ลมที่ผ่านเลยไปในวันนั้น ได้พัดพาเอาเศษใบไม้แห้งเหี่ยว ที่ยังคงตกอยู่รอบๆ ตัวฉันมาจนถึงวันนี้ และดูเหมือนว่ามันจะยังไม่หายไปสักที ฉันไม่เคยยอมให้ใครได้ล้ำเข้ามาในอาณาเขตของฉัน ไม่เคยยอมให้ใครได้เข้ามาเก็บกวาดทำความสะอาด และเอาเศษใบไม้แห้งนี้ออก ให้ห่างจากตัวฉันไป ฉันยังคงอยู่กับเศษใบไม้นั่นมาตลอด ฉันร้องไห้และหัวเราะกับมัน ได้แต่คิดถึงว่าลมที่ผ่านไปในวันนั้น จะกลับมา เพื่อที่จะพัดเอาใบไม้ที่ลมนั้นเองได้ทิ้งไว้... ออกไปเสียที
ฉันรอวันรอคืนให้ถึงวันนั้น วันที่ลมนั้นจะหวนกลับมาอีกครั้ง ยิ่งรอนานเท่าไร ก็ดูเหมือนว่าน้ำตาของฉันมันก็ยิ่งเอ่อมากเท่านั้น
วันหนึ่งวันที่ดูเหมือนว่าจะมีเสียงลมโชยอ่อนๆ ฉันออกไปยืนมองมันด้วยความรู้สึกของฉัน ฉันยืนอยู่นานมาก มันนานจนฉันเกือบที่จะเคลิ้มไป ฉันหลับตาที่เหนื่อยล้าทั้งสองข้าง เพื่อที่จะเข้าให้ถึงความรักและความรู้สึกที่สายลมนั้นได้นำมาด้วย มันไม่ใช่สายลมเก่าที่ฉันเคยรู้จัก แต่ด้วยความรักที่ฉันโหยหาและรอคอยมาตลอดเวลา ทำให้ฉันในวันนี้ยอมรับรักจากสายลมใหม่นี้ และฉันเองได้เริ่มต้นที่จะดูแลทะนุถนอมสายลมวันใหม่ของฉัน ฉันอยู่กับสายลมนาน นานมากซะจนฉันได้ลืมสายลมวันเก่านั้น ฉันไม่คิดถึงมันอีก ความรักที่เร้าร้อนที่ก่อตัวขึ้นนี้ มันโบกพัดรุนแรงซะจนเศษใบไม้แห้งได้พ้นผ่านไปจากอาณาจักรของฉัน มันค่อยๆ หายไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งมันก็หมดไปจากใจ
แต่สายลมก็คือสายลม มันไม่เคยหยุดอยู่ที่ใดได้นานเลย สายลมที่รักของฉัน วันนี้มันช่างดูอ่อนล้า แรงลมที่เคยพัดเย็นพาให้สดชื่น ในวันนี้มันไม่มีชีวิตชีวาเหมือนก่อน ฉันรับรู้ได้ว่ามันกำลังจะจากฉันไปอีกครั้ง จากฉันไปเหมือนสายลมวันเก่า ที่ฉันได้ลืมเลือนมันไปแล้ว แต่มาในวันนี้ ความรู้สึกนี้ มันทำให้วันคืนเก่าๆ ที่เลวร้ายมันดูจะเลวร้ายยิ่งกว่า
แล้วสายลมแห่งความรักของฉันมันก็จากไปอีกครั้ง พร้อมกับเศษใบไม้ที่ดูเหมือนว่าจะมากกว่าครั้งไหนๆ ที่เคยมีมา ฉันได้แต่ยืนอยู่ตรงนี้ และรอ รอจนกว่าจะมีสายลมจากแห่งใดแห่งหนึ่ง พัดผ่านมาใหม่ และก็คงจะจากไปในอีกไม่ช้า เพราะสายลมก็คือสายลม
------------------------------------------------------------
จากคุณ :
สายฟ้า
- [
23 ส.ค. 46 22:24:02
A:203.113.38.9 X:
]
สายลมไม่เคยหยุดได้เลย
