ผึ้ง ภาคหนึ่ง (๕)

    นี่ไม่ใช่เรื่องจริง
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448036/W2448036.html

    เรื่องชีวิตฉัน
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2449873/W2449873.html

    ร่ำลา
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2451128/W2451128.html

    000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
    กรุณาย้อนกลับไปอ่านตอนนี้ใหม่ เพราะโพสต์หายไปสองย่อหน้า



    ผลงานอื่นๆ
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2453409/W2453409.html

    oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

    หนังสือที่แท้จริง
    <สำนวนใหม่>


    พ่อของผม เชื่อในสารพัดสิ่งที่มีจริง

    ท่านคลางแคลงใจในข่าวโทรทัศน์ ที่รายงานไม่รู้จักหยุดจักหย่อนเกี่ยวกับชับชนะของลัทธิสังคมนิยม แต่ก็ติดข่าวพยากรณ์อากาศงอมแงม ถึงแม้ท่านอ่านหนังสือพิมพ์แต่ก็เชื่อแต่ข่าวมรณกรรมของผู้คน ท่านชอบรายการเกี่ยวกับธรรมชาติ เพราะความหมายและตัวตนของธรรมชาติประจักษ์รับรู้เองได้ ไม่ต้องปฎิเสธเกี่ยวกับงูเหลือมที่กลืนหนูทั้งตัว หรือเสือชีตาห์ที่กระโจนเข้าข้างหลังนู(**สัตว์ประเภทแอนทีโลปมีหน้าเหมือนวัว)ที่ทั้งเหน็ดเหนื่อยทั้งหวาดผวาด

    แต่หามีสิ่งใดจะปรามาสท่านได้เท่ากับวรรณกรรม

    ทั้งหมดเป็นเรื่องหลอกลวง ไม่ใช่เพียงแต่มันประกอบขึ้นมาจากอักษร ซึ่งตัวตนของมันนั้นดูหลักลอยยิ่งนัก แต่ถ้อยคำเหล่านั้นใช้เพื่อสื่อถึง สิ่งต่าง ๆ ที่มิได้เคยเกิดขึ้นจริง ๆ ความไม่ชอบวรรณกรรมของท่านเพิ่มทวีขึ้นจากความสนใจมันมาก (ซึ่งท่านก็โทษว่าเป็นเพราะแม่ของผม) กอปรกับความพยายามทำให้ท่านสนใจหลังจากนั้นของผม ในวันเกิดครบรอบปีที่สี่สิบห้าของท่าน ผมดันมอบหนังสือชื่อว่า"พวกคนขี้จุ๊"ให้ท่าน -ท่านก็ไม่เคยอ่านเลยชื่อเรื่องไป ครั้งหนึ่งผมอ่านย่อหน้าหนึ่งจากเรื่องของการ์เซีย มาร์เกซ ที่เกี่ยวกับเทวดาตกสวรรค์ ไปถูกขังอยู่ในเล้าไก่ แล้วท่านก็เริ่มห่วงใยในสติปัญญาของผมอย่างจริง ๆ จัง ๆ ในที่สุดท่านก็เริ่มเปรย ๆ ถึงแผนการเขียน หนังสือที่แท้จริงสักเล่ม

    ท่านแนะว่า การเขียนหนังสืออย่างนั้นไม่จำต้องใช้ความพยายามอะไรเลย -แค่ช่วยให้จินตนาการแก่ใครสักคนที่ไปไหนไม่ได้และยึดติดกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ทั้งหลายทั้งมวลที่ท่านต้องการคือได้พักสักสองสามสัปดาห์

    แต่ท่านไม่อาจหาเวลาปลีกตัวไปได้ เพราะท่านมีงาน มีผึ้ง และมี่สิ่งที่ต้องสร้าง และที่สำคัญ การงีบเอาแรง บ่ายวันหนึ่ง ผมพบท่านนอนกรนอยู่บนเค้าช์(**ม้านั่งยาว)มีสมุดโน้ตอยู่บนหน้าอก และดินสอตกอยู่ข้างตัว

    ท่านเขียนได้แค่

    หลายปีมาแล้ว




    โดย เดือนกันยา-SeptemberMoon (glassbee)  [9 ก.ย. 2546 , 23:26:47 น.]  

    แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 46 23:10:38

    จากคุณ : เดือนกันยา-SeptemberMoon - [ 16 ก.ย. 46 23:07:24 ]