ฉันตบหน้าเขาเต็มแรง ฝ่ามือกระทบแก้มกร้านฉาดสนั่น ทั้งได้ยินด้วยสองหู และรับรู้เต็มเปี่ยมจิตวิญญาณ เจ็บแปลบในความรู้สึก แต่ยากจะบอก ว่า เจ็บ ที่อุ้งมือหรือในหัวใจ ใบหน้าของซันสะบัด ก่อนจะหันกลับมาสบตาชั่วครู่
ไม่มีอะไรเลย ดวงตาคู่นั้นว่างเปล่า เย็นชา และเฉยเมยไร้วิญญาณ
แม้เมื่อมองลึกลงไป ฉันก็ไม่พบอะไรมากไปกว่าความรู้สึกเดิมๆ ของตัวเอง ดังที่เคยมีมา
ชายคนนี้ไร้หัวใจ! ไม่รู้สึกรู้สากับใคร หรือสิ่งใดที่พานพบ
ดูราวกับว่าแววตาเขาเป็นกระจกเงา ซึ่งมีหน้าที่เพียงสะท้อนวัตถุตรงหน้า
คนเลว
ฉันพูดราวกระซิบ กระแทกตัวลงนั่งบนโซฟาหนังแท้สีเข้ม
ตายังจ้องหน้าเขาอยู่ พลางแปลกใจกับน้ำเสียงแปร่งปร่าของตัวเอง
บุหรี่มั้ย? เขาถามเรียบๆ มือยื่นซองบุหรี่ยับย่นกับไฟแช็คราคาถูกมาให้
หรือจะเอาเหล้า? ดูเหมือนเขาไม่ได้ต้องการคำตอบอะไรจริงจังนัก
เพราะทันทีที่ฉันรับบุหรี่มาจุดสูบ เขาก็ลุกไปรินเหล้ายี่ห้อโปรดของฉันมายื่นให้
คนเลว
ฉันพึมพัม ตายังจ้องเขาผ่านม่านควันหอมเอียนของยาสูบสัญชาติญี่ปุ่น
ฉันเกลียดคุณ
ฉันชะโงกไปตะโกนใส่หน้าเขากลั้วไปกับควันบุหรี่
มือกระชากแก้ววิสกี้หนาหนักจนน้ำสีชาซีดจางกระฉอกกระเซ็น
เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วดังคล้ายหินกลิ้งในลำธารตื้นๆ
คุณจะไปจริงๆ หรือ..ซัน ฉันถามเขาเบาๆ หลังจากความอุ่นซ่านวาบกระจายไปทั่วร่าง เหล้าแก้วที่สี่หมดไปก่อนบุหรี่มวนแรกจะลามไหม้ถึงก้นกรอง ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศดูจะหายไป เหลือไว้เพียงความร้อนอ้าวราวเตาอบ
ไม่กลัวว่าฉันจะฆ่าคุณหรือ..ซัน ฉันถาม พลางล้วงมือลงไปในกระเป๋าสะพายใบเขื่อง
แต่ยังช้าไปกว่าซัน ชั่วขณะที่ฉันละสายตาลงมองปืนในมือ หูก็แว่วเสียงกลไกโลหะขยับ
เมื่อเหลือบตาขึ้น ก็พบปากกระบอกวาววับจ้องตรงมา ซัน
ฉันร้องเรียก พลางเงยขึ้นมองเขา
พร้อมๆ กับวาบแสงสว่างจ้า และเสียงระเบิดของกระสุนอันคุ้นเคย
หลังจากทันได้เห็นแววตาของเขา ที่เปลี่ยนไป
แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 46 00:32:03
จากคุณ :
..วาวา.. 
- [
2 ก.ย. 46 00:19:31
]
แววตาที่เปลี่ยนไป
