ฉันไม่มีสมาธิทำอะไรเลย ทำไมนะ ต้องเป็นเพราะเค้าแน่ๆ
ฉันนั่งทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับผู้ชายคนนั้น พี่ต้าร์ เค้าเป็นคนอารมณ์ดี สูงโปร่ง ไหล่กว้าง ผิวคล้ำนิดๆ กำลังเท่ห์ แต่บางครั้งก็ดูน่ากลัวซะจนทำฉันขนลุก.. เค้าเป็นเพื่อนพี่สาวของฉัน เรารู้จักกันเพราะวันนั้นฉันไปทานข้าวกับพี่สาว และเพื่อนๆของพี่ที่ร้านพี่ต้าร์ ร้านเล็กๆ ริมถนน โล่งๆ เปิดเพลงเบาๆ
แนวอกหัก ราคาย่อม เยาว์และเป็นกันเอง
...ตลอดเวลาที่ทานข้าวฉันแอบมองเค้าเป็นพักๆ
แล้วฉันก็เห็นเค้ามองมาที่ฉันเหมือนกัน
จะต่างกันก็ตรงที่ความว่างเปล่าในแววตา ..หลังจากนั้นฉันก็ไปที่ร้านพี่ต้าร์บ่อยๆ เราค่อยๆเรียนรู้ซึ่งกันและกัน คอยดูแลห่วงใยกัน ในฐานะ คนพิเศษ เราสองคนคบกับไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนี้ เมื่อพี่ต้ามาบอกฉันว่าเค้าจะไปทำงานที่กรุงเทพฯ ฉันหวั่นใจกับอนาคตของเรา ฉันบอกพี่ต้าร์ว่า ถ้าเค้าเจอใครที่ดูแลเค้าได้เหมือนกับฉันเมื่อไหร่ ก็ขอให้บอกฉันยินดีให้คน คนนั้นมาแทนที่ฉัน...ฉันยอมรับได้......
แต่พี่ต้าร์บอกฉันว่า ณ. วันนี้เค้าได้เจอคนที่เค้าหามานานแล้ว เค้าไม่ต้องการใครมาแทนที่ฉัน ถึงแม้ระยะทางจะทำให้เราสองคนไกลกัน แต่สิ่งเดียวที่จะผูกเราไว้ด้วยกันก็คือ หัวใจของเรา.... พี่ต้าร์กอดฉันไว้ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของเค้า ...น้ำตาฉันไหลออกมาด้วยความทราบซึ้งใจ..แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ฉันรักเค้าได้อย่างไร
พี่ต้าร์......ที่รักของฉัน
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา 
- [
19 ส.ค. 46 16:16:11
]
เหตุผลที่ฉันรักเธอ
