+++รัก..ก็เจ็บ เลิก..ก็เจ็บ+++ ตอนที่ 2 (ตอนจบ)

                   อาจจะเป็นเพราะภัทรลดาเป็นคนที่ช่างคิด  เลยค่อนข้างจะคิดมาก  และมีเหตุผลมากมายที่ยกมากล่าวอ้าง และเธอเองก็  กำลังเบื่อมากๆกับเรื่องราวที่เป็นอยู่    เรื่องราวความรักของ "อภิเชษฐ์และอาภัชชา" ข่าวจากเพื่อนๆที่ต่างรักและหวังดี  มีมาเล่าให้เธอฟังหนาหูมากขึ้นทุกที  มากมายจน  คนที่เคยเข้มแข็ง  ไม่เคยหูเบาเชื่อคำพูดใครง่ายๆอย่างเธอต้องกลายเป็นคนอ่อนแอ  อ่อนแอที่ต้องมาคอยรับรู้เรื่องราวของ คนทั้งสอง

                  และที่เธอแคร์ที่สุดก็คือ  เรื่องราวเหล่านั้น  มันไม่ได้หลุดรอด  ไม่เคยหลุดรอดมาจากปากของผู้ชายคนที่ได้ชื่อว่า " แคร์เขามากที่สุด " คนนั้นเลย  ทำไม  ทำไม  ทำไมเรื่องแบบนี้เขาจึงไม่บอกแก่เธอเอง  ทำไมเขาจะต้องปิดบังเธอ  เขาไม่รู้หรือยังไงว่า “ เธอแคร์เขามาก “  มากกว่าใครหลายๆคน

                   ถ้าหากวันนั้น  เขาเลือกที่บอกเธอเอง  การเลิกราระหว่าง  เธอและอ่าว  หรือ อภิเชษฐ์  ก็คงไม่เกิดขึ้น  นั่นเพียงเพราะว่า  วันนั้น  ความไว้ใจ  ความเชื่อใจ  ความมั่นใจ  และความจริงใจ  ที่เธอมีให้แก่เขามาเนิ่นนานนั้น  มันถูกทำลายไปแล้ว  มันได้ถูกทำลายไปแล้ว

                   มันถูกทำลายไปนับตั้งแต่เธอรู้เรื่องราวของคนทั้งคู่จากปากของเพื่อนสนิททั้งหลายของเธอ  ทั้งที่  เมื่อครั้งแรกที่เพื่อนๆเธอเล่าให้เธอฟัง  แต่ก็ไม่ปักใจเชื่อ  เพราะว่า  เธอยังไว้เนื้อเชื่อใจเขาอยู่  เชื่อใจแม้ว่าความเชื่อใจที่เธอมีให้เขานั้นมันจะเริ่มลดน้อยลงไปทุกทีแล้วก็ตาม  เธอก็ยังอยากจะเชื่อใจเขา เธอบอกตัวเองว่าอย่างนั้น

                   แต่เมื่อเธอมาพบเจอความจริงกับตาตัวเอง  ต่อให้ความจริง  เป็นร้อยเป็นพันเรื่องมารอคอยการบอกเล่าตรงหน้า  เธอก็ไม่พร้อมจะรับฟังอะไรอีกต่อไปแล้ว  เธอไม่ฟังอีกต่อไปแล้ว  เรื่องมันก็กระจ่างชัดอยู่ตรงหน้านี้แล้ว  เธอยังต้องการคำอธิบายอะไรจากเขาอีกล่ะ  มันไม่จำเป็นแล้ว  มันไม่มีความจำเป็นต้องมาอธิบายแล้ว ไม่จำเป็นแล้วจริงๆ

                   เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา  เธอเฝ้ารอคอยการบอกเล่า  การสารภาพจากปากของเขา  จากปากของผู้ชายที่เธอ " รักมาก"  คนนี้  แต่  เมื่อต้องมาพบเจอเองกับตาแบบนี้  ร้อยพันคำสารภาพ  เธอก็ไม่อาจอยู่ฟังเขาเล่าได้แล้ว  ความไว้วางใจ  ที่เธอมีให้เขามันหมดไปแล้ว  มันหมดไปแล้ว  เข้าใจมั้ย  ว่ามันหมดไปแล้ว  หมดแล้วจริงๆ

                   ความรู้สึกดีๆที่มีมานานนั้นก็เริ่มง่อนแง่นเต็มที  และในที่สุด วันหนึ่งเธอจึง บอกเลิกกับเขา  เพื่อที่เขาจะได้แต่งงานไปกับ  อาภัชชา  ผู้หญิงที่ทางครอบครัวเขาเห็นดีเห็นงามว่า  คู่ควรและเหมาะสม  ที่จะมาดูแลครอบครัวของเขา  ที่สำคัญที่สุด  อาภัชชาทำหน้าที่ภรรยาของเขาได้ดี  และดีกว่าเธอแน่ๆ  

                   ในวันที่เธอบอกเลิกกับเขา  เธอจะไม่ร้องไห้  และจะไม่มีทางร้องไห้ให้เขาได้เห็น  เขาจะไม่มีทางได้เห็นน้ำตาของเธอแน่นอน  ไม่มีวันเห็น  เธอจะไม่ให้เขาได้เห็นน้ำตาของความเสียใจ  น้ำตาของคนที่กำลังสูญเสียความรู้สึกดีดีที่มี  มานับหลายร้อยวันนั้น เด็ดขาด  

                   ความรู้สึกดีๆที่มีมานานวันนั้น  มันหายวับไปกับตา  ด้วยวันเพียงวันเดียว  เพียงวันเดียวจริงๆ  เมื่อเทียบกับเวลานับสิบกว่าปีที่สั่งสมมา สิบกว่าปีจริงๆที่เธอเฝ้ารักษาความรู้สึกดีๆนี้เอาไว้  แล้วมันก็ถูกทำลายย่อยยับไปแล้วในวันนี้..    

                   ในวันนั้น  วันที่เธอเอ่ยปากบอกเลิกกับเขา  ภัทรลดายังได้เห็นผู้ชายตัวโตๆที่เธอรักแสนรัก  นานแค่ไหนเธอก็บอกตัวเองว่า "ยังรัก "  ยืนร้องไห้กับการตัดสินใจของเธอ  ด้วยไม่คาดคิดว่า ภัทรลดาจะใจแข็ง  และกล้าพอที่จะบอกเลิกเขาก่อน  บอกเลิกในขณะที่  ต่างคนต่างรู้สึกรักกันและกัน  และวันนั้น  ภัทรลดาไม่มีน้ำตาสักหยดให้เห็น  อือ..ใจเธอเด็ดจริงๆ  เขาบอกตัวเองอย่างยอมรับเงียบๆ  

    (มีต่อ  รอแป้บนะคะ)

    จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 29 ส.ค. 46 01:52:07 ]