series" หมากล้อม" ตอน คลื่นลูกหลัง


                      “Tokyo palace hotel”ป้ายโรงแรมสูงเด่น ตัวอังกษรแต่ละตัวสะท้อนแสงที่กระทบทำให้ชื่อของโรงแรมหรูแห่งนี้ดูมีสง่ายิ่งขึ้น เมื่อเดินเดินผ่านประตูหน้าเข้าไป ภายในก็หรูหราสมกับคำว่า Palace ที่ใช้

    “อีก 20 นาทีสินะ” ชายหนุ่มในชุดสูทอายุราว 25 ดูนาฬิกาข้อมือพร้อมก้าวเดินผ่านประตูโรงแรมและเหลียวไปมองป้ายตั้งในโรงแรม
    “การแข่งขันชิงตำแหน่ง ฮองอิงโบ ครั้งที่ 70” ชายหนุ่มหยุดนิ่งอ่านป้ายในใจ พร้อมกับกำมือแน่น จากนั้นเบือนหน้าหนีไปและเดินออกไปอย่างมุ่งมั่น และหยุดลงตรงลิฟต์ด้านหน้า

                   ติ๊งต๊อง ติ๊งต๊อง ลิฟต์ที่ชายหนุ่มรอนั่นได้มาถึงแล้วประตูลิฟต์ค่อย ๆ เปิดออก เผยให้เห็น ชายเสื้อกิโมโนสีเข้ม ดูแล้วขัดกับโรงแรมที่ทันสมัยเช่นนี้ ผู้ใส่มีอายุราว 70 ปีแล้ว แต่ดูยังคงแข็งแรง แม้นแก้มที่ดูตอบผอม แต่ใบหน้ายังแสดงให้เห็นถึงความอิ่มเอิบ และพลังวังชา

    “อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์ คิตะ” ชายหนุ่มทักก่อนตามมารยาท ก่อนเดินเข้าไปในลิฟต์
    “อรุณสวัสดิ์”ชายแก่ยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง
    “ซาซากิคุง สีหน้าแววตาไม่ดีเท่าไร มีเรื่องอันใดกังวลเหรอ” หากเป็นผู้อื่นพูดคำนี้ ซาซากิ ย่อมยอมไม่ได้ เพียงแต่แววตาและน้ำเสียงที่จริงใจ ของ อ. คิตะ  ซาซากิ จึงกล่าวตอบอย่างราบเรียบ
    “ผมค่อนข้างเครียดกับการแข่งขันครั้งนี้มาก ทำให้นอนมาไม่พอกระมัง” ซาซากิ ก้มหน้าพูดอย่างเรียบ ๆ
    “ซาซากิ นี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้วนะ ที่เราไม่ได้แข่งด้วยกันเช่นครั้งนี้ หวังว่าครั้งนี้จะเป็นการแข่งที่ดีนะ”
    “นึกถึงเมื่อผม แข่งกับ อ. คิตะ ครั้งแรก ตอนนั้นผมยัง อ่อนหัดอยู่เลย” ซาซากิก้มหน้ากล่าว
    “แสดงว่ากระดานนี้ ซาซากิคุง คงจะแข็งแกร่งจนทำให้ฉันสนุกได้เต็มที่ล่ะนะ” อ.คิตะ ยิ้มและเดินออกจากลิฟต์ไป

                       ทั้งคู่เดินผ่านป้าย “ผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแข่งขันห้ามเข้า” และเลี้ยวเข้ามาให้ห้อง ภายในห้องประกอบด้วยกรรมการ และผู้เกี่ยวข้องกับการแข่งราว 4 คน ในห้องแสดงบรรยากาศแบบญี่ปุ่น แท้ ๆ พื้นห้องยังคงเป็นเสื่อญี่ปุ่น และเก้าอี้ที่ไม่มีขา สองตัวระหว่างกระดานหมากล้อมแบบมีขา ทำจากไม้เนื้อดี เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง กรรมการและผู้เกี่ยวข้องต่างทักทายอย่างนับถือ

                         เมื่อถึงเวลาของการแข่งขันทั้งห้องกลับเงียบ เหมือนไม่มีคนอยู่ในห้องนั้นสักคนเดียว ฝ่ายซาซากิ ถือหมากดำหนึ่งเม็ดไว้ในกำมือแน่น เหมือนไม่กล้าลงหมากเม็ดแรก เม็ดแรกนี้ช่างหนักหนานัก
                     ซาซากิ และ อ.คิตะ ได้แข่งมา 6 กระดานแล้ว และกระดานนี้ใครชนะจะได้ครองตำแหน่ง ฮองอิงโบ ครั้งที่ 70 ทันที

                   ซาซากิ หลับตานิ่ง ก่อนลงหมากเม็ดแรก ทำลายความเงียบของห้องไปทันที เปรียะ!!!
                    แววตาของ ซาซากิ ตอนนี้เสมือนนักรบที่ออกศึก ชายแก่ที่อยู่ตรงหน้าเค้าในขณะนี้ย่อมไม่ใช่ชายแก่ที่เค้าเคยนับถือ ชายแก่คนนี้คือ ศัตรูอย่างช่วยไม่ได้

                    อ. คิตะ มองหมากดำเม็ดแรกอย่างไม่หยีหระ พร้อมกับเดินเม็ดที่สองอย่างรวดเร็ว ดูไม่กดดัน เสมือน ไม่ใช่การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งปี เค้าวางมันลงอย่างแผ่วเบาเสมือนใบไม้ที่ร่วงจากต้น เปรียะ!!! เสียงหมากกระแทกกระดานเบา และนุ่มนวล

                       ซาซากิ ยิ้ม พลันคิดว่า “9 ปีก่อน กับตอนนี้ยังคงเหมือนเดิม อ.คิตะ ทำไมถึงไม่มีสีหน้าแววตากดดันเลย ฉันเมื่อ 9 ปี ก่อนอาจไม่สามารถสร้างความกดดัน ท่านได้ แต่ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนเดิมแล้วนะ” เมื่อคิดจบซาซากิ ต่างวางหมากเม็ดที่สองเสียงดังกว่าเม็ดแรก เปรียะ!!! เสมือนแทนความในใจที่ครุกรุ่น

                       การเดินเกมช่วงเปิดหมาก ฝ่ายซาซากิ เตรียมค่ายกล มาเสมือนศึกษาแนวทางหมากของ อ.คิตะมาเป็นอย่างดี เพราะการเปิดหมากแนวนี้เคยให้ผลสำเร็จแก่ชายหนุ่มในการชิงชัยกันระหว่าง คู่ต่อสู้ต่างวัยคู่นี้ ในพักหลัง

                    หลังจากฝ่าย ซาซากิ เปิดค่ายกล ซึ่งทำให้อาณาเขตหมากดำขยายไปอย่างมาก ทำให้ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปากเพราะอยู่ในสภาพได้เปรียบ

                      ซาซากิ ยิ้มพลันคิดว่า “มาถึงจุดนี้ฝ่าย
    อ.คิตะ ต้องทนไม่ได้และบุกมาในอาณาเขตเราอย่างแน่นอน จากนั้นเราจะใช้พลังการอ่านหมากที่เหนือกว่าไล่จู่โจมให้ขาวเสียขบวน”

                      ฝ่าย อ.คิดตะ ย่อมรู้สภาพเช่นกันว่าเสียเปรียบเล็กน้อย แต่สีหน้าแววตายังคงเรียบเฉย ยังคงสภาพ เสมือนรูปปั้นหิน การหยุดนิ่งอ่านหมากของชายแก่เริ่มผ่านไป ผ่านไป

                       ซาซากิ เริ่มมีหน้าเครียดและคิด “สีหน้าเช่นนี้ ยังคงเหมือน 9 ปี ที่ผ่านมา ผมในตอนนี้ต่างจากเมื่อ 9 ปีก่อนนะ อ.คิตะ ทำไมท่านไม่มีแววตาที่เกรงต่อพลังของผมในตอนนี้เลยเหรอ”

    อ. คิตะ จับหมากค่อย ๆ วางอย่างแผ่วเบา เปรียะ!!!

    ซาซากิ กัดฟัน และมองอย่างตั้งใจต่อหมากเม็ดนี้ และได้แต่คิดในใจ “อะไรกัน หมากเม็ดนี้ไม่ได้เป็นหมากที่รุกล้ำเข้ามาเพื่อทำลายหมากดำ หมากเม็ดนี้เป็นเพียงแค่การตั้งมั่น อ.คิดตะ ถ้าท่านไม่รุกเข้ามาผมจะคงสภาพความได้เปรียบต่อไปนะ” เปรียะ!!! หมากดำรักษาอาณาเขต เพื่อคงความได้เปรียบไว้

    อ. คิตะ ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย และวางหมากตั้งมั่น ต่อไป โดยไม่สนในความได้เปรียบเพียงเล็กน้อยของดำ
    ส่วนซาซากิ มีสีหน้าแววตาที่ดีขึ้น และพยายามวางหมากตรึงแนวกำลัง รักษาความได้เปรียบไว้ จนเข้าสู่ระยะกลางเกม
    ซาซากิ ยิ้มและคิดในใจ “เริ่มเข้าสู่กลางกระดานแล้วหมากของเรายังคงความได้เปรียบอยู่ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปอาจจะชนะก็ได้นะ”
    อ. คิตะยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยและวางหมากไปเรื่อย ๆ อย่างแผ่วเบา ซาซากิ ยังคงพยายามรักษาความได้เปรียบไว้ จนถึงหมากตาหนึ่งของ อ.คิตะ ที่วางลงบนกระดาน เปรียะ!!!
    ซาซากิ หยุดคิด พลันตะลึงงัน “อะไรกันเนี่ย หมากขาวที่คอยตั้งมั่น หลาย ๆ หมาก แม้นจะไม่ดูทำลาย
    รุนแรง แต่แท้จริงกลับชักนำหมากเราให้เดินไปตามเกม ของ อ.คิตะ แม้นเรายังคงได้เปรียบ อยู่ แต่ก็น้อยมากหากเทียบกับตอนแรกแล้ว หากเราคงถูกชักนำต่อไป ท้ายเกมเราคงตามหลัง 3 – 4 แต้มแล้วแน่ เราต้องรุกไล่หมากขาวก่อน” เปรียะ!!!

    อ.คิตะ พอเห็นหมากเม็ดนี้ของซาซากิ จากสีหน้าที่เรียบเฉียบ พลันยิ้มออก “ซาซากิ อ่านเกมดีกว่าเมื่อ 9 ปีที่แล้วอีก การวางหมากเม็ดนี้ก็เพื่อฉีกหนี การควบคุมเกมของเรา แต่เจ้าไม่คิดบ้างเหรอว่า สิ่งนี้ก็อยู่ในความคิดของข้าพเจ้าเช่นกัน” เปรียะ!!!
    ซาซากิ พอเห็นหมากตานี้ ถึงกับถอดเสื้อสูท ออก แม้นในห้องจะหนาวเย็น แต่ยังคงเห็นเหงื่อที่หน้าผากของซาซากิ อย่างช่วยไม่ได้ ซาซากิ หายใจแรงขึ้น มือที่วางหมากเริ่มสั่นเทา ผ่านไป 6 – 7 ตา เค้าก็รู้ว่าทัพของเค้าต้องกลฝ่ายตรงข้ามแล้ว
    เปรียะ!!! อ.คิตะ วางหมากกล จนทำให้ ซาซากิ เสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด ซาซากิในตอนนี้นั่งนิ่ง ทำได้เพียงคิด ๆ ๆ ๆ หาทางออกให้กับหมากของตนที่เพลียวพล้ำในแดนศัตรู

    เวลาผ่านไปเนินนาน ทางซาซากิ ยังคงไม่สามารถหาหมากที่ดี ที่สุดในการหลุดพ้นได้ จนมาถึงเวลาที่จะต้องปิดผนึกหมาก เพื่อไปแข่งต่อในวันหลัง
    ซาซากิ ผู้สับสนคิดอยู่เพียง “อะไรกันเนี่ย ไม่มีทางออกให้หมากดำเลย จะกระแทก แตกหักก็ดูเสียเปรียบ จะทิ้งหมากก็คงไม่ชนะในบั้นปลาย ไม่มีทางออกใด ๆ เลยเหรอไง ถ้ามีเวลาอีกสักนิด ล่ะก็”
    ซาซากิ แววตาเปลี่ยนไปแว่บหนึ่งก่อน เดินไปเขียนหมากปิดผนึก เพื่อหยุดการแข่งกระดานนี้ไว้เพื่อแข่งต่อในตอนรุ่งเช้า

    จากคุณ : Bluejade - [ 3 ก.ย. 46 15:41:22 ]