ระเบิดพลีชีพ
๑.
พรุ่งนี้! ฉันจะเอาระเบิดไปเขวี้ยงนายกรัฐมนตรี!!!
........................
ฝุ่นข้างถนนคลุ้งขึ้นมาเป็นวงเพราะหมาสามตัวไล่กัดกันข้างถนน กระดูกไก่ติดชิ้นเนื้อหรอมแหรมเป็นรางวัลแด่ชัยชนะและความหิวโหย
เจ้าตัวที่มีแต่หนังปนสะเก็ดขี้เรื้อนยอมนอนแหมบลงศิโรราบกับพื้น เปิดทางให้กับคู่ชิงชนะเลิศซึ่งผ่านเข้ารอบ
โธ่เอ๊ย! อีเหี่ยว :-)มันไม่เจียมกอดี้เล๊ย! ขี้เรื้อนจนตาจะปิดอยู่รอมร่อแล้ว ยังมีหน้าไปกัดกะเค้าอีก
ป้าๆ เค้าเรียกว่าบอดี้จ๊ะ ไม่ใช่กอดี้ ป้าอย่ามั่วต่ะ
หนุ่มกระเป๋ารถเมล์ร้องบอกป้าเมี้ยน ฉันว่าเค้าคงอยากอวดภูมิรู้ในตัว แต่อันที่จริงป้าเมี้ยนแกก็ชอบพูดไทยคำฝรั่งคำเสมอ ตั้งแต่มีข่าวจะมีการประชุมเอเปคที่ประเทศไทย
ใครๆก็ต่างสนใจข่าวนี้ โทรทัศน์หลายช่องรวมทั้งหนังสือพิมพ์ผลัดกันมารายงานข่าวเกือบทุกวัน ฉันว่าป้าแกคงไม่ยอมตกข่าวเพราะคงกลัวล้าสมัย หรืออีกนัยนึงแกคงคิดจะโกอินเตอร์ด้วยการขายข้าวแกงริมฟุตบาทให้กับฝรั่งกระมัง
ฉันมองดูร่างผอมเกร็งตรงหน้า ผมสีดอกเลาขาวโพลนไปทั้งศีรษะ ผิวเนื้อที่เหี่ยวย่นบ่งบอกความเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา ผิดกับแววตาที่ไม่เคยย่อท้อของแกและเลือดนักสู้ ใครจะคิดว่าหญิงชราที่ยืนตรงหน้านี้แกจะเข็นรถเข็นมาเกือบห้ากิโลเมตรเพื่อมาขายข้าวแกงถึงที่นี่ได้
ข้าวแกงคนจนของแกขายเพียงจานละสิบบาท ปริมาณมันไม่มากมายอะไรนักแต่ก็พอจะประทังความหิวสำหรับคนหาเช้ากินค่ำให้ผ่านไปได้ชั่วครั้งคราว
เออ! ป้า วันนี้อาบังขายโรตีไม่มาเหรอ?
เสียงกระเป๋ารถเมล์หนุ่มร้องถาม พลางตักข้าวเข้าปากเคี้ยวกร้วม ฉันแอบมองน้ำลายสอ ก้มมองดูไม้แขวนพวงมาลัยในมือที่ยังคาอยู่เกือบห้าสิบพวง แอบควานมือเบาๆลงกระเป๋า มีเพียงเหรียญบาทเล็กๆหลายเหรียญส่งเสียง
กรุ๊งกริ๊ง......
จากคุณ :
แก่งสะพือ
- [
10 ก.ย. 46 08:31:22
A:203.149.16.204 X:unknown
]
ระเบิดพลีชีพ
