ลมพัดผ่านต้นไม้ใบหญ้าของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งราวจะถอนรากถอนโคน ละอองฝนเม็ดเล็กๆพร่างพรายลงมา ร่มหลากสีถูกกางโดยนักศึกษาผู้เป็นเจ้าของ ยกเว้นหนึ่งคัน...คันสีชมพูที่อยู่ในกระเป๋าใส่หนังสือลายแมวของสาวน้อยในชุดนักศึกษากับรองเท้าผ้าใบ
หล่อนเดินดุ่มๆกลับหอพักอย่างไม่สนใจใครท่ามกลางสายฝนที่หนาเม็ดขึ้นทุกที ผมยาวสลวยสีดำขลับเริ่มชุ่มน้ำ ท่าทางหล่อนดูจะเริงร่ากับสายฝนที่เย็นเฉียบนั้น
ผ่านอาคารเรียนที่คนเดินกันพลุกพล่าน ผ่านถนนสายกลางที่มีรถราวิ่งควั่กไขว่ ผ่านโรงอาหารที่ร่มหลากสีหลายคันกางผึ่งไว้ ผ่านสนามบอลที่มีเด็กหนุ่มเตะบอลกันอย่างไม่กลัวจะเป็นหวัด
แล้ว...
"ระวัง!!!!!"
กว่าที่เด็กสาวจะหันไปตามเสียงนั้น ลูกบอลก็กระแทกเธอเข้าที่ต้นแขนอย่างจัง กระเป๋าในมือร่วงลงพื้น ตามด้วยร่างของเธอที่เซล้มเพราะแรงอัด
เด็กหนุ่มผู้ต้องหาทำร้ายร่างกายรีบวิ่งมาดูอาการเจ้าทุกข์ของตน
"ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่จัดการเอง"
เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังหญิงสาว ก่อนจะอุ้มร่างเบาหวิวขึ้นวางบนเบาะรถ...รถจักรยานสีชมพู สารถีของราชรถจัดการหยิบกระเป๋าจากพื้นแล้วออกรถผ่านหน้านักบอลที่ยังยืนงงอยู่
"อยู่หอไหน" เสียงทุ้มเริ่มบทสนทนาก่อน
"เธอเป็นใคร" เสียงใสๆถามต่อ
"อยู่หอไหน" เสียงทุ้มถามซ้ำ
"เธอเป็นใคร" เสียงใสไม่ยอมลดรา
"อยู่หอไหน"
"เธอเป็นใคร"
"อยู่หอไหน"
"เธอเป็นใคร"
"อยู่หอไหน"
"เธอเป็นใคร"
"อยู่หอไหน"
......................
"ก็ได้ๆ หอ Whyth 3 พอใจยัง?"
"เออ...ก็แค่นั้นอ่ะ จะไปส่ง...ชื่อเนย์ ปีสอง"
ตลอดการเดินทาง จะมีก็แต่เสียงฝนกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดของล้อจักรยานแทนบทสนทนาของหนึ่งหนุ่มหนึ่งสาวที่เปียกโชกอยู่บนจักรยาน
"ทำไมเธอไม่กางร่ม"
"พอใจ"
"แล้วพกมาทำไม"
"...."
หญิงสาวแอบค้อนแผ่นหลังของหนุ่มตรงหน้า เธอรู้สึกได้ว่าเขายิ้ม
ทันทีที่รถจอด ณ ที่หมาย หญิงสาวกระโดดลงจากจักรยานในท่ากระเผลก เนย์จะช่วย แต่เธอถอยหลบก่อนจะมองหน้าเขา...เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นใบหน้าของชายหนุ่มเต็มตา เขาเป็นคนหน้าตาดีใช้ได้ทีเดียว และชายหนุ่มก็ไม่คิดต่างกัน กับหน้านวลขาวผ่อง ตากลมโต และผมดำสลวยตรงหน้า
"ขอบใจ...แต่ทีหลังไม่ต้อง" เสียงใสแต่ห้วนกล่าว ก่อนจะส่งสายตากวนโอ๊ยแล้วเดินไปกดลิฟท์ด้วยเนื้อตัวเปียกปอน ประตูลิฟท์ปิดแทบจะจังหวะเดียวกับที่เสียงทุ้มจะกล่าวตอบ
"เออ ให้มันได้ยังงี้สิ"
.......................................................................
สาวน้อยอาบน้ำแต่งตัวนั่งเล่นอยู่ได้สักพัก จึงนึกขึ้นได้ถึงเรื่องสำคัญที่ลืมตระหนักมาตั้งแต่คราวฝนตก
"ตายหละ...กระเป๋า!!!!"
ฝ่ายเนย์กำลังผิวปากพร้อมกางดูกระเป๋าลายแมว
......ในนั้นมีประมวลกฎหมายหนึ่งเล่ม และร่มสีชมพูหนึ่งคัน......
To be continue
จากคุณ :
Myrrh~*
- [
12 ก.ย. 46 21:16:08
A:203.209.36.76 X:
]
นิทานสาวน้อยที่ไม่เคยมีผู้ใดเล่า...ยัยแมวน้อยในมหาวิทยาลัย
