เรื่องเล่าของน้องสาวคนเล็ก กับ พี่สาวคนโต
โทรศัพท์มือถือ ดูจะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกคนในชีวิตประจำวันไปเสียแล้ว
เทคโนโลยี ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่เคยห่างไกลกัน
พี่สาวของฉันมีโทรศัพท์มือถือไว้ใช้กดรับสายและโทรหาใครสักคนที่อยากสนทนา
..เท่านี้จริง ๆ
.
สมุดจดเบอร์โทรศัพท์ ยังติดอยู่ในกระเป๋า
ปากกาเอาไว้เขียนเบอร์โทร ของคนใหม่ที่ได้รู้จัก ยังติดอยู่ในกระเป๋า
มี ข้อความส่งมา ใครส่งมาเหรอ ประโยคแรกที่ฉันถามไป เวลาหยิบโทรศัพท์พี่สาวมาใช้
ใครไม่รู้ ไม่เคยเปิดอ่าน ลบให้มันหายไปจากหน้าจอที
อืมม์ ฉันตอบรับ
ลบให้แล้ว ทำไมไม่เห็นมีเบอร์ใครในเครื่องเลย ไม่ได้บันทึกไว้เหรอ ฉันถามต่อ
ทำไม่เป็น และไม่ต้องบอกว่าจะสอนนะ มีสมุดจดแล้ว จดในสมุดก็ได้ พี่ฉันตอบตัดหน้าเหมือนจะรู้ทันความคิดฉัน
บันทึกไว้ในเครื่องก็ดีนะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเปิดหาในสมุด และพกสมุดติดตัว
ก็คิดแต่เรื่องสบาย แต่ไม่คิดเวลาเกิดมันหายขึ้นมา แล้วก็ไม่มีเบอร์ใครให้ติดต่อเลย เพราะมันหายไปกับเครื่อง
พี่ฉันเสริมต่อ
ข้อมูลที่ถูกป้อนออกมาเกิดสะดุด จุกในคอหอย อ้าปากค้าง แล้วกลืนคำพูดที่จะพูด กลับผ่านลำไส้ลงไปตามเดิมก็จริงอย่างที่พี่ของฉันพูดไว้
.
ไง เถียงไม่ออกล่ะสิ พี่ฉันถามกลับ พร้อมเสียงหัวเราะ ดูท่าทางจะพอใจกับอาการที่ฉันเป็นอยู่เวลานี้
ทำอะไรทานบ้าง เย็นนี้ ฉันเปลี่ยนบทสนทนา หน้าตาเฉย
สาม สี่ อย่าง แต่กินไม่ได้เลย ไม่โทรมาบอกว่าจะเข้ามา จะได้ ต้มผัก ต้มไข่ ไว้ให้ทาน ฮา ฮา ฮา
ทีนี้เสียงหัวเราะดูจะดังมากขึ้น ท่าทางมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด
ไม่ค่อยหิวหรอก ถามไปงั้น ๆ ฉันตอบกลับ ยิ้ม ๆ กับพี่สาวที่รู้ทัน
กินไข่เจียว หรือ ไข่ดาวไหม เปิดแก็ส ทำแป๊ปเดียว พี่สาวของฉันมีช้อยให้เลือก
ไข่เจียว ดีกว่า ฉันตอบและ เดินไปเปิดทีวี
เอาผัดผักบุ้งใส่เต้าเจี้ยวไหม
ก็ได้
ผลไม้ในตู้เย็นก็มี พี่ฉันส่งเสียงมาออกมาทางห้องครัว
เอาออกมาทานแล้ว ฉันตะโกนออกไปให้คนในครัวได้ยิน พลันสายตาเหลือบไปเห็น กระถางดอกมะลิ เล็ก ๆ
ฉันซื้อมาให้พี่สาวฉันในวันแม่ ที่ผ่านมา มันถูกวางตั้งไว้ในตู้โชว์ ใบใหญ่ของบ้าน
.
แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 46 09:04:44
จากคุณ :
ดินสอสีน้ำ 
- [
29 ส.ค. 46 17:25:23
]
เรื่องเล่า ของน้องสาวคนเล็ก กับพี่สาวคนโต
