อะไรที่มากเกินไปย่อมทำให้คุณรู้สึกอึดอัด แต่ชีวิตเต็มไปด้วยรายละเอียด เขาเป็นพระราชาของประเทศคนสันโดษ สำหรับเขาแค่ความมีอยู่ก็เป็นความอึดอัดเหลือทนแล้ว แล้วในทุกวันนี้ การจะมีอยู่ได้นั้น ต้องมีความแตกต่างที่โดดเด่น ต้องมีความไม่ซ้ำใครและแปลกใหม่ อย่างไรก็ดี ทุกอย่างมีจุดโหว่ในตัวเอง เมื่อเราสามารถกลับขั้วของบางสิ่งได้ การกลับขั้วนั้นสามารถวนกลับมาทำลายตัวเองได้เช่นเดียวกัน เมื่อคุณหาอนาคต คุณก็อาจจะโดนอดีตนั้นวิ่งไล่ล่าก็ได้ วิธีเดียวที่จะอยู่รอดได้ก็คือการเปลี่ยนให้อดีตนั้นกลายเป็นอนาคต เปลี่ยนคู่ตรงข้ามให้กลายเป็นสิ่งเดียวกัน แต่สุดท้ายการที่เราจะเข้าใจอะไรได้นั้น ก็ต้องอาศัยการสร้าง "คนอื่น" ขึ้นมา เช่นเดียวกับความบ้า ที่อยู่ตรงข้ามกับความปกติและพอดี ทุกอย่างเหมือนการเดินไปบนถนนเดินทางเดียว อย่าลืมว่าโลกนี้คือทุกสิ่งที่เป็นอยู่ และอย่าลืมว่าทุกอย่างย่อมไม่อยู่
*** ประมวลสัญลักษณ์
มากเกินไป --- การมากเกินพอดีเป็นเครื่องบอกถึงความรุ่งเรือง หรือความพอกินพอใช้ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการบอกถึงการไร้ทางเลือก
ความอึดอัด --- ถ้าเติมคำว่า "เหลือทน" เข้าไป จะทำให้คล้ายกับชื่อหนังสือเล่มหนึ่ง
รายละเอียด การสนใจในรายละเอียดปลีกย่อย เป็นลักษณะอย่างหนึ่งของการหนีออกจากความจำเจของชีวิต ของกิจวัตรประจำวัน แทนที่จะให้ความสำคัญกับสิ่งที่กระทำอยู่ บุคคลมักหันเหไปสนใจกับเรื่องเล็กน้อย ยิ่งเล็ก ยิ่งไร้ความสำคัญเท่าใด ยิ่งทำให้สามารถหลุดออกจากความอึดอัดนั้นได้
พระราชาของประเทศคนสันโดษ --- ในขณะที่ "จอม" เป็นพระราชาของประเทศคนเหงา
ความมีอยู่ --- ปัญหาหลักของมนุษย์ในแนวคิด Existentialism
ในทุกวันนี้ --- หมายถึงในโลกสมัยใหม่ หรือยุคหลังสมัยใหม่
"การมีอยู่" กับ "ความแตกต่างที่โดดเด่น/ความไม่ซ้ำใคร" --- การที่ต้องทำอะไรให้แปลกใหม่เสมอ เป็นแนวคิดของพวก Avant-garde
"การกลับขั้ว" และ "การวกกลับมาทำลายตัวเอง" --- แนวคิด Deconstruction ของ Derrida. ตัวอย่างเช่น ถ้าการทำอะไรให้แปลกใหม่เป็นขั้วหนึ่งของความคิด การวนกลับไปหาของเก่า ก็เป็นการทำอะไรให้แปลกใหม่ในโลกที่คนต้องการทำอะไรให้แปลกใหม่
อดีตวิ่งไล่ล่า --- ตรงข้ามกับชื่อหนังสือ "เมื่ออนาคตไล่ล่าคุณ"
คู่ตรงข้าม --- หน่วยหลักในแนวคิดโครงสร้างนิยม
คนอื่น --- สิ่งที่ตรงข้ามกับพวกเรา เป็นเครื่องใช้เน้น หรือขับย้ำความเป็นกลุ่มก้อนของตน
ความบ้า --- ตัวอย่างของการสร้างคนอื่นที่ผ่านทางความบ้ามีให้เห็นในตัวอย่างนิยายหลายเรื่อง ที่สร้างคนบ้าให้เหมือนมีความสามารถพิเศษ เนื่องจากพวกเขาไม่ต่อเชื่อมกับโลกของคนปกติ เขาก็สามารถรับรู้และแสดงออกถึงสิ่งอื่น ได้มากกว่าที่ตัวละครอื่นๆ มองเห็นและกระทำ ตัวอย่างเช่นในนิยายของชาติ กอบจิตติ ข้อสังเกตนี้ได้มาจาก Foucault
ถนนเดินทางเดียว --- One-way street. บทความของ Walter Benjamin นักคิดที่สนใจในเรื่องของรายละเอียด
โลกนี้คือทุกสิ่งที่เป็นอยู่ --- The world is all that is the case. ประพจน์แรกใน "Tractatus Logico-Philosophicus" ของ Wittgenstein ที่ในภายหลังเสนอเรื่องของเกมภาษา เขาเน้นย้ำว่าสุดท้ายภาษาก็เป็นสิ่งที่กำหนดขอบเขตของความคิดทุกอย่างของมนุษย์
ทุกอย่างย่อมไม่อยู่ --- หลักอนิจจัง ในทางพุทธศาสนา
จากคุณ :
ทัศนา
- [
25 ส.ค. 46 21:53:12
A:203.107.201.112 X:
]
รายละเอียด
