ผึ้ง ภาคหนึ่ง (๔)

    นี่ไม่ใช่เรื่องจริง
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448036/W2448036.html
    เรื่องชีวิตฉัน

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2449873/W2449873.html
    ร่ำลา
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2451128/W2451128.html

    oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo


    ผลงานอื่นๆ


    อัตชีวประวัติในแง่ศิลปะของพ่อ

    ผมควรรวมเอาจิตใจโน้มเอียงไปทางงานช่างไม้เข้าไว้ด้วย

    ผมประจักษ์กับตามากกว่าหนึ่งคราวที่เห็นท่านลูบไล้กอดจูบท่อนไม้ที่จะนำไปใช้ทำหิ้ง ม้านั่งสตูล โครงรังผึ้ง ท่านมักบังคับผมให้สัมผัสหรือดอมดมไม้ชิ้นที่"สมบรูณ์." เพื่อชื่นชมความเรียบเกลี้ยงไร้ตาไม้ กลิ่นหอมตามธรรมชาติ สำหรับพ่อของผม โลกนั้นเต็มไปด้วยข้าวของที่คุณสามารถถือไว้ในมือ ท่านทำของทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น กล่องเครื่องมือ เตียง เก้าอี้ และร้านต้นไม้ของแม่ผม แต่ผลงานชิ้นเอกของท่านคือโต๊ะในครัวที่ไม่ใช้ตะปูสักตัว ที่ท่านใช้เวลาหนึ่งเดือนในการประกอบเข้าด้วยกัน ท่านจ่ายด้วยราคาอันหนึ่ง

    บ่ายวันหนึ่ง ท่านถลับจากโรงงานพร้อมมือมีแผลจากสิ่ว เลือดไหลทะลักจากกลางฝ่ามือ ราวกพุ่งมาจาก บ่อบาดาล รายละเอียดนั้นมีค่าในเชิงความน่าอัศจรรย์ ท่านขับรถพาตัวเองไปโรงพยาบาล และรถนั่นหลังจากนั้นก็คล้ายสถานที่เกิดเหตุ

    ท่านก็ชอบร้องเพลงเหมือนกัน

    เย้นวันหนึ่ง ผมเจอพ่อนั่งอยู่หน้าทีวีพร้อมกับสมุดโน้ตและดินสอเหลาแหลม รอจะจดเนื้อเพลงโปรดของท่านในตอนนั้น Drop You Traitor Tear ซึ่งกำลังจะเล่ในนนรายกกการเพลง หลังจากนั้นเป็นต้นมาท่านก็เอาแต่ร้องเพลง Drop You Traitor Tearซ้ำแล้วซ้ำอีก ร้องฮัมในท่อนที่ท่านจำเนื้อไม่ได้ ตระเตรียมไว้สำหรับการแสดงในอนาคต ท่านร้องในงานเลี้ยงและเวลาที่ญาติมิตรมาสังสันทน์พบปะกัน และบางครั้งก็เล่นกีตาร์จูนเสียงไม่ดี เล่นสามคอร์ดเหมือน ๆกันคือAm, C , D7 โดยไม่สนใจเพลง

    ท่านดูเชื่อว่าแม้แต่กีตาร์จูนไม่ดีก็ก่อให้กิด"บรรยากาศ"ได้ถ้าความเรียบง่ายของท่วงทำนองก้อาจเน้นให้เกิดผลกระทบอารมณ์ของเพลงไหนก็ได้ และจริง ๆ ก็ยากที่จะปฎิเสธเสียงแบริโทนที่ดังขัดกับเสียงดังไม่ประสานกันของพื้นหลังของ Sonic Youth น้ำตาเป็นประกายที่หางตาขณะที่จับตาดูการหักหลังที่มันทำได้

    การถ่ายภาพของท่านมีคุณค่าแก่การเอ่ยถึง เช่นกัน แม้ว่าเนื้อหาหลักจะเพื่อบันทึกกระแสกาลเวลาอันไร้ความปรานี องค์ประกอบของภาพถ่ายทั้งหมดของท่านเหมือนกันอย่างกับแกะ

    แม่ผม น้องผมและผมหันหน้าให้กล้อง

    เวลาที่ล่วงไปวัดได้จากรอยยับย่นและผมสีดอกเลาของแม่  ความกว้างที่น้องสาวผมฉีกยิ้ม และเสียงหัวเราะแหย ๆ ทึบ ๆ ของผม

    อีกสิ่งหนึ่ง คือ ครั้งหนึ่งท่านเคยซื้อสมุดโน้ต และเขียนไว้ที่หน้าแรกว่า สมุดโน้ตนี้มีไว้เพื่อแสดงความคิดจากก้นบึ้งและความรู้สึกของสมาชิกครอบครัวของเรา บางทีท่านอาจตั้งใจใช้ความรู้นึกคิดเหล่านั้นในหนังสือในอนาคต แต่สุดท้ายมีข้อความแค่สองอัน  โน้ตลึกลับของแม่ที่ท่านมักหยิบใช้สมุดโน้ตขณะคุยโทรศัพท์แล้วเขียนว่า วันศุกร์/เด็กอนามัยดี/ใบไทม์/  และของน้องสาวผมบรรทัดหนึ่งที่เขียนด้วยลายมือเด็ก ๆ เที่ยงตรงระมัดระวังว่า ฉันเศร้าจริงๆ เพราะฤดูร้อนจวนเจียนหมดแล้ว



    โดย เดือนกันยา-SeptemberMoon(glassbee)  [27 ส.ค. 2546 , 19:21:57 น.]  



    แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 46 23:02:34

    แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 46 10:32:38

    แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 46 22:28:32

    แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 46 18:50:16

    จากคุณ : เดือนกันยา-SeptemberMoon - [ 13 ก.ย. 46 18:33:55 ]