แม่บอกกี่ครั้งแล้ว ว่ากระดาษทิชชู ใช้ แล้วให้ทิ้งที่ถังขยะ จะวางไว้ทำไมตรงนี้บอกกี่ทีก็ไม่รู้จักจำ นี่ถ้าไปอยู่บ้านคนอื่นเค้าจะทำอย่างไร เดี๋ยวเค้าก็ว่าพ่อแม่ ไม่สั่งสอนหรอก ลูกโตแล้วนะ ลูก
.
ฉันนั่งทำหูทวนลม ให้คำพูดหรือที่เรียกว่าบนของแม่ เข้าหูซ้ายแล้ว ทะลุหูขวาออกไป ฉันรู้ดีว่าที่แม่บนนั้น ฉันทำจริงๆ แต่ทำไงได้ ก็ฉันทำไปแล้วหนิ ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร กับกระดาษทิชชู
นี่เรา เวลาใช้กระดาษทิชชู ดึงออกมาเท่าที่ใช้ก็พอซิ แม่เพิ่งไปซื้อมา ไม่ทันไรก็ทำท่าจะหมดอีกแล้ว ใช้ประหยัด ประหยัดหน่อยซิ
โอ้ยแม่ก็ แค่นี้เอง งกอะไรหนักหนา ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่เลย ก็แค่กระดาษทิชชู
นี่
พอได้ละแม่ ไม่ต้องพูดละ ลูกรู้แล้ว นี่แหละ คำพูดติดปากของฉัน ลูกรู้แล้ว แต่การรับรู้ ใช่ว่าฉันจะยอมรับว่าจะทำตามที่แม่บอกนี่นา
ในวันหนึ่งๆ ฉันทะเลาะกับแม่ไม่รู้กี่ครั้ง บางครั้งแม่ถึงกับร้องไห้ในคำพูดเสียดสีของฉัน ฉันคงเป็นลูกที่แย่มากเลยซินะ ที่ทำให้แม่ร้องไห้ ก็แม่ชอบว่าฉันนี่นา
..ฉันมักจะอารมณ์เสียกับการกระทำของแม่เสมอ การกระทำที่ฉันมองว่า ไร้สาระ และไม่จำเป็นต้องทำ นี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ฉันกระแนะกระแหนแม่บ่อยๆ
แม่เองก็คงชินและเอือมระอากับคำพูดของฉัน เพราะช่วงหลังๆมา แม่ไม่บ่นว่าฉันซักคำ และนี่ ก็ทำให้ฉันหยุดการกระทำแย่ๆ เหล่านั้นลง
ลูก แม่วางน้ำส้มคั้นไว้ตรงนี้นะ กินซะ แม่เพิ่งจะคั้นเสร็จ
แม่ก็รู้ไม่ใช่หรือ ว่าลูกชอบแบบเย็นๆ แม่เอาใส่ไว้ในตู้เย็นก่อนละกัน เดี๋ยวลูกจะกิน ฉันพูดกับแม่โดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้าท่านด้วยซ้ำไป ฉันยังคงก้มหน้าก้มตา
ทำงานของฉันต่อ โดยไม่ใส่ใจกับน้ำส้มที่แม่ตั้งใจคั้นให้กิน..
ในที่สุดฉันก็ลืมว่ามีน้ำส้มแก้วหนึ่งรอฉันกินอยู่ในตู้เย็น
นี่น้ำส้มเมื่อวานหนิ ทำไมลูกยังไม่กิน แม่พูดด้วยน้ำเสียงกึ่งน้อยใจกึ่งโมโห
จริงด้วยซิ ฉันลืมไปเลยว่า น้ำส้มที่แม่คั้นอยู่ในตู้เย็น
.
วันหน้าวันหลัง แม่จะไม่ทำให้กินละนะ ของดีมีประโยชน์แม่อุตสาห์ สรรหามาให้ ก็ไม่สนใจ
โอ้ย
ก็มันลืมนี่นา เอามาให้หน่อยซิ ลูกกินตอนนี่ก็ได้ ฉันพูดแบบขอไปที เพื่อให้แม่เลิกบ่น
..แก้วน้ำส้มถูกวางไว้ตรงหน้าฉัน แต่มันกลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว
..อย่างนี้ฉันจะกินได้อย่างไร
ทำไมเป็นอย่างนี้ ใครเค้าให้แม่เอาไปแช่ freeze แล้วลูกจะกินอย่างไร
ก็เมื่อวานลูกบอกว่าชอบเย็นๆ แม่ก็เลยเอาไว้ในตู้ freeze ลูกจะได้กินเร็วๆ
.ใครจะไปรู้ว่าลูกจะลืม..
แม่พูดพลางเดินไปล้างจาน ทำให้ฉันยิ่งอารมณ์เสีย
ที่แม่ไม่ได้รู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น
วันหลังถ้าลูกไม่ได้บอกให้เอาไปแช่ freeze ก็ไม่ต้องทำนะ ไม่ต้องหวังดีขนาดนั้น ฉันใส่อารมณ์กับแม่แต่เช้าอีกแล้ว
เอ๊ะ
..กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน ไม่เห็นต้องพูดอย่างนี้เลย แม่พูด พร้อมกับหยิบแก้วน้ำส้มของฉันไปแช่น้ำไว้ในอ่างล้านจาน
เอ่อดี
.ไม่กินอยู่แล้ว ทิ้งไปเลย แข็งอย่างกับหินอย่างนั้นใครจะไปกินได้
..เอาน่า ฉันรู้ว่าฉันผิดเต็มประตู แต่เด็กแย่ๆ อย่างฉันก็ขอประชดให้แม่รู้สึกผิดนิดหน่อยก็ยังดี
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา 
- [
5 ก.ย. 46 13:11:35
]
กว่าจะรู้ก็สาย..................
แล้วหรือยัง? เอื๊ก~~~