. . . . แ ค่ เ ก า ฑั ณ ฑ์ ด อ ก เ ดี ย ว . . . . . .

    --------
    -------


    ขุนเขายังตระหง่าน.. ธงรบยังพัดปลิวโบกไสว



    ข้ายืนอยู่เหนือกองรบนับหมื่นแสน สายตาทอดยาวมองไปสุดฟากฟ้า..



    ข้าคิด !!!


    ข้ากลัว !!!!


    ข้าเศร้า !!!!


    ข้าอาดูร !!!




    หลากหลายพสุธาในโลกหล้า ไยฤาอะไรแท้แน่เที่ยง....

    ......




    ข้าคิด !!!!


    ข้ากลัว !!!!


    ข้าเผชิญ !!!!!


    ข้าตัดสินใจ !!!!






    เกาฑัณฑ์ดอกเดียวในมือ ไฉนลิขิตโชคชะตาฟ้าดิน..


    สวรรค์โหดร้ายยิ่งนัก.. มิอาจรอวันบุบผางาม..




    ข้าคิด !!!


    ข้ากลัว !!!


    ข้าโหยไห้ !!!


    ข้า.... ข้า....




    สิ้นเสียงหลังจากคันธนูที่รัดตรึงควับเขวี้ยว ลูกเกาฑัณฑ์พุ่งเหนือสู่สุดฟากฟ้า..


    เสียงโห่ร้องปานปฐพีสนั่นสะเทือนทั่วพิภพ...












    โ   ล    หิ    ต   จ    ะ    ห    ลั่    ง    น    อ    ง    ทั่    ว    โ    ล    ก   า












    จากคุณ : เหว่ย - [ 21 ส.ค. 46 09:29:16 A:203.107.202.130 X: ]