล่อนจะงอแงเพียงใด... คนตัวสูงก็จะมีเพียงรอยยิ้มบาง คล้ายกับผู้ใหญ่เวลามองเด็กดื้อ... ปล่อยให้หล่อนโวยวายจนพอใจ... แล้วจึงเริ่ม ‘สอน’ อย่างใจเย็น....               เฮ้อ... ถ้าหล่อนเป็นนางเอก... ต้องต้องเป็นนางเอกประเภท ‘ไม่ได้เรื่อง’แน่ๆเลย... แล้วก็ต้องไม่คู่ควรกับพระเอกแสนดี... อย่างจิระศักดิ์เป็นแน่...               ดีจริง... ที่โลกนี้ไม่ใช่นิยาย... พระเอกรูปหล่อ แสนดีคนนี้เลยตกอยู่ในกำมือของนางเอกเฟอะฟะ นิสัยเสียอย่างหล่อน...             ชายหนุ่มมองคนตรงหน้าที่มีท่าทีอารมณ์ดีผิดปกติอย่างสงสัย...              “คิดอะไรอยู่จ๊ะ... นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว”             “คิดว่ากีรักพี่จิทีสุดในโลกเลย” คำตอบของหญิงสาวทำให้จิระศักดิ์มองคนตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนโยน...               “จ๊ะ... พี่รู้แล้ว” สายตานั่นทำให้กิรณาใจเต้น... หากเพียงครู่เดียว... นี่ถ้าเป็นพระเอก... ก็ต้องบอกนางเอกแล้ว... ว่าพี่ก็รักกีที่สุดในโลกเหมือนกัน... นี่อะไร... บอกว่ารู้แล้ว... เฮ้อ... ถ้าไม่นับนัยน์ตาหวานจะหยดหลังแว่นกรอบบางแล้ว... คำตอบที่บอกออกมานี่ช่างทำลายมู๊ดอย่างที่สุดเลยเชียว...                   จิระศักดิ์มองคนตัวเล็กที่ดูจะหงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว... หากคราวนี้เขาไม่เข้าใจจริงๆ...                    ....เด็กผู้หญิงนี่เข้าใจยากจังเลยนะ...  ชายหนุ่มแอบคิดในใจ... แต่ว่าตอนงอนป่องๆแบบนี้... สาวน้อยตรงหน้าก็ดูน่ารักไปอีกแบบเหมือนกันนะนี่...                    จิระศักดิ์หัวเราะในคอ... ไม่ว่าหล่อนจะทำอะไร... สำหรับเขาแล้ว.. หล่อนก็น่ารักที่สุดเสมอแหละ...                                                      ~ * ~ * ~ *  ~*  ~* ~ * ~ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 16 ส.ค. 46 21:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2                ลมทะเลที่พัดแรงแรงราวกับจะพัดคนตัวเล็กบางให้ปลิวไปตามลม... กิรณามองมือสวยที่กุมมือหล่อนไว้แน่น.... หญิงสาวมองคนตัวโตแล้วยิ้ม....                   .....เสียงในหัวใจดวงน้อยของหล่อน ร้องบอกดังลั่น ว่าหล่อนรักแสนรัก ผู้ชายคนนี้....                   จิระศักดิ์หยิบขวดใบเล็กในกระเป๋ากางเกงออกกมา ก่อนที่จะก้มลงหยิบทรายสีขาว ละเอียดราวกับแป้งใส่ลงในขวด โดนมีคนตัวเล็กก้มไปมองจนแทบชิด...                  “พี่จิทำอะไรน่ะ” ชายหนุ่มหันมายิ้มให้คนตรงหน้า                  “พี่เก็บทรายใส่ขวดไว้เป็นที่ระลึก ว่าเราสองคนได้มาทะเลกันสองต่อสองเป็นครั้งแรก” หญิงสาวรู้สึกถึงหัวใจที่พองฟูขึ้นคับอก... เถอะ... ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยบอกรัก... แต่ผู้ชายคนนี้ มีอะไรหลายๆอย่างที่อ่อนโยนเกินกว่าที่ผู้หญิงกระโดกกระเดกอย่างหล่อนจะคิดถึง...                  กิรณามองซีกหน้าคมของคนที่กำลังก้มหน้าก้มตากรอกทรายใส่ขวดอยู่อย่างรักสุดหัวใจ... ไอ้เรื่องเล็กๆน้อยๆแต่สำคัญเหล่านี้แหละ ที่ทำให้หล่อนสามารถทนอยู่ได้... เพื่อรอวันที่คำว่า ‘รัก’ จะหลุดออกมาจากปากเขา...                เฮ้อ.... กิรณาเอ๋ย... หล่อนจะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขแค่ไหนนะ... ถ้าพี่จิ... คนปากแข็งแต่ใจอ่อนคนนี้จะบอกรักสักครั้ง...                 “พี่จิ...กีอยากรู้ว่าพี่จีรักกี... อย่างที่กีรักพี่จิไหม” คนอย่างกิรณาจะทนรอไปได้สักเท่าไหร่เชียว เสียงใสจึงถามขึ้นอย่างอดไม่อยู่                  จิระศักดิ์มองคนที่เงยหน้ามองตาแป๋วอย่างอยากจะรู้คำตอบ...                   เฮ้อ... หล่อนจะรู้ไหมนะ... ว่าไอ้ตากลมโตที่ทอแววอ่อนหวานของหล่อนนั้น ทำให้ใจเขาหวั่นไหวเพียงไหน... แค่จะห้ามใจไม่ให้กอดคนข้างตัวให้สมกับที่หล่อนน่ารักหนักหนา ก็ยากเสียเต็มแก่แล้ว...                   กิรณามองชายหนุ่มที่เมินหน้าหนีอย่างน้อยใจ.... อีกแล้วนะ... วันนี้หล่อนไม่ยอมจริงๆด้วย... ถ้าไม่รักกันจริงๆก็บอกมาให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่า...                   “พี่จิรู้ไหม... ตั้งแต่ที่เราคบกันมา พี่จิไม่เคยบอกรักกีสักคำเดียว ทีกียังบอกรักพี่จิทุกวันเลย... กีรักพี่จิ... กีรักพี่จิ... กี...” เสียงใสที่แทบจะกลายเป็นตะโกน ทำให้มือเรียวตะครุบปากหล่อนไว้แน่น...                    ดวงหน้าขาวแดงก่ำ หากแต่ประกายตาของเขา ทำให้หญิงสาวใจเต้น... อีกแล้วนะยายกิรณา... พอเขาทำตาหวานเข้าใส่หน่อยเดียว... ก็ทำเหมือนจะไม่ใส่ใจความปากแข็งของเขาเสียแล้ว...                  “เบาๆหน่อยสิจ๊ะกี... พี่อายเขา”                 คนตัวเล็ก หน้างอ แสนงอน แกะมือเขาออก.... จิระศักดิ์มองคนที่ทำปากยื่นปากยาวอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะบอกตัวเองเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้... ว่าหล่อนช่างน่ารักเสียจนเขาไม่อยากจะเชื่อว่าหล่อนจะมาหลงรักคนที่มีอายุมากกว่ามากๆอย่างเขาเข้าได้...                “กีไม่เห็นจะอายเลย... พี่จิอายเหรอ ที่กีรักพี่จิ” เสียงสะบัดๆของหล่อน ทำให้เขารีบบอก                “ไม่อายจ๊ะ... ไม่อาย...” กิรณาแอบมองคนตัวโตที่ทำเสียงอ่อนผ่านหางตา...                “หรือว่าพี่จิไม่รักกี.... พี่จิไม่เห็นเคยบอกว่ารักกีเลย”                “พี่ว่า... คำพูด... ไม่จำเป็นหรอกนะจ๊ะ การกระทำของพี่ยังบอกไม่ได้อีกหรือ... ว่าพี่รู้สึกอย่างไรกับกี”                 คนตัวโตที่มีทีท่ากระอักกระอ่วน ทำให้ความน้อยใจของหล่อนพุ่งถึงขีดสุด...                 “กีไม่รู้... กีไม่สนใจ... ถ้าพี่จิไม่รักกีก็บอกมาคำเดียว... กีก็จะเลิกรักพี่จิมั่ง”                 เสียงใสที่แทบจะเป็นตะโกนใส่หน้าเขา ก่อนที่ร่างเล็กๆจะวิ่งหนีไป ทำให้จิระศักดิ์ยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่อย่าง ทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะตัดสินใจวิ่งตามไป                กิรณาแค้นใจขาสั้นๆของหล่อนเป็นนักหนา ที่พอคนตัวโต ปากแข็ง ใจดำ วิ่งตามมา แป๊บเดียวก็ทันหล่อนแล้ว                มืออ่อนโยนหากแข็งแรงคู่นั้น หมุนตัวหล่อนให้หันหน้ามาเผชิญหน้า โดยแกล้งทำเหมือนไม่รู้สึกต่ออาการสะบัดของหล่อน...                ภาพคนตัวเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทำให้จิระศักดิ์อึ้งไปอย่างตกใจ                “กี... ร้องไห้...” สัมผัสอ่อนโยนจากชายหนุ่ม ที่บรรจงเช็ดน้ำตาออกจากแก้มนวลทำให้กิรณาสะอื้นฮัก                หญิงสาวโผเข้าซบอกคนที่รวบตัวหล่อนเข้าไปกอดอย่างปลอบโยน โดยไม่ใส่ใจกับอาการลังเลนั่นแม้แต่น้อย ก่อนที่จะนิ่งไปเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอบอุ่นบนแก้มนวล                “พี่จิ” หญิงสาวขืนตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรงนั้น ดวงหน้าที่ยังคงเปื้อนคราบน้ำตาแดงก่ำขึ้นมาทันที               “กีอย่าร้องไห้เลย.. พี่ขอโทษ”              เสียงห้าวๆที่ดังอยู่ใกล้อย่างไม่น่าเชื่อทำให้น้ำตาดูเหมือนจะเหือดแห้งไป...             “กีอย่าเลิกรักพี่นะ... พี่คง... ทนไม่ได้”               น้ำเสียงเจ็บปวดของคนที่กอดหล่อนไว้แน่นทำให้กิรณารู้สึกผิดขึ้นมา... เอ... จริงๆเขาต่างหากที่เพิ่งจะทำให้หล่อนเสียใจ... หากแต่ตอนนี้(ความไม่มี)เหตุผลใดๆก็ดูจะเลือนหายไป...              “ก็พี่จิไม่เคยบอกกีเลยนี่คะ ว่าพี่จิรักกีอย่างที่กีรักพี่จิหรือเปล่า” หล่อนได้ยินเสียงตัวเองอู้อี้อยู่ที่อกเขา               “พี่ไม่รู้ว่ามันสำคัญกับกีขนาดนี้... พี่คิดว่าพี่ใช้การกระทำบอกกี ดีกว่าคำพูดเพียงคำเดียว”                “กีรู้... แต่กีอยากจะให้แน่ใจนี่คะ...” หญิงสาวขยับจะเถียงต่อ หากแต่ต้องนิ่งไป เมื่อเสียงนุ่มเอ่ยอย่างอ่อนโยน...                                            “ พี่ รั ก กี ”                   ประโยคที่หล่อนอยากได้ยินเป็นนักหนาหลุดออกมาจากปากชายหนุ่ม ที่หน้าแดงก่ำราวกับลูกตำลึงสุก                   “อะไรนะคะ... กีไม่เห็นได้ยินเลย” จิระศักดิ์มองคนตัวเล็กที่แววตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะก้มลงกระซิบข้างหูอีกครั้ง                   “พี่รักกี... รักมาก... และจะรักตลอดไป”                   เสียงอ่อนโยนที่ดังแผ่วๆ... ย้ำคำที่หล่อนอยากฟังเป็นนักหนา ราวกับจะชดเชยที่ปล่อยปละละเลยมานานปี ทำให้กิรณายิ้ม ก่อนจะเขย่งตัวขึ้นกระซิบที่ข้างหูเขาบ้าง...                                     “กี ก็ จ ะ รั ก พี่ จิ ต ล อ ด ไ ป ค่ ะ ”                                                             ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 16 ส.ค. 46 21:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มาอ่านคนแรกเลยป่ายเนี่ย  หวานจิงๆๆ จากคุณ : ส้มหอมค่ะ - [ 16 ส.ค. 46 22:00:21 A:203.156.5.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวานแหววแจ๋วใส...... จากคุณ : GTW - [ 16 ส.ค. 46 22:39:25 A:202.133.172.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 มดตอมหึ่งๆ จากคุณ : ooo(^-^) (น๋อนหนังสือ) - [ 16 ส.ค. 46 22:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความรักของหนู่มสาว ป้าลืมไปแล้ว อยากหวนระลึกเหมือนกัน เลยต้องเช่า F4มาดู เพื่อเตือนรอยอดีต จากคุณ : น้าสือสาว - [ 16 ส.ค. 46 23:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผู้หญิงก็อยากที่จะได้ยิน ส่วนผู้ชายก็อยากที่จะแสดงออกจากการกระทำ อืม เป็นเรื่องที่น่ารักดี พบเห็นได้ทั่วไปครับ หุหุ จากคุณ : ชินตาโร่ - [ 17 ส.ค. 46 11:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 . . . ผู้หญิงต้องเอาแต่ใจ รู้มั๊ย?!. . . เข้าใจเลยล่ะ เพราะเราก็เป็นแบบนี้นะ แต่แหม ถ้าไม่รักไม่แคร์ ก็ไม่สนใจหรอกว่าเค้าจะทำยังไงกับเรา ใช่มั๊ยล่ะ จากคุณ : nOthinG - [ 17 ส.ค. 46 12:21:18 A:202.57.170.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 หวานซ้า แต่น่ารักดีค่ะ จากคุณ : น้ำใส - [ 17 ส.ค. 46 12:28:05 A:202.28.27.2 X:10.31.1.168 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อุ๊บบบบบบบบ !!!!!!!!!!!!!!! แฮ่ๆๆๆ มดกัดค่ะ อิอิอิ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 17 ส.ค. 46 12:33:04 A:202.28.27.2 X:202.28.251.97 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น่ารักอ่ะค่ะ ชอบมั่กๆ จากคุณ : ช้าพลู - [ 17 ส.ค. 46 12:33:34 A:202.28.27.2 X:202.28.251.166 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ๊ะ ไปเดาดีดีทีมาฉีดมดหน่อยดีกว่า ดูสิ เกาะเต็มจอคอมเลย แหม ผู้ชายดีๆอย่างงี้หาได้ที่ไหนกันนะ หึหึหึ จากคุณ : TSURUGI - [ 17 ส.ค. 46 13:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ๑^_______^๑           จากคุณ : ศรีจิตรา - [ 17 ส.ค. 46 13:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นอิจฉา โอ๊ย :) จากคุณ : scottie - [ 17 ส.ค. 46 13:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โหย...อยากได้ผู้ชายอย่างพี่จิบ้างอะ จากคุณ : ต้วนมันอ้า (ต้วนมันอ้า) - [ 17 ส.ค. 46 14:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โอ๊ะ อิจฉากี ... จากคุณ : นารูมิ - [ 17 ส.ค. 46 17:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีค่า....ตบมือแปะๆให้กับเหล่าผู้กล้าที่ฝ่าดงน้ำเน่า...เอ๊ย...น้ำตาลมาจนได้ค่า....                                                      ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ คุณ ส้มหอมค่ะ ใช่แล้วค่า.... อ่ะ... เอาเหรียญทองไปเลยจ้า...อิ..อิ.. คุณ GTW ขอบคุณค่า... ถือเป็นคำชม...ได้ไหมคะ... ^^ คุณ ooo(^-^) (น๋อนหนังสือ) เอ่อ... หึ่งๆเหรอคะ... แบบ... คำนี้มันใช้กะไอ้ตัวหัวเขียวๆไม่ใช่เหรอค่ะ...แหะ..แหะ.. คุณ น้าสือสาว คุณน้าขา... อย่างนี้มาร่วมก๊วนกะหม่าม๊าหนูได้เลยนะเนี่ย... ร่วมรำลึกความหวานด้วยกันไงคะ...^^ คุณ ชินตาโร่ เค้าว่ากันว่า...ผู้หญิงต้องขี้งอน...ผู้ชายต้องปากแข็ง...สงสัยจะจริงนะคะ คุณ nOthinG มีแต่ผู้หญิงที่เข้าใจหัวใจผู้หญิงด้วยกันเนอะ... ผู้ชายเค้าชอบหาว่าเราเข้าใจยาก...ก คุณ น้ำใส ขอบคุณค่ะ ^^ คุณ เอ่อ่อ่ะนะคะ ดีดีทีอยู่หนาย...ย... ส่งมาแถวนี้ด้วยค่า...อิอิ คุณ ช้าพลู ขอบคุณค่ะ... ดีใจที่ชอบนะคะ.. คุณ TSURUGI เฮ้อ... ตอบแล้วก็เศร้าใจค่ะ... ผู้ชายดีๆ... หาได้ที่... ในฝันมั๊งค่ะ...เอิ๊กส์ คุณ ศรีจิตรา เย้... ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบค่ะ^^ คุณ scottie ว๊าย...รีบไปหายาแก้มดกัดให้พี่สก๊อตตี้เร๊ว...ว...^^ คุณ ต้วนมันอ้า (ต้วนมันอ้า) แย่งเลยๆๆ....อ้าว...ไม่ใช่ค่ะ..ไม่ใช่ (ถีบภาคนางมารสุดฤทธิ์)^^ คุณ นารูมิ หุ..หุ... คุณนารูมิอยากได้ยาทาแก้มดกัด.. หรือว่าพัดลมมากระพือตาดีคะ...แหะ..แหะ... หมูพีใช้ทั้งสองแล้วยังไม่ค่อยได้ผลเลยค่ะ...^^                                                   ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ @^_______________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 17 ส.ค. 46 17:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ชอบบบบบบ.......มักๆๆๆๆๆๆ....มากกกกกก...เลยค่ะ.. หนูยีอ่านไปยิ้มไป   อะไรจะหวานได้น่ารักแบบนี้หนอ.... พี่พีทำงานหนัก เครียด  แล้วหาทางคลายเครียดแบบนี้ ดีจังค่ะ.. เป็นบุญของคนอ่านเหลือเกิน...แฮะๆ... ขอให้หายเครียด  เหนื่อย ไวๆนะคะ... จากคุณ : หนูยี - [ 17 ส.ค. 46 18:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หวานซะจริง ๆ นะ............ มดมาเต็มแล้ว จากคุณ : เม-ดา - [ 17 ส.ค. 46 20:16:49 A:203.150.6.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ ooo(^-^) (น๋อนหนังสือ) เอ่อ... หึ่งๆเหรอคะ... แบบ... คำนี้มันใช้กะไอ้ตัวหัวเขียวๆไม่ใช่เหรอค่ะ...แหะ..แหะ.. << อันนี้จงใจแซวน่ะครับ หวังว่าคงไม่โกรธกันนะ เรื่องที่ผู้หญิงเข้าใจยากน่ะอันนี้ก็จนป่านนี้ยังไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่รู้อย่างเดียวตอนนี้ยังไม่มีใครมาให้ทำความเข้าใจเลยนะ อิอิ ...ไม่เข้าใจ... จากคุณ : ooo(*= =)* (น๋อนหนังสือ) - [ 17 ส.ค. 46 21:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณ หนูยี อิ...อิ... แบบว่ามันเครียดมากค่ะคุณน้อง... เห็นรอยเขี้ยวตัวเองบนทางเดินในโรงงานแล้วก็นะ... คงไม่มีปัญญาหาเรื่องประเทืองปัญญามาฝากได้ (อย่างกะปกติจะมีแหนะ...เอิ๊กส์) เลยมีแต่เรื่องประเทืองอารมณ์ (คนเขียน)ค่ะ... ถ้าคนอ่านได้ประเทืองอารมณ์ด้วย... ก็แจ๋วเลยค่า... คุณ  เม-ดา หุ...หุ... นี่มาเรียกหาดีดีทีอีกคนซะแล้วค่ะ... คุณ ooo(*= =)* (น๋อนหนังสือ) อิ..อิ.. แปลว่าแปลงสารได้ตรงกันอ่ะสิคะ... ไม่โกรธหรอกค่า..... ว่าแต่... ผู้ชายก็อย่างกับเข้าใจง่ายนักแหละค่ะ... แต่ด้วยศักดิ์ศรีของหนุ่มกลุ่มนารีหน่าย (หนูป่าวตั้งให้นะคะ) ก็อย่าเพิ่งท้อใจไปเลยอ่ะค่า...                                                     ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ @^___________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 17 ส.ค. 46 22:17:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่า อ่านแล้วอิจฉายัยกีอย่างแรง ^_^ จากคุณ : O-HO - [ 17 ส.ค. 46 22:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น่ารักอ่าคู่นี้ ออกจะเหมาะสมกันดี อิอิ ^^ จากคุณ : Clear Ice - [ 18 ส.ค. 46 00:16:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น่ารักจังเลยค่ะ แต่รูสึกว่ามันคล้ายๆ กับชีวิตเราเลยล่ะ ผู้ชายที่เรารัก ก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ อายุมากกว่าเราตั้ง 8 ปีแน่ะ พูดอะไรแต่ละที พูดย๊ากส์ ยาก จากคุณ : benjawan@hotmail.com - [ 18 ส.ค. 46 00:16:59 A:210.86.131.227 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่อ่านคอมเมนท์ใครทั้งนั้น กลัวเกิดมีใครว่านางเอกจริงๆจะพลอยสะเทือนไปด้วย เอิ๊กกก คำรักน่าฟังออก และน่าบอกเป็นที่สุด ความลับนะคะ เป็นอีกคนที่บอกรักตาคนนั้นของตัวเองวันละหลายๆครั้ง ไม่ได้คำเดียกันตอบกลับมา อย่างน้อยก็ชื่นใจที่ได้ยินคำว่าเช่นกัน อยากให้เขา(บอก)รักเรา เราต้อง(บอก)รักเขาก่อน เอ ใช้ภาษิตเดียวกะนาฃเอกในเรื่องหรือเปล่าหนอเรา :) จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 18 ส.ค. 46 03:49:05 A:203.113.61.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 อุ๊ยต๊าย ตาย... หวานจ๋อยเลยละ..... ^_______________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 18 ส.ค. 46 08:14:28 A:141.217.220.139 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 รีบแวะมาค่ะ.... ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาอ่านนะคะ... คือว่า...เมื่อนคืนนี้...ขณะที่ขณะที่ขอน..น๊อน..นอน...อยู่นั้น... หมูพีก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาว่า...อยากจะเขียนเรื่องของคู่นี้อีก... ....มีใครสนใจไม๊คะ....                                                      ~ * ~ * ~ *  ~ * ~ * ~ * ~ คุณ O-HO สวัสดีค่ะ....แหะ..แหะ... พี่อ้ออย่าไปอจฉาเค้าเลยค่ะ... พระเอกพี่อ้อแต่ละคน...อะโห.... นึกแล้วน้ำลายไหล..เอ๊ย...น้ำตาลเรียกพี่เลยอ่ะค่า... คุณ Clear Ice เย้ๆๆ...พี่ไอซ์ก็มา... เป็นไงบ้างค่ะ...ช่วงนี้ยุ่งน่าดูเลยใช่ไหมคะ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ.. คุณ   benjawan@hotmail.com ฮ้า....(ตาโตเลย)... ฮือ... อิจฉาคนมีความรักจังเลยค่ะ... คุณ เจ้าหญิงน้อย อิ..อิ... น่าอิจฉาจังค่ะ... หมูพีว่าดีออกนะคะ...บอกรักกันทุกวัน... แหม... พูดคำดีๆใส่กัน..จะเป็นไร..เนอะ... คุณ น้ำลายบูด แหะ..แหะ... ใจเย็นๆค่ะ...ยังไม่มีใครตายเลย... (เอิ๊กส์...แซวแรงไปป่าวเนี่ย..ไม่โกรธกันน๊า..) @^_________^@ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 46 13:01:45 จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 18 ส.ค. 46 08:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28 หวานแหววจังค่ะ...คุณหมูพี แต่นู๋กีเนี่ยเด็กๆ เอาแต่ใจจัง แต่นั่นแหละเนอะ ผู้หญิงก็คงอยากฟังคำว่า "รัก" เป็นการยืนยัน นอกจากการกระทำ....ที่มีให้ ขอร่วมวงอิจฉาเจ้าหญิงน้อยด้วยคนฮับ (kekajung เป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบให้ใครมาบอกรักทุกวัน เพราะกลัวมันเป็นแค่ลมปาก เอาการกระทำให้เห็นกันจะๆ ก็พอ) (ปล.อีกรอบ kekajung เคยมีเขาคนนั้นที่ตรงข้ามกะเจ้าหยฺงน้อยตรงที่เขาเป็นคนพูดๆๆๆ วันละหลายหน แต่ kekajung ไม่..) จากคุณ : kekajung - [ 18 ส.ค. 46 16:09:18 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 น่ารักค่ะ นางเอก น่ารัก น่าหยิก กำลังดีค่ะ จากคุณ : aRaRe - [ 18 ส.ค. 46 16:20:54 A:203.113.86.130 X:192.168.177.109, 172.16.1.7 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อืม...อิอิ  เขาพูดกันไปหมดแล้วอ่ะ  คงมะต้องพูดอะไรอีกแล้วนะคะ  ฮี่ ๆๆ  แต่ว่านะ  พระเอกแบบนี้หาได้เฉพาะในนิยายเท่านั้นหรือเปล่า...มาหลอกให้คนอ่านฝันเฟื่อง ฮี่ ๆๆ อืม...เราก็มีพระเอกในดวงใจเหมือนกันนะ  อย่างเรื่องที่เรากำลังเขียนอยู่นี้ไง  เรื่อง  กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนไป   เราว่าเขาเป็นคนที่ดีมาก ๆ เลยล่ะ  อิอิ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 46 16:58:10 จากคุณ : ริเศรษฐ์ - [ 18 ส.ค. 46 16:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไปเที่ยวมา...เลยมาเกาะช้าไปหน่อยนึงค่ะ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 18 ส.ค. 46 19:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ : kekajung แหมๆๆๆ....อย่าไปอิจฉาคุณเจ้าหญิงน้อยเลยค่ะ... งานนี้กลายเป็นนางเอกปากแข็งกว่าพระเอกแฮะ...น่าอิจฉาจัง...เอิ๊กส์ คุณ : aRaRe ขอบคุณค่ะ...^^ คุณ : ริเศรษฐ์ แหะ...แหะ...คุณริก้อ... หมูพีกำลังฝันหวานเลยค่ะ...อย่าเพิ่งปลุกเลยนะ...นะ... คร่อก Zzzzz คุณ : พยาบาลเกเร หวัดดีค่า...ไปไหนมาเหรอคะ...แหม...มินา..หมูพีไปที่ร้านไม่เจอเจ้าของเลย..เจอแต่คนแปลกๆ ^^'                                 ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 18 ส.ค. 46 20:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อืมม์... อ่านแล้วกระตุ้นต่อมวัวของผมเลย มอ มอ  ขอหญ้าหน่อย  อ่อนๆ ด้วยนะ จากคุณ : ณัฐกร - [ 18 ส.ค. 46 22:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แวะมาอ่าน  น่ารักดี นะ  เป็นกำลังใจ ให้ (แต่กำลังเงินไม่มี แฮ่ๆๆๆ............)           จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 19 ส.ค. 46 12:19:16 A:169.210.11.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ : ณัฐกร 55555555........ คิดได้ไงอ่ะคะ... กระตุ้นต่อมวัว... ขอยืมไปใช้บ้าง...ได้ไหมคะ  ^^ คุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด ขอบคุณค่ะ... ว่าแต่..คนกันเอง..ร้อยละยี่สิบ..น่า...นะ...555 @^_________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 19 ส.ค. 46 23:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คุนหมอสัตว์แพทย์นี่น่ารักทุกคนเป่า จาได้เอาไอ้ใบยอไปหาหมอมั่ง ^_^ จากคุณ : Antares - [ 20 ส.ค. 46 08:22:40 A:202.44.135.34 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 37 ฮ่า! นานแล้วที่ไม่ได้มาอ่านงานของ u ดีใจจังที่ได้กลับมาอ่านอีกครั้ง :D จากคุณ : nat_LiV - [ 20 ส.ค. 46 19:40:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โย่ว แวะกลับมาอีกทีเพื่อจะบอกว่า ทุกคำรักมาจากใจค่ะ เอ จะมีคนตามมาอิจฉาอีกไหมนี่ :) จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 21 ส.ค. 46 16:59:40 A:203.113.61.198 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตาร้อนผ่าวๆ เลยนะเนี่ย ... หุหุ หาแบบคุณหมอจิได้ที่ไหนเนี่ย?!?! ... :) จากคุณ : natraps - [ 21 ส.ค. 46 21:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณ : Antares คงจะไม่อ่ะค่ะ...เอิ๊กส์... เคยเจอทีนึง..น้องหมาป่วยหนักมาก...ก.. ร้องไห้จนตาปูดเลยอ่ะค่ะ... หมอเจอหน้าปุ๊บ... ทำใจเหอะ.... ประโยคเดียว..สั้นๆ... แล้ววันรุ่งขึ้นก็สมพรปากหมอจริงๆด้วย... ว่าแล้ว...เศร้าค่ะ... คุณ : nat_LiV ขอบคุณมากๆเลยค่า..ที่ยังไม่ลืมกัน... ^^ คุณ : เจ้าหญิงน้อย อย่า...อย่ามาพูดให้อิจฉากันดีกว่าค่ะ... นี้แหละน๊า... คนมีโลกสีชมพู... ^^ คุณ : natraps 555 จะทำร้ายจิตใจเกินไปไม๊คะ...ถ้าจะตอบว่าในฝัน... ถ้าอย่างนั้น...อย่าปลุกกันเลยน๊า...คร่อกๆZzzzzz                                       ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ @^____________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 21 ส.ค. 46 22:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 41 น่ารักดีนะ จะยังเหลือผู้ชายใจดี(สำหรับผู้หญิงเอาแต่ใจ)อีกเยอะมั๊ยเนี่ย แอบลุ้น~~~ หุหุ Ps. เปลี่ยนชื่อพระเอกหน่อยนะ คราวหน้า :P จากคุณ : FoOL-in-LovE - [ 23 ส.ค. 46 22:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ : FoOL-in-LovE จ้าๆๆๆ....... ท่าทางจะไม่ชอบจิงๆนะเนี่ย... @^______^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 23 ส.ค. 46 22:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 43 โอ๋ย... จะมีผู้ชายดีๆอย่างนี้จริงๆในโลกมั้ยเนี่ย อิจฉาหนูกีจังเลยค่ะ จากคุณ : จันทร์ขวัญฟ้า - [ 24 ส.ค. 46 03:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณ : จันทร์ขวัญฟ้า แหะ...แหะ... ไม่อยากทำร้ายจิตใจ(ตัวเอง)เลยค่ะ.... คง....ยาก....มั้งคะ.... แอบอิจฉาเป็นเพื่อนค่า... @^____^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 31 ส.ค. 46 20:18:17 ]