เรื่องชีวิตฉัน
ฤดูใบไม้ผลิปีค.ศ.๑๙๗๙
พ่อกลับบ้านมาพร้อมกล้องซุปเปอร์เอทที่ยืมมาจากเพื่อนร่วมงาน(คุณโซ เอ. ที่เป็นcชมป์คาราเต้สายดำและเป็นเนื้องอกในสมอง -เขาตายก่อนที่พ่อจะเอากล้องไปคืน)
กล้องตัวนั้นเล็กแต่มีคุณสมบัติสำคัญด้านเทคโนโลยี คือราวกับว่ามีเพียงของสำคัญเท่านั้นที่มีค่าคู่ควรถ่ายภาพเก็บไว้
พ่อประกาศว่าจะสร้างหนังที่ไม่หลอกลวง แม่เลยถามว่าแล้วหนังที่ว่าควรเกี่ยวกับเรื่องอะไร "ความสัจจริงสิ "ท่านตอบ"เห็นอยู่ชัดๆเลย"
ท่านตั้งหน้าตั้งตาเขียนบทอยู่เป็นสัปดาห์กว่าจะแบไต๋ออกมาว่าหนังนั่นจะเกี่ยวข้องกับเรื่องราวชีวิตของท่านเอง
การถ่ายทำได้กำหนดดำเนินการไว้ในราวกลางเดือนมิถุนายน ตอนที่เราไปเยี่ยมปู่กับย่าที่บ้านนอกกัน เราจะถ่ายทำตามภาษาที่เขาเรียกกันว่า"ในสถานที่จริง"
ผมได้รับการคัดเลือกให้แสดงเป็นท่านในวัยเยาว์ น้องสาวผมจะรับบทเป็นน้องสาวท่าน(ท่านไม่บอกด้วยว่าคนไหน -ก็ท่านมีต้องหกคน) แม่ก็ว่าจะต้องเป็นผู้ช่วยผู้อำวยการสร้าง แต่ท่านก็ชิงลาออกเสียจากตำแหน่งแทบจะทันที ท่านอยากใช้เวลาพักผ่อoอ่านหนังสือ ท่านว่าของท่านอย่างนั้น
พ่อบ่ายเบี่ยงไม่ยอมให้เราดูบท แม้ว่าเราจะชี้แจงว่าธรรมดานักแสดงควรจะได้ซ้อมก่อน ท่านอยากให้เรื้องราวชีวิตเป็นแรงบัรดาลใจแก่เราเอง ท่านย้ำเสมอว่าหนังเรื่องนี้จะต้องเป็นเรื่องจริง อย่างไรก็ตามตอนที่เราไปสอดส่องที่โต๊ะตามปกติเคยทำ ผมกับน้องได้เจอสำเนาฉบับหนึ่ง ที่เราอ่านให้กันฟังด้วยความกลัวๆพอกับความขบขัน มันเป็นอย่างนี้:
ชีวิตฉัน
๑.ฉันเกิดมา;
๒.ฉันเดิน
๓.ฉันเฝ้าวัว
๔.ฉันออกจากบ้านไปโรงเรียน
๕.ฉันกลับถึงบ้าน ทุกคนมีความสุข
๖.ฉันจากบ้านไปมหาวิทยาลัย
๗.ฉันอยู่ในชั้น ฉันร่ำเรียนตอนกลางคืน
๘.ฉันออกไปเดินเล่น ฉันเห็นสาวสวย
๙.ฉันกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ที่บ้านพร้อมสาวสวย
๑๐.ฉันแต่งงานกับสาวสวย
๑๑.ฉันทำงาน
๑๒. ฉันมีลูกชาย
๑๓.ฉันมีความสุข
๑๔.ฉันเลี้ยงผึ้ง
๑๕.ฉันมีลูกสาว
๑๖.ฉันมีความสุข
๑๗.ฉันทำงาน
๑๘.เราไปชายทะเล
๑๙.พวกเรามีความสุข
๒๐. ลูก ๆ หอมฉัน
๒๑.ฉันหอมพวกแก
๒๒.เมียฉันจูบฉัน
๒๓.ฉันจูบเธอ
๒๔.ฉันทำงาน
๒๕.จบ
โดย เดือนกันยา-SeptemberMoon [27 ส.ค. 2546 , 19:05:50 น.]
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 01:06:28
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 01:05:14
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 00:46:02
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 00:45:23
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 00:44:32
จากคุณ :
เดือนกันยา-SeptemberMoon 
- [
11 ก.ย. 46 00:37:42
]
ผึ้ง ภาคหนึ่ง (๒)
