W2449024 เรียงความ...คิดถึง [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 2

//// เขียนได้ อมยิ้ม เหมือนเดิมครับ อ่านไปอมยิ้มไปแก้มยุ้ยกว่าเดิม :O
======= แต่ขอแจมความเห็นในเรียงความนิดนึงน่ะครับ

เรียงความ....CARE
.....เมื่อเราได้รู้จักเพื่อนที่ไม่มีตัวตน เรานั่งคุย เราได้สรรหาเรื่องมาสนทนา
ที่ไม่ซ้ำกัน ในทุกทุกวันทุกทุกคืน แล้วจะมีเรื่องอะไรในโลกนี้ที่เราหามาคุยได้ไม่ซ้ำวันแบบนี้
ในบางเรื่องที่คุยก็ทำให้เกิดความห่วงใยกันและกัน แม้จะไม่รู้ว่าคนทางนู้น เค้าน่าห่วงใยอย่างที่พูดจริงหรือเปล่า
....บางครั้งในเรื่องบางเรื่อง แม้จะเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสจริง ๆ สำหรับตัวเราเองนั้น ก็จะไม่พูดออกไป
เพราะไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นห่วง ในโลกแห่งความจริงก็หนักมากพออยู่แล้ว พอเรามาเข้าโลกในอินเตอร์ ในโลกที่เจอเพื่อนอารมณ์ดี
เราไม่อยากไปทำลายบรรยากาศอย่างนั้น ให้เค้าเห็นเราเป็นคนร่าเริง แจ่มใสคุยสนุกไปอย่างนี้ตลอดไปดีกว่า
เพราะเราเองก็ต้องการเห็นเขา อารมณ์ดีเล่าเรื่องสนุกๆ ขำๆ ให้เราฟังได้
ใช่เพราะเรา CARE

คงไม่ใช่เรื่องที่เราจะมานั่งเล่าความทุกข์ให้เขาฟัง
...แต่ในทางตรงข้ามเราเองก็พร้อมเสมอที่จะรับรู้ความรู้สึกท้อแท้
ความทุกข์ที่เขามีอยู่ อย่างน้อยเขาก็ได้คุยให้เราฟัง แม้บางเรื่องเราอาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้
นั่นหมายถึงเราได้ก้าวข้ามเส้นขีดแบ่งระหว่างโลกแห่งจริงกับโลกแห่งความฝัน(เน็ต)
ตรงจุดนี้เองที่ต้องระวัง ต้องดูที่เราด้วยว่าเรามีกำลังพอมั้ยที่จะไปแบกรับความทุกข์ของเค้า แล้วเจ้าตัวยินยอมที่จะให้เราก้าวเข้าไปในจุดนั้นหรือไม่ ..........
บางครั้งเราสอนวิธีให้เค้าลุกขึ้นยืนเอง ดีกว่าที่เราจะดึงหรือฉุดให้เค้ายืนขึ้น
เพราะอุสรรค และความทุกข์ของคนเรานั้นมีมาเสมอ และก็จะผ่านเราไปเสมอเช่นกัน เค้าหรือเรา ไม่ว่าใครๆก็ต้องผ่านไปให้ได้
.
.
.
แต่สำหรับคนนี้ เราเต็มที่ :)

แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 46 19:07:45
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 46 19:05:50
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 46 18:58:49

จากคุณ : iii - [ 10 ก.ย. 46 18:57:15 ]