ส่วย

    “พี่ช่วยดูโทรศัพท์ให้ทีมันให้ใส่รหัสอะไรก็ไม่รู้”
    ชายหนุ่มอายุประมาณ 25 ปีรูปร่างผอม ผมสั้นติดหนังหัว ใส่เสื้อกล้ามสีดำโชว์รอยสักที่ยาวจากหัวไหล่ลงมาถึงข้อศอกทั้งสองข้าง ลวดลายวิจิตรสวยงามแต่ไม่เรียบร้อยนัก คาดว่าคงไม่ได้สักที่ร้านที่มีฝีมือดีและราคาแสนแพง
    แต่น่าจะได้มาจากช่วงพักงานในเรือนจำเสียมากกว่าดูลักษณะน่ากลัวเหมือนคนเมายาบ้าแต่โทรศัพท์เครื่องที่เขานำมาให้ดูนั้นราคาค่อนข้างแพง แถมมีลูกเล่นสำคัญคือสามารถล๊อคให้ใช้ได้เฉพาะซิมอันใดอันหนึ่งได้และต้องเป็นผู้ที่รู้รหัสเท่านั้นถึงจะปลดล๊อคได้
    “โทรศัพท์พี่ถูกล๊อคครับต้องปลดล๊อคถึงจะใช้งานได้ตามปกติ”
    “เท่าไหร่”
    “สองร้อยครับ”
    “ทำเลย”
    ไม่ถึงนาทีคอมฯเครื่องเก่งของผมก็ทำการปลดล๊อคเสร็จ หลังจากจ่ายเงิน 200 แล้วเขาก็เดินหายไปในกลุ่มคนอย่างรวดเร็ว ภรรยาผมที่ดูอยู่ตั้งแต่ต้นเดินมายืนข้างๆผม
    “มันต้องขโมยใครมาแน่ ๆ เลย พี่น่าจะแจ้งตำรวจจับมันนะไอ้คนพวกนี้ ใจมัน ทำด้วยอะไรไม่รู้
    เดี๋ยวนี้อ่านข่าวหนังสือพิมพ์   ก็มีแต่ข่าวฟันมือขาดคาป้ายรถเมล์ชิงมือถือ  ถีบสาวท้องแก่ให้มอไซคว่ำชิงมือถือ โจรโหดทุบหัวพยาบาลสาวตายคาสะพานลอยชิงมือถือ ชาวบ้านไม่เคยมีมือถือใช้ก็โดนฟ้องให้จ่ายค่ามือถือเป็นล้านๆ    นักศึกษาสาวที่ขายตัวพอถูกจับได้ก็อ้างว่าหาเงินซื้อมือถือ อันตรายจริงเพราะเดี๋ยวนี้ใครๆก็ใช้มือถือ”
    ภรรยาผมใส่เป็นชุด
    “ตอนแรกพี่ก็คิดจะแจ้งตำรวจเหมือนกันแต่ลองคิดในแง่ดีซิเขาอาจจะซื้อต่อใครมาหรือมีคนให้มาแต่เจ้าของเครื่องดันลืมรหัสก็ได้ คนเรามองที่หน้าตาอย่างเดียวไม่ได้นะ ดูพวกนักการเมืองซิหน้าตาดี ๆความรู้ดีๆทั้งนั้น
    มันยังโกหกเราหน้าตาเฉยเลย   แล้วอีกอย่างเดี๋ยวนี้ตำรวจเองก็ไม่ค่อยอยากจะรับแจ้งความแล้วด้วย”
    “เป็นตำรวจไม่อยากรับแจ้งความแล้วอยากรับอะไร”
    “รับส่วย”
    “พี่นี่ก็ปากไม่ดีตำรวจดีๆก็มีเยอะเพื่อนพี่เองก็ตั้งหลายคน”
    “แต่พวกมันก็ลาออกกันเกือบหมดแล้วนะเหตุผลเดียวกันด้วย”
    “เหตุผลอะไรเหรอพี่”
    “มันบอกว่าลาออกเพื่อ  หาอาชีพสุจริตทำ”
    “พอเลยหยุดเลยยิ่งพูดยิ่งปากเสีย”
    “รู้แล้วน่าว่าที่ไหนๆก็ต้องมีทั้งคนดีคนชั่ว ต่อไปถ้าเราเจอตำรวจดีเราต้องช่วยกันสนับสนุนส่งเสริมให้สังคมได้รับรู้คุณงามความดีเพื่อตำรวจดีจะได้มีมากกว่าไม่ดี ส่งเรื่องไปให้หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ โทรทัศน์ทุกช่อง
    โดยเฉพาะไอทีวีคู่ปรับตำรวจให้ช่วยกันลงข่าว จ่าฮีโร่  ยอดผู้กอง ซุปเปอร์สารวัตร ผู้กำกับคนเหล็ก อะไรประมาณนี้ เป็นจริงเมื่อไหร่ลูกชายเราจะส่งเรียนตำรวจให้หมดเลย คงภูมิใจน่าดู มีลูกเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฏร
    แต่เจอตำรวจชั่วเมื่อไหร่จะฟ้องให้หมดเลย”
    “ฟ้องศาลเหรอ”      “ไม่ ”
    “ฟ้องนายกเหรอ”   “ไม่ใช่”
    “อะไรก็ไม่ใช่แล้วพี่จะไปฟ้องใคร”
    “ ชูวิทย์ ”

    จากคุณ : hemato - [ 11 ก.ย. 46 14:23:51 A:203.149.30.178 X: ]