พูดจาภาษาดอกไม้ : รักของไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน

    เจ้าไม้ขีดไฟก้านน้อยเดียวดาย  หลงรักดอกทานตะวัน
    แรกแย้มยามบาน อวดแสงตะวัน ช่างงดงามเกินจะเอ่ย
    ดอกเหลืองอำพัน ไม่หันมามอง
    แม้เหลียวมา ยังไม่เคย

    ..

    เคยฟังเพลงนี้กันบ้างไหม "ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน"
    อาจเป็นเพลงโปรดของใครบางคน และใครอีกหลายคนก็ฟังจนคุ้นหูมานานแสนนาน
    แล้วยังมีใครจำความรู้สึกแรกที่ฟังเพลงนี้ได้บ้าง ?

    ฉันจำได้

    จำได้ว่าฟังเพลงนี้จบครั้งแรก ฉันพบตัวเองกำลังนั่งร้องไห้
    สะอึกสะอื้นในรถคันที่น้องชายกำลังขับอยู่เลยล่ะ
    ซึ่งนี่ยังถือว่าดีแล้วนะ ที่ไม่ได้นั่งฟังบนรถประจำทาง หรือกลางที่สาธารณชน
    ไม่อย่างนั้นก็ยังไม่รู้ว่าต้องอับอายผู้คนอีกสักแค่ไหน

    คงเพราะอิทธิพลของเพลงที่มีต่อความรู้สึกและหัวใจ
    ทั้งท่วงทำนองหมองหม่น ที่สั่นคลอนความรู้สึกของคนให้อ่อนไหว
    และเรื่องราวของการแอบรัก และความรักอันยิ่งใหญ่
    ที่ยอมเสียสละได้ แม้กระทั่งชีวิต

    เพียงเพื่อให้ใครบางคนหันมามองเราบ้างสักนิด .. แค่นั้น

    ..

    จุดตัวเองก็ยอมทันใด  ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
    เพียงปรารถนา ให้มีลำแสงสีทอง
    จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
    เพียงปรารถนา  ดอกทานตะวันหันมอง ..สักครั้ง

    ..

    คุณเคยแอบรักใครสักคนไหม  รัก ด้วยรักทั้งหมดที่มีในหัวใจ
    รัก ไม่ว่าเขาจะรู้สึกกับคุณอย่างไร ความรู้สึกของคุณก็จะไม่มีวันเปลี่ยนไปจากนั้น
    ถ้าเคย..รักของคุณก็เหมือนกับความหมายของดอกทานตะวัน
    เพราะทานตะวันเป็นสัญญลักษณ์ของ "ความเชื่อมั่น ความมั่นคง รักเดียวใจเดียว"
    เหมือนดอกทานตะวันที่จะหันหน้าเข้าหาดวงอาทิตย์ไม่ว่าเวลาไหน
    หรือบางครั้งอาจยังหมายถึง "สักวันฉันจะชนะใจเธอให้ได้"
    ..เหมือนไม้ขีดไฟที่ยอมทำทุกอย่างได้ เพื่อดอกทานตะวัน

    แต่..ลึกๆแล้วฉันว่าความรักของดอกทานตะวันกับไม้ขีดไฟนั้นต่างกัน
    รักของดอกทานตะวัน เพียงสุขใจที่ได้เฝ้ามองอยู่ห่างๆ
    ขณะเดียวกันก็เติบโตและงดงามภายใต้แสงอบอุ่นของดวงตะวันฉาย
    ไม่รุนแรง และรุ่มร้อน เหมือนการแอบรักของไม้ขีดไฟ
    ที่ยอมทำอะไรก็ได้ เพื่อให้ดอกทานตะวันหันมา ยอมแม้กระทั่งว่าต้องแลก..ด้วยชีวิต

    ฉันคงไม่ตัดสินหรอกว่า ความรักแบบไหนถูก แบบไหนผิด
    และไม่อาจบอกได้ว่ารักแบบไหนยิ่งใหญ่กว่ากัน
    ฉันรู้เพียงว่าสามารถสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นอ่อนหวาน
    จากความรักเงียบๆของดอกทานตะวัน และเรียนรู้จากเธอไปพร้อมๆกัน
    ว่ารักที่บริสุทธิ์นั้นเป็นอย่างไร รักเพียงเพื่อได้รัก
    รักที่ไม่เคยต้องการอะไร  มากไปกว่าการได้อยู่ห่างๆอย่างห่วงใย
    รักที่ทำให้ฉันต้องพลอยยิ้มไป กับความรู้สึกดีๆอย่างนั้น
    ..แม้วูบหนึ่งของอารมณ์ ฉันจะเห็นแววเศร้าในดวงตาหญิงสาวของดอกทานตะวัน

    ส่วนรักของไม้ขีดไฟนั้น ทำให้ฉันร้องไห้
    ฉันคิดว่าเขาเองก็มีความรักอันยิ่งใหญ่ เพียงแต่เขาหลงลืมคนอีกคน
    ที่เขาสมควรจะมอบความรักของเขาให้ไป

    จะดีกว่าไหม ถ้าไม้ขีดไฟจะหันกลับมารักตัวเองบ้าง
    หากอยากให้ดอกทานตะวันหันมา อาจมีวิธีที่ดีกว่าประกายจากไฟที่ไหม้ผลาญ
    บางทีมันอาจจะเป็นประกายของความรัก ที่งดงาม
    และนั่น ควรเริ่มต้นจากการ รักตัวเองให้เป็น

    เพื่อเมื่อดอกทานตะวันหันมา เธอจะได้ไม่เห็นเพียงกองเถ้าถ่าน
    แต่มองเห็นใครอีกคนซึ่งมีความรักที่บริสุทธิ์และงดงาม
    เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ และสวยสดกว่าแสงของดวงตะวัน

    บางทีเมื่อถึงเวลานั้น ฉันคงต้องพลอยร้องไห้ไปกับพวกเขาด้วยอีกครั้ง
    แต่คราวนี้ถึงจะนั่งอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายแค่ไหน
    ฉันก็คงจะไม่รู้สึกอาย  เพราะฉันเชื่อว่าน้ำตาแห่งความปิติและซาบซึ้งใจ
    ปล่อยให้มันไหลแล้วดีต่อสุขภาพ :D

    จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 8 ก.ย. 46 20:51:26 A:203.113.61.196 X: ]