แปลจาก Little Red Ink Drinker
เรื่องของ Eric Sanvoisin
ภาพประกอบโดย Martin Matje
บทที่ หนึ่ง กาลครั้งหนึ่ง มี...เมืองแดร็กคูวิลล์
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2410125/W2410125.html
บทที่ สอง โดนหนังสือสูบ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2418224/W2418224.html
บทที่
สาม
กลิ่นเนื้อสดหอมยั่วน้ำลายไหล
เราไม่เคยพานพบประสบการณ์เลวร้ายเยี่ยงนี้มาก่อน ไม่เพียงสถานการณ์ลำบากลำบนจนดูน่าขัน แต่มันยังอันตรายอีกด้วย จะเป็นอย่างไรหากว่าเรายังเป็นนักโทษของนิทานเรื่องนี้? จะเป็นเช่นใดถ้าเราอยู่ในเรื่องนี้จนถึงหน้าสุดท้าย
"โอดิลอน!"
"ครับ"
"เธอจำได้หรือเปล่าเรื่องจบอย่างไร"
"อ๋อแน่ล่ะ หมาป่าเขมือบทุกคนหมดเลย"
คามิลลา แผดเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น ผมไม่รู้จะปลอบเธอ ผมจับเธอไว้ด้วยอุ้งมือ ระวังไม่ให้ขีดข่วนเธอเข้า
"อย่าเสียใจเลย เราจะผ่านพ้นเรื่องยุ่ง ๆนี้ไป" ผมบอก
"ฉันไม่แน่ใจ อยายลืมนะว่าฉันเป็นหนูน้อยบวกแดง และเธอเป็นหมาป่า"
หูผมลู่เมื่อเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร สุดท้ายผมจะกินเธอ
"เราไม่อาจอยู่ใชเรื่องแบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้ผมตะโกน
"ฉันว่าเราไม่มีทางเลือก"
"แต่ผมไม่อาจเขมือบคุณได้ลงคอหรอก"
คามิลาผละหนีจากมือใหญ่โตของผมและเช็ดน้าตาของเธอ
"ถ้าจะเป้่นเพียงแค่นั้นล่ะก็ เธอจำไม่ได้หรือว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป"
คราวนี้ผมต้องขบคิดสักหน่อย
"เดี๋ยวก่อน" ผมเอ่ยขึ้นในที่สุด " มีตอนจยได้หลายแบบ ไม่ผมกินคุณ..."
ทันใดนั้นคามิลลา หนูน้อยหมวกแดงทำหน้าสยดสยอง
"หรือนายพรานฆ่าหมาป่า ผ่าท้องมันแล้วช่วยชีวิตทุกคนไว้" เธอบอก
"โอ๊ะ"
ผมหอนราวกับหมาป่าใกล้ตายต่อความทรมานสยดสยองที่กำลังมาถึง
"ในหนังสือเธอจบแบบไหน?" ผมถามอยายงตื่นตระหนก
คามิลลา ส่ายศีรษะ"ฉันจำไม่ได้"
"โอ๊ย ไม่นะ"
แน่นอนว่าเราจมปลักอยู่ในกับดักอันชั่วร้ายเสียแล้ว
แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 46 16:28:18
แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 46 16:27:42
จากคุณ :
Le Buveur d'encre 
- [
25 ส.ค. 46 16:16:54
]
@@(^ u ^)( '------------o . . . หนูน้อยซดหมึกหมวกแดง ๓. . . (' < ') @('_ ')@ ('_ ' )
แต่ตอนี้บ้านเรามีนมถั่วเหลืองรสผลไม้ตั้งสามรสนะครับของเนสเล่ท์ มีรส เบอรี่รวม รสส้ม แล้วก็รสแอ๊ปเปิ้ลผสมแตงกวาด้วยล่ะ ผึ้งแก้วชิมหมดแล้วชอบที่เป็นรสเบอรี่หลายๆอย่างที่สุดล่ะ