หัวใจสั่งให้มา ++ ตอนที่ 8 - 9 ++ (จบแล้วจ้ะ)

    ตอน 1  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2452707/W2452707.html#4

    ตอน 2  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2453204/W2453204.html

    ตอน 3  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2453293/W2453293.html

    ตอน 4  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2453331/W2453331.html

    ตอน 5  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2454302/W2454302.html

    ตอน 6  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2455712/W2455712.html

    ตอน 7  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2456006/W2456006.html

    **ตอนที่ 8**

             กลับจากการทานอาหารนอกบ้าน ทุกคนแยกย้ายกันไปแตงหนีไปซุกตัวอยู่ในห้องนอนเงียบ ๆ ปล่อยให้แม่นั่งดูรายการโทรทัศน์คนเดียว ในห้องนอนแตงเดินวนกลับไปกลับมาอยู่ที่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือในห้องนอนอยู่หลายเที่ยว ก่อนตัดสินใจหยิบสมุดบันทึกที่เธอบันทึกข้อความไว้ตอนนึกอยากจะเขียนมานอนอ่านเล่นบนเตียง มีข้อความอยู่ช่วงหนึ่งกล่าวถึงเพื่อนคนหนึ่งที่เธออินเลิฟ เป็นเพียงเพื่อนทางจดหมายที่ไม่เคยเจอกันเลย  จนถึงกับอัดเสียงตัวเองในม้วนเทป เพื่อจะส่งไปให้เขาฟัง..

    “อือ..แล้วเทปอยู่ไหนหวา”  

    “รู้ละ..”     ว่าแล้วก็กระโดดผลุงลงเตียงไปรื้อเทปที่ว่า หยิบซาวด์อะเบ้าท์ติดมือมาด้วย ทิ้งตัวหงายลงบนที่นอน เสียบหูฟัง กดปุ่มเดินเทป

    “สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเองนะคะ ชื่อแตง หทัยกาญจน์ค่ะ ขอเรียกตัวเองว่าเป็นคนนำเสนอบทเพลงหน้าใหม่ก็แล้วกันนะคะ เพราะนับจากเวลานี้ไป เราจะมาเป็นเพื่อนกัน เราจะมาฟังเพลงเพราะ ๆ ร่วมกัน อ่า..สอดแทรกไปด้วยเนื้อหาที่มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ฟังแล้วก็วิจารณ์กันเข้ามา อย่างแตงน่ะ จะรุ่งหรือจะริ่ง ค่ะ..เรามาฟังเพลงแรกกันเลยดีกว่า เชิญค่ะ”     เสียงดนตรีเริ่มดังกังวาน

    “เพราะรักจึงยอมทุกอย่าง..ก็คิดว่ายังเข้าใจ ทุกครั้งที่เธอห่างหาย..ยังไว้ใจ ยังยอมปล่อยเธอลำพัง...”       เพลงเพราะรักจึงยอมไว้ใจของร็อคพ่อลูกอ่อน อำพล  ลำพูนนั่นเอง  และตามด้วยเพลง..ที่กินใจเหลือเกิน

    “จบคำสุดท้ายแล้วเธอก็ไป ไปจากฉันไม่มีกันอีกแล้ว เธอจะไม่คิดถึงบ้างหรือ ว่าฉันจะเป็นไงบ้าง จะไม่ถามสักคำหนึ่งหน่อยหรือ จะทำให้เสียเวลามากนักหรือไร ที่เธอจะทิ้งคือคน ๆ หนึ่งที่ต้องร้องไห้ ไปอีกนาน ๆ สักแค่ไหน เธอไม่สนใจบ้างหรือ  ยังจำกันได้ไหมว่าสองเราเคยรักกัน ที่เธอจะทิ้งคือคน ๆ หนึ่งที่ยังรักเธออยู่ตลอดไปและคงทนไม่ไหว กับชีวิตที่ยังเหลือ เป็นไงบ้างยังไม่รู้ ถ้าไม่มีเธออีกต่อไป   เยื่อใยสุดท้ายถ้าเธอนั้นมี กับคนนี้ก็ขอแค่คำถาม แค่คำที่ถามถึงว่าฉันจะเสียใจอย่างไรบ้าง อย่างน้อยก็ยังดูห่วงใย .....”

    “ค่ะเป็นยังไงบ้างคะรู้สึกจะเศร้าสร้อยหงอยเหงากันเหลือเกิน ก็ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นธรรมชาติ เป็นเรื่องราวของหัวใจที่ไม่สามารถห้ามกันได้ ช่วยไม่ได้ก็อยากรักเขาไปแล้วนี่…เนอะ”     แล้วก็ต่อด้วยเพลง

    “ไม่เคยคิดเลยที่ฉันคอยห่วง จะทำร้ายเธอได้มากมาย ด้วยถ้อยคำที่เธอระบายมา ช่างเป็นสิ่งเลวร้าย ห่วงใยเท่านั้นเอง ไม่ได้จะคิดผูกมัดให้หนักใจ ก็แค่มันรักเท่านั้นเอง คงเป็นเพราะฉันคนนี้ ๆ ไม่มีใคร ไม่เคยคิดเลยว่าต้องเสียเธอไป โดยความรักที่มีให้เธอ ก็ไม่เคยรู้รักเท่าใด ต้องแค่ไหนที่พอดี ก็รักเธอมากไป ไม่เคยจะรู้ เธอนั้นลำบากใจ ไม่เคยได้รัก..รักใครเท่าเธอ และทำให้ฉันคนนี้ ๆ วุ่นวายเกินไป ..อยากจะขอโทษเธอ”

    “จื๋ยส์..ตัดจบซะห้วนเลย ไม่รู้เสียความรู้สึกหรือเปล่า ขอโท้ษ..ค่ะ มือใหม่ก็เป็นอย่างงี้แหละ เป็นไปได้เหมือนกันนะคะ สำหรับเรื่องราวของความรักที่บางทีเนี่ยเราจะรักเขามากเกินไป และทำให้เขาเดือดร้อน แตงก็เค้ย..ก็อยากจะเล่าให้กันฟังนิดนึงละกาน..ว่าบังเอิญมีคนผ่านมาให้รัก เราก็รักอ่ะค่ะ คิดถึง อยากเล่าอะไรให้ฟัง เพื่อที่จะได้เคลียร์กันทั้งสองฝ่าย แตงจะเป็นคนแบบนี้นะคะ คืออยากให้เข้าใจกันไปเลย ไม่อยากให้มีอะไรติดค้าง มีอะไรก็ถามได้ ตอบได้ก็ตอบ ตอบไม่ได้ก็ขอไถ ๆ หน่อยละกัน อะไรอย่างเงี้ย.. ไถลไปข้าง ๆ แหม..หนทางมันยังไม่ตรงเลย ก็ขอเดินอ้อม ๆ หน่อยจะเป็นไรไปเล้าาาา..ค่ะ แตงอยากให้ฟังคำเขียนกวีบทหนึ่งที่เขียนไว้นานแล้ว อันนี้ก็เป็นอะไรที่ไถล ๆ อ้อม ๆ อีกเหมือนกัน บอกว่า..ท้องฟ้าฝั่งโน้น ฟ้าเป็นสีอะไร เหมือนกับฟ้าที่นี่ไหม ถ้าฉันเผลอเดินเล่นระเรื่อยไป อย่าคิดว่าฉันตั้งใจมาหาเธอ ก็แค่ฉัน ... อืมม์..ขอโทษค่ะ จะพยายามใหม่ เอ่อ..คือ..นะ..เสียงจะไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่ แต่ถ้าอ่านผิดนี่..ไม่สมควรให้อภัยเลยใช่ม๊ะ
    ..ท้องฟ้าฝั่งโน้น ฟ้าเป็นสีอะไร เหมือนกับฟ้าที่นี่ไหม ถ้าฉันเผลอเดินเล่นระเรื่อยไป อย่าคิดว่าฉันตั้งใจมาหาเธอ ก็แค่ฉันเดินมาเล่น ๆ อยากเห็นว่าฟ้าแถวนี้สีสวยไหม เห็นแล้วก็สบายใจ ขอบคุณ ที่แต้มยิ้มบนใบหน้ามาให้แต่ไกล คราวหลังไม่ต้องทักก็ได้ ฉันแค่สงสัย ว่าฟ้าฝั่งนี้สีอะไรเลยเดินมาดู  เป็นไงคะ..รุ่งหรือริ่ง งานนี้..อิอิ โอเคค่ะ มาฟังเพลงกันต่อไปแล้วกัน……”

    “อาจจะเหมือนไม่มี อะไรที่แปรผัน อาจจะดูเหมือนทุกวันที่ผ่านมา แต่ความจริงแล้วเริ่มจะเกิดปัญหา……….เมื่อเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไป เป็นไปเป็นรักเธอ”

    “จะทำอย่างไรเมื่อเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไปเป็นรักเธอ ว่าไงดีคะ ท่านผู้ฟังที่รัก ตอบคำถามนี้ได้มั๊ย ถ้าเพื่อนสักคนนึงจะเปลี่ยนใจไปรักเพื่อน เพื่อนอีกคนเขาจะรู้สึกยังไง มีประสบการณ์นี่ เล่าสู่กันฟังบ้างก็ได้ น่า...ไม่เป็นไรหรอก..ไม่เสียศักดิ์ศรีเท่าไหร่หรอก ก็แค่เล่าให้เพื่อนฟัง..…ใช่ม๊ะ”

    “ฟ้ามืดลงแค่ไหน ตะวันลาไปเมื่อไร ร้อนหนาวเท่าไร แต่ฉันยังคงอยู่ตรงนี้ อยู่อย่างคนไร้วิญญาณ..............คงไม่เหลือใคร ทุกวันเวลาที่ผ่าน ไม่รู้จะทน จะอยู่เพื่อใคร”

    “ค่ะจริง ๆ แล้วนี่นะ เราน่าจะเปลี่ยนใจไปรักคนที่เขารักเราดีกว่านะคะ พูดถึงแต่อย่างว่าแหละ เราทุ่มเทหัวใจรักให้ใครสักคนไปแล้วการที่จะเอาคืนกลับมาง่าย ๆ มันก็ทำไม่ได้ อืมม์..มีคนเคยเล่าให้แตงฟังว่าถ้าวันนึงเราได้รับของขวัญที่วิเศษที่สุดในโลกเราก็จะตื่นเต้นดีใจในวันแรก  แล้ววันต่อมาเราได้รับของขวัญแบบเดียวกัน คุณจะดีใจได้เท่าเดิมไหม  แตงว่าไม่นะ.. แล้ววันต่อมาวันที่สาม-สี่-ห้าและต่อมาเรื่อย ๆ เรายังได้รับของขวัญนั้นอีก เราก็จะเกิดความเคยชิน แต่ทีนี้แตงขอต่อคำบอกเล่านั้นหน่อยละกันว่า ต่อเป็นคำถามน่ะ..นะคะว่า ถ้าเกิดว่าของขวัญที่เคยได้รับทุกวันนั้นน่ะ จู่ ๆ มันก็หายไป คือคนให้เกิดหยุดให้ไปเฉย ๆ อยากรู้นะคะว่าคนรับจะรู้สึกมั๊ย ถ้าเป็นแตงนะ แตงบอกได้เลยว่ารู้สึก ก็เราเคยได้นี่คะ พอต่อมาแล้วไม่ได้มันก็น่าโซแซ้ดเหมือนกันนา เมื่อวานได้รับข่าวสารผ่านเพจเจอร์ เป็นภาษาอังกฤษนะคะ ทนสำเนียงแตงหน่อยละกัน จะอ่านให้ฟังว่า อันทริวเดอะ....เหอะ ๆ   น่าน..ก็จะประมาณนี้แหละ  อิอิ... Until the day she pass away until now he keep sending flower to her grave everyday with thousand the card saying “I love you” would she be able to know?  แปลหน่อยไหมคะ เค้าว่าตั้งแต่เธอจากไป ผู้ชายคนเนี้ยก็ส่งดอกไม้ที่วางที่หน้าหลุมศพเธอทุกวัน พร้อมกับการ์ดที่ประทับรอยจูบเป็นพัน ๆ ครั้ง การด์นั้นมีข้อความว่า ผมรักคุณ  คุณว่าเธอจะรับรู้มั๊ย  อืมม์ .. น่าคิด ถ้าไม่ขอแจมด้วย ก็ไม่ใช่แตงสิ..ใช่ป่ะ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องเปลี่ยนถ้อยคำเขาซะหน่อย บอกว่า Until the day he gone to the rainbow until now she keep sending message to his e-mail everyday with million the word “miss you” wood he be able to know?  ก็..เค้าหายไปกับสายรุ้งซะละ เท้อ..ก็ยังอุตส่าห์เฝ้าที่จะส่งข้อความผ่านอีเมลล์เขาทุกวัน แล้วไอ้คำคิดถึงล้าน ๆ คำที่ส่งไปเค้าจะรับรู้หรือเปล่า อยากรู้น่ะคะ ในเมื่อเป็นคนส่งเราก็ต้องมีความหวัง อยากรู้อ่ะว่าคนรับเขาได้รับหรือเปล่า รับแล้วรู้สึกยังไง ส่งไปแล้วก็เงียบหาย ๆ เนี่ยนะ จะให้เข้าใจว่าไงดี”     มีแบล็คกราวด์เป็นเสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ๆๆ  ก่อนจะขึ้นเพลงใหม่

    “ก็ไม่รู้ว่าคิดอะไร  ก็ไม่รู้ว่าคิดยังไง คิดว่าไม่มีใจ คิดว่าไม่รักกัน ได้แต่เห็นเฉย ๆ ชา และก็ไม่เห็นให้ความสำคัญ และคบไปวัน ๆ เหมือนฉันไม่มีหัวใจ ฉันจึงแอบไปรักคนอื่น โดยไม่รู้ ไม่เคยจะรู้ว่าเธอปวดร้าว สักเพียงไหน  ผิดไปแล้ว..ๆ แต่ก็ยังยืนยันว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ……….”

    “ค่ะ ในเมื่ออยากรู้อยากรู้อยากเห็นเรื่องราวของชาวบ้านไปแล้ว ทีนี้ก็มาพูดถึง อืมม์ ความผิดในเรื่องของความรักกันบ้าง บางครั้งคนเราหวังดีเกินไปมันก็เป็นความผิดเหมือนกันนะคะ แต่ตรงนี้อยากให้ช่วยใจกว้างกันนิดนึง เพราะว่าบางทีคนเรามันไม่ได้ตั้งใจ จะช่วยใจอ่อนซักหน่อยได้มั๊ยล่ะ”
    “ที่มาเป็นเธอนั้นยากจะเข้าใจ บ่อยไปที่ฉันไม่เข้าใจเหตุผล ที่รวมเป็นฉันคนนี้ รู้ว่าเธอก็ทน บางอย่างที่ฉันไม่ดีเท่าไหร่ แต่เรามารวมเป็นหนึ่งเดียวหัวใจ ได้รู้เรื่องราวหัวใจกันและกัน  โลกสีชมพูสดใส หวานจนหยดสุดท้าย อย่างไรก็ดูไม่ใช่รักของเรากัน.................ทุกความรู้สีก ไม่เคยจะลืมว่ารักกัน เธอกับฉันไม่หวานแต่รัก...”

             และม้วนเทป..ก็..สะดุดลงแค่นั้น.. เหลือแต่ความว่างเปล่า..ของเนื้อเทปที่เดินต่อไปอย่างสม่ำเสมอ พร้อมลมหายไป..ของคนฟัง..ที่สนิทนิทราไปพร้อม ๆ กัน..

                                                          aaaaaaaaaa

    จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ย. 46 22:02:24 ]